Search

Η υποξεία δυσπεπτική οξέωση (ΥΔΟ) αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές μεταβολικές νόσους των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων. Ορίζεται ως η πτώση του pH της μεγάλης κοιλίας (ΜΚ) κάτω από 5,5 (έως 5,0) και ο κύριος τρόπος διάγνωσής της στην κλινική πράξη μέχρι σήμερα είναι η παρακέντηση της MK. Η ΥΔΟ επηρεάζει την ομαλή παραγωγή λιπαρών οξέων στη ΜΚ και, μεταξύ άλλων, προκαλεί μείωση της λιποπεριεκτικότητας και της παραγόμενης ποσότητας γάλακτος. Κύριος σκοπός της έρευνας ήταν η διερεύνηση της σχέσης της ΥΔΟ και του pH του περιεχομένου της ΜΚ με την ποσότητα και την ποιότητα του γάλακτος, σε διαφορετικά στάδια της γαλακτικής περιόδου, υπό συνθήκες εκτροφής. Χρησιμοποιήθηκαν 83 αγελάδες φυλής Holstein μιας εμπορικής εκτροφής, από τις οποίες ελήφθησαν δείγματα περιεχομένου της ΜΚ με παρακέντηση για τον προσδιορισμό του pH, τις ημέρες 30, 90 και 150 της γαλακτικής περιόδου. Η εκτροφή διέθετε αυτόματη ατομική γαλακτομέτρηση και τις ημέρες των παρακεντήσεων γινόταν δειγματοληψία γάλακτος για προσδιορισμό της χημικής του σύνθεσης (περιεκτικότητα σε λίπος, πρωτεΐνες, λακτόζη και ολικά στερεά). Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με μια σειρά γραμμικών μοντέλων μικτών επιδράσεων. Ο επιπολασμός της ΥΔΟ ήταν 48,2%, 53,8% και 65,3% τις ημέρες 30, 90 και 150 της γαλακτικής περιόδου, αντίστοιχα. Βρέθηκε ότι η ΥΔΟ σχετίζεται με μείωση της λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος κατά 0,22%. Η αύξηση του pH της ΜΚ κατά 1 μονάδα, ακόμη κι εντός των φυσιολογικών ορίων, σχετίστηκε με αύξηση της λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος κατά 0,28% και της συγκέντρωσης των ολικών στερεών του γάλακτος κατά 0,44%. Η ημερήσια γαλακτοπαραγωγή, δεν επηρεάστηκε από την ΥΔΟ, καθώς και η συγκέντρωση της πρωτεΐνης, της λακτόζης και των ολικών στερεών του γάλακτος., Subacute ruminal acidosis (SARA; implying a rumen fluid pH between 5.5 and 5.0), is one of the most important metabolic diseases of dairy cows. In this study, the effect of SARA and rumen fluid pH on milk yield and composition was assessed in dairy cows under field conditions, with repeated measurements in the same cows, at different stages of lactation. Rumenocentesis was performed in 83 Holstein cows of a commercial herd at 30, 90, and 150 days in milk (DIM). Rumen fluid pH was measured on-site using a portable pH-meter. Milk yield was also recorded at the same days. Milk samples were analyzed for fat, protein, lactose and total solids content. For the statistical analysis, mixed linear regression models were used. Prevalence of SARA was 48.2%, 53.8% and 65.3% at 30, 90 and 150 DIM, respectively. There was a significant negative effect of SARA and decreased rumen fluid pH on milk fat content; SARA was associated with a decrease of milk fat content by 0.22%, while a one-unit increase of rumen fluid pH, even within the normal range, was associated with a 0.28% increase of milk fat content and 0.44% increase of milk total solids content. There was no effect of SARA on milk yield or protein, lactose and total solids content. In conclusion, under field conditions, SARA and decreased rumen fluid pH reduce milk fat content.

The protozoan parasite Neospora caninum is one of the most important abortifacient pathogen in cattle. Serological investigations are often used in order to estimate seroprevalence in herds. Aims of our study were to determine the seroprevalence among aborting and non-aborting dairy cattle in Belgrade city area as well as epidemiological factors that are important for N. caninum infection. Using commercial ELISA kit, we examined 188 sera. Out of 188, 142 samples originated from pregnant (non-aborting) cows from five farms, while 46 were from cows who had aborted. Overall seroprevalence was 25% (48/188). Seroprevalence was significantly higher (p≤0.05) in aborting than in non-aborting group of cows (37% and 21.1% respectively). At least one positive sample was detected on four (80%) out of five examined farms while seroprevalence among farms varied from 0 to 43.5%. On all examined farms crucial epizootiological factors (presence of dogs and low biosecurity measures) that favor the maintenance and spreading of the infection were identified. Our study revealed the presence of N. caninum antibodies in population of dairy cows in Belgrade city area. Infection is established in enzootic pattern on examined farms and high seroprevalence among aborting cows suggests that N. caninum could be important abortifacient pathogen.

Κατά το αρχικό στάδιο της γαλακτοπαραγωγής, οι περισσότερες γαλακτοπαραγωγές αγελάδες υψηλώναποδόσεων βρίσκονται σε αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο, καθώς οι ενεργειακές απαιτήσεις για τη γαλακτοπαραγωγή αδυνατούννα καλυφθούν από τη διατροφή, με συνέπεια την κινητοποίηση του λιπώδους ιστού και την απελευθέρωση λιπαρών οξέων. Ηέντονη λιπόλυση οδηγεί σε υπερσυσσώρευση λιπιδίων στο ήπαρ, κατάσταση που ονομάζεται ηπατική στεάτωση (ΗΣΤ) ήλιπώδης εκφύλιση του ήπατος. Μεταξύ των πολλών σχετιζομένων με την ΗΣΤ παθολογικών καταστάσεων συγκαταλέγεταικαι η μετατόπιση του ηνΰστρου αριστερά (ΜΗΑ), κατάσταση αρκετά συχνή και με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Ηανορεξία που προκαλεί η ΜΗΑ οδηγεί σε περαιτέρω επιδείνωση του αρνητικού ενεργειακού ισοζυγίου, η οποία καταλήγεισε σοβαρού βαθμού ΗΣΤ. Ακόμα και μετά την επιτυχημένη χειρουργική αποκατάσταση της ΜΗΑ, σε πολλές αγελάδες ηκλινική εικόνα δε βελτιώνεται και αυτό σχετίζεται και με τη σοβαρότητα της ΗΣΤ. Η ΜΗΑ επηρεάζει το ισοζύγιο υγρών τουζώου, την κλινική και αιματολογική του εικόνα, ενώ η συνύπαρξη διαφόρου βαθμού ΗΣΤ αποτελεί βασική παράμετρο πουεπιπλεκειτη νόσο και επηρεάζει την πρόγνωση. Στη βιβλιογραφία υπάρχουν μελέτες σχετικές με τα ευρήματα της αιματολογικήςεξέτασης σε περιστατικά με ΜΗΑ ή με ΗΣΤ. Υπάρχει όμως σημαντική έλλειψη δεδομένων που να αφορούν περιπτώσεις ταυτόχρονηςπροσβολής των αγελάδων από ΜΗΑ και ΗΣΤ. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν ο προσδιορισμός των αιματολογικώνπαραμέτρων σε περιστατικά αγελάδων με συνύπαρξη ΜΗΑ και ΗΣΤ διαφόρου βαθμού, και η σύγκριση των ευρημάτωνμεταξύ των ζώων που ιάθηκαν μετεγχειρητικά κι εκείνων που πέθαναν. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 68 αγελάδες γαλακτοπαραγωγής,φυλής Holstein, με ΜΗΑ και 110 ζώα ίδιας φυλής ως μάρτυρες. Από κάθε ζώο λήφθηκαν δείγματα αίματος, απότη σφαγίτιδα φλέβα και ήπατος, μέσω λαπαροτομής κατά τη χειρουργική αποκατάσταση της ΜΗΑ και μέσω διαδερμικήςβιοψίας στους μάρτυρες. Η αιματολογική εξέταση έγινε με αυτόματο αναλυτή. Στα δείγματα ηπατικού ιστού έγινε ιστοπαθολογικήεξέταση και υπολογίστηκε ημιποσοτικά, με κατάλληλη μέθοδο κατά τη μικροσκόπηση, η σοβαρότητα της ΗΣΤ. Επιπλέον,στον ηπατικό ιστό έγινε και βιοχημικός προσδιορισμός των ολικών λιπιδίων και των τριγλυκεριδίων. Όλα τα ζώα με ΜΗΑπαρουσίασαν ΗΣΤ, ενώ σοβαρού βαθμού ΗΣΤ παρατηρήθηκε σε όλα τα ζώα που τελικά πέθαναν. Στην πλειονότητα τους, οιαιματολογικές παράμετροι είχαν τιμές εντός των φυσιολογικών ορίων. Με εξαίρεση τις τιμές του αιματοκρίτη και της αιμοσφαιρίνης,δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διάφορες ανάμεσα στα ζώα με ΜΗΑ και ΗΣΤ και στους μάρτυρες.Επίσης, δεν καταγράφηκαν σημαντικές διάφορες στις αιματολογικές παραμέτρους ανάμεσα στα ζώα που ιάθηκαν και σεαυτά που πέθαναν., The main aim of the present field study was to evaluate various haematological parameters in cows with left abomasal displacement (LDA) and concurrent hepatic lipidosis (fatty liver) of different severity. A further objective was to compare these haematological values among animals with concurrent LDA and fatty liver that finally died or recovered. Sixty eight Holstein dairy cows with LDA and 110 control cows were included in the study. Blood and liver biopsy samples were obtained during standing LDA surgery. Liver tissue was examined histologically and classified according to the severity of fatty liver. Haematological analysis and biochemical determination of total lipids and triglycerides concentration of liver tissue were performed. The majority of the haematological parameters evaluated were within normal range. Haematocrit and haemoglobin median values were significantly lower in all LDA cows compared to controls, but no difference was recorded among fatty liver severity groups. Haematological parameters showed no significant difference in animals that finally died compared to the ones that recovered. Haematological parameters were not significantly influenced by the concurrence of LDA and fatty liver in dairy cows.

Στην εργασία αυτή περιγράφονται δυο από τα συχνότερα επιλοχεια ηπατικά νοσήματα των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων, η κέτωση και η λιπώδης εκφύλιση του ήπατος, που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για τον κλινικό κτηνίατρο. Συνήθως τα δυο αυτά νοσήματα συνυπάρχουν και η παρουσία του ενός προδιαθέτει στην εμφάνιση του άλλου. Η κλινική συμπτωματολογία των νοσημάτων αυτών δεν είναι ειδική, οπότε για τη διάγνωση τους απαιτούνται εργαστηριακές μέθοδοι, ορισμένες από τις οποίες θεωρούνται εξειδικευμένες, με στόχο τη μέτρηση ενδεικτικών παραμέτρων στο αίμα και στο ήπαρ. Η θεραπεία τους επικεντρώνεται στην επαναφορά των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα και του φυσιολογικού ενεργειακού ισοζυγίου των ζώων, με τη χορήγηση γλυκόζης, γλυκοπλαστικών ουσιών, γλυκοκορτικοειδών, ινσουλίνης και λιποτρόπων παραγόντων. Η πρόληψη της λιπώδους εκφύλισης του ήπατος και της κέτωσης βασίζεται στη διόρθωση της διατροφής και τη σωστή διαχείριση των αγελάδων πριν από την έναρξη και κατά τη διάρκεια της ξηράς περιόδου., Two of the commonest in practice postparturient liver diseases of dairy cows, ketosis and fatty liver, are discussed in this paper. It is not uncommon for both diseases to occur simultaneously, or each to act as a predisposing factor for the other. Clinical findings are nonspecific and certain biochemical parameters can be used as diagnostic tools. Treatment is focused in restoring glucose and energy balance of the affected animals with the administration of glucose, glucogenic substances, corticosteroids, insulin and lipotropic agents. Prevention aims in proper herd management, especially in terms of feeding rations.

Στην εργασία αυτή περιγράφονται δυο από τα συχνότερα επιλόχεια ηπατικά νοσήματα των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων, η κέτωση και η λιπώδης εκφύλιση του ήπατος, τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον κλινικό κτηνίατρο. Συνήθως τα δυο αυτά νοσήματα συνυπάρχουν και η παρουσία του ενός προδιαθέτει για την εμφάνιση του άλλου. Η αιτιολογία και η παθογένεια τους συμπίπτουν και αποδίδονται σε έλλειψη ενέργειας και σε διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων κατά την περίοδο της υψηλής γαλακτοπαραγωγής, λόγω ακατάλληλης διατροφής και κακής διαχείρισης των ζώων κατά την ξηρά περίοδο και λόγω ορμονικών μεταβολών κοντά στον τοκετό, με αποτέλεσμα την αυξημένη κινητοποίηση σωματικού λίπους για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών, την αυξημένη πρόσληψη του από το ήπαρ και τη δημιουργία λιπώδους εκφύλισης του ήπατος και κέτωσης., Two of the commonest in practice postparturient liver diseases of dairy cows, ketosis and fatty liver, are discussed in this paper. It is not uncommon for both diseases to occur simultaneously, or each to act as a predisposing factor for the other. These diseases share a common etiology and pathogenesis, which are energy imbalance and disruption of normal carbohydrate metabolism during the period of high milk yield. Poor herd management during the dry period and hormonal changes accompanying parturition, have been associated with fat utilization for energy production, which in turn leads to fatty infiltration of the liver and ketosis.

Στην εργασία αυτή, σε 20 περιπτώσεις αγελάδων με επιλοχεια υπασβεστιαιμική παράλυση (μάρτυρες), έγινε θεραπεία με ενδοφλέβια έγχυση ορών βορογλυκονικοΰ ασβεστίου, γλυκόζης και ενδομυϊκή έγχυση βιταμίνης D3. Σε άλλες 20 περιπτώσεις (πειραματόζωα) μετά την παραπάνω θεραπεία με οροΰς, χορηγήθηκε στα ζώα από το στόμα υδατικό διάλυμα 250 g Kalzoral, ενός ιδιοσκευάσματος της εταιρείας Dr Ε. Graeub AG, Bern, Ελβετία, που περιέχει 22% Ca, 4% Ρ, 5% Mg, 200.000 IU/kg βιτ. D3, αρωματικά και βελτιωτικά γεύσης. Η χορήγηση του Kalzoral επαναλήφθηκε στην ίδια δόση άλλες δυο φορές, 24 και 48 ώρες την πρώτη χορήγηση. Πριν τη θεραπεία με οροΰς και στη συνέχεια 24 και 72 ώρες μετά από αυτή, προσδιορίστηκαν οι συγκεντρώσεις Ca, Ρ, Mg, Κ και Na στο ορό του αίματος των ζώων. Όλα τα ζώα κατά την εκδήλωση της νόσου παρουσίαζαν υπασβεστιαιμία (Ca οροΰ, This research describes 20 cases of cows with parturient paresis (controls), which were treated with intravenous administrations of calcium gluconate and dextrose, and intramuscular injection of vit. D3 . In 20 other cases (experimental group), a solution of 250g Kalzoral was administrated orally, after the treatment mentioned above. Thiw Klzoral is a preparation of Dr E. Graeub AG, Bern Switzerland, containing 22% Ca, 4% Ρ, 5% Mg, 200.000 IU/kg vit D3 , flavours and taste improvements. The administration of Kalzoral was repeated twice, in the same dose, 24 and 48 h after the first administration. The levels of Ca, Ρ, Mg Κ and Na in the blood serum of the cows were measured before starting the treatment and also 24 and 72 h after it. Both groups, during the disease presented hypocalcemia (serum Ca

Οι πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό αποτελούν το χρονικό διάστημα με τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών, σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο στάδιο του παραγωγικού κύκλου των αγελάδων γαλακτοπαραγωγής. Πολλές από τις παθήσεις αυτές είναι αλληλένδετες και συχνά συνυπάρχουν. Η διαχείριση των αγελάδων γαλακτοπαραγωγής κατά τη μεταβατική περίοδο (3-4 εβδομάδες πριν έως και 4 εβδομάδες μετά τον τοκετό) αποσκοπεί στην κατάλληλη προετοιμασία τους για τη διατήρηση της υγείας τους και τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων τους. Η επίτευξη υψηλής γαλακτοπαραγωγής προϋποθέτει, πέραν της διατήρησης της υγείας των αγελάδων, κατάλληλη διατροφή και εξασφάλιση ιδανικών συνθηκών διαβίωσης. Το παρόν άρθρο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, παραθέτονται επιλεγμένες πληροφορίες για τις σημαντικότερες επιλόχειες μεταβολικές παθήσεις (υπασβεστιαιμία, κέτωση) και γίνεται αναφορά στη σχέση της υπασβεστιαιμίας με επιλεγμένες ασθένειες της περιόδου αυτής (κατακράτηση εμβρυϊκών υμένων, μητρίτιδα, μαστίτιδα, μετατόπιση ηνΰστρου). Στο δεύτερο μέρος του άρθρου, προτείνονται διαχειριστικές παρεμβάσεις που αφορούν στη διατροφή των αγελάδων κατά το κρίσιμο διάστημα της μεταβατικής περιόδου, με έμφαση στην πρόληψη της υπασβεστιαιμίας., The transition period refers to the time between 3-4 weeks prior to and 4 weeks after calving. This is the period with the highest incidence of metabolic and other periparturient disorders. Many of these disorders interrelated and often coincide. Proper management and nutrition of the transition cow are critical for obtaining maximum dry matter intake, good health, increased reproductive efficiency and optimum milk production in the following lactation. The present review is comprised from two parts. In the first one, selected information is provided concerning the most important metabolic diseases of the transition period (hypocalcemia, ketosis) and, in brief, how hypocalcemia is interrelated to other diseases (mastitis, metritis, retained fetal membranes and abomasal displacement). In the second part, up-to-date nutritional methods applied in the transition period to prevent these metabolic periparturient diseases, with emphasis in hypocalcemia, are described.