Search

It is pleasure to present the first issue of Mucosa in 2023, the 6th year of Mucosa’s publishing life.In this issue, we have five scientific articles for you.

This is published as Mucosa 2022 Volume 5 Supplement 1

It is pleasure to present the second issue of Mucosa in 2022. In this issue, we have five scientific articles for you.

The main aim of this study is to determine land suitability class and mapping using Analitic Hierarchical Process associated withLinear Combination Technique that is a parametric model. This study was carried out in Sefalı village and its near vicinity located atÇarşamba district of Samsun province covers about 972.2 ha. Land mapping units and some soil parameters required for modelswere taken from detailed soil map. In addition, land suitability map was produced using GIS programme for the study area. Theresults of land suitability for agricultural use showed that while 610.63 ha (62.85%) of the study area soils were classified as bestand good, about %27.1 (263.34 ha) were classified as moderately good lands. Only about 10.0% of the study area located onTp1.Dd31o, Yk1.Ed21i and Yk1.Dd21i land mapping units were not suitable for agricultural uses. In addition, it was determined alsosome plant growing limitation factors such as, heavy texture, steep slope and shallow soil depth., Bu çalışmanın amacı parametrik bir model olan Analitik Hiyerarşik Süreç yardımıyla Doğrusal Kombinasyon Tekniği kullanılarakçalışma alanına ait arazilerin arazi uygunluk sınıflamasının belirlenmesi ve haritalanmasıdır. Çalışma alanı, Samsun İli Çarşambailçesine bağlı Sefalı Köyü ve yakın çevresini kapsamakta olup, yaklaşık 972 ha’dır. Çalışma alanına ait haritalama birimleri vemodeller için gerekli olan toprak parametrelerinin belirlenmesinde detaylı toprak haritasından yararlanılmıştır. Ayrıca, CBSprogramı kullanılarak çalışma alanının arazi uygunluk haritaları oluşturulmuştur. Tarımsal yönden arazi uygunluk haritasına göre,araştırma alanının büyük bir kısmı olan 6106.3 da’ ı (%62.85) uygun ve çok uygun sınıfları oluştururken, %27.1’i (2633.4 da) azuygun sınıfa girmektedir. Toplam alanın yalnız yaklaşık %10’unu oluşturan Tp1.Dd31o, Yk1.Ed21i ve Yk1.Dd21i haritalamabirimleri ise tarımsal kullanıma uygun değildirler. Bitkisel üretimi sınırlandıran ana faktörler olarak eğim, ağır bünye ve sığ topraközellikleri olduğu belirlenmiştir.

NA NA

Background Liver transplant recipients can develop mucocutaneous lesions and the severity of these lesions can vary from benign to life-threatening conditions. The aim of this study was to investigate the frequency and clinical features of mucocutaneous complications after liver transplantation (LT) in pediatric patients.Methods Retrospectively, children who underwent LT and were detected with skin and mucosa lesions while being followed up in our Pediatric Gastroenterology outpatient clinic between June 2005 and July 2020 were evaluated. Age, gender, primary diagnosis, graft type, immunosuppression history and post-transplantation mucocutaneous complications were recorded from the patients’ file.Results Mucocutaneous lesions were observed in 16 (9 girls, 7 boys) of 37 patients after LT. Mean transplantation age ± SD was 1.96 ± 2.03 years and a mean follow-up period was 7.31 ± 2.69 years. The lesions due to viral infections were the most common dermatologic findings (n=7, 20.5%), followed by soft tissue infection (n=6), xerosis (n=5), urticaria (n=3), eczema (n=2), fissured tongue (n=3), acne vulgaris (n=3), tinea (n=2), alopecia areata (n=1), oral aphthae (n=1) and leukocytoclastic vasculitis (n=1). No premalignant or malignant lesion was detected in any patient.Conclusion Studies about mucocutaneous complications are limited in children after LT and these lesions areoften caused by infections associated with the side effects of immunosuppressive treatment. Accordingly, a carefully dermatological examination should be performed during the follow-up of patients undergoing LT., Amaç Karaciğer nakil hastalarında mukokutanöz lezyonlar yüzeysel cilt lezyonlarından yaşamı tehdit eden ciddi durumlara kadar değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada merkezimizde takip edilen karaciğer nakilli çocuk hastalarda gözlenen mukokutanöz komplikasyonların sıklığı ve klinik özellikleri değerlendirilmiştir.Yöntem Haziran 2005 - Temmuz 2020 tarihleri arasında çocuk gastroenteroloji polikliniğinde takip edilen karaciğer nakilli çocuk hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, birincil tanı, greft tipi, immünosupresyon tedavisi ve transplantasyon sonrası mukokutanöz komplikasyonlar hasta dosyalarından kaydedildi.Bulgular Karaciğer nakli sonrası mukokutanöz lezyonlar 37 hastanın 16’sında (9 kız,7 erkek) gözlendi. Ortalamanakil yaşı ± SD 1.96 ± 2.03 yıl ve ortalama takip süresi 7.31 ± 2.69 yıldı. Dermatolojik bulgulardan en sık viral enfeksiyonlara bağlı cilt lezyonları (n=7, %20.5) görülürken, bunu yumuşak doku enfeksiyonu (n=6), kserozis (n=5), ürtiker (n=3), egzama (n=2), dilde yarıklanma (n=3), akne vulgaris (n=3), tinea (n=2), alopesi areata (n=1), oral aft (n=1) ve lökositoklastik vaskülit (n=1) takip etti. Premalign ve malign lezyon izlenmedi.Sonuç Karaciğer transplantasyonu sonrası çocuklarda mukokutanöz komplikasyonlarla ilgili çalışmalar sınırlıdır ve bu lezyonlar genellikle immünosupresif tedavinin yan etkileriyle ilişkili enfeksiyonlardan kaynaklanır. Bu nedenle nakil yapılan hastaların takibinde dikkatli bir dermatolojik muayene yapılmalıdır.

ÖZETGiriş: Osteoartrit (OA), yaşlılarda yüksek prevalanslı majör kas-iskelet sistemi hastalığıdır. Eklem kıkırdağınınağrılı kaybı ile karakterize, poligenik ve çok faktörlüdür. Çalışmamızda diz osteoartrit hastalarında serumsalusin-α ve salusin-β seviyelerini araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Serum örnekleri 38 sağlıklı ve 35 diz osteoartritli bireylerden elde edilmiştir. Serumörneklerinde ELISA yöntemi ile salusin-α ve salusin-β seviyeleri belirlenmiştir.Bulgular: Serum salusin-α seviyesi OA grubunda (2569±839 pg/ml), kontrol grubuna (3131±1066 pg/ml)kıyasla anlamlı olarak azalmıştır (p=0.0136). Benzer şekilde serum salusin-β seviyesi de OA grubunda (708±207pg/ml) kontrol grubuna (1027±448 pg/ml) oranla düşük olarak bulunmuştur (p=0.0002).Sonuç: Serum salusin-α ve salusin-β düzeyleri birbirleriyle korele şekilde diz osteoartritli hastalarda azalmıştır.Diz OA hastalığında serum seviyesi düşük olan salusinlerin hangi moleküler mekanizmalar üzerinden OAhastalığı ile ilişkili olduğunun anlaşılması için daha ileri araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Osteoartrit; salusin-α; salusin-β ; serum; ELISAABSTRACTAim: Osteoarthritis (OA) is a major musculoskeletal disease with high prevalence in the elderly. It ischaracterised by the painful loss of articular cartilage and is polygenic and multifactorial. In this study, weaimed to investigate serum salusin-α and salusin-β levels in patients with knee osteoarthritis.Materials and Methods: Serum samples were obtained from 38 healthy subjects and 35 knee osteoarthritpatients. Salusin-α and salusin-β levels were determined by ELISA in serum samples.Results: Serum salusin-α levels were significantly decreased in the OA group (2569±839 pg/ml) compared tothe control group (3131±1066 pg/ml) (p=0.0136). Similarly, serum salusin-β levels were lower in OA group(708±207 pg/ml) than in control group (1027±448 pg/ml) (p=0.0002).Conclusion: Serum salusin-α and salusin-β levels decreased in patients with knee osteoarthritis, correlatedwith each other. Further investigations are needed to understand the molecular mechanisms associated withlow serum levels of salusins in knee OA.Keywords: Osteoarthrit; salusin-α; salusin-β ; serum; ELISA