Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Behçet Hastalığı (BH) tanısı almış hastalarda fovea kalınlığı ve koroid kalınlığını değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif kesitsel çalışmaya toplam 60 hasta dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. BH tanısı alan 30 hasta (Grup 1) ve 30 sağlıklı kontrol (Grup 2) çalışmaya dahil edildi. Her iki grupta detaylı oftalmolojik muayene yapıldı ve fovea kalınlığı ve makula koroid kalınlığı Spektral Domain Optik Koherens Tomografi (SD-OKT) ile ölçüldü. Koroid kalınlığını ölçmek için Enhanced Depth Imaging OKT (EDI-OKT) tekniği kullanıldı.Bulgular: BH grubunda ortalama foveal kalınlık 216.06 ± 53.14 μm ve ortalama subfoveal koroid kalınlığı 363.21 ± 85.22 μm idi. Sağlıklı kontrollerde ortalama foveal kalınlık ve subfoveal koroid kalınlığı sırasıyla 211.65 ± 16.60 μm ve 352.83 ± 87.11 μm idi. BH grubu ile kontrol grubu arasında foveal ve subfoveal koroid kalınlığı açısından istatistiksel anlamlılık yoktu. Ancak OKT'de Elipsoid Zone yapısının anatomik deformasyonu görme keskinliği üzerine en fazla etkiye sahipti (p = 0,001).Sonuç: Bu çalışma, Behçet hastalarında fovea kalınlığı ve makula koroid kalınlığı açısından sağlıklı kişilerle karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir., Objective: The aim of this study is to evaluate foveal thickness and macular choroidal thickness on patients who were diagnosed with Behcet’s Disease (BD). Materials and Methods: A total of 60 patients were included in this prospective cross-sectional study. Patients were divided into two groups. Group 1 consisted of 30 patients who were diagnosed with BD and Group 2 consisted of 30 healthy controls. Detailed ophthalmological examination was performed on both groups and foveal thickness and macular choroidal thickness were measured with Spectral Domain Optical Coherence Tomography (SD-OCT). To measure the choroidal thickness enhanced depth imaging OCT (EDI-OCT) technique was used.Results: Mean foveal thickness in patients with BD was 216.06 ± 53.14 μm and mean subfoveal choroidal thickness was 363.21 ± 85.22 μm. Mean foveal thickness and subfoveal choroidal thickness in healthy controls was 211.65 ± 16.60 μm and 352.83 ± 87.11 μm respectively. There was no statistical significance between patients with BD and control group regarding foveal and subfoveal choroidal thickness. However, anatomical deformation of Elipsoid Zone structure in OCT had the most effect on visual acuity (p=0,001). Conclusion: This study shows that there was no statistically significant difference in terms of foveal thickness and macular choroidal thickness in patients with BD.

Amaç: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu olan hastalarda retina sinir lifi,ganglion hücre kalınlığı ve koroidal kalınlığın optik koherens tomografi (OKT) iledeğerlendirilmesi.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ile takipedilen 30 hasta ve Göz Hastalıkları Polikliniğine kontrol amacı ile başvuran yaş ve cinsiyetyönünden uyumlu 30 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Hastaların sağ ve sol göz verileriistatiksel analizde kullanıldı. Tüm hastalara tam oftalmolojik muayenenin (en iyidüzeltilmiş görme keskinliği, biyomikroskopi, fundus muayenesi) yanı sıra ve OKT ileretina sinir lifi tabakası (RSLT), ganglion hücre tabakası (GHT) ve makular koroid kalınlık(MKK) ölçümleri yapıldı. Gruplar arasında RSLT, GHT ve MKK ölçümleri karşılaştırıldı.Bulgular: Her iki gruptaki bireylerin RSLT, GHT kalınlığı değerleri arasındaanlamlı fark yoktu (p>0.05). Koroid kalınlığı yönünden karşılaştırıldığında DEHBgrubunda sol göz subfoveal koroid kalınlığı (p=0.036, p 0.05). When compared in terms ofchoroid thickness, left eye subfoveal choroid thickness (p = 0.036, p

Bu çalışmada; serum ve aköz hümörde iskemi ile modifiye olmuş albümin (IMA), total thiol, totol antioksidan kapasite (TAK) ve total oksidatif sters (TOS) düzeylerine bakılarak diabetik retinopati (DRP) gelişiminde iskemi ve oksidatif stresin rolünü belirlemek amaçlanmıştır.Prospektif olarak planan bu çalışmaya, olgular 01.01.2012 ile 30.07.2012 tarihleri arasında, C. Ü. Tıp Fak. Göz Hast. A. D. Polikliniğine, puslu görme şikayeti ile başvuran ve katarakt tanısı alıp, cerrahi tedavi önerilen DRP' si olan ve diyabetik olmayan hastalar arasından seçildi. Katarakt operasyonu yapılacak olan; DRP' si olan diabetes mellitus (DM) hastaları çalışma grubu olarak, DM'u olmayan katarakt cerrahisi uygulanan hastalar kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Her bir grup ayrı ayrı 22 hasta olacak şekilde toplam 44 hasta çalışmaya dahil edildi.Sonuç olarak, çalışmamızda DRP'li grupta ortalama serum IMA düzeyini istatistiksel olarak anlamlı yüksek, total thiol düzeyini istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulduk. TAK ve TOS düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Çalışmanın ikinci basamağı olan aköz hümörde ise TOS düzeyini istatistiksel olarak anlamlı yüksek bukduk. IMA hiç tespit edemedik, total thiol ve TAK açısından ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptamadık. Bu bulgular; DRP patogenezinde oksidatif stres ve iskeminin rol aldığı düşüncesini desteklemektedir. Ancak daha geniş vaka serilerinde ve retinopatinin eşlik etmediği diyabetik hasta gruplarınında eklendiği kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Diyabetik retinopati, iskemi ile modifiye olmuş albümin, total thiol, total anti oksidan kapasite, total oksidatif stres, aköz hümör, oksidatif stres. In this study Ischemia modified albumin (IMA), total thiol, total antioxidant capacity (TAC) and total oxidative stress (TOS) levels were examined in human serum and aquose humor to investigate the role of ischemia and oxidative stress in developement of diabetic retinopathy.This prospective study includes patients diagnosed with or without diabetic retinopathy who applied to C. U . Medical Faculty Ophthalmology Department Policlinic with hazy vision who are diagnosed with cataract and adviced to undergo cataract extraction. Patients who are diagnosed with cataracts and diabetic retinopathy are identified as study group,other patients who does not have diabetes but cataracts are identified as control group.In each group there were 22 patients which equals 44 patients total.In conclusion, we observed that patients diagnosed with DRP has mean levels of IMA were higher but total thiol levels were lower. However, TAC and TOS levels weren?t statistically significant. In second part of the study where aquos humor is examined TOS levels were higher, IMA could not ve identified and total thiol and TAC weren?t statistically significant. These findings proves that oxidative stres and ischemia take part in pathogenesis of DRP. However, further studies which includes larger case series and patients with diabetes who does not have diabetic retinopathy are needed.Key Words: Diabetic retinopathy, ischemia modified albumin, total thiol, total antioxidant capacity, total oxidative stres, aquose humor, oxidative stress. 44

Bu çalışmada Psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokomlu hastalarda serum ve aköz hümörde oksidatif stres düzeyinin araştırılması amaçlanmıştır.Prospektif olarak planlanan bu çalışmaya, olgular 10.09.2010 ile 30.09.2011 tarihleri arasında, C.Ü. Tıp Fak. Göz Hast. A.D. Polikliniğine, puslu görme şikayeti ile başvuran ve katarakt tanısı alıp, cerrahi tedavi önerilen psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokomlu hastalar arasından seçildi. Psödoeksfoliasyon sendromlu hastalar 1. grup, kapsüler glokomlu hastalar 2. grup ve katarakt tanısı dışında ek sistemik hastalığı olmayan hastalar 3. grup olarak ayrıldı. Her bir grup ayrı ayrı 26 hasta olmakla birlikte toplam 78 hasta çalışmaya dahil edildi. Total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri aköz hümör ve serumda değerlendirildi.Total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve arilesteraz enzim düzeyleri aköz hümör ve serumda psödoeksfoliasyon sendromu ve kapsüler glokom gruplarında kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük bulundu (p

ÖZETBu çalışmada diyabetik ve non-diyabetik katarakt hastalarında hümör aközde ve eş zamanlı venöz kan serumunda, total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, paraoksonaz, arilesteraz, lipid peroksidaz seviyelerini karşılaştırarak, diyabetik retinopatinin ilerlemesinde oksidatif stresin rolü değerlendirildi.Prospektif olarak planlanan bu çalışmaya, olgular 10.03.2010 ile 30.08.2010 tarihleri arasında, C.Ü. Tıp Fak. Göz Hast. A.D. Polikliniğine, puslu görme şikayeti ile başvuran ve katarakt tanısı alıp, cerrahi tedavi önerilen diyabetik ve diyabetik olmayan hastalar arasından seçildi. Diyabeti olup retinopatisi olmayan hastalar 1. grup, diyabetik retinopatili hastalar 2. grup ve katarakt tanısı dışında ek sistemik hastalığı olmayan hastalar 3. grup olarak ayrıldı. Her bir grup ayrı ayrı 26 hasta olmakla birlikte toplam 78 hasta çalışmaya dahil edildi.Her 3 grubun eş zamanlı venöz kan serumu sonuçları, total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, paraoksonaz ve HbA1c düzeyleri istatistiksel olarak önemli bulunmuşken, lipid peroksidaz ve arilesteraz açısından önemsiz bulunmuştur. 3 grubun hümör aköz sonuçları karşılaştırıldığında ise, total oksidatif stres, total antioksidan kapasite, paraoksonaz, lipid peroksidaz ve arilesteraz düzeyleri istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur.Çalışmamızda, eşzamanlı venöz kan serum sonuçlarının, benzer çalışmaların sonuçlarıyla karşılaştırıldığında; diyabette ve diyabetik retinopatide, TAK, TOS ve PON1 düzeyinde benzer sonuçlar elde ettik. Hümör aköz sonuçların ise, gerek istatistiksel olarak önemsiz çıkması, gerekse literatürde yapılmış başka çalışma olmaması nedeniyle farklı çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu düşünüyoruz. ABSTRACTIn this study, the role of oxidative stress in the progression of diabetic retinopathy were evaluated by comparing the levels of total oxidative stress, total antioxidant capacity, paraoxonase, arylesterase and lipid peroxidase in aqueous humor and simultaneous venous blood serum in diabetic and non-diabetic cataract patients.In this prospective study, cases were selected from among the patients that referred Institutional Faculty of Medicine Hospital Ophthalmology Department between 10.03.2010-30.08.2010 with complaints of hazy vision and took the diagnosis of cataract and recommended surgical treatment, diabetic and nondiabetic patients. Patients were divided as first group who have diabetes patients without retinopathy, as second group who have diabetic retinopathy and as third group who have not additional systemic disease other than the diagnosis of cataract. Total of 78 patients enrolled in the study as well as there were 26 patients in each group separately,The results of simultaneous venous blood serum in all 3 groups, total oxidative stress, total antioxidant capacity, paraoxonase and HbA1c levels were found to be statistically significant, while lipid peroxidase and arylesterase was not significant. When the results of aqueous humor of the 3 groups were compared, the levels of total oxidative stress, total antioxidant capacity, paraoxonase, lipid peroxidase and arylesterase were found to be statistically insignificant.In our study, when simultaneous venous blood serum results were compared with results of similar studies, we found similar results at the level of TAC, TOS and PON1 in diabetes and diabetic retinopathy. We believe that the different studies are needed because the results of aqueous humor are statistically insignificant and there is no study made in literature.Key Words: diabetic retinopathy, aqueous humor, oxidative stress, paraoxonase, arylesterase. 47