Search

ÖZETAmaç: Bu çalışmada, plasenta previa (PP) olgularında maternal sosyo-demografik özelliklerin, obstetrik risk faktörlerin ve perinatal sonuçların değerlendirilmesini amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Ocak 2013- Kasım 2017 tarihleri arasında kliniğimizde takip edilen 71 PP olgusu retrospektif olarak incelendi. Olguların obstetrik öyküleri, prepartum ve postpartum hemoglobin değerleri, kan transfüzyon ihtiyacı, 1. ve 5. dakika apgar skorları, kanama kontrolünü sağlamak amacıyla yapılan cerrahi manevralar, plasental invazyon bulgusu, intrauterin ölü fetus ve neonatal ölüm gibi komplikasyonlar incelendi.Bulgular: Değerlendirilen 71 PP olgusunun %19,7 (n=14)’sini nullipar kadınlar oluştururken, %22,5 (n=16)’ini daha önce 1 kez, %42,3 (n=30)’ünü 2 kez, %15,5 (n=11)’ini üç veya daha fazla sayıda doğum yapmış kadınlar oluşturuyordu. Olguların %53,5 (n=38)’inin önceden sezaryen öyküsü yoktu, %45 (n=32)’inin geçirilmiş 1 ve 2 sezaryen öyküsü, %1,5 (n=1)’ünün üç sezaryen öyküsü vardı. Ortalama bebek doğum ağırlığı 2749.79 ± 777.38 gr (980 gr -4680 gr), 1. ve 5. dakika apgar skorları sırası ile 7.31 ± 1.39 ve 8.24 ± 1.33 olarak tespit edildi. İnvazyon bulguları nedeniyle 9 olguya peripartum histerektomi uygulandı. On üç olguya perioperatif, sekiz olguya postoperatif kan transfüzyonu yapıldı. Sonuç: PP, hem erken doğum ve buna bağlı yenidoğan sorunları hem de plasental invazyon anomalileri ve maternal kanama nedeni ile günümüzde neonatal ve maternal morbidite ve mortalitenin önemli nedenleri arasındadır. Optimal sonuç elde edebilmek için PP’den şüphelenildiğinde ve antenatal dönemde tanı konulduğunda peripartum histerektomi ve uterin devaskülarizasyon manevraları konusunda tecrübeli ve oluşabilecek komplikasyonlara müdahale edebilecek deneyimli cerrahların bulunduğu ve kan ürünlerinin temin edilebileceği üçüncü basamak merkezlerde operasyonların yapılmasında fayda vardır., Objective: Inthis study, we aimed to to evaluate the maternal sosyo-demographic features,perinatal outcomes and obstetric risk factors in patients with placenta previa.Material and Method: Thedata of 71 patients with placenta previa followed up in our clinic betweenJanuary 2013 and November 2017 were evaluated retrospectively in this study.The cases were evaluated according to obstetrical stories, prepartum andpostpartum hemoglobin values, need of transfusion, APGAR scores, and surgical maneuvers to provide bleedingcontrol, placental invasion findings, in utero mort fetalis and neonatalmortality were all investigated. Results: Ofthe 71 PP cases; 14 (19.7%) were nulliparas, 16 (22.5%) give birth to a childonly once, 30(42.3%) two times and 11 (15.5%) three or more times. 38 (53.5%)women had no cesarean delivery previously whereas 32 (45%) had one or two, andone woman had three previous cesarean delivery. Mean birth weight was 2749.79±777.38gr (980gr-4680 gr). Mean first and fifth minute APGAR scores were 7.31±1.39 and8.24±1.33 respectively. 9 peripartum hysterectomy operation were performed dueto placental invasion abnormalities. Additionally thirteen intraoperative andeight postoperative blood transfusion were done. Conclusion: PP is currently one of the important causes ofneonatal and maternal morbidity andmortality not only for preterm birth and accordingly newborn problems but alsoplacental invasion abnormalities and maternal bleeding. In order to achive theoptimal result, when there is a suspicion or antenatal diagnosis of placentaprevia, delivery should be planned in tertiary centers where surgeons areexperienced in the field of peripartum hysterectomy and uterinedevascularization and blood products are provided easily.

Amaç: Kadınların seçtikleri aile planlaması yöntemleri üzerine yaş ve eğitim durumunun etkisini araştırmaktır. Yöntemler: Bu çalışmaya, Nisan 2015-Ağustos 2015 tarihleri arasında çeşitli jinekolojik yakınmalar nedeni ile başvuran 250 hasta dahil edildi. 18 yaş altı ve gebe olan kadınlar çalışmaya dahil edilmedi. Hastaların sosyodemografik verileri ve aile planlaması yöntemi kullanımı ile ilgili bilgileri içeren anket, hastalar ile yüz yüze görüşülerek dolduruldu. Hastaların yaş, evlilik durumu, evlilik süresi, eğitim durumu, eşinin eğitim durumu, meslek ve sosyal güvencesi kayıt edildi. Aynı zamanda, hastaların; ilk gebelik yaşı, gebelik sayısı, ölü doğum sayısı, düşük sayısı, kürtaj sayısı, yaşayan çocuk sayısı ve istenmeyen gebelik sayısını da içeren obstetrik özellikleri kayıt edildi. Bulgular: Tüm yaş gruplarında geri çekme yöntemi en sık kullanılan yöntem olarak tespit edilir iken en fazla kullanılan modern yöntem ise kondom olarak tespit edildi. İlk ve orta okul mezunu olan kadınların en fazla kullandıkları yöntem geri çekme olarak tespit edilir iken, lise ve üniversite mezunlarının geri çekme yöntemi ile kondomu aynı oranda kullandıkları tespit edildi. Sonuç: Yaşa özel etkin bir aile planlaması danışmanlığı ile istenmeyen gebeliklerin önlenebileceği ve planlanmış gebelikler sayesinde de fetal ve maternal iyilik halinin korunabileceği kanaatindeyiz. Objective: The aim of this study is to evaluate the effect of age and education on family planning methods of women. Methods: A total of 250 patients who were admitted with various gynecological complaints between April 2015-August 2015 were included in this study. Aged below 18 and pregnant were excluded from the study. The questionnaire including the data of sociodemographic values and family planning methods usage was completed by face-to-face interview. Age, marital status, marriage duration, education, spouse's education, occupation, and social security status were recorded. In addition, patients' obstetric characteristics including first pregnancy age, parity, number of stillbirth, number of abortus, number of abortion, number of child, and number of undesired pregnancy were recorded. Results: Since coitus interruptus was the most preferred family planning method in all age groups, condom was found as the most used modern method. While coitus interruptus was the most frequent technique among primary and secondary school graduated women, high school and university graduated women were preferred the coitus interruptus and condom at the same ratio. Conclusion: It is suggested that mother and baby health through planned pregnancy may be protected by age specific efficient family planning counseling to avoid undesired pregnancy.

Amaç: Çalışmamızda 2014-2016 yılları arasında sezaryen oranlarını ve yıllara göre sezaryen endikasyonlarının dağılımını incelemek amaçlanmıştır.Gereçler ve yöntem: 2014-2016 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Sağlık Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği'nde gerçekleşen 2802 doğumun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bu doğumların tarihi, şekli, gebenin yaşı, gebelik haftası, sezaryen endikasyonu, doğum ağırlığı ve bebeğin cinsiyeti hasta dosyalarından faydalanılarak kaydedildi.Bulgular: 3 yıllık süreçte toplam doğum sayımız 2802 idi ve bunların 2056'sına sezaryen operasyonu yapıldı. Başlıca sezaryen endikasyonları geçirilmiş sezaryen %59.6, prezentasyon ve pozisyon anomalileri %11.6 ve fetal distres %7.7 olarak bulundu. 2014'den 2016 yılına doğru sezaryen doğumlar, vajinal doğuma göre istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmış olarak tespit edildi (p

Amaç: Bu çalışmada; gebelerin acil servise başvuru sıklığı, başvuru nedenlerini, acil serviste kalma sürelerini, yatış ve sevk durumlarını inceleyerek gebelerin başvuru uygunluklarını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Şubat 2012 ve Mayıs 2015 tarihleri arasında acil servise başvuran 751 hastanın verileri geriye dönük olarak incelendi. Gebelerin obstetrik öyküleri yanında, acil servise başvuru nedenleri, hastanede yatış olup olmadığı, acilde kalış süreleri ve başvuru zamanları saat, gün ve ay olarak kayıt edildi. Bulgular: En sık başvuru şikayetleri sırası ile karın ağrısı, bulantı-kusma ve vajinal kanama olarak tespit edildi. Hastaların en fazla başvuru saati 19:00-22:00, gün Salı, ay ise Mayıs olarak tespit edildi. Gebelerin %96'sı acil servisteki takip ve tedavileri sonrasında taburcu olmuş iken sadece %4 oranında servise yatış olduğu tespit edildi. Sonuç: Sonuç olarak gebe hastalar acil servislere uygunsuz şikayetler ile başvuruda bulunmakta ve hekimin iş yükünde gereksiz artışa neden olmaktadır. Objective: The aim of this study is to assess the admission frequency, admission reasons, time of stay in emergency room and status of enter or discharge of pregnants. Material and Method: A total of 751 records of patients who were admitted to emergency unit from February 2012 to May 2015 were retrospectively evaluated. Besides obstetric history of the pregnants, reason for admission, presence of entering hospital, stay of time in emergency unit and admission time in hour, day, and month were recorded. Results: The most complaints on admission were found as stomache, nausea-vomiting and vaginal bleeding, respectively. The most frequent time period on admission was 19:00-22:00, day was Tuesday, and month was May. Since 96% of pregnants were discharged after treatment in emergency unit, merely 4% of pregnants were accepted fo hospital stay. Conclusion: In conclusion, a higher frequency of patients were detected as inappropriate admissions to emergency unit and led to unnecessary workload on physicians.

Amaç: Kadınların seçtikleri aile planlaması yöntemleri üzerine yaş ve eğitim durumunun etkisini araştırmaktır. Yöntemler: Bu çalışmaya, Nisan 2015-Ağustos 2015 tarihleri arasında çeşitli jinekolojik yakınmalar nedeni ile başvuran 250 hasta dahil edildi. 18 yaş altı ve gebe olan kadınlar çalışmaya dahil edilmedi. Hastaların sosyodemografik verileri ve aile planlaması yöntemi kullanımı ile ilgili bilgileri içeren anket, hastalar ile yüz yüze görüşülerek dolduruldu. Hastaların yaş, evlilik durumu, evlilik süresi, eğitim durumu, eşinin eğitim durumu, meslek ve sosyal güvencesi kayıt edildi. Aynı zamanda, hastaların; ilk gebelik yaşı, gebelik sayısı, ölü doğum sayısı, düşük sayısı, kürtaj sayısı, yaşayan çocuk sayısı ve istenmeyen gebelik sayısını da içeren obstetrik özellikleri kayıt edildi. Bulgular: Tüm yaş gruplarında geri çekme yöntemi en sık kullanılan yöntem olarak tespit edilir iken en fazla kullanılan modern yöntem ise kondom olarak tespit edildi. İlk ve orta okul mezunu olan kadınların en fazla kullandıkları yöntem geri çekme olarak tespit edilir iken, lise ve üniversite mezunlarının geri çekme yöntemi ile kondomu aynı oranda kullandıkları tespit edildi. Sonuç: Yaşa özel etkin bir aile planlaması danışmanlığı ile istenmeyen gebeliklerin önlenebileceği ve planlanmış gebelikler sayesinde de fetal ve maternal iyilik halinin korunabileceği kanaatindeyiz., Objective: The aim of this study is to evaluate the ef­fect of age and education on family planning methods of women. Methods: A total of 250 patients who were admitted with various gynecological complaints between April 2015-Au­gust 2015 were included in this study. Aged below 18 and pregnant were excluded from the study. The ques­tionnaire including the data of sociodemographic values and family planning methods usage was completed by face-to-face interview. Age, marital status, marriage du­ration, education, spouse’s education, occupation, and social security status were recorded. In addition, patients’ obstetric characteristics including first pregnancy age, parity, number of stillbirth, number of abortus, number of abortion, number of child, and number of undesired preg­nancy were recorded. Results: Since coitus interruptus was the most preferred family planning method in all age groups, condom was found as the most used modern method. While coitus in­terruptus was the most frequent technique among prima­ry and secondary school graduated women, high school and university graduated women were preferred the co­itus interruptus and condom at the same ratio. Conclusion: It is suggested that mother and baby health through planned pregnancy may be protected by age specific efficient family planning counseling to avoid un­desired pregnancy.

Amaç: Serviks kanseri gelişmekte olan ülkelerde, hala en ölümcül kanserlerden biridir. Bugün human papilloma virüs (HPV)’ünün serviks kanserine neden olduğu bilinmektedir. Diğer risk faktörleri de viral persistansı artırıp karsinojenik süreci hızlandırır. Bu çalışmanın amacı; sağlık yüksek okulu öğrencileri arasında HPV enfeksiyonu ve aşı bilgi düzeyinin belirlenmesi ve elde edilen veriler ışığında hem öğrencilere verilecek eğitim programlarının hem de toplum bilgilendirilmesine yönelik yapılacakların gözden geçirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sağlık Yüksek Okulu’ndaki birinci ve dördüncü sınıf toplam 245 öğrenciye 20 soruluk anket formu verilmiş ve cevaplamaları istenmiştir. Bulgular: HPV aşısı uygulaması olduğunu bilme oranı birinci sınıflarda %25, dördüncü sınıflarda %90.3 olup, 99 birinci sınıf öğrencisinin ve 11 dördüncü sınıf öğrencisinin aşı konusunda herhangi bir bilgisi olmadığı tespit edildi. Aşının serviks kanserine karşı koruyucu olduğunu bilme oranı birinci sınıflarda % 9.8 iken dördüncü sınıflarda %63.7 idi. HPV aşısı ve enfeksiyonu hakkındaki bilgi düzeyleri sınıflar arasında karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı (p, Objective: Servix cancer is still one of the most deadly cancer in developing countries. Today it is known that human papilloma virus causes servix cancer. Other risk factors accelerates carcinogenic process by increasing viral persistance. The aim of this study is to determine the knowledge about HPV infection and vaccination in High School of Health and to consider the further educational programs for students and public knowledge.Material and Methods: A total of 245 students in Gaziosmanpasa University High School of Health at 1st and 4th class were asked to complete the 20 items of questionnaire. Results: The ratio of knowledge about the existence of HPV vaccination was %25 in 1st class, %90.3 in 4th class, therewithal 99 students in 1st class and 11 in 4th class had no information. Since the ratio of awareness about the protective effects of the vaccine to servix cancer in 1st class was %9.8, %63.7 in 4th. The interclass comparison of the ratio of knowledge about HPV vaccine and infection were significantly different (p

Bu çalışmadaki amacımız, maternal arteriel basınç ve maternal hematolojik durumun yenidoğanın kilosu üzerine olan etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı doğum salonuna Kasım 2013 ve Mayıs 2015 tarihleri arasında doğum eylemi başlamış olmasından dolayı yatan hastaların dosyalarının retrospektif olarak taranması ile elde edilen veriler kullanıldı. Dosyalardan hastaların yaşları, gebelik öyküleri, doğum haftası, yenidoğanın kilosu, annenin hemoglobin-hemotokrit değerleri, sistolik-diastolik arteriyel tansiyon ve ortalama arter basıncı değerleri elde edildi. Yenidoğanın kilo persantilleri =%90 olarak gruplandırıldı. Bu üç grup arasında maternal hemoglobin, hematokrit ve arteriyel basınç değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Doğum kilosuna göre yapılan gruplandırmada her üç grup arasında maternal hemoglobin, hematokrit, sistolik, diastolik ve ortalama arter basıncı açısından anlamlı fark tespit edilmedi (p>0.05).Sonuç: Maternal hemoglobin, hemotokrit ve arteriyel basınç değerleri ile maternal medikal, obstetrik öykülerin ve diğer risk faktörlerinin birlikte değerlendirilmesi ile yapılan taramanın, düşük doğum ağırlıklı bebeklerin belirlenmesinde daha etkin olabileceğini düşünmekteyiz In the present study, we aimed to investigate the effect of maternal arterial pressure and maternal hematologic parameters on newborn weight.Material and Methods: The data belonged to the patients who delivered the babies in Gaziosmanpasa University Department of Gynecology and Obstetrics delivery room were evaluated retrospectively in the present study. Age, delivery history, week of delivery, weight of newborn, hemoglobin-hematocrit values of the mother, systolic-diastolic arterial pressure and mean arterial pressure of the patients were obtained from the records. The percentiles of the newborns were grouped as =%90. Maternal hemoglobin, hematocrit and arterial pressure values were compared between groups.Results: There were no significance difference in the comparison of maternal hemoglobin, hematocrit, systolic, diastolic, and mean arterial pressure between three groups constructed by newborn weight (p>0.05).Conclusion: We suggested that screening the maternal hemoglobin, hematocrit and arterial pressure values with the evaluation of maternal medical, obstetric history and additional risk factors may be more efficient in detecting the low birth weight newborns

Obsesif kompulsif bozukluk (OKB) DSM-5 kriterlerine göre tekrarlayan ve persiste olan dürtüler, hayaller, tekrarlayan davranışlar ve obsesyonların yol açtığı mental reaksiyonlar olarak tanımlanır. Gebelik ve puerperium bu hastalığın başlangıcında ve seyrinde oldukça önemli dönemlerdir. Bu olgu sunumundaki amacımız; affektif bozukluğun eşlik etmediği gebelik öncesi remisyona girmiş ancak gebelik ile beraber tekrar alevlenen ve tekrarlayan intihar girişimleri olan obsesif kompulsif bozukluk olgusunu literatür eşliğinde tartışmaktır. 26 yaşında, 2 yıldır affektif bozukluğun eşlik etmediği obsesif kompulsif bozukluk nedeni ile takip ve tedavi edilen hasta, gebelik sırasında kullandığı tedavileri bırakması sonucunda 3 defa intihar girişiminde bulundu. Maternal ve fetal açıdan normal seyreden gebelik miadında sonlandırıldı. Doğumdan iki ay sonra hastanın tam olarak remisyona girdiği görüldü. OKB’li hastalarda intihar girişimi riski, eşlik eden affektif bozukluk yokluğunda düşük olsa da bu hastalarda affektif bozukluğun varlığı ve bunun da intihar girişimlerini beraberinde getirebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Gebelik süreci OKB semptomlarının alevlenmesine yol açabileceğinden dolayı maternal ve fetal sağlığın korunması için bu hasta grubunda psikiyatrist ve obstetrisyenlerin multidispliner bir takip ve tedavi protokolü izlemesi gerektiği kanaatindeyiz., Aim:Obsessive-compulsive disorder (OKB) is defined in DSM-5 criteria as mental reactions caused by continuous and persistant compulsions, thoughts, repeating behaviors and obsessions. Pregnancy and puerperium are very important periods for the onset and the course of the disease. Affective disorders in patients with OKB is associated with serious and persistant complaints of OKB, more despair, sense of vulnerability, suicidal thoughts and behaviors. In this case report, we aimed to discuss a case of an obsessive compulsive disorder without an affective disease which aggravated with pregnancy after remission before pregnancy and had recurrent suicide attempts. Case Report: A 26 years-old patient, treated for obsessive compulsive disorder without any affective components for 2 years had three suicide attempts after quiting her psychological therapy. A normal pregnancy was ended at full-term. Patient was in full remission at postpatum 2 months. Conclusion: The risk of suicide attempt should be kept in mind inspite of the risk of suicide attempt can be lower without affective disorder, since it may be increased with it. It can be concluded that psychiatrists and obstetricians should follow a diagnose and treatment protocol to preserve maternal and fetal health because of pregnancy period leading exacerbation of OKB sypmtoms. Key Words: Pregnancy, suicide, obsessive-compulsive

Amaç: Bu çalışmanın amacı Kadın hastalıkları ve Doğum kliniğine başvuran, servikal smear sonucu premalign lezyon olarak tariflenen hastaların kolposkopik, klinik ve histopatolojik ilişkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğine 2009 yılında başvuran ve değerlendirme amacıyla alınan servikal smear sonucu premalign lezyon (CIN, SİL) olarak tariflenen 41 hastanın kolposkopik, klinik ve histopatolojik bulguları arasındaki ilişki prospektif olarak araştırıldı. Bulgular: Değerlendirmeye alınan 41 olgu içerisinde hastaların kliniğe en sık olarak vajinal akıntı ve kasık ağrısı şikayeti ile başvurduğu saptanmıştır. Hastalar yaklaşık %70 oranında bu iki şikayetten birine sahiptir. Hastaların yaş ortalamasının 40'lı yaşlarda olduğu saptandı. Ortalama gebelik sayıları 4 olarak bulundu. Hastaların %12'lik bir kısmının menopozda olduğu saptandı. Hastalara yapılan muayene bulguları sonucunda 15 hasta (%37) normal olarak değerlendirilmiş olup 26 hastada (%63) muayene sonucunda anormal bulgular saptanmıştır. Hastalara yapılan ultrason inceleme sonucunda 8 hastada (%19.5) patolojik bulgu saptanmış olup 33 hasta (%80.5) normal bulgulara sahip bulunmuştur. Smear sonuçları içinde ise en sık LGSİL (%56.1) saptanmış olup 1 hastada AGUS saptanmıştır. . Tüm hastalara kolposkopi yapılmıştır ve hastaların 12 tanesinde(% 29) herhangi bir anormal kolposkopi bulgusu tespit edilememiştir.29 hastada ise bir veya birden çok anormal kolposkopi bulgusu saptanmıştır. Anormal kolposkopi bulgusu olarak hastaların 28 tanesinde (yaklaşık %70'lik kısmında) Asetowhite epitel saptanmıştır. 19 hastada (%46) punktuasyon saptanmıştır. 15 hastada (%36,6 ) kronik servisit hali izlenmiş ve ayrıca 15 hastada (%36,6) schiller testi patolojik olarak yorumlanmıştır. 13 hastada (%31,7) anormal damarlanma alanları izlenmiştir. 9 hastada (%2) kolposkopide mosaisizm görüntüsü izlenmiştir. Hiçbir hastada ileri evre servikal tümör görüntüsü izlenmemiştir. Tüm hastalara kolposkopi eşliğinde biyopsi yapılmıştır. Sonuç: Kolposkopi serviks lezyonlarının erken saptanabilmesinde önemli değerlendirme metodlarından birisidir. Servikal smear ve kolposkopinin birlikte kullanılması ile, ileri evredeki birçok tümör daha erken evrelerde tespit edilebilir ve hastaların yaşam sürelerinde önemli iyileşmeler elde edilebilir., Objective: To investigate the relationships among clinical, colposcopic, and histopathological findings in patients with premalignant lesions in cervical smear results. Methods: Forty one patients who were admitted to Cumhuriyet University Obstetrics and Gynecology Clinic in 2009, and had cervical smear results described as premalignant lesion (CIN, SIL), were prospectively investigated for the presence of any relationship among clinical, colposcopic and histopathological findings. Results: In 41 patients evaluated, the most common complaints during admission were vaginal discharge and pelvic pain which were reported by about 70% of the patients. The meanage of patients was found to be in the 40s. The average number of pregnancy was found to be 4. Of the patients, 12% were at menopause. Physical examination of 15 patients (37%) were normal, while 26 patients (63%) had abnormal findings. As a result of the ultrasound examination, 8 patients (19.5%) had pathological findings and 33 patients (80.5%) were found to have normal findings. The most common pathology in smear results was LGSIL (56.1%) while AGUS was observed in 1 patient. All patients underwent colposcopy and no abnormal findings were observed in 12 patients (29%). There was one or more abnormal colposcopy finding in 29 patients. Abnormal findings detected in colposcopy were as follows: acetowhite epithelium in 28 (approximately 70%) patients, punctation in 19 (46%) patients, chronic cervicitis in 15 (36,6%) patients and pathological Schiller test in 15 (36,6%) patients. In addition, areas of abnormal vascularization was observed in 13 patients (31.7%) and mosaicism in 9 patients (22%). In none of the patients, colposcopy did not reveal any findings which can be attributed to advanced stage cervical cancer. Colposcopy guided biopsy was performed in all patients. Conclusion: Colposcopy is an important method in the evaluation and early detection of cervical lesions. Combined use of cervical smear and colposcopy may lead to the detection of many tumors in earlier stages and significant improvements can be achieved in the survival of the patients.

Fetal akrani (eksensefali) kalvarium kemiklerinin kısmi ya da tam yokluğu ile karekterize nadir görülen fatal seyirli bir gelişimsel anomalidir. Beyin hemisferleri ince bir membranla çevrilidir. Embriyonel gelişim sırasında ektodermal mezenşimal göçteki yetersizlik etiyolojiden sorumlu tutulmaktadır. Farklı fetal anomalilerin de eşlik edebildiği fetal akrani daima ölümcül bir anomalidir. Prenatal tanısı, kalvarial kemiklerin kalsifikasyonlarının tamamlandığı birinci trimester sonu ultrasonografisi ile mümkündür. Antenatal hiç takibe gelmemiş, son adet tarihine göre 39 haftalık gebede prenatal ultrasonografi sırasında saptadığımız fetal akrani olgusunu literatür eşliğinde sunduk., Fetal acrania (exencephaly) is a rarely seen, lethal developmental anomaly, characterized by partial or complete absence of the bones of the calvarium in which cerebral hemispheres are merely surrounded by a thin membrane. Defective ectodermal - mesenchymal migration during embryonal development has been implicated for the etiology. Different fetal anomalies may accompany this universally fatal anomaly. Prenatal diagnosis is possible with ultrasonography at the end of the first trimester upon the completion of calvarial bone calcification. 39 weeks gestation who had not any antenatal follow-up according to last menstrual period we detected fetal acrania by prenatal ultrasonography and present this case with literature

Background/aim: Anesthesiologists have encountered various difficulties in securing the airway. Therefore, we compare the intubation times and hemodynamic changes between the McGrath Series 5 video laryngoscope and the Macintosh laryngoscope. Materials and methods: A total of 80 obstetric patients were divided into 2 groups, orotracheally intubated with either the McGrath video laryngoscope or the Macintosh laryngoscope. The intubation times, Cormack–Lehane grade, percentage of glottic opening, mean arterial blood pressure, and heart rates were compared among the groups. Results: Intubation time in the McGrath video laryngoscope group was significantly longer than in the Macintosh laryngoscope group (P < 0.01). The percentage of glottic opening was found to be higher in the McGrath video laryngoscope group (P = 0.002). Conclusion: The McGrath Series 5 video laryngoscope provides excellent views during orotracheal intubation in obstetric anesthesia with normal airways.

Aim: In the present study, we aimed to investigate the effect of maternal arterial pressure and maternal hematologic parameters on newborn weight.Material and Methods: The data belonged to the patients who delivered the babies in Gaziosmanpasa University Department of Gynecology and Obstetrics delivery room were evaluated retrospectively in the present study. Age, delivery history, week of delivery, weight of newborn, hemoglobin-hematocrit values of the mother, systolic-diastolic arterial pressure and mean arterial pressure of the patients were obtained from the records. The percentiles of the newborns were grouped as 0.05 .Conclusion: We suggested that screening the maternal hemoglobin, hematocrit and arterial pressure values with the evaluation of maternal medical, obstetric history and additional risk factors may be more efficient in detecting the low birth weight newborns., Amaç: Bu çalışmadaki amacımız, maternal arteriel basınç ve maternal hematolojik durumun yenidoğanın kilosu üzerine olan etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı doğum salonuna Kasım 2013 ve Mayıs 2015 tarihleri arasında doğum eylemi başlamış olmasından dolayı yatan hastaların dosyalarının retrospektif olarak taranması ile elde edilen veriler kullanıldı. Dosyalardan hastaların yaşları, gebelik öyküleri, doğum haftası, yenidoğanın kilosu, annenin hemoglobin-hemotokrit değerleri, sistolik-diastolik arteriyel tansiyon ve ortalama arter basıncı değerleri elde edildi. Yenidoğanın kilo persantilleri 0.05 .Sonuç: Maternal hemoglobin, hemotokrit ve arteriyel basınç değerleri ile maternal medikal, obstetrik öykülerin ve diğer risk faktörlerinin birlikte değerlendirilmesi ile yapılan taramanın, düşük doğum ağırlıklı bebeklerin belirlenmesinde daha etkin olabileceğini düşünmekteyiz.

Aim: In our study it was aimed to examine the cesarean section rates between 2014 and 2016,and the distribution of the indications for cesarean section according to years.Material and Methods: Between 2014-2016, records of 2802 births in Gaziosmanpaşa University Medical Faculty, Health Research and Application Hospital, Obstetrics and Gynecology Clinic were retrospectively reviewed. The history of these births, type of delivery, age of the pregnant women, gestational week, cesarean section indications, birth weight and baby’s gender were recorded using patient files.Results: During the 3-year period, the total number of births was 2802 and 2056 of them underwent cesarean section. The main cesarean indications found were 59.6% of the repeated cesarean section, 11.6% of the presentation and position anomalies and 7.7% of fetal distress. Cesarean births from 2014 to 2016 were found to be statistically significantly lower than vaginal birth p, Amaç: Çalışmamızda 2014-2016 yılları arasında sezaryen oranlarını ve yıllara göre sezaryen endikasyonlarının dağılımını incelemek amaçlanmıştır.Gereçler ve Yöntem: 2014-2016 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Sağlık Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği’nde gerçekleşen 2802 doğumun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bu doğumların tarihi, şekli, gebenin yaşı, gebelik haftası, sezaryen endikasyonu, doğum ağırlığı ve bebeğin cinsiyeti hasta dosyalarından faydalanılarak kaydedildi.Bulgular: 3 yıllık süreçte toplam doğum sayımız 2802 idi ve bunların 2056’sına sezaryen operasyonu yapıldı. Başlıca sezaryen endikasyonları geçirilmiş sezaryen %59.6, prezentasyon ve pozisyon anomalileri %11.6 ve fetal distres %7.7 olarak bulundu. 2014’den 2016 yılına doğru sezaryen doğumlar, vajinal doğuma göre istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmış olarak tespit edildi p

Bu çalışma Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniğine Aralık 2014- Ocak 2016 tarihleri arasında başvuran TVS ile değerlendirilip endometrial kalınlık artışı olan(premenopozal>12 mm, postmenopozal>4 mm) premenopozal ve postmenopozal 240 kadın hastadaendometrial patolojilerin tanıdaki önemini araştırmak, histopatolojik bulguların dağılımını göstermek amacı ile yapıldı. Endometrial kalınlık artışı olan jinekolojik hastaların tamamı çalışmaya dahil edildi ve endometrial biyopsi alındı.Bu hastaların 107(%44.6)'si postmenopozal dönemde iken 133(%55,4) kişi premenopozal dönemde idi. Alınan tüm patolojilerin %70,1'i anormal olarak değerlendirildi. Postmenopozal dönemde bu hız %80, premenopozal dönemde ise %63,7 olarak tespit edildi. Postmenopozal dönemde istatiksel olarak daha fazla patolojik durum izlendi(p12mm, postmenopausal>4 mm), in whom admitted to Gaziosmanpaşa University Health Research and Application Hospital Obstetrics and Gynecology policlinics between December 2014 and January 2016. All of the gynecological patients with increased endometrial thickness were included in the study and endometrial biopsies were taken.Of these patients, 107 (44,6%) were in postmenopausal period while 133(55,4%) were premenopausal. 70,1% of all received samples were considered abnormal pathology. This rate was 80% in postmenopausal, in the premenopausal period was found to be 63,7%. Statistically more pathological conditions were observed in postmenopausal group (p

Bu çalışmanın amacı dismenore sorunu yaşayan hastalarda MEFV gen polimorfizmi olup olmadığının araştırılmasıdır. Çalışma Tokat ilinde Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Polikliniği'ne Temmuz 2012 - Mart 2013 tarihleri arasında dismenore tanısı konan 145 hasta ve kontrol grubu olarak sağlıklı 135 birey esas alınarak yapılmıştır. Polikliniğe başvuran hastalardan detaylı anamnez alınmış olup, ultrasonografi ve gereklilik halinde renkli dopler ultrasonografi uygulanarak primer dismenore hastaları kabul edilmiştir. Hasta ve kontrol grubuna daha önceden hazırlanmış olan menarş yaşı, evli olup olmadığı, çocuk sahibi olup olmadığı, ailede dismenore öyküsü, fmf aile öyküsü vb. sorular yönlendirilmiştir. Hasta grubu 145 birey içermekte olup ortalama yaş 25.614 ; kontrol grubu toplam 135 bireyden oluşmuş olup yaş ortalaması 25.754.25 bulunmuştur. İki grup arasında yaş ortalaması bakımından anlamlı fark bulunmamıştır (p=0.786). Menarş olma yaşı çalışma grubunda 12.270.6, sağlıklı grupta 12.260.5 olup her iki grup arasından anlamlı fark yoktur (p>0.05). Çocuk sayısı olarak karşılaştırıldığında dismenore grubu 0.520.8 , kontrol grubu 1.061.06 tespit edilmiş olup istatiksel olarak dismenore olmayan kişilerde çocuk sayısının dismenoreli bireylere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır (p0.05). When the groups were compared according to children number, dysmenorrhea group and healthy group were 0.520.8 and 1.061.06 respectively and statistically the control group had more children than study group (p