Search

Aim: Hypotheses about idiopathic sudden sensorineural hearing loss (ISSNHL) have focused on inflammation and vascular etiopathogenesis. We evaluated the relationship between ISSNHL and choroidal thickness (CT), ocular pulse amplitude (OPA), and intraocular pressure (IOP) to reveal the generality of inflammation and vascular pathology.Materials and Methods: This study was conducted on 34 ISSNHL patients who were admitted within 5 days and were considered idiopathic with no etiological cause and 34 healthy controls. The ISSNHL group and the control group were assessed in terms of CT, OPA and IOP and ISSNHL groups on both affected (ipsilateral) and non-affected (contralateral) sides. Mild-moderate hearing loss group (n=20) and severe-profound hearing loss group (n=14) were also investigated and ocular parameters were compared.Results: CT values were increased statistically significantly in the ISSHNL group (p=0.03), but there was no significant difference between groups in terms of OPA and IOP. When the ipsilateral and contralateral sides of ISSHNL patients were compared, no statistical difference was found between the CT, OPA and IOP values (p>0.05). Choroid thickness was found to be higher in severe-profound group rather than the mild-moderate group, but it was not statistically significant.Conclusion: Increase in CT values of the ISSNHL group supports the relationship between sudden hearing loss and inflammatory processes. The bilateral nature of the findings support that systemic inflammation rather than a local inflammatory response., Amaç: Ani idiyopatik sensörinöral işitme kaybı (AİSNİK) ile ilgili hipotezler, inflamasyon ve vasküler etiyopatogenez üzerine odaklanmıştır. Biz bu çalışmada AİSNİK ile koroid kalınlığı (KK), oküler pulsamplitüdü (OPA) ve göz içi basıncı (GİB) arasındaki ilişkiyi değerlendirerek, inflamasyon ve vasküler patolojilerin hastalıktaki rolünü ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ani işitme kaybı şikayetiyle beş gün içinde başvuran ve etiyolojik bir neden bulunma yarak idiyopatik kabul edilen 34 AİSNİK hastası ve 34 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edildi. AİSNİK grubu ile kontrol grubu ve kendi içinde AİSNİK grubunun etkilenen (ipsilateral) ve etkilenmeyen (kontralateral) tarafları KK, OPA ve GİB açısından karşılaştırıldı. Ayrıca hafif-orta işitme kayıplı grup (n=20) ve ileri-çok ileri işitme kayıplı gruplar (n=14) arasındaki oküler parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: Koroid kalınlığı, AİSNİK grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmış bulundu (p=0,03). Ancak OPA ve GİB açısından gruplar arasında anlamlı bir fark görülmedi. AİSNİK hastalarının, aynı taraf ve karşı tarafları karşılaştırıldığında KK, OPA ve GİB değerleri arasında istatistiksel olarak fark bulunmadı (p>0.05). Koroid kalınlığı, ileri-çok ileri işitme kaybı izlenen grupta, hafif-orta işitme kaybı izlenen gruba göre, artmıştı ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sonuç: AİSNİK grubunun KK değerlerindeki artış, ani işitme kaybı ile inflamatuar süreçler arasındaki ilişkiyi desteklemektedir. Bulguların bilateral olması, lokal bir inflamatuar yanıttan çok sistemik inflamasyonu desteklemektedir.

Amaç: Behçet hastalığı kronik multisistem tulumlu inflamatuar bir hastalıktır ve hastalık aktivitesinin tanı ve takibinde birçok sitokin ve biyobelirteç tanımlanmıştır. Nötrofil-lenfosit oranı (NLR) ve trombosit-lenfosit oranı (PLR), otoimmün hastalıklarda hastalık şiddetini değerlendirmek için yeni inflamatuar biyobelirteçler olarak kullanılmaktadır. Çalışmanın amacı, inaktif dönemdeki Behçet hastalarında NLR ve PLR değerlerini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Dahiliye kliniği tarafından detaylı sistemik muayenesi yapılan, çalışmaya dahil edilme kriterlerine uyan ve hastalık aktivitesi değerlendirildikten sonra inaktif olarak kabul edilen hastalar çalışmada yer alan diğer kliniklerce (kulak burun boğaz hastalıkları, göz hastalıkları ve diş hekimliği) olası inflamatur ve malign hastalıklar yönünden değerlendirildi. NLR yüksekliği yapabilecek diğer nedenler ekarte edildikten sonra 40 Behçet hastası ve 45 sağlıklı kontrol çalışmaya dahil edildi. Bu iki grubun NLR ve PLR değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Hasta grubunun NLR değerleri kontrol grubuna oranla istatistiksel olarak daha yüksekti. Hasta grubunda PLR değerleri daha yüksekti ancak istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Sonuç: Çalışmadaki hastalarda NLR yüksekliğine neden olabilecek diğer durumlar tüm branşlar tarafından değerlendirildikten sonra ve hastalar inaktif evrede oldukları halde NLR yüksek bulunmuştur. Bu durum Behçet hastalığında hastada klinik bulgu olmasa ve hasta inaktif evrede olsa dahi altta yatan bir inflamatuar durumu desteklemektedir.