Search

Kimura Hastalığı, kronik inflamatuar bir hastalık olup kesin etiyolojisi halen bilinmemektedir. Batıda oldukça nadir olmasına rağmen, Asya’da endemiktir. Hastalar, genellikle yavaşça büyüme gösteren, tek veya birden fazla subkutan kitleler ile başvururlar. Sıklıkla bölgesel lenfadenopati, serum eozinofil seviye yüksekliği ve artmış serum immünglobulin E seviyesi eşlik eder. Kimura Hastalığı için uygun tedavi yöntemi halen tartışmalıdır. Burada, Kimura hastalığı olan iki erkek hasta sunulmuştur. Kırk beş yaşındaki ilk hastanın, sağ yanak bölgesinde ve sol kaş medial komşuluğunda multisentrik subkutan lezyonları bulunmaktaydı. İkinci hasta ise 58 yaşındaydı ve frontal bölge orta hatta subkutan nodüler bir kitleye sahip idi. Her iki hasta da opere edildi ve tüm lezyonlar dikkatlice tamamen eksize edildiler. Her iki hastaya da kortikosteroid veya radyoterapi gibi bir adjuvan terapi verilmedi ve birinci yıl sonunda her iki hastanın takiplerinde nüks izlenmedi. Her ne kadar, rekürrens olasılığı hakkında konuşmak için erken olsa da, dikkatlice yapılır ise tek başına cerrahi ile kür sağlanabileceğine inanmaktayız., Kimura’s disease is a chronic inflammatory disease which the exact etiology is still unknown. Although it is extremely rare in the West, it is endemic in Asia. The patients usually present a solitary or multiple subcutaneous masses that slowly increase in size. It is often accompanied by regional lymphadenopathy, elevated serum eosinophil counts, and raised serum immunoglobulin E levels. The optimal treatment modality still remains controversial for Kimura’s disease. In here, two male patients with Kimura’s disease are presented. The first one, was 45-years-old, and had 2 discrete subcutaneous lesions on the right cheek and also near the medial side of the left brow. The second patient was 58 years old and he presented a subcutaneous nodular mass on the midline frontal region. Both cases were operated and total excisions were performed carefully for all lesions. No adjuvant therapy such as corticosteroid or radiotherapy was given for both patients, and there were no recurrences at the end of the 1st year follow-up period. Although, it may be early to mention about the possibility of the recurrence, we believe that the curative treatment can be achieved with the surgery alone, if it is carefully done.

Mutations of the p53 gene belong to the most common genetic alterations in human cancer that have been implicated in tumorigenesis and tumor progression. Although p53 expression appears to be correlated with prognosis of breast cancer and some other types of cancer, its prognostic role in gastric cancer is stili uncertain. p53 gene expression was examined in formalin-fixed, paraffin-embedded tissue sections from 70 patients with gastric cancer. p53 expression was detected in 31% of ali tumors. The correlation of p53 over-expression and depth of invasion, lymph node involvement, degree of tumor differantion, blood vessel invasion, lymphatic vessel invasion, age , sex and tumor size was evaluated statistically. Significant relation was not noted between p53 expression and prognostic factors except histologic grade. These results indicate p53 expression seem to be important in the prognosis of only intestinal type of gastric carcinomas; hovvever, p53 protein accumulation was found to have no prognostic value in gastric tumors., İnsan kanserlerinde tümör gelişimi ve tümör progresyonunun oluşumundan sorumlu tutulan çoğu genetik değişikliklerin temelinde p53 gen mutasyonlan rol oynar. Meme kanseri başta olmak üzere çoğu kanser tiplerinde p53 ekspresyonu ile prognoz arasında ilişki olmasına rağmen; mide karsinomlarında p53 geninin prognostik önemi hala kesinlik kazanmamıştır. Mide karsinomlu 70 hastanın formalinle fikse parafin kesitlerinde p53 ekspresyonu araştırıldı. Tüm olguların %31'inde p53 pozitifliği tespit edildi. İstatistiksel olarak p53 overekspresyonu ile tümör invazyon derinliği, lenf nodu tutulumu, tümör diferansiyasyon derecesi, damar ve lenfatik invazyon, yaş, cinsiyet ve tümör boyutu karşılaştırıldı. Histolojik diferansiyasyon dışında diğer prognostik faktörlerle p53 pozitifliği arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı. Sadece intestinal tip gastrik karsinomlarda p53 ekspresyonunun prognostik önemi tespit edilmiş olmasına rağmen, p53 ekspresyonunun mide karsinomlarında prognostik değerinin olmadığı düşünüldü.

Kondroid siringoma derininin epitelyal ve mezenkimal hücrelerinden köken alan ve nadir görülen benign bir tümörüdür. Genellikle baş boyun bölgesinde lokalize olur. Bu yazıda skrotumda tespit edilmiş kondroid siringoma olgusu sunulmuştur, Chondroid syringoma is the rare benign tumor of the scrotum skin and originating from ephitelial and mesenchymal cells. It usually localized head and neck area. Here we report the case of a 71-year-old man, with a chondroid syringoma of the scrotum