Açıkgöz, Selçuk, Aşçı, Fevziye Hülya, Haudenhuyse, Reınhard, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Aşçı, F. Hülya, and Haudenhuyse, Reinhard
Amaç: Bu doktora tezinin amacı Türkiye'de yürütülen sosyal içermeye yönelik spor tabanlı gençlik politikalarını farklı boyutlarda analiz etmektir. Gereçler ve Metodoloji: Bu tez, 3 farklı araştırma bölümünden oluşmaktadır. İlk aşamada, eleştirel söylem analizi gerçekleştirilmiş, Türkiye Gençlik ve Spor Bakanlığı'na (GSB) ait politika dökümanları, resmi raporlar ve konuşma dökümleri gençlik ve spor bağlamında incelenerek bakanlığın sosyal içermeye genel bakışı tartışılmıştır. Doktora tezinin temel araştırmasını içeren ikinci ve üçüncü analiz bölümlerinde ise, bakanlık desteğiyle gerçekleştirilen iki spor-tabanlı sosyal projenin katılımcılara etkisi ve proje uygulama süreci nitel araştırma yöntemleri (derinlemesine mülakat, odak grup görüşmesi, gözlem, alan notları) kullanılarak incelenmiştir. Tezin felsefi altyapısını fenomenolojik yorumsamacılık oluşturmakta olup, araştırma dizaynı olarak Yin'in (2008) Çoklu Vaka Analizi yöntemi benimsenmiştir.Bulgular: Araştırmanın genel tartışma ve sonucu olarak, sporun sosyal bir araç olarak kullanımının söylem düzeyinde tam olarak gerçekleştirilmediği görülmektedir. Bakanlık dökümanları sosyal içermeyi temel olarak ekonomik katılıma bağlamakta, ekonomik açıdan avantajlı durumda olmayan çocuk ve gençlerin topluma katılabilme sorumluluğunu ise ailelere devretmektedir. İncelenen projelerin de paradoksal bir şekilde, yeni imkanlar, sosyalleşme alanları yarattığı ama futbolun hegemonik etkisinin projenin gençler üzerindeki sosyal gelişime yönelik etkisini nötrleştirdiği görülmekte. Bu duruma ayrıca, projenin yürütülmesi sürecinde yaşanan örgütsel yetersizlik ve 'proje' modelinin yarattığı uyumsuzluk da eklenmelidir.Sonuçlar: Sonuç olarak, bakanlık çalışmalarının hem söylem hem de pratik seviyesinde 'şekilcilik' anlayışının ötesine geçmekte zorlandığı, özellikle dezavantajlı, ihmal edilmiş gençlerin eşitsizliklerini giderecek kalıcı çözümler geliştirmekten uzak olduğu görülmektedir. Purpose: The aim of this PhD thesis was analysing sport-based youth policies in different levels towards social inclusion in Turkey. The specific analysis is directed towards the discourse and the practices of the Ministry of Youth and Sport (MYS) in Turkey. Instruments and Methodology: The PhD comprised of 3 different research phases. In the first part, I conducted a critical discourse analysis towards youth and sport related social inclusion policies of the MYS. In the second part, I focused on the two sport-for-development programmes from organisational and social perspectives. In the third part of analysis, I explored the impact of two sport-for-development programme conducted for underserved youth in disadvantaged communities. In the data collection processes, a series of qualitative data were collected such as interviews, focus groups, observations and field notes. In these analyses, a phenomenological interpretivist approach was embraced and Yin's (2008) approach of multiple case analyses was used as a research design.Findings: The discourse analysis showed that sport's social role is underestimated and the 'mythopoeic' discourse towards the role of sport is maintained without addressing any tangible solutions towards the rights of young people within sport concept. The analysed sport-for-development programmes reflected various outcomes regarding the impact on young people. It showed that the programme presented small improvements in the lives of young people. However, dominance of football within the programmes constrained new opportunities to flourish and as a result, exerted a neutral impact on the participants.Conclusion: The MYS practices and the programmes were generally seen as 'tokenistic gestures', rather than sincere practices to provide social justice and equal opportunities for the young people in the programmes. 186