Search

Bu tez, Seneca’nın ahlak felsefesinde mutluluğa götüren erdemli bir yaşam için en temel ilke olarak kabul ettiği “doğaya uygun yaşamın,” salt “fiziki doğaya uyum” olmadığını Seneca’nın görüşlerinden hareketle açıklama teşebbüsünde bulunmaktadır. Bu kapsamda tez, söz konusu “doğaya uygun yaşama” ilkesinin “kendinin farkına varma” ve “akla uygun davranma” ölçütlerini karşıladığını, ancak bu iki ölçütün insanın bireysel erdemini özgürce ortaya koyabilmesi ve kaderine karşı savaşabilmesi hedeflerini gerçekleştirmede yetersiz kaldığını, bu hedeflerin gerçekleşmesi için “insan doğası” vurgusunun yapılmasın da zorunlu olduğunu iddia etmektedir. Çünkü doğaya uygun yaşamın kavranabilmesi için insan doğasının en temel unsuru olan “bireysel akla” ihtiyaç vardır. Nitekim Seneca’ya göre insan aklı, doğadaki yazgının mutlak zorunluluk olduğunu, insan yaşamının da bu zorunluluğa bağlı olduğunu bilmeye yarayan tek araçtır. Böylece insan, aklı aracılığı ile doğaya uygun davranarak bir kendilik algısı edinmekte ve bu algıdan hareketle kendilik bilincine ulaşmaktadır. Doğa, kendi kendine yetendir, değişmeyendir. Ancak insanın kendi kendine yeterli olabilmesi için tüm yaşamsal faaliyetlerini bireysel doğası ile uyumlu hale getirmelidir. Nihai tahlilde bu tez, insanın özü gereği doğa yasalarına mutlak zorunlulukla bağlı olduğu düşüncesinden hareketle insan aklı ile doğa yasaları arasında yaşam boyu sürecek bir ittifak olduğu sonucuna ulaşmaktadır. Seneca’nın ahlak felsefesinin tamamlayıcı unsuru olan bu ittifak, erdemli bir yaşama ve mutluluğa ulaşmak için hem doğa yasalarına hem de insanın bireysel doğasına uygun yaşamanın gerekliliğini de ortaya koymaktadır., This thesis attempts to explain, based on Seneca's views, that “life in accordance with nature,” which Seneca considers as the most basic principle for a virtuous life that leads to happiness in his moral philosophy, is not merely “being in harmony with physical nature.” In this sense, the thesis argues that the principle of “living in accordance with nature” meets the criteria of “to be self-aware” and “to act in accordance with reason,” but that these two criteria are insufficient in realizing the goals of a human being’s ability to freely manifest her individual virtue and fight against her destiny, and that it is also necessary to emphasize the “human nature” to fulfill the goals in question. In order to comprehend fully “the life in accordance with nature,” the most basic element of human nature, the “individual mind” should also be taken into consideration. As a matter of fact, according to Seneca, the human mind is the only tool to know that destiny in nature is an absolute necessity and that human life is dependent on this necessity. Thus, the human being acquires self-perception by acting in accordance with nature through her mind and reaches self-consciousness based on this perception. Nature is self-sufficient and unchanging. However, in order for the human being to be self-sufficient, she must harmonize all her activities with her individual nature. In the final analysis, this thesis concludes that there is a lifelong alliance between the human mind and the laws of nature, based on the idea that human beings are intrinsically bound to the laws of nature by absolute necessity. This alliance, which is a complementary element of Seneca's moral philosophy, reveals the necessity of living in accordance with both the laws of nature and the individual nature of human beings in order to achieve a virtuous life and happiness.

Bu çalışmanın amacı rekreatif amaçlı tenis oynayan bireylerin algıladıkları rekreasyonel fayda, serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini Ankara ilinde bulunan Türkiye Tenis Federasyonu'na bağlı dernek, vakıf, belediye sosyal tesisi ve özel tenis kurslarından rekreatif aktivite olarak katılım gösteren, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen 124 kadın, 205 erkek toplam 329 kişiden oluşan serbest zaman katılımcısı oluşturmaktadır. Çalışmada verileri elde etmek amacı ile araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Rekreasyon Fayda Ölçeği, Serbest Zaman Doyum Ölçeği ve Oxford Mutluluk Ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların serbest zaman doyum, mutluluk ve rekreasyonel fayda puanlarının demografik değişkenler (cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma) açısından karşılaştırılması için bağımsız gruplar t testi analizi ve rekreatif amaçlı tenis oynama sebeplerine göre karşılaştırabilmek için yapılan tek yönlü varyans analizi (One way ANOVA) yapılmıştır. Ayrıca katılımcıların serbest zaman doyum, mutluluk ve rekreasyonel fayda puanları arasında bir ilişki olup olmadığını test etmek amacıyla uygulanan Pearson Momentler korelasyon analizi yapılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre, katılımcıların serbest zaman doyum ve rekreasyonel fayda puanları cinsiyet değişkeni açısından anlamlı olarak farklılaşırken (p.05) mutluluk puanlarının medeni durum ve çocuk sahibi olma durumuna göre anlamlı olarak farklılaştığı görülmüştür (p.05). Katılımcıları serbest zaman doyumları, mutluluk ve rekreasyonel fayda puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (p

Bu araştırmada, 2021-2022 eğitim yılında Aydın ili Efeler ve Çine ilçelerindeki okulöncesi öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeyleri ve bu düzeylerin kişisel özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Araştırma tarama modelinde olup kolay ulaşılabilir örneklem ile seçilen 202 öğretmenden toplanan verilerden yapılmıştır. Araştırmada kullanılan veri toplama aracı; “Kişisel Bilgiler” ve “Örgütsel Sessizlik Ölçeği” olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Öğretmenlerin örgütsel sessizliklerine ilişkin maddelere bakıldığında, en yüksek ortalamanın “Üstlerimin ve iş arkadaşlarımın gönlünü kırmak istemediğim için işyerinde sessiz kaldım.” ve en düşük ortalamanın ise “Bilgimin avantajını açığa çıkarmak istemediğim için işyerinde sessiz kaldım.” maddelerine ait olduğu görülmüştür. Okul öncesi öğretmenleri boyutlar bazında ve genel olarak örgütsel sessizlik davranışlarını çok az gösterdiklerini düşünmektedir. Öğretmenlerin örgütsel sessizliğin alt boyutlarına ve geneline ilişkin algılarının medeni duruma ve okul türüne göre farklılık göstermediği görülmüştür. Öğretmenlerin eğitim seviyelerine bakıldığında bütün boyutlarda ve genel ortalamada lisans mezunlarının daha yüksek örgütsel sessizlik davranışları gösterdikleri görülmüştür. Okuldaki hizmet süresine göre bütün boyutlarda ve genel ortalamada okuldaki hizmet süresi 5 yıl ve altı olan öğretmenler, 6 yıl ve üstüne göre daha yüksek örgütsel sessizlik davranışları göstermektedirler. Mesleki kıdemlerine göre öğretmenlerin örgütsel sessizlik geneli ve alt boyutları algılarında kıdemi 10 yıldan az olan öğretmenleri ile diğer kıdem grupları arasında anlamlı farklılıklar çıkmıştır. Buna göre kıdemi 10 yıldan az olan öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları daha yüksektir. Yaşlarına göre öğretmenlerin örgütsel sessizlik algılarında ise yaş süreleri arttıkça örgütsel sessizlik düzeylerinin azaldığı görülmüştür.

Bu araştırmanın amacı, genç yetişkinlik döneminde bulunan 18-25 yaş aralığındaki üniversitede okuyan lisansöğrencilerinin duygu düzenleme becerileri ve öz şefkat düzeylerinin mutluluk seviyeleri ile ilişkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’nin çeşitli üniversitelerinde eğitim gören 215 erkek ve 227 kız öğrenci olmak üzere toplam 442 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler Google Forms aracılığı ile dijital ortamda gönüllü öğrenciler tarafından doldurularak toplanmıştır. Araştırmada “Bilgilendirmiş Onam Formu”, “Demografik Bilgi Formu”, “Öz Duyarlık (Öz Şefkat) Ölçeği”, “Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği” ve “Oxford Mutluluk Kısa Formu” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Veriler IBM SPSS Statistics 22 paket uygulaması ile analiz edilmiştir. Analiz sürecinde Bağımsız Örneklem T-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyon Analizi ve Çoklu Regresyon Analizi yöntemleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre mutluluk cinsiyet ve gelir durumuna göre anlamlı bir biçimde farklılık gösterirken; sınıf, ilişki durumu, kardeş sayısı, aile yapısına göre anlamlı biçimde farklılık göstermemektedir. Elde edilen bulgulara göre erkek öğrenciler kız öğrencilerden daha mutlu, yüksek gelir düzeyinde olan öğrencilerin orta gelir düzeyi ve düşük gelir düzeyi olan öğrencilere göre daha mutlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öz şefkat ve duygu düzenleme becerileri demografik değişkenlere göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Değişkenler arası ilişkiler incelediğinde ise genç yetişkin üniversite öğrencilerinin öz şefkat düzeyleri ile mutluluk seviyeleri arasında orta düzey pozitif ilişki, duygu düzenleme becerileri ile mutluluk seviyeleri arasında orta düzey pozitif bir ilişki ve öz şefkat düzeyleri ile mutluluk seviyeleri arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur. Elde edilen bir diğer bulguya göre öz şefkat ve duygu düzenleme becerileri mutluluğu anlamlı ve pozitif şekilde yordamaktadır. Buna göre öz şefkat ve duygu düzenleme becerileri puanları, mutluluk puanlarının %43’lük bir kısmını pozitif olarak açıklamaktadır. Bu bağlamda üniversite öğrencilerinin kendine öz şefkat göstermeleri ve duygu düzenleme becerileni kullanmaları mutluluk seviyelerini arttırmaktadır. Araştırma sonuçları ilgili alanyazın ışığında tartışılmış ve ileride yapılacak araştırmalar ve uygulamalar için önerilerde bulunulmuştur., The aim of this study is to examine the relationship between the emotion regulation skills and self-compassion levels of university undergraduate students between the ages of 18-25 in young adulthood and their happiness levels. The study group of the research consists of 442 university students, 215 male and 227 female, studying at various universities in Turkey. The data were collected by volunteer students in the digital environment via Google Forms. In the study, "Informed Consent Form", "Demographic Information Form", "Self Compassion Scale", "Emotion Regulation Skills Scale" and "Oxford Happiness Short Form" were used as data collection tools. The data were analyzed with the IBM SPSS Statistics 22 package application. In the analysis process Independent Sample T-Test, One Way Analysis of Variance (ANOVA), Pearson Correlation Analysis and Multiple Regression Analysis methods were used. According to the research findings, while happiness differs significantly according to gender and income; class, relationship status, number of siblings and family structure do not differ significantly. According to the findings, it was concluded that male students are happier than female students, and students with high income levels are happier than students with middle income and low income levels. Self-compassion and emotion regulation skills do not differ significantly according to demographic variables. When the relationships between the variables were examined, a moderate positive relationship was found between the self-compassion levels and happiness levels of young adult university students, a moderate positive relationship between emotion regulation skills and happiness levels, and a moderate positive relationship between self-compassion levels and happiness levels. According to another finding, self-compassion and emotion regulation skills predict happiness in a meaningful and positive way. Accordingly, self-compassion and emotion regulation skills scores positively explain 43% of happiness scores. In this context, university students' self-compassion and using their emotion regulation skills increase their happiness levels. The results of the research were discussed in the light of the relevant literature and suggestions were made for future research and applications.

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yaşayan bireylerin mutluluk düzeylerini etkileyen faktörlerin neler olduğunu araştırmak ve bu faktörlerin değişimini karşılaştırmalı olarak iki farklı dönemde takip etmektir. Bu amaç için TÜİK tarafından uygulanan Yaşam Memnuniyeti Araştırması’nın verileri, 2004-2012 ve 2013-2019 şeklinde havuzlanarak iki farklı dönemde kullanılmış ve bu veri setleri genelleştirilmiş sıralı logit model ile tahmin edilmiştir. Analiz bulgularına göre, her iki dönemde bireylerin mutluluğu arttıran ortak faktörler; yüksek gelire sahip olmak, evli olmak, çalışmak, sağlıktan ve aylık gelirden memnun olmak ve evde güvenli hissetmek olarak belirlenmiştir. Ayrıca 2013-2019 döneminde diğer dönemden farklı olarak gelirin artması, tasarruf yapmak mutluluğu olumlu etkilerken, ucuz ürün tüketmek ve borçlanmak mutluluğu olumsuz etkilemiştir. Öte yandan sadece 2004-2012 döneminde kentte yaşayan, gelecekte hayatın ve mali durumun iyi olmasını bekleyen kişiler daha mutlu yaşamaktadırlar., Purpose of this research is to investigate the factors affecting the happiness levels of individuals living in Turkey and to follow the changes of these factors in two different periods comparatively. For this purpose, the data of the Life Satisfaction Survey applied by TURKSTAT used in two different periods by pooled in 2004-2012 and 2013-2019 and these datasets were estimated with the generalized ordered logit model. According to the findings of analysis, the common factors that increase the happiness of individuals in both periods are; having a high income, being married, working, being satisfied with health and monthly income, and feeling safe at home. In addition, in the 2013-2019 period, unlike the other period, the increase in income and saving had a positive effect on happiness, while consuming cheap products and borrowing negatively affected happiness. On the other hand, people living in the city and expecting a good life and financial situation in the future live more happily only in the 2004-2012 period.

Schizophrenia is a severe mental disorder that affects a person's emotions, thoughts, and behaviors. Although the symptoms of schizophrenia vary from person to person, the course of the disorder is generally not mild. In addition to these effects of the disease, patients have to struggle with both social and family problems. Having positive feelings such as hope and happiness for patients during this hard period can be a source of motivation in coping with the disease. Indeed, happiness is a basic dimension of a person's life, related to both functionality and achievement. Happiness is a power that supports mental and psychological well-being in many fields, from healthy living to social interaction in individuals. Happiness in schizophrenia points out less depressive mood, less social isolation, and a more hopeful process for the future and treatment process during the diagnosis, treatment, and rehabilitation of schizophrenia. However, limited data are available on happiness in schizophrenia due to the long-standing belief that anhedonia is an inherent feature in schizophrenia. In this context, this study aims to create awareness about the ignored concept of happiness in patients with schizophrenia and to evaluate happiness in schizophrenia with its clinical and functional results., Şizofreni; bireylerin duygu, düşünce ve davranışlarını etkileyen ciddi bir ruhsal bozukluktur. Şizofrenide görülen belirtiler kişiden kişiye farklılık göstermesine rağmen, bozukluğun seyri çoğunlukla hafif olmamaktadır. Hastalığın bu etkilerine ek olarak hastalar gerek toplumsal gerekse ailesel olumsuzluklarla da mücadele etmek durumunda kalmaktadır. Bu zorlu süreçte hastaların umut, mutluluk gibi pozitif duygulara sahip olması hastalıkla baş etmede motivasyon kaynağı olabilmektedir. Nitekim mutluluk; bir kişinin yaşamının hem işlevsellik hem de başarı ile ilgili temel bir boyutudur. Mutluluk, bireylerde sağlıklı yaşamdan sosyal etkileşime kadar birçok alanda ruhsal ve psikolojik esenliği destekleyici güç konumundadır. Şizofrenide mutluluk; şizofreninin tanı, tedavi ve rehabilitasyonu boyunca bireylerde daha az depresif duygudurum, daha az sosyal izolasyon, geleceğe ve tedavi sürecine ilişkin daha umutlu bir sürece işaret etmektedir. Ancak anhedoni'nin şizofrenide doğal bir durum olduğuna dair uzun süredir devam eden inanç nedeniyle, şizofrenide mutluluk hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, şizofreni hastalarında göz ardı edilen mutluluk kavramı hakkında farkındalık oluşturulması ve şizofrenide mutluluğun hem klinik hem de fonksiyonel ve işlevsel sonuçları ile değerlendirilmesidir.

This research is aimed at developing a scale for examining teacher’s happiness levels. Knowing the happiness levels of the employees in educational organizations and taking actions that will increase their happiness can support the development of a healthy organizational culture. The research was prepared using survey model, a quantitative research method. The universe of the study consists of 12549 teachers working in the central districts of Şanlıurfa province (Eyyübiye, Haliliye, Karaköprü). The sample group of the research includes 580 teachers selected from the research universe through convenience sampling method. During the scale development phase, an item pool was created, and expert opinions were taken. Then, validity and reliability analyzes were done. In the analysis of the data, Exploratory Factor Analysis (EFA), Confirmatory Factor Analysis (CFA), Cronbach Alpha Reliability, Item-Total Score Correlation analysis techniques were used.According to the research findings, it was seen that the Teacher Happiness Scale is a valid and reliable measurement tool. The Teacher Happiness Scale consists of five sub-dimensions. These sub-dimensions are Personal Development, Professional Satisfaction, Managerial Approach, Colleague Relations, and Student Approach. The scale consists of 20 items and has no reverse item., Bu araştırmada öğretmenlerin mutluluk düzeylerini incelemek adına bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmıştır. Eğitim örgütlerinde çalışanların mutluluk düzeylerini tespit etmek ve mutluluklarını arttıracak eylemlerde bulunmak sağlıklı örgüt kültürünün gelişimine destek çıkabilir.Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılarak hazırlanmıştır. Araştırmanın evrenini Şanlıurfa ili merkez ilçelerinde (Eyyübiye, Haliliye, Karaköprü) görev yapmakta olan 12549 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmadaki örneklem grubu ise araştırma evreninden uygun örnekleme yöntemi ile seçilen 580 öğretmendir. Öğretmen mutluluk ölçeği geliştirme aşamasında madde havuzu oluşturulmuş ve uzman görüşleri alınmıştır. Daha sonra geçerlilik ve güvenirlilik analizleri yapılmıştır. Çalışma kapsamında elde edilen verilerin analizinde Açımlayıcı Faktör Analiz, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Cronbach Alfa Güvenirliği, Madde- Toplam Puan Korelasyonu analiz teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Öğretmen Mutluluk Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu görülmüştür. Öğretmen Mutluluk Ölçeği beş alt boyutlu bir yapıya sahiptir. Bu alt boyutlar: Kişisel Gelişim, Mesleki Tatmin, Yönetici Yaklaşımı, İş Arkadaşı İlişkileri ve Öğrenci İlişkileri’dir. Ölçek 20 maddeli olup ters ifade içermemektedir.

Bir alan araştırması olan bu çalışmanın amacı betimsel bir yaklaşımla sosyo-psikolojik metotlardan faydalanarak, hemodiyaliz tedavisi gören kronik böbrek yetmezlikli hastaların dindarlık ve öznel iyi oluş (ÖİO) düzeylerini belirlemek ve dindarlık düzeyleri ile öznel iyi oluşları arasındaki ilişkiyi tespit etmeye çalışmaktır. Araştırmanın örneklemi T.C. Sağlık Bakanlığı, Hitit Üniversitesi Çorum Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Çorum İlçe Diyaliz Ünitelerinde tedavi gören hastalardan tabakalı rastgele örnekleme yöntemiyle belirlenen 205 kişiden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan hastaların % 54,1’i (111 kişi) erkek, % 45,9’u (94 kişi) da kadındır. Veriler demografik özellikleri belirlemek için hazırlanan kişisel bilgi formunun yanı sıra katılımcıların dindarlıklarını ve öznel iyi oluşlarını tespit etmek için Kula tarafından geliştirilen "Dindarlık Envanteri" ve Dost tarafından geliştirilen “Öznel İyi Oluş Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi demografik değişkenler, dindarlık ve öznel iyi oluş arasında anlamlı farklılıklar ve ilişkiler göstermiştir. Ayrıca, katılımcıların dindarlık düzeyi ile öznel iyi oluş düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkinin bulunduğu ve dindarlığın öznel iyi oluştaki varyansın % 31,9’unu açıkladığı saptanmıştır. Araştırma bulguları temel hipotez ve alt hipotezlerin istatistiksel olarak doğrulandığını ve dindarlığın öznel iyi oluşun anlamlı ve önemli bir yordayıcısı olduğunu göstermiştir.Özet: Tarih boyunca varoluşsal sorular ve bu sorulara aranan cevaplar insan için önemini korumuştur. İnsanoğlu hayatı, hayatın anlamını, ölümü, ölüm sonrasını hep merak etmiş ve bu merakını giderecek anlam sistemlerinin peşine düşmüştür. Çeşitli düşünürler, filozoflar hayatın sırlarına ilişkin görüşler ortaya koyarken; din, aşkın boyutu bir anlam kaynağı olarak bireye sunmuştur. Böylece birey, varoluşla ilgili pek çok sorusunun kesin cevabını dinde bulmuş ve bu kesinlik duygusu onun psikolojik iyi oluşuna olumlu katkı sağlamıştır. Ancak insan, yaşamın doğal akışı içerisinde ve bazen beklenmedik bir anda bir takım felaketler, hastalıklar ya da olumsuzluklarla da karşı karşıya kalabilmekte ve bu tür durumlar onu çaresiz bırakmaktadır. Çaresizlik, kişide yalnızlık hissi oluşturmakta ve bu da onun için anlamsızlık duygusunu tetikleyebilmektedir. Böylesi durumlarda birey, zaman zaman varoluşu sorgulayabilmektedir. Zorlukla mücadele eden bireyin iç dünyasında oluşan boşluk hissi ya da anlamsızlık duygusu onun öznel iyi oluşuna bir biçimde etki etmektedir. Bu pespektiften araştırmanın konusu, kronik böbrek yetmezliği gibi ciddi bir hastalıkla mücadele eden ve hemodiyaliz gibi zorlayıcı bir tedavi süreci yaşayan kişilerin dindarlık düzeylerinin öznel iyi oluşları üzerindeki etkisi olarak belirlenmiştir. Çalışmanın amacı bu hastaların dindarlık ve öznel iyi oluş düzeylerini belirlemektir. Araştırmanın örneklemi T.C. Sağlık Bakanlığı, Hitit Üniversitesi Çorum Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Çorum İlçe Diyaliz Ünitelerinde tedavi gören hastalardan tabakalı rastgele örnekleme yöntemiyle belirlenen 205 kişiden oluşmaktadır. Araştırmanın temel hipotezi “Hemodiyaliz hastalarının dindarlık düzeyleri hastaların öznel iyi oluşları üzerinde anlamlı bir etkiye sahiptir.” şeklinde kurulmuştur. Diğer alt hipotezler aşağıdaki gibidir:1. Kadınların dindarlığı erkeklere kıyasla daha yüksek düzeydedir.2. Öznel mutluluk algısı ile katılımcıların dindarlık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. Dindarlık puanı yüksek olan kişilerin öznel mutluluk algı düzeyleri de yüksektir.3. Cinsiyet değişkenine göre; katılımcıların ÖİO düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır.4. Öznel dindarlık algısı ile katılımcıların ÖİO düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. Buna göre; kişinin kendisini dindar görme düzeyleri arttıkça, ÖİO düzeyi de artmaktadır.5. Katılımcıların dindarlık puanları ile ÖİO puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. 6. Dindarlık öznel iyi oluşun anlamlı bir yordayıcısıdır. Buna göre; dindarlık puanları arttıkça, ÖİO düzeyinin de artacağı öngörülmektedir. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu, Kula’nın Dindarlık Envanteri ve Dost’un Öznel İyi Oluş Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma hastanelerde yapılmıştır. Gerekli yasal izinler ve hastaların onamları alındıktan sonra hastalar çalışma hakkında bilgilendirilmiş ve çalışma tamamen gönüllülük esasına göre yürütülmüştür. Anketler hastanelerde bazen hafta içinde bazen de cumartesi günlerinde hastalarla yüz yüze görüşmeler yoluyla bizzat araştırmacı tarafından uygulanmıştır. Hemodiyaliz ünitesi doktoru ile birlikte tedavisini ilçelerde alan hedef kitleye ulaşmak için ilçe hastaneleri ziyaret edilmiştir. İlişkisel tarama modeline uygun olan çalışmanın verileri SPSS 16.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Dindarlık Envanteri ve Öznel İyi Oluş Ölçeğinden alınan puanların ortalaması (x̄) ve standart sapma değerleri (ss) bağımsız değişkenlere göre hesaplanarak tablolar oluşturulmuştur. İki bağımsız örneklem grubundan elde edilen iki ortalama arasındaki farkın anlamlılığı bağımsız örneklem için t-testi (independent samples t-test) ile belirlenmiştir. İkiden fazla örneklem grubunun ortalamaları arasında fark olup olmadığı ile ilgili hipotezleri test etmek için de tek yönlü Varayns analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Ortalamalar arası anlamlı farklılıkların oluştuğu durumlarda ise “post-hoc” çoklu karşılaştırma testlerinden LSD testi ve Tamhane’s T2 testi kullanılmış ve bu şekilde farklılıkların yönü tespit edilmiştir. İki sürekli değişken olan dindarlık ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkiyi tespit etmek için Pearson Momentler Çarpımı Korelâsyon Analizi tekniği kullanılmış, dindarlığın bağımlı değişken olan ÖİO üzerinde gözlenen değişimlerin ne kadarını açıkladığını belirlemek için de Basit Doğrusal Regresyon analizi yapılmıştır. Elde edilen istatistiklerin anlamlılığı 0.05 düzeyinde ve çift yönlü olarak sınanmış ve analiz değerleri araştırmanın amacına uygun bir biçimde sıralı olarak tablolar halinde sunulmuştur. Çalışmanın bulgularını şu şekilde özetlemek mümkündür:Örneklemin % 45,9’u (94 kişi) kadın, % 54,1’i (111 kişi) erkeklerden oluşmaktadır. Öznel değerlendirmelerine göre örneklemin toplamda % 55,6’sı kendisini mutlu ve çok mutlu olarak değerlendirmekte, % 79,5’i ise kendisini dindar ve çok dindar olarak tanımlamaktadır. Elde edilen bulgulardan hastalarda öznel dindarlık algısının öznel mutluluk algısına göre daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.• Örneklem grubu yüksek bir dindarlık düzeyine sahiptir ( x̄ =4,3713).• Cinsiyet ile genel dindarlık arasında anlamlı bir farklılık bulunmaktadır (t=2,933; p=,004; p0.05). Ancak, kadın ve erkek katılımcıların ÖİO ortalamalarda farklılık olduğu gözlenmiştir. Analiz sonuçları kadınların ÖİO ortalamalarının (x̄=3,8309) erkeklere göre (x̄=3,7135) daha yüksek olduğunu göstermiştir.• Örneklemin öznel dindarlık algısı ile ÖİO düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulgulanmıştır (F=12,345; p=,000, p

Amaç: Bu çalışma Türkiye’nin doğu bölgesinde yer alan Kars ilinde yaşayan yaşlı bireylerde öz bakım gücü ve mutluluk arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışma kesitsel tipte olup, Kars il merkezinde yaşayan 400 yaşlı birey oluşturmuştur. Veriler kişisel bilgi formu, Öz Bakım Gücü Ölçeği ve Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu (OMÖ-K) kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Yaşlı bireyler Oxford Mutluluk Ölçeğinden ortalama 24.89±5.04, Öz Bakım Gücü Ölçeğinden ise ortalama 93.94±19.15 puan almışlardır. Oxford mutluluk ölçeği puanı ile öz bakım gücü puanı arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü orta düzeyli anlamlı ilişki vardır. Oxford mutluluk ölçeği puanı arttıkça öz bakım gücü puanı da artmaktadır.Sonuç: Yaşlı bireylerde mutluluk düzeyleri ile öz bakım gücü arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır., Purpose: This study has been carried to determine the relation between self-care ability and happiness in elderly individuals living in Kars province located in the eastern part of Turkey.Materials and Methods: This study is a cross-sectional type study and comprises 400 elderly individuals living in central district of Kars province. The data were collected through utilization of the personal information form, the Self-care Ability Scale and the Oxford Happiness Questionnaire Short-Form (OHQ-SF).Results: The elderly individuals received a mean score of 24.89 ± 5.04 from the Oxford Happiness Questionnaire and a mean score of 93.94 ± 19.15 from the Self Care Ability Scale. There was a statistically positive mean moderate correlation between the Oxford Happiness Questionnaire score and Self Care Ability Scale score. As scores of Oxford Happiness Questionnaire increases, self-care ability score also increases.Conclusion: Significant relationship between happiness levels and self-care ability was determined in elderly individuals.

Amaç: Bu çalışmada, İstanbul’da öğreniminisürdürmekte olan Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin yaşam doyumununölçülmesi amaçlanmıştır. Yöntem:Çalışmanın evrenini İstanbul’dakidevlet ve vakıf yükseköğretim kurumlarının Sağlık Bilimleri Fakültesi’nekayıtlı öğrenciler oluşturmuştur. İnternet tabanlı anket tekniği ile 10-20Haziran 2019 tarihleri arasında veri toplanmıştır. Çalışmanın örnek büyüklüğü182 öğrencidir. Çalışmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu veYaşam Doyum Ölçeği (The Satisfaction with Life Scale (SWLS))kullanılmıştır. Çalışma kapsamında SWLS için geçerlilik ve güvenilirlikçalışması yapılmış, ardından hipotez testleri, korelasyon ve regresyon analiziuygulanmıştır. Bulgular:Çalışmada SWLS ile toplanan verikümesinin geçerli ve güvenilir olduğu saptanmıştır. Dolayısıyla yaşam doyumuskoru hesaplanmıştır. Uygulanan Mann-Whitney U testi neticesinde; yükseköğretimkurumu türüne göre yaşam doyumu açısından fark olduğu sonucuna varılmıştır.Bunun yanı sıra hesaplanan korelasyon katsayısıyla yaşam doyumu ve mutlulukarasında aynı yönlü orta kuvvetli ilişki olduğu bulunmuştur. Sonuç:Çalışma sonucunda, vakıf yükseköğretim kurumlarına kayıtlı öğrencilerin devletyükseköğretim kurumlarına kayıtlı öğrencilere kıyasla yaşam doyumu düzeyinindaha yüksek olduğu bulunmuştur. Bu doğrultuda, üniversitelerin öğrencilerinyaşam doyumunu arttırma açısından önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir.Kurumların bu sorumluluk doğrultusunda öğrencileri desteklemesi önerilmektedir.Ayrıca gelecek çalışmalarda bu ilişkiye aracı etki etmesi olası çeşitlifaktörlerin (örn. gelir düzeyi) incelenmesi önerilmektedir., Aim: In this study, it was aimed to measure life satisfaction of universitystudents of the Faculty of Health Sciences who have been studying in Istanbul.Method: The population of the study consists of students registered to HealthSciences Faculties of public and foundation higher education institutions. Thedata was collected between the dates of 10th to 20th of June 2019 viainternet-based survey technique. The sample size of the study is 182 students.Personal information form and Satisfaction with Life Scale (SWLS) were used fordata collection. The validity andreliability study of SWLS, followed by hypothesis testing, correlation, andregression analysis were realized within the scope of the study.Findings: It was found that the data set collected by SWLS was valid and reliable.Thus, life satisfaction scores were calculated. It was concluded that there wasa difference in life satisfaction according to the type of higher educationinstitute as a result of Mann-Whitney U test applied. Also, a moderaterelationship was found between life satisfaction and happiness in the samedirection via calculated correlation coefficient.Conclusion: As a result of the study, it was concluded that the life satisfaction ofstudents registered to a foundation university was higher compared to students froma public university. Accordingly, it is presumed that the universities have animportant role with respect to increasing life satisfaction of students. Theinstitutes are suggested to support the students in line with thisresponsibility. Moreover, it is suggested for future studies to evaluate somefactors (e.g,, income) for the possible mediating effect to this relationship.

Çalışmanın amacı, katılımcıların cinsiyet, medeni durum, eğitim, çalışma durumu ve yaşa göre genel erteleme ve öznel mutluluklarının farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmeye çalışmanın yanında, erteleme davranışının öznel mutluluğu etkileyip etkilemediğini tespit etmektir. Veriler sosyal medya üzerinden toplanmıştır. Toplam 138 anket üzerinden analizler yapılmıştır. Çalışmada cinsiyete ve medeni duruma göre hem genel ertelemenin hem de öznel mutluluğun farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek amacıyla bağımsız örneklem t-testi yapılmıştır. Analiz sonucunda hem cinsiyete hem de medeni duruma göre genel erteleme davranışında farklılık tespit edilememiştir. Bireyleri öznel mutluluk düzeylerinde ise yine cinsiyete göre bir farklılık tespit edilmezken, duruma göre anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Yaşa, çalışma durumuna ve eğitim düzeyine göre farklılaşmayı tespit etmek amacıyla yapılan tek yönlü varyans analizi sonucunda ne genel erteleme davranışında ne de öznel mutluluk düzeylerinde anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir. İki değişken arasında bir ilişkinin olup olmadığını belirlemek amacıyla yapılan korelasyon analizi sonucunda (r= -,174*, p, The aim of the study is to determine whether the general procrastination and subjective happiness of the participants differ according to gender, marital status, education, employment status and age, as well as to determine whether the behavior of procrastination affects subjective happiness. The data were collected through social media. Analyzes were made on a total of 138 questionnaires. In the study, an independent sample t-test was conducted to determine whether general procrastination and subjective happiness differ according to gender and marital status. As a result of the analysis, no difference was found in the general procrastination behavior according to both gender and marital status. While there was no difference in the subjective happiness levels of individuals according to gender, a significant difference was determined according to the situation. As a result of the one-way analysis of variance carried out to determine the differentiation according to age, working status and education level, no significant difference was found either in the general procrastination behavior or in the subjective happiness levels. As a result of the correlation analysis performed to determine whether there is a relationship between the two variables (r= -.174*, p subjective happiness (β=-.174; p=0.04)

Mutluluk kavramı Fârâbî felsefesinin merkezî kavramıdır. Ona göre mutluluk insanî yetkinliğin en üst noktası ve insanın doğal amacıdır. İnsanı bu hayatta dünya mutluluğuna ve öteki dünyada sonsuz mutluluğa ulaştıracak olan dört tür erdem vardır. Bunlar teorik erdemler, düşünme erdemleri, ahlakî erdemler ve sanatsal erdemlerdir. Düşünme erdemleri teorik erdemlere bağlı iken, ahlakî erdemler ile sanatsal erdemler de düşünme erdemlerine ve teorik erdemlere bağlıdır; çünkü iyinin ve kötünün belirlenmesi, sanatsal ve meslekî becerilerin kazanılması bilgiyle mümkün olmaktadır. Bu bağlamda mutluluk iyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ve güzeli çirkinden ayırma meselesidir. İnsanın bu ayrımı yapması ise iyinin doğru bilgisine ulaşmasıyla yani ‘iyi ayırt etme gücü’yle mümkün olmaktadır. Fârâbî ‘iyi ayırt etme gücü’yle sağlam bir mantık bilgisine sahip olmayı kastetmektedir. Bu nedenle ona göre mantık bilmeyen insanın en üstün iyi olan mutluluğa ulaşması söz konusu değildir. Mantık, hem bağımsız bir disiplin, hem de insanı hakikate yani en üstün mutluluğa ulaştıracak olan ilimler için hazırlık niteliğinde bir alet ilmidir.

Mutluluk kavram�� F��r��b�� felsefesinin merkez�� kavram��d��r. Ona g��re mutluluk insan�� yetkinli��in en ��st noktas�� ve insan��n do��al amac��d��r. ��nsan�� bu hayatta d��nya mutlulu��una ve ��teki d��nyada sonsuz mutlulu��a ula��t��racak olan d��rt t��r erdem vard��r. Bunlar teorik erdemler, d������nme erdemleri, ahlak�� erdemler ve sanatsal erdemlerdir. D������nme erdemleri teorik erdemlere ba��l�� iken, ahlak�� erdemler ile sanatsal erdemler de d������nme erdemlerine ve teorik erdemlere ba��l��d��r; ����nk�� iyinin ve k��t��n��n belirlenmesi, sanatsal ve meslek�� becerilerin kazan��lmas�� bilgiyle m��mk��n olmaktad��r. Bu ba��lamda mutluluk iyiyi k��t��den, do��ruyu yanl����tan ve g��zeli ��irkinden ay��rma meselesidir. ��nsan��n bu ayr��m�� yapmas�� ise iyinin do��ru bilgisine ula��mas��yla yani ���iyi ay��rt etme g��c�����yle m��mk��n olmaktad��r. F��r��b�� ���iyi ay��rt etme g��c�����yle sa��lam bir mant��k bilgisine sahip olmay�� kastetmektedir. Bu nedenle ona g��re mant��k bilmeyen insan��n en ��st��n iyi olan mutlulu��a ula��mas�� s��z konusu de��ildir. Mant��k, hem ba����ms��z bir disiplin, hem de insan�� hakikate yani en ��st��n mutlulu��a ula��t��racak olan ilimler i��in haz��rl��k niteli��inde bir alet ilmidir., Citation/��: Merkit, N. (2021). F��r��b��'de Mutluluk ve Mant��k ��li��kisi. Theosophia, 2, 1-12.

Özel öğretim kurumları ülkemizde son yıllarda yaygınlaşmış ve gelişim göstermiştir. Özel okullarda çalışan öğretmenlerin mutlu veya mutsuz olma durumu performanslarını olumlu veya olumsuz etkileyecektir. Mutsuz öğretmenler okulun başarı ve verimini düşürecek ve belki de gelecek yıl değerlendirildiğinde o okulda çalışamayacaklardır. Bu sebeple özel okullarda çalışan öğretmenleri ne derece etkilediği, mutluluklarına etki eden sebeplerin neler olduğu ve öğretmenlerin örgütsel mutluluk algı düzeylerinin tespit edilerek, çıkan sonuçların tartışılarak eğitime katkıda bulunacağı düşünülmektedir. Bunun için Sivas’taki özel okul öğretmenlerinin görüşlerine başvurulmuştur. Çalışmamızda nitel araştırma desenlerinden olgubilim yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemiyle çalışma grubu belirlenmiş, Sivas il merkezinde bulunan 6 özel okulda çalışan yirmi öğretmenle “görüşme yöntemi” ile görüşme yapılmıştır. “Yarı yapılandırılmış görüşme formu” araştırmacı tarafından geliştirilerek, verilerin metne dönüşmesi ve çözümlenmesinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmada Mutluluk, Örgütsel Mutluluk, Örgütsel mutluluğun öğretmenlerin yaşantıları üzerindeki etkileri ve Öğretmenlerin örgütsel mutluluk düzeylerinin artırılması ile ilgili olarak dört tema üzerinde durulmuştur.

Ahlâk, insan davranışlarını konu alan, onu her iki dünyada da mutluluğa ulaştırmayı amaçlayan bir disiplindir. Bu nedenle ahlâk, insan var olduğundan beri felsefenin ve dinin konusu olmuştur. İlk İslam filozofu olarak kabul edilen Ebû Yûsuf Ya’kûb b. İshâk b. es–Sabbâh el- Kindî, Antik Yunan’dan miras kalan eserleri temel almakla beraber vahiy çizgisinden sapmadan ahlâkı felsefi bir çizgide ele alan ilk filozoftur. Kindî’nin nefsten yola çıkarak ortaya koyduğu ahlâk anlayışı ebedî mutluluğa ulaşmayı amaçlamaktadır. Nefs ve beden birlikteliğinden oluşan insan, aklını kullanarak ve davranışlarında orta yolu gözeterek erdemli olmayı başarırsa mutluluğa ulaşacaktır. İnsanın bu mutluluğa ulaşmasındaki en büyük engel ise üzüntüdür. Bu çalışmada Kindî’nin üzüntüden kurtulmak için ortaya koyduğu çarelerden yola çıkarak insanın nasıl daha ahlâklı olacağı ele alınmıştır. Kindî, günümüzde psikolojik sorunlarıyla baş edemeyen insanlar için de çözüm önerileri sunmaktadır. Bugün insanı daha iyi, daha mutlu kılmak için Kindî’nin dünyasından pencere açmaya çalışılacaktır. Moral philosophy is a discipline that deals with human behavior and aims to bring happiness to both worlds. Therefore, morality has been the subject of philosophy and religion since human existence. Abu Yûsuf Ya'qûb ibn İshâqibnal-Sabbâh al-Kindî, who is regarded as the first Islamic philosopher, is the first philosopher who handled morality from a philosophical perspective without deviating fromrevelation, although he considered the works inherited from Ancient Greece. Al-Kindi’s ethics aims to reach eternal happiness. If a person, who consists of the unity of soul and body, is virtuous by using his mind and observing the middle way in his behavior, he will reach happiness. The biggest obstacle for people to reach this happiness is sadness. In this study, based on the remedies that al-Kindi has put forward to get rid of sadness, it has been discussed how people will be ethically superior. Al-Kindî also offers solutions for people who cannot cope with their psychological problems today. Today, we will try to open a window from the world of al-Kindî in order to make people better and happier.

Araştırma iki temel amaçtan oluşmaktadır. İlk olarak, üniversite öğrencilerinin sosyal ve duygusal yalnızlık, mutluluk korkusu ve kişilik özellikleri puanlarının demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek amaçlanmıştır. İkinci temel amaç ise üniversite öğrencilerinde sosyal ve duygusal yalnızlık ile mutluluk korkusunu yordamada kişilik özelliklerinin rolünü belirlemektir. Bu çalışma belirtilen amaçlar doğrultusunda, nicel araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırma yöntemi desenlerinden korelasyonel (ilişkisel) desen, araştırmanın yöntem boyutunu oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini, 2020-2021 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 394 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama araçlarını; Kişisel Bilgi Formu, Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği, Mutluluk Korkusu Ölçeği ve HEXACO Kişilik Envanteri Kısa Formu oluşturmaktadır. Araştırmanın analiz aşamasında; Bağımsız Gruplarda t Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre; sosyal yalnızlığın cinsiyete, mutluluk korkusunun aile gelir düzeyine, kişilik özelliklerinin ise çocuk doğum sırasına göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği bulunmuştur. Yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre, kişilik özelliklerinin sosyal ve duygusal yalnızlık boyutlarını ve mutluluk korkusunu anlamlı düzeyde yordadığı tespit edilmiştir. Bulgular, daha önce yapılmış olan araştırmalar bağlamında tartışılmış ve yorumlanmıştır. Uygulamaya ve gelecek araştırmalara yönelik öneriler sunulmuştur. This study consisted of two main purposes. First, it was aimed to determine whether the social and emotional loneliness, fear of happiness and personality traits scores of university students differ according to demographic variables. The second main aim was to determine the role of personality traits in predicting social and emotional loneliness and fear of happiness. This study was carried out in line with the stated purposes, using the quantitative research method. The correlational design, one of the quantitative research method, constitutes the method section of the research. The sample of the research consists of 394 university students studying in the 2020-2021 academic year. The research data collection measures were; Personal Information Form, Social and Emotional Loneliness Scale, Fear of Happiness Scale and HEXACO Personality Inventory Short Form. Independent Groups t-Test, One-Way Analysis of Variance (ANOVA) and Multiple Regression Analysis were used in the result chapter of the research. According to the findings obtained from the research, there are significant differences between social loneliness and gender, fear of happiness and family income level and personality traits and child birth order. According to the results of the regression analysis, it was determined that personality traits significantly predicted the dimensions of social and emotional loneliness and fear of happiness. The findings were discussed and interpreted in the context of previous research. Suggestions for application and future studies were presented.

Bu araştırma, postmenopozal kadınların rekreasyon amaçlı yüzme egzersizinin emosyonel durum üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya, postmenopozal dönemde olan 34 deney ve 34 kontrol grubu olmak üzere toplam 68 kadın katılmıştır. Araştırma ön-son test deney-kontrol gruplu karşılaştırmalı deneysel tipte yapılmıştır. Postmenopozal kadınların haftada iki gün ve günde bir saat olmak üzere toplam 8 haftalık rekreatif etkinlik olan yüzme uygulaması yapılarak öncesi ve sonrası fiziksel ölçümleri alınmıştır. Çalışmada postmenopozal kadınların emosyonel durumlarını belirlemek amacıyla‘’Beck Umutsuzluk Ölçeği, Oxford Mutluluk Ölçeği ve Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’’kullanılmıştır. Verilerin analizinde, BUÖ, OMÖ-KF ve ön test KPSÖ puan değerleri için non-parametrik testlerden Mann-Whitney U, Kruskal Wallis Test İstatistiği ve Sperman Korelasyon analizi yapılırken, grupların KPSÖ son test puanı için parametrik testlerden T testi, Anova, Pearson Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırmada analizler %95 anlamlılık düzeyinde (p

Bu çalışma, edebî metinlerin oluşumunda önemli yeri olan hüzün ve mutluluğun divan şiirindeki ana çerçevesini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Diğer his ve duygulara zemin teşkil eden hüzün ve mutluluğa dair tespit edilen belli başlı kelimelerin sözlüklerdeki karşılıklarına odaklanılmakta ve sonrasında bu duyguların kültürel karşılıkları, tarihsel kronoloji göz önünde bulundurularak psikolojik ve dinî cephelerden incelenmektedir. Taramaya esas alınan divan metinlerinden getirilen şahitler ile söz konusu bu karşılıklar yorumlanmaya çalışılmıştır. Bu şekilde divan şiirinde hüzün ve mutluluğa dair tespit edilen imaj, kompozisyon ve mazmunların bir çerçeve içerisine alınması, duygu bağlamında bir örüntü dâhilinde incelenmesi hedeflenmiştir. This study aims to reveal the main framework of sadness and happiness, which have an important role in the formation of literary texts, in Ottoman poetry. In this study the identifications of sadness and happiness in dictionaries were focused, which constitute the basis for other feelings and emotions. Afterwards, the cultural equivalents of these feelings (highligting the psychological and religious aspects and paying attention to the historical chronology) are examined. And then, these responses were tried to be interpreted with the witnesses we brought fromthe divan texts that we took as a basis for our study. In this way, it is aimed to frame the images, compositions and mazmuns determined about sadness and happiness in divan poetry and to examine them in a pattern in the context of emotion.

Bu araştırmanın amacı; öğretmenlerin iş yaşam kalitesi ile örgütsel mutluluğu arasındaki ilişkinin saptanmasıdır. Araştırmada öğretmenlerin iş yaşam kalitesi ile örgütsel mutluluğu arasındaki ilişki cinsiyet, kıdem, okul kademesi, okul türü ve okul yöneticileri ile çalışma süresi değişkenlerine göre saptanmaya çalışılmıştır. Araştırmanın evreni 2020-2021 eğitim öğretim yılı birinci döneminde İstanbul ili Küçükçekmece ilçesinde bulunan resmi ilkokul, ortaokul ve lise öğretmenlerinden oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini tesadüfî örneklem yöntemiyle seçilen toplam 606 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde "İş Yaşam Kalitesi Ölçeği" ve "Örgütsel Mutluluk Ölçeği"nden yararlanılmıştır. Bu ölçme araçları araştırmaya katılan öğretmenlerin demografik bilgilerini içeren kişisel bilgi formu ile birlikte tek anket formunda üç bölüm halinde birleştirilmiştir. Ölçme aracının birinci bölümünde katılımcı öğretmenlerin kişisel bilgilerini elde etmeye, ikinci bölümde katılımcı öğretmenlerin iş yaşam kalitesini belirlemeye, üçüncü bölümde ise öğretmenlerin örgütsel mutluluklarını belirlemeye yönelik maddelere yer verilmiştir. Ölçeklerin alt boyutlarının incelenecek değişkenlere göre çarpıklık ve basıklık katsayılarının ±1 değerleri arasında seyrettiği ve ölçekler ile alt boyutların normal dağılımdan büyük ölçüde sapmadığı belirlenmiştir. Nicel verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklem t testi, tek faktörlü varyans analizi, Scheffe testi, korelasyon analizi ile regresyon analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin iş yaşam kalitesi algılarının "Yüksek" düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İş yaşam kalitesi ölçeğinin alt boyutlarından "İş Kariyer Memnuniyeti, "İşi Kontrol Edebilme, "Çalışma Koşulları ve "Aile içi Yaşam Dengesi" boyutlarında öğretmenlerin algılarının "Yüksek" düzeyde olduğu "Genel iyi Olma" ve "İş Yaşamında Stres" boyutlarında ise "Orta" düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Öğretmenlerin örgütsel mutluluk algılarının da "Orta" düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Örgütsel mutluluk ölçeğinin alt boyutlarından "Olumlu duygular" boyutunda da öğretmenlerin algıları "Orta" düzeyde, "Olumsuz duygular" boyutunda "Düşük" ve "Potansiyeli geliştirme" boyutunda ise algıları "Yüksek" düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğretmenlerin iş yaşam kalitesi ile örgütsel mutlulukları arasında genel olarak anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Öğretmenlerin iş yaşam kalitesi algılarının örgütsel mutluluk algılarını anlamlı düzeyde yordadığı sonuca ulaşılmıştır. The purpose of this research; is to determine the relation between teachers' occupational life quality and their organizational happiness.In the research the relation between teachers ' occupational life quality and their organizational happiness are tried to be determined according to the variances of gender, seniority,school level, school type and term of employment with the school administrators. Population of the research consists of the official elementary school, secondary school and high school teachers who situated in İstanbul province Küçükçekmece district in the first term of 2020-2021 academic year. Research sample is constituted of total 606 teachers who are chosen with random sampling method. For attaining the research data "Occupational Life Quality Scale" and "Organizational Happiness Scale" are benefited. These measuring tools have been combined with personal information form including the participant teachers' demographical information in one survey form in three parts. In the first part of the measuring tool attaining personal information of the participant teachers, in the second part determining occupational life quality of the participant teachers and in the third part, the items directed to determine the teachers' organizational happiness have been included.It has been determined that according to the inspected variances sub-dimensions of scales coefficient of skewness and coefficient of kurtosis have held between -1 and +1 figures and it is specified that the scales and sub-dimensions of them don't deviate from the normal distribution to a great extent. For the analysis of quantitative data, arithmetic mean, standard deviation, unpaired t test, single factoral variance analysis, Scheffe test, correlation analysis and regression analysis technique have been used. On the research result, it is concluded that the teachers' occupational life quality perceptions are in "High"level. From the sub-dimensions of occupational life quality scale for the dimensions of "Occupation Career Satisfaction", "Being able to control the work", "Working Conditions", and "Domestic Life Balance" it is determined that teacher perceptions are in "High" level; as for the "General Well Being" and "Stress in Occupational Life" it is determined in "Medium" level. It is also concluded that teachers' organizational happiness perceptions are in "Medium" level. From the sub-dimensions of organizational happiness scale, in the dimension of "Positive Feelings" it is determined that teacher perceptions are in "Medium" level, in the dimension of "Negative Feelings" it is "Low" and in the dimension of "Developing the Potential" their perceptions are in a "High" level. A generally meaningful relation between teachers' occupational life quality and their organizational happiness have been determined. It is concluded that teachers' occupational life quality perceptions predict the organizational happiness perceptions in a meaningful level.

Bu çalışmanın amacı rekreatif amaçlı yüzme sporu yapan 8-14 yaş arası çocukların mutluluk, boş zaman tutumu ve yaşam tatmin düzeylerinin belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmanın örneklemi, Konya'da bulunan Yeşil Beyaz Spor Kompleksi yüzme kursuna katılan 118 kadın, 133 erkek toplam 251 katılımcıdan oluşmaktadır. Çalışmada verilerin elde edilmesinde araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi Formu kullanılırken, Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen ve Köker (1991) tarafından Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği yapılmış yaşam tatmini ölçeği, Hills ve Argyle tarafından geliştirilen Oksford Mutluluk ölçeği ve Ragheb ve Beard (1982) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Akgül ve Gürbüz (2010) tarafından yapılan Boş Zaman Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kolmogorov Smirnov Testi, Independent Sample T Testi, One Way ANOVA ve Tukey HSD Testi kullanılmıştır. Ayrıca bütün veriler SPSS 25,0 paket programında %95 güven aralığında ve 0,05 anlamlılık düzeyinde değerlendirildi. Yapılan analizler sonucunda Rekreaktif amaçlı yüzme etkinliklerine katılan çocukların boş zaman aktivitelerine yönelik tutumları ile mutluluk ve yaşam tatmini düzeyleri arasında pozitif yönlü çok zayıf bir ilişki olduğu (r=0,193 ve 0,158; p0,05). Boş zaman aktivitelerine yönelik tutum ile yaşam tatmini arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. (r=0,338; p0,05). katılan erkek çocuklarda boş zaman aktivitelerine yönelik tutum ile mutluluk düzeyi arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki (r=0,241; p0,05). Ayrıca erkek çocuklarda yaşam tatmini ve mutluluk düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı ifade edilebilir (p>0,05)., The aim of this study is to determine the happiness, leisure attitude and life satisfaction levels of children aged 8-14 who engage in recreational swimming sports and to examine the relationship between them. The sample of the study consists of 118 women and 133 men, 251 participants in total, who attended the Green White Sports Complex swimming course in Konya. While the personal information form created by the researcher was used to obtain the data in the study, the life satisfaction scale developed by Diener et al. Leisure Attitude Scale, adapted to Turkish by Akgül and Gürbüz (2010), was used. In analyzing the data, Kolmogorov Smirnov Test, Independent Sample T Test, One Way ANOVA and Tukey HSD Test were used. In addition, all data were evaluated in SPSS 25.0 package program at 95% confidence interval and 0.05 significance level. As a result of the analysis, it was determined that there is a very weak positive correlation (r = 0.193 and 0.158; p 0.05). It has been determined that there is a weak positive relationship between attitude towards leisure activities and life satisfaction. (r = 0.338; p 0.05). There is a weak positive correlation (r = 0.241; p 0.05). In addition, it can be stated that there is no statistically significant relationship between life satisfaction and happiness level in boys (p> 0.05).

Yüksek Lisans Tezi, Bu çalışmanın amacı; rekreasyonel amaçlı egzersiz yapan bireylerin, mutluluk düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının ortaya konulmasına yöneliktir. Araştırma Ankara ilinde ikamet eden ve düzenli egzersiz yapan bireyler arasından ''Uygun Örnekleme Yöntemi'' ile belirlenmiş ve gönüllü katılım ilkesi ile çalışmaya katılan 570 kişiden oluşmaktadır. Araştırma grubunun kişisel bilgileri kapsamında cinsiyet, yaş, medeni durumu, eğitim durumu, gelir düzeyi gelir memnuniyeti, egzersiz yapma sıklığı, fiziksel görünüm menuniyeti, genel mutluluk düzeyi, fizyolojik ve psikolojik sağlık sorunlarına özgü kişisel ve demografik bilgilere başvurulmuştur. Araştırma problemlerinin çözümlenmesi için mutluluk ve yaşam doyum ölçeği çalışma amacı doğrultusunda uygulanmıştır. Çalışma sonuçlarımıza göre; bireylerin mutluluk düzeylerinin cinsiyet, yaş, eğitim durumu, gelir memnuniyeti, egzersiz sıklığı, genel memnuniyet, fizyolojik ve psikolojik sağlık sorunları parametrelerinden etkilendiği, yaşam doyumunda ise genel mutluluk, gelir ve fiziksel memnuniyet parametrelerinin etkilendiği görülmektedir. Mutluluğun artması ya da azalması yaşam doyumunu negatif etkilediği yani yaşam doyumunun dolaylı olarak da mutluluğu azalttığı şeklinde sonucuna ulaşılabilir., The purpose of this study is; individuals exercising for recreational purposes; it is aimed at revealing if the relationship between happiness levels and life insatiability varies according to various variables. The research consists of 570 people who participated in the study with the principle of voluntary participation and determined by the "Appropriate Sampling Method" among the individuals residing in Ankara province and exercising regularly. Within the scope of the personal information of the research group, personal and demographic information specific to gender, age, marital status, educational status, income level income satisfaction, frequency of exercising, physical appearance menu, general happiness level, physiological and psychological health problems were applied. Happiness and life saturation scale have been applied for the purpose of study in the solution of research problems. According to our study results; it is seen that the happiness levels of individuals are affected by the parameters of gender, age, educational status, income satisfaction, frequency of exercise, general satisfaction, physiological and psychological health problems, and general parameters of happiness, income and physical satisfaction are affected in life satisfaction. It can be achieved that increasing or decreasing happiness negatively affects life fulness, that is, life fulness indirectly reduces happiness.

The field of subjective well-being (SWP) or happiness have received increasing attention in the psychology literature. This increased interest has led researchers to examine SWB in relation to a variety of psychological, social, and cultural variables, including optimism and hope. Undoubtedly, all these variables are critical components for mental health. SWB is specifically used as a general term which consists of life satisfaction, mental health and happiness from life. Although hopefulness has been occasionally used interchangeably with optimism, many studies revealed that they are related but different concepts. Optimism is defined as a general expectancy that good things will happen in the future, on the other hand, hope refers to the general cognitivemotivational variable including one’s belief in which one utilizes pathway thinking and agency thinking. In this study, we attempt to review the conecptualizations of SWB, optimism, and hope, and point out various recent studies on the relationships between SWB, hope, and optimism., Öznel iyi oluşun veya mutluluk konuları, psikoloji alanyazınında giderek artan bir ilgi görmektedir. Bu artan ilgi, araştırmacıları çeşitli psikolojik, sosyal ve kültürel değişkenler, iyimserlik ve umut ile ilgili olarak öznel iyi oluşu incelemeye yöneltmiştir. Kuşkusuz tüm bu değişkenler ruh sağlığı için kritik bileşenlerdir. Öznel İyi Oluş, özel olarak yaşam doyumu, ruh sağlığı ve yaşamdan gelen mutluluktan oluşan genel bir terim olarak kullanılmaktadır. Umutlu olmak, zaman zaman iyimserlikle birbirinin yerine kullanılsa da, birçok araştırma bunların birbiriyle ilişkili ancak farklı kavramlar olduğunu ortaya koymuştur. İyimserlik, gelecekte iyi şeylerin olacağına dair genel bir beklenti olarak tanımlanırken, umut, kişinin amaca yönelme yolları ve amaca güdülenme için inancını içeren genel bilişsel-motivasyonel değişkeni ifade eder. Bu çalışmada, Öznel iyi oluş, iyimserlik ve umudun kavramsallaştırmalarını gözden geçirmeye ve öznel iyi oluş, umut ve iyimserlik arasındaki ilişkilere ilişkin son zamanlarda yapılan çeşitli çalışmalara işaret etmeye çalışıyoruz.

Bu araştırmanın amacı öz-şefkat, bilişsel esneklik ve iletişim becerilerinin çiftlerin ontolojik iyi oluşu üzerine yordayıcı etkilerini araştırmaktır. Araştırma, Türkiye’de 2019- 2020 yılında romantik ilişkiye sahip çiftlerden veya evli olan çiftler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise Türkiye’nin 7 bölgesinden gönüllü 671 katılımcıdan oluşturmaktadır. Araştırmada, demografik bilgi formu, İyi Oluş Ölçeği (hiçlik, umut, pişmanlık, harekete geçme), Öz-duyarlılık/Öz-şefkat Ölçeği (öz sevecenlik, öz yargılama, paylaşımların bilincinde olma, ızolasyon, bilinçlilik, aşırı özdeşleşme), Bilişsel Esneklik Ölçeği (alternatifler, kontrol), İletişim Becerileri Ölçeği (temel beceriler ve kendini ifade etme, iletişme özen gösterme, ilişki kurmaya isteklilik, etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim, iletişim ilkelerine uyma) kullanılmıştır. Uygulanan çoklu doğrusal regresyon analizinde öz-şefkat, bilişsel esneklik ve iletişim becerileri puanlarının, ontolojik iyi oluş puanlarının anlamlı yordayıcıları olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar literatür ışığında kapsamlıca tartışılmış, gelecek çalışmlar için öneriler verilmiş bu sonuçların klinik alana nasıl yansıyabileceği tartışma ve sonuç bölümünde ayrıntılı bir biçimde ele alınmıştır. The aim of this study is to investigate the predictive effects of self-compassion, cognitive flexibility and communication skills on the ontological well-being of couples. The research consists of couples who have romantic relationships or married couples in Turkey in 2019-2020. The sample of the study consists of 671 volunteers from 7 regions of Turkey. In the study, demographic information form, Well-being Scale (nothingness, hope, regret, action), Self-sensitivity / Self-compassion Scale (self-affection, self judgment, awareness of sharing, isolation, consciousness, over-identification), Cognitive Flexibility Scale (alternatives, control), Communication Skills Scale (basic skills and self expression, attention to communication, willingness to establish relationships, active listening and non-verbal communication, compliance with communication principles) were used. In the multiple linear regression analysis applied, it was found that self-compassion, cognitive flexibility and communication skills scores were significant predictors of ontological well-being scores. The results obtained were discussed extensively in the light of the literature, suggestions were given for future studies, and how these results could be reflected in the clinical field was discussed in detail in the discussion and conclusion section.

Son zamanlarda iş hayatında işkoliklik ve mutluluk kavramları üzerinde en çok araştırma yapılan konulardan olmuştur. Bu araştırma; Isparta ilinde faaliyet gösteren bir kamu araştırma ve uygulama hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının, bireysel mutluluk ve işkoliklik ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın alt boyutları aşırı çalışma ve kompulsif çalışma işkoliklik ölçeğine olan etkisini belirlemektedir. Araştırma kapsamında çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 500 sağlık çalışanına anket uygulaması yapılmıştır Araştırmada veri toplama aracı olarak mutluluk için; 'Oxford Mutluluk Ölçeği', işkoliklik için 'Duwas İşkoliklik Ölçeği' kullanılmıştır. Gözlem-kesitsel nitelikte olan bu çalışmada veriler 2021 yılı Mayıs-Haziran aylarında toplanmıştır. Yapılan çalışmada tanımlayıcı istatistik, Mann Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri, normallik analizi, Kolmogrov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri kullanılmıştır. Uygulanan çalışmada katılımcıların %51 i kadın, %48 i erkek,%39,8'i 31 ve 40 yaş bandında,%42'si lisans mezunu %50'si tıbbi birimde ve %79,6'sı devamlı gündüz çalışmaktadırlar İşkoliklik ölçeğinin ortalaması 43,56±9,70 ,bireysel mutluluk ölçeğinin ortalaması ise 87,07±9,69 olarak bulunmuştur. Bireysel mutluluk ve işkoliklik ölçeği arasındaki korelasyon incelendiğinde, aralarında pozitif zayıf istatistiksel olarak zayıf anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür (r=0,323;p

YÖK ID: 688621 Dünya ve Türkiye'de inaktiviteye ve vücut kompozisyonu ile ilgili bilgisizliğe bağlı çocuklar ve adölesanlarda aşırı kiloluluk ve obezite prevalansı artmaktadır. Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin egzersiz davranışı düzeyleri ile vücut kompozisyonuna yönelik bilgi ve tutumları arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Verilerin toplanması için 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Amasya Üniversitesinin il merkezinde bulunan fakülte ve yüksekokullarda halen öğrenim gören 5457 öğrenciye google veri tabanı üzerinden hazırlanan anket linki çevrimiçi ortamda gönderilmiş ve araştırmaya 15 gün içerisinde toplam 1280 gönüllü kişi katılmış ve değerlendirilmiştir. Verilerin istatistiksel analizlerinde sırasıyla, çapraz çizelgeler hesaplanmış ve ikili grupların karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi ile değişkenler arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde Spermann sıralı korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarında; erkeklerin kadınlardan yaş olarak anlamlı düzeyde daha büyük, daha uzun boylu, daha kilolu, yüksek VKİ'li ve fiziksel açıdan daha aktifken, her iki cinsiyet arasındaki sağlık, sigara kullanım oranları ve aylık gelir düzeyleri farklı değildir. Sadece "Obezitenin sağlık için ne ölçüde zararlı olduğunu düşünüyorsunuz?" algısı kadınlarda daha yüksektir. Düzenli fiziksel aktivite yapan erkekler, sedanterlere kıyasla istatistiksel düzeyde daha yaşlı, egzersiz davranışı düzeyleri daha yüksek, obezitenin sağlık için büyük ölçüde zararlı olduğunu düşünmekte ve mevcut kilo durumundan memnundur. Düzenli fiziksel aktivite yapan kadınlar; istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek egzersiz davranış düzeyine sahip, obeziteyi sağlık için daha çok zararlı görmekte, mevcut kilo durumundan memnuniyetleri düşük, mevcut kilo durumunu anlamlı düzeyde daha çok değiştirme eğiliminde ve aynaya baktıklarında kendilerini daha az beğenenlerdir. Sonuç olarak, üniversiteler bilimsel yöntemlerle toplanan verilere dayalı geliştirilen fiziksel ve sportif aktivite programları ve yaşam kalitesini artırmaya yönelik eğitimleri planlamalı ve uygulamalıdır. The prevalence of overweight and obesity in children and adolescents is increasing due to inactivity and lack of knowledge about body composition in the world and in Turkey. Thus, this study aimed to investigate the relationship between university students' exercise behavior levels and their knowledge and attitudes towards body composition. During the 2020-2021 academic year, the access links of the questionnaires prepared on the Google database were sent to 5457 students attending at faculties and colleges in the city center of Amasya University, and a total of 1280 volunteers participated in the research within 15 days. For the statistical analysis of the data cross tables and the Mann Whitney U test to compare of two groups, and Spermann rank order correlation coefficients to determine the relationships between the variables were calculated, respectively. The results of this study show that while males were significantly older, taller, heavier, with higher BMI and more physically active than females while health level, smoking rates and monthly income levels were not different between both sexes. Just "To what extent do you think obesity is harmful to health?" perception is greater in females. Compared to sedentary group, males participating regular physical activity were statistically older, had higher levels of exercise behavior, consider obesity to be highly detrimental to health, and are satisfied with their current weight status. Females participating regular physical activity, had a statistically significant higher exercise behavior level, considering obesity as more harmful to health, were less satisfied with their current weight status, tend to change their current weight status significantly more, and were less pleased when they looked in the mirror. In conclusion, universities should plan and implement physical and sportive activity and education programs aimed at increasing the quality of life, based on data collected through scientific methods. İÇİNDEKİLER Sayfa ETİK BEYANNAMESİ -- ii ÖN SÖZ -- iii İÇİNDEKİLER -- iv KISALTMALAR VE SEMBOLLER -- v ÇİZELGELER LİSTESİ -- vi ÖZET -- viii SUMMARY -- ix 1. GİRİŞ -- 1 1.1 Çalışmanın Amacı -- 5 1.2 Problemler -- 5 1.3 Hipotezler -- 6 1.4 Sınırlılıklar -- 7 1.5 Sayıltılar (Varsayımlar) -- 7 2. GENEL BİLGİLER -- 8 2.1 Fiziksel İnaktivite -- 8 2.2 Fiziksel Aktivite -- 9 2.3 Egzersiz -- 9 2.4 Fiziksel Uygunluk -- 10 2.5 Vücut Kompozisyonu ile İlgili Bilgi ve Tutumlar -- 12 2.6 Obezite -- 13 2.7 Beden İmajı -- 16 3. MATERYAL VE YÖNTEM -- 17 3.1 Yöntem -- 17 3.2 Araştırma Evreni -- 17 3.3 Örneklem seçimi -- 17 3.4 Verilerin toplanması -- 18 3.4.1 Veri Toplama Tekniği -- 18 3.5 Veri Toplama Araçları -- 19 3.5.1 Demografik Bilgiler -- 19 3.5.2 Vücut kompozisyonuna yönelik bilgi ve tutumlar -- 19 3.5.3 Egzersiz Davranışı Değişim Basamakları Anketi -- 20 3.5.4 Kavramsal Çerçeve -- 21 3.5.6 Verilerin Analizi -- 21 4. BULGULAR -- 22 5. TARTIŞMA -- 43 6. SONUÇ -- 51 7. ÖNERİLER -- 52 KAYNAKLAR -- 56 ÖZGEÇMİŞ -- 72

Bu araştırmada; Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya yaşları 18 ile 51 arasında değişen düzenli olarak egzersiz katılım gösteren 173'ü kadın 235'i erkek olmak üzere toplam 408 sağlıklı birey gönüllü olarak katılım göstermiştir. Araştırmada veriler Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Gökçe ve Orhan (2011) tarafından uyarlanan "Serbest Zaman Doyum Ölçeği"; Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Doğan ve Akıncı-Çötok (2011) tarafından yapılan "Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu" ve araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" ile toplanmıştır. Toplanan verilere yapılacak analizlere karar vermeden önce normallik testi uygulanmıştır. Yapılan istatistiksel işlemin ardından verilerin normal dağılıma uygun olduğu tesit edilmiştir. Bu nedenle verilere bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans, Pearson korelasyon ve Regresyon analizleri uygulanmıştır. Araştırmanın serbest zaman doyumu bulguları değerlendirildiği zaman; katılımcıların serbest zaman doyumu puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Serbest zaman doyum puanları ile aylık gelir arasında negatif yönde düşük düzeyde; buna karşın egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı ile pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak serbest zaman doyumu ile yaş arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Araştırmanın mutluluk düzeyi bulguları değerlendirildiğinde ise; katılımcıların mutluluk düzeyleri puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Mutluluk ile egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak mutluluk ile yaş, aylık gelir arasında ise anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Sonuç olarak; katılımcıların serbest zaman doyumu puanları ile mutluluk düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca serbest zaman doyumunun mutluluk üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. In this research, it was aimed to investigate the relationship between fitness participants' leisure time satisfaction and happiness levels. A total of 408 healthy individuals, 173 females and 235 males, aged between 18 and 51, who regularly participated in the exercise, participated in the research voluntarily. The data in the research were collected by using "Free Time Satisfaction Scale" developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted into Turkish by Gökçe and Orhan (2011); "Oxford Happiness Scale Short Form" developed by Hills and Argyle (2002) and adapted into Turkish by Doğan and Akıncı-Çötok (2011) and "Personal Information Form" created by the researcher. Before deciding in the analyzes to be made on the collected data, normality test was applied. After the statistical process, it was determined that the data were suitable for normal distribution. Therefore, independent groups t-test, one-way variance, Pearson correlation and regression analysis were applied to the data. When the leisure time satisfaction findings of the research are evaluated; Participants' leisure time satisfaction scores differ according to gender and education level; Moreover, it was determined that it did not differ according to marital status. There is a negative low level between leisure time satisfaction scores and monthly income; Otherwise, positive and low level significant relationships were found with the exercise year and weekly exercise frequency. Besides, there are no significant relationships that were found between leisure time satisfaction and age. When the findings of the happiness level of the research are evaluated; The happiness level scores of the participants differed according to gender and education level, otherwise, it was determined that it did not differ according to marital status. Positive and low-level significant relationships were found between happiness and exercise year and weekly exercise frequency. In addition, there are no significant relationships that were found betweeen happiness and age, and monthly income. Last of all, significant positive relationships were found between the leisure time satisfaction scores of the participants and happiness levels. Additionally, it has been revelaed that leisure time satisfaction has a significant effect on happiness.

Çağımız sağlık öngörüsü; bireyin iyilik halini sürdürecek, koruyacak ve geliştirecek davranışlar elde etmesini ve kendi sağlığı ile alakalı yerinde ve doğru kararlar alabilmesini sağlamak adına dayandırılmış ve bu kararlar bireylerin mutlulukları ile ilişkilidir. Araştırmada bir vakıf üniversitesinin sağlık yönetimi bölümünde eğitim gören öğrencilerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının (SYBD) mutluluk düzeyleri ile ilişkisini ve etkilerini tespit etmek amaçlanmıştır. Evrenin tamamına ulaşılmak hedeflendiği için örneklem seçimi yapılmamıştır. Araştırmada bağımlı değişken mutluluk düzeyi iken bağımsız değişken SYBD’dir. Değişkenler arasındaki ilişkinin analiz edilmesi için Pearson Korelasyon Analizi, etkilerin ölçülmesi için ise Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin mutluluk düzeyleri ile SYBD alt boyutları arasında anlamlı ve pozitif yönlü ilişkilerin olduğu tespit edilmiştir. Analiz sonucunda anlamlı bir regresyon modeli, F(6, 296) = 52,356, p

Amaç: Bu çalışmanın amacı psikososyal ve bedensel etkileriyle özel bir süreç olan ergenlik dönemindeki iyilik hali, mutlu olma, kendini ifade etme ile sosyal medya bağımlılığının ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı, kesitsel araştırmada, akranları aracılığıyla ulaşılan 11-18 yaş arası 384 ergen, gönüllülük temelinde demografik bilgi formu, Engagement, Perseverance, Optimism, Connectedness, Happiness (EPOCH) Ölçeği, Duyguları İfade Etme Ölçeği (DİEÖ), Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu (OMÖ-KF) ve Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Formunu (SMBÖKF) yanıtlamıştır. Bulgular: Katılımcıların ortalama yaşları 14,6±2,2 yıl, %47,9’u erkek (n=184) ve %61,5’i (n=236) özel okul öğrencisiydi. EPOCH, DİEÖ, OMÖ-KF, SMBÖ-KF ölçeklerinin Cronbach alfa değerleri sırasıyla 0,818, 0,648, 0,770 ve 0,810 bulundu. Kendisini başarısız görenlerin (%24,7; n=95) EPOCH, OMÖ-KF, DİEÖ puanları (76,2±16,9; 21,7±5,9; 67,7±12,9) başarılı görenlerden (87,9±14,2; 25,5±5,2; 71,1±11,2) düşüktü (p=0,001; p=0,001; p=0,008). DİEÖ puanı kızlarda (72,1±11,2) erkeklerden (68,2±11,9) yüksek (p=0,002), özel okulda okuyanların OMÖ-KF puanı (25,5±5,4) devlet okulunda okuyanlardan (22,9±5,6) farklıydı (p=0,001). SMBÖ-KF puanı devlet okulunda okuyanlarda (3,2±2,9) özel okulda okuyanlardan (2,5±2,3) (p=0,033), kendini başarısız görenlerde (3,8±2,8) başarılı görenlerden (2,4±2,5) (p=0,001) ve spor yapmayanlarda (3,0±2,7) spor yapanlardan (2,4±2,5) fazlaydı (p=0,035). EPOCH puanı spor yapanlarda (87,2±15,8) spor yapmayanlardan (83,9±15,6) yüksekti (p=0,038). Katılımcıların EPOCH ile SMBÖ-KF puanı arasında negatif yönde zayıf (r=-0,199, p=0,001), OMÖ ile SMBÖ-KF puanı arasında ise negatif yönde orta düzeyde korelasyon saptandı (r=-0,260, p=0,001). Sonuç: Özel okulda okuyan ergenlerin devlet okulunda okuyanlara göre daha mutlu ve daha az sosyal medya bağımlısı olması, kendini başarılı görenlerin kendini daha iyi ifade etmesi, daha mutlu olması, kendini başarısız görenlerde, devlet okullarında okuyanlarda ve spor yapmayanlarda sosyal medya bağımlılığının daha yüksek olması dikkat çekicidir. Bu sonuçlar ergenlik döneminde sosyal teşviklerin, spora yönlendirmenin ve genel iyi oluşlarını artırabilmek için psikolojik ve ekonomik desteklerin önemini ortaya koymaktadır., Objective: The aim of this study is to investigate the relationship between well-being, being happy, self-expression and social media addiction of adolescence which is a special period with its psychosocial and physical effects. Material and methods: In descriptive, cross-sectional research, 384 adolescents aged 11-18, reached by their peers answered voluntarily, demographic information form Engagement, Perseverance, Optimism, Connectedness, Happiness (EPOCH) Scale, Emotional Expression Scale (EES), Oxford Happiness Scale-Short Form (OHS-SF) and Social Media Addiction Scale- Short Form (SMASSF). Results: The mean age of the participants was 14.6±2.2 years, 47.9% were male (n=184) and 61.5% (n=236) were private school students. Cronbach alpha values of EPOCH, EES, OHS-SF, SMAS-SF scales were found 0.88, 0.6648, 0.770 and 0.810, respectively. EPOCH, OHS-SF, EES scores (76.2±16.9; 21.7±5.9; 67.7±12.9) of those who consider themselves unsuccessful (24.7%; n=95) (87.9±14.2; 25.5±5.2; 71.1±11.2) were low (p=0.001; p=0.001; p=0.008). EES score is higher in girls (72.1±11.2) than boys (68.2±11.9) (p=0.002), OHS-SF score of those studying in private school (25.5±5.4) is in public school (22.9±5.6) was different (p=0.001). The SMAS-SF score was higher in public school students (3.2±2.9), than private school students (2.5±2.3) (p=0.033), and those who consider themselves unsuccessful (3.8±2.8) than who consider themselves successful (2.4±2.5) (p=0.001) and those who did not do sports (3.0±2.7) were more than those who did sports (2.4±2.5) (p=0.035). EPOC-H score was higher in those who do sports (87.2±15.8) than those who do not (83.9±15.6) (p=0.038). There was a weak negative correlation (r=-0,199, p=0.001) between the participants› EPOCH and SMAS-SF score, and a moderate correlation between the OHS-SF and SMAS score (r=-0,260, p=0.001). Conclusion: It is noteworthy that adolescents studying in private school are happier and less social media addicted than those who study in public school. It is also interesting that those who consider themselves successful express themselves better and are happier while those who consider themselves unsuccessful, public school students and those not making sports have higher social media addiction. These results show the importance of social support, guidance to sports and psychological and economic enforcement during adolescence period for their well being.