Search

Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi (CESCR), taraf devletlerden sosyoekonomik hakların ulusal düzeyde tam olarak gerçekleşmesi için tüm mekanizmaları, özellikle yasal ve kurumsal önlemleri benimsemelerini, mevcut kaynakları dâhilinde gerektirir. Bu amaçla Sözleşmeye taraf olan devletler, sosyoekonomik haklara etkili iç hukuksal koruma sağlamak için çeşitli tedbirler almıştır. Bununla birlikte sosyoekonomik haklar, ulusal yasal sistemlerde geleneksel olarak tam koruma ve uygun uygulama mekanizmalarından yoksundur. CESCR’a taraf olan Etiyopya ve Türkiye, kendi iç hukuklarında sosyoekonomik hakları korumuşlardır. Buna göre, insan hakları enstrümanları tarafından belirlenen asgari uluslararası standartları bir karşılaştırma birimi olarak kullanan bu makale, Etiyopya ve Türk sistemlerini ulusal yargı alanlarında sosyoekonomik hakların korunması açısından karşılaştırmalı olarak analiz etmeye çalışmaktadır., International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (CESCR) requires states party to adopt all mechanisms, within the limits of their available resources, particularly legislative and institutional measures, for the progressive and full realization of Socio-economic Rights (SER) at national level. To this end, states party to the Covenant have taken various measures to give effective domestic legal protection to SER. However, SER customarily lack full protection and proper enforcement mechanisms at national legal systems. Ethiopia and Turkey, being parties to the CESCR, have protected SER in their respective domestic laws. Accordingly, using the minimum international standards set by human rights instruments as a unit of comparison, this article strives to comparatively analyze the Ethiopian and Turkish systems for the protection of SER at their national jurisdictions.

İnsan maddi ve manevi ihtiyaçları olan bir varlıktır. Maddi ihtiyaçlarını karşılamak için nasıl ki meslek eğitimi insan için vazgeçilmez bir unsur ise; manevi ihtiyacını karşılamak için Din Eğitimi de göz ardı edilemez.3 Mart 1924 yılında Tevhid-i Tedrisat Kanunu'nun çıkartılmıştır. Medreselerin kapatılmasıyla Din Dersleri konulmuştur. Bu dersler tekrardan 1939 yılına kadar program dışına çıkarılmış/kaldırılmıştır. 1939 dan 1949 yılına kadar yani yaklaşık 10 yıl Milli Eğitimin hiçbir kademesinde Din ve Ahlak dersleri yer almamıştır. 1948 yılından sonra `çok partili hayata geçiş ile` isteğe bağlı olarak ve kademeli bir şekilde Din dersleri okul programlarında yerini almıştır. Halkın %95'inin onayladığı 1982 Anayasası(24. Maddesi) ile birlikte Din dersleri ilköğretim ve ortaöğretimde zorunlu ders olmuştur.30 Mart 2012 tarihinde kabul edilen ve 11 Nisan 2012 yılında Resmi Gazetede yayınlanan 6287 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ve bu kanuna bağlı olarak uygulanan 4+4+4 Eğitim Sistemi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile birlikte okullarda seçmeli din dersleri uygulamasına başlanmıştır. Bu kanun ile birlikte 2017 yılında Ortaöğretimdeki zorunlu ders saati her yıl olmak üzere yılda 2 saate çıkarılmıştır.Sonuç olarak günümüzde Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda seçmeli ve zorunlu olarak iki çeşit Din Eğitimi ve Öğretimi verilmektedir. İsteyen veliler bir dilekçe ile zorunlu Din Din kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin yanında çocuklarına Kur'an-ı Kerim, Temel Dini Bilgiler ve Peygamberimizin Hayatı derslerinin eğitim-öğretimini aldırabilmektedir.Bu bağlamda araştırmamızın temel problemi; zorunlu veya seçmeli din, ahlak ve değer derslerinin programda yer alışı hakkında öğrencilerin düşüncelerin neler olduğu, bu derslerin onların psikolojisini, özgürlük-sorumluluk ve bilgi-cahillik açısından nasıl etkilediğini, onları seçmeli derse iten veya bunlardan uzaklaştıran şeylerin neler olduğunu ve hangi faktörlerin bu tercihleri etkilediğini; seçilen derslerin nasıl değerlendirildiğini ortaya koymaktır. Araştırmamızda `durum çalışması` tercih edilmiştir. Araştırma evreni Türkiye'nin nüfus açısından en büyük ili olan İstanbul'da bulunan Ortaöğretim(Lise) kurumlarıdır. Çalışmamızda İstanbul'da bulunan Ortaöğretim(Lise) kurumları içinden örneklem seçilmiştir. Araştırmada görüşme (mülakat) ve doküman incelemesi (dökümantasyon) teknikleri kullanılarak veri toplanılmıştır. Human (human being) is an entity who has the spiritual and material needs.Just as the vocational education wihich is an essential element meeting People's material needs , the religious education can not be ignored for the spiritual needs of one , either .''The Law on Unification of Education'' was enacted on March 3 , 1924. With the closure of the madrasas , religion courses were adapted. These courses were removed from the curriculum till 1939. '' The Religious and Moral Education'' wasn't in any education stages from 1939 to 1949 which was about 10 years. After 1948 , with the transition to multi-party system , the religion courses have taken its place in the school curriculum in an optional and gradual way. By the law 1982 (24th Article), which is approved by %95 of the public (community) , the religion courses have become a compulsory lesson in the Primary and Secondary education. By the means of Primary Education Law no 6287 , adapted on 30 March 2012 and published on official journal , 4+4+4 education system and Law of Amendment Act ; Elective Religion courses have begun to be applied at schools in addition ; in 2017, compulsary hours of the courses in secondary schools were increased to 2 hours for every years. As a result , Religious Education and Teaching are provided as an optional and compulsary at the schools under Ministry of National Education . While parents who want their children to be exempted from all religion courses can submit a petition , the ones who are willing to have the course ,can take The Quran ,Basic Religious Knowledge and The life of the Probhet Muhammed beside Ethics and Religious Culture.In this context , the main research problem is what the students think about the compulsary or optional religion and the ethic courses affect the students phychology in terms of freedom-responsibility and knowledge –ignorance , what makes the students choose or distance themselves from elective course , which factors cause these decions and to state how the selected courses are being evaluated.In this research '' case study '' is prefered. The target population of the study is secondary education institution located in İstanbul which is one of the major city in terms of population in Turkey. In our study,samples are chosen among the secondary schools in İstanbul. In this research , the data is gathered by the interview and documentation techniques. 115

Bu çalısmanın amacı Türkiye'de askeri bürokrasinin anayasal sistemiçerisindeki yerini tespit etmektir. Askerî bürokrasinin sistem içerisinde edindigigüçlü rol, sivil ve siyasî alan üzerinde kurdugu hâkimiyet çok belirgindir ve ülkegündeminde önemli tartısma konuları arasındadır. Bu baglamda Osmanlı Devleti'ninson dönemlerinden bugüne Türk hukuk mevzuatını tarayarak askeri bürokrasinindevlet cihazı içerisindeki yeri, elinde tuttugu görev ve yetkileri ve kendisine tanınmısayrıcalıkları saptamaya çalıstık. Bunu yaparken bütün bu kanunlastırma girisimlerinikendi döneminin siyasi, ekonomik ve sosyal gelismelerinden bagımsız gelismediginigösterebilmek için bütün çalısmamızı bir tarihsel perspektifle birliktedegerlendirmeyi uygun bulduk. Osmanlı Devleti zamanında yeniçeri ocagınınkaldırılmasıyla Osmanlı-Türk askeri bürokrasisinin eski geleneginden koparılarakyepyeni bir döneme girdigini, Batı tipi laik egitim veren askeri okullardan yetismisyeni askeri sınıfla girilen bu yeni dönemin sancılı bir sürece isaret ettigini ve busürecin bir sürekliligi içinde tasıyarak günümüze kadar ulastıgını tespit ettik. Sözkonusu zaman aralıgının aynı zamanda olaganüstü bir dönemi imledigindenhareketle, devletin güvenlik kaygılarının en üst düzeyde oldugunu ve askeribürokrasinin edindigi görev, yetki ve ayrıcalıkların bu kosullar altında biçimlendiginigöstermeye çalıstık. Tezimizde, askeri bürokrasinin siyasi sistem içerisinde edindigiyetki ve görevler aracılıgıyla sistemi yönlendirme imkânına kavustuguna dikkatçekerek, siyasi sisteme yaptıgı müdahaleleri hangi yöntemlerle gerçeklestirdiginigösterdik. Sonuç olarak bu müdahaleleri etkin bir biçimde yapabilmek için askeribürokrasinin kendini sitemden ?özerk? kıldıgını, askeri güvenlik bürokrasisinin buözerklesme egiliminin, asker-sivil iliskilerini derinden etkiledigini saptadık. This study is to define the place of the Turkish army within the constitutionalsystem. It is obvious that the Turkish army has played a dominant and determinaterole in politics since the very beginning of the last century onwards, which has beenin hot debate amongst columnists as well as academicians and politicians. In thiscontext, we have tried, through searching diligently over the laws (acts, regulations,edicts, decrees, bylaws, etc.) of the country ever promulgated since the last days ofOttoman Empire, to define the place of the Army in the State?s constitutionalstructure, and also to identify the mission and the task it has so far undertaken as wellas the privileges it has held. To show that all those attempts in the whole enactingand codification processes cannot be isolated from the political, economic and socialdevelopments in their particular time, with all the analysis having been made, and allthe conclusions drawn in the present study from a historical perspective. With theabolition of the Janissary Unit, the Ottoman-Turkish military bureaucracy, it maywell be said, came into a new era, soon after, when a modern new army whosemembers were (and has still been) provided with a western-type secular educationwas established through the elimination of the old traditions. This may well be calleda politically throbbing era that has continued to exist to this day. We have concludedthat either the praetorian role the army plays in politics or the privileges it has held sofar is the product of this extraordinary period in which the concern for nationalsecurity mounted to a climax in the country. We have tried to show the ways andmechanisms through which the army intervenes in the political life of the country.Provided with the said undertakings and privileges, the Turkish army has taken anautonomous position against the rest of the political system in order for it, an activeagent of political crisis, to carry out the intervention efficiently whenever it deemsnecessary. Finally, we conclude that such an inclination of the military bureaucracytowards having an autonomous place within the system do affect deeply, and thusshape the civil and military relations. 768

108

İstanbul Sözleşmesi (Kadına Yönelik Şiddet Ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi Ve Bunlarla Mücadeleye Dair Avrupa Konseyi Sözleşmesi) çerçevesinde düzenlenen 6284 Sayılı Ailenin Korunması Ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Yasa şiddete uğrayan, uğrama tehlikesi bulunan kadın, çocuk ve aile bireyleri ile tek taraflı ısrarlı takip mağduru olan kişilerin şiddete karşı korunmasına ve bunlara yönelik şiddetin önlenmesine yönelik alınacak tedbirlerle ilgilidir. Tezin konusu 6284 Sayılı Ailenin Korunması Ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Yasa'nın kadına karşı şiddet açısından incelenmesi ve kadını şiddete karşı koruma rejiminin değerlendirilmesidir. Bu çerçevede çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, şiddetin tanımı, şiddet türleri ve şiddetin nedenleri hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümde Yasa'nın amacı, kapsamı, temel ilkeleri ve tanımlar açıklanmıştır. Yasa'nın amacının, kapsamının, ilkelerinin ve kabul edilen tanımların anlaşılması yasa ile ulaşılmak istenen hedefin ne olduğunun anlaşılması için gereklidir. Buna bağlı olarak T.C. Anayasası ile konuyla ilgili olan Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası hukuki düzenlemelere yer verilmiştir. Üçüncü bölümde, kadına karşı şiddet konusunda büyük önem arz eden ve Yasa'nın temelini oluşturan koruyucu ve önleyici tedbirler açıklanmıştır. Tedbirlerin uygulanabilirlikleri örnek olaylarla anlatılmıştır. Bu bölümde ayrıca, tedbir kararlarına ilişkin usul işlemleri hakkında da bilgi verilmiştir. Dördüncü bölümde ise yargı kararlarında kadına karşı şiddetin nasıl değerlendirildiği ele alınmıştır. Son olarak, sonuç ve değerlendirme bölümünde yasayla ilgili görüş ve değerlendirmeler yer almaktadır. Law numbered 6284 to Protect Family and Prevent Violence Against Women, regulated based on Istanbul Convention (Council of Europe Convention on Preventing and Combating Violence Against Women and Domestic Violence), relates to the protection against violence of women, children, family members and victims of unilateral insistent stalking who are subject to violence or at the risk of violence, and the measures to be taken for the prevention of violence against these people. The aim of this thesis is to review the law numbered 6284 to Protect Family and Prevent Violence Against Women from the standpoint of violence against women and evaluate its regime of protection of women against violence. Within this framework, the study consists of three chapters. The first chapter includes information on the definition, types and reasons of violence as well as the aim, scope and basic principles of the law and definitions.An understanding of the aim, scope, principles and acknowledged definitions of the law is necessary in ensuring insight on the intended purposes of the Law. Accordingly, information on the Constitution of the Republic of Turkey and relevant international legal arrangements that Turkey is party to is given. In the second chapter, protective and preventive measures that are of great importance in the field of violence against women and that provide the foundation of the Law are explained. The applicability of these measures is clarified with case studies. Moreover, information on the procedural acts related to the injunctions is given in this chapter. The third chapter deals with how violence against women is evaluated in adjudications. Finally, remarks as well as evaluations on the law are included in the conclusions and evaluations chapter. 182

Hukuk devleti, en genel anlamıyla, devletin hukuk yoluyla yönetimini, devlet gücünün sınırlandırılmasını ifade eder. Hukuk devletinde hukuk kurallarının eşit bir şekilde tarafsız ve adil olarak uygulanması gerekir. Bu ise bağımsız ve tarafsız yargıyı gerekli kılar. Bir hukuk uygulayıcısı olarak yargıçların, hukuk veya kanun metinlerini tarafsızca ve adil bir şekilde yorumlaması ve uygulaması gerekir. Çünkü objektif hukuk kuralları, yorumlanarak ve uygulamayla gerçek anlamını bulmaktadır. Bu noktada yargının üstlendiği rol önemlidir.Objektif hukuk kurallarının somut uyuşmazlıklara uyarlanması sırasında yorumsal faaliyet kaçınılmazdır. Ancak yorum, kuralsız ve keyfi bir iş değildir. Yorum faaliyeti dürüstlük gerektirir. Bu bakımdan uyuşmazlıkların çözümünde, yargının belirli ve doğru yöntem, kural ve ilkeler çerçevesinde kanun metinlerini ve hukuk kurallarını yorumlayarak somut olaylara uyarlaması gerekir. Fakat bu noktada yargı yetkileri dışına çıkmamalı, kuvvetler ayrılığı ilkesini ihlal etmemelidir.Objektif nitelikteki hukuk metinlerinin doğru yorum yöntemleriyle belirli kurallar ve ilkeler çerçevesinde anlamlandırılması, hukuk devleti ilkesinin yerleşmesine ve kişilerin hukuka güven duymasına katkı sağlayacak ve dava konusu somut uyuşmazlıklarda öngörülebilir bir şekilde belirli sonuçların ve hükümlerin verileceği beklentisini karşılayacaktır. Bu bakımdan, yorum ve uygulamasında keyfilik önlenebilecek, kişilerin hukuka güveni ve öngörülebilirlik tesis edilebilecektir.Bu kapsamda tez ile, hukuk devleti kavramı, kökenleri ve gelişimi ile hukuk metinlerinin anlamlandırılmasında başvurulan yorum yöntem, ilke ve kurallarının incelenmesi ve bu yöntem ve ilkelerin hukuka olan güveni sağlaması açısından öneminin vurgulanması amaçlanmıştır. Bu bakış açısıyla tezde, yargı kararlarından örnekler verilmiş ve kararlarda başvurulan yöntemler açıklanmıştır.Anahtar Kelimeler: Hukuk Devleti, Yorum Yöntemleri ve Kuralları, Hukukta Akıl Yürütme. The rule of law, in the most general sense, refers to govern the state under law and to constrain government powers. The rule of law requires that legal rules should be enforced impartially and equally. This requires impartial and independent judiciary. As a practitioner of law, the Judges must interpret and implement the law or the texts of law fairly and impartially. Because objective legal rules can find their core meaning by interpreting and applying. At this point, the role of Judiciary is vital.During applying objective legal rules to disputes, interpretive activity is unavoidable. However, interpretation is not an irregular and arbitrary task. Interpratation activity requires honesty. In this respect, in resolving disputes, the judiciary should adapt legal texts to cases by interpreting the text of law and legal rules within the framework of certain, and accurate methods, rules and principles. But at this point, the judiciary should not exceed its authorization and violated the principle of separation of powers.Giving meaning to objective legal texts by using accurate interpretation methods within the framework of specific rules and principles contributes to establishment of the rule of law and individuals' confidence in law. Moreover, in disputes in the case, the expectation that certain results and decisions will be given in a predictable way can be met. In this regard, arbitrariness in the interpretation and its application can be avoided and individuals' confidence in law and predictability can be established.In this context with this thesis is aimed to analyze the concept of the rule of law, its roots and development and the interpretation methods, principles and rules used in giving the meaning of legal texts and to emphasize the importance of these methods and principles in terms of providing confidence in law. With this perspective in the thesis, examples of judicial decisions is given and the methods used in these decisions is explained.Key Words: The Rule of Law, Interpretation Methods and Rules, Reasoning in Law. 144

Tezimizin konusu Ceza Muhakemesi Kanunu'nda düzenlenen elkoymadır. Elkoyma Ceza Muhakemesi Hukukunda bir koruma tedbiridir.Elkoyma koruma tedbiri ile güdülen asıl amaç, adil ve sağlıklı bir yargılama/muhakeme için mümkün olan tüm delillere ulaşıp onları emniyet altına almaktır. Bir diğer amaç ise yargılama sonunda verilecek hükmün uygulamasını sağlamaktır. Yani bir suçta kullanıldığı yargılama sonucu hükme bağlanan bir eşyaya, yargılamaya başlamadan önce bu şekilde bir sonuç ortaya çıkar şüphesiyle/ihtimaliyle elkonulmasıdır. Bunun da sebebi uygulamada çoğu zaman karar/hüküm verildiği anda, eğer öncesinde elkoyma yapılmadıysa, hükmü uygulayabilecek bir eşyanın sonradan bulunamamasıdır.Elkoyma, temel hak ve özgürlüklere müdahalesi/ilgilendirmesi sebebiyle Uluslararası sözleşmeler ve ülke anayasalarında da yer almaktadır.Çalışmamızda elkoyma hakkında genel bilgiler verildikten sonra tarihi sürecinden bahsedilmiş ve sonrasında çeşitlerine ve uygulamasına değinilmiştir. The subject of our thesis is the confiscation regulated in the Code of Criminal Procedure Law. Confiscation is a protection measure in the Code of Criminal Procedure law.The main purpose of the confiscation and protective measures is to reach all the necessary evidences and ensure that they are safe in order to conduct a fair and reliable trial. Another purpose is to sustain the implementation of the verdict delivered at the trial. It is to confiscate an object, which has been decided by a trial that it has been involved in a crime, before the trial begins onpossibility/suspicion that such a circumstance might occur afterwards. The reason for this measure is the failure of finding an object after such a verdict has passed unless the confiscation is carried out beforehand.Confiscation is within the international agreements and constitutions of the states since it is directly related to the fundamental freedoms and rights.In our thesis general information and the historical process of the confiscation has been given and different types and implementation of it has also been described. 146