Search

Summary Chronic lymphocytic leukaemia (CLL) is associated with alterations in T cell number, subset distribution and function. Among these changes, an increase in CD4+ T cells was reported. CD4+ T cells are a heterogeneous population and distinct subsets have been described to exert pro‐ and anti‐tumour functions. In CLL, controversial reports describing the dominance of IFNγ‐expressing Th1 T cells or of IL‐4‐producing Th2 T cells exist. Our study shows that blood of CLL patients is enriched in Th1 T cells producing high amounts of IFNγ. Moreover, we observed that their frequency remains relatively stable in CLL patients over a time course of five years. Furthermore, we provide evidence for an accumulation of Th1 T cells in the Eµ‐TCL1 mouse model of CLL. As TBET (encoded by Tbx21) is a crucial transcription factor for Th1 polarization, we generated Tbx21−/− bone marrow chimaeric mice which showed a lower number of IFNγ‐producing Th1 T cells, and used them for adoptive transfer of Eµ‐TCL1 leukaemia. Disease development in these mice was, however, comparable to that in wild‐type controls, excluding a major role for TBET‐expressing Th1 cells in Eµ‐TCL1 leukaemia. Collectively, our data highlight that Th1 T cells accumulate in CLL but reducing their number has no impact on disease development., publishedVersion

This study investigates the case of repeated MRIs using data from Hacettepe University Hospitals. Results indicate that almost 34% of MRI consultations have to be repeated within the same year due to suboptimal quality that hinders correct assessment and diagnosis. Suboptimal quality refers to; movement artefacts, use of wrong scan technique or sequence, inexperienced reader and/or shortened time intervals. In fact, almost 30% of those repetitions result in a change in diagnosis. Results suggest that the probability of repetition is higher among women and children., Bu çalışma Hacettepe Üniversitesi Hastanelerinden elde edilen veriler aracılığıyla tekrarlanan MR incelemelerini araştırmaktadır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar konsülte edilen MR’ların yaklaşık %34’ünün düşük kalite sebebiyle aynı yıl içinde tekrar edildiğini göstermiştir. Düşük kalite; hareket artefaktları, yanlış tarama tekniği veya dizisinin kullanımı, deneyimsiz okuyucu ve / veya kısaltılmış zaman aralıkları olarak tanımlanmaktadır. Söz konusu MR’ların %30’unda ise tanı değişikliği olmuştur. Sonuçlar çocuklar ve kadınlar için tekrar olasılığının daha yüksek olduğuna işaret etmektedir.

Bu çalışmanın temel amacı Türkiye’de 2008-2016 dönemiiçin reçetesiz ilaç kullanımının yaygınlığının ve sosyo-ekonomik ve demografikbelirleyenlerinin Türkiye İstatistik Kurumu’ndan elde edilen “SağlıkAraştırması” mikro veri setleri kullanılarak analiz edilmesidir. Bu amaçla, sözkonusu veri seti lojistik regresyon yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Analizdenelde edilen sonuçlar, 25-44 yaş arası bireylerin, kadınların, gelir düzeyi dahadüşük, kırda yaşayan ve sağlık durumu iyi olan bireylerin reçetesiz ilaçkullanım olasılığının daha yüksek olduğuna işaret etmektedir. Çalışmanınsonuçları reçetesiz ilaç kullanımı ile sosyo-ekonomik faktörler arasındaanlamlı bir ilişki olduğunu göstermektedir ve bu bağlamda politika yapıcılarayön gösterici niteliktedir. Ayrıca, çalışma dönemi Türkiye’de uygulanmayabaşlayan “Akılcı İlaç Kullanımı” politikasını da içerdiği için söz konusuuygulamanın etkisinin analiz edilip, tartışılmasına imkân sağlamaktadır. Buçalışma Türkiye’de reçetesiz ilaç kullanımın yaygınlığını ve belirleyenleriniulusal düzeyde temsile sahip bir veri setiyle inceleyen ilk çalışma olma özelliğitaşımakta ve bu anlamda literatüre ayrıca elde edilen sonuçlar bağlamındapolitika yapıcılara katkı sunmaktadır., Themain objective of this study is to analyse the prevalence and socio-economic anddemographic determinants of non-prescribed medicine use in Turkey for the2008-2016 period using “Health Survey” micro data sets obtained from TurkishStatistical Institute. For his purpose, the data is analysed using a logisticregression method. Findings of the study indicates women; individuals betweenthe ages of 25 and 44; who live in rural area; with low income and good healthstatus have higher probability of using non-prescribed medicine. Results also indicatethat non-prescribed medicine use can be significantly linked to socio-economicfactors and, hence, can yield important conclusions to policy makers. Further,since the study period covers the “Rational Drug Use” policy in Tukey, theeffects of such policy is also analysed and discussed. This study is the firstto analyse the prevalence and determinants of non-prescribed medicine use inTurkey with a nationally representative data. In this manner, this study is animportant contribution to the literature. Further, this study providesimportant policy implications for the policy makers as well.

Kadın girişimciliği son yıllarda tartışılan önemli konulardan biri haline gelmiştir. Gerek girişimciliğin gerekse kadının çalışma hayatına katılmasınınbüyüme ve kalkınma ile ilişkisi kadın girişimciliği kavramını tüm dünya içinönemli bir konuma taşımaktadır. Ancak toplumsal cinsiyet ve kültürel normların hâkim olduğu ülkelerde kadın girişimci kavramı diğer ülkelerle farklılaşabilmektedir. Bu nedenle çalışma kapsamında ilk önce girişimcilik kavramına yer verilmiş ve kavramın tarihsel gelişimi kadın girişimcilik özelindeincelenmiştir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de kadın girişimcilerin hangibölgede hangi sektörde yoğunlaştığının tespit edilmesidir. Bu amaçla Türkiye için yerelleşme katsayıları hesaplanmıştır. Çalışmanın sonucunda Türkiye’de hemen hemen tüm bölgelerde geçerli olmak üzere kadın girişimcilerinyoğunlaşmasının tarım sektöründen sanayi sektörüne kaydığı gözlenmiştir.Bu ilgi çekici sonuç erken sanayisizleşme ve toplumsal cinsiyet kavramlarıile birlikte değerlendirildiğinde kadınların sanayi sektöründeki bu yoğunlaşmasının anlamının farklılaştığı görülmektedir

Türkiye’de kadınların işgücüne katılım ve istihdam oranlarının oldukça düşükolduğu ve kayıt dışı ekonomide yoğunşekilde yer aldıkları bilinmektedir. Özellikle son yıllarda kayıt dışı ekonomi ileverilen mücadele sonucunda kayıt dışı istihdam oranlarında ciddi bir düşüş gözlenmektedir. Ancak Türkiye’deözellikle kadınların kayıt dışı sektördeki yerini detaylı şekilde inceleyenaraştırmalar bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de kadınların kayıt dışı sektördeki yerinin vetercihlerinin tespit edilmesidir. Bu amaçla TÜİK’ten elde edilen 2015 yılı Hanehalkı Bütçe Anketleri kullanılmıştır.Elde edilen sonuçlar hanehalkı ve bireysel sosyo-ekonomik faktörlerinkadınların çalışma ve kayıt dışı çalışma tercihleri üzerinde belirleyiciolduğuna işaret etmektedir.

Kültür ve toplumsal cinsiyet kalıplarının daha yoğunyaşandığı gelişmekte olan ülkelerde kadınlar hala rezerv işgücü olarakgörülmekte ve kadınların işgücüne katılımı erkeklere oranla çok daha düşükkalmaktadır. Gerek araştırmacılar gerekse politika yapıcıları kadınlarınişgücüne katılım oranlarının altında yatan faktörleri araştırdığında kadınlarınişgücüne katılmasını engelleyen sosyal faktörlerin düşük eğitim, toplumsalcinsiyet anlayışı ve ataerkil zihniyet olduğu bilinmektedir. Bu çalışmanıntemel amacı Türkiye’de bireylerin işgücüne katılmama kararları verirkentoplumsal cinsiyetçi bakış açısının ve rollerin ne denli önemli olduğunuincelemektir. Her ne kadar son yıllarda Türkiye’de kadınların işgücüne katılımoranları artış gösterse de hala oldukça düşük seviyelerdedir. Bu nedenleişgücüne katılmama kararının arkasında yatan faktörlerin incelenmesi büyük önemtaşımaktadır. Bu doğrultuda bu çalışmada 2014 yılı için TÜİK tarafındandüzenlenen Sağlık Araştırması veri seti Multinominal Lojistik Regresyon Yöntemiile analiz edilerek gerçekten kadınların işgücüne katılımdaki en büyük engelintoplumsal cinsiyet olup olmadığı araştırılmak istenmiştir. Sonuçlar kadınlarınişgücüne katılmama nedeninin büyük oranda ev işleri veya ailevi sorumluluklarolduğunu göstermiştir., Women are still considered as reserve labour force indeveloping countries where social, cultural gender perception is moreintensive, and female labour force participation rate is less than males. Whenresearchers and policy makers investigate why female labour force participationis low, it is a well-known fact that the social factors such as low levels ofeducation, gender perspective and patriarchal mentality are important reasons. Themain purpose of this study is to analyse the effect and importance of genderroles in individuals’ labour force participation decision in Turkey. Eventhough female labour force participation rates have lately increased in Turkey,can still be considered very low. Therefore, it is important to analyse thedeterminants of non-participation decisions. To this extend, data obtained from2014 Health Survey obtained released by Turkish Statistical Institute have beenanalysed using multinomial logistic regression. The results indicate the mainreason for non-participation decision for females is housework or familyrelated reasons.

Bu çalışmanın temel amacı Türkiye’de işgücüne katılım oranlarında bölgesel dinamiklerin analiz edilmesidir. Çalışma kapsamında TÜİK’ten elde edilen bölgesel istatistikler kullanılarak işgücüne katılımın temel belirleyenleri sistem GMM modeli kullanılarak tahmin edilmiştir. Söz konusu tahmin, hem farklı bölgeler hem de farklı bölge tanımları dikkate alınarak bölgesel kukla değişkenler yardımıyla sağlamlık sınamalarına tabi tutulmuştur. Çalışmadan elde edilen bulgular, işgücüne katılımın bölgeler arasında farklı dinamik süreçlerinin olduğuna yönelik hipotezi desteklemektedir. Bu nedenle, işgücüne katılım oranlarını artırmaya yönelik politikalar bölge/zaman boyutlarından farklı düşünülmemelidir., Main purpose of this study is to analyse the regional dynamics in labour force participation rates in Turkey. The main determinants of labour force participation is analysed via dynamic system GMM methodology, using regional statistics from Turkish Statistical Institute. The estimation results are checked for robustness using different definitions of regions and with the aid of regional dummies. The findings of the study support the working hypothesis of this study and reveals different dynamic processes for regions. Therefore, policies aiming to increase labour force participation rates should acknowledge region/time specific dimensions.