Search

Contains fulltext : 78389.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) 4 p.

We propose a set of benchmarks that specifically targets a major cause of performance degradation in high performance computing platforms: irregular access patterns. These benchmarks are meant to be used to asses the performance of optimizing compilers on codes with a varying degree of irregular access. The irregularity caused by the use of pointers and indirection arrays are a major challenge for optimizing compilers. Codes containing such patterns are notoriously hard to optimize but they have a huge impact on the performance of modern architectures, which are under-utilized when encountering irregular memory accesses. In this paper, a set of benchmarks is described that explicitly measures the performance of kernels containing a variety of different access patterns found in real world applications. By offering a varying degree of complexity, we provide a platform for measuring the effectiveness of transformations. The difference in complexity stems from a difference in traversal patterns, the use of multiple indirections and control flow statements. The kernels used cover a variety of different access patterns, namely pointer traversals, indirection arrays, dynamic loop bounds and run-time dependent if-conditions. The kernels are small enough to be fully understood which makes this benchmark set very suitable for the evaluation of restructuring transformations.

Dit rapport presenteert de methodiek TRAK: een instrument waarmee verschillende beleidsscenario's transparant tegen elkaar kunnen worden afgewogen met behulp van een verzameling van criteria die samen alle relevante waarden dekken. Op deze wijze kan het voor consumenten en politici inzichtelijker worden gemaakt hoe allerlei waarden en belangen (zoals volksgezondheid, dierenwelzijn, milieu en eerlijke handel) in het beleid zijn meegenomen en gewogen.

In dit rapport wordt verslag gedaan van een workshop die ten doel had een beter inzicht te krijgen in de belangen van de Nederlandse samenleving met betrekking tot de vraag of het beleid ten aanzien van dierlijke eiwitten in diervoeders versoepeld kan worden. Daarbij is gebruik maakt van een nieuwe, brede afwegingsmethodiek (TRAK) waarmee het mogelijk is verschillende beleidsscenario's' aan de hand van verschillende waarden te beoordelen en te scoren.

Contains fulltext : 46122.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) 12 p.

Dit essay geeft een verdere aanzet tot een natuurverhaal dat kan zorgen voor meer draagvlak voor het natuurbeleid. Er worden drie spanningsbogen behandeld die voor de ontwikkeling van een nieuw natuurverhaal onmiskenbaar zijn: de spanning tussen beleid en cultuur, tussen economie en ecologie en tussen collectieve en particuliere waarden. Op basis hiervan worden contouren en uitgangspunten geschetst waarbinnen een natuurverhaal kan worden ontwikkeld dat beter past bij de hedendaagse belevenismaatschappij en de diverse behoeften en motivaties van burgers-consumenten. Om te vermijden dat het natuurverhaal abstract en wetenschappelijk wordt, is gekozen voor een benadering waarin zogenoemde belevingspoorten van mensen als vertrekpunt zijn genomen. Anders dan wanneer de Ecologische Hoofdstructuur als centraal uitgangspunt geldt, wordt een breed en meer (ver)beeldend natuurverhaal rond duurzaamheid en biodiversiteit bepleit waarin ook morele, esthetische en andere culturele oriëntaties gewicht krijgen.

Meer betrokkenheid van burgers bij het natuurbeleid moet leiden tot een bredere verankering van het natuurbeleid in de samenleving. In dit onderzoek wordt een raamwerk ontwikkeld waarmee de mogelijkheden voor meer draagvlak en particuliere medeverantwoordelijkheid voor natuurbeleid in kaart worden gebracht. Door meer aandacht te schenken aan vormen van burgerlijke betrokkenheid die zijn gebaseerd op sentiment of op economische motieven, kunnen de kansen op draagvlak en medeverantwoordelijkheid worden vergroot. Greater involvement of the public in conservation policy should lead to a broader anchoring of conservation policy in society. In this study a framework is developed for identifying the scope for broader support and for private joint responsibility for conservation policy. By paying more attention to forms of public involvement based on sentiment or economic motives, the scope for support and joint responsibility can be increased.

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Risk estimation in breast cancer families is often estimated by use of the Claus tables. We analyzed the family histories of 196 counselees; compared the Claus tables with the Claus, the BRCA1/2, the BRCA1/2/ models; and performed linear regression analysis to extend the Claus tables with characteristics of hereditary breast cancer. Finally, we compared the Claus extended method with the Claus, the BRCA1/2, and the BRCAI/2/u models. We found 47% agreement for Claus table versus Claus model; 39% agreement for Claus table versus BRCA1/2 model; 48% agreement for Claus table versus BRCA1/2/u model; 37% agreement for Claus extended method versus Claus model; 44% agreement for Claus extended model versus BRCA1/2 model; and 66% agreement for Claus extended method versus BRCA1/2/u model. The regression formula (Claus extended method) for the lifetime risk for breast cancer was 0.08 + 0.40 * Claus Table + 0.07 * ovarian cancer + 0.08 * bilateral breast cancer + 0.07 * multiple cases. This new method for risk estimation, which is an extension of the Claus tables, incorporates information on the presence of ovarian cancer, bilateral breast cancer, and whether there are more than two affected relatives with breast cancer. This extension might offer a good alternative for breast cancer risk estimation in clinical practice.

Illegale arbeid lijkt onlosmakelijk verbonden met de tuinbouw, zeker in het Westland. Maar over de sociaal-economische betekenis van illegale tewerkstelling en de situatie van illegale arbeiders in het Westland is weinig bekend. OKIA en Stek wilden dit via een groot onderzoek zichtbaar maken, de economische en politieke verbanden verhelderen en zoeken naar mogelijkheden om ondersteuning te bieden. Het perspectief van de tuinder en zijn economische situatie vormt hiervan een ondersteunende deelstudie. De tuinbouw is een vitale sector, al zijn fluctuaties in winstgevendheid groot. Ook tussen de bedrijven is de variatie in bedrijfsresultaten groot, waarbij sommige bedrijven negatief draaien. Van begin jaren zeventig tot begin jaren negentig is de werkgelegenheid gestegen, daarna is hij stabiel gebleven. Het aantal bedrijven is in de loop van de jaren gedaald, maar de arbeidsbezetting per bedrijf gestegen. Tegelijk zijn tuinders overgestapt van vaste naar losse arbeid, vooral van allochtonen. Door nieuwe regelgeving op het gebied van bijvoorbeeld ziekteverzuim houden tuinders liever geen vaste krachten aan. De inzet van illegalen lijkt te zijn afgenomen, maar tuinders blijven illegalen inzetten, zeker bij financiële nood en in tijden van topdrukte. Illegale arbeid levert 8.000 tot 17.000 euro per illegaal arbeidsjaar op voor een fictief tuinbouwbedrijf. Dat betekent dat een gemiddeld tuinbouwbedrijf niet afhankelijk is van de illegale arbeid, al kan dat wel gelden voor een individueel bedrijf. Controle op illegale arbeid lijkt effectief, vooral het fiscale straftarief dat naderhand kan worden ingevuld. Overigens zien tuinders de inzet van illegale arbeid als een overtreding, zo iets als te hard rijden, niet als zwaar misdrijf, zoals de overheid dat ziet. Strenger controleren helpt wellicht voor meer naleving van de regels, maar niet voor meer acceptatie van de regels.

Contains fulltext : 67211.pdf (Publisher’s version ) (Open Access)

Item does not contain fulltext 6 p.

Item does not contain fulltext 103 p.