Search

Bu çalışma kapsamında, denim kumaşların kendi-kendini temizleme ve mukavemet özellikleri çok tabakalı kaplama yöntemi ile araştırılmıştır. Çok tabakalı kaplama yöntemi ilk olarak daldırma-çıkartma prensibine göre gerçekleştirilmiştir. Daldırma-çıkartma işleminin en büyük dezavantajı tabakaların adsorpsiyon zamanlarının uzun sürmesidir. Son yıllarda yapılan araştırmalarda ise spreyleme, plaka üzerinde döndürme ve kovalent olarak bağlanma gibi farklı prensiplerle geliştirilmeye çalışılmıştır. Spreyleme sistemi özel ekipmanlar gerektirmekte, plaka üzerinde döndürme yönteminde ise materyal boyutları çok küçük boyutlarla sınırlanmaktadır. Kovalent bağlanma yönteminde ise uygulanabilecek kimyasal madde grupları sınırlı sayıdadır. Bu nedenle çok tabakalı kaplama yönteminin tekstil materyallerine ticari olarak da uygulanabilmesi için yeni bir çalışma prensibi gerekmektedir.Pamuklu çözgü ipliklerine ve denim dokuma kumaşlara, önce yüzeyinde katyonik yükler elde etmek amacıyla katyonizasyon işlemi uygulanmıştır. Katyonizasyon işlemi iki farklı kimyasal madde ile gerçekleştirilmiştir. Çözgü ipliklerinin ve denim kumaşların fonksiyonel bitim işlemlerinde tittanyum dioksit (TiO2) ve alüminyumoksit (Al2O3) yarıiletken nanopartiküller kullanılmıştır. Farklı konsantrasyonlarda nanopartikül/nanopartikül tabakaları oluşturulmuştur. Çok tabakalı kaplama işlemi sonrasında, çözgü ipliklerinin ve denim kumaşların fiziksel özellikleri (mukavemet, eğilme dayanımı), boyama özellikleri (CIELab renk değerleri, yıkamaya karşı renk haslıkları, yaş-kuru sürtünme haslıkları), geçirgenlik özellikleri (hava geçirgenliği) ve kendi-kendini temizleme özellikleri test edilmiştir. Ayrıca çözgü iplikleri ve denim kumaşların üzerinde elde edilen çok tabakalı kaplama yapıların varlığı ve kumaşa etkileri SEM-EDX, FTIR-ATR analizleri ile belirlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Çok tabakalı kaplama yöntemi, denim, TiO2 ve Al2O3 nanopartiküller, fonksiyonel özellikler, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekstil Mühendisliği Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.