Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, genç yüzücülerin Covid-19 salgını kapanma sürecinde yaşadıkları kişisel ve spor deneyimlerinin algılanan esenlik seviyeleri üzerindeki etkilerini araştırmaktırYöntem: Kişisel bilgi formu ve Algılanan Esenlik Ölçeği 15-19 yaş aralığında yer alan 169 (92 erkek, 77 kadın) yüzme sporcusuna online olarak uygulanmıştır. Sporcuların bireysel özelliklerinin ve salgın sürecinde yaşadığı deneyimlerin esenlik boyutları üzerinde nasıl bir etki oluşturduğunu belirlemek için çoklu doğrusal regresyon analizleri yapılmıştır. Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre, esenlik boyutlarını etkileme potansiyeline sahip olan üç değişken bulunmuştur. Bunlar arasından en yüksek etki gücüne sahip olan, sporcuların havuz antrenmanı yapamama süresinin fiziksel esenlik, duygusal esenlik, sosyal esenlik ve psikolojik esenlik puanları üzerinde negatif yönde ve anlamlı yordama gücüne sahip olduğu bulunmuştur. Evde yaşayan kişi sayısının ise fiziksel esenlik üzerinde etkili olduğu gözlenmiştir. Ayrıca, evde kalma süresinin uzunluğu da entelektüel esenlik üzerinde belirleyici rol oynamaktadır.Sonuç: Genel olarak, sporcuların Covid-19 salgını kısıtlamalarında yaşadıkları deneyimler algılanan esenlik seviyelerini etkilemiştir. Sporcuların zorlayıcı salgın koşullarıyla daha iyi başa çıkabilmesi adına gerekli psikolojik desteğin verilmesi için programlar hazırlanması yararlı olacaktır.

Background: During the ongoing COVID-19 outbreak, few studies have focused on sport samples. The aim of the study was to investigate the early psychological impacts of the COVID-19 outbreak among young swimmers. Subjects and methods: The sample comprised 429 swimmers (229 boys, 200 girls, mean age 13.88+-1,71) from Turkey , with a mean competitive sport experience of 5.22 years. A personal information form was administered to collect data regarding demographics, sport-related experience, and home confinement effects, along with the Beck Anxiety Inventory (BAI). Results: During the first 30 days of home confinement, the swimmer's general BAI scores were low, with only 10 percent showing moderate or severe anxiety levels. Girl swimmers had significantly higher anxiety levels than boys. Girl swimmers also reported positive and negative change in their relationship with their parents and expected closer help from their parents. The 14-15 year age group had significantly higher anxiety levels than the other age groups. The lack of pool training was associated with the swimmer's anxiety. Conclusions: Improving athlete-parent interaction and providing coping programs for adolescent athletes may help to reduce anxiety and other negative effects of home confinement during COVID-19.

ÖZETBu çalışmanın amacı duygusal zekâ ve kişilik özelliklerinin elit sporcuların bilişsel ve sosyal stresörlere karşı verdiği elektrofizyolojik yanıtlar üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmaya çeşitli branşlardan 54 elit sporcu katılmıştır. Algılanan duygusal zekâ düzeyini ölçmek için Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği, kişilik özelliklerinin ölçülmesi için ise, kısa form Beş Faktör Kişilik Envanteri kullanılmıştır. Laboratuvar testlerinde; katılımcılar stresörlere maruz bırakılmadan önce bazal düzeydeki elektroensefalografi, kalp hızı değişkenliği ve deri iletkenliğinden oluşan elektrofizyolojik parametreler kaydedilmiştir. Daha sonra, sosyal stresör (topluluk önünde konuşma görevi) ve bilişsel stresör (Stroop renk-kelime testi) karşısında katılımcıların elektrofizyolojik kayıtları alınmıştır. Laboratuvar testlerinden elde edilen tüm sonuçlar ölçeklerden elde edilen skorlarla karşılaştırılarak değişkenler arasındaki ilişki incelenmiştir. İstatistiksel analizde, tekrarlayan ölçümlerle ANOVA, T-Testi, Mann Whitney U testi, Spearman korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda, yüksek duygusal zekâ seviyesine sahip bireyler ile öz denetim kişilik özelliği yüksek bireylerin sosyal stresör sırasında daha düşük deri iletkenlik değerlerine sahip olduğu bulunmuştur. Bunlara ilave olarak duygusal zekâ seviyesi yüksek bireylerin delta ve teta frekans güçlerinin olduğu ortaya çıkmıştır. Bilişsel stresör sırasında yüksek duygusal zekâ seviyesine sahip bireylerin deri iletkenliğinin düşük ve kalp hızının yüksek olduğu, öz denetim özelliği yüksek bireylerin deri iletkenliğinin düşük, kalp hızının ve gama frekans gücünün yüksek olduğu, gelişime açıklık özelliği yüksek kişilerin kalp hızı değişkenliği oranının düşük, delta frekans gücünün yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca, dışa dönük bireylerin delta ve teta frekans güçlerinin daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Elde edilen sonuçlar, duygusal zekâ ve kişilik özelliklerinin psikofizyolojik uyarılmışlık düzeyinde etkili olabileceğini gösteriyor olabilir.Anahtar Kelimeler: Deri iletkenliği, duygusal zekâ ve kişilik, elektroensefalografik (EEG) güç spektrumu, kalp hızı değişkenliği (KHD), stresSUMMARYThe Effect of Emotional Intelligence and Personality Traits on Electrophysiological Responses of Elite Athletes for Cognitive and Social StressorsThe aim of this research is to analyze the effect of emotional intelligence and personality traits on electrophysiological responses of elite athletes for cognitive and social stressors. 54 athletes from different branches participated to this study. Schutte Emotional Intelligence Scale was used to evaluate perceived emotional intelligence level; short form Five Factors Personality Inventory was used to evaluate personality traits. At laboratory tests; electrophysiological parameters which consist of basal level electroencephalography, heart rate variability and skin conductivity were recorded before the participants were exposed to stressors. After that, electrophysiological parameters of participants were recorded against social stressor (duty of speaking in front of people) and cognitive stressor (Stroop color – word test). Relationship between variables was analyzed by comparing all results obtained from laboratory tests with the scores obtained from scales. On statistical analysis, repetitive measures of ANOVA, T-Test, Mann Whitney U Test, Spearman correlation analysis were used. As a result of this study, it was found that participants, who have high emotional intelligence level and high conscientiousness trait, have lower skin conductivity values during social stressor. In addition to these, it was appeared that participants, who have high emotional intelligence level, have higher delta and theta frequency power. In course of cognitive stressor, it was found that people who have high emotional intelligence level, have low skin conductivity and high heart rate and people who have high conscientiousness trait, have low skin conductivity, high heart rate and gamma frequency power and people who have high openness trait, have low heart rate variability ratio and high delta frequency power. And also it was appeared that extroverted participants have higher delta and theta frequency power. The results obtained show that emotional intelligence and personality traits may be effective at the level of psychophysiological arousal. Key Words: Skin conductance, emotional intelligence and personality, electroencephalographic (EEG) power spectrum, heart rate variability (HRV), stress

Bu çalışmanın amacı, amatör ve profesyonel futbolcularda hedef yönelimi ve algılanan motivasyonel iklim arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma örneklemini 18?35 yaşları arasında bulunan, yaş ortalaması 22,82 olan 143 amatör futbolcu ve yaş ortalaması 24,15 olan 140 profesyonel futbolcu oluşturmaktadır. Sporcuların hedef yönelimlerini ölçmek için Duda, (1989a) tarafından geliştirilen ve Toros (2001) tarafından Türk sporcularına uyarlanan Sporda Görev ve Ego Yönelimi Ölçeği (SGEYÖ) kullanılmıştır. Sporcuların motivasyonel iklim algısını ölçmek için ise Walling, Duda ve Chi (1993) tarafından geliştirilen ve Toros (2001) tarafından Türk sporcularına uyarlanan Sporda Algılanan Motivasyonel İklim Ölçeği (SAMİÖ) kullanılmıştır. Veri setinin analizinde betimsel istatistikler, açıklayıcı faktör analizi, Pearson Korelasyon Katsayısı, tek yönlü varyans analizi ve T Testi kullanılmıştır. Sonuçlar, amatör futbolcuların profesyonel futbolculardan anlamlı derecede daha yüksek ego yönelimi, görev yönelimi, performans iklimi ve ustalık iklimi skorları elde ettiğini göstermiştir. Hedef yönelimi ve algılanan motivasyonel iklim arasındaki ilişkiye bakıldığında, hem amatörlerde hem de profesyonellerde en güçlü korelasyon ego yönelimi - performans iklimi ve görev yönelimi ? ustalık iklimi arasında gözlenmiştir. Yaş, deneyim, eğitim durumu ve oynanılan pozisyonun değişkenler üzerinde bir etkisi gözlenmemiştir. The purpose of this study is to examine the relationship between goal orientation and perceived motivational climate in amateur and professional footballers. The research samples are consisted of 143 amateur footballer whose average of age is 22,82 and 140 professional footballer whose average of age is 24,15 and all aged between 18-35. To evaluate the goal orientation of sportsmen, Task and Ego Orientation in Sport Questionnaire-TEOSQ that was developed by Duda (1989a) and applied on the Turkish sportsmen by Toros (2001) has been used. To evaluate the motivational climate perception of the sportsmen, Perceived Motivational Climate in Sport Questionnaire- PMCSQ that was developed byWalling, Duda ve Chi (1993) and applied by Toros (2001) on Turkish sportsmen has been used. In the analysis of the data set, descriptive statistics, exploratory factor analysis, Pearson Correlation Coefficient, one-way ANOVA and T Test have been used. The results have shown that the amateur footballers have gained significantly more ego orientation, task orientation, performance climate and mastery climate scores than professional footballers. When we look at the relationship between goal orientation and the perceived motivational climate, it has been observed that both in amateurs and professionals, the strongest correlation has been observed between the ego orientation ? performance climate and goal orientation ? and the mastery climate. Age, experience, education and the playing position have been observed to have no effect on the variables. 69

Bu çalışmanın amacı, stres altında sergilenen dart atış performansının (Dart-Throwing Task) ve fizyolojik stres yanıtlarını mizaç tipleri açısından incelemektir. Bu araştırmanın örneklemini, aktif spor yaşantısına devam eden veya en fazla bir yıl içerisinde aktif spor yaşantısını bırakmış 18-35 yaş aralığındaki 105 sporcu oluşturmuştur. Katılımcılar arasından sıklık gösteren mizaç tiplerine sahip (Tip 1 ve Tip 9) 26 sporcuyla (12 erkek, 14 kadın) çalışmaya devam edilmiştir. Katılımcılardan hem stresör altında hem de stresör olmayan koşullar altında dart atmaları istenmiş ve her iki koşul altında deri iletkenliği ve kalp atım değerleri kayıt altına alınmıştır. Katılımcılara stresör olarak 75 desibel seviyesinde olumsuz (Bağırma, yuhalama, ıslık) taraftar sesleri dinletilmiştir. Tip 1 ve Tip 9 mizaca sahip sporcularda stresör altında sergiledikleri dart performansında pozitif yönde bir artış olmasına rağmen, stresörsüz duruma göre istatistiksel anlamda bir fark tespit edilmemiştir. Tip 1 mizaca sahip sporcularda deri iletkenliği değerleri stresörlü ve stresörsüz durumlar altında bazal değerlere göre istatistiksel anlamda bir artış gösterirken, kalp hızı ve kalp atım hızı değişkeni değerlerinde herhangi bir değişim tespit edilmemiştir. Tip 9 mizaca sahip sporcularda Tip 1'e benzer şekilde deri iletkenliği değerleri stresörlü ve stresörsüz durumlar altında bazal değerlere göre istatistiksel anlamda bir artış gösterirken diğer elektrofizyolojik parametrelerde herhangi bir değişim meydana gelmemiştir. Tip 1 ve Tip 9 mizaç birbirleriyle karşılaştırıldığında stresörlü ve stresörsüz durumlarda sergilenen dart performansında, deri iletkenliği, kalp atımı ve kalp atımı değişkenliği ortalama değerlerinde mizaç tiplerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Farklı mizaç tiplerine sahip sporcuların stres altında sergiledikleri dart performansında, kalp atımı ve kalp atımı değişkenliği değerlerinde bir farklılaşma olmazken deri iletkenliği değerleri pozitif yönde artmıştır. Sonuç olarak Tip 1 ve Tip 9 mizaca sahip sporcular stresörün olduğu ve olmadığı durumlarda benzer fizyolojik stres yanıtlarına ve benzer performans çıktılarına sahiptir., The aim of the study was to examine the dart-throwing task and physiological stress responses exhibited under stress in terms of temperament types. The sample of this study consisted of 105 athletes aged between 18-35 who continued active sport activities or left active sports activities within maximum one year. We continued to work with the athletes (14 male, 12 female) who have temperament types that were frequent among the participants (Types 1, Types 9). Participants were asked to dart throw under both stressor and non-stressor conditions and skin conductivity, heart rate and heart rate variability values were recorded under both conditions. Participants exposed to negative sounds at the level of 75 decibels as stressor. When we was compared the stressor and non-stressor conditions dart throwing performance was increase under stressors conditions in Type 1 and Type 9 but there were not any difference statistically significant according to the non-stressor conditions. There was not any change in heart rate and heart rate variability values whereas there was a statistically significant difference in skin conductivity values increased statistically with respect to basal values both under stressed and non-stressed conditions in the Type 1 and Type 9. When was compared Type 1 and Type 9 temperaments, there were no statistically significant difference in average values of dart performance, skin conductivity, heart rate and heart rate variability in stressed and non-stressed situations. Athletes who have Type 1 and Type 9 temperament, there were no any difference in dart performance, heart rate and heart rate variability values while skin conductance values have increased positively under stress. As a result, Type 1 and Type 9 has similar physiological stress responses and similar performance outcomes, with or without the under stressor.