Search

Sayı hissi son yıllarda matematik eğitimcileri ve araştırmacılar tarafından üzerinde çalışılan konulardan biridir ve önemi vurgulanmaktadır. Ülkemizde gün geçtikçe sayı hissi ile ilgili yapılan çalışmaların sayısı artmaktadır. Bu çalışmaların içerik analizinin öğretmenlere, matematik eğitimcilerine ve araştırmacılara yol gösterici olacağı ve gelecek çalışmalara rehber olacağı düşünülmektedir. Bu sebeple çalışmanın amacı, Türkiye’de matematik eğitimi alanında 2011-2020 yılları arasında makale olarak yayımlanan sayı hissi araştırmalarının mevcut durumunun betimsel içerik analizi ile ortaya konulmasıdır. Bu amaç doğrultusunda belirtilen ölçütleri karşılayan 50 adet çalışma incelenmiştir. Verilerin analizinde “Makale İnceleme Formu” kullanılmış olup içerik analizi ile analiz edilerek frekans ve yüzdeleriyle beraber tablolar şeklinde sunulmuş ve bu bilgiler ışığında yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda Türkiye’de yapılan sayı hissi çalışmalarının çoğunun betimsel tarama yönteminin kullanıldığı nicel araştırmalar olduğu görülmüştür. Çalışmaların hedef kitlesinin en fazla ilköğretim 5-8 öğrencilerine yönelik olduğu ve çoğunlukla 100’ün üzerinde örneklemlerle çalışıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Veri toplama aracı olarak ölçek kullanıldığı tespit edilmiştir. Veri analiz türü olarak da en fazla nicel veri analiz yöntemlerinin kullanıldığı belirlenmiştir. Çalışmalar konuların eğilimine göre incelendiğinde ise sayı hissi kavramını daha derinden anlamaya ve sayı hissinin ölçülmesine yönelik çalışmalara odaklanıldığı sonucuna ulaşılmıştır., Number sense is one of the topics studied by mathematics educators and researchers in recent years, and its importance is emphasized. The number of studies on number sense in our country is increasing day by day. The content analysis of these studies is thought to be a guiding guiding for teachers, mathematics educators and researchers and a guide for future studies. Therefore, the purpose of this study is to determine the tendency of number sense studies published in the field of mathematics education published as an article between 2011-2020 in Turkey. With this purpose 50 articles that meeting the specified criteria have been examined. In the analysis of the data, the "Article Review Form" was used and analyzed with content analysis, presented in tables with frequencies and percentages and interpreted in the light of this information. According to the findings of the research, it has been determined that the most of studies for number sense quantitative studies that using descriptive survey method. It was concluded that the target group of the studies was mostly aimed at primary school 5-8 students and the topic was studied with more than 100 samples. It was determined that the most that scale as a data collection tool and quantitative data analysis methods were used as a data analysis type. When the studies were examined according to the tendency of the topic, it was concluded that the studies focused on understanding the number sense more deeply and to measure the number sense.

Bu araştırmanın amacı; ortaokul 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı hissi ve cebirsel düşünme düzeylerini belirleyerek sayı hissi ile cebirsel düşünme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.Çalışmada ilişkisel araştırma yöntemlerinden keşfedici korelasyonel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz döneminde Konya'nın Çumra ilçesinde bulunan, iki devlet okulunda, 7. ve 8. sınıf düzeyinden 330 öğrenci katılmıştır.Araştırmada, öğrencilerin cebirsel ifadeleri anlama ve düşünme düzeylerini belirlemek amacıyla Hart vd. (1998) tarafından geliştirilen ve Altun (2005) tarafından Türkçeye uyarlanan 'Cebirsel Düşünme Testi' kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin sayı hissini belirlemek amacıyla Kayhan Altay ve Umay (2013) tarafından geliştirilen 'Sayı Duyusu Ölçeği' veri toplama aracı olarak kullanılmıştır.Çalışma verilerinin analizinde betimsel istatistik yöntemleri (frekans, yüzde hesabı, ortalama, standart sapma), bağımsız örnekler t testi, korelasyon hesaplaması ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin sayı hissi puan ortalamalarının oldukça düşük olduğu görülmüştür. Öğrencilerin sayı hissi kullanması gereken soruları kural temelli yollarla çözdükleri tespit edilmiştir. Sayı hissi ile sınıf düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmazken sayı hissi ile cinsiyet arasında kız öğrenciler lehine anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Cebirsel düşünme testinin bulgularına göre hem 7. sınıf hem de 8. sınıf öğrencilerinde düzey 0 ile düzey 1 seviyesinde yığılma yaşandığı görülmüştür. Ayrıca cebirsel düşünme düzeyi ile cinsiyet ve sınıf düzeyi arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Son olarak öğrencilerin sayı hissi ile cebirsel düşünme düzeyleri arasında pozitif yönde güçlü düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca cebirsel düşünmeye ilişkin toplam varyansın %49'unun sayı hissi ile açıklanabildiği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sayı Hissi, Sayı Duyusu, Cebirsel Düşünme Düzeyi, 7. sınıf öğrencileri, 8. sınıf öğrencileri The purpose of this study; to evaluate the relationship between number sense and algebraic thinking levels by determining the number sense and algebraic thinking levels of secondary school 7th and 8th grade students.Exploratory correlational method among the relational research methods were used in this study. In the fall semester of 2018-2019 academic year, 330 students from 7th and 8th grades participated in the study in two public schools in Çumra district of Konya.In the research, to determine the algebraic thinking levels of students, developed by Hart et al. (1998) and `Algebraic Thinking Test` adapted to Turkish by Altun (2005) was used. In addition, 'Number Sense Scale' developed by Kayhan Altay and Umay (2013) was used as a data collection tool in order to determine the number sense of the students. The scores obtained from the number sense and algebraic thinking test were analyzed quantitatively.In order to analyse the obtained data, descriptive statistical methods (frequency, percentage calculation, mean, standard deviation), independent samples t test, correlation calculation and regression analysiswere used.At the end of the research, it was seen that the number sense score averages of the students is quite low. It was determined that students solved the questions in that should use number sense by using rule based ways. While there is no statistically meaningful difference between number sense and grade level, it was found that there is a meaningful relationship between number sense and algebraic thinking in favor of female students. According to the results of the algebraic thinking test, it was observed that both the 7th grade and 8th grade students experienced an accumulation in the level 0 and level 1. In addition, a significant difference was found between level of algebraic thinking and gender and grade level. Finally, it was determined that there is a strong relationship between students' number sense and algebraic thinking level in the positive direction. In addition it was found that 49% of total variance of algebraic thinking could be explained by the number sense.Key Words: Number Sense, Algebraic Thinking Level, 7th grade students, 8th grade students 126

Developmental dyslexia is a neurodevelopmental disorder characterized by unexpected problems in learning to read, fluent reading, and reading comprehension in spite of age-appropriate IQ level, education, and environmental opportunities (Démonet, Taylor & Chaix, 2004; Vellutino, Fletcher, Snowling & Scanlon, 2004). Fluent reading and reading comprehension require rapid, successive and/or parallel activation and effective communication of multiple brain circuits. Brain “reading” circuits are sustained by multiple and distant neuronal networks which are also involved in language, visual, and orthographic processing, in addition to attention, 1 Öğr. Gör., Başkent Üniversitesi, Odyoloji Bölümü, semaacar@baskent.edu.trexecutive functions, and higher level cognition processing (Norton & Wolf, 2012). However, genetically driven structural and functional differences in these brain circuits might cause problems in these neurocognitive abilities in developmental dyslexia. Therefore, individuals diagnosed with developmental dyslexia or with familial risk might have problems in reading related cognitive, sensorial, and language abilities such as phonological working memory, processing of rapid auditory/visual stimuli, phonological awareness, and rapid automatized naming (see Vellutino et. al., 2004, for a review). In addition, problems in motor coordination and balance are commonly reported (Rochelle & Talcott, 2006). As a consequence of heterogeneity in the clinical profile, various theories have been postulated to explain the underlying mechanisms of the disorder: The Phonological Deficit Theory suggests that problems in phonological awareness, rapid automatized naming, and phonological working memory are indeed the underlying reasons of developmental dyslexia, since these abilities are fundamental to reading development. The theory suggests that the problems in these abilities might be due to the perisylvian cortex dysfunction (Kovelman et. al., 2012). In addition, some researchers propose Double-Deficit Hypothesis. According to which, rapid automatized naming and phonological abilities are closely related with each other but mediated by independent sub-mechanisms. Therefore, individuals having disorders in both might have more severe reading problems (Nelson, 2015). On the one hand, Magnocelluar Theory suggests that the underlying reason of the developmental dyslexia is the synchronization and integration of the rapid visual and auditory stimuli due to medial thalamic and geniculate nucleus abnormalities (Stein & Walsh, 1997). On the other hand, Cerebellar Deficit Theory claims that developmental dyslexia is due to cerebellum disorders (Nicolson, Fawcett & Dean, 2001). Finally, some researchers focus on developmental dyslexia comorbidities such as dysgraphia, dyscalculia, and attention deficit and hyperactivity disorder; therefore, present A Multiple Cognitive Deficits Model (Peterson & Pennington, 2015). By focusing on different underlying mechanism of the disorder, all these theories contribute to the multifactorial nature of developmental dyslexia. However, among them, only the endophenotype approach could encompass the all underlying aspects of the disorder in a holistic manner (Kendler & Neale, 2010). As developmental dyslexia is a neurodevelopmental disorder with genetic, neurologic, and cognitive origins, endophenotype approach to developmental dyslexia proposes to study underlying reasons of developmental dyslexia within the triangle of neurogenetic, neurobiological, and neurocognitive evidence. Accordingly, this approach suggests using neuroimaging endophenotypes (i.e., an assessable neuroanatomical trait considered as the closest link to the biological basis of developmental dyslexia) as an intermediate level to build a link between genotypes (i.e., a genetic organization of an individual) and phenotypes (i.e., qualitative traits such as reading skills)., Gelişimsel disleksi, genetik, nörolojik ve bilişsel temellere sahip nörogelişimsel bir bozukluktur. Altta yatan mekanizmalarını açıklamak üzere çeşitli teoriler ortaya atılmıştır. Bunlar arasında, gelişimsel disleksinin tüm boyutlarını bütüncül olarak ele alan endofenotipik yaklaşım, genetik faktörler ile okuma bozuklukları arasındaki dolaylı ve karmaşık ilişkiyi nörobiyolojik belirteçler aracılığıyla açıklamaktadır. Bir başka deyişle, endofenotipik yaklaşım gelişimsel disleksi aday genlerinin beyin fonksiyon ve yapısındaki muhtemel etkilerini ve bu etkilerin bilişsel, duyusal, dil ve okuma becerileri ile olan karşılıklı ve zincirleme ilişkisini incelemektedir. Bu derlemenin amacı, gelişimsel disleksiyi endofenotipik yaklaşım çerçevesinde ele alarak bozukluğun nörogenetik, nörobiyolojik ve nörobilişsel boyutlarını incelemektir. Gelişimsel disleksinin altta yatan mekanizmalarını bütüncül ve multidisipliner bakış açısıyla ele alan bu derlemenin, gelişimsel disleksi erken dönem risk faktörlerinin belirlenmesi, tarama, değerlendirme ve terapi yöntemlerinin geliştirilmesine ışık tutacak nitelikte olması hedeflenmiştir.