Search

Amaç: Konservatif tedaviden fayda görmeyen ağrılı osteoporotik vertebra çökme kırıklı yaşlı hastaların vertebroplasti ve kifoplasti ile tedavi edilerek, beklenen morbidite ve mortaliteden korunmaları ve yaşam kalitelerinin arttırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroşirürji Anabilim Dalında 2003-2004 yılları arasında, ağrılı osteoporotik vertebra çökme kırığı olan dokuz yaşlı hastaya (iki erkek, yedi kadın, 60 yaş üzeri) kifoplasti ve vertebroplasti uygulanmıştır. Yöntemlerin etkinliği, klinik ve radyografik olarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Osteoporotik vertebra kırıkları, serimizde kadınlarda daha yüksek oranda bulunmuştur. Tüm hastalar osteopenik veya osteoporotiktir ve dirençli ağrı en belirgin semptomdur. İlaç tedavisine ve fizik tedaviye yanıt vermemişlerdir. Torakolomber vertebroplasti ve kifoplasti uygulanan dokuz hastadan sadece birinde klinik olarak önemsiz epidural kaçak gelişmiştir. Tüm hastaların şikayetlerinde akut düzelme izlenmiş, radyografik olarak da %88.8’inde postoperatif vertebra elevasyonu sağlanmıştır. Seride mortalite ve morbidite yoktur. Tüm hastalar aynı gün mobilize edilmiş ve ilk üç gün içinde taburcu edilmişlerdir. Tartışma: Osteoporotik vertebra kompresyon kırıkları, yaşlılarda önemli bozukluklara ve mortaliteye yol açar. Bu kırıkların cerrahi tedavisinde, hastanın ağrısını en aza indirmek, kifozu önlemek ve daha iyi yaşam koşullarını minimal invaziv bir yolla gerçekleştirmek hedeflenmelidir. Purpose: It is aimed to increase health-related quality of life and to avoid the clinical consequences of osteoporotic vertebral compression fractures in elderly patients by performing vertebroplasty and kyphoplasty. Material-Methods: Nine elderly patients (two men, seven women, aged over 60) with painful osteoporotic vertebral compression fractures were treated with vertebroplasty and kyphoplasty in University of Ankara Faculty of Medicine, Department of Neurosurgery between 2003-2004. The efficacy of the procedures was assessed clinically and radiographically. Results: Osteoporotic vertebrae fractures were slightly more common in females in our series. All the patients had low bone mineral density and intractable pain. Clinical outcomes were unchanged following medical and physical therapy. In one of the nine patients undergone thoracolomber vertebroplasty and kyphoplasty, the cement leaked into the epidural space after kyphoplasty causing no change in its therapeutic benefits. All the patients had good pain relief, improved function and vertebral body elevation at a rate of 88.8%. There was no mortality and morbidity. All the patients were mobilized the day after the procedures were performed and discharged within three days postoperatively. Conclusion: Osteoporotic vertebral compression fractures represent a significant cause of disability and mortality in the elderly. The surgical treatment of these fractures should address the need to reduce the fracture related pain and the kyphotic deformity and to provide better quality of life to the elderly patients in a minimally invasive fashion.

Spinal kord travması sonrası yaşam kalitesi azalan ve yatağa bağımlı hale gelen insanların fonksiyonel kayıplarını yerine getirmek için çalışmalar her geçen gün artış göstermektedir. Bu çalışmaların başında nörorejenerasyon ile ilgili olanlar önemli bir yer tutmaktadır.Bizde çalışmamızda 8 gruptan oluşan 32 adet rat üzerinde riluzolün nörorejeneratif ve nöroprotektif etkisi üzerine çalışma yaptık. Çalışmamızda daha önceki çalışmalarda rastlamadığımız travma öncesi 48, 36 ve 24 saat önce ilaç verilen gruplardaki klinik değişime vurgu yapmak istedik.Yaptığımız deney hayvanı çalışmasında riluzolün 2 haftalık sonuçlarında istatiksel olarak anlamlı bir fark gözlemlemedik. Ancak özellikle travmadan 48 saat öncesinde riluzol verilen grupta belirgin fonksiyonel geri kazanımları gösteren değerler elde ettik. Bu bilgiler de bize, spinal kord tümör cerrahisi öncesi verilecek riluzol ile fonksiyonel kayıpların minimum, kazanımların ise maksimum düzeye getirmeye yönelik bilimsel yorumlar kazandırmıştır. Bu yöndeki çalışmaların da çok daha pozitif sonuçlar getireceğini konusunda bize ışık tutmuştur. The studies for refunctioning the functional loss of people whose qualities of lives have decreased and who have become bedbound after spinal cord trauma, have been increasing every day. The studies about neuroregeneration are significantly important among these studies.We have studied neurogenerative and neuroprotective effects of riluzole on 32 rats in 8 groups in our study. In our study, we have wanted to emphasize the clinical changing, that we haven't come across in the previous studies, in the groups that were given drugs 48, 36, and 24 hours ago before the trauma. We haven't observed any statistically significant changing in the 2 weeks' results of riluzole in our experimental animal study. However, we have obtained the values that show significant functional recovery especially in the group that were given riluzole 48 hours ago before trauma. These findings have given us scientific remarks about bringing the functional loss to the minimum level and bringing the recoveries to the maximum level with riluzole that is given before spinal cord tumor surgery. Also they have enlightened us about that the studies in this field will bring much more positive results. 76