Search

Wybrany prawie trzy lata temu prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski był początkowo postrzegany przez pryzmat swojej wcześniejszej kariery aktorskiej, co wpłynęło na brak szerszego zainteresowania treścią jego wystąpień. Zbrojna agresja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę spowodowała skupienie uwagi świata na tym kraju oraz jego przywódcy tym bardziej, że zaczęto doceniać zdecydowanie i skuteczność podejmowanych działań. Celem artykułu jest analiza oficjalnych wystąpień prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, w okresie od złożenia przysięgi przed Radą Najwyższą (20 maja 2019 r.), do rozpoczęcia agresji w dniu 24 lutego 2022 r. Na podstawie badania z użyciem metody analizy treści dowiedziono, że przemówienia prezydenta cechują się konsekwencją przekazu i naciskiem na zrozumiałość formy, a w zakresie treści, obok wątków odwołujących się do dziedzictwa narodowego i aktualnej sytuacji społeczno-politycznej, akcentują budowę nowoczesnego, demokratycznego społeczeństwa. Volodymyr Zelensky, elected almost three years ago, was initially perceived in the context of his earlier acting career, which resulted in the lack of greater interest in the content of his speeches. The armed aggression of the Russian Federation towards Ukraine has drawn the world’s attention to this country and its leader; the more so as the decisiveness and effectiveness of the actions taken began to be appreciated. The article aims to analyse the official speeches of President Volodymyr Zelensky, in the period from taking the oath before the Verkhovna Rada (May 20, 2019), to the beginning of the aggression on February 24, 2022. Based on the research using the content analysis method, it has been proven that the president’s speeches are characterised by the consistency of the message and comprehensibility of the form. In their content, they emphasise the construction of a modern, democratic society and topics related to the national heritage and the current socio-political situation.

In March 2018, another presidential election took place in the Russian Federation. For the fourth time Vladimir Putin won the election by a large majority of votes. Alexei Navalny - an opposition candidate who had been preparing his election campaign since the end of 2016 - was not allowed to stand in the election. Regardless of his elimination from the election, Navalny remained an active member of Russian political life before and after the election; he carried out a boycott of the election, and organized post-election protests. Without a doubt, despite the ban on running in the election, Navalny was one of the main figures in the electoral process. Thus, the aim of this article is a detailed analysis of Navalny’s preparations for the campaign - the authors focused not only on the candidate’s opposition activity, but also on his unique measures and methods of running a campaign (Internet, social media, crowdfunding). The article examines the campaign preparations, as well as the reasons for the rejection of Navalny’s registration as an election candidate, social support index, relationships with other candidates and the change of strategy after the Central Election Commission’s decision. The analysis is based on Russian law, Central Election Commission’s decisions, opinion poll results and information from the Russian and international media. W marcu 2018 r. w Federacji Rosyjskiej odbyły się kolejne wybory prezydenckie. Elekcję po raz czwarty, zdecydowaną większością głosów, wygrał Władimir Putin. Do udziału w rywalizacji na urząd prezydenta nie został dopuszczony Aleksiej Na¬walny - opozycjonista, który swoją kampanię wyborczą przygotowywał od końca 2016 r. Pomimo eliminacji z procesu wyborczego, A. Nawalny pozostał aktywnym uczestnikiem życia politycznego Rosji przed i po wyborach, przeprowadził także akcję bojkotu wyborów oraz zorganizował powyborcze protesty. Nie ulega wątpliwości, iż pomimo zakazu udziału w elekcji, A. Nawalny był jedną z kluczowych postaci procesu wyborczego. Dlatego też, celem artykułu jest pogłębiona analiza przygotowań do kampanii A. Nawalnego - autorzy skupili się nie tylko na opozycyjnej działalności kandydata, ale również na unikalnych środkach i metodach prowadzenia przez niego kampanii (internet, media społecznościowe, crowdfunding). W ramach artykułu omówione zostały nie tylko przygotowania do kampanii, ale również przyczyny odmowy rejestracji A. Nawalnego jako kandydata, wskaźniki społecznego poparcia, relacje z innymi kandydatami oraz zmiana strategii po decyzji komisji wyborczej. Analiza powstała w oparciu o badania nad aktami rosyjskiego prawa, decyzjami centralnej komisji wyborczej, wynikami badań opinii publicznej oraz przekazami w rosyjskich i międzynarodowych mediach

Forecasting social phenomena can, in many ways, be difficult. The reason is that it is the nature of these phenomena to be closely and multilaterally linked with physical, biological, and other social phenomena. The main aim of this article is to present selected problems related to futurology. Although various research methods are presented in this text, the main focus was put to heuristic methods (their development, rules, ways of application ect.). Prognozowanie zjawisk społecznych bywa pod wieloma względami utrudnione. Wynika to stąd, że w naturze tych zjawisk tkwi silne i wielostronne powiązanie z innymi zjawiskami społecznymi; ale nie tylko – także fizycznymi czy biologicznymi. Treścią publikacji jest przedstawienie wybranych problemów, z jakimi borykają się aktualnie – zwłaszcza w naukach społecznych (w tym także w naukach politycznych) – futurolodzy. Choć artykuł przedstawia różne metody badawcze, ich klasyfikacje itd., to skoncentrowano się przede wszystkim na metodach heurystycznych: ich genezie, zasadach, sposobie wykorzystania.

Treścią publikacji jest dokonanie przeglądu strategicznego bezpieczeństwa europejskiego państw europejskich w 2016 roku, i stworzenie – na wzór metody „scenariuszy międzynarodowych ” – prognoz krótko-, średnio- oraz długoterminowych. Autorzy zajęli się zarówno wydarzeniami mającymi charakter konfliktów zbrojnych (w tym także tzw. „zamrożonymi konfliktami”), a także problemem nasilających się aktów terrorystycznych. Zwrócono także uwagę na kwestię kryzysu imigracyjnego, powodującego zarówno wzrost nastrojów radykalnych, ale będącego również „źródłem” przemytu osób (w tym terrorystów) oraz towarów (w tym broni, wykorzystywanej następnie w zamachach). The aim of the publication is to review strategic security of the European Union countries in 2016, and to create of a short-, medium- and long-term forecasting model, based on the model of “international scenarios”. The authors deal with both, armed conflicts (including frozen conflicts) and the problem of growing terrorist acts. It is also stressed that the migration crisis causes an increase in radical sentiment, but also creates trafficking in persons (including terrorists) and goods (including weapons used in subsequent attacks).

Gagauzia is not an independent state. The article focuses on this issue due to the dynamic development of the political situation in the Republic of Moldova and the international situation. The authors try to present the problem of the functioning of the Authority's and assess future. To do this historical digression, showing the conditions under which formed the Gagauz autonomy. The authors do historical digression and show the condition under which was formed the Gagauz autonomy. In the article are analyzed the important factors determining events in the region, the interests of external actors - the European Union, Romania, Turkey and Russia. The authors examine media reports and give political commentary about what is happening in Gagauzia, often contrasting, which can correct some erroneous, black-and-white picture of the situation.

Branka, Donaj, and Janczak deal with the problem of space and borders in the political region spreading between the Baltic and Black seas. Starting with the conceptual considerations on territoriality, borders, and border change, they look for elements constituting spatial dynamics in the region. At the same time, however, they also try to investigate the structural characteristics of the region itself as well as the ways it is constructed and deconstructed. By testing examples of territory-based cooperation and conflict—in an environment framed by an expanding European Union, and mutual and collective interactions among single states—they not only review debordering and (re)bordering tendencies there, but also conceptualize the spatial–political meaning of this part of Europe.

This paper combines a review of the strategic security of European countries in 2017, and the creation - on the basis of the international scenario method - of short-, medium- and longterm forecasts. The authors address both the nature of armed conflicts (including the so-called ‘frozen conflicts’) and the escalation of terrorist acts. Also, the issue of the immigration crisis has been highlighted as causing both the rise of radical public sentiments and being a ‘source’ of the smuggling of people (including terrorists) and goods (including weapons which are later used in attacks). Treścią publikacji jest dokonanie przeglądu strategicznego bezpieczeństwa europejskiego państw europejskich w 2017 roku i stworzenie - na wzór metody scenariuszy międzynarodowych - prognoz krótko-, średnio- oraz długoterminowych. Autorzy zajęli się zarówno wydarzeniami mającymi charakter konfliktów zbrojnych (w tym także tzw. „zamrożonymi konfliktami”), a także problemem nasilających się aktów terrorystycznych. Zwrócono także uwagę na kwestię kryzysu imigracyjnego, powodującego zarówno wzrost nastrojów radykalnych, ale będącego również „źródłem” przemytu osób (w tym terrorystów) oraz towarów (w tym broni, wykorzystywanej następnie w zamachach).

Forecasting social phenomena may be hampered in many ways. This is because in nature of these phenomena lies strong and multilateral connection with other social phenomena; but not only – also physical and biological (natural) ones. The content of this publication constitutes presentation of chosen problems of forecasting in social sciences. The attention in the article was focused among others on deterministic chaos theory, on the attempt of its implementation to phenomena from the scope (or from borderline) of social sciences: economy, logistics, science about safety etc. Moreover, one of the threads of ponderation was the attempt to consider whether it’s possible to create so-called final theory. The aim of the publication is to signalize possibilities of taking advantage of seemingly exotic for “political scientists” methodology of modeling and explaining phenomena, having its source in exact sciences (in chaos theory) to study social phenomena and processes. Prognozowanie zjawisk społecznych bywa pod wieloma względami utrudnione. Wynika to stąd, że w naturze tych zjawisk tkwi silne i wielostronne powiązanie z innymi zjawiskami społecznymi; ale nie tylko – także fizycznymi czy biologicznymi (przyrodniczymi). Treścią publikacji jest przedstawienie wybranych problemów prognozowania w naukach społecznych. W artykule skoncentrowano się m.in. na teorii chaosu zdeterminizowanego, na próbie jej implementacji do zjawisk z zakresu (lub z pogranicza) nauk społecznych: ekonomii, logistyki, nauki o bezpieczeństwie etc. Jednym z wątków rozważań była ponadto próba rozważenia, czy możliwe jest stworzenie tzw. teorii finalnej. Celem publikacji jest zatem zasygnalizowanie możliwości wykorzystania tak zdawałoby się egzotycznej dla „politologów” metodologii modelowania i wyjaśniania zjawisk, mającej źródło w naukach ścisłych (w teorii chaosu), do badania zjawisk i procesów społecznych.

Treścią publikacji jest przedstawienie wybranych problemów prognozowania w naukach społecznych. W artykule skoncentrowano się na teorii szarych systemów. Zwrócono także szczególną uwagę na kwestię komplikacji wynikających ze złożoności takich systemów, jak system polityczny, a w konsekwencji na niedostatki tradycyjnych metod badawczych – takich jak chociażby metoda analizy systemowej. Celem publikacji jest zasygnalizowanie możliwości wykorzystania tak zdawałoby się egzotycznej dla „politologów” metodologii szarych systemów oraz modelowania rozmytego do prognozowania zjawisk politycznych. The aim of the publication is to present selected forecasting problems in social sciences. The article focuses on the method of Grey Theory System. Particular attention is paid to the complexity of such systems as the political system, and consequently the shortcomings of traditional research methods such as system analysis. The purpose of the publication is to signal the use of such an exotic “methodology” for political science as grey-scale methodology and fuzzy modeling for forecasting political phenomena.

Treścią publikacji jest przedstawienie wybranych problemów prognozowania w naukach społecznych. W artykule skoncentrowano się na metodzie gier decyzyjnych/symulacyjnych, które – zwłaszcza wraz z rozwojem teorii gier oraz komputerów – są coraz częściej wykorzystywane w wielu dziedzinach. Na wybranych przykładach gier decyzyjnych/symulacyjnych – Poznań International Model United Nations 2013/POZiMUN; S.E.N.S.E. a także gry sieciowej EVE Online – wskazano jak ważne są takie ćwiczenia, by móc precyzyjniej przewidywać przyszłość. Zwrócono także szczególną uwagę na kwestię przypadku oraz czynników zakłócających, które mogą destabilizować proces przewidywania. Poruszono ponadto problem podejmowania decyzji w aspekcie klasycznej oraz kwantowej logiki. The aim of the publication is to present selected forecasting problems in social sciences. The article focused on the method of decision-making/simulation games that, especially with the development of game theory and computers, have increasingly been used in many fields. Using examples of decision/simulation games - Poznań International Model United Nations 2013/POZiMUN; S.E.N.S.E - and the online game EVE Online, the author recognised the importance of such exercises in an accurate prediction of the future. He drew special attention to the element of chance and confounding factors that may destabilise the process of prediction. He also raised the problem of decision-making in the context of classical and quantum logic. 1 187 207 15 Przegląd Strategiczny

Energy security is one of the targets of the energy policies adopted by modern states and more and more by supranational structures. At the same time, it is a precondition for a country’s economic growth and the society’s well-being. In the 21 century, we depend on both primary (like electricity) and secondary energy carriers. Among the latter, oil and natural gas played and play an important role in the foreign policies of a number of states. But for resistance from political elites and business a substantial part of energy sources, whose depletion and disastrous effects on climate are touched upon by the same people, could already be successfully replaced. The article represents a contribution to the discussion on the future of world energy production. The concepts referred to might seem pointless, unreal, or trivial, but let us hope that thanks to the discoveries and ideas of both individuals and research teams, the energy problems of the world will be overcome. Bezpieczeństwo energetyczne jest jednym z celów polityki energetycznej prowadzonej przez współczesne państwa, a także coraz częściej przez struktury ponadnarodowe. Jest jednocześnie warunkiem rozwoju gospodarczego kraju i dobrobytu społeczeństwa. W XXI wieku jesteśmy uzależnieni zarówno od wtórnych nośników energii (jak chociażby prąd), czy pierwotnych. Wśród tych drugich – ze względu na swoje strategiczne znaczenie – ropa naftowa oraz gaz ziemny odgrywały i odgrywają istotną rolę w polityce zagranicznej wielu państw świata. Tylko, że gdyby nie opór elit politycznych i biznesu, już teraz część źródeł energii - o których wyczerpywaniu się czy zgubnym wpływie na klimat słyszymy od tych samych osób, można by z powodzeniem zastąpić innymi. Artykuł jest przyczynkiem do dyskusji nt. przyszłości światowej energetyki: przywoływane w nim koncepcje wydawać się mogą chybione, nierealne czy trywialne, ale trzeba mieć nadzieję, że dzięki odkryciom oraz pomysłom zarówno pojedynczych osób, jak i zespołów badawczych świat zdoła przezwyciężyć problemy energetyczne.

Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00.

The twenty or so years of Ukrainian sovereignty is definitely too short a period to facilitate fully justified hypotheses concerning the development of both the domestic and international situation of Ukraine, but it does make it possible to make some conjectures. This paper presents a scenario for the development of Ukraine’s political situation which, in the author’s opinion, will take place, or is actually in progress, following the 2012 parliamentary elections. This simplified scenario has been designed employing a forecasting method named the international scenario method. Taking into consideration that forecasting social phenomena tends to be difficult in many respects (which is a consequence of their strong and multifarious relations not only with other social, but also physical and biological, phenomena) the paper refers to selected forecasting issues, in particular those related to the international scenario method, which is then applied to the political situation of Ukraine. In the author’s opinion, in the years to come Ukraine will continue to degenerate towards authoritarian regimes, or will ‘strengthen’ its status as a hybrid regime.

The objective of scientific forecasting is to present the most probable course of an analyzed phenomenon, taking into account the direction and dynamics of its development. In the course of making forecasts one endeavors to determine the conditions providing for the evolution of this phenomenon. Twenty-something years of an independent Ukraine is decidedly too short a period to facilitate responsible hypothesizing on the development of internal and external situation of this country, but some suppositions are justified. On account of the limitations of this paper the author analyzes only selected events from the recent history of Ukraine. The analysis does not answer the question of whether the recurring crises in Ukraine result primarily from phenomena that cyclically occur in a democracy (i.e. elections), and are simply inherent in it or not. Alternatively, when the chronic nature of a crisis (not: crises) is assumed, it may be concluded that as Ukraine emerges ‘unscathed’ from each stage of the crisis it evolves towards a new, more advanced phase, in consistence with Kondratiev’s theories of economic and political cycles.

Energy production, especially gas trade issues, is one of the essential elements of collaboration between the European Union and Russian Federation. Epitomizing the Russian presence in Europe, there is Gazprom. In the article, the authors analise the Gazprom phenomenon and wonder whether its expansion in the EU is co-operative or dominating in character.

The authors present a brief history of independent Kazakhstan and the development of the means of mass information there. At the beginning of December 2010, the Organization for Security and Cooperation in Europe summit took place in Astana. Kazakhstan had chaired the OSCE for a year, enjoying an opportunity to present itself as an ambitious and active player on the international arena. Despite the lack of measurable results, both the Astana summit and the chairing of the organization, which required considerable organizational efforts, turned out to be a test which the entire state apparatus successfully passed and a significant stimulus for its development. That Kazakhstan has been successful also with respect to the development of the media, at least as far as possible, can be proven by the organization of the 9th Media Forum in April 2010, which attracted approximately 450 representatives from around the globe. The Kazakh government pays particular attention to the development of the information infrastructure, which provides a guarantee that the country will participate in the global information space as a full member.

For centuries the dialogue between the Catholic and Orthodox churches has been marked by disputes and conflicts. It was impossible, and still remains troublesome, to clearly identify the reasons for this. Some tend to blame the Vatican for its excessively ‘obtrusive’ intention to establish its hierarchy in the East. Others tend to claim that it is the Russian Orthodox Church that has triggered conflicts in its pursuit to unify the Orthodox churches and ‘dethrone’ the Roman Catholic Church. The Catholic and Orthodox denominations have mainly been clashing in Central and Eastern Europe, where new factors generating conflicts are constantly emerging, whether religious or – more frequently – political (e.g. the historical conflict between Catholic Poland and Lithuania and Orthodox Russia; or the establishment of Catholic dioceses in the Russian Federation, which the Moscow Patriarchate considers to be the canonical territory of the Eastern Church). Sometimes it may even seem that the dissenting denominations do not even try to communicate. The pontificate of John Paul II was ecumenical, but it did not produce the results the Vatican would consider desirable with respect to the Orthodox Church. At present we can observe slow changes in the behavior of religious leaders – Benedict XVI and the Patriarchs of Moscow (Alexii II, followed by Cyril I). The authors of the paper present selected issues in Catholic-Orthodox dialogue during the pontificate of John Paul II and the present Pope – Benedict XVI, and they attempt to answer the question of what changes have recently taken place in the mutual relations of the two denominations, and whether the steps taken stand a chance of resulting in a permanent conciliation.

he recent years of the Trotskyite movement have seen the intensification of two tendencies. The first one involves a new perception of the radical social demands made by the Trotskyite candidates in local, parliamentary and presidential elections. The other one involves the functional incorporation of a broad range of youth and alternative issues into the Trotskyite movement. Similar elements are also present in the program of the Ukrainian Union ‘Struggle’, established in 1999. The ‘Struggle’ shares the opinions on the Bolshevik Revolution of 1917 and the reasons for its failure with all other Trotskyite organizations. It has also developed quite a detailed approach to the issue of Ukrainian independence and the Orange Revolution. In the opinion of Ukrainian Trotskyists V. Yushchenko and V. Yanukovych repre- sented the clans of oligarchs, who had the single aim of destroying the Ukrainian econ- omy by privatizing national property and stealing what the former government did not manage to take away from the nation. The choice was not between Europe and Russia but between American capital waving a European flag and American capital waving a Russian flag. The ‘Struggle’ assumes though that the Orange Revolution has brought advantages as well: the judiciary is trusted, the nation no longer dreads corrupted bureaucracy and political processes raise social interest. It is doubtful that the nearest future will bring any significant changes in the influence of the Trotskyite movement. It is possible, however, that it will manage to contribute new elements to the growing anti-globalist movement. In terms of the Ukrainian future it may be justifiably assumed that society will become ‘disappointed’ with the new government. Then, radical groups with clear views, such as Trotskyists, are likely to participate in the government

Нині існує маса суперечок з приводу островів у світі. Переможець такого спору може створити економічну зону навколо острова. Згідно із Законом Моря, її межа складає 200 м. від берегової лінії. Є тільки одна умова: острів має бути населений. Однією з проблем незалежної України були неврегульовані стосунки з Румунією. Острів Зміїний, невеликий острівець у Чорному морі з площею півтора квадратні кілометри, став синонімом територіальної суперечки. В настоящее время существует масса споров по поводу островов в мире. Победитель может создать экономическую зону вокруг острова. Согласно Закону Моря, ее граница составляет 200 м от береговой линии. Есть только одно условие: остров должен быть населен. Одной из проблем независимой Украины были неурегулированные отношениями с Румынией. Остров Змеинный, небольшой островок в Черном море с площадью полтора квадратных километра, стал синонимом территориального спора. At present, there are dozens of disputes over islands in the world. The winner can create an economic zone around the island. According to the Law of the Sea, its boundary is 200 m from the shoreline. There is only one condition: the island must be inhabited. One of the problems of independent Ukraine was unregulated relations with Romania. Snake Island, a small island in the Black Sea with an area of one and a half square kilometres, was a synonym of a territorial dispute. On 3 February 2009, the International Court of Justice decided that Snake Island was not part of the maritime boundary line (see Attachments 2-3), thus in the dispute between Romania and Ukraine over the establishment of a maritime boundary and division of the continental shelf it could not be recognized as the outermost point of Ukraine’s territory. It seems that the ICJ’s judgment of Solomon in the case concerning the dispute between Romania and Ukraine (15 judges unanimously agreed that Snake Island was an island entitled to the 12-nautical-mile arc of the territorial sea, but at the same time the judges established a new sea border, granting four-fifths of the disputable territory to Romania and the rest to Ukraine) can set a good example for other states.