Search

Dişeti çekilmelerinin tedavisinde günümüze kadar birçok teknik ve biyomateryal kullanılmıştır. Bu tekniklerdeki gelişmelerin devam etmesi ve yeni biyomateryaller deneniyor olması; yöntemlerin öngörülebilirliklerinin, klinik başarılarının arttırılma çabası ve hastaların estetik beklentilerinin karşılanmak istenmesinden kaynaklanmaktadır. Mukogingival cerrahi teknikleri yapışık dişeti ve keratinize dişetini içeren çeşitli yumuşak doku defektlerinin düzeltilmesinde uygulanan tedavi yöntemleri olarak tanımlanmaktadır. Günümüze kadar uygulanmış olan periodontal plastik cerrahi operasyonlar arasında bağ doku greftinin (BDG) dişeti çekilmelerinde en iyi sonuçları sağladığı ve kök yüzeyi kapanma teknikleri içinde altın standart kabul edildiği bildirilmektedir. Uygulanan tüm tekniklerde hastaya bağlı konak doku farklılıkları, uygulanan tekniğe ve dişeti çekilme bölgesine ait değişken faktörler gibi iyileşmeyi ve başarıyı etkileyen çok sayıda etmen bulunmaktadır. Ayrıca dişeti çekilmesi olan alanda keratinize doku genişliğinin yeterli olması tedavinin uzun dönem başarısı açısından önemli bir kriter olarak karşımıza çıkmaktadır.

Periodontolojide interdental papilla kaybını tedavi etmek amacı ile farklı teknikler uygulanmış ancakgünümüze kadar yapılan çalışmalar ile bu konuda başarılı ve öngörülebilir bir tedavi yöntemitanımlanamamıştır. Bu çalışmanın amacı maksilla anterior dişlerde interdental papilla kaybına sahipbireylerde, belirlenen periodontal plastik cerrahi teknik (tünel teknik) ile birlikte subepitelyal bağdoku grefti ve konsantre büyüme faktörü kullanımının papilla dolumu açısından etkinliğinindeğerlendirilmesidir. Çalışmaya Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji AnabilimDalı kliniğine başvuran ve maksiller anterior dişlerde papilla kaybı bulunan ve özellikle estetik vefonksiyonel şikayeti bulunan 12 gönüllü hastada 58 interdental papilla bölgesi dahil edilmiştir.Uygulanacak cerrahi teknik aynı olmakla birlikte bireyler kullanılacak materyal açısından gruplararası randomize şekilde dağıtılmıştır. Subepitelyal bağ doku grefti uygulanacaklar Grup 1, konsantrebüyüme faktörü kullanılacaklar Grup 2 olarak belirlenmiştir. Hastalar Faz 1 periodontal tedavinintakibinde, operasyon öncesi, operasyon sonrası 1., 3. ve 6. aylarda; plak indeksi(PI), gingivalindeks(GI), cep derinliği(CD), papilla kanama indeksi(PKİ), papilla varlığı indeksi(PVİ), dişlerinkontakt noktasından papilla tepesine kadar olan mesafe (KN-PT), dişlerin dişeti kenarı seviyesindenpapilla tepesine kadar olan mesafe (DK-PT) , dişeti kenarı seviyesinde papilla horizontal mesafesi(PH) , papilla kalınlığı (PK), papilla tepesinden mukogingival hatta kadar olan mesafe (keratinizedişeti) (PT-MGH), kontakt noktasından alveoler kret tepesine kadar olan mesafe (KN-AKT)parametrelerinin ölçümleri yapılmıştır. Operasyon sonrası papilla varlığı indeksi (PVİ) , siyah üçgenalanı (SÜA), kontakt noktası-papilla tepesi arası mesafe (KN-PT) , dişeti kenarı-papilla tepesi arasımesafe(DK-PT) , papilla kalınlığı (PK) verilerinde her iki grupta da zamana bağlı olarak iyileşmedeolumlu yönde anlamlı farklılıklar saptanmıştır. BDG grubunda dişeti kenarı-papilla tepesi arasımesafe (DK-PT), papilla kalınlığı (PK) parametrelerinde sonuçların memnuniyet verici olduğugözlenmiştir. Çalışmamızda BDG uygulamasının papilla rekonstrüksiyonunda daha estetik,fonksiyonel ve stabil sonuçlar sağladığı bulgulanmıştır. Benzer şekilde KBF materyalinin deinterdental papilla kayıplarında başarı ile uygulanabilirliliği tespit edilmiştir. Spesifik endikasyonlarve kısıtlamaların varlığında interdental papilla kaybı tedavi prosedüründe BDG ve KBFmateryallerinin her ikisinin de başarı ile uygulanabileceği gösterilmiştir.Bilim Kodu : 1048Anahtar Kelimeler : İnterdental papilla, Papilla rekonstrüksiyonu, tünel teknik, Bağ DokusuGrefti (BDG), Konsantre Büyüme Faktörü (KBF) Interdental papilla loss is a clinical condition that occurs due to various reasons, which can lead tofunctional problems and creates especially aesthetic complaints for patients. Different techniqueshave been used in periodontology to treat interdental papillae loss, but the successful and predictabletreatment has not been identified so far. The aim of this study is to evaluate the effectiveness ofpapillae reconstruction due to a periodontal plastic surgery technique together with the use ofsubepithelial connective tissue graft or concentrated growth factor in individuals with maxillaryanterior interdental papilla loss. Fifty eight interdental papillae area in twelve patients included inthis study who applied to Gazi University Faculty of Dentistry Department of Periodontology. Thosepatients had papilla loss in the maxillary anterior teeth especially with aesthetic and functionalcomplaints. The patients were randomly allocated to the groups in terms of the graft material whichwould be used. The patients who subepithelial connective tissue graft were applied as Group 1, andthe patients concentrated growth factor as Group 2. After phase 1 periodontal therapy, Plaque index(PI), gingival index (GI), pocket depth (CD) and papillary bleeding index (PBI), papilla presenceindex (PPI) were evaluated at baseline and posttreatment periods of 1, 3 and 6 months in both groups.The distance from the contact point of the teeth to the tip of the papillae, the distance from thegingival edge of the teeth to the tip of the papillae , the horizontal distance of the papilla at the levelof the gingival edge, the papilla thickness, the distance from the tip of the papillae to themucogingival junction (keratinized gingiva), the distance from the contact point to the alveolar crestmeasurements were recorded. Postoperatively, papillae presence index; black triangle area; distancebetween the contact point and the tip of the papillae; distance between the gingival margin and thetip of the papillae and the papillary thickness data shown statistically significant improvements interms of healing. Results regarding the gingival margin to the tip of the papillae distance and thepapillae thickness parameters were found pleasing surgical outcome in the CTG group. In this studyit can be concluded that CTG application achieved the best esthetic, functional and more stable resultsfor the papillae reconstruction. However, the CGF has also showed similar improvements for thetreatment of missing interdental papillae. It was shown that within the specific indications andlimitations both CTG and CGF materials can be successfully used for the treatment of interdentalpapillae loss procedure.Key Words : Interdental Papillae, Papillae reconstruction surgery, tunnel technique,connective tissue graft (CTG), concantrated growth factor (CGF)

Gingivektomi sonrası post-operatif yara iyileşmesinde antimikrobiyal ajan kullanımı; hastakonforunu arttırmak ve sağlıklı bir doku oluşumunu sağlamak için gerekli olmaktadır.Günümüzde yara iyileşmesine olumlu etkisi olan hyaluronik asidin diş hekimliğindekullanımı yaygınlaşmaktadır. Bu amaçla araştırmamızda gingivektomi işlemleri sonrası yarayüzeyine uygulanan klorheksidin ve hyaluronik asidin yara iyileşmesi üzerine etkisiincelenmiştir. Araştırmamız, Etik Kurulu onayı alınarak, Gazi Üniversitesi Diş HekimliğiFakültesi Periodontoloji A.D. Kliniğine dişeti büyümesi şikayeti ile başvuran hastalardankronik enflamatuar dişeti büyümesine sahip 15-40 yaş aralığında 41 hastada yürütüldü.Hastaların plak indeks(Pİ), gingival indeks(Gİ), sondlanabilen cep derinliği(SCD) ölçümleriile başlangıç periodontal sağlık durumları değerlendirildi. Uygulanan gingivektomisonrasında I.grup hastalara klorheksidinli gargara(CHX), II.grup hastalara hyaluronik asitiçerikli gargara(HA) kullanmaları önerildi. İlgili grupların 0.,3.,7. ve 14. günlerdeepitelizasyon alan tespiti için yara bölgesinden standardize edilmiş fotoğraflar elde edildi.Tüm bireylerin post-operatif ağrı durumlarının değerlendirilmesi amacıyla Visual AnalogScala(VAS) ölçümleri 3.,7. ve 14. günde kayda alındı. Aynı zaman aralıklarında hastalarındil ve diş yüzeyleri renklenmeleri ile kötü tat, yanma ve kaşıntı hissi tespit edildi. Gruplaraait başlangıç periodontal klinik değerleri arasında istatistiksel fark bulunmadı. Gruplararasında 14. günde Pİ değerleri arasında istatistiksel olarak HA grubunda yüksekbulundu(p(pdiğer kötü tad, diş ve dilde renklenmede ise tüm periotlarda arttırdığı görüldü (pYara yüzeyi alan değerlerinde, sadece 3. günde HA lehinde gruplar arası farklılıkgözlendi(pedilmesine rağmen enflamasyon ve yara iyileştirici etkisinden dolayı hyaluronik asidin degingivektomi operasyonlarındaki yara iyileşmesinde güvenle kullanılabileceğigösterilmiştir.Anahtar Kelimeler : Hyaluronık asit, klorheksidin, gingivektomi, yara iyileşmesi, gingivalbüyüme The use of antimicrobial agents in post-operative wound healing after gingivectomy; it maybe necessary to increase patient comfort and to ensure a healthy tissue formation.The effectof chlorhexidine and hyaluronic acid on wound healing after gingivectomy was investigatedin our study.This research was performed in 41 patients aged 15-40 years with chronicinflammatory gingival growth who complained of gingival enlargement.Initial periodontalhealth status was assessed by plaque index(PI),gingival index(GI) and probing pocketdepth(PPD) measurements of the patients.Group I patients were recommended to usechlorhexidine-containing mouthwash(CHX),group II patients to use hyaluronic acidcontainingmouthwash(HA).Following gingivectomy, standardized photographs from thewound area were obtained at days 0,3,7 and 14 from the relevant groups.Visual analoguescale(VAS) was used to assess the post-operative pain status.At the same time intervals,thepigmentation of tongue and tooth surfaces,the taste perception,burning and itching sensationof the patients were recorded.No statistical differences were performd between the initialperiodontal clinical values of the groups.Among the groups there was a difference betweenthe PI values on the 14th day in the HA group(p2-week in both groups(pday (pperiods in CHX group (pthird day during the wound healing process(pchlorhexidine is considered as the gold standard inhibiting plaque formation, hyaluronic acidmay be safely utilized of wound healing in the gingivectomy.Key Words : H yaluronic acid,chlorhexidine,gingivectomy,wound healing,gingivalenlargement

Ağız sağlığı, ağız boşluğu ve onu çevreleyen yapılarda, hastalık veya rahatsızlık veren herhangi bir durumun olmaması olarak tanımlanmıştır. Çalışmamızın amacı hastaların ağız sağlığı davranış ve düşünceleri, ağız bakım alışkanlıkları, ağız sağlığı ve periodontal sağlığa verdikleri önem hakkında bilgi elde etmek; yaş, cinsiyet, sigara kullanımı ve eğitim düzeyi ile periodontal sağlık arasındaki ilişkiyi tespit edebilmek için bir durum değerlendirilmesi yapmaktır. Araştırmamızda 18 yaş ve üzerindeki 251 hastaya ağız sağlığı anketi uygulanmış ve hastaların Ramfjord dişlerinden CD, SKI, GI ve PI ölçümleri yapılmıştır. Araştırmamızda elde ettiğimiz sonuçlara göre kadınların ortalama PI, SKI, GI, CD ölçüm değerlerinin erkeklere kıyasla daha düşük olduğu ancak bu farklılığın PI,SKI ve GI parametreleri için istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edilmiştir. Kadınların ortalama CD değerinin erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğu bulunmuştur. Anket sorularına verilen yanıtlara bakıldığında; kadınların erkeklere göre ağız sağlıklarını daha pozitif yönde etkileyecek düşünce ve davranışlara sahip oldukları gözlenmiştir. Çalışmamızda; eğitim seviyesindeki artışın, ağız sağlığına verilen önem ve diş hekimini ziyaret etme sıklıklarındaki artışla paralel olduğu görülmektedir. Ağız bakım işlemleri konusu ile ilgili bilginin edinildiği kaynak sorgulandığında, bireylerin %62,2 sinin bu bilgiyi diş hekiminden, %37,8 nin ise diğer kaynaklardan ( TV, internet, aile ve yakınları vb.) aldığı tespit edilmiştir. Genel sağlık açısından da oldukça önem arz eden ağız ve diş sağlığının eldesinin ve korunmasının iyi bir eğitimle sağlanabileceği ve bu konudaki uygulamaların icrasında en uygun ve tek yetkili kişinin diş hekimleri olduğu görüşündeyiz. Bu konuda daha çok sayıda bireylerin katılımıyla gerçekleştirilecek daha kapsamlı ileriki çalışmalara gereksinim olduğu inancındayız. Oral health is defined as the absence of any disease or discomfort in the oral cavity and surrounding structures. Our aim is to obtain information about the importance of oral health behaviors, oral care habits, oral health and periodontal health and to assess the relationship between age, gender, smoking and education level and periodontal health. In our study, 251 patients aged 18 years and older were measured by oral health questionnaire and clinic measurements were recorded including PD, BOP, GI and PI from Ramfjord teeth. According to the results of our study, it was determined that the mean PD, BOP, GI and PI measurement values of women were lower than that of men, but this difference was not statistically significant for BOP, PI and GI parameters. The mean PD value of women was found to be statistically significantly lower than that of males. When the answers given to the questionnaire were examined; we found that the increase in the level of education in our study was parallel to the increase in the importance of oral health and the frequency of visits to the dentist. When the source of information about oral care procedures was investigated in our research it was determined that 62.2% of the individuals received this information from the dentist and 37.8% from the other sources (TV, internet, family members). Oral and dental health which are very important in terms of general health can be achieved with a good oral health education and dentists are the only authorized person in the practice of this subject. We believe that there is a need for more extensive work to be undertaken with the participation of a greater number of individuals.

Bu çalışmanın amacı, çürüksüz servikal lezyon (ÇSL) ile ilişkili çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde, lezyonların 3 farklı restoratif materyallerle restorasyonunun ardından modifiye kuronale kaydırılan fleple (MKKF) birlikte uygulanan Subepitelyal bağ dokusu grefti (SBDG) ve Konsantre büyüme faktörü (KBF) membranının etkinliklerinin değerlendirilmesidir. Çalışmaya, Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalı Kliniğine özellikle hassasiyet ve estetik şikayetleri ile başvuran yaşları 28 ile 59 arasında (ortalama 45  9,5) değişen 9 u kadın 5 i erkek 14 hasta dahil edilmiştir. Servikal lezyona sahip yan yana 3 dişi içeren çoklu dişeti çekilme bölgelerinde, her bir dişe rastgele olarak seçilen restoratif materyallerden biri uygulanmıştır. Kompozit rezinin uygulandığı dişler Grup 1, RMCĠS uygulanan dişler Grup 2 ve giomerin uygulandığı dişler Grup 3 olarak gruplandırılmıştır. Dişlerin restorasyonunu takiben 2 hafta sonra mukogingival cerrahi işlemler gerçekleştirilmiştir. Çenelerinde bilateral benzer defekti bulunan çoklu dişeti çekilme bölgesine sahip 14 hastada ise bir bölgesine MKKF + SBDG uygulanırken diğer tarafa MKKF + KBF uygulanmıştır. Operasyon öncesi, 3. ve 6. aylarda plak indeksi (PĠ), gingival indeks (GĠ), sondlamada kanama (SK), cep derinliği (CD), çekilme derinliği (ÇD), servikal lezyon yüksekliği (SLY), klinik ataşman seviyesi (KAS), keratinize dişeti genişliği (KDG) ve kalınlığı (KDK), kök kapanma yüzdesi (KKY), servikal lezyon kapanma yüzdesi (SLKY) klinik verileri kaydedilmiştir. Hassasiyet ve estetik, hasta merkezli olarak yatay bir skala (VAS) ile değerlendirilmiştir. Operasyondan 6 ay sonra elde edilen sonuçlar bağımsız bir uzman tarafından ‗estetik skor ile değerlendirilmiştir. Restoratif materyallerin karşılaştırılmasında tüm zamanlarda gruplar arasında PĠ, SK, CD, ÇD, KAS kazancı, KDG ve KDK değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmemiştir. Operasyon sonrası 6. ayda KKY grup 1 de %84,3  15,8, grup 2 de %81,5  16,3 ve grup 3 de %77,1  16,1 olarak bulunmuştur. Cerrahi yöntemlerin karşılaştırılmasında KDG ve KDK değerlerinde SBDG lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmüştür. Operasyon sonrası 6. ayda KKY, SBDG yönteminde %80,7  9,9, KBF yönteminde %78,3 17,1 olarak bulunmuştur. ÇSL ile ilişkili dişeti çekilmelerinin periodontal/restoratif kombine tedavisi ile estetiğin ve fonksiyonun yeniden sağlandığı başarılı sonuçlar elde edilmiştir The aim of this study, the evaluation of the treatment of gingival recessions associated with noncarious cervical lesions (NCCL) with 3 different reastorative materials plus modified coronally advanced flap (MCAF) in combination with subepithelial connective tissue grafts (SCTG) or concentrated growth factor (CGF). The subjects were selected from the group of patients referred for hypersensitivity and esthetic compliance to the Clinic of Gazi University, Department of Periodontology, to participate in this study. Fourteen patients, 9 females and 5 males, aged 28-59 years (mean age 45  9,5), were included. The subjects who were positive for the presence of three cervical lesions associated with multiple gingival recessions in three different adjacent teeth were enrolled in the study. The NCCL were each restored prior to surgery by using one of three different materials: composite resin (group 1), resin modified glass ionomer cement (group 2) or giomer (group 3). Two weeks after the restorative appointment, the patients underwent mucogingival procedures. Subjects who have multiple gingival recessions of similar extent on both sides of the mouth, were treated with MCAF+SCTG and MCAF+CGF. Clinical measurements, including plaque index (PI), gingival index (GI), bleeding on probing (BOP), relative recession height (rRH), probing depth (PD), cervical lesion height (CLH), clinical attachment level gain (CALG), keratinized tissue height (KTH), keratinized tissue thickness (KTT), percentage of root coverage (RC), percentage of cervical lesion height coverage (CLHC) were measured at baseline and at 3 and 6 months post-surgery. Patient satisfaction with hypersensitivity and esthetic outcome were evaluated based on visual analog scale (VAS). There are no statistically significant differences in PI, BOP, PD, RH, CAL, KTH and KTT at any time between the restorative materials. The percentage of RC was 84,3  15,8% for group 1, 81,5  16,3% for group 2 and 77,1  16,1% for group 3 at 6 months postoperatively. There are statistically significant differences in KTH and KTT in favour of SCTG. The percentage of RC was 80,7  9,9% for SCTG and 78,3 17,1% for CGF at 6 months postoperatively. Successful results were obtained with the combined periodontal/restorative treatments for NCCL associated with gingival recessions in this study

Die Zahnagenesie ist der am haufigsten vorkommende genetische Defekt der Zahnentwicklung. Chromosomale Schaden oder Mutationen in den fur die Zahnentwicklung verantwortlichen Genen konnen zu verschiedenen Formen der Agenesie fuhren. Sie kann als isoliertes, symptomloses Zustandsbild auftreten, aber auch mit einer Anzahl von systemischen und organischen Syndromen assoziiert sein. In der taglichen Zahnarztpraxis ist fur die Behandlung der Zahnagenesie eine multidisziplinare Sichtweise angebracht. Jungste Studien zeigen, dass ein atiologischer Zusammenhang mit bestimmten Krebsformen besteht. Im vorliegenden Artikel soll die Thematik der Zahnagenesie auf Basis des derzeitigen genetischen und klinischen Wissensstandes erortert werden.

Bu çalışmanın amacı, stresin periodontal hastalık üzerinde etkilerini değerlendirmek ve psikososyal stresin cerrahi olmayan periodontal tedavi (NPT) sonucuna etkisini araştırmaktır. Çalışmaya, Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Kliniğine çeşitli nedenlerden dolayı müracaat eden yaşları 38-55 arası değişen 50 yetişkin birey dahil edilmiştir. Çalışma protokolüne göre bireyler iki gruba ayrılmıştır. Periodontal sağlıklı 10 kişi I. grubu, kronik periodontitisli 40 kişi ise II. grubu oluşturmuştur. Çalışmamıza dahil edilen tüm bireyler çalışma protokolü hakkında bilgilendirilmiş ve onayları alınmıştır. Tükürük stres belirteçleri (kromogranin A, kortizol, α-amilaz, ve β- endorfin) ve Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) ile Hastane Anksiyete ve Depresyon (HAD) stres anketleri, stresin şiddetini belirlemek için kullanılmıştır. Hastalar stresli veya stressiz olarak ikiye ayrılmış; enflamatuvar belirteçler olan; IL-1β, IL-6 ve IL-10 analizi için dişeti oluğu sıvısı örnekleri toplanmıştır. Plak indeksi (PI), gingival indeks (GI) ve cep derinliği (CD) dahil olmak üzere klinik parametreler kaydedilmiştir. Tüm klinik ve biyolojik parametreler periodontal tedavi öncesi ve tedavi sonrası 1.ayda tekrarlanmıştır. Kronik periodontitis grubunun tüm klinik parametre değerleri, sağlıklı gruba göre faz I tedavi öncesi ve sonrası yüksek bulundu (p

Trombositten Zengin Plazma (TZP) nin yara iyileşmesi ve rejenerasyondaki etkisinin içindeki büyüme faktörlerine bağlı olduğu iddia edilmekte ve bu nedenle kemik içi defektlerin tedavisinde sığır kaynaklı kemik grefti (Bio-Oss) gibi çeşitli greft materyalleri ile birlikte kullanılmaktadır. RANKL, osteoklastogeneziste önemli bir reseptör olup metabolik kemik hastalıklarının patogenezinde rol oynamaktadır. RANKL nin etkileri OPG-osteoprotegerin tarafından inhibe edilmektedir. RANKL/OPG, IL-17 ve IL-1β oranı kemik hastalıklarının patogenezinde önemli rol oynamaktadır. Çalışmamızda periodontal kemik içi defektlerin tedavisinde TZP nin etkinliğinin klinik, radyografik ve immünolojik olarak aydınlatılması amaçlanmıştır. Bu nedenle TZP nin Bio-Oss ile uygulanması öncesi ve sonrasında dişeti oluğu sıvısı OPG/RANKL, IL- 1β, IL-17 seviyeleri test edilerek 3 ve 6. aylardaki etkinliğinin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Bu amaçla periodontitisli ve bilateral vertikal defekleri olan 15 hastaya 30 defekt belirlenmiştir. Klinik, radyografik ve immünolojik parametreler tedavi öncesi ve sonrası 3. ve 6. aylarda ölçülerek karşılaştırmak üzere kaydedilmiştir. Her bir çalışma grubu için klinik, radyografik ve immünolojik değişkenlerin takip dönemi boyunca istatistiksel olarak gruplar arası değişimleri independent t test ile, her dönem grup içi değişimler ise paired t test ile değerlendirilmiştir. Tedavi sonrası klinik ve radyografik parametreler değerlendirildiğinde test ve kontrol bölgelerinde önemli gelişmelerin sağlandığı ancak gruplar arasında anlamlı firkin olmadığı tespit edilmiştir. Dişeti oluğu sıvısı OPG seviyelerinin test grubunda daha belirgin olmakla birlikte her iki grupta da arttığı, IL-17 ve IL-1β seviyelerinin ise azalmış olduğu ancak bu değişikliklerin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır. Her iki uygulamadada da tedavi sonrası klinik, radyolojik ve immünolojik olarak önemli gelişmeler kaydedilmiş ancak gruplar arası değerlendirmede bu değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. In recent studies it is pointed out that Platelet-Rich Plasma (PRP), may have potential to stimulate regeneration and accelerate the healing process of the wound. The researches about PRP are concentrated on the use of grafts like deproteinized bovine bone (Bio-Oss) in combination with PRP in dentistry. RANKL-receptor activator of NF-κB ligand, IL-17, IL-1 and osteoprotegerin-OPG are essential cytokine for osteoclastogenesis and important in the pathogenesis of human metabolic bone diseases. The aim of this study was to evaluate the efficiency of PRP clinically , radiographically and immunologically in the intrabony defects when it was used with Bio-Oss which OPG/RANKL, IL-1 and IL-17 levels of gingival crevicular fluid were collected and analyzed by the end of 3 and 6 months of healing periods. 30 defects of 15 patients with periodontitis were treated with Bio-Oss or Bio-Oss and PRP . The clinical, radiographic and immunological evaluation were obtained and recorded before and 3-6 months after the treatment. The changes were tested statistically with independent t test and paired t test. After the treatment clinical and radiographical measurements improved in both groups, GCF OPG levels increased and IL-17, IL-1 levels decreased in both groups. However better improvements were recorded in test group, it was not statistically significant. These results suggest that periodontal treament with PRP/graft seems to be more effective than graft only in terms of GCF bone markers like OPG, IL-17 and IL-1 but it is not statistically significant.

Östrojen gibi seks hormonlarının periodontal hastalıkların patogenezini etkileyen faktörlerden oldukları öne sürülmüştür. Östrojen yetersizliği, sürekli ve fazla miktarda kemik kayıplarıyla ilişkilendirilmiştir. Bu durum hem artan osteoklastogenezise hem de azalan osteoklast apoptozisine bağlanmıştır. Reseptör aktivatör nükleer faktör kappa B ligand (RANKL) osteoklastogenezisteki temel sitokinlerdendir. RANKL’ın etkisi, RANKL için tuzak reseptör rolü oynayan salgısal bir glikoprotein olan osteoprotegerin (OPG) tarafından bloke edilmektedir. Çalışmamızda kronik periodontitisli olan/olmayan menopoz öncesi/sonrası bireylerin klinik ölçümleri, dişeti cep sıvısındaki (DOS) OPG düzeyleri, östrojen ve kemik mineral yoğunluğu düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla sistemik olarak sağlıklı 44 hasta (49.25±2.65yaş) çalışmaya dahil edilmiş ve dört gruba ayrılmıştır: (1) Menopoz öncesi kronik periodontitisli bireyler (n:11); (2) Menopoz sonrası kronik periodontitisli bireyler (n:11); (3) Menopoz öncesi gingivitisli bireyler (n:11); (4) Menopoz sonrası ve gingivitisli bireyler (n:11). Faz 1 peridontal başlangıç tedavisi öncesinde ve sonrasında tüm bireylerin plak indeks, gingival indeks, cep derinliği, klinik ataşman seviyesi, sondlamada kanama ve dişeti çekilmesi ölçümleri kaydedilmiş ve DOS örnekleri toplanmıştır. Periodontal faz 1 tedavisi ile tüm gruplarda, tüm ağız ve örnekleme bölgelerine ait klinik verilere göre tedavi sonrasında tedavi öncesine göre belirgin bir iyileşme elde edildiği ve gözlenen bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür. DOS OPG total miktar ve konsantrasyon değerleri incelendiğinde periodontal faz 1 tedavisi sonrası tüm gruplarda artış izlenmiş, ancak bu artışların istatistiksel olarak anlamlı olmadığı gözlenmiştir. Periodontitisli gruplara ait OPG değerlerinin gingivitisli gruplara göre daha düşük olduğu fakat farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur. Kemik mineral yoğunluğu açısından gruplar arasında anlamlı bir fark izlenmemiştir. Elde edilen veriler ışığında periodontal faz 1 tedavinin tüm gruplarda dişeti oluğu sıvısında osteoklastogenesis inhibitörü olarak kabul edilen OPG değerlerinde artışa neden olduğu ancak bu değişimlerin, östrojen ve kemik mineral yoğunluğu değerlerinden bağımsız olduğu tespit edilmiştir. Sexual hormones such as estrogen have been suggested as factors that may influence the pathogenesis of periodontal diseases. Estrogen deficiency is associated with excessive and sustained bone lose. Bone resorption increase is due to both increased osteoclastogenesis and decreased osteoclast apoptosis. The receptor activator of nuclear factorkappa B ligand (RANKL) is an essential cytokine for osteoclastogenesis and its effects are blocked by secretory glycoprotein osteoprotegerin (OPG), which acts as a decoy receptor for RANKL. The purpose of current study is to determine the levels of GCF-OPG, plasma estrogen and bone mineral density in menopausal and premenopausal patients either with or without chronic periodontitis. For this purpose 44 systematically healthy patients were recruited and divided into four subgroups: (1) Premenopausal patients with chronic periodontitis (n:11); (2) Postmenopausal patients with chronic periodontitis (n:11); (3) Premenopausal patients with gingivitis (n:11); (2) Postmenopausal patients with gingivitis (n:11). Before and after the phase 1 periodontal therapy plaque index, gingival index, periodontal probing depth, clinical attachment level, bleeding on probing and gingival recession were recorded and gingival crevicular fluid (GCF) samples were collected. Full mouth and sampled sites\' clinical parameters showed a significant improvement after periodontal phase 1 therapy. Total levels and concentrations of OPG in GCF was elevated after periodontal phase 1 therapy but it was not statistically significant. Similarly the comparison showing that OPG levels of chronic peridontitis groups were lower than gingivitis groups was not statistically significant. No significant bone mineral density alterations were found between all groups. In conclusion, current data suggested that periodontal phase 1 therapy resulted with an increased OPG levels in gingival crevicular fluid in all groups, however, those alterations appeared to be independent from serum estrogen levels and bone mineral density values.

Objectives: The aim of this study was to evaluate the effects of phase I periodontal treatment on gingival crevicular fluid (GCF) levels of matrix metalloproteinase (MMP)-3 and tissue inhibitors of metalloproteinase (TIMP)-1.Methods: Plaque index, gingival index, pocket depth and clinical attachment loss were recorded and GCF samples were collected from 20 chronic periodontitis (CP) patients and 20 periodontally healthy controls (C) before treatment. CP patients received phase I periodontal treatment and all clinical parameters were recorded and GCF samples were collected once more after treatment. Assays were performed by an enzyme-linked immunosorbent assay. Results: All of the clinical parameters improved significantly after the therapy (po0.05). Baseline GCF levels of MMP-3 were significantly higher than C and that level was reduced significantly by treatment compared with baseline levels (po0.05). Baseline GCF levels of TIMP-1 were lower than post-treatment levels and C (po0.05). GCF levels of TIMP-1 increased significantly by treatment compared with baseline levels (po0.05).Conclusion: This study shows that the clinical improvements after phase I periodontal therapy are accompanied by reduction in MMP-3 and increasing in TIMP- 1 GCF levels.&nbsp

Aim: The study was planned to assess the effect of a mouthrinse containing Chlorhexidine (CHX) and amine/stannous fluoride (AmF) on plaque accumulation, gingivitis and salivary fluoride levels in comparison with two mouthrinses containing either essential oils (EO) or cetylpyridinium chloride (CPC) with sodium fluoride (NaF) in a teenage group. Methodology: For this study 82 healthy teenage between 13 and 16 years were recruited for participation. The experimental gingivitis model consisted of a 2-weeks recruitment phase, followed by a 6-day rinsing period with one of the 4 mouthrinse formulations was used for the study. At the end of the pre-phase period and the rinsing period (Day-0/Day-6), gingival index (GI), plaque index (PI) and salivary fluoride levels were recorded. The statistical analyses were performed using Wilcoxon sign test and the dependent t test. Results: A reduction in plaque re-growth was seen for the CHX+AmF formulation rinse, although there were no significant differences among all groups (p>0,001). During the experimental periods, the gingivitis indices increased significantly for all formulations (p0,001). Conclusion: It reveals that the adjunctive use of AmF containing CHX mouthrinses to mechanical oral hygiene should be recommended for teenage at risk groups. How to cite this article: Atabek D, Alaçam A, Çakılcı B, Berkkan A. A Comparative Study of Fluoride Containing Chlorhexidine and Non-Chlorhexidine Mouthrinses in a Teenage Group. Int Dent Res 2012;1:1-7. Linguistic Revision: The English in this manuscript has been checked by at least two professional editors, both native speakers of English.