Search

Amaç: Magnezyum, kardiyovasküler hastalıklar başta olmak üzere birçok kronik hastalıkla ilişkilendirilmektedir. Bu çalışmanın amacı, serum magnezyum düzeyi, plazma aterojenik indeksi (PAİ) ve glomerüler filtrasyon hızı (GFH) arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya dahil edilen 214 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Tahmini GFH 60 mL/dakika/1,73 m2 ve üzerinde olanlar “yüksek GFH grubu”, 60 mL/dakika/1,73 m2 ’den düşük olanlar “düşük GFH grubu” olarak gruplandırıldı. Serum trigliserit düzeyinin serum yüksek yoğunluklu lipoprotein düzeyine oranının logaritması alınarak PAİ hesaplandı. Bulgular: yüksek GFH grubunda 72, düşük GFH grubunda 142 hasta yer aldı. Serum magnezyum düzeyi ve PAİ açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı. Tüm popülasyonda serum magnezyum düzeyi ile ilişkili faktörler incelendiğinde, sadece PAİ ile magnezyum arasında negatif yönde bir ilişki saptandı [Odds ratio (OR): -0,212]. Yine tüm popülasyonda PAİ ile ilişkili faktörler incelendiğinde, PAİ ile serum magnezyum düzeyi arasında negatif (OR: -0,189); vücut kitle indeksi, sistolik kan basıncı ve serum ürik asit düzeyi arasında pozitif yönde bir ilişki saptandı (sırasıyla; OR: 0,154; 0,276; 0,165). Gerek PAİ, gerekse magnezyum düzeyleri ile tahmini glomerüler filtrasyon hızı arasında ilişki saptanmadı. Sonuç: Serum magnezyum düzeyi ile PAİ arasındaki ters yönlü ilişki, hipomagnezeminin aterojenite ile ilişkisine dair genel literatür bilgisi ile uyumludur. PAİ ve serum magnezyum düzeyi ile GFH arasında bir ilişkinin saptanmamış olması, hasta sayısının azlığına bağlanabilir.

Background: Systemic immune-inflammatory index (SII), which is derived from neutrophil, platelet and lymphocyte counts, represents the homeostatic balance among inflammatory, immune and thrombotic status. The systemic immune-inflammatory index is superior to indices such as neutrophil-lymphocyte ratio in predicting prognosis in various malignancies, while it is shown to predict future cardiac events better than traditional risk factors after coronary intervention. Objectives: Herein, we aimed to evaluate the relationship of the systemic immune-inflammatory index with atherosclerotic burden and in-hospital complications in acute coronary syndrome patients. Methods: The clinical outcomes, such as extent of myocardial damage, atherosclerotic burden, bleeding, acute kidney injury, duration of hospital stay and in-hospital mortality, were evaluated in a retrospective cohort of 309 consecutive acute coronary syndrome patients. The systemic immune-inflammatory index was calculated as (Platelet X Neutrophil)/Lymphocyte count on admission. Study population was categorized into tertiles with regard to systemic immune-inflammatory index. A p value of

Objective: Histopathological overexpression of folate receptor-1(FOLR1) involved in folate transport in cell growth has been reported in various cancers. Increased serum FOLR1 (sFOLR1) has also been reported in epithelial ovarian cancer. The aim was to investigate sFOLR1 levels in non-small cell lung cancer(NSCLC) patients and the response prediction of the standard chemotherapy targeting folic acid metabolism. Methods: In this prospective study, sFOLR1 levels were investigated in 30 healthy individuals and 60 patients with stage4 malign metastatic NSCLC before and after standard chemotherapy. The commercial immunoassay(ELISA) kit was used for the analysis of sFOLR1. Serum carcinoembryonic antigen(CEA), vitamin B12, and folate levels were also investigated. Results: In NSCLC patients sFOLR1 levels were significantly higher(p

Amaç: Türkiye'de en sık görülen tek gen hastalıkları olan hemoglobinopatilerin (HBP) yüksek prevalansına rağmen, bazı bölgelerde veri bulunmamaktadır. Hemoglobinopati evlilik öncesi tarama programının (PMS) etkinliğini değerlendirmeyi ve tam kan sayımı (CBC) parametrelerinin etkin kullanımının maliyet-etkililiğe katkısını araştırmayı amaçladık.Yöntem: 4 yılda 49,171 HMP tanısı konan olgu ve bir yılda HMP’si olan olguların tam kan sayımları geriye dönük olarak değerlendirildi.Sonuç: HBP'nin toplam insidans oranı %3.41, β-talasemi taşıyıcılığı (β-TT) %1.98 bulundu. PMS grubunda HMP insidansı %2.43, β-TT %1.08 idi. Ayrıca HbF, HbD, HbC, HbS, HbE ve HbJ sırasıyla %0.49, %0.14, %0.05, %0.04, %0.007 ve %0.009 oranında tespit edildi. ROC analizinde diğer indekslere kıyasla RDW/MCH oranı, HBP (erkek:0.922- kadın:0.961) ve β-TT (erkek;0.928- kadın:0.961) tanısal etkinliğinde her iki cinsiyet için de en başarılıydı.Sonuç: PMS, HBP taramasında etkili bir uygulama programı olarak bulundu. RDW/MCH oranı; HBP ve β-TT'nin saptanmasında ve halk sağlığı taramalarında gereksiz test isteklerinin azaltılması ve maliyet etkinliği açısından en kullanışlı parametreydi., Objective: Despite the high prevalence of hemoglobinopathies (HBP), the most common single-gene disorders in Turkey, data in some regions are lacking. We aimed to evaluate the effectiveness of the hemoglobinopathy premarital screening program (PMS) and to investigate the contribution of efficient use of complete blood count (CBC) parameters on cost-effectivity.Method: Hemoglobinopathy diagnosed 49171 subjects in 4 years and CBC of subjects with hemoglobinopathy in a year were evaluated retrospectively.Result: The total incidence rate of HBP was 3.41%, β-thalassemia trait (β-TT) was 1.98%, Hemoglobinopathy incidence in the PMS group was 2.43%, β-TT was 1.08%. Moreover, HbF, HbD, HbC, HbS, HbE and HbJ were detected with the incidences of 0.49%, 0.14%, 0.05%, 0.04%, 0.007% and 0.009%, respectively. RDW/MCH ratio compared to other indices was the most successful for both sexes in diagnostic efficiency of HBP (AUC: male:0.922 - female:0.961) and β-TT (AUC: male;0.928 - female:0.961). Conclusion: PMS was found to be an effective application program in hemoglobinopathy screening. RDW/MCH ratio was the most useful and easy parameter in detecting HBP and β-TT in PMS and in terms of reducing unnecessary test requests and cost-effectiveness in public health screenings.

Amaç: Akut bronşiolit, inflamatuar bir hastalıktır. Nötrofil/lenfosit oranı (NLO) çeşitli inflamatuar hastalıklarda arttığı bilinen inflamatuar belirteçlerdir. Bu çalışmada amacımız bronşiolitli çocuk hastalarda NLO değerlerini incelemek ve hastalık şiddetiyle ilişkisini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Çalışma akut bronşiolit tanısı alan 3 ay ile 5 yaş arasında 77 hasta ve 34 sağlıklı çocuktan oluşturuldu. Hasta ve kontrol grubunda C-reaktif protein (CRP), beyaz küre sayısı (BKS), ortalama trombosit hacmi (OTH), nötrofil ve lenfosit değerleri ile birlikte NLO değerleri incelendi. Bulgular: Akut bronşiolit grubunda CRP, BKS, NLO ve nötrofil sayısı kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptandı (sırasıyla p

Metabolik sendrom (MetS), insülin direncinin öncülük ettiği, obezite, dislipidemi, hiperglisemi, yüksek kan basıncı ve koroner arter hastalığını (KAH) içeren bir klinik özellikler kümesidir. MetS'nin hızla artan yaygınlığı (genel dünya nüfusunun%20-30'u) ve olası zararlı sonuçları göz önüne alındığında, öngörücü faktörlerini ve mekanizmalarını ortaya çıkarmak için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir. Tip 2 diabetüs mellitus (T2DM), çok sinsi seyreden bir hastalık olup diyabetin en yaygın tipidir ve dünya genelinde yaşam sürelerini olumsuz etkilemektedir. T2DM ve obezite gibi metabolik hastalıklar vücutta birçok sağlık sorununa sebebiyet verdiği için iyileştirilmesinde salgılanan hormonların ilişkisi önemlidir. Çalışmamızda Metabolik Sendrom (MetS), obezite ve Tip 2 (T2DM) diyabet hastalarında irisin ve asprosin düzeylerinin insülin direnci belirteçleri ve kardiyovasküler hastalık riski ile arasındaki ilişkiyi saptayarak ortaya koymayı amaçladık. Çalışmamıza 120 hasta grubu ve 25 kontrol grubu dahil edildi. Metabolik sendromlu hastalarda asprosin, bel çevresi, sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı, trigliserit, insülin, HDL, HOMA, VKİ kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (sırasıyla p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000). Metabolik Sendromlu hastalarda irisin ise anlamlı olarak düşük bulundu (p=0,000). T2DM 'li hastalarda asprosin, bel çevresi, sistolik kan basıncı (SKB), diastolik kan basıncı (DKB), trigliserit (TG), insülin, HDL, HOMA, VKİ kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (sırasıyla p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,007, p=0,000, p=0,000, p=0,000). T2DM 'li hastalarda irisin ise anlamlı olarak düşük bulundu (p=0,000). Sonuç olarak araştırmamızda gruplar içeresinde irisin düzeyleri düşük, asprosin düzeyleri yüksek bulundu. Bu durum ile yeni keşfedilen irisin ve asprosin belirteçlerinin obezite, MetS ve Tip2 DM hastalıklarındaki düzeylerinin ortaya konması ile bu hastalıkların nedenleri ve tedavi konularında cevaplar verilebilecektir. Metabolic syndrome (MetS), led by insulin resistance It is a set of clinical features that includes obesity, dyslipidemia, hyperglycemia, high blood pressure, and coronary artery disease (CAD). Given the rapidly increasing prevalence of MetS (20-30% of the general world population) and possible harmful consequences, further research is needed to uncover its predictive factors and mechanisms. Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is a very insidious disease, the most common type of diabetes, and negatively affects life expectancy worldwide. Since metabolic diseases such as T2DM and obesity cause many health problems in the body, the relationship between the hormones secreted is important in their improvement. In our study, we aimed to determine the relationship between irisin and asprosin levels and insulin resistance markers and cardiovascular disease risk in patients with Metabolic Syndrome (MetS), obesity and Type 2 (T2DM) diabetes. Our study included 120 patient groups and 25 control groups. Asprosin, waist circumference, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, triglyceride, insulin, HDL, HOMA, BMI were found to be significantly higher in patients with metabolic syndrome compared to the control group (respectively p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000). In patients with Metabolic Syndrome, irisin was found to be significantly lower (p=0.000). Asprosin, waist circumference, systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), triglyceride (TG), insulin, HDL, HOMA, BMI were found to be significantly higher in patients with T2DM compared to the control group (respectively p=0.000, p= 0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.007, p=0.000, p=0.000, p=0.000). In patients with T2DM, irisin was found to be significantly lower (p=0.000). In conclusion, irisin levels were found to be low and asprosin levels were found to be high within the groups in our study. With this situation, by revealing the levels of the newly discovered irisin and asprosin markers in obesity, MetS and Type 2 DM diseases, answers will be given about the causes and treatment of these diseases.

Vücut yağ oranının artmasına bağlı olarak tüm yaş gruplarında oluşan endokrin ve metabolik değişiklikler ile karakterize bir hastalık olarak tanımlanan obezite, günümüzde önlenebilir sağlık sorunları arasında yer almakta ve dünya genelinde, çocuk ve adolesanlarda artış göstermektedir. Çocukluk dönemi obezitesi yaşamın ileriki dönemlerini de etkilemekte ve prediyabet, Tip 2 Diyabet (T2DM), metabolik sendrom, hipertansiyon, dislipidemi, polikistik over sendromu (PCOS), kardiyovasküler hastalıklar, koroner arter hastalığı, depresyon gibi birçok sağlık sorunlarını da beraberinde getirmektedir. Çalışmamızda amacımız yakın zamanda keşfedilen nörotrofik faktör neudesinin obez adolesanlarda düzeylerini incelemek ve obezite için yeni bir biyobelirteç olabilirliğini değerlendirmektir. Çalışmaya 58 obez adolesan hasta ve 30 sağlıklı adolesan kontrol grubu olarak alındı. Obez adolesanlarda neudesin düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük saptandı (p=0,013). Obez adolesanlarda VA, VASDS, BOYSDS, VKİ, VKISDS, bel/kalça, glukoz, insülin, total kolesterol (TK), trigliserid (TG), HOMA-IR, tansiyon sistolik (SKB), tansiyon diyastolik (DKB) kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptandı ( sırasıyla p=0,000, p=0,000, p=0,001, p=0,000, p=0,000, p=0,026, p=0,001, p=0,000, p=0,000, p=0,019, p=0,000, p=0,000, p=0,000). Morbid obez hastalarda VASDS, VKİ, VKİSDS, insülin, HOMA-IR düzeyleri obez grubu hastalara göre anlamlı olarak yüksek saptandı (sırasıyla p=0,005, p=0,000, p=0,000, p=0,036, p=0,029). Tüm çalışma grubuna uygulanan korelasyon analizinde neudesin ile VKİSDS düzeyleri arasında negatif korelasyon tespit edildi (r= -0,40, p=0,000). Çalışmamızda ülkemizdeki diğer çalışmalarla uyumlu olarak Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF) kriterleri ile metabolik sendrom sıklığı %31 ve serum neudesin düzeyleri metabolik sendrom, insülin direnci, dislipidemi, hipertansiyon olan adolesanlarda, olmayan adolesanlara göre yükselme eğiliminde bulunmuş fakat istatistiksel farklılık saptanmamıştır (sırasıyla p=0,259, p=0,246, p=0,259, p=0,523). Sonuç olarak obez adolesanlarda serum neudesin düzeyleri ile VKİSDS arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Serum neudesin düzeylerinin obez ve morbid obez adolesanlarda düşük olduğu, metabolik komplikasyonlar ile artış eğilimi gösterdiği ortaya konmuştur. Obezitenin tanı ve takibinde neudesinin kesin rolünü bulmak için ayrıntılı araştırmalara ihtiyaç vardır. Obesity, which is defined as a disease characterized by endocrine and metabolic changes occurring in all age groups due to the increase in body fat ratio, is among the preventable health problems today and it is increasing in children and adolescents worldwide. Childhood obesity also affects later stages of life and brings with it many health problems such as prediabetes, Type 2 Diabetes (T2DM), metabolic syndrome, hypertension, dyslipidemia, polycystic ovarian syndrome (PCOS), cardiovascular diseases, coronary artery disease, and depression. 58 obese adolescent patients and 30 healthy adolescent control groups were included in the study. Neudesin levels were significantly lower in obese adolescents compared to the control group (p = 0,013). In obese adolescents, BW, BWz score, H.z score, BMI, BMIz score, waist/ hip ratio, glucose, ınsulin, total cholesterol, trigliserid (TG), HOMA-IR, systolic BP (SBP) and diastolic BP (DBP) were significantly higher than control group. (p=0,000, p=0,000, p=0,001, p=0,000, p=0,000, p=0,026, p=0,001, p=0,000, p=0,000, p=0,019, p=0,000, p=0,000, p=0,000, respectively). BWz score, BMI, BMIz score, insulin, HOMA-IR levels were significantly higher in morbidly obese patients than in obese patient (p=0,005, p=0,000, p=0,000, p=0,036, p=0,029, respectively). In the correlation analysis applied to the whole study group, a negative correlation was detected between serum neudesin levels and BMIz score (r= -0,40, p=0,000). In our study, in accordance with other studies in our country, according to IDF criteria the frequency of metabolic syndrome were 31% and serum neudesin levels tended to increase compared to adolescents with metabolic syndrome, insulin resistance, dyslipidemia, hypertension compared to without, but no statistical difference was found (p = 0.259, p = 0.246, p = 0.259, p = 0.523 respectively). As a result, a significant correlation was found between serum neudesin levels and BMI z score in obese adolescents. It has been demonstrated that serum neudesin levels were low in obese and morbidly obese adolescents and tend to increase with metabolic disorders. We suggest that our results regarding the role of the neudesin molecule in the regulatory mechanisms of obesity and associated metabolic disorders, which have multifactorial causes, should be supported in larger groups and with detailed studies.

Metabolik sendrom başlangıçta insülin direnci varlığı ile meydana gelen bunu takiben obezite, diyabet, lipid profili bozukluğu olan dislipidemi ve çeşitli kardiyovasküler rahatsızlıkların metabolik bozukluklarını bir çatı altında birleştiren bir endokrin bozukluktur. Dünya üzerinde ciddi bir problem olarak karşımıza çıkan metabolik sendromda, görülme sıklığının nedeni deneklerin bireysel özellikleri ve hayat tarzları ile araştırmanın yapıldığı zaman aralığı ileri sürülmüştür. Metabolik sendromlu kişilerde görülen subklinik kardiyovasküler hastalıkların varlığının da kardiyovasküler hastalık riskinin artmasında etkili olduğu ileri sürülmüştür. Dünyada hızlıca yayılan diyabet ve metabolik sendrom, araştırmacıları bu hastalıkların tanı, tedavi ve patogenezinde görev alan ayıraçlar hususunda araştırmaya yönlendirmiştir. Bu araştırmaların sonucunda da kardiyovasküler hastalıkların önüne geçilebileceği umut edilmektedir. Çalışmamızdaki amacımız yakın zamanda keşfedilen yeni bir peptid olan preptinin metabolik sendromla olan ilişkisini incelemek ve buna bağlı olarak kardiyovasküler risk faktörleriyle ilişkisini değerlendirebilmektir. Çalışmaya 58 metabolik sendrom hastası deney grubu ve 30 sağlıklı birey kontrol grubu olarak alındı. Metabolik sendromlu hastalarda preptin, yaş, bel çevresi, kalça çevresi, sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı, glukoz, insülin, LDL, HDL, total kolesterol, TG, HOMA, HbA1c, VKİ, QUICKI, SCORE risk değerlendirmesi kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (sırasıyla p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,000, p=0,005, p=0,000, p=0,000 p=0,008, p=0,000, p=0,033, p=0,000, p=0,043, p=0,000, p=0,000, p=0,000). Metabolik sendrom hasta grubuna uygulanan korelasyon analizinde Preptin düzeyi ile bel çevresi, sistolik kan basıncı, HOMA ve VKİ arasında pozitif korelasyon tespit edildi (sırasıyla r=0,324 p