Search

The aim of this study is to examine the effect of reading comprehension skills of second grade students in primary schools in Istanbul on their ability to solve mathematical problems according to variables such as gender, socioeconomic level of the schools they study, frequency of reading, and whether they understand what they read while solving questions. The study also aims to determine the relationship between students' reading comprehension skills and problem solving skills. Correlational design was used in the research. The population of the research consists of 379 second grade students from primary schools affiliated to the Ministry of National Education in the city center of Istanbul in 2020-2021 academic year. "Reading Comprehension Test" and "Problem Solving Achievement Test", which were created by the researcher, were used to collect data. The application was carried out by the researcher within 1 class hour, and the success scores of the students from both tests were calculated. Data were analyzed by using correlation analysis, one-way ANOVA and unrelated samples t-test in SPSS package program. According to the findings, it was seen that there is a positive and significant relationship between the reading comprehension and problem solving skills of the primary school second grade students., Bu araştırmanın amacı, İstanbul ilindeki ilkokulların ikinci sınıflarında öğrenim gören öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerinin matematik problemlerini çözme becerilerine etkisinin cinsiyet, öğrenim gördükleri okulların sosyoekonomik düzeyi, kitap okuma sıklığı, soru çözerken okuduklarını anlayıp anlamama durumları gibi değişkenlere göre incelemek ve öğrencilerin okuduğunu anlama becerileri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmada ilişkisel desen kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2020-2021 eğitim-öğretim yılında İstanbul il merkezinde bulunan ve Millî Eğitim Bakanlığına bağlı ilköğretim okullarının 379 ikinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin toplanması amacıyla Gürsoy ve Çeliköz (2021) tarafından oluşturulan “Okuduğunu Anlama Testi” ve “Problem Çözme Başarı Testi” kullanılmıştır. Toplanan veriler korelasyon analizi, tek yönlü varyans analizi ve ilişkisiz örneklemler t testi kullanılarak çözümlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama ve problem çözme becerileri arasında, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Bununla birlikte okuduğunu anlama ve problem çözme becerilerinde kız öğrencilerin erkek öğrencilerden daha başarılı olduğu, öğrenim görülen okulun sosyoekonomik düzeyi yükseldikçe ve kitap okuma sıklığı arttıkça öğrencilerin başarı puanlarının da anlamlı düzeyde yükseldiği sonucuna ulaşılmıştır.

Bu ölçek ilkokulda öğrenim gören öğrencilerin baskın zekâ alanlarının belirlenmesi için geliştirilmiştir. Ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğini saptamak için, İstanbul ilinde bir ilkokulda öğrenim gören farklı sosyo-ekonomik düzeylere sahip ilkokul seviyesinde 485 öğrenci ile uygulama yapılmıştır. Verilerin analizinde betimleyici istatistikler, bağımsız örneklemler t-testi ve tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Çalışmanın geçerliliğinin tespiti için kapsam geçerliliği yapılmış; KMO, KMİ ve KGİ sonuçları ,99 bulunmuştur. Görünüş geçerliliği için uzman görüşüne başvurularak olumlu dönütler alınmıştır. Yordama geçerliliği için regresyona dayalı analiz yapılarak ölçeğin genelinde anlamlı ve yüksek düzeyde korelasyon tespit edilmiştir. Yapı geçerliliği bağlamında yapılan KMO Bartlett’s testi sonuçları (0,84) çalışmanın evrene genellenebileceğini gösterirken; faktör analizi sonuçları ölçeğin sekiz faktörden oluştuğunu ve baskın zekâ alanlarını ,99 oranında doğru olarak ölçebildiğini ortaya koymuştur. Sekiz faktörün toplam varyansı açıklama oranı %100’dür ve her bir ögenin toplam varyansın açıklanmasına katkı sağladığı görülmüştür. Ölçeğin güvenirlik düzeyinin belirlenmesi için iç tutarlılık katsayıları incelenmiştir. Ayrıca bir grup öğrenciye farklı zamanlarda test-tekrar test uygulanarak güvenirlik sonuçları da incelenmiştir. Ölçeğin bütün boyutlarının Cronbach Alpha kat sayılarının .70’ten yüksek olduğu, test-tekrar test sonuçlarının yalnızca işitsel zekâ boyutunda .70’e yakın; diğer boyutlarda bu değerden daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

The main purpose of this study is to reveal the perceptions of academically successful and unsuccessful students towards success and failure. The study is a qualitative study based on phenomenology pattern. The study group of the study was determined using criterion sampling method which is purposive sampling method. In the research, focus group interview technique was used and the data were collected through a semi-structured interview form. As a result of the study, it is concluded that the group with high academic success considers themselves successful in terms of both academic and life success but perceives academic success and life success differently. In order to succeed; they read regularly, do daily repetitions but do not make a study plan. In addition, it is observed that teacher, school and family have a positive effect on students' achievement and technology has both positive and negative effect on students' achievement. On the other hand, it is concluded that the group with low academic success considers themselves as unsuccessful in terms of academic achievement, but finds themselves successful in life. In academic failures; not reading books, technology and peer aspect are found to have significant effects as well as being unplanned., Bu araştırmanın temel amacı akademik olarak başarılı ve başarısız öğrencilerin başarı ve başarısızlığa yönelik algılarını ortaya koymaktır. Araştırma fenomenoloji (olgubilim) desenine dayalı nitel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemi olan ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmada odak grup görüşmesi tekniği kullanılmış, veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma sonucunda akademik başarısı yüksek olan grubun kendilerini hem akademik hem de hayat başarısı anlamında başarılı gördükleri ancak akademik başarı ile hayat başarısını farklı olarak algıladıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bu grubun başarılı olmak için; düzenli kitap okudukları, günlük tekrar yaptıkları ancak çalışma planı yapmadıkları tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin başarılarını öğretmen, okul ve ailenin olumlu etkilediği, teknolojinin ise hem olumlu hem olumsuz etkilediği gözlenmiştir. Akademik başarısı düşük olan grubun ise kendilerini akademik anlamda başarısız gördükleri ancak hayat başarısı konusunda başarılı gördükleri sonucuna ulaşılmıştır. Akademik başarısızlıklarında; planlı çalışmama, kitap okumamanın yanı sıra teknoloji ve akran boyutunun önemli etkileri olduğu bulunmuştur.

The transition betweenthe educational levels in Turkey is depended on exams, which causes studentsenter into a competitive atmosphere beginning from an early age. Involving intoa competitive atmosphere in an early age, the students need further support.They meet this need via private course, study centers, courses, and private tutoring.TED (2010) report stated that the level the students begin to have private tutoringdecreased as low as first classes in the primary schools. Although privatetutoring have become an issue that the students encounter in such early ages,the studies conducted on this issue seem to be limited. The objective of thisstudy is to determine the validity and reliability of "Private TutoringTendency Scale of the Secondary Education Students". The sample of thescale was consisted of 704 students from 7 high schools in Istanbul (6 stateschools and 1 private school). For the analysis of the data, SPSS.20 and Lisrel8.51 package programs were used. Focus group discussions were held with the 12thgrade students and literature review was conducted for preparing the item poolabout the scale. In determining the items in the item pool, the views of domainexperts, philologists, Psychological Counseling and Guidance experts, andassessment and evaluation experts were taken into account. Necessarypermissions were gained from the Istanbul Provincial Directorate of NationalEducation, for implementation of the scale, which was composed of 40 items. Inorder to determine the conformity of the collected data for the analyses,results of KaiserMeyerOlkin (KMO) and Bartlett tests were examined, after whichit was determined that [KMO=0,871, X^2=7788,3 p< ,00] the data was suitablefor Exploratory Factor Analysis (EFA). In determining the factor structure ofthe scale, explanatory and confirmatory factor analyses were conducted.According to the results of the EFA, the ultimate condition of the scale wascomposed of 33 items under 4 factors, which accounted for 44,53 % of the total variance.According to the EFA results, the item load values varied between 0,51 and 0,82. Moreover, it was determined that the fitindices obtained based on the results of the Confirmatory Factor Analysis(CFA) were confirming the results of the EFA. Cronbach Alpha internalconsistency coefficients of the scale were calculated as; 0,84 for the Cognitive Dimension, 0,79 for the Affective Dimension, 0,77 for the Operational Dimension, 0,87 for the Socio-Economic Dimension. Additionally,according to the result of Test-Repeat-Testconducted 3 weeks apart, the relation between the points was determined as 0,71.As the conclusion of the conducted analyses, it was determined that the developed"Private Tutoring Tendency Scale" was a valid and reliable scale., Türkiye’de eğitim kademeleri arasındakigeçişlerin sınavlara dayalı olması öğrencilerin erken yaşlardan itibarenrekabet ortamına girmelerine sebep olmaktadır. Öğrencilerin rekabet ortamınagirmeleri ise beraberinde daha fazla desteğe ihtiyaç duymalarını doğurmaktadır.Öğrenciler ihtiyaç duydukları desteği; özel dershaneler, etüt merkezleri vekursların yanı sıra özel ders alarak sağlamaktadır. TED (2010) raporu,öğrencilerin özel ders alma seviyesinin ilköğretim kademesinde birinci sınıfakadar düştüğünü ortaya koymaktadır. Özel ders alma bu kadar erken yaştaöğrencilerin karşılaştığı bir durum olmasına rağmen Türkiye’de bu konuylailgili yapılan araştırma sayısının oldukça az olduğu gözlenmektedir. Bu yüzdenbu araştırmanın amacı ortaöğretim öğrencilerinin “Özel Ders Eğilimlerini” belirlemeyedönük geçerli ve güvenilir bir ölçek hazırlamak olarak belirlenmiştir. Araştırmanınörneklemini İstanbul ilinde bulunan 6’sı devlet 1’i özel olmak üzere 7 lisedentoplam 704 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin analizi için SPSS.20 ve Lisrel8.51 paket programları kullanılmıştır. Ölçek ile ilgili madde havuzununoluşturulması için ilgili lüteratür taranmış ve ortaöğretim 12.sınıf öğrencileriile odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Madde havuzundan maddelerin seçilmesindeilgili alan uzmanlarının, Dil uzmanlarının, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlikalan uzmanlarının ve Ölçme ve Değerlendirme uzmanlarının görüşlerinebaşvurulmuştur. 40 maddeden oluşan ölçeğin uygulanması için İstanbul İl MilliEğitim Müdürlüğünden ilgili izinler alınmıştır. Ölçeğingeliştirilmesi için toplanan verilerin analizlere uygunluğunun belirlenmesiamacıyla KaiserMeyerOlkin (KMO) ve Bartlett testi sonuçlarına bakılarakverilerin Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) için uygun olduğu [KMO=0,871,X^2=7788,3 p< ,00] tespit edilmiştir. Ölçeğin faktör yapısınınbelirlenmesinde hem açımlayıcı hem de doğrulayıcı faktör analizlerinden yararlanılmıştır.Yapılan AFA sonuçlarına göre ölçeğin nihai hali; toplam varyansın %44,53’ünü açıklamakta ve 4 faktöraltında toplanan 33 maddeden oluşmaktadır. AFA sonuçlarına göre madde yükdeğerleri 0,51 ile 0,82 arasında değişmektedir. Ayrıca yapılan DoğrulayıcıFaktör Analiz (DFA) sonuçlarına göre elde edilen uyum indekslerinin AFAsonuçlarını doğrular nitelikte olduğu tespit edilmiştir. Ölçeğin Cronbach Alphaiç tutarlılık katsayıları; Bilişsel Boyutiçin 0,84, Duyuşsal Boyut için 0,79,Eylemsel Boyut için 0,77 ve Sosyo-Ekonomik Boyut için ise 0,87olarak hesaplanmıştır. Ayrıca 3 hafta arayla yapılan Test-Tekrar-Test sonucuna göre puanlar arasındaki ilişki 0,71olarak tespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda geliştirilen “Özel DersEğilim Ölçeğinin” geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu tespit edilmiştir.

This study was conducted to emphasize the importance of school-parent communication by developing a web-based model that was used and evaluated by both parents and teachers. The study was conducted in the Kesan District in Edirne Province with 32 teachers who work for the Ministry of Education's independent kindergartens and 31 parents who provided feedback. A scale was developed in two forms-one for teachers and another for parents-to discover whether the internet-based web model positively affected school-parent communication. During the development of the scale, pre-interviews were held with teachers and parents who could be accessed. Then, which programs/software to be integrated into the web design that will include open-ended questions in order to improve the school-parent communication. A 35-question interview form was generated according to the results of the pre-interviews and the open-ended questions. In the light of expert opinion, the teacher form of the scale included eight questions that asked for personal information and 31 articles, 23 of which likert-type were, while the parent form included six questions requesting personal information and 29 articles, 23 of which were Likert-type. Factor and article loadings, averages, standard deviation, total article correlation, and correlation coefficients between subtests were calculated for both tests. The coefficient of reliability for the teacher form was found to be Cronbach a=.89 and Cronbach a=.97 for the parent form. After the results were obtained through analysis, factor analysis was applied to the 31-article teacher form and the 29-article parent form to determine the construction validity and a two-factor scale was obtained. The results of the study show that the scale is highly valid and reliable.

The main purpose of this study is to determine the self-efficacy perceptions of classroom teachers' towards computers. The data of the research, where the screening model was used, were obtained with the "Computational Perception of Self-Efficacy Perception Scale" applied to 308 class teachers working in the provinces of Bahçelievler and Bağcılar, İstanbul. Variance analysis techniques have been used for variables, seniority, and ways of learning to use computer in predicting self-efficacy perceptions of primary school teachers and t test has been used for the gender variable. The results of the research indicate that the teachers' self-efficacy perceptions are high, and their experience with the teaching profession, that is their seniority, changes their self-efficacy perceptions. Nevertheless, the gender of classroom teachers and the ways in which they learn to use a computer do not differentiate their self-efficacy perceptions. In order to increase the proficiency perceptions of the classroom teachers towards the computer in the direction of the results obtained, proposals have been made about pre-service and inservice training studies and researches to be done, Bu çalışmanın temel amacı sınıf öğretmenlerinin bilgisayar konusundaki öz yeterlik algılarını belirlemektir. Tarama modelinin kullanıldığı araştırmanın verileri İstanbul ili Bahçelievler ve Bağcılar ilçelerinde görev yapmakta olan 308 sınıf öğretmenine uygulanan “Bilgisayara Yönelik Özyeterlik Algısı Ölçeği” ile elde edilmiştir. Sınıf Öğretmenlerinin bilgisayara ilişkin özyeterlik algılarının ortaya konulmasında cinsiyet için t testi, kıdem ve bilgisayar kullanmayı öğrenme yolları değişkenleri için ise varyans analizi tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları sınıf öğretmenlerinin özyeterlik algılarının yüksek düzeyde olduğunu ve öğretmenlik mesleğine ilişkin deneyimlerinin yani kıdemlerinin öz yeterlilik algılarını değiştirdiği yönündedir. Bununla birlikte sınıf öğretmenlerinin cinsiyetleri ile bilgisayarı kullanmayı hangi yollardan öğrendikleri onların özyeterlik algılarını farklılaştırmamaktadır. Ulaşılan sonuçlar doğrultusunda sınıf öğretmenlerinin bilgisayara yönelik yeterlilik algılarının daha da artırılabilmesi için hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim çalışmaları ile yapılacak araştırmalara ilişkin öneriler getirilmiştir

Yapılan araştırmanınamacı, kuantum öğrenme yaklaşımının ingilizce kelime öğrenme üzerineetkilerinin belirlenmesidir. Araştırmada açıklayıcı karma desen kullanılmış venicel araştırma sonuçları nitel araştırma verileri ile desteklenmiştir. Araştırmanınnicel kısmını öntest-sontest kontrol gruplu deneysel desen ve nitel kısmını isegörüşmelere ve gözlemlere dayalı içerik analizi oluşturmaktadır. Araştırmanınçalışma grubunu, uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen, İstanbul ilinde bulunanbir devlet okulunun 11. sınıfına devam eden 62 öğrenci oluşturmaktadır.Öğrencilerden rastgele geçilen 32 tanesi kuantum öğretim yönteminin uygulandığıdeney grubunda ve kalan 30 tanesi geleneksel öğretim yönteminin uygulandığıkontrol grubunda yer almıştır. Çalışma, kuantum öğrenme yaklaşımı konusundabilgilendirilen 4 İngilizce öğretmeni tarafından 2 hafta süresinde ve 8 derssaati boyunca yürütülmüştür. İngilizce öğretmenleri tarafından 60 tane İngilizcekelimenin öğrenilme durumunu ölçmek amacıyla Kelime Bilgisi Testi (KBT) hazırlanmıştır.Kelime Bilgisi Testi çalışmadan önce ön-test ve çalışmanın bitiminde son-test olarakuygulanmıştır. Ayrıca kalıcığılın ölçülmesi amacıyla, çalışmanın tamamlanmasından1 ay sonra gruplara yeniden uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubu ön-test, son-testve kalıcılık testi sonuçlarının normal dağılıma uyması nedeniyle t-testiyapılmıştır. Deney ve kontrol grubunun yalnızca kalıcılık testi sonuçlarıarasında anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Böylece kuantum öğrenmeyaklaşımına dayalı öğretim uygulamalarının İngilizce kelime bilgisininkalıcılığı açısından geleneksel öğretim yöntemlerine göre daha etkili olduğugörülmüştür. Uygulama sonunda ingilizce öğretmenlerinin ve öğrencileringörüşlerinden oluşan nitel verilere kavram analizi uygulanmıştır. Kuantumöğrenme yaklaşımının araştırmaya, eleştirel düşünmeye, problem çözmeye veişbirliğine zemin hazırladığı görülmüştür. Ulaşılan sonuçların alanyazında bulunan benzer çalışmaların sonuçlarıylauyum gösterdiği saptanmıştır.

Bu araştırmada; bilgisayar destekli öğretimin, okul öncesi eğitime devam eden altı yaşgrubu çocuklarına zaman ve mekân kavramlarını kazandırmaya yönelik etkisi incelenmiştir.Araştırmanın çalışma grubunu Sakarya ili Adapazarı İlçesi bir ilköğretim okulu anasınıflarındaöğrenim gören altı yaş grubundaki 60 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada ön test–sontest kontrol gruplu deneme modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Kol (2010)tarafından geliştirilen Zaman ve Mekân Kavramları Başarı Testi (ZMKBT) kullanılmıştır.Araştırma toplam 17 hafta sürmüştür. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapmahesaplamaları yapılmış ve veriler 0,05 anlamlılık düzeyinde bağımsız ve bağımlı t-testi ileanaliz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda ulaşılan genel sonuç; bilgisayar destekliöğretimin çocukların zaman ve mekân kavramlarının kazanımını anlamlı biçimde desteklediğiyönündedir.

The aim of this study is to test the validity and reliability of the Internationalization Index of Higher Education in Turkey, which provides a ranking of institutions of higher education in Turkey according to their degree of internationalization. The item discrimination, construct validity (exploratory and confirmatory factor analyses), and internal consistencies of the index’s indicators and subindicators were tested using data obtained from 300 faculty members. The findings obtained showed that the index was made up of five indicators—(i) university research performance, (ii) curricular efficiency, (iii) international linkages, (iv) student support, and (v) urban sufficiency—as well as of 33 subindicators, and that the index was valid and reliable. The study then made use of the Delphi method to establish the weight of the index’s indicators and subindicators. In sum, it can be said that the study effectively constitutes a proof toward utilization of the Internationalization Index of Higher Education in Turkey for the ranking of institutions of higher education in terms of internationalization., Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yükseköğretim kurumlarının uluslararasılaşma derecelerine göre sıralanmasını sağlayan Türkiye’de Yükseköğretimin Uluslararasılaşma Endeksinin geçerlik ve güvenirliğini sınamaktır. Endeks gösterge ve alt göstergelerinin madde ayırt ediciliği, yapı geçerliği (açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi) ve iç tutarlıkları 300 öğretim üyesinden elde edilen veriler kullanılarak test edilmiştir. Elde edilen bulgular endeksin, (i) üniversite araştırma performansı, (ii) eğitim programı yeterliği, (iii) uluslararası bağlantılar, (iv) öğrenci desteği ve (v) şehir yeterliği olmak üzere beş gösterge ve 33 alt göstergeden oluştuğunu, geçerli ve güvenilir olduğunu göstermiştir. Çalışmada daha sonra Delphi tekniği kullanılarak endeks gösterge ve alt göstergelerinin ağırlıkları belirlenmiştir. Sonuç olarak, Türkiye’de Yükseköğretimin Uluslararasılaşma Endeksi’nin yükseköğretim kurumlarının uluslararasılaşmalarına göre sıralanmasına yönelik olarak kullanılması için bir kanıt niteliğinde olduğu söylenebilir.

Bu çalışma, ortaöğretim dokuzuncu sınıf öğrencilerinin okulda dışlanmışlık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma farklı veriler arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçladığından, nicel bir çalışma olup ilişkisel araştırma desenindedir. Çalışma grubunu, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde bulunan üç devlet okulunda, 2014-2015 akademik yılı bahar döneminde ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinden 101’i erkek 112’si kız olmak üzere 213 kişi oluşturmuştur. Çalışma kapsamında ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerin dışlanmışlık düzeylerini tespit etmek için “Okulda Dışlanmışlık Ölçeği” kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin akademik başarılarını tespit etmek için herhangi bir ölçme aracı kullanılmamış, öğrencilerin güz dönemi not ortalamaları esas alınmıştır. Elde edilen veriler, Sosyal Bilimler İçin İstatistiksel Programı (SPSS.20) ile analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında yapılan istatistiksel analizler sonucunda dokuzuncu sınıf öğrencilerinin cinsiyet, başka okuldan nakil olma durumu ve aile gelir durumu değişkenlerine göre bir farklılaşma göstermediği tespit edilmiştir. Katılımcıların okulda dışlanmışlık düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkiyi tespit etmek için korelasyon katsayıları incelenmiştir. Yapılan istatistiksel işlemler sonucunda dışlanmışlık düzeyleri akademik başarıları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (r=0,01). Ayrıca akademik başarı ile dışlanmışlık bireysel boyut (r=0,01) sosyal boyut (r=-0,06 ) anlamlı bir ilişki rastlanmamıştır.

Bu araştırmada, Türk ve uluslararası üniversite öğrencilerinin eğitim gördükleri şehre, şehir halkının ise bu öğrencilere karşı tutumlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Kesitsel desende tasarlanan araştırmada nicel araştırma yaklaşımı desenlerinden tarama deseni kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 1055 uluslararası üniversite öğrencisi, 1306 Türk üniversite öğrencisi ve bu öğrencilerin öğrenim gördükleri şehirlerdeki 1003 vatandaş oluşturmuştur. Araştırmada veriler, araştırma kapsamında geliştirilen üç tutum ölçeğiyle elde edilmiş olup elde edilen verilerin çözümlenmesinde t-testi ve ANOVA analizi kullanılmıştır. Bulgular, Türk öğrencilerin öğrenim gördükleri şehre ilişkin tutumlarının orta, uluslararası öğrencilerin tutumlarının ise orta-üstü seviyede olduğunu; buna karşın şehir halkının ise üniversite öğrencilerine karşın alt-orta seviyede bir tutum sergilediğini göstermiştir. Ayrıca toplum tarafından öğrenci şehri (örneğin Bursa, İzmir, Eskişehir) olarak bilinen şehirlerde öğrenim görmek öğrencilerin şehre karşı tutumlarını pozitif etkilemektedir. Buna karşın özellikle İstanbul gibi geçim standardı yüksek, ulaşım ve barınma sorunun olduğu şehirler ise öğrencilerin şehre karşı tutumlarını negatif olarak etkilemektedir. Sonuç olarak üniversite eğitiminin kalitesini artırmak için sadece fiziksel yapılara ve eğitim içeriğinin kalitesine değil, üniversitenin bulunduğu şehirlerdeki illerdeki halkın öğrencilere karşı tutumlarının olumlu yönde geliştirilmesine de önem verilmelidir., In this study, we aimed to investigate comparatively the behaviors of Turkish and international university students towards the city they have their education and of the city population towards these students. We designed the study in cross-sectional pattern and used screening pattern as quantitative research pattern. The sample of the study included 1055 international university students, 1306 Turkish university students and 1003 individuals living in the cities that these students have their education. The data of the study were obtained through three behavioral scale developed for the study, and these data were analyzed by t-test and ANOVA analysis. The findings indicated that the behaviors of Turkish students towards the city were at mid-level and of international students were at mid-high level while the behaviors of the citizens towards university students were at low-mid level. Also, having education in cities known to be student cities (i.e. Bursa, Izmir, Eskişehir) by the people provides a positive contribution to the behaviors of students towards the city. On the other hand, the cities with high living standards and transportation and accommodation problems such as Istanbul provide a negative contribution to the behaviors of students towards the city. In conclusion, in order to improve the quality of university education, it is important not only to improve the physical structures and educational content but also to develop the behaviors of people living in related city towards students positively.

Bu araştırmanın genel amacı, Türkiye'deki Eğitim Programları ve Öğretim (EPÖ) alanındaki öğretim üyelerinin "yapılandırmacılık anlayışlarını" belirlemektir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırma, olgu bilim desenine göre tasarlanmıştır. Amaçlı örnekleme tekniklerinden "ölçüt" ve "kolay ulaşılabilir" örneklem teknikleri bir arada kullanılarak Türkiye'deki farklı üniversitelerde görev yapan 9 öğretim üyesinin görüşüne başvurulmuştur. Veriler 2015 bahar döneminde ve yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak elde edilmiştir. Veriler içerik analizi yoluyla analiz edilmiş ve "görecelik", "şüphecilik", "öğrenci merkezlilik", "çok kültürlülük" ile "dünya vatandaşlığı" olmak üzere 5 tema oluşturulmuştur. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre bazı katılımcıların yapılandırmacılığı salt bir "öğrenme kuramı", bazı katılımcıların ise hem "öğrenme kuramı" hem de "eğitim felsefesi" olarak algıladıkları anlaşılmıştır. Katılımcıların bilginin göreli olduğu, bilgiye şüphe ile yaklaşmak ve eğitimde öğrenciyi merkeze almak gerektiği konusunda fikir birliği içinde oldukları gözlenmiştir. Diğer taraftan bazı katılımcıların yapılandırmacılık anlayışında, çok kültürlülük ve dünya vatandaşlığı kavramlarına yer vermedikleri ve yapılandırmacılıkla bu kavramları ilişkilendirmediği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca bazı katılımcılar çekincelerini ifade etmekle birlikte tüm katılımcıların çok kültürlülük ve dünya vatandaşlığı ilkelerini benimsediği söylenebilir., The purpose of this study was to define the understanding (s) of constructivism held by faculty members in the field of curriculum and instruction departments. The qualitative research design was employed, within a phenomenological approach for this study. The criterion and conveniences sampling techniques were combined and the opinions of nine faculty members employed at different universities in Turkey were elicited. The data were obtained in the spring of 2015 through via a semi-structured interview form. The data were analyzed via a content-analysis method and the following five themes were created: "relativity", "skepticism", "learner-centeredness", "multiculturalism" and "world citizenship". Findings of this study was also obtained from the study and it was concluded that while certain participants regarded constructivism as merely a "learning concept", other participants perceived it as both a "learning theory" and an "educational philosophy". It was observed that participants were in agreement that knowledge was relative, and that there was a need to approach knowledge with doubt and to move the student place the student at the center of the educational process. Moreover, the conclusion was reached that certain participants, within their understanding of constructivism, did not allocate space incorporate the concepts of multiculturalism or world citizenship or did not associate these with the issue of constructivism. Furthermore, it may be concluded that although certain participants expressed their reservations (with regard to particular issues), all participants had indeed embraced the fundamental principles of multiculturalism and world citizenship.

Bu araştırmanın amacı yeni program geliştirme anlayışına dayalı olarak örnek bir program geliştirmek ve öğrenci başarısı üzerindeki etkisini belirlemektir. Öntest-sontest kontrol gruplu deneysel modelin kullanıldığı araştırmada, G.Ü.T.E.F. Metal öğretmenlik programına kayıtlı toplam 46 öğrenci denek olarak kullanılmıştır. Öğrenciler deney ve kontrol gruplarına tesadüfi olarak atanmıştır. Deney grubunda tasarlanan ders programı (TDP), kontrol grubunda ise mevcut program (MP) 4 hafta boyunca uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre TDP mevcut programa göre öğrenci başarısı üzerinde daha etkili olmuştur., Purpose of this study is to develop a sample program based on new curriculum development approach and to determine its effect on student achievement. An experimental model with a pretest – posttest control group was used with 46 subjects who study at Metal Teaching Training Program at Gazi University Faculty of Technical Education. Students were randomly selected for control and experimental groups. Designed syllabus (DS) practiced with the experimental group and current syllabus (CS) with the control group was applied for 4 weeks. The obtained findings indicate that the designed course program (DS) has been more effective on student achievement than current program (CS).

1970`li yıllarda bilgisayarlardan nasıl yararlanılacağı düşüncesi, okullarda uygulanmakta olan öğretim yöntemlerinde bazı değişikliklerin yapılması ihtiyacım doğurmuş ve özellik . bir çok gelişmiş ülke bu konuda araştırma yapmaya başlamıştır. Bu araştırmaların şüphesiz en önemli ürünlerinden birisi bilgisayar destekli öğretimdir (Arseven, 1986). Bilgisayar Destekli Öğretim (BDÖ); Öğretim sürecinde, öğrencilerin bilgisayarlarla etkileşimde bulunması ve bilgisayarların süreçte bir Öğretim aracı ve öğretim ortamı olarak iş görmesi etkinlikleri olarak tanımlanabilir. Bilgisayar bu süreç içerisinde öğretmenin zor, fakat zorunlu bazı görevlerini üstlenmekte ve ona destek olmaktadır. Bu yönüyle sürece karşı bir seçenek değil sistemi tamamlayıcı, güçlendirici bir unsur olarak yer almaktadır.

Bu araştırmada, okul öncesi dönemdeki hızlı doğrucu, yavaş doğrucu (reflektif), hızlı yanlışçı (impulsif) ve yavaş yanlışçı çocukların ahlaki ve sosyal kural anlayışları karşılaştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Erzurum İl merkezindeki ilköğretim okullarının anasınıflarına devam eden beş-altı yaş grubu 300 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada Smetana (1981) tarafından geliştirilen çocukların ahlaki ve sosyal kural anlayışlarını değerlendiren 10 resim kullanılmıştır. Çocukların hızlı doğrucu, yavaş doğrucu, hızlı yanlışçı ve yavaş yanlışçı bir bilişsel stile sahip olup olmadığını belirlemek içinde Wright (1971) tarafından geliştirilen Kansas Okul Öncesi Çocuklar İçin Düşünsellik-İç tepisellik Ölçeğinin A formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler t testi kullanılarak analiz edilmiştir., In this research, fast accurate, reflective, impulsive, and slow inaccurate of children’s moral and social rule knowledges been compared in preschool period. The sample of this study was 300 five-six years old children from elementary schools’ preschool classes in Erzurum province of Turkey. In this research 10 pictures which have been designed by Smetana (1981) are used in order to evaluate the children’s moral and social knowledge. Kansas Reflection-Impulsivity Scale for Preschool (KRISP-A) which is developed by Wright (1971) has been used to determine that children has fast-accurate reflective, impulsive and slow-inaccurate cognitive style or not. t Test are used to statistically analyze in the gathered datas.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların annelerinin ebeveynliğe yönelik tutumları ile bazı kişisel özelliklerinin ebeveynliğe yönelik tutumları üzerindeki etkisini belirlemektir. Yöntem: Araştırma, çocukları bağımsız anaokullarına devam eden 304 anne üzerinde yürütülmüştür. Verilerin toplanması için Annelere “Ebeveynliğe Yönelik Tutum Ölçeği-Anne Formu” uygulanmıştır. Elde edilen veriler, F testi, t testi ve Tukey testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Yapılan istatistiksel analiz sonucunda, annelerin bir işte çalışıp çalışmamasının, eğitim düzeyinin ve sahip olduğu çocuk sayısının ebeveynliğe yönelik ilgilerini etkilediği bulunmuştur. Tartışma: Okulöncesi dönemde çocuğu bulunan annelerin ebevynliğe yönelik tutumlarının olumluya dönüştürülmesi, hem çocuğun gelişiminin desteklenmesine hem de annenin uyumunun arttırılmasına katkı sağlayacaktır. Ayrıca bireysel bazda sağlanan bu yararın toplumsal gelişmeye de katkı getireceği düşünülmektedir., Purpose: The purpose of this study is to determine the parental attitudes and the effect of the individual characteristic on the parental attitude of the mothers whose 5-6 years old children attend preschool education. Method: This research was conducted on 304 mothers whose children attend independent preschool educational. To gather data, “Parental Attitude ScaleMother Form” was applied to the mothers. The data were analised by using F test, t test and Tukey test. Findings: As a result of the statistical analysis, it was found that whether the mothers worked or not, their level of education and the number of children they had affected their parental interests. Discussion: Improving the parental attitude of the mothers who had children attending pre-school education in a possitive way will be beneficial both in supporting the child’s development and in raising the adaptation of the mother. On the other hand, it was concluded that this benefit obtained on an individual level will also contribute to social progress.

Bu çalışmanın amacı, okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların babalarının babalığa yönelik tutumları ile bazı kişisel özelliklerinin babalığa yönelik tutumları üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırma, çocukları okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden 285 baba üzerinde yürütülmüştür. Veriler “Ebeveynliğe Yönelik Tutum Ölçeği- Baba Formu” kullanılarak toplanmıştır ve F testi, t testi ve Tukey testiyle analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, babaların yaşının, eğitim düzeyinin ve sahip olduğu çocuk sayısının babalığa yönelik ilgisini, ilk baba olma yaşının, yeterlilik algısını, doyumunu ve genel tutumunu, eğitim düzeyininde yeterlilik ve genel tutumunu etkilediği görülmektedir. Babaların erken çocukluk dönemindeki çocuğun pek çok gelişim alanını etkilediği düşünüldüğünde babalığa yönelik tutumlarının olumlu olması büyük önem taşımaktadır. Böylellikle babanın bu rolü yerine getirirken mutlu olması sağlanacak ve aile kurumunun işleyişine baba aracılığıyla katkıda bulunulacaktır., The purpose of this study is to determine the paternal attitudes and the effect of the individual characteristic on the paternal attitude of the fathers whose 5-6 years old children attend preschool education. This research was conducted on 285 fathers whose children attend preschool education. To gather data, “Parental Attitude Scale-Father Form” was applied to the fathers. The data were analised by using F test, t test and Tukey test. According to the research findings, it is observed that the age, level of education and the number of children fathers have affect their interest in fatherhood, while their age of first fatherhood affects their perception of efficiency, their satisfaction and general attitude, and their level of education affects their perception of efficiency and general attitude. When it is considered that fathers influence many aspects of a child’s development, it is of great significance that fathers have a positive attitude towards fatherhood. Thus, it will be ensured that fathers will get satisfaction while performing this role, thereby contributing to the functioning of the family insitution via father.

The aim of this study is to determine the social skills levels of students at the secondary school education Through the use of a general screening model social skill scale was applied to 291 students from the secondary schools in the city of Malatya In collecting the data Matson rsquo;s social skill scale consisting of 47 items using a 5 point likert scale with appropriate and inappropriate social behaviors was used The Cronbach Alpha nbsp;internal consistency nbsp;coefficients of the lsquo;inappropriate social behaviors rsquo; sub scale lsquo;appropriate social behaviors rsquo; subscale and the total social behaviors levels are 0 81 0 83 0 94 respectively The findings of the study in which students rsquo; social skill levels were compared based on their gender grade socio economic level and the place they live in are as follows: 1 In terms of gender variable girls have higher social skill levels than boys 2 The places where students live do not affect their social skills 3 Positive and negative behaviors vary according to the economic levels of the students 4 Grade variable is influential on negative social behaviors the higher the grade of students the more likely they reveal negative behaviors, Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri belirlenmektedir. Genel tarama modelinin kullanıldığı araştırmada Malatya il merkezindeki ortaokul okullarında öğrenim gören toplam 291 öğrenciye sosyal beceri ölçeği uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak Matsonun olumlu sosyal davranışlar ve olumsuz sosyal davranışlar olarak toplam 47 maddeden oluşan 5’li Likert tipi sosyal beceri ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlık güvenirlik katsayıları sırasıyla; “olumsuz sosyal davranışlar” alt ölçeği: 0.81, “olumlu sosyal davranışlar” alt ölçeği için 0.83 ve toplam sosyal beceri düzeyleri ise 0.94’tür. Öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin; cinsiyet, sınıf, sosyo-ekonomik düzey ve yaşadıkları yer değişkenlerine göre karşılaştırıldığı araştırmada elde edilen bulgular şu şekildedir; (1) Cinsiyet değişkeni açısından kızların erkeklere göre genel sosyal beceri düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. (2) Yaşadıkları yer öğrencilerin sosyal beceri düzeylerini etkilememektedir. (3) Olumlu ve olumsuz sosyal davranışlar öğrencilerin ekonomik durumlarına göre faklılaşmaktadır. (4) Olumsuz sosyal davranışlar üzerinde sınıf değişkeni etkilidir, sınıf düzeyi arttıkça olumsuz davranışlarda da artış eğilimi gözlenmektedir.

In our day, computers are being effectively used in almost every aspect of life. Their utilization is at an increasing rate in PreSchool Education in the recent years. Computer instructed learning is able to make great contribution to improving standards in Pre-School Education. However, the children must be interested in computer centered learning and enjoy their experience with it. Therefore, the main objective of this research is to study the effect of computer instructed learning on the students’ attitude towards computer. The research is carried out within the framework of pre-test and post-test. The workgroup is composed of 60 pre-school student. The measuring tool used is Evaluation Form For Attitude Towards Computer (EFFATC). In the research, after the pre-test was done, post-test has been applied to students who were given Computer instructed education along 10 weeks. After all, it was evident that computer assisted instruction had positive impact on childrens’ attitudes towards computer., Günümüzde bilgisayarlar hayatın her alanında etkin olarak kullanılmaktadır. Okul öncesi eğitimde de kullanım oranı son yıllarda giderek artmaya başlamıştır. Bilgisayarla desteklenen öğretim, okul öncesi eğitimde niteliğin artırılmasına önemli ölçüde katkı sağlayabilir konumdadır. Bununla birlikte bu katkının tam olarak sağlanabilmesi için çocukların bilgisayarın merkeze alındığı öğrenim sürecine ilgi duymaları, bilgisayarla yapılan etkinliklerden hoşlanmaları, zevk almaları temel koşul niteliği taşımaktadır. Bu yüzden bu araştırmanın amacı, bilgisayar destekli öğretimin okul öncesi çocuklarının bilgisayara yönelik tutumlarına etkisini incelemek olarak belirlenmiştir. Araştırma ön test–son test kontrol gruplu deneme modeli çerçevesinde yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 60 okul öncesi öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada ölçme aracı olarak Bilgisayara Karşı Tutumu Ölçmeye Yönelik Gözlem Formu (BKTÖYGF) kullanılmıştır. Araştırma sürecinde ön testlerin ardından deney grubunu oluşturan çocuklara 10 haftalık bilgisayar destekli öğretim verilmiş ve son testler uygulanmıştır. Elde edilen bulgular göre bilgisayar destekli öğretim, çocuğun bilgisayara yönelik tutumunu olumlu yönde etkilediği yönündedir.

The basic aim of this study is to reveal the effect of a Constructivist Science Teaching Program developed by researchers for efficient and lasting acquisition of scientific processing skills by 6 year olds attending preschool education institutions. The study in which an experimental pre-test post-test model with control group was used the experimental group is composed of a total of 80 children, attending preschool education in 2009-2010 education year, 40 being in the experimental group, 40 being in the control group. The mean age of children is X=71,12 (±0.87) and monthly incomes of their families are less than $1000. Data was collected with a interview form called “Preschool Scientific Processing Skills Scale” which was also developed by researchers. In the in-group comparison of pre-test and post-test score means of experimental and control groups dependent t-test was used and to find out differences between groups independent t-test was used. According to the result of the study, there found significant difference between the Preschool Scientific Processing Skills Scale scores of the children in the experimental group who received Constructivist Science Teaching Program and those of the children who received traditional teaching program at 0.05 level. The scores of the experimental group were found to be higher than the scores of the children in the control group. This result indicates that Constructivist Science Teaching Program administrated to children attending preschool education groups is effective in the acquisition of scientific processing skills., Bu araştırmanın temel amacı, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerini etkili ve kalıcı bir şekilde kazanabilmeleri için araştırmacılar tarafından hazırlanan “Yapılandırmacı Bilim Öğretim Programı”nın etkisini ortaya koymaktır. Öntestsontest kontrol gruplu deneme modelinin kullanıldığı araştırmada çalışma grubu olarak, 2009- 2010 öğretim yılında okul öncesi eğitime devam eden 40’ı deney (18 kız, 22 erkek), 40’ı kontrol grubu (16 kız, 24 erkek) olmak üzere toplam 80 çocuk yer almıştır. Çocukların yaş ortalaması X=71,12 aydır (±0,87) ve ailelerinin aylık geliri ise 1000$’ın altındadır. Hazırlanan fen öğretim programında çocukların bilimsel süreç becerilerini destekleyici fiziksel olaylar ile ilgili mıknatıs, su, sarkaç, rampa, silindir ve gölge etkinlikleri bulunmaktadır. Veriler yine araştırmacılar tarafından hazırlanan “Okul Öncesi Bilimsel Süreç Becerileri Ölçeği” olarak adlandırılan bir başarı testi ile toplanmıştır. Deney ve kontrol gruplarının kendi içlerinde ön test/son test puan ortalamalarının karşılaştırılmasında bağımlı t-testi, gruplar arasındaki başarı farklılıklarının tespitinde ise bağımsız t-testi kullanılmıştır. Ayrıca Yapılandırmacı Bilim Öğretimi Programı’nın kazandırdığı davranışların kalıcılığını test etmek için de yine deney ve kontrol grubunda yer alan çocukların son test puan ortalamaları ile kalıcılık testi puan ortalamaları karşılaştırılmıştır. Araştırma sonucuna göre, Yapılandırmacı Bilim Öğretim Programı’na katılan deney grubu çocuklarının Okul Öncesi Bilimsel Süreç Becerileri Ölçeği puanları ortalamaları ile geleneksel öğretim programına katılan kontrol grubu çocuklarının puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak 0.05 düzeyinde anlamlı fark gözlenmiştir. Deney grubunun puanları kontrol grubunun puanlarına göre daha yüksek bulunmuştur. Bu sonuç, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuklara uygulanan Yapılandırmacı Bilim Öğretim Programı’nın çocuklara bilimsel süreç becerilerini kazandırmada etkili olduğunu ortaya koymaktadır.