Search

© 2022, Springer Medizin Verlag GmbH, ein Teil von Springer Nature.Purpose: The aim of this retrospective multicenter study is to evaluate the influence of surgical manipulation of the upper occlusal plane (UOP) and orthodontic decompensation on the outcome of class III orthognathic surgery. Methods: Incisor inclinations, occlusal plane inclination as well as skeletal and soft tissue changes were assessed in lateral cephalograms of 85 class III patients who had previously undergone orthognathic surgery. Fourteen linear and eight angular measurements were performed on each radiograph at the beginning of treatment (T0), before surgery (T1) and at the end of treatment (T2) using imaging software. After measurement of variables, Mann–Whitney U‑test, repeated-measures analysis of variance (ANOVA) with Bonferroni multiple comparison test, and Spearman’s correlation analysis were performed. Results: A statistically significant improvement was observed in both sagittal skeletal and soft tissue measurements (p < 0.05). Surgical change in UOP was significantly correlated with changes in overbite, upper lip strain and soft tissue B‑point change in the sagittal direction (p < 0.05). Overjet change was significantly correlated with changes in the soft tissue and all sagittal skeletal parameters except for SNA. Changes in the incisor inclinations was significantly correlated with changes in the sagittal skeletal parameters and lower facial height. Significant differences were also observed between the groups with induced clockwise or counterclockwise rotation of the mandible in terms of IMPA (long axis of LI to mandibular plane), overbite, upper lip strain and position of soft tissue B‑point (p < 0.05). Conclusion: Sufficient dental decompensation is crucial for controlling the sagittal as well as the vertical relationship during surgery. Counterclockwise rotation provides an increase in sagittal projection of the mandibular body at the soft tissue B‑point.

AMAÇ:Bu çalışmada Sınıf III malokluzyona sahip sınır vakalarda uygulanan ortognatik cerrahi veya kamuflaj tedavilerinin dental, iskeletsel ve yumuşak doku üzerindeki etkisinin karşılaştırılarak incelenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ-YÖNTEM:Kamuflaj ile tedavi edilen Sınıf III malokluzyona sahip 20 hasta (10 kadın, 10 erkek) ve ortognatik cerrahi ile tedavi edilen Sınıf III malokluzyona sahip 20 hastanın (15 kadın, 5 erkek) lateral sefalometrik filmleri incelenmiştir. Lateral sefalometrik filmler üzerinde dental, sert ve yumuşak doku ölçümleri yapılmıştır. Bu ölçümler kamufulaj hastaları için tedavi öncesi (t0) ve tedavi sonu (t2), cerrahi grubunda ise tedavi öncesi (t0), cerrahi öncesi (t1) ve tedavi sonu (t2) olmak üzere alınmıştır. BULGULAR:Cerrahi grubunda SNA, ANB ve Witts değerlerinde artış, SNB değerinde azalma gözlenirken (p0.05). Kamuflaj grubunda ise bu değerlerde istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler gözlenmemiştir (p>0.05). Kamuflaj grubunda üst keser proklinasyonu elde edilmiş, alt keserlerde anlamlı bir retroklinasyon gözlenmemiştir. Cerrahi grubunda ise üst keser açıları değişmezken, alt keserler prokline olmuştur. Overjet her iki grup için anlamlı derecede artmıştır ve bu artış cerrahi hastalarında daha fazla gözlenmiştir (p0.05). Yumuşak doku B noktasında kamuflaj tedavisi ile farklılık oluşmazken (p>0.05), cerrahi grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma gözlenmiştir (p

Background: Combined orthodontic treatment and orthognathic surgery lead to changes in soft tissues and airway. Prediction of postoperative changes is important for treatment planning. The aim of this study was to investigate the changes in hard-soft tissue, and the airway in patients undergoing Class III orthognathic surgery. Methods: In this study, pre- and post-operative cephalometric films of 18 patients with Class III malocclusion were included. The maxillary impaction-advancement and mandibular setback were performed in these patients. Hard-soft tissue and airway measurements on lateral cephalometric radiographs which were taken immediately before surgery(T1) and at least 6 months after surgery(T2) were performed using Dolphin (version 11.95, Dolphin Imaging&Management Solutions, Chatsworth, USA) and Planmeca Romexis (Planmeca Oy, Helsinki, Finland) softwares, respectively. The data distribution was analyzed using the Shapiro Wilk test. Paired t-test and Wilcoxon test were used for statistical comparison. Results: A statistically significant increase in Sn'-LLS/LLS-Me' value and E plane-lower lip distance and a significant decrease in E-plane-upper lip distance were observed (p, Amaç: Kombine ortodontik tedavi ve ortognatik cerrahi yumuşak dokularda ve havayolunda değişikliklere neden olmakta olup, ameliyat sonrası oluşacak değişimlerin öngörülmesi tedavi planlaması açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı Sınıf III ortognatik cerrahi geçiren hastalarda sert doku, yumuşak doku ve havayolu değişimlerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya, 18 Sınıf III hastanın pre-operatif ve post-operatif lateral sefalometrik radyografları dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastalarda maksiller gömme ve ilerletme, mandibular geri alma işlemleri uygulanmıştır. Hastalardan cerrahiden hemen önce(T1) ve cerrahiden en az 6 ay sonra(T2) alınan lateral sefalometrik radyografiler üzerinde yumuşak doku ölçümleri Dolphin (version 11.95,Dolphin Imaging&Management Solutions, Chatsworth, USA) programı, havayolu ölçümleri ise Planmeca Romexis (Planmeca Oy, Helsinki, Finland) yazılımı kullanılarak yapılmıştır. Elde edilen verilerin dağılımı Shapiro-Wilk testi ile incelenmiş olup, veriler paired t-testi ve Wilcoxon testi ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: Hastaların T1 ve T2 dönemlerinde elde edilen verileri karşılaştırıldığında yumuşak dokuda Sn'-LLS/LLS-Me' değerinde ve E düzlemi-alt dudak mesafesinde istatistiksel olarak anlamlı artış, E düzlemi-üst dudak mesafesinde ise anlamlı azalma gözlenmiştir (p

Implants which are used practically and reliably for dental treatments in dentistry have begun to be used for skeletal anchors to achieve tooth movement in orthodontics. Anchorage control is an important requirement in orthodontic treatment of dental and skeletal malocclusions and is achieved by various methods. However, the lack of intraoral dental elements to be used for anchorage or the weak peripheral bone, difficulties in using extraoral appliances for the patient and necessity of cooperation have become an alternative to the mini-screw orthodontic anchorage methods. Mini screws are gaining popularity in clinical practice day by day because of its practicality. The aim of this review is to examine the advantages, disadvantages and the risks of the general features, indications, of the mini screws in orthodontics, Diş hekimliğinde dental tedavilerde pratik ve güvenilir bir şekilde kullanılan implantlar ortodontide de diş hareketi elde etmek için iskeletsel ankraj amacı ile kullanılmaya başlanmıştır. Dental ve iskeletsel malokluzyonların ortodontik tedavisinde ankraj kontrolü önemli bir gereksinimdir ve çeşitli yöntemlerle sağlanmaktadır. Ancak ankraj amaçlı kullanılacak intraoral dental elemanların yetersiz olması veya etraflarındaki kemiğin zayıf yapıda olması, ekstraoral apareylerin kullanımının hasta açısından zor olması ve kooperasyon gerekliliği, mini vidaları ortodontik ankraj metodlarına bir alternatif haline getirmiştir. Kullanım kolaylığı nedeniyle mini vidalar her geçen gün klinik uygulamalarda daha popüler hale gelmektedir. Bu derlemenin amacı ortodontik ankraj amaçlı kullanılan mini vidaların genel özelliklerinin, endikasyonlarının avantaj-dezavantaj ve risklerinin incelenmesidir

Ankraj kontrolü ortodontik tedavinin başarısında temel faktörlerden biridir. Ankraj kontrolü için ortodonti pratiğinde mini vidalar sıklıkla kullanılmaktadır. Ortodontik tedavi süresince kullanılan mini vidaların uygulanan kuvvetler karşısında stabilitelerini korumaları arzu edilmektedir. Ancak literatürde mini vidaların kuvvet yükleme zamanlaması ile ilgili bir fikir birliği bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, SLA (Sandblasted large grit and acid-etched) tekniği ile yüzeyleri pürüzlendirilmiş mini vidaların ortopedik kuvvet altında stabilitelerinin değerlendirilmesi ve farklı kuvvet yükleme zamanlarında osseointegrasyon miktarının histomorfometrik olarakincelenmesidir.Çalışmamızda 9-12 aylık, ortalama ağırlıkları 3-3,5 kg olan 14 adet yetişkin dişi Yeni Zellanda cinsi (Oryctolagus Cuniculus L.) tavşan kullanıldı. 8x1,8 mm boyutlarında toplam 56 adet yüzeyleri SLA tekniği ile 1 ve 1,5 µm pürüzlülükte olacak şekilde hazırlanmış saf titanyum ortodontik mini vida kullanıldı. Mini vidalar hemen kuvvet yüklenen, 4 hafta sonra yüklenen, 8 hafta sonra yüklenen ve kuvvet yüklemesi yapılmayan kontrol grubu olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubu hariç mini vidalar üzerine kapalı yaylar ile 500 gr'lık ortopedik kuvvet uygulandı. Vidaları stabiliteleri RSA (Rezonans Sıklığı Analizi) ile deney başında ve sonunda ölçüldü. 3 haftalık kuvvet uygulama süresinin bitiminde sakrifikasyon işlemi gerçekleştirilmiş olup, mini vidalar histolojik ve biyomekanik olarak incelenmiştir.Kuvvet uygulama sonrası çalışma ve kontrol gruplarındaki mini vidaların hiçbirinde klinik mobilite gözlenmedi. Mini vidaların başlangıç ve sonuç fark RSA değerleri incelendiğinde, 8 hafta sonra kuvvet uygulama grubu, kontrol ve hemen yükleme grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Mini vidalar üzerinde bulunan kemik hacminde gruplar arası farklılık bulunmazken, kemik alanı oranında ise 8 hafta sonra kuvvet uygulama grubu, kontrol ve hemen yükleme grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek değerler gösterdi. Mini vidalar üzerinde yapılan histomorfometrik analizlerin sonuçlarına göre, 8 hafta sonra kuvvet uygulama grubunun diğer tüm gruplardan daha yüksek osseointegrasyon oranına sahip olduğu gözlendi.Bu çalışmadan `SLA yüzeyli mini vidalar ağır ortopedik kuvvetlerle başarılı bir şekilde hemen yüklenebilir ve kullanım sonunda sorunsuz olarak uzaklaştırılabilir` sonucu çıkarılabilir. Bununla birlikte mini vidaya kuvvet yüklemesi yapılmadan önce kemik iyileşmesinin beklenilmesi mini vidanın stabilitesini ve başarısını olumlu yönde etkilemektedir. Anchorage control is critical for the success of orthodontic treatment. Mini screws are frequently used in orthodontic practice for anchorage control. Mini screws should remain stationary under orthodontic forces. However, there is no consensus on the force loading timing of mini screws in the literature. There is not a consensus regarding the timing of force loading of mini screws in the literature. The aim of this study is to evaluate the stability of SLA mini screws (sandblasted large grit and acid-etched) under orthopedic force and to investigate of the rate of osseointegration by histomorphometric analysis at different force loading times.A total of fourteen, 9-12 months-old New Zealand (Oryctolagus Cuniculus L.) white adult female rabbits weighing 3000–3500 gr were used for the study. A total of 56 pure titanium orthodontic mini screws with a length of 8 mm and a diameter of 1,4 mm were placed in this study. Mini screws were prepared with SLA technique to have a surface roughness of 1 µm and 1,5 µm. The mini-screws were divided into 4 groups according to when loading: Group 1; immediate loading, group 2; force application delayed for 4 weeks, group 3; force application delayed for 8 weeks and group 4; control group (noforce), Except the control group, 500 gr orthopedic force was applied to the mini screwswith closed coil springs. The orthodontic miniscrew stability was recorded using RFA (Ostell; Integration Diagnostics AB, Göteborg, Sweden) at the beginning and end of the experiment. At the end of 21 days of force application, the rabbits were sacrificed and mini screws were examined histologically and biomechanically.There was no clinically detectable mobility in the study and control groups. Miniscrews in group 3 showed higher mean ISQ difference values than the control group and immediate loading groups. Although the statistical difference was not observed in the score of bone volume between the groups, group 3 showed the higher value of bone percentage than the control group and immediate loading groups at the end of follow-up period.The results of this investigation have demonstrated that SLA-surface orthodontic mini screws can be loaded successfully with heavy orthopedic forces without any decrease in their stability and can be removed at the end of use without any complications. However, delaying the force application to the mini screw to improve bone healing increases the stability and the success of the mini screw. 173