Search

In this experimental study, we investigated the effects of Lumbricus extract on biochemical and histological markers of liver IR injury model in rats. A total of 10–12-weeks old, 250–300 g Sprague Dawley male rats were divided into groups of five (n = 7). Group I (Sham), Group II (IR), Group III (IR + 10 mg/kg Lumbricus extract), Group IV (IR + 20 mg/kg Lumbricus extract), and Group V (IR + 40 mg/kg Lumbricus extract) were marked, respectively. Lumbricus extract was dissolved with saline and administered orally. All rats except in Group I were applied ischemia for 45 minutes and reperfusion for 24 hours. The data obtained at the end of the experiment were evaluated by histological and biochemical methods, where we investigated catalase (CAT) superoxide dismutase (SOD) enzyme activity and malondialdehyde (MDA) levels, as well as a histological examination of liver tissue samples. When MDA enzyme activity levels were compared with the sham and Lumbricus extract groups, it was found to be significantly higher than the IR group. SOD and CAT activity enzyme levels were found to be significantly lower. Our findings showed that Lumbricus extract could have a protective effect against experimentally induced IR injury in the liver by increasing antioxidant enzyme levels and decreasing lipid peroxidation and liver injury.

Groove pancreatitis (GP) is a rare form of chronic pancreatitis that is less common and is now gaining awareness with multimodal imaging modalities. Our aim is to analyze the mid-long term outcomes of patients diagnosed with GP with different treatment approaches.A computerized search from electronic patient record database between May 2013 and June 2019 with the keywords 'groove', 'paraduodenal' was applied. The clinical, radiological and pathological data of 25 patients diagnosed with GP were obtained.In the GP patient group, the median age was 55 (25-87) and 80% was male. Alcohol and tobacco abuse was 40% among GP patients. The most common symptoms were upper abdominal pain (84%) and nausea-vomiting (40%), respectively. Gastric outlet obstruction was observed in 4 (16%) patients. CT and EUS imaging were performed to majority of cases (96% and 92 %, respectively). EUS-FNA was done in 14 of 25 (56%) patients. It was reported as atypia, adenocarcinoma and benign in 2 (8%), 2 (8%) and 10 (40%) patients, respectively. EUS-FNA was helpful to diagnose two pancreatic head adenoCA whose preliminary radiological evaluation was GP. The mean follow-up period was 29 (3-71) months. Conservative approach was the predominantly preferred treatment (%56). Apart from conservative approach, treatment strategies included biliary stenting, sphincterotomy, wirsung stenting via ERCP, cholecystectomy etc. Considering all treatment modalities, symptoms improved in 12 (48%) patients and progressed with recurrent pancreatitis attacks in 7 (28%) patients.Because GP is a less well-known form of pancreatitis, it presents several challenges for clinicians in diagnosis and treatment. This form, which can mimic pancreatic malignancy in particular, must be differentiated from carcinoma. EUS(±FNA) is a useful diagnostic tool complementary to imaging. Although the conservative approach remains the first choice in most patients, the clinician should consider invasive endoscopic procedures and surgical options in special cases when necessary.

Objective: Mechanical dilatation and adjuvant injection of triamcinolone acetate (TA) effectively preserve the opening provided and reduce the number of bougie dilation (BD) in benign esophageal strictures. In this study, we aimed to evaluate the role of Methylprednisolone (MP) injection after BD in providing permanent/long-term lumen opening.Materials and Methods: Among 22 patients diagnosed with benign esophageal strictures (BES) between January 2017 and October 2020, we evaluated the results of 8 patients who continued the endoscopic follow-up program and underwent BD and MP injection, then compared with the literature.Results: We treated 8 patients [6 (75%) women, mean age 61±16.9 years (range 22-77)] with strictures of different etiologies (3 anastomotic, 2 iatrogenic esophageal rupture repairs, 2 recurrent webs, and 1 scleroderma) with BD followed by intralesional MP injection. We performed median BD sessions 3.5 times (range 1-8). We gave a median 3 intralesional MP injection (range 1-7). The median time to resolve stricture was 2.5 months (range 1-4). The median endoscopic follow-up time was 4.5 months (range 1-17).Conclusions: Adjuvant MP injection is successful in preserving the lumen patency provided after mechanical dilatation. Randomized controlled studies are needed to determine the steroid type and dose to provide the most optimal permanent lumen opening with lesser dilatation sessions in BES., Amaç: Benign özofageal striktürklerde mekanik dilatasyon sonrası adjuvan triamsinolon asetat (TA) injeksiyonu bujilerle sağlanan açıklığın korunmasında ve buji dilatasyon (BD) seans sayısını azaltmada etkilidirler. Bu çalışmada, buji dilatasyonu sonrasında Metilprednizolon (MP) injeksiyonunun kalıcı/uzun dönem lümen açıklığını sağlamadaki etkinliğini araştırmayı planladık.Gereç ve Yöntem: Ocak 2017-Ekim 2020 tarihleri arasında benign özofageal darlık (BES) tanısı alan 22 hasta arasından BD ve MP injeksiyon seanslarına alınan ve endoskopik takip programına devam eden 8 hastanın sonuçlarını değerlendirerek literatürle karşılaştırdık.Bulgular: Farklı etyolojik nedenlere (3 anastomotik, 2 iatrojenik özofageal rüptür onarımı, 2 rekürren web ve 1 skleroderma) bağlı striktürleri olan 8 hastayı [6 (75%) kadın, yaş ortalaması 61±16,9 yıl, (22-77)] buji dilatasyonu ve takiben intralezyonel MP injeksiyonu ile tedavi ettik. Kalıcı açıklığın sağlanması için median BD seans sayısını 3,5 (1-8) saptadık. İntralezyonel olarak uyguladığı- mız median MP injeksiyonu sayısı 3 (1-7) oldu. Striktürlerin medi- an düzelme zamanı 2,5 aydı (1-4). Hastaların median endoskopik takip sürelerini ise 4,5 ay (1-17) olarak belirledik.Sonuçlar: Mekanik dilatasyon sonrasında sağlanan lümen açıklığının korunmasında adjuvan MP injeksiyonu başarılıdır. Benign özofageal striktürlerde en az dilatasyon sayısı ile optimal kalıcı lümen açlıklığını sağlamada kullanılacak steroid tipi ve dozunu belirlemede randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.

Groove (oluk) pankreatit ilk olarak 1970’li yıllarda tanımlanmış, pankreas başı, duodenum ve koledok tarafından çevrelenmiş anatomik alanın (pankreatoduodenal oluk) fibrotik skarlaşmasıyla karakterize segmental bir kronik pankreatit formudur. altta yatan patolojinin duodenum duvarında heterotopik pankreas dokusunun bulunması olduğu düşünülmektedir. merkezimizde 2013-2018 yılları arasında anahtar sözcük -groove-, -paraduodenal- yazılarak retrospektif olarak hastane veritabanından veri süzülerek toplam 18 hastanın bilgilerine ulaşıldı. hastaların temel demografik özellikleri, laboratuvar test sonuçları, CT, MRI, EUS, ERCP bulguları, yapılan tedavi ve hastaların prognozları değerlendirmeye alındı. yaş ortalaması 58 (25-87), erkek hasta sayısı 13 (%72.2), sigara kullanımı 5 (%27.8), alkol ve sigara kullanımı 6 (%33.3) hastada mevcuttu. en sık görülen semptom üst karın ağrısı idi 9(%50). bunu 5 (%27.8) hasta ile mide çıkış yolu obstrüksiyonu izledi. Serum CRP ortalaması 2.59(1-17), T.Bil: 0.635 (0.11-8.92), AST: 29(9-206), Amilaz 76(33-1359). tüm hastalara; 18(%100) EUS yapılırken, 9(%50) hastanın ERCP, 15(%83) hastanın CT, 9(%50) hastanın MR görüntülemesi mevcuttu. en sık bulgu 11(%61.1) hasta ile ödematöz duodenum duvarı idi. Bunu 7(%38.8) hastada pankreas başında ödem ve 7(%38.8) hastada pankreas başında kitle izledi. EUS-FNA yapılan 14 hastanın 8(%44.4)’inde benign sitoloji, 3(%16.6) Atipi, 3(%16.6) adeno CA olarak geldi. 8(%44) hastaya konservatif yaklaşım yapılırken, 3(%16.6) kolesistektomi, 6(%33.3) biliyer stentleme,1(%5.5) duodenal stentleme, 1(%5.5) whipple prosedürü uygulandı. ortalama takip süresi 14 (2-70) ay. 8(%44.4) hastanın semptomları gerilerken 5(%27.7) hastada rekürren pankreatit atakları oldu. 5(%%27.7) hasta takip sürecinde exitus oldu. Sonuç olarakpankreatitin bu özel bir formu olan groove pankreatitin klinik,radyolojik ve patolojik olarak tanısının konulması ve olası maligniteden ayırt edilmesi tedavi planlamasında hayati önem arz etmektedir. Anahtar Kelimeler: Endosonografi, Oluk, Pankreatitit

GİRİŞ: Pankreas divisum (PD) akut pankreatit’le (AP) başvuran hastalarda tanı konulması zor olabilen bir konjenital patolojidir. Amacımız PD’lu hastaların AP’deki sıklıklarını ve takip sonuçlarını değerlendirmekti.METODLAR: Retrospektif olarak AP ile başvuran 524 hastanın 32 (%6.1)’inde kesitsel ve endosonografik olarak PD tanısı koyduk. Pankreas divisum’lu hastaların yaş ve cinsiyet özellikleriyle takipte restenoz ve malignite gelişen hastaların özelliklerini değerlendirdik.BULGULAR: Akut pankreatitle başvuran 524 hastada etyolojik olarak ilk sırada biliyer patolojiler (n=308(58.7), 191(%62) kadın) bulunurken, PD’lu 32 (%6), 18(%56.3) erkek, yaş ortalaması 44.7±15.1 yıl (min-maks 16-75) hastada biliyer etyolojiden anlamlı olarak yaş (p

AMAÇ: Gastrointestinal stromal tümor (GİST)’ler en sık görülen mezenkimal tümörlerdir ve sıklıkla midede, bağırsaklarda, nadiren özofagusta bulunurlar. Leiomyomlar ise midede nadir olup sıklıkla özofagusta görülürler. GİST’ler malign potansiyele sahiptir ve benign olan leiomyomlardan ayırımı gerekir. Endosonografi subepitelyal lezyonların (SEL) değerlendirilmesinde standart yöntemdir. Endosonografi önderliğinde ince iğne aspirasyon biyopsisi ile bu iki antitenin ayırımı her zaman mümkün değildir. Primer amacımız endosonografi görüntülerini kullanarak bir derin öğrenme algoritması olan konvolüsyonel sinir ağlarının (CNN) GİST-leri leiomyomlardan ayırmadaki performansını değerlendirmek, sekonder amacımız ise konvansiyonel endosonografi morfolojik özelliklerini karşılaştırmaktır.YÖNTEM: 2010-2020 tarihleri arasında SEL nedeniyle endosonografi yapılan hastalar retrospektif olarak incelendi, immunohistokimyasal olarak doğrulanmış 145 hasta (109 GİST, 36 leiomyom) analiz edildi. Hastaların ortalama yaşı ±SD: 54.8±13.5 yıl, 73-ü kadın idi. Hastalar iki gruba ayrıldı: 100 hastadan elde edilen 978 görüntü CNN sisteminin öğrenmesi, 45 hastadan elde edilen 384 görüntü validasyon için kullanıldı. Görüntüler Python Keras ve Synthetic Minority Over-sampling Technique (SMOTE) ile çoğaltıldı. Endosonografi görüntüleri deneyimli bir uzman tarafından CNN tanısal performansı ile karşılaştırmak, ayırt edici morfolojik özellikleri belirlemek için değerlendirildi.BULGULAR: CNN sisteminin GİST tanısında duyarlılığı, özgüllüğü ve doğruluğu test grubunda %99.5 (her biri için), validasyon grubunda sırasıyla %92.0, %64.3 ve %86.9 bulundu. Endosonografi uzmanı için duyarlılık, özgüllük ve doğruluk %60.5, %74.3 ve %63.0 idi. Konvansiyonel endosonografi özellikleri karşılaştırıldığında, tümör boyutu ve yüksek ekojenite anlamlı bulundu.SONUÇ: Endosonografi görüntülerini kullanan CNN sistemi GİST’leri leiomyomlardan ayırmada yararlıdır. Yüksek ekojenite ve boyut gibi bazı endosonografi özellikleri anlamlı bulunsa da endosonografi uzmanının tanısal doğruluğu ile karşılaştırıldığında CNN sistemi GIST tanısı koymada daha yüksek bir doğruluğa sahiptir.Anahtar Kelimeler:Derin Öğrenme Algoritması, Endoskopik Ultrasonografi, Gastrointestinal Stromal Tümör, Konvolüsyonel Sinir Ağları, Leiomyoma, Yapay Zeka

Background/aims: The role of cyst fluid carcinoembryonic antigen (CEA) level in differentiating mucinous pancreatic cystic lesions (PCLs) is controversial. We investigated the role of cyst fluid CEA in differentiating low-risk (LR)-intraductal papillary mucinous neoplasms (IPMNs) from high-risk (HR)-IPMNs and LR-mucinous cystic neoplasms (MCNs). Methods: This was a retrospective study of 466 patients with PCLs who underwent endoscopic ultrasound-guided fine-needleaspiration over a 7-year period. On histology, low-grade dysplasia and intermediate-grade dysplasia were considered LR, whereas high-grade dysplasia and invasive carcinoma were considered HR. Results: Data on cyst fluid CEA levels were available for 50/102 mucinous PCLs with definitive diagnoses. The median CEA (range) levels were significantly higher in HR cysts than in LR cysts (2,624 [0.5-266,510] ng/mL vs. 100 [16.8-53,445]ng/mL, p=0.0012). The area under the receiver operating characteristic curve (AUROC) was 0.930 (95% confidence interval [CI], 0.5-0.8; p100ng/mL, with a negative predictive value (NPV) of 100%. Conclusion: Cyst fluid CEA levels significantly vary between LR-IPMNs, LR-MCNs, and HR-IPMNs. A CEA cutoff level of >100ng/mL had a 100% NPV in differentiating LR-IPMNs from LR-MCNs and HR-IPMNs.

Amaç: Bu tez çalışması ile Giresun ilinde görülen hamam böceği türleri, yaygınlıkları ve bulaştırabilecekleri fırsatçı patojen mikroorganizmaların belirlenerek insan yaşamı ve halk sağlığı açısından potansiyel etkileri araştırılmıştır. Materyal-Metod: Giresun ilinin farklı bölgelerinde belirlenmiş olan işyeri, apartman, müstakil ev, park ve evlerin bahçelerine, elde hazırlanmış ve içerisine hamam böceklerinin yoğun olarak tükettiği patates püresi, rendelenmiş elma, rendelenmiş havuç gibi tatlı besinler eklenen basit tuzaklar bırakılmıştır. Tuzaklar bir yıl süre ile kontrol edilmiştir. Yakalanan hamam böcekleri içerisinde 2’ şer ml serum fizyolojik bulunan cam tüplere alınmadan önce tür tayinleri yapılmış ve sonrasında cam tüplere alınarak vorteks cihazında karıştırılmıştır. Karıştırılan bütün tüplerde ki sıvıdan 10 µl’ lik sıvı alınarak kanlı agar ve EMB agar’ a ekim yapılmıştır. Ekim sonucunda üreme görülen besiyerlerden alınan örnekler otomatize sistem (bioMerieux Vitek 2 Compact) identifikasyonu yapılmıştır. İdentifikasyonu yapılan ve türleri teşhis edilen örneklere otomatize sistem de (bioMerieux Vitek 2 Compact) antibiyotik duyarlılık testi uygulanmıştır.

GİRİŞ: Pankreasın kistik lezyonları arasında literatürde ilk sırada psödokistler gelmektedir. Psödokistlerin (PS) tanısında kist sıvısı amilaz düzeyleri önemli rol oynamaktadır. Bununla birlikte kist sıvısı amilaz düzeyleri Intraduktal Papiller Müsinöz Neoplazi (IPMN)’ye bağlı gelişen Pankreatik Duktal Adenokarsinomda (PDAC) ya da kistik dejenerasyonlu PDAC’larda da yüksek olarak saptanabilmektedir. Amacımız kist sıvısındaki amilaz düzeylerinin PS, IPMN-PDAC ve kistik dejenerasyonlu PDAC’lar arasındaki farklılıklarını araştırmaktı.METODLAR: Ekim 2011–Temmuz 2021 arasında endosonografik ultrason ile ince iğne aspirat sıvısı alınmış olan kesin tanı almış toplam 67 hastada IPMN-PDAC’lar, kistik PDAC’lar ve PS arasında kist sıvı amilaz düzeylerini ve demografik parametreleri karşılaştırdık. Kist sıvısı amilaz düzeyinin PS ve malign kistlerin ayırımda diagnostik validasyon ve cutoff düzeyini hesapladık.BULGULAR: 67 hastadan 19(%28.3)’u IPMN-PDAC, 17(%25.3)’si kistik-PDAC, ve 31 (%46.2)’i PS tanılıydı. Kist sıvısı amilazı PS’lerde median 23175 U/L, (min-maks 25-239950), IPMN-PDAC’larda 1253 U/L, (min-maks 10-57070), Kistik PDAC’larda ise 110 U/L, (min-maks 8-81200)’di. Kist sıvısı amilazı PS’lerle Kistik PDAC’lar (p=0.001) ve IPMN-PDAC’lar (p9120 U/L olduğunda duyarlılık, özgünlük, PPD ve NPD’in PS lehine anlamlı derecede arttığını saptadık.

The present study aims to explore English language teachers’ (ELTs) responses to a set of activities regarding multilingualism on an online Continuous Professional Development (CPD) course platform. The CPD was developed in the framework of the Erasmus+ Project, ENRICH (English as a Lingua Franca Practices for Inclusive Multilingual Classrooms) designed to cater for in-service ELTs across five countries and composed of various online modules. Our focus in this paper is on the Multilingualism module of the course that was completed by 15 ELTs working in state schools in Turkey. Taking a linguistic ideological perspective on discourse, we analyzed responses given to two questions embedded in one of the activities in the Multilingualism in the Classroom section of the module regarding teachers’ observations of students’ awareness of multilingualism in their classrooms. As our findings suggest, Turkish ELTs’ responses can be analyzed in three groups each of which suggests a different understanding of multilingualism: a) immigrant minority multilingualism, b) regional minority multilingualism, and c) multilingualism as a result of foreign language instruction at school. We depict in our analyses how each of these categories are intertwined with teachers’ linguistic ideologies., Bu çalışma, çevrimiçi bir Sürekli Mesleki Gelişim (SMG) kurs platformunda çok dillilik ile ilgili bir dizi etkinliğe İngilizce öğretmenlerinin verdiği yanıtları araştırmayı amaçlamaktadır. Sözkonusu SMG, beş ülkede hizmet içi İngilizce öğretmenlerine hitap etmek üzere tasarlanan ve çeşitli çevrimiçi modüllerden oluşan ENRICH (Ortak Dil Olarak İngilizce’nin Kapsayıcı Çokdilli Sınıflarda Kullanım Pratikleri) adlı Erasmus+ Projesi çerçevesinde geliştirilmiştir. Bu makalenin odak noktası, Türkiye'deki devlet okullarında çalışan 15 İngilizce öğretmeni tarafından tamamlanan kursun Çokdillilik modülünün Sınıfta Çokdillilik bölümündeki etkinliklerden biri içinde yer alan iki soruya öğretmenlerin verdikleri yanıtlardır. Söylem analizi uygulanarak ele alınan bu yanıtlarda öğretmenlerin öğrencilerinin çok dillilik farkındalığına ilişkin gözlemleri dilbilimsel-ideolojik bir bakış açısıyla incelenmiştir. Ortaya çıkan bulgular, Türk İngilizce öğretmenlerinin yanıtlarını her biri farklı birer çokdillilik anlayışını öneren üç gruba ayırmayı işaret eder: a) göçmen azınlık çokdilliliği, b) bölgesel azınlık çokdilliliği, c) İngilizce dışındaki çokdillilik ve d) okuldaki yabancı dil eğitimin bir sonucu olarak çok dillilik. Analizlerde bu kategorilerin her birinin öğretmenlerin dilsel ideolojileriyle nasıl iç içe geçtiğini gösterilmektedir.