Search

Alışılagelmiş tıp anlayışında hastalıklar üzerine odaklanılmış, aynı hastalığa sahip farklı bireylerde aynı tedavi yöntemleri uygulanmıştır ancak gelişen tıp bilimi sürecinde aynı hastalığın farklı kişilerde aynı seyretmeyeceği ve dolayısıyla da tedavinin aynı olamayacağı gerçeği doğmuştur. Bu nedenle hastalıktan ziyade bireyler daha ön plana çıkmaktadır ki bu bağlamda gelişen teknolojik altyapı ile beraber hassas tıp (precision medicine) kavramı hayatımıza girmiştir. Hassas tıp terimi nispeten yeni olsa da kavram olarak uzun yıllardır sağlık hizmetlerinin bir parçası olarak yer almaktadır. İmmünolojik hastalıkların tedavisinde hassas tıp tedavi stratejileri temel olarak üç farklı tedavi yaklaşımını içermektedir. Eksik moleküllerin yerine konulması; aşırı aktif hücre içi sinyalizasyonun inhibisyonu ve sitokin blokajı. Hassas tıp İVİG, PEG-ADA ve IFN-γ gibi immünoloji kliniklerinde uzun yıllardır kullanılan tedavi yaklaşımları yanında pleriksafor, sirolimus ve vedolizumab gibi son senelerde bulunmuş daha nadir kullanılan tedavileri de kapsamaktadır. Günümüzde artan teknolojik alt yapı ile yeni moleküler yolakların tanımlanması şüphesiz bir çok hastalığın tedavisinde hassas tıp kavramının daha etkin olarak kullanılacağı günleri getirecektir. In the conventional medical understanding, the focus has been on diseases, the same treatment methods have been applied to different individuals with the same disease, but the fact that the same disease will not be the same in different people and therefore the treatment cannot be the same has emerged. For this reason, individuals are more prominent than disease, and in this context, precision medicine concept has entered our lives with the developing technological infrastructure. Although the term precision medicine is relatively new, the concept has been a part of healthcare for many years. In the treatment of immunological diseases, sensitive medicine treatment strategies basically include three different treatment approaches. Replacement of “missing molecules”, inhibition of overactive intracellular signaling and cytokine blockade. Along with the treatment approaches which have been most frequently used in immunology clinics for many years such as IVIG, PEG-ADA and IFN-y, precision medicine also includes relatively rarer treatments that have been discovered lately such as pleriksafor, sirolimus and vedolizumab. Defining new molecular pathways with today’s increasing technological infrastructure will undoubtedly bring the days when the concept of precision medicine will be used more effectively in the treatment of many diseases.

Araştırma sahasını oluşturan Ayvacık İlçesi, Çanakkale İli yönetim bölgesinde bulunmaktadır. Ayvacık İlçesi Biga Yarımadası'nın, güney-güneybatı bölümünde 892 km2'lik alan kaplar. İlçeyi batı ve güneyden Ege Denizi, kuzeyden Ezine, kuzeydoğudan Bayramiç ve doğudan Edremit (Balıkesir) ilçeleri çevrelemektedir. Ayvacık İlçesi, Marmara Bölgesi'nin Güney Marmara ve Ege Bölgesi'nin Ege Bölümü sınırları içerisinde kalır. Ayvacık İlçesi'nde zeytin tarımının coğrafi dağılışı, coğrafi çevre ile üretim ilişkisi incelenmiştir. Araştırma sahasını oluşturan Ayvacık İlçesi'nde zeytin yetiştiriciliği yöre halkının temel ekonomik faaliyeti durumundadır. Araştırma alanında yükseltinin arttığı merkezi ve kuzey kesimlerinde zeytin tarımı yapılamamaktadır. Zeytin tarımı 600 metre yükseltiden sonra yapılsa bile verim çok büyük oranda düşmektedir. Yörede zeytin tarımı genellikle 250 -325 metrelerde orta eğimli arazilerde toplanmıştır. Araştırma alanımızda en yüksek zeytin verimine sahip alanlar Adatepe, Sazlı, Ahmetçe, Paşaköy, Gülpınar, Büyükhusun, Küçükçetni, Arıklı, Kösedere, Kocaköy, Bademli ve Nusratlı'dır. Ayvacık'ta işlenebilir tarım arazisinin %34.2'si (11.373 hektar) zeytin üretim alanlarından oluşmaktadır. Bu alan Çanakkale'deki zeytin tarım alanlarının da %35.2'sini meydana getirmektedir. Ayvalık İlçesi'nde 2018 yılı itibarıyla toplam 113.730 dekar zeytin üretim alanının 108.300 dekarı yağlık (%95.2), 5.430 dekarı sofralık (%4.8) zeytin üretimine ayrılmıştır. Ayvacık İlçesi'nde 2018 yılı verilerine göre, yağ üretiminde değerlendirilen toplam 1.735.517 zeytin ağacı mevcuttur. Bu ağaçlardan %98.9'u meyve veren yaşta (1.716.206), %1.1'i ise (19.311) meyve vermeyen ağaçlardan oluşmaktadır. Ayvacık İlçesi'nde 2018 yılı itibarıyla 58.277 ton yağlık, 1.500 ton sofralık olmak üzere toplam 59.777 ton zeytin üretilmiştir. Geniş üretim alanı ve yüksek zeytin üretim miktarlarına rağmen, araştırma sahasında fide temini, ilaçlama, gübreleme, hasat, kooperatifleşme, pazarlama ve zeytinyağı üretiminde sorunlar mevcuttur. Bu sorunların çözülmesi halinde zeytin üretiminden elde edilen gelirin artması mümkündür. Ayvacık District, which forms the research area, is located in the administrative region of Çanakkale Province. Ayvacık District occupies an area of 892 km2 in the south-southwest part of the Biga Peninsula. The district surrounds the Aegean Sea from the west and south, Ezine from the north, Bayramiç from the northeast and Edremit (Balıkesir) from the east. Ayvacık District is within the boundaries of the Marmara Region's South Marmara and Aegean Region's Aegean Region. In Ayvacık District, the geographical distribution of olive farming, the relationship between the geographical environment and the production were examined. Olive growing in Ayvacık District, which constitutes the research area, is the main economic activity of the local people. Olive cultivation cannot be done in the central and northern parts, where the altitude increases in the research area. Even if olive cultivation is made after 600 meters of altitude, the yield drops significantly. Olive cultivation in the region is generally gathered on medium slope lands at 250-325 meters. The areas with the highest olive yield in our research area are Adatepe, Sazlı, Ahmetçe, Paşaköy, Gülpınar, Büyükhusun, Küçükçetni, Arıklı, Kösedere, Kocaköy, Bademli and Nusratlı. 34.2% (11.373 hectares) of cultivable agricultural land in Ayvacık consists of olive production areas. This area also constitutes 35.2% of the olive farming areas in Çanakkale. In Ayvalık District, as of 2018, 108,300 decares of total olive cultivation area of 113,730 decares was devoted to olive oil production (95.2%) and 5,430 decares for table (4.8%). According to 2018 data in Ayvacık District, there are 1,735,517 olive trees evaluated in oil production. 98.9% of these trees are age-bearing (1.716.206) and 1.1% (19.311) are trees that do not bear fruit. As of 2018, 59,777 tons of olives were produced in Ayvacık District, 58,277 tons of oil and 1,500 tons of table. Despite the large production area and high olive production quantities, there are problems in seedling supply, disinfection, fertilization, harvesting, cooperative marketing, and olive oil production in the research area. If these problems are solved, it is possible to increase the income from olive production. 128

Devlet, yükümlü bulunduğu kamu hizmetlerini sunabilmesi ve bu hizmetlerin devamlılığını sağlayabilmesi amacıyla, gelir elde etmek ve alacaklarını da tahsil etmek zorundadır. Devlet, kamu alacaklarını vaktinde tahsil edemediğinde, 6183 Sayılı Amme Alacakları Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca cebri tahsil yollarına başvuracaktır. Ödeme emri de bu bağlamda, cebren tahsil sürecine başlanılmasından evvel ki borçluya yapılan son ihtar niteliğindedir.Bu çalışmada; birinci bölümde, kamu alacağı kavramı ve kamu alacağının tarafları incelenecek, kamu icra hukukunun tarihçesinden de kısaca bahsedilecek, ikinci bölümde, kamu alacağının cebren tahsilinden evvel düzenlenmesi gereken ödeme emri, idari işlem olarak özellikleri ve unsurları yönlerinden incelenecek ve ödeme emrinin tebliğinin nasıl gerçekleştirileceğinden bahsedildikten sonra da kamu borçlusunun neler yapabileceği üzerinde durulacak, üçüncü bölümde ise, ödeme emrine karşı açılacak davada, davanın hangi mahkemede görüleceği, hangi süre içerisinde açılacağı ve dava açma süresine etki eden haller incelendikten sonra, ödeme emrinin unsurlarındaki hukuka aykırılıkların neler olduğu ve dava neticesinde verilecek kararlar ve bu kararların doğuracağı sonuçlar analiz edilecektir. The state has to obtain income and collect its receivables in order to provide the public services it is obliged to provide and to ensure the continuity of these services. When the state can not timely collect public receivables, it will apply to the method of collection in accordance with the Law No. 6183 on the procedure of collection of Public receivables. This is the last warning to the debtor before the start of the payment order.In this study,; the first section examined the concept of public receivables and public receivables on the side of public enforcement of law, history will be briefly outlined, in the second part the payment order, which will be regulated before the forcibly collection of the public preceivable, will be examined in terms of its featured elements as administrative processing. After mention has the notification of the payment order will be made, what the public debtor can do will be discussed. And the third part payment against the order is filed in the court in which the case can be seen in, after examining the period in which it will be opened and the cases affecting the time of filing of the lawsuit, the decisions that will be made as a result of the lawsuit and the results of these decisions will be analyzed. 165

TOKAT İLİ ERBAA İLÇESİNDE SPOR YAPAN VE YAPMAYAN ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN ÖZSAYGI DÜZEYLERİNİN ARAŞTIRILMASI Murat ÖZER Amasya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı / Yüksek Lisans / Haziran /2019 Danışman: Dr. Öğr. Üyesi İlknur YAZICILAR ÖZÇELİK Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin özsaygı düzeylerini, spor yapma (lisanslı, serbest zaman değerlendirmek için) ve yapmama, cinsiyet, yaş, spor yapma amacı, spor branşı ve haftalık egzersiz sıklığı değişkenleri açısından araştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya 2018-19 öğretim yılında Tokat ili Erbaa ilçesindeki ortaokullarda öğrenim gören 1045 (Nkadın:541, Nerkek:504) öğrenci katılmıştır. Araştırma verilerini elde etmek amacıyla, kişisel bilgi formu ve Pişkin (1996) tarafından Türkçeye uyarlanan Coopersmith Özsaygı Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi ve LSD Post Hoc. Testleri kullanılmıştır. Araştırmanın analiz sonuçlarına göre, lisanslı (okul takımlarında), lisanssız (serbest zaman değerlendirmek için) spor yapma ve spor yapmama değişkeni ile "genel özsaygı, sosyal özsaygı ve akademik özsaygı" düzeyleri arasında; cinsiyet değişkeni ile "genel özsaygı ve sosyal özsaygı" düzeyleri arasında; yaş değişkeni ile "sosyal özsaygı, ev aile özsaygısı ve akademik özsaygı" düzeyleri arasında; genel olarak spor yapıp-yapmama değişkeni ile "genel özsaygı ve akademik özsaygı" düzeyleri arasında; spor yapma amacı değişkeni ile "genel özsaygı, sosyal özsaygı ve akademik özsaygı" düzeyleri arasında; spor branşı değişkeni ile "genel özsaygı ve akademik özsaygı" düzeyleri arasında ve haftalık egzersiz sıklığı ile "akademik özsaygı" düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p0,05). Sonuçta araştırmadan elde edilen bulgulara dayanarak, lisanslı spor yapmanın ve serbest zaman değerlendirmek için spor yapmanın, cinsiyetin, takım sporları branşlarında yer almanın ve haftalık egzersiz sıklığının iki gün ve daha fazla olmasının öğrencilerin özsaygı düzeylerinin yükselmesinde etkisi olduğu söylenebilir. A RESEARCH OF THE SELF-ESTEEM LEVELS OF SPORTING AND NON-SPORTING SECONDARY SCHOOL STUDENTS IN ERBAA DISTRICT OF TOKAT PROVINCE Amasya University Institute of Health Sciences Department of Physical Education and Sports / Master's Degree / June / 2019 Advisor: Dr. Lecturer İlknur YAZICILAR ÖZÇELİK The aim of this study is to investigate the self-esteem levels of secondary school students in terms of the variables of doing sports or not (licensed or free time activity) gender, age and sport level. Method: The study included 1045 (Nfemale: 541, Nmale: 504) students from secondary schools in Erbaa district of Tokat province in 2018-19 academic year. In order to obtain the research data, Personal data form and Coopersmıth Self-Esteem Inventory adapted to Turkish by Pişkin (1996) were used. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-test in independent groups, one-way analysis of variance and LSD Post Hoc Tests were used. According to the results of the study, a statistically significant difference was found between the variables of doind licensed (in school teams), unlicensed (to spend leisure time)sports and "general self-esteem, social self-esteem and academic self-esteem" levels; between gender and "general self-esteem and social self-esteem levels"; between age and "social self-esteem, home-family self-esteem and academic self-esteem"; between the fact of doing sport or not generally and "the levels of general self-esteem and academic self-esteem"; between the level of sporting and "general self-esteem, social self-esteem and academic self-esteem levels". (p0,05). As a result, based on the findings of the study, it can be said that doing licensed sports and doing sports to spend leisure time, gender, taking part in team sports branches and weekly exercise frequency (two days or more) have an effect on increasing self-esteem levels of students.

Proje takımlarında dayanışma ve performans arasındaki ilişki araştırmacıların yoğun ilgi-sini çekmiştir, ancak takım dayanışmasının öncülleri ve bu öncüller ile proje takım başarı-sı arasındaki ilişkide takım dayanışmasının aracılık rolü sınırlı sayıda araştırmaya konu olmuştur. Bu araştırmanın amacı, takım özerkliği, örgütsel destek ve takım dayanışması-nın takım başarısına etkilerinin araştırılması, ayrıca, takım dayanışmasının, öncül değiş-kenler ve proje takım başarısı arasındaki ilişkide aracılık etkisinin varlığını sorgulamaktır. Öngörülen modelde, literatüre uygun olarak takım dayanışmasının görev dayanışması ve sosyal dayanışması boyutlarının etkileri ayrı ayrı incelenmiştir. Proje takım başarısı ise proje takımı literatürüne uygun olarak etkililik ve inovasyon boyutlarıyla ele alınmıştır. Çok uluslu bir finans kurumunda 110 proje takımında (343 takım üyesi) gerçekleştirilen çalışmada Kısmi En Küçük Kareler Yapısal Eşitlik Modeli (PLS-SEM) kullanılmıştır. Araştırma bulguları, örgütsel desteğin, takım görev dayanışmasının ve takım etkililiğinin anlamlı öncülü olduğunu, takım dayanışması boyutlarından görev dayanışmasının örgüt-sel destek ve takım etkililiği arasındaki ilişkide kısmi aracılık rolüne sahip olduğunu or-taya koymaktadır. Ayrıca, takım özerkliğinin takım etkililiği ve takım inovasyonu üze-rindeki anlamlı olumlu etkisi teyit edilmekle birlikte, bu ilişkilerde takım dayanışması boyutlarından hiçbirinin aracılık rolüne sahip olmadığı görülmektedir. Literatüre uygun olarak, takım görev dayanışmasının takım etkililiğine ve takım inovasyonuna anlamlı olumlu etkisi desteklenmiş, ancak sosyal dayanışmanın anlamlı bir etkisi bulunamamıştır. The relationship between cohesion and performance in project teams has received subs-tantial attention, however limited number of studies investigated antecedents of team cohesion and the mediator role of team cohesion, between its antecedents and team suc-cess. The purpose of this research was to investigate the effects of team autonomy, or-ganizational support and team cohesion on team success and to examine the existence of mediating effect of team cohesion between its antecedents and project team success. In the predicted model, the effects of the task and social dimensions of team cohesion we-re examined separately in accordance with the literature. Project team success was dis-cussed in terms of effectiveness and innovation in line with project team literature. Par-tial Least Squares Structural Equation Model (PLS-SEM) was used in the study carried out in 110 project teams (343 team members) in a multinational financial institution. The findings of the research revealed that organizational support was a significant antece-dent of task cohesion and team effectiveness and one of the cohesion dimensions of task cohesion, had a partial mediating role between organizational support and team ef-fectiveness. In addition, although the significant positive effects of team autonomy on team effectiveness and team innovation were confirmed, it appeared that none of the dimensions of team cohesion had a mediating role in this relation. In accordance with the literature, a positive effect of team task cohesion on team effectiveness and team in-novation was supported, however no significant effect of social cohesion was found. 211

Amaç: Retina ven oklüzyonu ile ilişkili maküler ödem tedavisinde deksametazon implantın 1 yıllık sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif gözlemsel çalışmada santral retina ven oklüzyonu ve retina ven dal oklüzyonu ile ilişkili maküler ödemde hastanemize başvurmuş ve deksametazon implant tedavisi uygulanmış 47 hastanın (47 göz) dosyaları tarandı. Dosyalardan en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, optik koherans tomografi ve göz içi basıncı ölçümü kayıtları retrospektif olarak başlangıç, 4,8,12,24,36 ve 48. haftalardaki vizitlerden temin edildi. Bulgular: Ortalama görme keskinliği (logMAR) 0,230,11 seviyesinden 0,640,18 seviyesine artış göstermiş ve 48. haftada bu değer 0,55 0,17 olarak kaydedilmiştir (p0,001). Ortalama santral maküler kalınlık değeri ilk ve 48. hafta vizitinde sırası ile 507,724,9 µm, 251,8 25,5 µm olarak tespit edilmiştir (p0,001). Başlangıçtaki ortalama göz içi basıncı 14,9 2,7, 24. haftada 15,3 3,3 ve 48. haftada 15,6 3,1mmHg olarak bulunuştur. İlk vizit ile diğer vizitler arası göz içi basıncı ölçüm değerleri arasında istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır(p0,05) Fakik olan ve olmayan hastalar ayrı ayrı değerlendirildiğinde görme keskinliği ortalamalarında 12. haftadan sonra fakik olmayangrup lehine fark saptanmıştır (p0,001).Sonuç: Klinik pratikte deksametazon implant uygulaması santral retina ven oklüzyonu ve retina ven dal oklüzyonu ile ilişkili maküler ödemde hem görme keskinliği hem de santral maküler kalınlıkta etkili bir düzelme sağlamıştır. Ayrıca deksametazon implant tolere edilebilir ve kabul edilebilir bir güvenlik profiline sahiptir. Objective: To evaluate one year results of dexamethasone implants in the treatment of macular edema related to retinal vein occlusion. Material and Method: This retrospective, observational study conducted in our hospital enrolled 47 patiens (47 eyes) diagnosed with macular edema following branch retinal vein occlusion or central retinal vein occlusion who were given dexamethasone implant. Patients were evaluated by the best corrected visual acuity, optical cohorens tomograph and intraocular pressure recordings at the first, 4,8,12,24,36 and 48th week visits retrospectively. Results: The mean best corrected visual acuity (logMAR) level increased from 0.23±0.11 to 0.64±0.18 in the 8th week and was enrolled 0.55±0.17 in the 48th week (p 0.05). When the phakic and nonphakic patients were evaluated separately, there was a difference in favor of the nonphakic group on the mean of best corrected visual acuity after the 12th week (p

Amaç: Yeni bir travmatik katarakt modeli oluşturmak ve nikotinamid adenin dinükleotid fosfat (indirgenmiş) oksidaz inhibitörü olan aposinin molekülünün travmatik katarakt üzerine olan etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma için erişkin ve sağlıklı Yeni Zelanda cinsi tavşanlar kullanıldı. Yirmi bir tavşan eşit olarak üç gruba ayrıldı. 1. Grup: Kontrol grubu, 2. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile süpürülerek (polisaj) katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup ilaçsız bırakılan grup, 3. Grup: Santral 5 mm ön kapsülün künt spatül ile polisaj yapılarak katarakt (perforasyonsuz) oluşturulup 21 gün boyunca intraperitoneal 20 mg/kg/gün aposinin verilen grup idi. Tavşanlara günlük olarak biyomikroskobik muayene yapıldı. Katarakt varlığı ve ilk oluşum zamanları kayıt edildi. Yirmi birinci gün kataraktlı bölge çapları ölçüldü. Ötanazi sonrası lens çıkarılarak kapsüler histopatolojik incelemeler yapıldı. Bulgular: Kontrol grubundaki hiçbir tavşanda katarakt oluşumu gözlenmez iken, 2 ve 3. Gruptaki bütün tav- şanlarda travmatik kataraktın 7. günde başladığı saptandı. Oluşan kataraktların 21. gündeki çapları 2. Grupta ortalama 7,60,5 mm, 3. Grupta ise ortalama 3,40,5 mm idi ve sonuç istatistiksel olarak anlamlıydı (p 0,0001). Sonuç: Günümüze kadar deneysel travmatik katarakt modelleri lens kapsülünün perfore edilmesi ile yapılıyordu. Bu çalışmada, ilk defa kapsül perforasyonu yapmadan travmatik katarakt modeli oluşturuldu. Kullanılan aposinin molekülünün katarakt gelişimini tam olarak engelleyemediği, ancak anlamlı şekilde katarakt progresyonunu azalttığı saptandı. Objective: To create a new traumatic cataract model and to evaluate the effect of Apocynin which is a reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate oxidase intibitor on traumatic cataract formation. Material and Methods: Experiments were performed on healthy adult New Zealand rabbits. Twenty one animals were equally assigned to the following 3 Groups: Group 1: Control, Group 2: Central 5 mm anterior capsular area was polished to create cataract (nonperforated) by blunt spatula and monitored without apocynin. Group 3: Central 5 mm anterior capsular area was polished to create cataract (nonperforated) by blunt spatula and intraperitoneal 20 mg/kg/day apocynin was given for 21 days. The animals were examined daily. The presence of cataract and first appearance time of cataract was recorded. Cataract diameters were measured in 21. day. The animals were euthanized and lens was extracted for histopathological examinations. Results: There wasn’t any cataract formation in the control group. Cataract started in all animals in the Group 2 and Group 3 at 7. days. The mean diameters of cataract were 7.60.5 mm in the Group 2 and 3.40.5 mm in the Group 3 at 21. days. The difference was statistically significant (p 0.0001). Conclusion: Experimental models of traumatic cataract have been done by the lens capsule perforation until today. In our study, we created the model of traumatic cataract without capsule perforation for the first time. We found that apocynin couldn’t prevent cataract formation but provided a significant decrease in cataract progression.