Search

هدف: هدف این پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی و هوش هیجانی دانش-آموزان بود.روش: پژوهش حاضر از نظر روش‌شناسی جزء طرح‌های نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، همه دانش‌آموزان دختر سال سوم دوره دوم متوسطه شهر سنندج، مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 99-98 بودند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای ابتدا یک مدرسه و سپس 40 نفر از دانش‌آموزان آن مدرسه که سرزندگی تحصیلی پایین داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه‌ 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. به گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برنامه مبتنی بر بهزیستی تحصیلی آموزش داده شد. اعضای هر دو گروه در هر سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری پرسشنامه‌ سرزندگی تحصیلی دهقانی‌زاده و حسین-چاری را تکمیل کردند. داده‌ها نیز با روش تحلیل واریانس آمیخته بررسی شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که میانگین نمرات متغیر سرزندگی تحصیلی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس‌آزمون و پیگیری افزایش معناداری داشته است.نتیجه‌گیری: بنابراین، برنامه آموزشی مبتنی بر بهزیستی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان اثربخش بوده است.

هدف این پژوهش تدوین مدل علی رضایت از مدرسه بر اساس ادراک محیط کلاس و ادراک حمایت معلم با نقش واسطه‌ای پایستگی تحصیلی و درگیری تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل‌ معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهرستان نقده تشکیل دادند که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای 550 نفر از دانش‌آموزان انتخاب شدند. پرسشنامه‌های رضایت از مدرسه اندرسون و بروک، ادراک محیط کلاس جنتری و همکاران، ادراک حمایت معلم لنت و همکاران، پایستگی تحصیلی مارتین و مارش و درگیری تحصیلی ریو به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با دو نرم‌افزار SPSS و Amosانجام شد. یافته‌ها بیانگر تاثیر مستقیم و غیرمستقیم و معنادار ادراک حمایت معلم و ادراک محیط کلاس بر رضایت از مدرسه از طریق پایستگی تحصیلی و درگیری تحصیلی بود. همچنین پایستگی تحصیلی و درگیری تحصیلی بر رضایت از مدرسه اثر مستقیم و معنادار دارند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع ادراک حمایت معلم و ادراک محیط کلاس می‌تواند پیش‌بین مناسبی برای رضایت از مدرسه دانش‌آموزان از طریق پایستگی تحصیلی و درگیری تحصیلی آنها باشد.

مقدمه: رابطه دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند از موضوعات قابل توجه است.پژوهش حاضر با هدف بررسیمدل ارتباط دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند با نقش واسطه ای همدلی عاطفی انجام شد. روش: طرح پژوهش جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی­ معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 است که تعداد 425 نفر شرکت کننده، به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، پرسشنامه‌های دیدگاه گیری اجتماعی(محققی و همکاران، 1395)، خودکنترلی (نیک منش، 1386)، شخصیت جامعه پسند (پنر، 2002) و همدلی عاطفی متعادل (مهرابیان و اپستین، 1972) را تکمیل کردند. داده‌های پژوهش با نرم افزار آماری AMOS و با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل نهایی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. مدل تحلیل مسیر مشخص کرد دیدگاه گیری اجتماعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و خودکنترلی به صورت غیرمستقیم بر شخصیت جامعه پسند اثرگذارند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت دیدگاه گیری اجتماعی و خودکنترلی نقش مهمی در جامعه پسندی معلمان دارند. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد همدلی عاطفی نقش واسطه ای معناداری برای دیدگاه گیری اجتماعی با شخصیت جامعه پسند و نه برای خودکنترلی ایفا می‌کند.

هدف این پژوهش پیش‌بینی رفتار جامعه‌پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه‌گیری اجتماعی بود.جامعة آماری پژوهش شامل معلمان تمامی مقاطع شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که تعداد 425 نفر (230 زن و 195 مرد) شرکت‌کننده، به‌عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، پرسشنامه‌های شخصیت جامعه‌پسند (پنر، 2002)، اعتماد اجتماعی (صفاری‌نیا و شریف، 1389) و دیدگاه‌گیری اجتماعی (محققی و همکاران، 1395) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سه مؤلفه از متغیر دیدگاه‌گیری اجتماعی شامل ادراک دیدگاه دیگران، خود را جای دیگری گذاشتن و احترام به تفاوت‌ها و دو مؤلفه از متغیر اعتماد اجتماعی شامل تمایلات همکاری‌جویانه و صداقت می‌توانند به‌طور معنی‌داری شخصیت جامعه‌پسند را پیش‌بینی کنند (P≤0/05) و 17 درصد واریانس را تبیین نمایند.

هدف این پژوهش، بررسی رابطة ارضاء نیازهای بنیادی روانی و اختلال تنظیم هیجانی با نقش میانجیگری طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در دانشجویان بود. جامعة آماری این پژوهش شامل کلیة دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا که در سال 93 در هفت دانشکدة شیمی، علوم پایه، فنی و مهندسی، اقتصاد و علوم اجتماعی، ادبیات و علوم انسانی، هنر و معماری و کشاورزی مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌دهند (7000=N). طرح این پژوهش از نوع توصیفی و روش پژوهش همبستگی بوده است. به این منظور با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 364 نفر (تعداد 166 دختر و 198 پسر) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه نیازهای بنیادی روانی گاردیا، دسی و ریان (2000)، طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه یانگ (1998) و اختلال تنظیم هیجانی گراتس و رومر (2004)، استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های توصیفی از روش تحلیل معادلات ساختاری با نرم‌افزار AMOS16، ضریب همبستگی و آزمون t استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدل تجربی داده‌ها با مدل مفهومی دارای برازش خوبی است. بر اساس یافته‌ها، خودمختاری (003/0) و شایستگی (0001/0≥P) از خرده‌مقیاس نیازهای بنیادی روانی هم به‌صورت مستقیم و هم غیرمستقیم می‌توانند بر اختلال تنظیم هیجانی تأثیر بگذارند. همچنین نیاز به خودمختاری (011/0) و شایستگی (02/0) می‌توانند بر طرح‌واره‌های ناسازگار اثر بگذارند. به‌طورکلی یافته‌های پژوهش نشان داد که هر چه نیازهای بنیادی افراد کمتر برآورده شود، طرح‌واره‌های ناسازگار بیشتری شکل می‌گیرد و درنهایت در تنظیم هیجان اختلالاتی پدید خواهد آمد.

مقدمه: انسان­ها همواره برای کسب آرامش درونی به دنبال ارضای نیازهای اساسی روانی و یافتن معنایی تازه برای رنج­های خود بوده­اند و در این راه حفظ ارزش­های انسانی با کمک گرفتن از سرمایه­های روان­شناختی، اولویت داشته است. لذا هدف این پژوهش تدوین و آزمون مدل ارتباطی نیازهای اساسی روانی بر معنای زندگی با میانجیگری سرمایه روان­شناختی و ارزش­های انسانی بود. روش­کار: جامعه آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی شامل پرستاران شاغل در بیمارستان­های شهر کرمانشاه در سال 1396 بود. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای 500 نفر از پرستاران انتخاب شدند. پرسش­نامه­های نیازهای­ اساسی دسی و رایان (2000)، سرمایه­ روان­شناختی لوتانز (2007)، ارزش­های انسانی شوارتز (1994) و معنای زندگی استگر و همکاران (2006) به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده­ها با روش مدل­یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته­ها: به طور کلی مدل فرضی با داده­ها برازش دارد و اثر مستقیم نیازهای اساسی روانی، سرمایه روان­شناختی و ارزش­های انسانی بر معنای زندگی، معنی­دار است. هم­چنین سرمایه روان­شناختی بر ارزش­های انسانی، اثر مستقیم و معنی­داری دارد. به علاوه، اثر غیرمستقیم و معنی­دار نیازهای اساسی روانی بر ارزش­های انسانی و سرمایه روان­شناختی بر معنای زندگی، تایید شد (01/0>P). نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نیازهای اساسی روانی، ارزش­های انسانی و سرمایه روان­شناختی می­تواند پیش­بین مناسبی برای معنای زندگی پرستاران باشد. بنابراین، با افزایش این سه متغیر می­توان معنای زندگی در پرستاران را افزایش داد.

Introduction: Cancer patients experience chronic pain and excruciating pain, which makes it difficult for them to tolerate and adapt. Aim: This research was conducted with the aim of determining the effectiveness of an educational program based on compromise with pain on depression and anxiety of cancer patients. Method: The present research was conducted in a semi-experimental way with a pre-test and post-test design along with a control group. The statistical population of this research included all cancer patients referred to health centers and clinics in Sanandaj city in 2019, and 30 cancer patients were selected by available sampling and then randomly assigned to experimental and control groups. The participants in the experimental group received the educational program based on compromise with pain in 10 sessions 2-hour, and the participants in the control group did not receive any intervention. Data collection tools were Beck Anxiety Questionnaire (1990) and Beck Depression Questionnaire (1961). Data were analyzed using SPSS-22 statistical software, descriptive indices and covariance analysis. Results: The results showed that the program based on compromise with pain had a significant effect (P<0.01) on the depression of cancer patients and reduced depression in cancer patients, and the program based on compromise with pain had a significant effect on the anxiety of cancer patients (P<0.01) and has improved anxiety in cancer patients. Conclusion: Based on the results of the research, this program can be used in counseling clinics to help cancer patients, considering the key role of the educational program based on compromise with pain in reducing depression and anxiety of cancer patients. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Introduction: The most important element of society is the family. Accordingly, the study of factors that play a role in marital commitment is also of fundamental importance. Aim: The aim of this study was to develop a causal model of marital commitment based on forgiveness and differentiation mediated by marital intimacy and the effectiveness of this model on the quality of marital relationships. Method: In terms of quantitative nature, practical purpose and data collection method, this study was a correlation of structural equation analysis. The statistical population of the study included all married employees of education in districts 1 and 2 of Sanandaj city in the academic year 2018-2019. Using cluster sampling method, 30 people were selected and replaced in experimental and control groups. In order to collect data, Marital Commitment Questionnaire, Marital Intimacy Scale, Self-Differentiation Questionnaire, Family Forgiveness Scale and Marital Relationship Quality Questionnaire were used. Analysis of covariance using SPSS-21 was used for statistical analysis of data. Results: The results of structural equation analysis showed that forgiveness (P≤0.01, β=0.47), differentiation (P≤0.05, β=0.13), and intimacy (P≤0.05, β=0.12) has an indirect effect on marital commitment and forgiveness (0.08) and differentiation (0.02) through intimacy on marital commitment. Conclusion: The results showed that forgiveness, differentiation and intimacy affect marital commitment and effectiveness on the quality of marital relationships and it is suggested that the outlines of the program in the implementation of workshops and information about education and expression of importance Variables related to marital commitment should be the basis. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Introduction: Mindfulness-Based cognitive therapy is one of the techniques for shaping behavior and procedure for changing non-adaptive beliefs by using cognitive-behavioral theory to treat addiction disorders. Aim: This study was conducted to determine the effectiveness of cognitive therapy based on Mindfulness on emotional regulation of opioid users. Method: In a pretest-posttest with control group among 20 drug users in Sanandaj city, 20 patients were selected through available sampling method and randomly divided into two groups of 10 experimental and control groups Replaced. The experimental group received knowledge about cognitive-based cognitive therapy for 8 sessions of 90 minutes (1 session per week), but no training was provided for the control group. The members of both groups were tested on the basis of the emotional regulation scale by Nadia Garnefski, Vuyan Kraaij and Philip Spinhoven. Data were analyzed by independent t-test. Results: The results showed that the mean score of the variable of the total index of difficulty in emotional regulation in the experimental group was significantly decreased in the experimental group compared with the control group in the post-test with the control of the pre-test effect (P <0.001). Conclusion: Cognitive-based counseling strategies help people to set up arousal and emotional excitement. Accordingly, the findings of this study indicate that cognitive therapy based on Mindfulness in preventing the return of opioid dependents has been effective. [ABSTRACT FROM AUTHOR]