Search

Ozon, hızla oksijene parçalanması, hiçbir kalıntı bırakmaması sebebiyle başta gıda, kimyasal endüstri ve sağlık sektörü olmak üzere birçok farklı alanda koruyucu ve dezenfeksiyon amaçlı kullanılmaktadır. Bu çalışmada ozon uygulamasının, etlik piliç yemlerinin mikrobiyolojik özellikleri ve besin madde kompozisyonu üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla saf oksijenden üretilen ozon, farklı doz ve farklı sürelerde etlik piliç yemlerine uygulanmıştır. Ozon uygulaması öncesi yemlere Aspergillus niger küfü bulaştırılmış, ardından farklı doz ve sürelerde ozon gazı uygulamasının etkileri incelenmiştir. Ozon uygulaması sonucu yem örneklerindeki Aspergillus niger ve küf-maya sayılarında azalma görülmüş ve istatistikî olarak farklılık önemli bulunmuştur (P

İlk olarak 1953 yılında Zimmerman tarafından tanımlanan extraadrenal feokromasitomalar, paraganglioma olarak isimlendirilir. Genito üriner paraganglioma, tüm paragangliomaların %1’inden azını oluşturmaktadır. Üriner sistemde en sık olarak etkilenen organ mesanedir. Daha az sıklıkla renal pelvis ve üreter etkilenmektedir. Sıklıkla 20-40 yaş arası kadınlarda izlenmektedir. Hastaların semptomları tümörün salgıladığı katekolaminler ile ilişkilidir ve en sık hipertansiyon, baş ağrısı, hematüri ve senkop/palpitasyondur. Biz bu vaka sunumumuzda 56 yaşındaki erkek hastada saptadığımız mesane paragangliomasının tedavisini literatür eşliğinde tartışmayı amaçladık., Extraadrenal phoechromacytomas are also called paragangliomas that were firstly described by Zimmerman at 1953. Less than 1% of all paragangliomas are genitourinary paragangliomas. Bladder is the most affected organ in the urinary system also renal pelvis and ureter was less affected than bladder too. It was frequently occured 20-40 years age women population.The symptoms of patients are related to cathecolamins that was secreted by tumour and the most of symptoms are hypertension, headache, hematuria and syncope/palpitation. In our case presentation, we aimed to discuss treatment of bladder paraganglioma that occured in 56 years age male patient with current literature.

41st FEBS Congress on Molecular and Systems Biology for a Better Life -- SEP 03-08, 2016 -- Kusadasi, TURKEY WOS: 000383616901602 … FEBS

41st FEBS Congress on Molecular and Systems Biology for a Better Life -- SEP 03-08, 2016 -- Kusadasi, TURKEY WOS: 000383616901303 … FEBS

Aşırı aktif mesane (AAM) hayat kalitesi üzerine belirgin etkisi olan yaygın bir tıbbi durumdur. Tedavi yaklaşımı davranışsal ve farmakolojiktir. İlk farmakolojik tedavi alternatifi tolerabilitesi, etkinliği ve uzun dönem komplians gibi sınırlayıcı faktörleri olan antikolinerjik ajanlardır. AAM’ nin patofizyolojisinin anlaşılması ve farmakolojik tedavideki alternatif ajan arayışı, bu durumun tedavisi için yeni moleküllerin geliştirilmesini sağlamıştır. Bu moleküllerin antikolinerjik ilaçlarla benzer etkileri olup, yan etkilerinden kaçınmaktadırlar., Overactive bladder (OAB) is a prevalent condition that has a significant impact on quality of life. The usual treatment approach is both behavioral and pharmacological. The first-line pharmacological treatment commonly utilizes anticholinergic agents, which may be limited by their tolerability, efficacy, and long-term compliance. Developments in elucidating the pathophysiology of OAB and alternative targets for pharmacological therapy have led to newer agents being developed to manage this condition. These agents which have alternate mechanism of action and avoid the anticholinergic side effects.

Aşırı aktif mesane (AAM) hayat kalitesi üzerine belirgin etkisi olan yaygın bir tıbbi durumdur. Tedavi yaklaşımı davranışsal ve farmakolojiktir. İlk farmakolojik tedavi alternatifi tolerabilitesi, etkinliği ve uzun dönem komplians gibi sınırlayıcı faktörleri olan antikolinerjik ajanlardır. AAM' nin patofizyolojisinin anlaşılması ve farmakolojik tedavideki alternatif ajan arayışı, bu durumun tedavisi için yeni moleküllerin geliştirilmesini sağlamıştır. Bu moleküllerin antikolinerjik ilaçlarla benzer etkileri olup, yan etkilerinden kaçınmaktadırlar., Overactive bladder (OAB) is a prevalent condition that has a significant impact on quality of life. The usual treatment approach is both behavioral and pharmacological. The first-line pharmacological treatment commonly utilizes anticholinergic agents, which may be limited by their tolerability, efficacy, and long-term compliance. Developments in elucidating the pathophysiology of OAB and alternative targets for pharmacological therapy have led to newer agents being developed to manage this condition. These agents which have alternate mechanism of action and avoid the anticholinergic side effects.

İnfertil erkeklerde varikoselin artan sıklığı bu konuda yapılan çalışma sıklığının artmasına ve tedavi için moleküler düzeyde araştırmalar yapılamsına neden olmuştur.Bu çalışmanın amacı deneysel rat modelinde varikosele bağlı testiküler disfonksiyon patofizyolojisinde TRAIL ve reseptörlerinin rolünün olup olmadığı amaçlanmıştır.Ratlar kontrol,sham ve varikosel olarak üç gruba ayrılmıştır.Ratların sol testiküler ve renal venlerine parsiyel ligasyon uygulanarak varikosel oluşturulmuştur.Ratlar cerrahien 13 hafta sonra değerlendirilmiştir.Testis hücrelerindeki DNA fragmentasyon derecesi terminal deoxynucleotidyl transferase deoxyuridine triphosphate nick end labeling (TUNEL) assay methodu ile incelenmiştir.Tübül dejenerasyonu Johnsen skorlama sistemi ile değerlendirilmiştir. TRAIL ve resptörlerinin ekspresyon dereceleri immünohistokimya ve Western Blot teknikleri ile değerlendirilmiştir. Apoptotik index; Johnsen skoru , TRAIL ve reseptörlerinin ekspresyonu ile beraber değerlendirilmiştir.İstatiksiksel yöntemler olarak bilgisayar ortamında Kruskal-Wallis and Dunn's multiple comparison testleri kullanılarak ortalama değer ±s.d. saptanmıştır.Germ hücre apaptotik indeksi varikosel grubunda sham ve kontrol grubuna göre istatistiksel olarak artmış saptanmıştır(P=0.0031).Johnsen skoru varikosel grubunda ,kontrol ve sham grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı azalmıştır(P

Amaç: Bu çalışmada kliniğimizde opere edilen penil fraktür hastalarının etyolojisi, preoperatif klinik bulguları ve postoperatif uzun dönem sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ağustos 2011 - Ağustos 2015 tarihleri arasında penil fraktür ön tanısı ile acil servise başvuran ve kliniğimizde opere ettiğimiz 25 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların tamamına penil fraktür tanısı fizik muayene ile konuldu. İki hastaya üretroraji sebebi ile pre-operatif üretrografi yapılmıştı. Hastaların 9’u genel anestezi ile opere edilirken 16’sı spinal anestezi altında opere edilmişti. Bulgular: Çalışmamızda hastaların ortalama yaşı 40.84±12.7 22-70 yıl olan 25 hastadan oluşmaktaydı. Bütün hastalar değerlendirildiğin de cinsel ilişki sıklığı 3.1±1.2/hafta olarak bulundu. Hastaların 13’i vajinal 2’si anal yolla olmak üzere 15’in de %60 penil fraktürün cinsel ilişki esnasında olduğu saptandı. Altı hastada %24 ise uyku sırasında dönme veya düşme, üç hastada %12 penil tümesans manevraları, bir hasta %4 ise mastürbasyon esnasında penil fraktür meydana gelmişti. Cinsel ilişki sırasında penil fraktür oluşan hastaların üçünde PDE5 inhibitörü %12 , üçünde ise kayganlaştırıcı kullanımı %12 mevcuttu. Sonuç: Penil fraktür hastalarının ayrıntılı pre-operatif değerlendirmesinde cinsel ilişki tipi, hastanın kullandığı ilaçlar, cinsel ilişki sıklığının sorgulanması tanı koymada ek bilgiler sağlayabilir. Penil fraktür tanısı tipik anamnez ve fizik muayene bulgularıyla kolaylıkla konabilir ve üretrorajisi olan hastalarda üretrografi gibi ek radyolojik tetkik gerekebilir., Objective: In this study we aim to review of etiology, pre-operative symptoms and postoperative long-term results of our operated penile fracture patients. Material and Methods: Data of 25 patients which applied to emergency room for penile fracture and operated in our clinic between August 2011- 2015 were retrospectively analyzed. All patients were diagnosed by physical examination. Two patients received preoperative urethrography because of urethrorrhagia. Nine patients were treated under general anesthesia, whereas 16 patients treated under spinal anesthesia. Results: Twenty-five patients mean age were 40.84±12.7 22-70 years old in our study. Sexual intercourse interval was 3.1±1.2/week of all patients datas reviewed. We evaluated cause of penile fracture in our patients; vaginal sexual intercourse in thirteen of patients and anal sexual intercourse in two patients totally 15 %60 patients had penil fracture caused by sexual intercourse. Six of patients %24 had fracture when sleeping or to fall in down, three of patients %12 had fracture caused by maneouver of penil tumescence and one of patient’s %4 fracture caused by masturbation. Three patients %12 of penile fracture caused by sexual intercourse had used PDE- 5% inhibitors and other three ones %12 had used gel . Conclusion: Detailed pre-operative evaluation of penil fracture patients reached additional information such as type of sexual intercourse, previous medications, interval of sexual intercourse. The diagnosis of penil fracture can reached easily with typical medical evaluation and physical examination and additional radiological tests such as urethrography need for penil fracture patients with urethrorrhagia