Biyouyumlu, üretimi kolay, yüksek çekme dayanımı gösteren, nanofibril ağ yapısı ile yüksek su tutma özelliğinde olan Bakteriyel selüloz (BS) bazı mikroorganizmalar tarafından üretilen doğal bir polimerdir. Medikal uygulamalar için iyi bir aday olan BS, membran yapısı nedeniye deri ikamesi çalışmalarında da potansiyel taşımaktadır. Ancak, sıkı olan nanoselüloz fiberleri hücre tutunması ve göçüne imkân vermemektedir. Bu tez kapsamında deri ikamesi olarak kullanılabilecek yeterli gözenek çapına sahip BS’nin in situ üretimi, keratin ile modifikasyonu ve karakterizasyonu amaçlanmıştır. Glucanoacetobacter xylinus ATCC 700178 suş kullanılarak iki farklı yöntemle (agar parçalama ve agar damlatma) selüloz nanofibrilleri arasındaki gözenek çapı arttırılarak üretilen BS daha sonra derinin önemli bir bileşeni olan keratin ile modifiye edilmiştir. Keratin kaynağı olarak atık insan saçları kullanılmış ve Shindai özütlemesi ile keratin elde edilmiştir. Keratin çözeltisi BS membranlarına emdirilerek malzemenin karakterizasyonu FTIR (Fourier dönüşümlü kızıl ötesi spektrometresi), SEM (Taramalı elektron mikroskobu) ve fiziksel dayanım testleri ile gerçekleştirilmiştir. Sonuçta, yeterli gözenek çapına sahip (>100μm) yapısında keratin içeren ve 0,5- 1N dayanıma sahip, deri ikame adayı BS üretimi gerçekleştirilmiştir., Bacterial cellulose (BS), which is biocompatible, easy to produce, has high tensile strength, has high water retention with its nanofibrile network structure, is a natural polymer produced by some microorganisms. Being a good candidate for medical applications, BS also has potential in skin substitution studies due to its membrane structure. However, dense nanocellulose fibers do not allow cell attachment and migration. In this thesis, in situ production, modification and characterization of BS with adequate pore diameter that can be used as skin substitution is aimed. BS was produced by using Glucanoacetobacter xylinus ATCC 700178 strain by two different methods (agar spliting and agar dropping) by increasing the pore diameter between cellulose nanofibrils and then modified with keratin, an important component of the skin. Waste human hair was used as the source of keratin and keratin was obtained by Shindai extraction. The characterization of the material by absorbing the keratin solution into BS membranes was carried out by FTIR (Fourier transform infrared spectrometer), SEM (Scanning electron microscope) and physical strength tests. As a result, BS was produced with a pore diameter (> 100 μm) containing keratin and a 0,1-1N strength.