Search

Amaç: Tıbbi hataların önlenmesinde, öğrencilerin yetkinliğini arttırabilmek için simülasyon kullanımı yaygınlaşmaktadır. Çalışmada simülasyon tabanlı eğitimin ebelik öğrencilerinin tıbbi hata yapma eğilimleri ve hasta bakım davranışlarını algılamaları üzerine etkisini belirlemek amaçlandı.Yöntem: Çalışma tek körlü, prospektif ve randomize kontrollü olarak yürütüldü. Çalışmaya deney ve kontrol gruplarında 60 olmak üzere toplam 120 öğrenci dâhil edildi. Veri toplamada bireysel bilgi formu, Tıbbi Hata Eğilim ve Bakım Değerlendirme Ölçekleri kullanıldı. Veriler Mann Whitney-U testi, Bağımsız gruplarda t testi, pearson, spearman korelasyon testleri ve regresyon testi ile değerlendirildi. Testlerde p0.05). Öğrencilerin Bakım Değerlendirme ölçeğinden aldıkları puan ortalamaları deney ve kontrol grupları için sırasıyla 309.15±17.58, 255.42±44.00 olarak saptandı. Deney ve kontrol grupları için Tıbbi hataya eğilim puan ortalamaları ise sırasıyla 201.25±31.09, 146.08±37.89 bulundu (p=0.000). Tıbbi hata yapmaya eğilim oranının kontrol grubunda deney grubuna göre 2.734 kat arttığı bulunmuştur. Deney grubunun bakım davranışlarını uygulama sıklığının ve algılamalarının oranının ise kontrol grubuna göre 3.577 kat olumlu yönde arttığı saptanmıştır.Sonuç: Çalışmada simülasyon tabanlı eğitim, ebelik öğrencilerinin tıbbi hataya eğilimlerini azalttığı ve bakım davranışlarına yönelik algılarını arttırdığı görülmüştür. Ebelik mesleki eğitimi sırasında simülasyon tabanlı eğitim uygulamalarının kullanılması yetkin ve kalifiye meslek üyelerinin yetişmesinde önem arzetmektedir., Objective: The use of simulation is becoming widespread in order to increase the competence of students, especially in preventing medical errors. The study aimed to determine the effect of simulation-based training on midwifery students’ malpractice trends and perceptions of care behaviors.Method: This study is a single blind, prospective, and randomized controlled trial. A total of 120 students, 60 in the experimental and control groups, were included in the study. The students were given theoretical training and practical training with simulation method. The data were collected using a personal information form, Medical Malpractice Tendency Scale and Caring Assessment Questionnaire. Data were evaluated with Mann Whitney-U test, independent groups t test, pearson, spearman correlation tests and regression test. A p value of .05). Mean scores of the students in the experimental and control groups from the caring assessment questionnaire were 309.15±17.58 and 255.42±44.00, respectively. The mean scores from the medical malpractice tendency scale were 201.25±31.09 and 146.08±37.89, respectively (p=.000). The results showed that the control group had medical malpractice tendencies 2.734 times more than the experimental group. However, the experimental group showed a 3.577 times higher rate of providing and perceiving care behaviors than the control group.Conclusion: In the study, it was seen that simulation-based training reduced midwifery students' malpractice trends and increased their perceptions on care behaviors. The use of simulation-based training applications during midwifery profession training is important in raising competent and qualified professionals.

Purpose: Menstruation takes an important place in women's lives all over the world. For this reason, problems such as menstrual irregularities and dysmenorrhea affect women's lives in many ways. Our study aims to determine the factors associated with menstrual irregularities and dysmenorrhea. Materials and methods: It is a cross-sectional study. 1807 students participated. The study was carried out in 2017. The data were collected with the personal ınformation form developed by reviewing the literature. Descriptive statistics such as mean, standard deviation, percentage and logistic regression analysis were used in the study. Results: The average age of the students was 20.33±1.83 and the average age of menarche was 13.41±1.25. 93.5% were single and 66.5% had BMI within normal limits. The majority of the students did not have regular smoking (82%) and exercise habits (73.4%). 23.7% of the students reported menstrual irregularities and 40.5% reported dysmenorrhea. In addition to being overweight, not exercising regularly, caffeine and smoking habits, being single factors were found to be associated with menstrual irregularity. Factors such as being overweight, history of dysmenorrhea in the mother, and lack of exercise habits were also found to be associated with dysmenorrhea. Conclusion: The rates of menstrual irregularities and dysmenorrhea in university students of reproductive age are not to be underestimated. It is recommended to conduct intervention studies for interchangeable factors such as regular exercise and BMI associated with these problems.

Amaç: Araştırmada erken postpartum dönemde verilen kadın merkezli bakımın kadınların yaşam bulguları, kaygı ve konfor düzeyleri üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Araştırma tek körlü randomize kontrollü bir çalışmadır. Deney ve kontrol gruplarının her birine permütasyon blok randomizasyon yöntemiyle 120 kadın atandı. Deney grubuna kadın merkezli bakım, kontrol grubuna standart bakım verildi. Analizlerde tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney-U, Kruskal Wallis, Wilcoxon Ranks Test kullanıldı. p0.05). Deney ve kontrol grubunun Durumluk, Sürekli Kaygı ve Postpartum Konfor Ölçeği son test puan ortalamaları arasında fark saptandı (p=0.001; p=0.002; p=0.001). Deney grubunun Durumluk, Sürekli Kaygı ve Postpartum Konfor Ölçeği ön testleri ile son testlerinin toplam puan ortalamaları arasında fark bulundu (p=0.001). Sonuç: Erken postpartum dönemde kadın merkezli bakım alanların standart bakım alanlara göre durumluluk ve sürekli kaygı düzeylerinin daha düşük, konfor düzeylerinin ise daha yüksek olduğu saptandı. Kaygı düzeyi düşük olan, kadın merkezli bakım alan kadınların nabız hızının ve sistolik kan basıncının daha düşük olduğu belirlendi.

Amaç: Çalışma pandemi döneminde jinekolojik kanserler ve meme kanserinin erken tanınması ve tarama testleri hakkında kadınların görüşlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel tipte gerçekleştirilmiştir.Materyal ve Metot: Çalışma tanımlayıcı ve kesitsel tipte planlanmıştır. Veri toplama formu olarak araştırmacıların literatür taraması yaparak oluşturduğu tanıtıci bilgi formu kullanılmıştır.Bulgular: Çalışma kriterlerine uyan 220 kadınla tamamlanan çalışmada katılımcıların yarısından fazlası cinsel bölge veya karın bölgesinde ağrı (%56,4), anormal vajinal kanama (%63,2), idrar yapmada zorlanma (%54,5), cinsel ilişki sırasında ağrı duyma (%55), meme başında çökme, renk değişikliği, şekil bozukluğu (%66,8), meme başında kızarıklık /yara (%61,4) ve uzun süreli sırt ağrısı (%54,5) gibi kanser belirtileri olabilecek durumlarla karşılaşsa bile pandemi nedeniyle doktora gitmeyeceğini bildirmiştir. %71,4’ü jinekolojik kontrollerini yaptırmak istemediğini, %69,5’i rahim ağzı kanser tarama testlerini yaptırmak istemediğini, %59,5’i mamografi ve klinik meme muayenesi yaptırmak istemediğini bildirmiştir.Sonuç: Pandemi sırasında kadınların çoğu, potansiyel meme kanseri ve jinekolojik kanser semptomları yaşamaları durumunda sağlık hizmetlerinden kaçınmayı tercih etmektedir., Objective: This descriptive and cross-sectional study was conducted to determine women’s opinions about screening tests and early detection of gynecological cancers and breast cancer during the pandemic.Materials and Methods: In this descriptive and cross-sectional study, a descriptive information form developed by the researchers through a literature review was used to collect data.Results: The study was conducted with 220 women who met the study criteria. More than half of the participants reported that they would not visit the doctor due to the pandemic even if they were faced with conditions that might be the indicators of cancer such as pain in the genital or abdominal region (56.4%), abnormal vaginal bleeding (63.2%), difficulty urinating (54.5%), pain during sexual intercourse (55%), collapsed, discolored or deformed nipples (66.8%), redness / sore on the nipple (61.4%) and long-term back pain (54.5%). Of them, 71.4% did not want to have gynecological controls, 69.5% did not want to have cervical cancer screening tests, and 59.5% did not want to have mammography and clinical breast examination.Conclusion: During the pandemic, most women choose to avoid healthcare if they experience potential breast cancer and gynecological cancer symptoms.

Aim: Although there are many measurement tools in the literature to measure menstruation attitudes and symptoms, there is a need for a specific measurement tool that measures the impacts of menstruation alone on women’s life, independent of premenstrual syndrome and dysmenorrhea. Our aim was to create a scale so that we could measure the impacts of menstruation in the study.Materials and Methods: It is a methodological research. The sample consisted of 615 female university students. Menstrual Impact draft scale, which is developed by the researchers, subscale of Menstrual Symptom Questionnaire Negative impacts/ somatic complaints and introductory information form have been used as data collecting forms. Results: After the factor analysis, a 14-item scale, consisting of physical and psychosocial impact subscales, was developed. The scale is a 5 point Likert type scale evaluated between “5” Strongly Agree and “1” Strongly Disagree. The minimum and maximum scores to be obtained from the overall scale are 14 and 70 respectively. As the score increases, the participant’s degree of being affected by menstruation increases as well. The total explained variance of the scale is 54.92%. The Cronbach’s alpha coefficient of the scale was 0.87. Conclusion: The literature has been earned a valid and reliable measurement tool to specifically measure the impacts of menstruation in women’s life. Menstrual Impact Scale (MIS) is a short, practical, and easy-to-apply scale. Its validity and reliability in different cultures should be tested., Amaç: Literatürde mensturasyon tutumlarını ve belirtilerini ölçmeye yönelik bir çok ölçüm aracı olsa bile premenstrual sendrom ve dismenoreden bağımsız olarak menstruasyonun tek başına kadın yaşamına etkilerini ölçen spesifik bir ölçüm aracına ihtiyaç vardır. Araştırmada menstruasyon etkilerini ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirmek amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Metodolojik bir araştırmadır. Örneklemini üniversitede öğrenim gören 615 kız öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama formu olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen taslak Menstruasyon Etki Ölçeği ile Menstruasyon Semptom Ölçeği Negatif etkiler/somatik yakınmalar” alt boyutu ve tanıtıcı bilgi formu kullanılmıştır. Bulgular: Faktör analizi sonucu fiziksel ve psikososyal etki alt boyutlarından oluşan 14 maddelik bir ölçek geliştirilmiştir. Ölçek, “5” Kesinlikle Katılıyorum ve “1” Hiç Katılmıyorum arasında değerlendirilen 5’li likert tipi bir ölçektir. Ölçekten alınabilecek toplam puan 14 ile 70 arasında değişmektedir. Puan arttıkça katılımcının mensturasyondan etkilenme durumları artmaktadır. Ölçeğin, açıklanan toplam varyansı %54.92’dir. Cronbach’s Alfa katsayısının ise 0.87 olduğu saptanmıştır. Sonuç: Literatüre kadın yaşamında spesifik olarak mensturasyonun etkilerini ölçmeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı kazandırılmıştır. Menstruasyon Etki Ölçeği (MEÖ), kısa pratik ve uygulaması kolay bir ölçektir. Farklı kültürlerde geçerlilik ve güvenilirliği sınanmalıdır.