Search

Objective: Voiding dysfunction is a commonly encountered problem in children. If a patient has a history of urinary tract infection (UTI) and presents with fever, voiding cystourethrography (VCUG) is frequently used. Proximal urethra dilatation in VCUG was determined to be an indication of voiding dysfunction. Studies in literature have been the ones assessing the correlation between the presence of proximal urethra dilatation and voiding dysfunction. In our study, however, we analyzed the relationship between the proximal urethra diameter determined in VCUG of children with voiding dysfunction, the severity of the disease, the presence of reflux, and uroflowmetry parameters.Materials and Methods: Of the 522 VCUG-received patients 96 between the ages of 6-8 with voiding dysfunction concomitant with febrile UTI were evaluated. Dysfunctional voiding incontinence scoring (DVIS), uroflowmetry parameters, post-void residual measurements (PVR), proximal urethra diameter noted in VCUG, and presence of reflux in the patients were analysed.Results: The mean age was 7.2 & PLUSMN;0.66. The average proximal urethra diameter was 7.6 & PLUSMN;1.8 mm. Regarding the diameter, the patients were divided into two groups: Group 1 (7.6 mm and below) and group 2 (above 7.6 mm). DVIS was higher but vesicoureteral reflux (VUR) was lower in group 2 (p=0.017, p=0.008; respectively). For uroflowmetry parameters and PVR, no significant differences were noted.Conclusion: In the group with the high-proximal urethra diameter, DVIS was observed to be high. However, a negative correlation was determined between high-proximal urethra diameter and VUR.

Amaç: Çalışmanın amacı, manuel mikroskopik idrar analizi öngörmek için idrar strip analizinin performansını değerlendirmektir. Yöntem: İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) şüphesi olan hastalardan alınan ve hem mikroskopik hem de strip analizi yapılan idrar örnekleri çalışmaya dahil edildi. Eritrosit strip (Erit-S) ve lökosit strip (Lök-S) testlerinin “eser”, “1+”, “2+”, “3+” kestirim değerleri için duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif olabilirlik oranları (LR+, LR-), test öncesi ve sonrası şans, test sonrası olasılık değerleri hesaplandı. Koşullu olasılığı belirlemek için Bayes teoremi kullanıldı. ROC eğrisinin altındaki alan (AUC) hesaplandı. Bulgular: Lök-S ve Erit-S için AUC sırası ile 0,923 ve 0,975 olarak bulundu. Lök-S testi “1+”, Erit-S testi “eser” kestirim değerinde yeterli duyarlılık ve özgüllükteydi (>%80). LR+ değerine göre Lök-S “3+” kestirim değerinde, Erit-S tüm kestirim değerlerinde; LR- değerine göre Lök-S eser, Erit-S eser ve “1+” kestirim değerlerinde post-test olasılıkta anlamlı farklılık sağladı (80%). Leuc-S of “3+” and Eryth-S of all cut-off values for LR+ value; Leuc-S of “trace” and Eryth-S of “trace” and “1+” for LR- value were significantly different for posttest probability(

Introduction: Following the Covid-19 pandemic, the face-to-face meetings are delayed to a future date , which is still not clear. However, seminars, meetings, and conferences are necessary for updating our knowledge and skills. The web-based seminars (webinars) are the solutions to this issue. This study aimed to show the participant behavior when webinars present at the Covid-19 pandemic era. Methods: Between December 2017 - July 2020, 58 webinars were broadcasted via the Uropedia, electronic library of SUST. Data of all webinars were collected with the YouTube analytics and application of the Uropedia. Data of streaming webinars included participant behaviors such as content views, engagement time, total unique attendees, average engagement time, and the number of audience to leads. Data were split into two groups; group-1 is webinars before Covid-19 (before March 2020), group-2 is the webinars during Covid-19. Results: Total broadcast time and total page view number were found to be 112.6 hours (6761 min.) and 15919, respectively. The median participant age was 40.1 years. Median content view and median engagement time were found to be 261.0 min., and 12.2 min., respectively. Comparison of two groups revealed a significant increment in the content views (group 1;134.0 range=86.0-87.0 and group 2; 414.0 range=296.0-602.0, p

biridir. Prostat spesifik antijen (PSA) taramasıyla birlikte hastalar daha erken dönemde tanı almakta ve daha fazla sayıda hasta radikal prostatektomi (RP) operasyonu geçirmektedir. RP açık, laparoskopik ve robot yardımlı teknikler ile uygulanabilmektedir. Ayrıca açık RP için retrograd ve antegrad teknikler tarif edilmiştir. Biz kliniğimizde her iki tekniğin karşımı olan kombine tekniği uygulamaktayız. Bu çalışmada kombine açık RP tekniğinin onkolojik ve fonksiyonel sonuçlara etkisi araştırıldı. 2012-2018 yılları arasında kombine RP uygulanan 89 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Kombine teknikte hastaların tümüne denonviller fasyasına kadar retrograde yöntem uygulanırken, bu aşamadan sonra antegrad yöntem uygulandı. 12 aylık takip sonunda idrar kaçırması olmayan hastalar kontinan kabul edildi. Erektil fonksiyon uluslararası erektil fonksiyon indeksine göre değerlendirildi; bu değer 19’un üzerinde ise hastalar potent kabul edildi. Ortalama operasyon süresi 125.4±15dk, per-op kan kaybı 350±50ml olarak saptandı. Operasyon sonrasında ortalama hastanede yatış süresi 7±2 gün bulundu. Hastalar ortalama 18,5 ay takip edildi. Takip süresince sadece 1 (%1) hasta kardiyak nedenle ex oldu ve 23 (%25) hastada PSA nüksü saptandı. Hastaların takiplerinde 24 (%27) hastada erektil disfonksiyon saptanırken, 26 (%29) hastada üriner inkontinans saptandı. Kombine RP’nin diğer yöntemlerle benzer onkolojik ve fonksiyonel sonuçları olduğu ortaya konulmuştur. Prostate cancer is one of the most common malignancies in males. Since the widespread use of prostate specific antigen (PSA) screening, more patients are diagnosed at early stages of the disease and subsequently underwent radical prostatectomy (RP). RP may be performed via open, laparoscopic or robot assisted laparoscopic techniques. Open RP may be performed in an antegrade or retrograde fashion. In this study, we assessed the oncologic and functional effects of combined retrograde and antegrade open RP technique. The data of 89 patients, who underwent combined RP between 2012 to 2018, were assessed retrospectively. The combined technique is performed retrograde way until to the Denonvilliers' fascia dissection and advanced with antegrade way in the rest of the operation. Urinary continence and erectile functions were assessed after 12 months follow-up. Erectile functions were assessed with International Index of Erectile Function (IIEF). Patients with IIEF scores >19 were considered as potent. Mean operation time, blood loss and hospital stay were 125.4±15min and 350±50ml, 7±2 days, respectively. In mean 18.5 months of follow-up, only 1 (1%) of the patients were died due to a cardiac event and 23 (25%) had PSA recurrence. Erectile disfunction and urinary incontinence were detected in 24 (27%) and 26 (29%) patients, respectively. The combined RP technique has similar oncologic and functional results with other techniques.

Prostat kanseri erkeklerde en sık tanı konulan kanser türlerinden biridir. Prostat spesifik antijen (PSA) taramasıyla birlikte hastalar daha erken dönemde tanı almakta ve daha fazla sayıda hasta radikal prostatektomi (RP) operasyonu geçirmektedir. RP açık, laparoskopik ve robot yardımlı teknikler ile uygulanabilmektedir. Ayrıca açık RP için retrograd ve antegrad teknikler tarif edilmiştir. Biz kliniğimizde her iki tekniğin karşımı olan kombine tekniği uygulamaktayız. Bu çalışmada kombine açık RP tekniğinin onkolojik ve fonksiyonel sonuçlara etkisi araştırıldı. 2012-2018 yılları arasında kombine RP uygulanan 89 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Kombine teknikte hastaların tümüne denonviller fasyasına kadar retrograde yöntem uygulanırken, bu aşamadan sonra antegrad yöntem uygulandı. 12 aylık takip sonunda idrar kaçırması olmayan hastalar kontinan kabul edildi. Erektil fonksiyon uluslararası erektil fonksiyon indeksine göre değerlendirildi; bu değer 19’un üzerinde ise hastalar potent kabul edildi. Ortalama operasyon süresi 125.4±15dk, per-op kan kaybı 350±50ml olarak saptandı. Operasyon sonrasında ortalama hastanede yatış süresi 7±2 gün bulundu. Hastalar ortalama 18,5 ay takip edildi. Takip süresince sadece 1 (%1) hasta kardiyak nedenle ex oldu ve 23 (%25) hastada PSA nüksü saptandı. Hastaların takiplerinde 24 (%27) hastada erektil disfonksiyon saptanırken, 26 (%29) hastada üriner inkontinans saptandı. Kombine RP’nin diğer yöntemlerle benzer onkolojik ve fonksiyonel sonuçları olduğu ortaya konulmuştur., Prostate cancer is one of the most common malignancies in males. Since the widespread use of prostate specific antigen (PSA) screening, more patients are diagnosed at early stages of the disease and subsequently underwent radical prostatectomy (RP). RP may be performed via open, laparoscopic or robot assisted laparoscopic techniques. Open RP may be performed in an antegrade or retrograde fashion. In this study, we assessed the oncologic and functional effects of combined retrograde and antegrade open RP technique. The data of 89 patients, who underwent combined RP between 2012 to 2018, were assessed retrospectively. The combined technique is performed retrograde way until to the Denonvilliers' fascia dissection and advanced with antegrade way in the rest of the operation. Urinary continence and erectile functions were assessed after 12 months follow-up. Erectile functions were assessed with International Index of Erectile Function (IIEF). Patients with IIEF scores >19 were considered as potent. Mean operation time, blood loss and hospital stay were 125.4±15min and 350±50ml, 7±2 days, respectively. In mean 18.5 months of follow-up, only 1 (1%) of the patients were died due to a cardiac event and 23 (25%) had PSA recurrence. Erectile disfunction and urinary incontinence were detected in 24 (27%) and 26 (29%) patients, respectively. The combined RP technique has similar oncologic and functional results with other techniques.

Objective: The aim of study was to determine unnecessary repeated total prostate specific antigen(tPSA) according to minimum retest interval and to evaluate the change between consecutive measurement results with RCV. Material and Methods: According to report of Association for Clinical Biochemistry and Laboratory Medicine, when first result is raised, it is recommended to repeat tPSA once in 6 weeks to assess the trend. tPSA test results which were requested between March 2015 and 2017 in our hospital were evaluated retrospectively. If tPSA was>2.5 ng/mL and this test was repeated in less than 6 weeks, it was determined as unnecessary repeated test. RCV was calculated. Results: The number of tPSA was 1794 and number of consecutive tPSA requested was 427 (12.5%). The first tPSA result was>2.5 ng/mL in 46.4% (198/427) of consecutive tPSA tests, 49% of these tests(97/198) were unnecessary. RCV was calculated as 51.45%. In 82.5% (80/97) of unnecessary repeated tPSA, the change between two results was smaller than RCV. Number of consecutive tests which changed below RCV was significantly lower in appropriately requested tPSA tests than unnecessary repeated tPSA (p=0,002). Conclusion: Absence of significant difference between two consecutive results in unnecessary repeated test according to RCV suggests the importance of test requesting according to guidelines. We believe that our work will raise awareness about reducing unnecessary requests Amaç: Bu çalışmanın amacı, minimum retest intervale göre gereksiz tekrarlanan total prostat spesifik antijen (tPSA) testlerini belirlemek ve ardışık ölçüm sonuçları arasındaki değişimi RCV ile değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Klinik Biyokimya ve Laboratuvar Tıbbı Derneği raporuna göre, tPSA testi istenen hastalarda ilk sonucun yüksek olması durumunda eğilimi görmek için tPSA testinin 6 haftada bir kez tekrarlanması önerilmektedir. Hastanemizde Mart 2015 - 2017 arasında istemi yapılan tPSA test sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Ardışık iki tPSA istemi arasındaki süre 2,5 ng/mL olan istemler uygunsuz tPSA test istemi olarak değerlendirildi. RCV hesaplandı. Bulgular: tPSA test sayısı 1794, ardışık istenen tPSA sayısı 427 (% 12,5) idi. Ardışık istenen tPSA testlerinin %46,37’sinde (198/427) ilk ölçülen tPSA test sonucu >2,5 ng/mL idi ve bu testlerin %49’u(97/198) gereksiz istemdi. RCV %51,45 olarak hesaplandı. Gereksiz tekrarlanan tPSA testlerinin % 82,5'inde(80/97) iki sonuç arasındaki değişim RCV'den küçüktü. Ardışık iki ölçüm sonucu arasındaki değişimi

Kliniğimizde Retrograd İntrarenal Cerrahi (RIRS) uygulanan olguların sonuçlarını değerlendirmek. Şubat 2017 ile Şubat 2018 tarihleri arasında, böbrek taşı nedeniyle RIRS yapılan 32 olgunun sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların 10’u kadın, 22’si erkek, yaş ortalaması 50.5 (17-80) yıl idi. Ortalama taş boyutu 12.93 (6-25) mm idi. Olguların 8’inde (%25) işlem öncesi double-j (D-J) stent varken, 24’ünde (%75) ise işlem öncesi stent uygulanmamıştı. İşlemlerin tamamında üretral giriş kılıfı kullanıldı. Ortalama operasyon süresi 56.56 (25-120) dakika, floroskopi süresi ise 53.03 (15-240) saniye olan işlemlerin tamamında operasyon sonrası D-J stent takıldı. Hastanede kalış süresi ortalama 1 gün olan olguların, 1. ay kontrollerinde, 22’sinde (%68) taşsızlık sağlanırken, 5’inde (%16) klinik önemsiz rezidüel taş ve 5’inde (%16) rezidüel taş saptandı. Perop hiçbir hastada komplikasyon gelişmedi. Retrogradintrarenal cerrahi böbrek taşı tedavisinde etkili ve güvenli bir cerrahi tekniktir. To assess the results of Retrograde Intrarenal Surgery (RIRS) operations in our clinic. The data of 32 patients, who underwent RIRS operation for stone disease from February 2017 to February 2018, were retrospectively assessed. 10 of the patients were female, while 22 of the patients were male, and the mean age of the patients was 50.5 (17-80) years. We measured the mean stone diameter as 12.93 (6-25) mm. Mean operation, and fluoroscopy times were 56.56 (25-120) minute sand 53.03 (15-240) seconds, respectively. Ureteral accesss heath was used for all of the operations. 8 (25%) of the patients were pre-stented (double-j), while the 24 (75%) were not. All the patients were stented at the end of the operation and discharged from the hospital on the first day postoperatively. No complications occurred in the perioperative period. All of the patients were controlled at the first month after the discharge. 22 (68%) of the patients were stone-free. However, 5 (16%) patients had clinically in significant residual stone and the other 5 (16%) had residual stones. Retrograde intrarenal surgery is safe and effective surgical technique for renal stones.

To assess the results of Retrograde Intrarenal Surgery (RIRS) operations in our clinic. The data of 32 patients, who underwent RIRS operation for stone disease from February 2017 to February 2018, were retrospectively assessed. 10 of the patients were female, while 22 of the patients were male, and the mean age of the patients was 50.5 (17-80) years. We measured the mean stone diameter as 12.93 (6-25) mm. Mean operation, and fluoroscopy times were 56.56 (25-120) minute sand 53.03 (15-240) seconds, respectively. Ureteral accesss heath was used for all of the operations. 8 (25%) of the patients were pre-stented (double-j), while the 24 (75%) were not. All the patients were stented at the end of the operation and discharged from the hospital on the first day postoperatively. No complications occurred in the perioperative period. All of the patients were controlled at the first month after the discharge. 22 (68%) of the patients were stone-free. However, 5 (16%) patients had clinically in significant residual stone and the other 5 (16%) had residual stones. Retrograde intrarenal surgery is safe and effective surgical technique for renal stones., Kliniğimizde Retrograd İntrarenal Cerrahi (RIRS) uygulanan olguların sonuçlarını değerlendirmek. Şubat 2017 ile Şubat 2018 tarihleri arasında, böbrek taşı nedeniyle RIRS yapılan 32 olgunun sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların 10’u kadın, 22’si erkek, yaş ortalaması 50.5 (17-80) yıl idi. Ortalama taş boyutu 12.93 (6-25) mm idi. Olguların 8’inde (%25) işlem öncesi double-j (D-J) stent varken, 24’ünde (%75) ise işlem öncesi stent uygulanmamıştı. İşlemlerin tamamında üretral giriş kılıfı kullanıldı. Ortalama operasyon süresi 56.56 (25-120) dakika, floroskopi süresi ise 53.03 (15-240) saniye olan işlemlerin tamamında operasyon sonrası D-J stent takıldı. Hastanede kalış süresi ortalama 1 gün olan olguların, 1. ay kontrollerinde, 22’sinde (%68) taşsızlık sağlanırken, 5’inde (%16) klinik önemsiz rezidüel taş ve 5’inde (%16) rezidüel taş saptandı. Perop hiçbir hastada komplikasyon gelişmedi. Retrogradintrarenal cerrahi böbrek taşı tedavisinde etkili ve güvenli bir cerrahi tekniktir.

Amaç: Laboratuvar sonuçları, klinik karar verme sürecinde önemli bir etkiye sahiptir. Bu nedenle testlerin analizi ve raporlanma kalitesi son derece önemlidir. Ölçüm belirsizliği test sonuçlarının kalitesinin kantitatif olarak ifade edilmesidir. Belirsizliklerin ve olası hata kaynaklarının belirlenmesi ile sonuçların kalitesinin iyileştirilmesi de sağlanmaktadır. Çalışmamızın amacı prostat kanseri tanısında yönlendirici rolü olan serbest ve total prostat spesifik antijen testlerinin Nordtest teknik raporu 537’ye göre belirsizliğini hesaplamak ve bu değerleri Wisconsin State Laboratory of Hygiene (WLSH) ve The Royal College of Pathologists of Australasia (RCPA)'nın belirlediği % total izin verilen hata (%TEa) değerleriyle karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Serbest ve total prostat spesifik antijen testleri cobas e 601 cihazında (Roche Diagnostics GmbH, Mannheim, Germany) elektrokemiluminesans yöntemle ölçülmektedir. Testlerin ölçüm belirsizliği Nordtest teknik raporu 537’e göre hesaplandı. Bulgular: Total ve serbest prostat spesifik antijen testleri için sırasıyla iç kalite kontrol belirsizlik değeri %4.25 ve %3.00, dış kalite kontrol belirsizlik değerleri %5,62 ve %5,83, genişletilmiş belirsizlik değerleri ise %95 güven aralığında %14,1 ve %13,1 olarak bulundu. RCPA’nın serbest ve total prostat spesifik antijen için belirlediği %TEa değeri %15, WLSH'nın ise % 30 'dur. Sonuç: Laboratuvarımızda serbest ve total prostat spesifik antijen testleri için hesaplanan ölçüm belirsizliği hedeflenen %TEa değerinin altındadır. Ölçüm belirsizliğinin hesaplanması tanı ve girişimde klinik karar sınırları değerlendirilen testler için daha da önemli hale gelmektedir. Laboratuvarlar testlerin ölçüm belirsizliğini hesaplamalı, ilgili klinisyenler elde edilen veriler hakkında bilgilendirilmelidir. Aim: Laboratory results have an important effect on the clinical decision-making process. For this reason, the analysis and reporting quality of the tests is extremely important. Measurement uncertainty is the quantitative expression of the quality of test results. It is also possible to improve the quality of the results by identifying uncertainties and possible sources of errors. The aim of our study is to calculate the uncertainty of total prostate specific antigen (tPSA) and free prostate specific antigen (fPSA) which play an important role in prostate cancer screening and diagnosis tests, according to the Nordest techincal report 537 and comparing these values to the % total allowed error (% TEa) values of The Royal College of Pathologists of Australasia and the Wisconsin State Laboratory of Hygiene (WLSH). Materials and Methods: fPSA and tPSA tests are analyzed by electro-chemiluminescence method on a Cobas e601 analyzer(Roche Diagnostics GmbH, Mannheim, Germany). The measurement uncertainty of the tests was calculated according to Nordest technical report 537. Results: The internal quality control uncertainty values of tPSA and fPSA tests are 4.25% and 3.00%, external quality uncertainty values are 5,62 % and 5,83 % and extended uncertainty values are 14,1% and 13,1% (at 95% confidence interval), respectively. TEa value of RCPA for fPSA and tPSA is 15 % and TEa value of WLSH is %30. Conclusion: The measurement uncertainty calculated for fPSA and tPSA tests in our laboratory is below the targeted %TEa value. Calculation of measurement uncertainty is even more important for tests that assess clinical decision limits in diagnosis and intervention. Clinical laboratories should calculate the measurement uncertainty of tests and the relevant clinicians should be informed about the obtained data.

Amaç: İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) tanısında altın standart olan idrar kültürü tam idrar tetkikine (TİT) göre yüksek maliyet, iş gücü ve zaman gerektirmektedir. Bu nedenle laboratuvarların kendi uyguladıkları TİT'in kültür sonucunu öngörebilme performansını değerlendirmeleri önemlidir. Çalışmamızın amacı laboratuvarımızda, idrar kültürü sonuçlarını referans alarak, strip ile değerlendirilen lökosit, eritrosit, nitrit ile mikroskobik olarak değerlendirilen lökosit ve eritrosit testlerinin performansını ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntem: Kemalpaşa Devlet Hastanesi Merkez Laboratuvarı'nda 6 aylık dönemde idrar kültürü ve TİT yapılan İYE ön tanılı hastalar çalışmaya alındı. Kültür sonuçları referans alınarak strip ile değerlendirilen lökosit, eritrosit, nitrit ile mikroskobik olarak değerlendirilen lökosit ve eritrosit testlerinin performansı değerlendirildi. Duyarlılık, özgüllük, pozitif (PV+), negatif öngörü değeri (PV-), pozitif (LR+) ve negatif olabilirlik oranı (LR-) hesaplandı. Değerlendirilen testler ile kültür sonuçları arasındaki ilişki lojistik regresyon ile analiz edildi. Bulgular: Aynı gün kültür ve TİT çalışılan 606 örneğin 513'ünde (%84,6) üreme saptanmadı. Duyarlılık; en yüksek strip lökosit (eser) (%93,5), en düşük strip eritrosit (3+) (%25,8), özgüllük; en yüksek nitrit (%98,2), en düşük strip lökosit (eser) (%51,2) testlerinde bulundu. En yüksek PV+ değeri nitrit (86,4), PV- değeri strip lökosit (eser) (%97,8) ile mikroskobi lökosit (97,4) testlerinde bulundu. LR+ değeri nitrit testinde 34,9, diğer tüm testlerde, Objective: Urine culture test (UCT), which is the gold-standard for urinary tract infections (UTI), requires higher cost, labour and time than complete urinalysis (CU). Therefore, it is important to assess prediction performance of CU's for UCT. the aim of our study is to demonstrate performance of strip leukocyte, erythrocyte, nitrite, microscopic leukocyte and microscopic erythrocyte tests in relation with UCT. Material and Methods: Patients which had CU, UCT requests and UTI pre-diagnosis in Kemalpasa State Hospital Central Laboratory during 6 months’ period were included. Performance of strip leukocyte, erythrocyte, nitrite, microscopic leukocyte and erythrocyte tests was evaluated with reference to UCT. Sensitivity, specificity, PV+, PV-, LR+ and LR- values were calculated. Relationship between assessed tests and UCT was analysed by logistic-regression. Results: of 606 samples with CU and UCT request on the same day, UCT positivity was not detected in 513 (84,6%). Sensitivity was highest for strip leukocyte (trace) (93,5%), and lowest for strip erythrocyte (3+) (25,8%), and specificity was highest for nitrite (98,2%) and lowest for strip leukocyte (trace) (51,2%). Highest PV+ was in nitrite (86,4%) and highest PV- was in microscopic leukocyte (97,4%) and strip leukocyte (trace) (97,8%) tests. LR+ was calculated as 34,9 for nitrite and