Search

Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının iyi öğretmen özellikleri hakkındaki farkındalıklarını cinsiyet ve sınıf düzeyleri değişkenleri açısından incelemektir. Ayrıca araştırmada katılımcıların iyi öğretmen özellikleri hakkındaki en çok önem verdikleri unsurların irdelenmesi ve bu faktörlere göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma gurubunu bir yükseköğretim kurumunun eğitim fakültesinde farklı bölümlerinde ve farklı sınıf düzeylerinde (1, 2, 3 ve 4.sınıf) öğrenim gören toplam 444 (258’i kadın 186’sı erkek) öğretmen adayı oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak İyi Öğretmen Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız örneklem t testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların iyi öğretmen hakkındaki farkındalıkları orta düzeydedir. Katılımcıların iyi bir öğretmenin sahip olması gereken özelliklerden en çok önem verdikleri göstergelerin sırasıyla “öğrenmeyi etkili planlanma ve yönetme”, “öğretme-öğrenme tutkusuna sahip olma” ve “yansıtıcı uygulayıcı” olduğu görülmüştür. Diğer taraftan “çocuklara ve gençlere sevgi” boyutu ile “sosyal ve ahlaki boyut” özelliklerine daha az önem verildiği sonucuna ulaşılmıştır. Kadın öğretmen adaylarının erkek öğretmen adaylarına göre iyi öğretmen özellikleri hakkında daha fazla farkındalığa sahip olduğu görülmüştür. Öğretmen adaylarının iyi öğretmen özellikleri hakkındaki farkındalık düzeylerinin ölçek genelinde ve “öğretme-öğrenme tutkusuna sahip olma”, “yansıtıcı uygulayıcı”, “öğrenmeyi etkili planlanma ve yönetme” boyutlarından elde edilen puanların sınıf düzeylerine göre 3 ve 4. sınıflar lehine anlamlı düzeyde farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır.

Motivasyonsuzluk özerklik endişesi, düşük yeterlilik algısı veya bir görevi yerine getirmek için herhangi bir ilham ve enerji eksikliği ile karakterize edilir. Motivasyonsuz öğrenciler sınıfta pasif kalırlar, gerçek olmayan sınıf katılımı sergilerler veya derin katılım olmadan sadece etkinliğe devam ederler ve sınıf talimatlarına da bağlılık göstermezler. Türkiye’de ortaokul öğrencilerinin çeşitli motivasyonsuzluk türlerinin akademik başarılarını yordayıp yordamadığı hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu kapsamda mevcut araştırma motivasyonsuzluğu çok boyutlu bir yapı olarak ortaokul öğrencilerinin akademik başarıları üzerinde etkisini test etmeyi amaçlamıştır. Araştırma, ilişkisel tarama deseninde yürütülmüştür. Araştırma Kahramanmaraş ilinde yer alan ortaokullarda öğrenim gören ve uygun örneklem tekniğiyle belirlenen 278 ortaokul 8. sınıf öğrencisi ile yürütülmüştür. Veriler dört farklı motivasyonsuzluk boyutundan oluşan (yetenek inançları, çaba inançları, göreve yüklenen değer, görevin özellikleri) Akademik Motivasyonsuzluk Ölçeği’nden elde edilmiştir. Motivasyonsuzluk boyutlarının akademik başarıyı ne düzeyde yordadığını belirlemek için çoklu doğrusal regresyon analizlerinden aşamalı regresyon analizi kullanılmıştır. Regresyon analizi sonuçları, motivasyonsuzluğun görevin özelikleri boyutunun akademik başarının anlamlı bir yordayıcısı olmadığını fakat çaba inançları, yetenek inançları ve göreve yüklenen değer boyutlarının akademik başarıyı negatif yönde yordadığını; her birinin ise akademik başarıdaki varyansı açıklamada anlamlı düzeyde katkılarının olduğunu göstermiştir. Bulgularda yordayıcı değişkenlerin akademik başarıyı yordamada farklı düzeylerde etkili olduğu ve birbirlerinin etkilerini de destekledikleri bulunmuştur. Bu araştırmanın sonuçları okul ortamında motivasyonsuzluğun çok boyutlu yapısının ortaokul öğrencilerinin başarıları üzerinde negatif etkisinin daha iyi anlaşılmasında ilgili alan yazına önemli katkılar sunmaktadır.

Bu araştırma ortaokul öğrencilerinin iyi öğretmen hakkındaki kavramsal algılarını araştıran nitel bir çalışmadır. Çalışmaya Türkiye’de bir şehirde yer alan ortaokullarda 8. Sınıfta öğrenim gören 34 öğrenci katılmıştır. Çalışmanın verileri katılımcılardan “İyi bir öğretmen nasıl olmalıdır?” şeklinde açık-uçlu bir soruya verdikleri cevaplar ile elde edilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları katılımcıların iyi öğretmenler hakkında belirli kavramsallaştırmalara sahip olduğunu göstermiştir. İyi öğretmen ile ilgili algılar pozitif kişisel nitelikler, öğretmen-öğrenci ilişkisinin niteliği, öğretme-öğrenme süreçlerinin yönetimi ve öğrencide beklenen akademik ve yaşam kazanımları başlıkları altında toplanmıştır. Katılımcılara göre iyi öğretmenlerin iyi eğitilmiş ve bakımlı olmaları, sıcaklığını ve şefkatini yansıtan mutlu bir sınıf kültürü oluşturmaları, öğrenme ve uygulama fırsatı veren dersleri planlayarak öğrencileri öğrenme sürecine çekmeleri ve öğrencileri gerçek yaşama ve geleceğe hazırlamaya odaklanmaları gerekmektedir. Araştırmada katılımcıların iyi öğretmen anlayışında genel fiziksel çekicilik, ilişkisel yönler, öğretimsel roller ve öğrencilerin gelecek başarıları ile ilgili yüksek beklentilerinin yer aldığı görülmüştür. Katılımcıların iyi öğretmenleri tanımlamak için ifade ettikleri kavramlar, ortaokul kademesinde iyi bir öğretmenin nasıl algılandığına dair önemli ipuçları vermektedir.

Bu araştırmada Devine, Fahie ve McGillicuddy (2013) tarafından geliştirilen “İyi Öğretmen Ölçeği”nin Türk kültürüne uyarlanması amaçlamıştır. Bu amaçla çalışmanın verileri bir yükseköğretim kurumunun eğitim fakültesinin farklı bölümlerinde öğrenim gören 350 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırmada ilk olarak orijinal ölçek uzman görüşleri doğrultusunda dil ve kültürel açıdan Türkçeye uyarlanmış ve ölçeğin dilsel eşdeğerliği sağlanmıştır. Daha sonra ölçeğin yapı geçerliği çalışmaları için birinci ve ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Ölçeğin güvenirlik çalışmaları için ise Cronbach Alfa iç tutarlık katsayısı hesaplanmıştır. Birinci ve ikinci düzey DFA sonuçları birlikte değerlendirildiğinde ölçeğin orijinal formunda yer alan beş faktörlü yapının araştırmanın örneklem grubu üzerinde doğrulandığı görülmüştür. Ölçeğin faktörleri “Öğretme ve öğrenme tutkusu”, “Sosyal ve ahlaki boyut”, “Yansıtıcı uygulayıcı”, “Öğrenmeyi etkili planlama ve yönetme” ve “Çocuklara/gençlere sevgi” şeklindedir. Ölçeğin bütünü için hesaplanan Cronbach Alfa iç tutarlık katsayısının .86 olduğu; ölçekteki faktörler için hesaplanan iç tutarlık katsayılarının ise .77 ile .82 arasında değiştiği bulunmuştur. Araştırmanın bulguları, Türk kültürüne uyarlanan İyi Öğretmen Ölçeği’nin öğretmen adaylarının iyi öğretmen özellikleri hakkındaki farkındalık düzeylerini ölçmede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir.

Bu araştırmanın amacı kariyer kararı öz-yeterliğin akademik başarı ile lisansüstü eğitim niyeti arasındaki ilişkide aracı bir role sahip olupolmadığını incelemektir. Araştırma, lisansüstü programlara sahip bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinde öğrenim gören 315 öğrenciile yürütülmüştür. Veriler “Kariyer Kararı Öz-Yetkinlik Ölçeği” ve “Lisansüstü Eğitim Niyeti Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Verilerinanalizinde Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ve kurulan modelin aracılık etkisini test etmek için yapısal eşitlik modellemesikullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre akademik başarı ve kariyer kararı öz-yeterliği öğrencilerin lisans sonrası lisansüstü eğitime başlamaile ilgili niyetlerini pozitif yönde yordamıştır. Ayrıca akademik başarı öğrencilerin kariyer kararı öz-yeterliklerini pozitif yönde etkilemiştir.Yapısal eşitlik modellemesi sonuçlarında kariyer kararı öz-yeterliğin akademik başarı ile lisansüstü eğitim niyeti arasındaki ilişkide kısmiaracı rolünde olduğu görülmüştür. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin akademik başarı düzeyleri arttıkça kariyer kararı öz-yeterliklerininde yükseldiği; bunun sonucu olarak da lisans sonrası lisansüstü programlara devam etme niyetlerinin arttığı görülmektedir. Bu anlamdaüniversitelerin lisansüstü eğitim için mentorluk ya da çalışma merkezleri oluşturarak öğrencilerin kariyer potansiyelleri hakkında bilgilertoplamaları, planlar yapmaları ve bu planları uygulamaya koymaları lisansüstü eğitime katılım için önemli bir adım olabilir., This study aimed to examine the mediation role of career decision self-efficacy in the relationship between academic achievementand postgraduate (PG) study intentions among undergraduate students. The study was conducted with 315 students who enrolled infourth-grade in different programs in the education faculty of a university in Turkey. Data were collected by using the “Career DecisionSelf-Efficacy Scale” and “Postgraduate Education Intention Scale”. Pearson product-moment correlation coefficient was used in theanalysis of the data and structural equation modeling was used to test the mediating effect of the hypothesized model. Results showedthat academic achievement and career decision self-efficacy directly predicted PG study intentions of students. Academic achievementpositively predicted career decision self-efficacy. Results of SEM indicate d that career decision self-efficacy has a partial mediation role inthe relationship between academic achievement and PG study intentions. As a result, it was concluded that as the academic achievementof current undergraduate students increases, their career decision self-efficacy also increases; thus their intentions to pursue PG studyincreases. Universities should collect information about the career potential of undergraduate students, make plans and put these plans intoaction by the creation of mentoring centers for the provision of postgraduate education can be an important step for part in postgraduatestudies.

OBJECTIVE Radiation (RT)-induced intestinal toxicity is a common complication of abdominal or pelvic radiation therapy. Although the underlying pathological features are partially clarified, the appropriate treatment approach is not yet clear. Herein, we sought the protective role of astaxanthin (ATX), which is a natural antioxidant, on the RT-induced toxicity in the rat intestine.METHODS Male Wistar rats that are 10-12 weeks old and weighing 250-350 g were divided into four groups: con-trol, RT alone, RT+ATX, and ATX alone as Groups 1, 2, 3, and 4, respectively. RT was given to the abdomen as one fraction of 8 Gy, and ATX was given as 4 mg/kg for 7 days before RT. Intestinal tissues were taken 24 h after the last ATX injection and radiation for histopathologic, immunohistochemical examination, and oxidative stress measurement.RESULTS Oxidative stress index and oxidant status decreased with ATX administration in the radiation group where an increase was reported in total antioxidant status. ATX treatment decreased the pathological expressions observed in the proprial and epithelial cells of the intestinal villi in the RT group. Similarly, RT exposure increased TNF-alpha expression while ATX treatment decreased the immunoreaction.CONCLUSION Our results demonstrate that radiation induces apoptosis and histopathologic intestinal mucosal changes which leads to an increase in oxidative stress. ATX significantly ameliorates radiation-induced reactions with its superior antioxidant properties and additional anti-inflammatory and antiapoptotic activities.

Amaç: Bu çalışmanın amacı selenyumun ratlarda deneysel olarak indüklenen periapikal lezyon varlığında kan inflamasyon ve oksidatif stres belirteçleri üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 30 adet erişkin Sprague-Dawley cinsi erkek rat rastgele negatif kontrol, pozitif kontrol ve selenyum grubu olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Pozitif kontrol ve selenyum grubundaki ratlarda alt çene 1. azı dişlerinde periapikal lezyon oluşumu tetiklendi. Selenyum grubundaki ratlara deney süresince (28 gün) periton içine selenyum uygulandı. Yirmi sekinci günde alınan kan örneklerinde IL-6, total oksidan (TOS), total antioksidan (TAS) kapasite, oksidatif stres indeksi (OSİ), iskemi modifiye albümin (İMA), natif tiyol (NT) ve total tiyol (TT) seviyeleri değerlendirildi.Bulgular: Gruplar arasında serum IL-6 seviyesi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (p0,05).Sonuç: Antioksidan enzim sentezini artırdığı bilinen selenyumun periapikal lezyon gibi lokal kronik enfeksiyonlar sonucu kanda meydana gelen oksidan ve enflamatuvar parametrelerin artışına karşı koruyucu rol oynayarak sistemik sağlığın devam ettirilmesinde etkili olacağı düşünülmektedir., Objective: To investigate the effects of selenium against blood serum oxidative stress and inflammation markers after periapical lesion induction. Material and Method: In this study, 30 adult male Sprague-Dawley rats were randomly divided into negative control, positive control and selenium groups (n=10). Periapical lesion was induced in mandibular first molars in the positive control and selenium groups. Rats in selenium group were applied to intraperitoneal selenium during 28 days. The blood taken on the day 28 was homogenized and was used in the analysis of the IL-6, total oxidant capacity (TOS), total antioxidant capacity (TAS), oxidative stress index (OSI), ischemia modified albumin (IMA), native thiol (NT) and total thiol (TT) parameters.Results: Statistically significant difference was determined among the groups in terms of serum IL-6 level (p0.05).Conclusions: Selenium, which is known to increase antioxidant enzyme synthesis, is thought to be effective in maintaining systemic health by playing a protective role against the increase in oxidant and inflammatory parameters in the blood as a result of local chronic infections.