Search

RIVM rapport:De luchtkwaliteit in Europa is de afgelopen dertig jaar substantieel verbeterd. Toch blijft luchtverontreiniging, en dan vooral fijn stof, een belangrijke bedreiging voor de volksgezondheid. De laatste jaren is er meer aandacht voor de schadelijke effecten van kleinere deeltjes van fijn stof, bijvoorbeeld PM2.5 (deeltjes met een diameter tot 2,5 micrometer). Aangenomen wordt dat deze kleine deeltjes, zeker op de lange termijn, zeer schadelijk zijn voor de gezondheid. In de Europese Richtlijn uit 2008 over de luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa zijn daarom specifiek grenzen gesteld aan de concentratieniveaus van PM2.5. Zo moeten lidstaten onder andere de gemiddelde blootstelling aan PM2.5 over een periode van drie jaar bepalen, de zogeheten Average Exposure Index (AEI). Afhankelijk van de uitkomst zijn lidstaten vervolgens verplicht in 2018-2020 de gemiddelde blootstelling aan PM2.5 te verlagen. Het RIVM heeft de AEI van 2009 tot en met 2011 berekend op basis van PM2.5-metingen op twaalf stedelijke achtergrondlocaties. De gemiddelde blootstellingsindex (AEI) in de periode 2009-2011 is voor Nederland vastgesteld op 17,0 microgram per kubieke meter. Hieraan is een reductiedoelstelling gekoppeld van 15 procent. Om deze doelstelling te halen moet de gemiddelde blootstellingindex (AEI) in de stedelijke achtergrond in Nederland tussen 2018 en 2020 met circa 2,6 microgram per kubieke meter dalen. Op basis van modelberekeningen met verschillende economische groeiscenario's wordt een reductie berekend van 15 tot 17 procent voor 2018-2020. Daarmee zou Nederland voldoen aan de reductiedoelstelling. Door de marge in deze uitkomst en andere veel grotere onzekerheden in de modelberekening kan de te verwachten reductie zowel hoger als lager uitvallen. Het is belangrijk om de komende jaren te blijven volgen in welke mate de emissie en concentratie van PM2,5 afnemen. Indien nodig kunnen er dan extra maatregelingen worden overwogen., Over the last thirty years the air quality in Europe has improved substantially. Nevertheless, air pollution, and especially particulate matter, still remains a major threat to public health. In recent years, increasing attention has focused on the adverse effects of the "fine particles" of particulate matter, such as PM2.5 (particles with a diameter of <2.5 µm). These small particles are considered to be very harmful to human health, in particular over the long term. The European Directive on ambient air quality and cleaner air for Europe, which entered into force in 2008, establishes specific limits on the concentration levels of PM2.5. Among other things the Directive requires that each Member State determine the average exposure to PM2.5 over a three-year period, the so-called Average Exposure Index (AEI). Depending on the outcome, Member States are then obliged to decrease the average exposure to PM2.5 in 2018-2020. The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has therefore measured PM2.5 levels at twelve urban background locations in the period 2009-2011 and calculated the AEI based on these measurements. For the Netherlands, the AEI in the period 2009-2011 has been set at 17.0 micrograms per cubic meter. A reduction target of 15% has been linked to this value. To achieve this target, the AEI in the urban background in the Netherlands between 2018 and 2020 has to decrease by approximately 2.6 micrograms per cubic meter. Model calculations using different economic growth scenarios predict a reduction ranging from 15 to 17% for the period 2018-2020, indicating the Netherlands should meet the reduction target. However, due to the margin in the model calculations as well as other, much larger uncertainties in these calculations, the expected reduction can ultimately be either higher or lower. It is therefore important that the extent to which annual emissions and concentrations of PM2.5 decrease are monitored on an annual basis. If necessary

RIVM rapport:Emissies Nederland in 2010 onder plafonds De Nederlandse uitstoot van stikstofoxiden (NOx) is in 2011 zodanig afgenomen dat het voor het eerst kwam onder het maximum dat de Europese Unie daaraan voor 2010 heeft gesteld. Hiermee voldoet Nederland aan alle vier de zogeheten nationale emissieplafonds (NEC). Voor ammoniak, zwaveldioxide en niet-methaan vluchtige organische stoffen (NMVOS) voldeed Nederland al in 2010 aan deze plafonds. Dit blijkt uit de toelichting van het RIVM op de Nederlandse emissiecijfers van grootschalige luchtverontreinigende stoffen, het Informative Inventory Report (IIR) 2013. Deze cijfers betreffen de uitstoot van zwaveldioxide, stikstofoxiden, NMVOS, koolmonoxide, ammoniak, fijn stof (PM10), zware metalen en persistente organische stoffen (POP's). De uitstoot van al deze stoffen is tussen 1990 en 2011 gedaald. Dit komt vooral door schonere auto's en brandstoffen en door emissiebeperkende maatregelen van industriële sectoren. Lagere uitstoot van schadelijke stoffen door oude personenauto's Door de jaren heen resulteren nieuwe methoden om de emissies te berekenen in nauwkeurigere uitkomsten. Zo blijkt onder andere uit dit verslagjaar dat de emissieberekening voor personenauto's in Nederland is verbeterd. Daaruit volgt dat de uitstoot van schadelijke stoffen door benzineauto's zonder katalysator lager is dan werd verondersteld. Dat komt vooral doordat deze auto's gemiddeld op jaarbasis minder kilometers rijden dan eerder werd gedacht. Het CBS heeft afgelopen jaar de gereden kilometers van personenauto's nauwkeuriger in beeld gebracht door ze specifieker dan voorheen uit te splitsen naar leeftijd en brandstoftype. Tussen 2005 en 2010 valt hierdoor de totale uitstoot van stikstofoxiden door personenauto's, zowel diesel als benzine, circa 15 procent lager uit dan vorig jaar was berekend. De uitstoot van NMVOS is dit jaar zelfs 25 procent lager berekend. Jonge dieselauto's vervuilender dan gedachtDe uitstoot van stikstofoxiden door zogeheten Euro-5, Emissions the Netherlands in 2011 under national ceilings Emissions of nitrogen oxides (NOx) have decreased in 2011 to the level that for the first time they were below the cap the European Union has set for 2010. Herewith, the Netherlands comply with all four so-called emission ceilings (NEC). For ammonia, sulphur dioxide and nonmethane volatile organic compounds (NMVOC) the Netherlands already complied with the ceilings in 2010. This has become apparent from RIVM's explanation of Dutch emission data on transboundary air polluting substances, in the Informative Inventory Report (IIR) 2013. This concerns emissions of sulfur dioxide, nitrogen oxides, NMVOC, carbon monoxide, ammonia, particulate matter (PM10), heavy metals and persistent organic pollutants (POPs) which have all decreased over the 1990-2011 period. The downward trend may in particular be attributed to cleaner fuels, cleaner car engines and to emission reductions in the industrial sectors. Lower emissions of pollutants from old passenger cars New methods of calculating emissions, over the years, have led to results that are ever more accurate. This year, the largest improvement was made in emission calculations for passenger cars in the Netherlands. Consequently, emissions from gasoline cars without catalytic converter appeared to be lower than previously calculated. In particular, this is because these cars on average drive fewer kilometres per year than previously assumed. Statistics Netherlands (CBS) have monitored the kilometres driven by passenger cars more accurately, by splitting them more specifically by age and fuel type. Between 2005 and 2010, the total NOx emission by passenger cars, both dieselfuelled, as gasoline fuelled, appeared to be about 15 per cent lower than calculated last year. The calculated NMVOC emission was even 25 per cent lower. Young diesel cars more polluting than expected Nitrogen oxides emissions from so-called Euro-5 diesel cars appear to be higher than previously assume

RIVM rapport:In 2011 is de totale emissie in Nederland van broeikasgassen, zoals CO2, methaan en lachgas, met ongeveer 7 procent gedaald ten opzichte van 2010. De daling komt vooral door een lager brandstofgebruik in de energiesector en de petrochemische industrie. Dit lijkt een gevolg van de economische recessie en van een geringere elektriciteitsproductie in Nederland. Daarnaast is in 2011 ten opzichte van 2010 minder energie verbruikt om huizen en kantoren te verwarmen. Dat kwam vooral doordat in 2010 zowel de eerste als de laatste maanden relatief koud waren. Totale uitstoot 9 procent lager dan basisjaar Kyoto De totale uitstoot van broeikasgassen wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2011 voor Nederland 194,4 miljard kilogram (megaton of teragram). Ten opzichte van de uitstoot in het Kyoto-basisjaar (213,2 miljard kilogram CO2-equivalenten) is dit een afname van ongeveer 9 procent. Het basisjaar, dat afhankelijk van het broeikasgas 1990 of 1995 is, dient voor het Kyoto-protocol als referentie voor de uitstoot van broeikasgassen. Deze getallen zijn exclusief de zogeheten LULUCF-emissies (Land Use, Land Use Change and Forestry). Landen zijn voor het Kyoto-protocol verplicht om de totale uitstoot van broeikasgassen op twee manieren te rapporteren: met en zonder het soort landgebruik en de verandering daarin. Dit is namelijk van invloed op de uitstoot van broeikasgassen. Voorbeelden zijn natuurontwikkeling (dat CO2 bindt) of ontbossing (waardoor CO2 wordt uitgestoten). Overige onderdelen inventarisatie Het RIVM stelt jaarlijks op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) de inventarisatie van broeikasgasemissies op. De inventarisatie bevat trendanalyses om ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2011 te verklaren, en een analyse van de onzekerheid in deze getallen. Ook is aangegeven welke bronnen het meest aan deze onzekerheid bijdragen. Daarnaast biedt de inventarisatie documentatie van d, Total greenhouse gas emissions from The Netherlands in 2011 decreased by approximately 7 per cent compared with 2010 emissions. This decrease is mainly the result of decreased fuel combustion in the Energy sector (less electricity production) and in the petrochemical industry. Fuel use for space heating decreased due to the mild winter compared with the very cold 2010 winter. In 2011, total direct greenhouse gas emissions (excluding emissions from LULUCF - land use, land use change and forestry) in The Netherlands amounted to 194.4 Tg CO2 eq. This is approximately 9 per cent below the emissions in the base year 2 (213.2 Tg CO2 eq). This report documents the Netherlands' 2012 annual submission of its greenhouse gas emissions inventory in accordance with the guidelines provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report comprises explanations of observed trends in emissions; a description of an assessment of key sources and their uncertainty; documentation of methods, data sources and emission factors applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.

The future trajectory of greenhouse gas concentrations depends on interactions between climate and the biogeosphere(1,2). Thawing of Arctic permafrost could release significant amounts of carbon into the atmosphere in this century(3). Ancient Ice Complex deposits outcropping along the similar to 7,000-kilometre-long coastline of the East Siberian Arctic Shelf (ESAS)(4,5), and associated shallow subsea permafrost(6,7), are two large pools of permafrost carbon(8), yet their vulnerabilities towards thawing and decomposition are largely unknown(9-11). Recent Arctic warming is stronger than has been predicted by several degrees, and is particularly pronounced over the coastal ESAS region(12,13). There is thus a pressing need to improve our understanding of the links between permafrost carbon and climate in this relatively inaccessible region. Here we show that extensive release of carbon from these Ice Complex deposits dominates (57 +/- 2 per cent) the sedimentary carbon budget of the ESAS, the world's largest continental shelf, overwhelming the marine and topsoil terrestrial components. Inverse modelling of the dual-carbon isotope composition of organic carbon accumulating in ESAS surface sediments, using Monte Carlo simulations to account for uncertainties, suggests that 44 +/- 10 teragrams of old carbon is activated annually from Ice Complex permafrost, an order of magnitude more than has been suggested by previous studies(14). We estimate that about two-thirds (66 +/- 16 per cent) of this old carbon escapes to the atmosphere as carbon dioxide, with the remainder being re-buried in shelf sediments. Thermal collapse and erosion of these carbon-rich Pleistocene coastline and seafloor deposits may accelerate with Arctic amplification of climate warming(2,13)., AuthorCount:13

RIVM rapport:In 2010 is de Nederlandse uitstoot van broeikasgassen, waaronder CO2, methaan en lachgas met ongeveer 6 procent gestegen ten opzichte van de emissie in 2009. Deze stijging komt vooral door een hoger brandstofverbruik in de industrie en energiesector als gevolg van de destijds herstellende economie. Daarnaast is vanwege het winterweer gedurende de eerste en laatste maanden van 2010 meer brandstof gebruikt voor verwarming. De totale uitstoot van broeikasgas wordt uitgedrukt in CO2- equivalenten en bedroeg 210,1 Teragram (Megaton of miljard kilogram) in 2010. Dit is een afname van ongeveer 1,5 procent in vergelijking met de uitstoot van 213,3 Tg CO2-equivalenten in het Kyoto-basisjaar. Dit basisjaar, dat afhankelijk van het broeikas 1990 of 1995 is, dient als referentie voor de uitstoot van broeikasgassen volgens het Kyoto Protocol uit 1997. De geleverde cijfers zijn exclusief de emissies die afkomstig zijn uit het soort landgebruik en de verandering daarin, zoals natuurontwikkeling of ontbossing (land use, land use change and forestry, LULUCF). De getallen inclusief deze bijdrage vertonen dezelfde trend. Nationale rapportageverplichting: Dit blijkt uit de jaarlijkse inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) heeft opgesteld. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2012 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. Overige onderdelen inventarisatie: De inventarisatie bevat verder trendanalyses om ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2010 te verklaren, en een analyse van de onzekerheid in de emissiesgetallen. Daarnaast staat aangegeven welke (sleutel)bronnen het meest aan deze onzekerheid bijdragen. Ook biedt de inventarisatie documentatie van de gebruikte berekeningsmethoden, databronnen en toegepaste emissiefactoren. Ten, The total greenhouse gas emission from the Netherlands in 2010 increased by approximately 6% compared to the emission in 2009. This increase is mainly the result of increased fuel combustion in the energy sector and space heating. In 2010, total direct greenhouse gas emissions (excluding emissions from LULUCF - land use, land use change and forestry) in the Netherlands amounted to 210.1 Tg CO2 eq. This is approximately 1.5% below the emissions in the base year (213.3 Tg CO2 eq). This report documents the 2012 Netherlands' annual submission of its greenhouse gas emission inventory in accordance with the guidelines provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report comprises explanations of observed trends in emissions; a description of an assessment of key sources and their uncertainty; documentation of methods, data sources and emission factors applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.

RIVM rapport:In de intensieve veehouderij worden in toenemende mate luchtwassers ingezet om ammoniakemissies uit stallen te verminderen. Uit onderzoeken van twee inspectiediensten in 2009 en 2011 bleek dat een deel van de luchtwassers ontbreekt, uit staat of niet goed functioneert. Het RIVM heeft vervolgens berekend wat de effecten van deze bevindingen zijn op de totale ammoniakemissie uit de Nederlandse landbouw. In 2010 werd mogelijk 2,5 kiloton meer ammoniak uitgestoten dan de tot nu toe vastgestelde 107 kiloton. De berekeningen zijn uitgevoerd in opdracht van de Inspectie Leefomgeving en Transport. Met goed functionerende luchtwassers kan de ammoniakemissie uit stallen met 70 tot 95 procent verminderd worden. De wasser wordt voorgeschreven in de vergunning; in 2010 was ongeveer 20 procent van de varkensstallen ermee uitgerust. Handhavingsamenwerking Noord-Brabant constateerde in 2009 dat 40 procent van de voorgeschreven wassers niet aanwezig was of uit stond. Bij nog eens 45 procent werden andere tekortkomingen geconstateerd. De Inspectie Leefomgeving en Transport constateerde in 2011 bij 72 procent van de luchtwassers tekortkomingen, zonder deze nader te specificeren. Daarnaast werd bij een deel van de wassers geen (32 procent), of maar beperkt (39 procent) toezicht gehouden door de gemeenten. Gebaseerd op gegevens zoals die in de Emissieregistratie worden gebruikt, is tot op heden verondersteld dat in 2010 met luchtwassers 23 procent van de emissie uit varkensstallen zou worden voorkomen. Op de totale ammoniakemissie uit de landbouw vertaalt zich dit in een reductie met 4,5 procent. Uit de berekeningen blijkt echter dat in de praktijk naar schatting ongeveer de helft hiervan daadwerkelijk is gerealiseerd., In the intensive animal husbandry, air scrubbers are increasingly applied to reduce ammonia emissions from animal houses. From investigations by two inspection services in 2009 and 2011 follows that part of the air scrubbers is missing, switched off or not functioning well. The RIVM has then calculated the effects of these findings on the total ammonia emission from Dutch agriculture. In 2010 possibly 2.5 kilotons more ammonia was discharged than the until now determined 107 kilotons. The calculations were carried out by order of the Human Environment and Transport Inspectorate. With well functioning air scrubbers the ammonia emission from animal houses can be reduced by 70 to 95 percent. The scrubber is prescribed in the permit; in 2010 about 20 percent of the pig houses were equipped with them. Enforcement cooperation Noord-Brabant in 2009 found that 40 percent of the prescribed air scrubbers were absent or switched off. In another 45 percent other shortcomings were detected. The Human Environment and Transport Inspectorate found in 2011 that 72 percent of air scrubbers had shortcomings, without specifying them further. Also on part of the scrubbers no (32 percent) or only limited (39 percent) supervision was carried out by the municipality. Based on figures as those the Emission Registration uses, until now it is being assumed that in 2010 air scrubbers prevented 23 percent of the emission from pig houses. On the total ammonia emission from agriculture this translates into a reduction of 4.5 percent. From the calculations however follows that in practice, by estimation about half of this is actually realised.

RIVM rapport:Tussen 1990 en 2010 is in Nederland de uitstoot van luchtverontreinigende stoffen gedaald. Het betreft de uitstoot van zwaveldioxide, stikstofoxiden, niet-methaan vluchtige organische stoffen (NMVOS), koolmonoxide, ammoniak, fijn stof (PM10), zware metalen en persistente organische stoffen (POP's). Deze neerwaartse trend is vooral toe te schrijven aan de introductie van schonere auto's en brandstoffen, en aan emissiebeperkende maatregelen bij industriële sectoren. Dit blijkt uit de toelichting van het RIVM op de Nederlandse emissiecijfers van grootschalige luchtverontreinigende stoffen, het Informative Inventory Report (IIR) 2012. Deze cijfers worden jaarlijks onder regie van het RIVM geleverd aan de Verenigde Naties (UNECE) en de Europese Commissie. De emissiecijfers beslaan een reeks jaren, vanaf 1990 tot het meest recente jaar. Dit keer zijn ook de geografische verdelingen van de emissiecijfers gerapporteerd, waartoe Europese lidstaten elke vijf jaar zijn verplicht. Nieuwe inzichten in de emissies van motorfietsen en bromfietsen: Door de jaren heen resulteren nieuwe methoden om de emissies te berekenen in nauwkeurigere uitkomsten. De grootste verbetering heeft dit verslagjaar plaatsgevonden in de emissieberekening van bromfietsen en motorfietsen in Nederland. Deze emissies zijn berekend met een nieuw model dat beter rekening houdt met het motorvermogen en de leeftijd van de bromfietsen en motorfietsen. Het nieuwe model laat zien dat vooral oudere motorfietsen en bromfietsen meer fijn stof (PM10) uitstoten dan eerder werd verwacht. Ook de uitstoot van stikstofoxiden ligt iets hoger dan eerder werd berekend. Motoren en bromfietsen leveren echter maar een kleine bijdrage aan de totale uitstoot van stikstofoxiden en fijn stof van wegverkeer in Nederland. Oude bromfietsen blijken ook meer koolwaterstoffen uit te stoten dan eerder werd gedacht, maar nieuwe bromfietsen blijken juist wat schoner. Als gevolg hiervan dalen de emissies van koolwaterstoffen sneller dan eerde, Emissions of air pollutants in the Netherlands have decreased over the 1990-2010 period. This concerns emissions of sulfur dioxide, nitrogen oxides, non-methane volatile organic compounds (NMVOC), carbon monoxide, ammonia, particulate matter (PM10), heavy metals and persistent organic pollutants (POPs). The downward trend may be attributed in particular to cleaner fuels, cleaner car engines and to emission reductions in the industrial sectors. This has become apparent from RIVM's explanation of Dutch emission data on transboundary air polluting substances, in the Informative Inventory Report (IIR) 2012. Every year, the RIVM submits emission data to the United Nations Economic Commission for Europe (UNECE) and the European Commission. The figures consist of emission data on a series of years, from 1990 up to the most recent year. Moreover, this year's submission also includes data on the spatial distribution of emissions, which must be reported on every five years by all European Member States. New insights into emissions from motorcycles and mopeds: New methods of calculating emissions, over the years, have led to ever more accurate results. This year, the largest improvement was made in emission calculations for motorcycles and mopeds in the Netherlands. Emissions were calculated using a new model that takes engine capacity and the age of motorcycles and mopeds more into account. This new model has shown that older motorcycles and mopeds produce higher levels of particulate matter (PM10) than estimated before. Levels of nitrogen oxide emissions also proved to be higher than calculated earlier. However, in the Netherlands, emissions from motorcycles and mopeds only represent a small share of total nitrogen oxide and particulate matter emissions from road transport. In addition, although older mopeds were shown to emit more hydrocarbons than previously estimated, newer mopeds appeared somewhat cleaner. This has resulted in a faster decrease in hydrocarbon emissions t

The world's largest continental shelf, the East Siberian Shelf Sea, receives substantial input of terrestrial organic carbon (terr-OC) from both large rivers and erosion of its coastline. Degradation of organic matter from thawing permafrost in the Arctic is likely to increase, potentially creating a positive feedback mechanism to climate warming. This study focuses on the Buor-Khaya Bay (SE Laptev Sea), an area with strong terr-OC input from both coastal erosion and the Lena river. To better understand the fate of this terr-OC, molecular (acyl lipid biomarkers) and isotopic tools (stable carbon and radiocarbon isotopes) have been applied to both particulate organic carbon (POC) in surface water and sedimentary organic carbon (SOC) collected from the underlying surface sediments. Clear gradients in both extent of degradation and differences in source contributions were observed both between surface water POC and surface sediment SOC as well as over the 100 s km investigation scale (about 20 stations). Depleted delta(13)C-OC and high HMW/LMW n-alkane ratios signaled that terr-OC was dominating over marine/planktonic sources. Despite a shallow water column (10-40 m), the isotopic shift between SOC and POC varied systematically from +2 to +5 per mil for delta(13)C and from +300 to +450 for Delta(14)C from the Lena prodelta to the Buor-Khaya Cape. At the same time, the ratio of HMW n-alkanoic acids to HMW n-alkanes as well as HMW n-alkane CPI, both indicative of degradation, were 5-6 times greater in SOC than in POC. This suggests that terr-OC was substantially older yet less degraded in the surface sediment than in the surface waters. This unusual vertical degradation trend was only recently found also for the central East Siberian Sea. Numerical modeling (Monte Carlo simulations) with delta(13)C and Delta(14)C in both POC and SOC was applied to deduce the relative contribution of - plankton OC, surface soil layer OC and yedoma/mineral soil OC. This three end-member du, authorCount :8

Over decadal-centennial timescales, only a few mechanisms in the carbon-climate system could cause a massive net redistribution of carbon from land and ocean systems to the atmosphere in response to climate warming. The largest such climate-vulnerable carbon pool is the old organic carbon (OC) stored in Arctic permafrost (perennially frozen) soils. Climate warming, both predicted and now observed to be the strongest globally in the Eurasian Arctic and Alaska, causes thaw-release of old permafrost carbon from local tundra sites. However, a central challenge for the assessment of the general vulnerability of this old OC pool is to deduce any signal integrating its release over larger scales. Here we examine radiocarbon measurements of molecular soil markers exported by the five Great Russian-Arctic Rivers (Ob, Yenisey, Lena, Indigirka and Kolyma), employed as natural integrators of carbon release processes in their watersheds. The signals held in estuarine surface sediments revealed that average radiocarbon ages of n-alkanes increased east-to-west from 6400 yr BP in Kolyma to 11 400 yr BP in Ob. This is consistent with westwards trends of both warmer climate and more degraded organic matter as indicated by the ratio of high molecular weight (HMW) n-alkanoic acids to HMW n-alkanes. The dynamics of Siberian permafrost can thus be probed via the molecular-radiocarbon signal as carried by Arctic rivers. Old permafrost carbon is at present vulnerable to mobilization over continental scales. Climate-induced changes in the radiocarbon fingerprint of released permafrost carbon will likely depend on changes in both permafrost coverage and Arctic soil hydraulics., authorCount :5

Climate warming is amplified in the land-sea system of the East Siberian Arctic, which also holds large pools of vulnerable carbon in permafrost. This coastal area is strongly influenced by sediment and carbon transport from both its large rivers and extensive erosion of Pleistocene permafrost along its coastline. This study is investigating the coastal fate of the sediment and organic carbon delivered to the Buor-Khaya Gulf, which is the first recipient of the overwhelming fluvial discharge from the Lena River and is additionally receiving large input from extensive erosion of the coastal ice-complex (permafrost a. k.a. Yedoma; loess soil with high organic carbon content). Both water column suspended particulate matter (SPM) and surface sediments were sampled at about 250 oceanographic stations in the Gulf in this multi-year effort, including one winter campaign, and analyzed for the distribution and sorting of sediment size, organic carbon content, and stable carbon isotope signals. The composition of the surface sediment suggests an overwhelmingly terrestrial contribution from both river and coastal erosion. The objective of this paper is to improve our understanding of the seasonal (i.e., winter vs summer) and interannual variability of these coastal sedimentation processes and the dynamics of organic carbon (OC) distribution in both the water column SPM and the surface sediments of the Buor-Khaya Gulf. Based on data collected during several years in the period 2000-2008, two different sedimentation regimes were revealed for the Buor-Khaya Gulf, the relative importance of each at a given time depend on hydrometeorological conditions, the Lena River water discharge and sea-ice regime: Type 1 erosion-accumulation and Type 2 accumulation. The Type 1 erosion-accumulation sedimentation regime is typical (2000-2006) for the ice-free period of the year (here considered in detail for August 2005). Under such conditions terrigenous sources of SPM and particulate organic, authorCount :8

RIVM rapport:Om de bruikbaarheid van referentie-apparatuur voor kalibratie en controle van automatische meetsystemen voor fijnstof (PM10) in het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) vast te stellen is in 2006 onderzoek verricht naar onderlinge vergelijkbaarheid van een aantal referentie-instrumenten. Tevens is hierbij een aantal filtertypes getest op bruikbaarheid. Reden hiervoor is dat het tot dan toe voor referentie-metingen gebruikte type Schleicher & Schuell QF20 uit productie zou worden genomen. Onderlinge verschillen tussen referentie-instrumenten bedragen 0 tot 15%; de tussen-instrument spreiding bedraagt 1,63 µg/m3 (7,5%) bij een gemiddelde concentratie van 21,8 µg/m3. Voor de verschillende filtertypes liggen de gemiddelde waarden tussen 20 en 23 µg/m3, hetgeen overeenkomt met een spreiding van ca. 14%. De verschillen in meetwaarden kunnen niet worden verklaard door verschillen in debieten van de verschillende referentie-instrumenten maar deels wel door onderlinge hindering in de vrije aanzuiging van de instrumenten. Desondanks voldoet de tussen-instrument spreiding aan de Europese eis van =2 µg/m3. Evaluatie van de resultaten voor de 4 filtertypes geven aan dat Whatman QMA de meest geschikte vervanger is voor het uit productie genomen Schleicher & Schuell QF20., To assess the suitability of reference measurement devices for calibration and checking of automated measurement systems for particulate matter (PM10) in the National Air Quality Monitoring Network (NAQMN), in 2006 research has been conducted into between instrument comparability. In addition a number of filter types has been tested for suitability. Reason for this is the future unavailability of the type that has hitherto been used (Schleicher & Schuell QF20). Eight reference instruments have been equipped with the filter types Schleicher & Schuell QF20, Whatman QMA, Pall 'Pallflex' and Machery & Nagel MN QF1 according to a fixed schedule so as to obtain four pairs of instruments for between instrument comparison, and to have filters sampled in duplicate by differing instruments. Differences between instruments amount from 0 to 15% with a between instrument variation of 1,63 µg/m3 (7,5%) at a mean concentration of 21,8 µg/m3. The mean concentrations for the different filter types range from 20 to 23 µg/m3 (ca. 14%). Evaluation with ANOVA shows that the factors "instrument", "filter", "day of measurement". together with the interaction "filter - day of measurement" are significant; after removing the factor "day of measurement" a variation of about ± 5% around the mean between instruments results. The results for the filter types QF20 and QMA are not significantly different, but are significantly higher than those for Pallflex and MN QF1. Flow variations between instruments have been detected, but correcting for these does not explain the differences in measurement results. Obstruction of the free flow towards instrument sampling inlets partly explains the differences. Nevertheless the between instrument variation still meets the European requirement of =2 µg/m3. Results for the filter types show that Whatman QMA is the most suitable replacement for Schleicher & Schuell QF20 which is no longer in production.

RIVM rapport:In 2009 is de totale broeikasgasemissie van Nederland met ongeveer 3 procent gedaald ten opzichte van de emissie in 2008. Deze daling komt vooral door een lagere industriële productie als gevolg van de economische crisis. De totale broeikasgasemissie in 2009 bedraagt 198,9 Teragram (Megaton of miljard kilogram) CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar 1990 (213,2 Tg CO2- equivalenten) is dit een afname van bijna 7 procent. Beide getallen zijn exclusief de emissies afkomstig uit het soort landgebruik en de verandering daarin, zoals natuurontwikkeling of ontbossing. (land use, land use change and forestry, LULUCF). Dit blijkt uit een inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) heeft opgesteld. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2011 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De inventarisatie bevat verder trendanalyses voor de emissies van broeikasgassen in de periode 1990-2009, een analyse van belangrijkste emissiebronnen (sleutelbronnen) evenals de onzekerheid in hun emissies. Daarnaast biedt de inventarisatie documentatie van de gebruikte berekeningsmethoden, databronnen en toegepaste emissiefactoren. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de validatie van de emissiecijfers door de Nederlandse Emissieregistratie., The total greenhouse gas emission from the Netherlands in 2009 decreased by approximately 3% compared to the emission in 2008. This decrease is a result of the economic crisis, especially due to the decrease in the industrial production. In 2009, total direct greenhouse gas emissions (excluding emissions from LULUCF - land use, land use change and forestry) in the Netherlands amount to 198.9Tg CO2 eq. This is nearly 7 % below the emissions in the base year 1990 (213.2 Tg CO2 eq). This report documents the 2011 Netherlands' annual submission of its greenhouse gas emission inventory in accordance with the guidelines provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report comprises explanations of observed trends in emissions; a description of an assessment of key sources and their uncertainty; documentation of methods, data sources and emission factors applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.

RIVM rapport:Tussen 1990 en 2009 is in Nederland de uitstoot van luchtverontreinigende stoffen gedaald. Het betreft zwaveldioxide, stikstofoxiden, niet-methaan vluchtige organische stoffen (NMVOS), koolmonoxide, ammoniak, zware metalen en persistente organische vervuilende stoffen (POP's). Deze neerwaartse trend is vooral toe te schrijven aan schonere brandstoffen en auto's, en aan emissiebeperkende maatregelen voor industriële sectoren. Dit blijkt uit de toelichting van het RIVM op de Nederlandse emissiecijfers van grootschalige luchtverontreinigende stoffen, het Informative Inventory Report (IIR) 2011. Deze cijfers worden jaarlijks - onder regie van het RIVM - door het Emissieregistratieteam aan de overheid geleverd vanwege verplichtingen voor de Verenigde Naties (UNECE) en de Europese Commissie. De emissiecijfers zijn data van een reeks jaren, vanaf 1990 tot de meest recent aangeleverde gegevens. Dit keer is de ammoniakemissiereeks met een nieuw model berekend, waarmee beter in kaart is gebracht wat maatregelen om deze emissie te verminderen opleveren. Hieruit blijkt dat in 1990 meer ammoniak is uitgestoten ten opzichte van de vorige reeks en na 1991 minder. Voor 2008 scheelt dat 7,6 kiloton ammoniak. Deze daling komt vooral doordat het vanaf 1991 verplicht is de mest niet over het land te verspreiden, maar in de bodem te injecteren (onderwerken). Hierdoor komt minder ammoniak in de lucht terecht. Verder zijn nieuwe bronnen van stikstofoxiden onderscheiden en zijn methoden ontwikkeld om deze emissies te berekenen. Het gaat om emissies uit mest van landbouwbodems en uit mest in opslagsilo's. Uit de berekeningen blijkt dat voor het jaar 2009 zo'n 25,5 kiloton stikstofoxiden afkomstig is van landbouwbodems. Dit is circa tien procent van de maximaal toegestane hoeveelheid uitgestoten stikstof-oxiden in Nederland, het zogenoemde NEC-plafond (National Emission Ceiling). Deze hoeveelheid telt echter niet mee in de berekening voor dit plafond (en staan vermeld onder memo-item 'natuur, Emissions of air pollutants in the Netherlands decreased between 1990 and 2009. This concerns sulfur dioxide, nitrogen oxides, non-methane volatile organic compounds (NMVOC), carbon monoxide, ammonia, heavy metals and persistent organic pollutants (POP's). The downward trend may be attributed in particular to cleaner fuels, cleaner car engines and to emission reductions in the industrial sectors. This has become apparent in the RIVM's explanation of the emission data submission, the Informative Inventory Report (IIR) 2011. Every year the Emission Inventory team - under direction of the RIVM - submits emission data to the government, for it to meet its obligations to the United Nations Economic Commission for Europe (UNECE) and the European Commission. The emission data set consists of data on a series of years, from 1990 up to the most recently submitted data. For this submission, the ammonia emission data series was calculated using a new model, which includes improved emission reduction measures, more in line with actual measurements. Results of the new model give rise to considerably higher NH3 emissions in the base year 1990. After 1991 they turned out to be lower. For the year 2008 the difference was 7.6 Gg. The reduction is mostly due to the change in manure application method (i.e. incorporation in the soil instead of surface spreading). Consequently less ammonia is volatilized. Furthermore, new sources of nitrogen oxides were distinguished and methods were developed to calculate their emissions. These emissions come from manure on agricultural soils and from manure storage. Emissions from agricultural soils for the year 2009 are calculated to amount to 25.5 Gg NOx. This is about 10% of the maximum allowed emissions of NOx in the Netherlands, the 'NECceiling' (National Emission Ceiling). The amount is, however, not included for compliance to this ceiling (they are reported under memo-item 11C 'Natural emissions' in the submission). This is because, the method