Search

İnsan üzerinde gerçekleştirilen tıbbi araştırmalar tıp tarihi boyunca önemini her zaman korumuştur. İnsanlar üzerinde gerçekleştirilen tıbbi araştırmalar tıpta klinik araştırmalar olarak isimlendirilmektedir. Klinik araştırmalar gözlemsel ve girişimsel olarak gerçekleştirilebilmektedir. Bu araştırmaların kapsamına insanlara doğrudan müdahale içerdiği için sadece girişimsel klinik araştırmalar girmektedir. Klinik araştırmalar, COVID 19 virüsü hatta pek çok hastalığın ve tedavilerinin keşfedilmesi gibi çeşitli amaçlara hizmet etmektedir. Bu açıdan insanlık için önemi yadsınamaz. Ancak bu öneminin yanı sıra insanlar üzerinde gerçekleştirilmesi bakımından insanların maruz kalabileceği risklerin de olması sebebiyle konu İslam hukukunu da ilgilendirmektedir. Bu sebeple bu tez içerisinde klinik araştırmaların tıp içerisindeki konumuna ve önemine değinildikten sonra tıp etiği ve pozitif hukuk açısından gerekli görülen klinik araştırma ilkelerinin İslam hukuku açısından incelemesi gerçekleştirilmiştir. Ayrıca Türk ceza hukuku ile karşılaştırmalı bir yöntem izlenerek İslam ceza hukuku açısından klinik araştırmaları gerçekleştiren sorumlu araştırmacının klinik araştırmaları gerçekleştirirken uyması gereken ilkelere uymadığı durumlarda ortaya çıkabilecek suçlar ve cezaları incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amacı gerçekleştirebilmek için tıp tarihi ve etik anabilim dalı öğretim üyeleri ile görüşmeler gerçekleştirilmiş konuya dair önerilen kaynaklar taranarak döküman analizi yöntemiyle de sonuçlar teze yansıtılmıştır. Araştırmamız sonucunda İslam'ın araştırmayı teşvik eden yaklaşımına hastalıklara tedavi bulma konusunda hekimlerin de muhatap olduğu söylenebilir. Bu açıdan bir araştırma olan klinik araştırmaların da ilkelerine uyulduğu, belirli bir zaruret gözetilerek ve insanları koruyucu önlemler alındıktan sonra gerçekleştirilmesinin İslam hukukunun da bu araştırmaları meşru kabul etmesinin şartı olduğu neticesine ulaşılabilir. Ancak bu ilkelere uymayarak bir araştırma gerçekleştiren sorumlu araştırmacı ise İslam hukukunun ayrımlarından kısas, diyet ve tazir suçlarını işlemiş ve cezalarına muhatap olacağı bir gerçektir. Medical research on humans has always maintained its importance throughout the history of medicine. Medical research conducted on humans is called clinical research in medicine. Clinical trials can be conducted both observationally and interventionally. Only interventional clinical studies are included in the scope of these studies, as they involve direct intervention in humans. Clinical trials, serve various purposes, such as the discovery of the COVID 19 virus and even the discovery of many diseases and their treatments. In this respect, its importance for humanity is undeniable. However, in addition to this importance, the subject is also of interest to Islamic law, since there are risks that people may be exposed to in terms of being carried out on humans. For this reason, in this thesis, after mentioning the position and importance of clinical research in medicine, the clinical research principles, which are considered necessary in terms of medical ethics and positive law, have been examined in terms of Islamic law. In addition, by following a comparative method with Turkish criminal law, it is aimed to examine the crimes and penalties that may arise in cases where the principal investigator who carries out clinical research in terms of Islamic criminal law does not comply with the principles that must be followed while performing clinical research. In order to achieve this aim, interviews were held with faculty members of the history of medicine and ethics department, and the results were reflected in the thesis by scanning the recommended sources on the subject and using the document analysis method. As a result of our research, it can be said that physicians are also addressed in finding treatment for diseases in the approach of Islam that encourages research. In this respect, it can be concluded that the principles of clinical research, which is a research, are also followed, and that it is carried out after a certain necessity and after taking protective measures for people is a condition for Islamic law to accept these researches as legitimate. However, it is a fact that the responsible researcher, who carries out a research by not complying with these principles, has committed the crimes of qisas, diet and tazir, which are among the distinctions of Islamic law, and will be subject to punishment.

Concerned about giving women fatwas that a 4-month-old baby can be aborted, based on the views found in classical Islamic law, Hafsa Kesgin’s book has helped him write. In addition, Hafsa Kesgin stated that there is no study in the type of book that combines positive law and Islamic law in any type of book. Her desire to make a contribution to this deficiency led to the emergence of this study. The book consists of a short introduction and five main titles. The author dealt with the subject in terms of medicine, previous sharia, sociology, positive law, and Islamic law. It can be said that the author, who hopes that her work will be instrumental in helping another baby cling to life, is working toward society. At the same time, it can be stated that this work can be one of the beginning books for those who make academic studies on the subject, and it will be a good guide for reaching classical and contemporary sources from various sciences about abortion. This study aimed to examine this work., Klasik İslam hukukunda bulunan görüşlere dayanılarak kadınlara 4 aylık bebeğin kürtaj edilebileceğine dair fetvalar verilmesi konusundaki endişesi Hafsa Kesgin’in bu kitabı yazmasına vesile olmuştur. Ayrıca Hafsa Kesgin pozitif hukuku ve İslam hukukunu mezceden kitap türünde bir çalışma bulunmadığını belirtmiştir. Yazarın bu eksikliğe dair bir katkı yapmak istemesi çalışmanın ortaya çıkmasını sağlamıştır. Kitap kısa bir giriş ve beş ana başlıktan oluşmaktadır. Yazar konuyu tıp, önceki şeriatlar, sosyoloji, pozitif hukuk ve İslam hukuku açılarından ele almıştır. Eserinin bir bebeğin daha hayata tutunmasına vesile olmasını temenni eden yazarın topluma yönelik bir çalışma yaptığı söylenilebilir. Aynı zamanda bu eserin konu hakkında akademik çalışmalar yapanların başlangıç kitaplarından birisi olabileceği, kürtaj hakkındaki çeşitli ilimlerden klasik ve çağdaş kaynaklara ulaşma konusunda da iyi bir yol gösterici olacağı ifade edilebilir. Çalışmamızda bu eserin incelenmesi amaçlanmıştır.

Bu tezde, İslam medeniyetinin en önemli organizasyonlarından biri olan vakıf kurumunun 19. yüzyıl Osmanlı örneklerinden Sultan III. Mustafa’nın kerimesi Beyhan Sultan vakıfları, vakfiyeleri doğrultusunda bir değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Beyhan Sultan’a ait biyografik bilgiler ile kurmuş olduğu vakıflar hakkındaki bilgiler sunulmuştur. Araştırmada, hukuki bir belge olmanın yanında vâkıfın kimliği, hayırseverliği, tasarrufatı ile şehrin sosyal ve iktisadi hayatına katkıları gibi daha birçok konuda veri sağlayan birincil kaynaklardan vakfiyeler temel kaynak olarak kullanılmaktadır. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi’nde Beyhan Sultan’a ait iki adet vakfiye defteri bulunmaktadır. İlk defterde bir ana vakfiye ve altı ek vakfiye, ikinci defterde bir ana vakfiye olmak üzere toplam sekiz vakfiyedir. Tespit edilen bu vakfiyeler merkeze alınarak değerlendirme ve analizler yapılmakta, Osmanlı Arşivi ve mevcut literatür verileriyle de desteklenmektedir. Dönem şartlarını dikkate alarak hanedan mensubu bir kadının vakıflar yoluyla ne tür katkılar sağladığı değerlendirilmiştir. Ayrıca vakfiyelerde ve literatürde yer alan bilgilerle bir Beyhan Sultan biyografisi de inşa edilmektedir.Bunlara ilave olarak vakfiye metninin görselleri ile birlikte transkripsiyonuna yer verilerek vakfiyelerin araştırma sahasına kazandırılması hedeflenmiştir. Geniş bir hacme sahip olan vakfiyelerin metin özellikleri ve içerikleriyle birçok alan için veri sağlayacağı düşünüldüğünde konuyla ilgili araştırmaların kolayca yürütülmesine imkân verecektir. Bu tezin; Beyhan Sultan ile ilgili verilen bilgilerle biyografi çalışmalarına, kurulan vakıflar dolayısıyla Osmanlı vakıf tarihine, tesis edilen eserler ve istihdam alanlarıyla şehir tarihi ve sosyal tarih araştırmalarına, sosyal-iktisadi hayata katkılarıyla sosyoloji ve iktisat tarihi araştırmalarına, hem mimari eserleriyle hem vakfiye tezyinatıyla İslam sanat tarihi ve mimarisi araştırmalarına, kadınların toplum içerisindeki etkinliğini ve faaliyetlerini ortaya çıkarmasıyla kadın çalışmalarına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. This thesis evaluates the waqfs of Beyhan Sultan, daughter of Mustafa III in the light of her waqfiyyes. In the Archive of the General Directorate of Waqfs of Turkey, there are two waqfiyye registers belonging to Beyhan Sultan; In the first register, there is one main waqfiyye and six additional waqfiyyes, in the second one there is one main waqfiyye, which makes a total of 8 waqfiyyes. Her waqfiyyes provide information on the identity of Beyhan Sultan, her charitable activities and her contribution to the social and economic life of the city. Waqfiyyes have been complemented by the archival documents from the state archive. First chapter constructs the biography of Beyhan Sultan based on the waqfiyyes, archival documents and secondary literature. The following chapter focuses on the evaluation of the waqfiyyes. This chapter examines the contribution of Beyhan Sultan in various fields by taking into consideration of the historical conditions of the period. Since the content of foundations provides data in many fields, the full transcription of foundations is included at the end of the thesis. Due to the value of ornamentations on the waqfiyyes for art historians, the fascimiles of the waqfiyyes have also been provided at the endThis thesis contributes to various fields such as biography studies, social history, urban history, economic history and art history. Additionally, a focus on the biography and charitable activities of Beyhan Sultan reveals what it meant to be a female member of the imperial dynasty in the 19th century Ottoman world

Bu eser 1967 yılında Karaçi Üniversitesi’nde doktora tezi olarak hazırlanmış ve Arap Dili Bölümü’ne sunulmuştur. Karaçi Üniversitesi’ne bağlı Islamic Research Insutute (İslam Araştırmaları Enstitüsü), modern bilimlere ve araştırma metotlarına aşina, İslam’ın öğretilerini günümüz problemleri ışığında anlatıp takdim edebilecek İslam âlimleri yetiştirmek amacıyla bir program başlatmış ve bunun için bazı doktora tezleri yazılmıştır. Yazar kendi eserinin bu program için yazılan ilk doktora tezi olduğunu belirtmiştir. Eserin orijinal ismi “Jurisprudence in The Early Phase of Islam” şeklindedir. Eserin orijinal dilindeki ilk baskısını 1970 yılında yapılmış daha sonra birkaç kez daha basılmıştır. Türkiye’de ise 1999 yılında iki farklı yayınevi tarafından çevrilmiştir. İlk baskısı Haluk Songur tarafından tercüme edilerek Rağbet Yayınları tarafından yayımlanmıştır.1 Bizim esas aldığımız diğer çeviri ise, A. Hakan Çavuşoğlu ve Hüseyin Esen tarafından tercüme edilerek İz Yayıncılık tarafından dilimize kazandırılmıştır. Bu eserde Fıkıh Usulü ilminin, Şafii dönemi ve Şafii öncesi (ilk ekoller) dönemi olarak bir tasvirle ortaya çıkışı, gelişimi ve değişimi anlatılmaya çalışılmıştır.

Artırılmış gerçeklik, dijital ortamda üretilen ses, görüntü, grafik gibi sanal verilerin gerçek ortama eş zamanlı olarak aktarılmasıyla kullanıcılara artırılmış ortam deneyimi sağlayan bir teknolojidir. Mimarlık alanında eğitim, sunum, koruma, uygulama ve yönetim süreçlerinde kullanıldığı gözlemlenmektedir. Mimari kültür varlıklarının temsili noktasında da müze ve arkeolojik alanlarda bir araç olarak kullanılmaktadır. Mimarlık eserlerinin sunulması, diğer tarihi eserlere kıyasla daha zordur. Mimari yapılar, bağlam ve çevreleriyle güçlü ilişkiler kurduklarından, yerinde sunulmaları oldukça önemlidir. Bir kalıntının tarihsel önemi, yansıttığı kültür, geçirdiği süreçlerin öğrenilmesi yalnızca kalıntıya bakılarak anlaşılması oldukça güçtür. Bu noktada gerçek çevreyi ve verileri sanal verilerle birleştirerek sağladığı güçlü sunum tekniği ve interaktif deneyim olanağı ile artırılmış gerçeklik kültürel miras alanlarında oldukça ikna edici bir araç olarak karşımıza çıkmaktadır. Tez kapsamında mimari kültür varlıklarının sunumuna odaklanılarak Çanakkale-Alexandria Troas antik kentinde bulunan podyumlu tapınağın ziyaretçilere sunulması için bir AR uygulaması geliştirilmiştir. Çalışmada AR kavramsal olarak incelenerek, geçmişten günümüze literatürdeki yeri anlatılmış, mimarlık disiplininde kullanım alanlarına değinilerek, mimari kültür varlıklarının sunumuna odaklanılmıştır. Alexandria Troas antik kentinin tarihi incelenerek kazı çalışmaları sonucunda ortaya çıkarılan tarihi eser ve yapılardan bahsedilmiş, podyumlu tapınak yapısı üzerinden mimari kültür varlıklarının sunumu hususuna bir alternatif olarak AR uygulaması geliştirilmiştir. Bu bağlamda tez, arkeolojik alanlarda bulunan mimari kültür varlıklarının temsilinin sağlanarak, kültürel miras bilinci oluşturulması açısından oldukça önem taşımaktadır Augmented reality is a technology that provides users with an augmented environment experience by simultaneously transferring virtual data such as sound, image, graphics produced in digital environment to the real environment. It is observed that it is used in education, presentation, protection, construction and management processes in the field of architecture. It is also used as a tool in museums and archaeological sites at the point of representation of architectural cultural assets. Representation of architectural works is more difficult compared to other historical works. It is matter that they are presented in place, as they establish strong relationships with architectural structures, their context and their environment. It is difficult to understand the historical significance of a relic, the culture it reflects, and the processes it has gone through, only by looking at the residue. At this point, augmented reality appears as a very convincing tool in the fields of cultural heritage, with the powerful presentation technique and interactive experience it provides by combining the real environment and data with virtual data. Within the scope of the thesis, an AR application was developed to present the podium temple in the ancient city of Çanakkale-Alexandria Troas, focusing on the presentation of architectural cultural assets. In this study, AR is examined conceptually, its place in the literature from the past to the present is explained, and its usage areas in the discipline of architecture are mentioned, and the presentation of architectural cultural assets is focused. The history of Alexandria Troas was examined and the historical artifacts and structures unearthed as a result of the excavations were mentioned, and AR application was developed as an alternative to the representation of architectural cultural assets through the podium temple structure. In this context, the thesis is significant in terms of creating cultural heritage awareness by ensuring the representation of architectural cultural assets in archaeological sites

Günümüzde estetik beklentilerin artmasına bağlı olarak, bu amaca yönelik tedaviler hekimler tarafından çok sık uygulanmaya başlanmıştır. Gülümsemenin görünümünü iyileştirmek, hastaların dental tedaviye başvurmasının ana nedenlerinden biridir. Özellikle ön bölgede yapılan estetik düzenlemeler ile hastaya güzel bir gülüş iade edilebilir. Estetik açıdan çekici bir gülümsemenin bileşenlerini anlamak, hasta memnuniyetini ve başarılı tedavi sonuçlarını elde etmek için gereklidir. Bu sebeple gülümseme estetiği modern diş hekimliğinde önemli bir yer tutar. Estetik gülümseme tasarımı çok yönlü bir tedavi yaklaşımı gerektirir. Uyumlu bir gülümsemenin elde edilmesi için birden fazla tedavinin uygulaması gerekebilir ve bu tedaviler tek başına değil, birbirleriyle birlikte değerlendirilmelidir. Bireylerin estetik tedavisine olan ilginin artmasıyla diş estetiğini artırmaya yönelik çalışmalar hız kazanmıştır. Bu konuda prostodontistlerin, pratisyen diş hekimlerinin ve diş hekimi olmayan bireylerin estetik algısının araştırılmasına yönelik birçok çalışma yapılmıştır. Bu araştırmaların sonucunda belirli dental ve fasiyal standartların gülümseme estetiğini etkilediği görülmüştür. Sadece dişlerin değil, etrafındaki yumuşak dokuların da uyum içinde olmasının estetik bir gülümseme için gerekli olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca dişlerin en-boy oranı, morfolojisi, angulasyonları, dişeti görünümü, gülümseme hattı ve arkı, bukkal koridor, dudak kalınlığı altın oran gibi bazı standartların gülümsemenin estetik açıdan gelişmesini sağladığı tespit edilmiştir. Bu çalışmanın amacı gülümseme estetiğini etkileyen bu parametrelerin araştırılmasıdır. Böylelikle, gülüş estetiği elde edilirken daha başarılı sonuçlar alınacaktır., Esthetic dental treatments have been widely applied by physicians currently due to increased patient demand. Improving the appearance of the smile is one of the main reasons of the patients to prefer dental treatment. Especially with the esthetic treatments made in the anterior region, a beautiful smile can be regained with these application. To achieve patient satisfaction and successful treatment results, it is necessary to understand the components of an esthetically attractive smile. For this purpose, smile esthetics is important in modern dentistry. Esthetic smile design requires a multidisciplinary approach. More than one treatment may be required to achieve a harmonious smile, and these treatments should not be evaluated alone but in combination with each other With the increasing demand for esthetic treatment of individuals, studies aimed at increasing dental esthetics have accelerated. Research has been conducted on the esthetic perception of orthodontists, prostodontists, general practitioners and laypersons. As a result of these studies, it has been shown that dental and facial standards effect smile esthetics. It was concluded that not only the teeth but also the surrounding soft tissues should be in harmony for an esthetic smile. In addition, some standards such as aspect ratio, morphology, angulation, levels of gingival exposure, smile line and arch, buccal corridor, lip thickness golden ratio of teeth have been found to effect esthetic results. The purpose of this study is to investigate these parameters affecting the smile esthetics. Thus, more successful results will be obtained while getting the esthetics of smile

he aim of this study is to examine the forgiveness levels of secondary school students in terms of various variables. The study group consists of 256 female (48.8%) and 269 (51.2%) male students. The research is conducted with a descriptive survey model. Forgiveness Scale for Adolescents is used as data collection tool. t-test and one-way analysis of variance are used to analyze the data. As a result of the research, it is found that there are significant differences in components of forgiveness, revenge, maintaining anger and empathy sub-dimensions of forgiveness scale. Female students received higher scores than male students in the components of forgiveness and empathy sub-dimensions. Male students received higher scores than female students in revenge and maintaining anger. Significant differences were found in the sub-dimension of maintaining anger. The ones, whose maternal education status is secondary school and above, received higher scores than the ones whose mothers’ are illiterate. According to parental attitudes, there is a significant difference in the components of forgiveness sub-dimension. According to grade levels, there is a significant difference between the skills of empathy as the grade increases. The results were discussed according to the literature.

Uluslararası testlerin en bilindik olanı Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA)’dır. PISA 15 yaşındaki öğrencilerin okuma ile beraber matematik ve fen okuryazarlıkları seviyelerini ölçmek ve böylece dünyadaki eğitim sistemlerininim kalitelerini kıyaslamak amacıyla üç yılda bir düzenlenir. Türkiye PISA sınavına ilk defa 2003 yılında dâhil olmuştur. 2006’dan 2012’ye kadar Türkiye’nin fen okuryazarlık puanı düzenli bir şekilde artmasına rağmen, uluslararası sıralamadaki yerinde önemli bir değişiklik görülmemiştir. Bu araştırmanın en temel gerekçesi ülkemizin PISA sınavlarında geri sıralarda yer almasıdır. PISA sınavında ülkemizin neden fen bilimleri alanında geri sıralarda olduğu ile ilgili pek çok araştırma yapılmıştır. Bu araştırmalar sonucunda öğrencilerimizin okuduğunu anlama ve muhakeme etme düzeyleri, anne baba eğitim durumu gibi birçok sebep ortaya vii çıkmasına rağmen, fen bilimleri öğretmenlerinin PISA’nın doğasına uygun ders işleyip işlemedikleri ya da sınavlarında PISA’ya yakın soru tipleri sorup sormadıkları hususunda bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu amaçla daha önce Bursa ilinde “PISA Kültürü Oluşturma” veya “Yaşam Temelli Soru Hazırlama” amacıyla fen bilimleri öğretmenlerine düzenlenen hizmet içi eğitim kursuna katılmış yirmi öğretmenden gönüllü altı fen bilimleri öğretmeni ile bu çalışma yürütülmüştür. Bu öğretmenlerle yarı yapılandırılmış mülakatlar yürütülmüş ve toplanan veriler İçerik Analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Ders süresince PISA’nın kültürüne uygun öğretim faaliyetlerinin yapılıp yapılmadığı veya yapılma düzeyeni belirlemek için bir öğretmen sekiz saat boyunca gözlemlenmiştir. Veriler betimsel içerik analizi ile analiz edilmişt ir. Mülakata katılan öğretmenlerin tamamına yakını PISA imajı taşıyan soruları tanıyabildiklerini, kursu aldıktan sonra hazırladıkları sorulara bakış açılarında önemli değişimler meydana geldiğini, sınavlarında kullanmak için ise öğrenci yeterliliklerini uygun bulmadıklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler daha önce aldıkları hizmet içi eğitim kursunun tekrar yapılması halinde kursa katılmak istediklerini belirtmişlerdir. Ancak tekrar yapılacak kursla ilgili bazı önerilerde bulunmuşlardır. Yapılacak ikinci bir kursun basit düzey ile başlaması gerektiğini, içeriğinin daha kapsamlı olmasını, uygulamaya ve soru hazırlama tekniğine ağırlık verilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Bunlardan yola çıkılarak ikinci bir hizmet içi eğitim kursu için yeni bir PİSA Kültürünü Yaygınlaştırma Model önerisi ortaya konmuştur. Programme for International Student Assessment (PISA) is the most known international test around the world. PISA is exercised every three years in order to measure the reading, mathematics and science literacy of 15-year-old students and to compare the qualities of education systems in the world. Turkey has joined into PISA tests since 2003. Even though Turkey’s science literacy grades increased from 2006 to 2012 regularly, its position in international rankings has not changed significantly. The main reason of this thesis study is to understand the causes of Turkey’s low position in these international rankings. There are many studies about the reasons behind the Turkey’s low position in PISA science literacy test. Although there are many causes such as the comprehension and reasoning levels of students, and education level of parents are studied, research questions whether science teachers give lectures according to PISA or prepare PISA-type questions are understudied. ix In this respect, this thesis study is prepared by interviewing six science teachers who participated in in-service education seminars “Creating PISA Culture” and “Preparing Life- Based Questions” in Bursa and accepted to opt in this thesis study. Semi-structured interviews are conducted, and collected data are analyzed by content analysis. Also, one out of six teachers is observed for eight hours in order to determine whether lectures are in accordance with PISA culture. Data are analyzed by descriptive content analysis. Almost all interviewed teachers declared that they can recognize PISA-type questions and their perceptions has changed after the seminars, and assessed that students’ efficiancies are not enough to use PISA-type questions in their exams. They state that they would like to participate future in-service education seminars. However, they have some suggestions for them. They indicate that a second in-service education seminar should start with a basic level, its content should be more comprehensive, and it should concentrate on implementations and question prepartion techniques. From these evaluations, A Model For Expansion of PISA Culture is proposed for a second in-service education seminar.

The aim of this study is to determine mathematical skills of 60-72 months oldchildren attending preschool education and whether these skills make a significantdifference in terms of gender, mother education, father education, number ofsiblings, duration of preschool education and socio-economic status of family. Theresearch was designed with descriptive scanning model. The sample of the studyconsisted of 372 children, 60-72 months of age, who were randomly selected fromeach of official independent kindergartens of Ministry of National Education inBattalgazi and Yeşilyurt districts of Malatya in 2018-2019 academic year. EarlyChildhood Mathematics Education Content Standards Scale was used as datacollection tool. The data obtained from data collection tool were analyzed by usingMann-Whitney U and Kruskal Wallis-H tests. As a result of research; It was foundthat mathematical skill levels of 60-72 months old children attending pre-schooleducation institutions were above average. However, mathematical skill levels ofchildren did not show a significant difference according to gender variable; it wasfound that the educational level of mother, father education status, number ofsiblings, pre-school education period and socio-economic level of the family weresignificantly different according to the variables.

Okul öncesi öğretmen adaylarının matematik gelişimlerinedair inanışları, okul öncesi çağındaki çocukların matematiğe dair algı vetutumlarını şekillendiren temel zemini oluşturmaktadır. Bu nedenle, okul öncesiçağındaki öğrencilerde matematiğe dair oluşacak olumsuz algı ve tutumlarınönüne geçmek için okul öncesi öğretmen adaylarının matematiksel gelişiminançlarını mümkün olduğunca erken belirlemek gerekmektedir. Bu çalışma, okul öncesi öğretmenadaylarının matematiksel gelişimine ilişkin inanışlarını belirlemek amacıylayapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İnönü Üniversitesi ve Dicle Üniversitesiokul öncesi öğretmenliği bölümünde okuyan 248 öğretmen adayı oluşturmaktadır.Araştırmada, nicel yöntemlerden biri olan tarama yöntemi kullanılmıştır. Veritoplama aracı olarak öğretmen adayları hakkında bilgi toplamak için ‘‘GenelBilgi Formu’’ ve öğretmen adaylarının matematiksel inançlarını belirlemekamacıyla ‘‘Matematiksel Gelişim İnanç Ölçeği’’ kullanılmıştır. Verilerinanalizinde betimsel istatistik, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testikullanılmıştır. Araştırma sonucunda okulöncesi öğretmen adayları, matematik eğitiminin okul öncesi dönem/programı içinönemli/yararlı/gerekli olduğuna inanmaktadırlar. Okul öncesi öğretmen adayları,okul öncesi dönem çocuklarının matematik öğrenmesine yardımcı olabileceklerinive matematik öğretmekten rahatsızlık duymayacaklarını ifade ederlerken;matematik eğitiminden önce çocukların sayma sayılarını ezbere söylediklerindenemin olmaları gerekmediğine ve çocukların sayısal işlemleri ezberlemelerineyardım etmelerinin gereksiz olduğuna inanmaktadırlar. Okul öncesi öğretmenadaylarının cinsiyetleri, mezun oldukları ortaöğretim alanları ve devamettikleri üniversiteler ile matematiksel inançları arasında anlamlı birfarklılık belirlenmezken okul öncesi öğretmen adaylarının lisanseğitimlerindeki sınıf düzeyleri, matematik eğitimi dersi alma durumları ve dahaönce mezun oldukları (ön)lisans eğitimleri ile matematiksel inançları arasındaanlamlı bir farklılık belirlenmiştir., Okul öncesi öğretmen adaylarının matematik gelişimlerine dair inanışları, okul öncesi çağındaki çocukların matematiğe dair algı ve tutumlarını şekillendiren temel zemini oluşturmaktadır. Bu nedenle, okul öncesi çağındaki öğrencilerde matematiğe dair oluşacak olumsuz algı ve tutumların önüne geçmek için okul öncesi öğretmen adaylarının matematiksel gelişim inançlarını mümkün olduğunca erken belirlemek gerekmektedir. Bu çalışma, okul öncesi öğretmen adaylarının matematiksel gelişimine ilişkin inanışlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İnönü Üniversitesi ve Dicle Üniversitesi okul öncesi öğretmenliği bölümünde okuyan 248 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada, nicel yöntemlerden biri olan tarama yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak öğretmen adayları hakkında bilgi toplamak için ‘‘Genel Bilgi Formu’’ ve öğretmen adaylarının matematiksel inançlarını belirlemek amacıyla ‘‘Matematiksel Gelişim İnanç Ölçeği’’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okul öncesi öğretmen adayları, matematik eğitiminin okul öncesi dönem/programı için önemli/yararlı/gerekli olduğuna inanmaktadırlar. Okul öncesi öğretmen adayları, okul öncesi dönem çocuklarının matematik öğrenmesine yardımcı olabileceklerini ve matematik öğretmekten rahatsızlık duymayacaklarını ifade ederlerken; matematik eğitiminden önce çocukların sayma sayılarını ezbere söylediklerinden emin olmaları gerekmediğine ve çocukların sayısal işlemleri ezberlemelerine yardım etmelerinin gereksiz olduğuna inanmaktadırlar. Okul öncesi öğretmen adaylarının cinsiyetleri, mezun oldukları ortaöğretim alanları ve devam ettikleri üniversiteler ile matematiksel inançları arasında anlamlı bir farklılık belirlenmezken okul öncesi öğretmen adaylarının lisans eğitimlerindeki sınıf düzeyleri, matematik eğitimi dersi alma durumları ve daha önce mezun oldukları (ön)lisans eğitimleri ile matematiksel inançları arasında anlamlı bir farklılık belirlenmiştir.

Zihinselleştirme, kişinin kendi ve başkalarının zihin durumlarını anlama ve davranışları bu zihin durumları açısından (duygular, bilişler, arzular, niyetler, v.b.) yorumlama kapasitesidir. Zihinselleştirmenin içerikleri arasından duygusal zihinselleştirmenin travmaya ve semptomlara karşın koruyucu bir faktör olduğu bulunmuştur. Çocukların duygusal zihinselleştirmelerini geliştirme kapasiteleri ebeveynin çocuğun zihnini zihinselleştirme kapasitesiyle ilgiliyken, duygusal zihinselleştirmede yaşadıkları zorluklar ise davranış problemleri ve olumsuz deneyimleri ile ilgili olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, çocukların duygusal zihin durum konuşmasının ebeveyn zihinselleştirmesi, çocukların davranış problemleri ve istismar ve ihmal deneyimleri ile ilişkisini incelemektir. Katılımcılar, İstanbul Bilgi Üniversitesi Psikolojik Danışma Merkezi'ne başvuran 108 anne-çocuk ikilisinden oluşan klinik bir örneklemi içermektedir. Çocukların duygusal zihin durumu konuşması, Çocuklarda Güvenli Yer Senaryolarının Değerlendirilmesi (ASCT) uygulaması üzerinden Anlatılardaki Zihin Durumlarını Kodlama Sistemi (CS-MST) kullanılarak ve annelerin zihinselleştirme kapasitesi Ebeveyn Gelişim Görüşmesi (PDI) üzerinden Yansıtıcı İşleyiş Ölçeği (RF Scale) kullanılarak değerlendirildi. Çocukların davranış sorunları ve istismar ve ihmal deneyimleri, Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği (CBCL) ve Olumsuz Çocukluk Deneyimleri Anketi (ACE) kullanılarak değerlendirildi. Bu çalışmanın sonuçları, çocukların sık ve çeşitli olumlu duygusal zihin durum sözcükleri kullanması ile ebeveyn zihinselleştirme kapasitesi arasında pozitif bir ilişki olduğunu; ve çocukların neden-sonuç içeren duygusal zihin durum kelimeleri kullanması ile saldırgan ve kurallara karşı gelme davranışları arasında negatif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca, çalışmanın sonuçları çocukların toplam duygusal zihin durum kelimeleri ile istismar ve ihmal deneyimleri arasında olumsuz yönde bir eğilim olduğunu göstermiştir. Bu çalışmanın bulguları, çocukların duygusal zihinselleştirme kapasitesi değerlendirilirken bu kapasitenin çeşitli alt başlıklarının da (olumlu ve olumsuz duyguları ve duygulara ilişkin nedensel bağları zihinselleştirme), global duygusal zihinselleştirmeyi değerlendirmek kadar önemli olduğunu göstermektedir. Mentalization is the capacity to understand mental states of the self and others and to interpret behaviors in terms of these mental states, namely, emotions, cognitions, desires, intentions, and the like. Among the contents of mentalization, mentalizing emotions has been found to be a protective factor against trauma and symptoms. While children's developed capacity of mentalizing emotions is related to parent's capacity to mentalize the child's mind, deficiencies in emotional mentalization are related to children's behavior problems and adverse experiences. Therefore, the aim of this study was to examine the association of children's emotional mental state talk with parental mentalization, children's behavior problems, and their adverse experiences of abuse and neglect. Participants were a clinical sample of 108 mother-child dyads who applied to the Istanbul Bilgi University Psychological Counseling Center. Children's emotional mental state talk was assessed with The Coding System for Mental State Talk in Narratives (CS-MST) by using the Attachment Doll-Story Completion Task (ASCT) and mothers' parental mentalization was assessed with the Reflective Functioning Scale by using the Parent Development Interview (PDI). Children's behavior problems and their adverse experiences of abuse and neglect were assessed by using mother reports of Child Behavior Checklist (CBCL) and Adverse Childhood Experiences Questionnaire (ACE). Results of this study revealed a positive association between children's use of frequent and diverse positive emotional mental state words and maternal reflective functioning; and a negative association between children's use of causal emotional mental state words and their aggressive and rule-breaking behaviors. Results also indicated a trend level negative association between children's use of total emotional mental state words and their abuse and neglect histories. Findings of this study suggest that assessing children's emotional mentalizing with its different aspects such as positive and negative valences and causal links regarding emotions are as important as assessing global emotional mentalization. 136

Bu araştırmanın en temel gerekçesi ülkemizin PISA sınavlarında geri sıralarda yer almasıdır. PISA sınavında ülkemizin neden fen bilimleri alanında geri sıralarda olduğu ile ilgili pek çok araştırma yapılmıştır. Bu araştırmalar sonucunda öğrencilerimizin okuduğunu anlama ve muhakeme etme düzeyleri, anne baba eğitim durumu gibi birçok sebep ortaya çıkmasına rağmen, fen bilimleri öğretmenlerinin PISA'nın doğasına uygun ders işleyip işlemedikleri ya da sınavlarında PISA'ya yakın soru tipleri sorup sormadıkları hususunda bir çalışmaya rastlanmamıştır.Bu amaçla daha önce Bursa ilinde `PISA Kültürü Oluşturma` veya `Yaşam Temelli Soru Hazırlama` amacıyla fen bilimleri öğretmenlerine düzenlenen hizmet içi eğitim kursuna katılmış yirmi öğretmenden gönüllü altı fen bilimleri öğretmeni ile bu çalışma yürütülmüştür.Bu öğretmenlerle yarı yapılandırılmış mülakatlar yürütülmüş ve toplanan veriler İçerik Analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Ders süresince PISA'nın kültürüne uygun öğretim faaliyetlerinin yapılıp yapılmadığı veya yapılma düzeyeni belirlemek için bir öğretmen sekiz saat boyunca gözlemlenmiştir. Veriler betimsel içerik analizi ile analiz edilmiştir.Mülakata katılan öğretmenlerin tamamına yakını PISA imajı taşıyan soruları tanıyabildiklerini, kursu aldıktan sonra hazırladıkları sorulara bakış açılarında önemli değişimler meydana geldiğini, sınavlarında kullanmak için ise öğrenci yeterliliklerini uygun bulmadıklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler daha önce aldıkları hizmet içi eğitim kursunun tekrar yapılması halinde kursa katılmak istediklerini belirtmişlerdir. Ancak tekrar yapılacak kursla ilgili bazı önerilerde bulunmuşlardır. Yapılacak ikinci bir kursun basit düzey ile başlaması gerektiğini, içeriğinin daha kapsamlı olmasını, uygulamaya ve soru hazırlama tekniğine ağırlık verilmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Bunlardan yola çıkılarak ikinci bir hizmet içi eğitim kursu için yeni bir PİSA Kültürünü Yaygınlaştırma Model önerisi ortaya konmuştur. The main reason of this thesis study is to understand the causes of Turkey's low position in these international rankings. There are many studies about the reasons behind the Turkey's low position in PISA science literacy test. Although there are many causes such as the comprehension and reasoning levels of students, and education level of parents are studied, research questions whether science teachers give lectures according to PISA or prepare PISA-type questions are understudied.In this respect, this thesis study is prepared by interviewing six science teachers who participated in in-service education seminars `Creating PISA Culture` and `Preparing Life-Based Questions` in Bursa and accepted to opt in this thesis study. Semi-structured interviews are conducted, and collected data are analyzed by content analysis. Also, one out of six teachers is observed for eight hours in order to determine whether lectures are in accordance with PISA culture. Data are analyzed by descriptive content analysis.Almost all interviewed teachers declared that they can recognize PISA-type questions and their perceptions has changed after the seminars, and assessed that students' efficiancies are not enough to use PISA-type questions in their exams. They state that they would like to participate future in-service education seminars. However, they have some suggestions for them. They indicate that a second in-service education seminar should start with a basic level, its content should be more comprehensive, and it should concentrate on implementations and question prepartion techniques. From these evaluations, A Model For Expansion of PISA Culture is proposed for a second in-service education seminar. 149

Çalışmamızın amacı, Edirne il merkezinde yaşayan 20-64 yaş arası yetişkinlerin geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemleri hakkında bilgi düzeylerini, kullanım durumlarını ve etkileyen faktörleri araştırmaktır.Çalışmanın evrenini 2017 yılı ortası nüfusa göre Edirne'de yaşayan 20-64 yaş arasındaki 114.258 kişi oluşturmaktadır. Nüfusun yaklaşık %1'ine ulaşmak hedeflenerek rastgele örneklemle seçilen 1250 kişiye ulaşıldı. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan anket yardımıyla toplandı. Anket katılımcıların sosyodemografik özellikleri ve tıbbi durumlarıyla ilgili 15 soru, literatür taranarak oluşturulan geleneksel ve tamamlayıcı tıp hakkındaki bilgi düzeylerini, görüşlerini ve kullanım durumlarını sorgulayan 23 soru olmak üzere toplam 38 sorudan oluşmaktadır.Katılımcıların %53,8'i (n:672) kadın, %46,2'si (n:578) erkekti. Yaş ortalaması 42,01±0,366 (minimum 20, maksimum 64) yıldı. Katılımcıların eğitim durumları %37,7'si (n:471) yüksekokul mezunu/üniversite mezunu, %29,3'ü (n:366) lise mezunu, %15,6'sı (n:195) ortaokul mezunu, %13'ü (n:162) ilkokul mezunu, %3,6'sı (n:45) okur yazar, %0,9'u (n:11) okur yazar değil şeklindeydi.Geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemleri hakkındaki bilgi düzeyleri sorulduğunda; en fazla bilgi sahibi olunduğu söylenilen yöntem %78,2 ile (n:977) fitoterapi olurken, %97 (n:1212) ile kayropraktik en az bilinen yöntem olmuştur.Katılımcıların %48.9'u (n:611) bir dönem bu yöntemlerden birini kullandığını, %51,1'i (n:639) ise hiç kullanmadıklarını ifade etmişlerdi. En sık kullanılan yöntemler fitoterapi, kupa uygulaması ve müzik terapiydi. Yöntemler hakkındaki bilgiyi en sık yakınlarından, internetten ve diğer hastalardan elde ettiklerini söylemişlerdi.Geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemleriyle ilgili 30 önergeye verilen yanıtlar değerlendirildiğinde; en çok müzik terapiyle ilgili önergelere, en az ise ozon terapiyle ilgili önergelere doğru yanıt verildiği görülmüştür. Katılımcıların kendi bilgi düzeyine verdiği puan arttıkça doğru yanıtlarının anlamlı olarak arttığı tespit edilmiştir (p