Search

Yoksulluk, 21. yüzyılda dünyanın karşılaştığı en önemli sorunlardan birisi iken; turizm ise, bu yüzyılın sosyo-ekonomik boyutu öne çıkan en önemli dinamiklerinden birisidir. Dolayısıyla sektörünün iktisadi gücü dikkate alındığında, turizm özellikle az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için uluslararası örgütler tarafından, yoksullukla mücadelede önemli bir aktör olarak görülmektedir. Bu görüşler doğrultusunda 1990’ların sonlarına doğru, turizmin yoksulluğu azaltma potansiyeline dikkat çeken “Yoksul Yanlı Turizm” (YYT) yaklaşımı ortaya çıkmıştır. Yoksullar için net faydalar sağlayan bir turizm olarak tanımlanan “yoksul yanlı turizm” bir ürün ya da sektör değil, bir yaklaşımdır. Yoksul odaklı turizm ile sağlanan faydalar ekonomik açıdan olabileceği gibi aynı zamanda sosyal, kültürel ve çevresel açıdan da olabilir. Yoksul yanlı turizm yaklaşımın temel odak noktası, turizm sektörünün toplam boyutunu genişletmek yerine, turizm içinde yer alan yoksullara fırsatların oluşturulması ve sunulmasıdır. Diğer bir ifade ile yoksul yanlı turizm yaklaşımı, sektördeki pastayı büyütmek yerine dağıtmak anlayışına dayanmaktadır. Bu bağlamda yoksul yanlı turizm, yoksul insanların yararına olacak şekilde turizmden gelen faydaların değişen dağılımı esasına dayanır. Çalışma kapsamında nitel araştırma yöntemi esas alınmış olup, kaynak ve doküman incelemesi gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında; öncelikli olarak turizm literatürü açısından oldukça yeni bir kavram niteliğinde olan yoksul yanlı turizm yaklaşımı tanımı, niteliği ve özellikleri açısından ayrıntılı bir şekilde irdelenmiştir. Sonrasında, turizm sektörünün yoksulluk üzerindeki etkileri incelenmiş olup; turizm faaliyetlerinin doğrudan, dolaylı ve dinamik olmak üzere üç yolla yoksulluğun azaltılmasında etkileri olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Sosyal adalet toplum içindeki muhtaç kesimlerin asgari yaşam standartı sağlanmasını hedeflemektedir. Sosyal devlet ise sosyal adaletin hayata geçirilmesini hedefleyen devlettir. Sosyal devlet sosyal adaletin gerçekleşmesi için pozitif yükümlülükleri olan, gerektiğinde piyasaya müdahale edebilen devlettir. Ancak sosyal devlet bu yükümlülüklerini Anayasamızın 65. maddesinde de belirtildiği üzere, mali gücü oranında yerine getirebilmektedir. Liberalizme göre devlet gece bekçisi görevini yerine getirmeli, özellikle ekonomik faaliyetlerde bulunmamalıdır. Böyle bir anlayış bizi devletin sadece vergiler yoluyla gelir sahibi olabileceği bir sisteme itmektedir. Özellikle 1980 ve sonrası dönemde dünyada bir özelleştirme furyası başlamıştır. Bunun arkasındaki temel motive edici düşünce ise devlet işletmelerinin verimli çalışmamaları, sürekli zarar etmeleri ve artık özel sektörün bu hizmetleri daha ucuza ve daha kaliteli bir şekilde yerine getirebileceği fikridir.

Türkiye ekonomisi değişen dünyaya uyum sağlamak amacıyla çeşitli politikalar üretmiş ve uygulamaya çalışmıştır. Zaman içerisinde temel söylemi ve uygulama biçimi farklılıklar gösteren politikalar 1930’lu yıllarda devletçi, 1950’li yıllarda liberal şekilde oluşmuş, 1960 sonrasındaysa planlı kalkınma biçimini almıştır. Bu dönüşümlerle ciddi ivme kazanan ekonomi küresel etkiyi barındırarak 1980 sonrasında liberal yapıya dönüşmüştür. Dönüşümler, Türkiye ekonomisinin bugünkü iktisadi kimliğinin belirmesinde önemli rol oynamıştır. Bu çalışmada Türkiye ekonomisindeki kalkınma hamle ve planlarının incelenmesi, hedeflerinin ortaya konulması ve karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın içerdiği kalkınma hamle ve planlarının incelenmesi sonucunda, kalkınma planlarının toplumun refahını artırmaya yönelik etkiler yarattığı ve nitel hedeflere evrildiği sonucuna ulaşılmıştır. The Turkish economy has developed various development policies for the purpose of adjusting the changing world and tried to apply them. Those policies, whose discourse and implementation method varied over time, formed a statist policy during 1930s, a liberal policy in 1950s and a planned development in 1960s and later. The economy which gained a serious momentum with these transformations turned itself into a liberal economy after 1980 through the global influence. These transformations played important role in the determination of the economic identity of the Turkish economy. In this study, it is aimed to reveal and compare the development plans in Turkey Economy. Targets of changing development plans, researched in this paper, according to our results, indicate a social wealth increasing effect and evolved into qualitative objectives., Bu makale, 28-30 Eylül 2018 tarihleri arasında Kayseri'de gerçekleştirilen 2. Uluslararası Sosyoloji ve Ekonomi Kongresi'nde sözlü olarak sunulan bildiriden türetilmiştir., {"references":["Arslan, G. (2013). Ekonomik Büyüme, Kalkınma ve Gelir Dağılımı. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), ss. 45-52.","Boratav, K. (2015), Türkiye İktisat Tarihi. İmge Kitabevi, İstanbul.","Çağlar, E. ve Acar, O. (2013). Onuncu Kalkınma Planı Hakkında Bir Değerlendirme, Türkiye Politikaları Araştırma Vakfı, İnternet Adresi: http://www.tepav.org.tr/upload/files/1376393421-7.Onuncu_Kalkinma_Plani_Hakkinda_Bir_Degerlendirme.pdf, Erişim Tarihi: 18.7.2018.","Dağdemir, Ö. ve Küçükkalay, M. (1999). Türkiye'de 1960-1980 Müdahale Dönemi Ekonomileri: İktisat Politikaları ve Makro Ekonomik Göstergeler Açısından Bir Karşılaştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (3).","Doğan, M. (2013). Türkiye Sanayileşme Sürecine Genel Bir Bakış, Marmara Coğrafya Dergisi, 28, ss. 211-231.","Göcen, S. (2017), Türkiye'nin 1990-2015 Dönemindeki Ekonomik Performansı Üzerine Bir Değerlendirme, Marmara İktisat Dergisi, 1(I), ss. 61-76.","Gönel, F. (2010). Kalkınma Ekonomisi. Efil Yayınevi, Ankara.","Kaynak, M. (2015). Kalkınma İktisadı. Gazi Kitabevi, Ankara.","Kazgan, G. (2013). Tanzimat'tan 21. Yüzyıla Türkiye Ekonomisi. (5. Baskı) İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.","Kepenek, Y. (2013). Türkiye Ekonomisi. Remzi Kitabevi, İstanbul.","Kurtoğlu, M. ve Seferoğlu, S. (2011), Dokuzuncu Kalkınma Planı ve Teknoloji Politikalarına Eleştirel Bir Bakış, Akademik Bilişim'11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı, 2-4 Şubat, Malatya: İnönü Üniversitesi, İnternet Adresi: http://ab.org.tr/ab11/kitap/kurtoglu_seferoglu_AB11.pdf, Erişim Tarihi: 17.7.2018.","Kuruç, B. (2012). Mustafa Kemal Döneminde Ekonomi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.","Özçelik, Ö. ve TUNCER, G. (2007). Atatürk Dönemi Ekonomi Politikaları, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), ss. 253-266.","Özsağır, A. (2013). Askeri Darbe ve Müdahalelerin Ekonomik Performans Üzerine Etkisi: Türkiye Örneği, Gaziantep University Journal of Social Scienes, 12(4), 759-773.","Öztürk, Ş., NAS, F. ve İÇÖZ, E. (2008). 24 Ocak Kararları, Neo-Liberal Politikalar ve Türkiye Tarımı, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 15-32.","Resmi Gazete (2006, Temmuz). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013). 26215, Erişim Tarihi: 17.7.2018, İnternet Adresi: https://pbk.tbmm.gov.tr/dokumanlar/kalkinma-plani-9-genel-kurul.pdf.","T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (1963). Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Erişim Tarihi: 10.7.2018, İnternet Adresi: http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/9/plan1.pdf","T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (1979). ''Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı''. Erişim Tarihi: 16.7.2018, İnternet Adresi: http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/6/plan4.pdf.","T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (2013). Onuncu Kalkınma Planı. Erişim Tarihi: 7.17.2018, İnternet Adresi: http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu_Kalk%C4%B1nma_Plan%C4%B1.pdf.","The World Bank. World Development Indicators. Erişim Tarihi: 16.7.2018. İnternet Adresi: http://databank.worldbank.org/data/indicator/NY.GDP.MKTP.KD.ZG/1ff4a498/Popular-Indicators.","Todaro, M. (1997). Economic Development. Longman, London and New York.","Tüleykan, H. ve Bayramoğlu, S. (2016), Türkiye'de 24 Ocak Kararları ile Başlayan Finansal Serbestleşmenin Günümüz İktisadi ve Mali Yapısına Yansımaları, The Journal of Academic Social Science Studies, Number: 44. p. 401-420, Spring II 2016, Doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3361.","Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığ., Tutanaklar. s.s. 824. Erişim Tarihi: 16.7.2018. İnternet Adresi: https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/CS__/t18/c039/b006/cs__180390060242.pdf"]}

Kültür ve kalkınma kavramları birbiri ile etkileşimde olan olgular olarak, ülkeler arası ya da bölgeler arasındaki kalkınma farklılıklarını azaltma noktasında büyük önem arz etmektedir. 21.yüzyıllın başlarında toplumların bünyelerinde barındırdığı kültürel mirasları, inançları, giyim-kuşam, yemekleri, eserleri gibi birçok faktör dijital ortamlarda bu kültürel ürünlerin yerelden ulusa açılmasını sağlayıp tanıtım ve pazarlamasıyla kültürel ekonominin temelini oluşturmuştur. Bu tezin amacı, kültür ekonomisinin kalkınma sürecini ne denli etkilediğini TRC2 (Şanlıurfa- Diyarbakır) bölgesi örneği ile ortaya çıkarmaktır. Bu bağlamda TÜİK’ten alınan kültürel ekonomi unsurlarının verileri ile ilk aşamada iller ayrı ayrı tahlil edilmiş ve daha sonraki aşamada iki ilin kültürel unsurları karşılaştırarak incelenmiştir. Sonuç olarak; Şanlıurfa ilinde kütüphane ve müze istatistiklerinin kalkınmaya etkisi daha fazla iken Diyarbakır ilinde sinema ve tiyatro istatistiklerin kalkınmaya etkisinin daha ön planda olduğu bulgusuna varılmıştır., The terms of culture and development, which interact with each other, have of great importance in reducing development disparities between countries or regions.The concepts of culture and development, which interact with each other, are of great importance in reducing development disparities between countries or regions. At the beginning of the 21st century, many factors such as cultural heritage, beliefs, clothing, food, and works of societies formed the basis of the cultural economy through the introduction and marketing of these cultural products from the local to the nation. The aim of this thesis is to analyzing he data of the cultural economy elements of TRC2 (Şanlıurfa-Diyarbakır) region and the provinces in the first stage and then to examine the cultural elements of the two provinces. As a result; While the effect of library and museum statistics on development was more in Şanlıurfa, it was concluded that the effect of cinema and theater statistics on development was more prominent in Diyarbakır.

Özellikle Sanayi Devriminden sonra, dünya ekonomilerinde ortaya çıkan hızlı değişimle birlikte, üretim ve tüketim kalıpları inanılmaz bir şekilde değişmiş, modern dünya ekonomisi kapitalist bir tüketim toplumuna dönüşmüştür. Homoeconomicusun gittikçe artan isteklerinin karşılanması için daha fazla üretime ihtiyaç duyulmuş, bu durum ise gelecek nesiller ve dünyamızın geleceği düşünülmeden kaynakların aşırı kullanımı sorununu ortaya çıkarmıştır. Dünyamızın ömrünün kısaldığı, dolayısıyla gelecek nesillere yaşanılabilir bir dünya kalmayacağını savunan birtakım çevreler bu duruma dikkat çekerek, sürdürülebilir ekonomik kalkınmanın önemi ve nasıl sağlanacağı yönünde çalışmalar ortaya koymuşlardır. Bu doğrultuda çeşitli “yeşil ekonomi” politikaları ortaya atılmış, çevreye duyarlı sürdürülebilir ekonomik politikalar desteklenmiştir. Bu çalışmada doğal kaynakları ve yerel değerleri koruyarak ekonomik kalkınmayı sağlamaya çalışan, çevreci bir kalkınmayı hedefleyen Cittáslow “Yavaş (Sakin) Şehir” konseptinin sürdürülebilir kalkınmaya katkısının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda, Yavaş Şehir Üyelik Kriterleri ile sürdürülebilir kalkınmanın üç boyutu (ekonomik, sosyal ve çevresel) içinde yer alan unsurlar ve BM Sürdürülebilir Kalkınma Göstergeleri karşılaştırılarak aralarındaki uyum incelenmiştir. Yapılan karşılaştırmalı analiz sonucunda, Yavaş Şehir Üyelik Kriterlerinin hem sürdürülebilir kalkınmanın üç boyutu içinde yer alan unsurlar ile hem de BM Sürdürülebilir Kalkınma Göstergeleri arasında güçlü bir uyum olduğu sonucuna varılmıştır. Dolayısıyla Yavaş Şehir olmayı hedefleyen kentlerin aynı zamanda sürdürülebilir kalkınma konusunda da olumlu sonuçlar elde edilebileceği söylenebilir. Especially after the Industrial Revolution, with the rapid change in the world economies, the patterns of production and consumption have changed dramatically and the modern world economy has turned into a capitalist consumer society. More production was needed to meet the ever-increasing demands of Homoeconomicus, and this situation revealed that the problem of overuse of resources without considering the future generations and the future of our world. Many scientists drawing attention that there the shorter life span of our world and therefore there will be no livable world for future generations and, they put forward studies on the importance of sustainable economic development and how to achieve it. In this direction, various “green economy” policies were put forward, eco-friendly economic policies for sustainable development is supported. The aim of this study is to investigate that the contribution to sustainable development of Cittáslow concept which aims to achieve an eco-friendly economic development by protecting natural resources and local values. In this context, they were examined by comparing the harmony between which the criteria of the Slow City Membership Criteria with the elements within the three-dimension ns of sustainable development and the UN Sustainable Development Indicators. As a result of the comparative analysis, it was concluded that the criteria of the Slow City Membership Criteria are a strong fit between both the elements included in the three dimensions of sustainable development and the UN Sustainable Development Indi cators. Therefore, it can be said that the cities aiming to be Slow City can also achieve positive results in terms of sustainable development.

Gbv is a complex social problem and also a major barrier to development and affects all level of society , the study will focus on the far north region of Cameroon where these practices are done under the umbrella of culture religion or tradition ,a number of initiatives have been created to fight against these types of violence but it still prevails despite all these efforts .Violence against women has been called “the most pervasive yet least recognized human rights abuse in the world.” The far north region in Cameroon has a population of three and a half million majority of whom are women but it is a patriarchal and conservative society, and is one of the poorest and underdeveloped regions in the country, right from birth male children are given priorities and privileges while female children are believed to move to their husbands family sooner or later so anything done for them is seen as a waste of resources .The male children have more opportunities, some parents believe sending female children to school may affect her negatively even though primary education is free parents are still reluctant to send them. Some of these girls who stay at home finally are sent to forced or early marriages and find themselves at the mercy of these men where she is relegated to the role of housewife, without resources and without skills which makes it difficult for them to secure jobs and are therefore dependent .if girls are given the same opportunities as boys they could exploit their potentials by not only being autonomous but will also contribute to the society through skills, input and ideas . The violence may sometimes not be seen but its impact is felt on development and within the society, communities and the country as a whole. Cinsiyete dayalı şiddet, karmaşık bir sosyal problemdir , toplumun kalkınması konusunda büyük bir engel teşkil etmektedir ve toplumu birçok açıdan etkilemektedir.Bu Çalışma, cinsiyete dayalı şiddetin kültür, din veya gelenek gerekçe gösterilerek uygulandığı Kamerun Uzak Kuzey bölgesine odaklanacaktır.Bu tür şiddetle mücadele etmek amacıyla çözüm yolları bulunmuştur ancak tüm bu çabalara rağmen şiddet halen hüküm sürmektedir.Kadına yönelik şiddete “dünyadaki en yaygın ancak en az kabul edilen insan hakları ihlali” denmiştir.Ülkedeki az gelişmiş ve en fakir bölgelerden biri olan Kamerun Uzak Kuzey Bölgesi, üç buçuk milyon nüfusa sahiptir. Bu nüfusun çoğunluğunu kadınlar oluşturmaktadır ancak toplum ataerkil ve muhafazakardır.Doğumlarından itibaren erkek çocuklara öncelik verilirken, kız çocuklarının er ya da geç eşlerinin ailelerinin yanına taşınacaklarına inanılır. Bu nedenle kız çocukları için yapılan her şey, kaynakların israfı olarak görülmektedir.Ebeveynler tarafından erkek çocuklara özellikle eğitim alanında ayrıcalıklar sağlanmasının yanında, kız çocuklarının okula gönderilmesinin onları olumsuz etkileyebileceğine dair bir inanış vardır. İlköğretimin Kamerun’da ücretsiz olmasına rağmen ebeveynler kız çocuklarının okula gitmesi konusunda oldukça isteksizdir.Okula gidemedikleri için evde kalmak mecburiyetinde olan kızlar bu süreç içerisinde erken evliliklere zorlanırlar. Ev hanımı rolünü üstlenirler ve evlendikleri adamların insafına kalırlar. Eğitim haklarını kullanamadıkları ve maddi başka bir kaynakları olmadığından iş de bulamazlar. Dolayısıyla eşlerine maddi açıdan bağımlı olurlar.Kız çocuklarına da erkek çocuklarına sağlanan imkanlar sağlanırsa yalnızca bağımsız birer birey olmazlar, aynı zamanda topluma da fikirleri ve yetenekleriyle katkı sağlarlar.Şiddetin etkileri sadece görünür değil, psikolojik şiddetin etkileri toplumun kalkınmasını ve genel olarak ülkenin pek çok alanını derinden etkiler.

Ekolojik iktisat, olguları ele alış biçimi gereği birçok farklı alanla işbirliği yapabilmekte veya farklı bilim dallarının yöntemlerini kullanabilmektedir. Bu sebeple ekolojik iktisat altında birçok farklı yöntemi benimseyen yaklaşım kullanılmaktadır. Bu durum ekolojik iktisat yöntemi olarak belli başlı yöntemlerin ortaya çıkmasını engellese de, ekolojik iktisat bu sayede var olmaktadır. Bu çalışmada ana akım iktisat öğretisinden etkilenen ekolojik iktisat yaklaşımları ele alınmakta; bu yaklaşımların kalkınma, sürdürülebilirlik, teknolojinin sürdürülebilirlikteki yeri ve doğa ile ilişkileri incelenmektedir. Ecological economics is able to cooperate with many different areas as a way of dealing with phenomena or able to get help from the methods of other branches of science. Therefore, the many approaches using different methods are welcomed in ecological economics. Although this situation prevents the emergence of certain methods in ecological economics, ecological economics exists in this way. In this study, ecological economics approaches which are affected by mainstream economics are discussed. The relations between these approaches and development, sustainability, importance of technology in sustainability and nature are examined., Bu çalışma, Prof. Dr .Nadir EROĞLU danışmanlığında hazırlanan "Ekolojik İktisatta Kalkınma Sorunu - Türkiye Üzerine Bir İnceleme" adlı doktora tezinden hareketle üretilmiştir., {"references":["Acaroğlu, İrem, (1966). Toplum Kalkınması - Teori ve Uygulanması, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Yayınları, Ankara","Alstine, James Van, Eric Neumayer, (2008). The Environmental Kuznets Curve, Handbook On Trade and The Environment, Ed. Kevin P. Gallagher, Edward Elgar Publishing, London","Andreoni, Valeria, Stefano Galmarini, (2013). On The Increase of Socil Capital In Degrowth Economy, Procedia - Social and Behavioral Sciences, pp.64-72.","Ashworth, William, (1995). The Economy of Nature: Rethinking The Connections Between Ecology and Economics, Houghton Mifflin Company, New York.","Aslan, Funda, (2010). İktisadi Büyümenin Ekolojik Sınırları ve Kalkınmanın Sürdürülebilirliği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Ankara.","Barlas, Nükhet, (2013). Küresel Krizlerden Sürdürülebilir Topluma - Çağımızın Çevre Sorunları, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, İstanbul.","Bouzaher, Aziz, Şebnem Şahin, Erinç Yeldan, (2012). Greening Turkey's Economy: A General Equilibrium Investigation of Environmental Policies For Sustained Growth, United Nations Conference on \"Sustainable Development\", June 20-22, Rio de Janeiro, Brazil.","Burkett, Paul, (2008). Marksizm ve Ekolojik İktisat - Kızıl ve Yeşil Bir Ekonomi Politiğe Doğru, Çev. Ertan Günçiner, Yordam Kitap, İstanbul.","Burkett, Paul, (2003). Ecology and Marx's Vision of Communism, Socialism and Democracy, Vol.17, No.2, pp.41-72, Somerville, USA.","Burkett, Paul, (2006). Total Factor Productivity: An Ecological- Economic Critique, Organization & Environment, pp.171-190, Thousand Oaks, USA.","Dawe, Nil K., Kenneth L. Ryan, (2003). The Faulty Three-legged-stool Model of Sutainable Development, Conservaiton Biology, Vol.17, No.5, pp.1458-1460, MA, USA.","Engels, Friedrich, Karl Marx, (2014). Serbest Ticaret Sorunu Üzerine, Çev. Ekrem Ekici, Fehmi Ünsalan, Kansu Yıldırım, Önder Kulak, Özgül Yıldızer, Rana Aydıner, Serhat Celal Birdal, Yüksel Tarım, Notabene Yayınları, Ankara","Foster, John Bellamy, (2012). Marksist Ekoloji, Çev. Barış Baysal, Kalkedon Yayınları, İstanbul.","Gorz, Andre, (1993). Kapitalizm, Sosyalizm ve Ekoloji, Çev. Işık Ergüden, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.","Gorz, Andre, (2014). Yaşadığımız Sefalet - Kurtuluş Reçeteleri, Çev. Nilgün Tutal, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.","Hahnel, Robin, (2012). The Growth Imperative: Beyond Amusing Conclusions, Review of Radical Political Economics, 24.05.2012, pp.24-41, Arlington, USA.","Hahnel, Robin, (2014). Yeşil İktisat - Ekolojik Krize Karşı Koymak, Çev. Nuri Ersoy, Pınar Ertör, Melis Gülboy, Akgün İlhan, Ali K. Saysel, BGST Yayınları, İstanbul.","Hornborg, Alf, (2014). Ecological Economics, Marxism and Technological Progress: Some Explorations of The Conceptual Foundations of Theories of Ecologically Unequal Exchange, Ecological Economics, No.105, pp.11-18.","Kılıç, Selim, (2012). Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No.47, pp.201-226, İstanbul, Turkey.","Konak, Nahide, (2010). Çevre Sosyolojisi: Kavramsal ve Teorik Gelişmeler, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, No.24, pp.271-283, Konya, Turkey","Lıntott, John, (1998). Beyond The Economics Of More: The Place Of Consumption In Ecological Economics, Ecological Economics, No.25, pp.239-248, USA.","Meadows, Donella, Jorgen Randers, Dennis Maedows, (2004). Limits To Growth - The 30 Year Update, Chelsea Green Publishing, Vermont.","Perelman, Lewis J., (1976). The Global Mind: Beyond The Limits Of Growth, Mason/Charter Publications, New York.","Renner, Michael, (2012). Making The Green Economy Work For Everybody, Moving Toward Sustainable Prosperity by Worldwatch Institute, pp.3-21.","Ropke, Inge, (2005). Trend In The Development Of Ecological Economics From The Late 1980s to The Early 2000s, Ecological Economics, No.55, pp.262-290, USA.","Schumacher, Ernst Friedrich, (2010). Küçük Güzeldir - Önceliği İnsana Veren Bir Ekonomi Anlayışı, Çev. Osman Çetin Deniztekin, Varlık Yayınları, İstanbul.","Sezgin, Zeynep, (2012). Ecological Modernization: A Viable Option For A Sustainable Future?, Marmara Journal Of European Studies, Vol.20, No.1, pp.219-245, İstanbul, Turkey.","Stern, David I., (2004). The Rise and Fall Of The Environmental Kuznets Curve, World Development, Vol.32, No.8, pp.1419-1439.","Sweeney, Sean, (2015). İklim Değişikliği ve Büyük Eylemsizlik - Yeni Sendika Perspektifleri, Çev.Gonca Şahin, Sivil ve Ekolojik Haklar Derneği, İstanbul.","Şengül, Mihriban, (2008). Türkiye'de Kamu Yönetiminde Neoliberal Dönüşümün Çevresel Sonuçları, Memleket, Siyaset, Yönetim, Vol.3, No.6, pp.67-87, Ankara, Turkey.","Tanuro, Daniel, (2011). Yeşil Kapitalizm İmkansızdır, Çev. Volkan Yalçıntoklu, TMMOB Elektrik Mühendisleri Odası, İstanbul.","Vester, Frederic, (1997). Ekolojinin Anlamı - Evrendeki Bütünsellik Ağının Kavranması, Çev. Aydın Arıtan, Arıtan Yayınevi, İstanbul.","Wikipedia, Jevons's Paradox, https://en.wikipedia.org/wiki/Jevons's_paradox, (Erişim Tarihi: 24.12.2016)","Wood, Ellen Meiksins, (2007). Kapitalizmin Arkaik Kültürü - Eski Rejimler ve Modern Devletler Üstüne Tarihsel Bir Deneme, Çev. Oya Köymen, Yordam Kitap, İstanbul.","Yandle, Bruce, Maya Vijayaraghavan, Madhusudan Bhattarai, (2002). The Environmental Kuznets Curve - Aprimer, PERC Research Study, Vol.2, No.1, pp.1-22, USA.","Yaşgül, Yaşar Serhat, (2014). Yeni Kalkınmacı Devlet ve Sosyal Politika: Etkin bir Sağlık Politikası, Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar, Ed. Ahmet Faruk Aysan ve Devrim Dumludağ, İmge Kitabevi, Ankara"]}

Kalkınma yardımları küresel iş birliği İkinci Dünya Savaşından sonraki süreçte gündemde sık yer almıştır. Savaş sonrası güç dengelerinin değişmesi sonucu oluşan yeni düzende aktif rol oynamak isteyen ülkeler, başta ekonomik ve politik nedenler olmak üzere birçok nedenle yardımlarına dış politikada yer vermiştir. Küresel iş birliğinin destekçilerinden biri olan Türkiye'nin resmi kalkınma yardımı sağlayıcı ülke olarak son yıllarda sürdürdüğü politikanın incelendiği bu çalışmada; yapılan yardımların 2000'li yıllar itibariyle miktar ve dağılımları ele alınmıştır. Uygulanan politikanın aksayan yönleri üzerine tespitlerde bulunulmuş ve bu aksayan yönlerin giderilmesi için öneriler getirilmiştir.

Bir kamu harcama çeşidi olan altyapı yatırımları makroekonomik açıdan istihdam, ekonomik büyüme ve kalkınmaya etki sağlamaktadır. Altyapı yatırımları yapıldığı coğrafi bölge başta olmak üzere ülkenin geneline etki ederek, ilgili alandaki iktisadi, siyasi ve kültürel faaliyetleri desteklemektedir. Bu nedenle hemen tüm ülkeler açısından altyapı yatırımına yönelik yapılan harcamalar kamu harcamaları içerisinde önemli yer almaktadır. Altyapı yatırımları içerisinde ise özellikle gelişmekte olan ülkelerde kalkınmanın en büyük destekçisi olarak görülen ulaşım altyapısı birinci öncelikli olarak sıralanmaktadır. Ulaşım altyapısı ile bölge potansiyeli belirlenir ve pazarlamanın kolaylanması ile üretim çeşitliliği artırılarak ekonomi canlanır. Kültürel birliğin sağlanmasında önemli bir unsur olan ulaşım altyapısı, ülkede turizmi teşvik ederek, özellikle yurtdışı döviz gelirinin artırılmasında etkin rol oynamaktadır. Bunların dışında kamu tarafından sunulan savunma, sağlık ve eğitim hizmetlerinin beklenen etkiyi göstermesi ve devletin bu ve benzeri hizmetleri daha verimli sunması yine ulaşım altyapısının nitelikli ve yeterli olması koşuluna bağlıdır. Yeni ulaşım altyapı yatırımları ve yenilenen ulaşım altyapı yatırımları doğrudan yerli ve yabancı yatırımlar açısından da teşvik edici bir ortam oluşturabilmektedir. Sanayileşmenin itici gücü olan yatırımlar kalkınmanın da itici gücü olarak ekonomik büyümeyi önemli oranda etkilemektedir. Bu yönüyle ulaşım sektörü ve bu sektörün altyapı boyutlarının yatırımlara ve bölgesel kalkınmaya etkileri çok fonksiyonelli ve entegre yaklaşımla bu çalışmada ele alınmıştır. Ulaşım sektörü içerisinde karayolları, demir yolları, denizyolları, havayolları, boru hatları ve diğer raylı sistemler sıralanmaktadır. Bu sistemlerin her biri ortaya çıkardığı etki nedeniyle iktisadi kalkınma açısından oldukça önem arz etmektedir. Ulaşım sektörünün toplumsal yapı ile evrimleşmesi ve oluşturduğu etkileşim ve değişim alanı ile toplum yapısında yeniden değişime neden olması bu sektörün aynı zamanda bir hizmet sektörü olarak nitelendirilmesine de neden olmaktadır. Bu durumda iktisadi açıdan belirleyici parametrelerden biri olan hizmet sektörü ile iç içe olan ulaşım sektörü de ekonomik kalkınmada etkin bir rol oynamaktadır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde ulaşım altyapısının bölgesel kalkınma üzerindeki fonksiyonel durumu ulaşım planlamasının organizasyonu açısından oldukça önem arz etmektedir. Devletin sosyal refah fonksiyonunun bir gereği de bölgeler arasındaki gelişmişlik farkını ortadan kaldırmaktır. Bu sebeple ülkemizdeki ulaşım altyapısı oluşturulan gelişme planları çerçevesinde araştırılarak, ulaşım sektörünün bölgesel kalkınma fonksiyonu ile beraber irdelenmesi gereğini ortaya çıkarmaktadır. Çalışmanın amacı ulaşım altyapı politikalarının Türkiye'nin seçilmiş bazı bölgelerindeki kalkınma sürecinde ne derece etkili olduğunun belirlenmesidir. Ayrıca bölgesel farklılıklarda ulaşım altyapı yatırımı etkilerinin ana belirleyenlerini saptamak ve benzer yatırımlara yönelik oluşturulacak yeni politika önerilerine zemin hazırlamak çalışmanın diğer amaçları arasında sayılmaktadır. Çalışmada örneklem, araştırmanın neticelerine daha kati ulaşabilmek açısından tüm bölgeler yerine gelişmişliği göreli daha az olarak kabul edilen Doğu Karadeniz Bölgesel Gelişme Planı (DOKAP), Yeşilırmak Havzası Gelişim Planı (YHGP) ve Doğu Anadolu Projesi (DAP) kapsamındaki iller ile sınırlandırılmıştır. Nitel araştırma olarak tasarlanan bu çalışmada doküman veri incelemesi yapılmıştır. Veri ve doküman inceleme kapsamında çalışmada kullanılan bölgelerin ulaşım sektörüne ait veriler ilgili bölgelerin Kalkınma Planı çerçevesinde oluşturulan Bölge Kalkınma İdareleri ile Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı tarafından yayınlanan istatistiksel raporlardan elde edilmiştir. Bölgelere ait İnsani Kalkınma Endeks (İGE) raporları ise TÜİK, Kalkınma Bakanlığı, MEB, Kalkınma Ajansları ve Bölge Kalkınma İdarelerinin istatistik veri tabanından elde edilerek oluşturulmuştur. Çalışmada betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Analiz uygulama sürecinde araştırma problemi doğrultusunda oluşturulan veri analiz havuzu ile veri organizasyonu sağlanmıştır. Elde edilen veriler yardımıyla ulaşım altyapısının bölgesel kalkınmadaki etki düzeyi belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular ile ulaşım altyapı yatırımlarında örneklemi oluşturan bölgeler ile kalkınmanın önemli göstergelerinden birisi olarak kabul edilen İGE değerleri arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Bu çalışma ile oluşturulacak politika önermelerinin, devletimizin ilgili kurumlarının bu ve benzeri altyapı yatırımlarında oluşturacağı projeler için bir fikir ortaya atacağı düşünülmektedir. Ayrıca çalışma sonucunda elde edilen bulguların, diğer altyapı yatırımlarının da ele alınması ile konunun irdeleneceği yeni ve kapsamı geniş akademik çalışmalara zemin hazırlayacağı düşünülmektedir.

Küreselleşmeyle birlikte dünyadaki birçok ülke, ekonomi olarak büyümeyi vekalkınmayı hedeflerken, ayrıca piyasadaki mevcut rekabetlerden korunmak ve dünyadakidiğer ülkelerle ekonomik birleşmelere girip ülkelerinin ticaretini geliştirmeyiamaçlamışlardır. Bu amaçla bir araya gelen birçok ülke ekonomik bütünleşme ile iktisadibölgeler oluşturarak yeni bir kavram oluşturmuşlardır. Ekonomik bütünleşme, ülkelerarasındaki malların serbest dolaşımını kısıtlayan engellerin ortadan kaldırılması içinoluşturulan geniş pazarları ifade etmektedir.Ekonomik bütünleşme şekillerinden olan gümrük birliği, Türkiye'nin AB'yeüyelik müracaatı ile günümüzde daha önemli hale gelmiş ve ekonomi üzerindeki olumluve olumsuz yönleri tartışılıp güncellenmesinin gerekliliği ortaya çıkmıştır.Türkiye'yi Avrupa Birliği'nde gümrük birliğine ulaştıran süreç, Türkiye'nin 1959yılında Avrupa Topluluğuna başvurusu ile başlamış, 1964 tarihinde yapılan AnkaraAnlaşması ile resmi nitelik kazanmış, 1996 yılında da Gümrük Birliği'nin imzalanmasıile ekonomik bütünleşme aşamasına geçilmiştir. Bu çalışma ile ekonomik bütünleşmenintanımı ve bütünleşme türlerinden biri olan gümrük birliğinin tanımı yapılarak, gümrükbirliği teorisinin ekonomiler üzerindeki etkileri incelenmiştir. Daha sonra gümrük birliğitemel alınarak Türkiye-AB ilişkileri ile Gümrük Birliğinin gerçekleşme sürecianlatılmıştır. En son bölümde ise, Türkiye-AB ilişkileri bağlamında Gümrük Birliği'ninTürkiye ekonomisi üzerindeki etkileri detaylı olarak incelenmiş, olumlu, olumsuz etkileriile kayıp ve kazançları karşılaştırılarak revize edilmesi ile geleceği ve öngörülerinedeğinilmiştir. With the globalization, many countries in the world have aimed to grow anddevelop economically, they also aimed to protect themselves from the existingcompetition in the market and develop their trade with the collaboration with the othercountries in the world. Many countries that came together for this purpose created a newconcept by creating economic zones through economic integration. Economic integrationrefers to the broad markets created to eliminate the barriers that restrict the free movementof goods between countries.The customs union, which is one form of economic integration, thanks to Turkey'sapplication for full membership of the European Union has become more importanttoday. In addition, it has emerged that its positive and negative aspects on economyshould be discussed and updated.The process leading Turkey to European Union began with Turkey's applicationin 1959 for the European Community. It became official with the Ankara Agreement,which entered into force in 1964. After the signing of the Customs Union in 1996, theeconomic integration phase was initiated. In this study, economic integration and customsunion, which is one of the integration types are defined and the effects of customs uniontheory on economies are examined. Then, on the basis of the customs union it hasdescribed the realization process of the Customs Union with Turkey-EU relations. In thefinal section, the impacts of Customs Union on Turkish economy are examined in thecontext of Turkey EU relations; it is mentioned that the positive-negative impacts of theCustoms Union, its losses and gains and its future and predictions. 130

Son dönemlerde Anadolu kentlerinin sosyo-ekonomik ve demografik durumu üzerine yapılan çalışmalar hız kazanmıştır. Diyarbakır üzerine çalışma isteği, tarih boyunca birçok medeniyetin hüküm sürmüş olduğu böyle bir kente ilişkin iktisadi ve sosyal açıdan geniş bir araştırmanın olmamasından kaynaklanmıştır. Etrafı surlarla çevrili ve çok eski bir geçmişe sahip olan Diyarbakır şehrinin kurulmuş olduğu yeri değişmemiştir. Bu özellik onu ender şehirlerden birisi haline getirmektedir. Diyarbakır, anayollar üzerinde bulunması ve zengin kaynaklara sahip olması nedeniyle iktisadi bir güç olma durumunu devamlı olarak korumuştur. Akdeniz ve Asya'nın zengin ülkeleri arasında meydana gelen ticari faaliyetlerde geçiş güzergâhında bulunması nedeniyle buradan çok sayıda kervan, dolayısıyla da çeşitli mallar geçmekteydi. Buradan gelip-geçen tüccarların barınabileceği çok sayıda han bulunmaktaydı. Şehir içerisindeki alışveriş merkezleri olan çarşı ve pazarlar, aynı zamanda şehrin ekonomik canlılığının da bir göstergesiydiler. XIX. yüzyılın ilk yarısında Diyarbakır'dan geçen seyyahlar, şehirdeki pazarlarda her türlü malı bulmanın mümkün olduğunu ve şehirde oldukça canlı bir iktisadi faaliyetin meydana geldiğini ifade etmektedirler. Küreselleşme olgusunun doğal sonucu olarak ulusların ekonomileri, dünya ekonomi ve siyaset politikalarından bağımsız şekillenememektedir. Çalışmamızın ilk bölümünde Türkiye ekonomisi, dünya ekonomi ve siyaset politikaları karakterini taşıyan dönemler itibariyle incelenmiştir. İkinci bölümde ise Diyarbakır'ın sosyo-ekonomik yapısının tespiti yapılmaktadır. Bu anlamda, ilin demografik yapısı, işgücü yapısı, yoğun göç hareketlerinin ekonomik etkileri gibi etmenler irdelenmiştir. Cumhuriyet dönemi Diyarbakır ekonomisi, sektörel açıdan, özel sektör ve kamu yatırımları açısından ve son olarak dış ticaret bakımından incelenmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise; yerelde il ekonomisinin bu etkileşimin neresinde olduğu, aynı paralelde mi olduğu yoksa bağımsız bir ekonomik kimliğe mi büründüğünü; sosyal, ekonomik, demografik, sağlık, turizm ve eğitime dair değişkenler üzerinden yapılan ekonometrik analiz ile ortaya koyarak özgün bir çalışma gerçekleştirdik. Recently, studies on the socio-economic and demographic situation of Anatolian cities have accelerated. Lack of extensive economic and social researches on such a city that has been governed by many civilizations reveals a desire to research on Diyarbakir. Diyarbakir is surrounded by city walls and has a long historical background, yet its original site of establishment has never been changed. That is what makes it unique and rare. Diyarbakır has consistently maintained its position as an economic power because it is located on highways and has rich resources. Since it was on the transit route for commercial activities between the rich countries of the Mediterranean and Asia, a large number of caravans and therefore various goods were passing through. That's why there were lots of khans and caravansaries that merchants could take shelter in. The shopping malls and bazaars in the city were also an indicator of the city's economic vitality. Travelers traveling through Diyarbakır in the first half of the 19th century stated that it was possible to find all kinds of goods in the markets in the city and that there was a very lively economic activity in the city. As a natural consequence of the phenomenon of globalization, nations' economies cannot be shaped independently from world economic and political policies. Turkish economy has been analyzed in parallel to the characteristic periods of world economy and politics in the first chapter of that study. At the second chapter, it is established Diyarbakir's socio-economic structure. In this sense, factors such as demographic structure of the province, labor force structure and economic effects of intensive migration movements were examined. The economy of city at Republic period has been studied with three perspectives, sectorial, private-public investments and finally external trade. In the last part of the study; where the local provincial economy is located in this interaction, whether it is in parallel or whether it has an independent economic identity; we conducted an original study by using econometric analysis based on variables related to social, economic, demographic, health, tourism and education.

Yükseköğretim kurumları kuruldukları şehrin dolayısıyla ülkenin kalkınmasına birçok yönden katkı sağlar. Yükseköğretim kurumları topluma, toplumun refah düzeyinin artmasına katkı sağladığı gibi öncelikle bulunduğu ilin dolaylı olarak da ülkenin ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan kalkınmasına katkıda bulunur. Eğitim-öğretim kurumları içerisinde illerin ve ülkenin ekonomisine katkıları en çok olan üniversiteler olmuştur. Bu çalışmanın temel amacı, Bitlis Eren Üniversitesinin il ekonomisine gelir ve istihdam açısından etkilerini araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan çalışma dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde eğitimin tanımı, eğitimin açık işlevleri olan toplumsal, ekonomik, bireysel, siyasal ve felsefi işlevleri ile Türkiye'de yükseköğretimin tarihi hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümde Bitlis Eren Üniversitesinin tarihi, akademik, idari birimleri, sosyal tesisleri, bölümleri, öğrenci sayıları hakkında bilgi verilmiştir. Ayrıca online olarak yapılan anket çalışmasının analizi de bu bölümde yapılmıştır. Üçüncü bölümde anket sonuçlarının analiz sonuçları üzerinden, üniversite öğrencilerinin harcamalarının dolaylı ve doğrudan ilin gelir ve istihdamına katkıları incelenmiştir. Son bölüm yani dördüncü bölümde ise literatür taraması, beşinci bölümde ise sonuç ve değerlendirme kısmı bulunmaktadır. Çalışma sonucunda Bitlis Eren Üniversitesinin Bitlis iline 671 kişilik doğrudan istihdam ve 191 kişi de dolaylı istihdam olmak üzere toplamda 862 kişilik bir istihdam katkısı olmuştur. 18.938,496 TL doğrudan gelir katkısı ve 112.872,976 TL dolaylı gelir sağladığı tespit edilmiştir., Higher education institutions contribute to the development of the city and the country in many ways. Higher education institutions contribute to the society, to increase the welfare of the society and to contribute to the development of the province in an economic, social and cultural way. Among the educational institutions, universities and universities have the highest contribution to the economy of the province and the country. The main purpose of this study is to investigate the effects of Bitlis Eren University on income and employment. The study prepared for this purpose consists of four parts. In the first chapter, the definition of education, the open functions of education, social, economic, individual, political and philosophical functions have been opened. In the second section about the history of higher education in Turkey are given. In the third chapter, the history, academic, administrative units, social facilities, departments and number of students of Bitlis Eren University are given. In addition, the analysis of the survey conducted online is also done in this section. As a result of the study, Bitlis Eren University has a total employment of 868 people in total, including 671 direct employment and 191 indirect employment. It has been determined that it provides direct income contribution of TL 19,859,062 and indirect income of TL 112.872,976.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra kimi ülkeler hızla refah seviyelerini yükseltirken, kimi ülkelerin ise refah seviyesi oldukça düşük kalmıştır. Bu durum ülkeleri refah seviyelerini yükseltmek ve daha iyi bir yaşam sürebilmek için kalkınma politikaları gerçekleştirmeye yönlendirmiştir. Bu nedenle özellikle azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin kalkınma iktisadına olan ilgileri artmıştır. Kalkınma; bir ülkenin yalnızca GSYİH düzeyini arttırmakla kalmayıp aynı zamanda ekonomik, sosyal, siyasal, yönetsel, kültürel, askeri ve yapısal vb. gibi her alanda refah seviyesinin arttırılmasını ifade etmektedir. Bir başka deyişle kalkınma, azgelişmiş olarak ifade edilen ülkelerin gelişmelerini engelleyen sorunların ortadan kaldırılmasıdır. Türkiye gelişmekte olan ülkeler grubunda yer almakta ve beşer yıllık kalkınma planları ile bölge ve illerin kalkınmalarını sağlamaya çalışmaktadır. Bu çalışmada yaklaşık M.Ö. 8000 yıllarına kadar geçmişleri olan, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış, geçmişte il statüsüne sahip olmuş, ancak sonrasında ilçe durumuna düşmüş, 1989 yılı itibariyle tekrar il statüsüne kavuşan ve birbirlerine yakın coğrafyada bulunan Karaman ve Aksaray illerinin sosyo-ekonomik yapıları incelenecektir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde kalkınma kavramı ve kalkınmanın ölçülmesinin yanında azgelişmişlik kavramı ve azgelişmiş ülkelerin özellikleri incelenecektir. İkinci bölümde Karaman ve Aksaray illeri tanıtılmaya çalışılacaktır. Üçüncü bölümde ise Karaman ve Aksaray illerinin sosyo-ekonomik göstergeleri karşılaştırılarak, iki ilin kalkınmışlık düzeyleri incelenmeye çalışılacaktır. Anahtar Kelimeler: Kalkınma, Azgelişmişlik, Karaman, Aksaray After World War II, some countries rapidly increased their level of welfare, while level of welfare in other countries remained substantially low. This situation led countries to carry out development policies to raise their level of welfare and sustain better living standards. Therefore, especially the interestof underdeveloped and developing countries for development economics have risen. Developmentdoes not onlymean a risein the level of GDP, but it also entailsan increase in level of prosperity in all fields such as, economy, society, politics, administration, culture, military, structure and so on.In other words, it is to eliminate the issuesimpedingdevelopment of countriesregarded as underdeveloped. Turkey is situated in the group of developing countries and implements five-year development plansto enable its regions and provinces to develop.In this study,socio-economic structures of Karaman and Aksarayprovinces, which date back to approximately 8 000 BC, have housed a number of civilisations, once had a province status, then decreased to a town status, haveagain been granted a province status since 1989 and are in close geographic proximity to one another, will be examined.This study consists of three chapters. In the first chapter, those, the concept of development and the measurement of development, the concept of underdevelopment and the measurement of underdevelopment, and the characteristics of underdeveloped countries, will be examined. In the second chapter, Karaman and Aksaray provinces are to beintroduced.In the third chapter, a comparison of the socio-economic indicators of Karaman and Aksaray provinces will be carried outto be able to examine the development levels of the two provinces.Keywords: Development, Underdevelopment, Karaman, Aksaray 240

Yüksek LisansTezi, Uluslararası işbirliği bağlamında yaşanan değişmelerin en geniş çerçevesini sunan, eşit aktörler arasında, iki yönlü ve hiyerarşik olmayan diyalog vurgusu ile işbirliğinin yeni formu olarak formüle edilen Güney- Güney işbirliği bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Çalışmanın temel sorusu; coğrafi referansla sosyo- ekonomik bir kategori olarak sunulan Güney ülkeleri grubundaki ülkelerin esasında homojen değil heterojen bir grup oluşturduğundan yola çıkarak, sınırlı sayıda ortak özellikleri olan bu ülkelerin neden ve nasıl bir işbirliğine yöneldikleridir. Çalışma, tarihsel perspektiften Güney- Güney işbirliğinin nasıl doğduğunu, nasıl geliştiğini ve kurumsal çerçevesini ele almaktadır. Bu çerçevede çalışmada, Güney ülkeleri kavramı nasıl ortaya çıkmıştır, Güney ülkelerini işbirliğine yönelten temel dinamikler nelerdir, Güney- Güney işbirliğini ortaya çıkaran etmenler nelerdir ve kurumsal çerçevesi nedir sorularına cevap aranmaktadır. Dekolonizasyon süreci sonrasında hegemon kutuplardan uzaklaşmak isteyen ülkelerin bir araya gelmesi ile ortaya çıkan Bağlantısızlar Hareketi ile Güney ülkelerinin politika üretebilecekleri platformlar sağlama amacıyla hareket eden Birleşmiş Milletler'in ilgili kurumları, Güney- Güney işbirliğinin gelişimini tarihsel olarak besleyen iki farklı ana damar olarak düşünülmektedir. Bağlantısızlar Hareketi ve Birleşmiş Milletler kurumları toplantıları kronolojik olarak incelenerek, Güney- Güney işbirliğinin gelişimini sağlayan ip uçları aranmıştır. 1960'lı yıllardan başlayan bu toplantılarda Güney'e ve Güney- Güney işbirliğine dair atıflar ideolojik etkenler içerirken, bu atıflar zamanla ekonomik kaygılara dönüşmüştür. Günümüzde Güney- Güney işbirliği, karşılıklı fayda ve dayanışma vurgusu odaklı kalkınma projelerini ve politikalarını içermektedir. Ekonomik, politik, teknik, sosyal, çevresel ve teknolojik alanlarda eşit aktörler arasında ilişkiler ağı olan Güney- Güney işbirliğinin, dinamik yapısı ile kalkınma politikalarında başvurulan önemli bir kaynak olarak varlığını sürdüreceği bu çalışmada ortaya konulmuştur., South- South Cooperation which is presented as the new form of cooperation with an emphasis on mutual and non- hierarchical dialogue between equal actors, provides the broadest framework of changes in the context of international cooperation. As a result of the fact that the South is a socio-economic category with geographical reference the countries of the South constitute a heterogeneous group, not homogeneous. From this point of view, this dissertation aims to answer why and how these countries with limited common characteristics tend to cooperate. From historical perspective, the dissertation explains how the South- South cooperation emerged, how it developed, and its institutional framework. Within this context, the answers of questions, such as; how the concept of the Southern countries came into being, what are the main dynamics that lead the cooperation of the Southern countries, what are the factors that created the South-South rapprochement and what its institutional framework is, are sought. The Non- Aligned Movement that emerged following the decolonization process with the gathering of countries which wanted to move away from the hegemonic poles and the United Nations related institutions which act as platforms of the Southern countries, are considered as two major veins historically feeding the development of South-South Cooperation. By examining Non- Aligned Movement and United Nations institutions meetings in chronological order, the clues for the development of South-South Cooperation can be sought. With these meetings, which began in the 1960s, the early references to the South and South-South Cooperation included ideological factors and these references turned into economic concerns over time. Today, South- South Cooperation constitutes development projects and policies with an emphasis on mutual benefit and solidarity. South- South Cooperation which provides a network of relations between equal actors in economic, political, technical, social, environmental and technological fields has been put forward in this study which will continue its existence in development policies with its dynamic structure.

Tekstil ve hazır giyim sektörümüz gerek dış ticaret fazlası veren ve istihdam sağlayıp, katma değer yaratan önemli lokomotif sektörlerimizdendir. Çalışmada, Türk tekstil ve hazır giyim sektöründe lider ve piyasa yapıcısı LC Waikiki firmasının dış ticaret gelişimi ele alınmıştır.Firmaların uluslararası ticarette dış ticaret stratejilerinde ülke seçimi, mağaza dağılımına, tedarikçi seçim yöntemi ihracat, verimlilik ve karlılıkları açısından önem arz eder. Tedarik zincirlerini etkin yönetmeleri rekabet üstünlüğü sağlamaktadır. Türkiye'de hazır giyim sektöründe, 2008 yılından sonra, dış ticarette yaşanan gelişmeler önem arz etmektedir. Tezde, bu durumun örnek olarak ele alınan tekstil ve hazır giyim perakendecisi firmaya olan etkisi ele alınmıştır. Tekstil dış ticareti ile ilgili olarak mevzuatta yaşanan önemli değişiklikler sektördeki firmaları etkilemiştir. Çoklu taşıma şekilleri, firmanın yurt içi ve yurt dışı rakiplerinden söz edilmiştir. Dahilde İşleme Rejiminin katma değerinden ve firmada uygulamalarından, tedarik zincirinin öneminden bahsedilmiştir. Hazır giyimin Türkiye'de genel durumu ve Porter'ın Beş Güç Analizi ile örnek olarak ele alınan firmanın görünümünden bahsedilmiştir. Dijitalleşme, e-ihracat ve dolayısıyla e-ticaretin önemi belirtilmiştir. Tüm firmaların anahtar performans göstergeleri onlara rehberlik etmektedir. Araştırma anketi ile firmanın dış ticarette sonuç olarak ne durumda olduğu ve önerilere yer verilmiştir. Çalışmanın amacı Türkiye'de LC WAIKIKI işletmesinin mamul ürünlerinin ithalat yolu ile tedarikinde ve ihracatının rekabet kazanmasında lider konumda olması için çözüm önerileri ve stratejiler geliştirmektir. Böylece `Dünyada LC WAIKIKI'nin dış ticarette lider konumda olup rekabet kazanması açısından stratejiler ne olmalıdır?` sorusuna da cevap arayan model oluşturulacaktır. Sektöre de rehberlik etmesi amaçlanmaktadır.Anahtar Kelimeler:Dış Ticaret, Tedarik Zinciri, İthalat, İhracat, Tekstil ve Hazır Giyim Sektörü, Porter Beş Güç Modeli, Dijitalleşme, Anahtar Performans Göstergeleri, Kalkınma. Our textile and ready-to-wear industry is one of the major locomotive sectors that provide foreign trade surplus and provide employment and create added value. In the study, the foreign trade development of LC Waikiki, the leader and market maker of Turkish textile and apparel sector has been discussed.In the foreign trade strategies of the firms in international trade, country selection, store distribution, supplier selection method, export, productivity and profitability are important. Effective management of supply chains provides competitive advantage. After 2008, occurred developments in foreign trade, in garment industry in Turkey, are significantly important. In the study, the impact of this situation on the textile and apparel retailer company, which is considered as an example, is discussed. Important changes in the legislation regarding textile foreign trade have affected the firms in the sector. Multiple modes of transport, company's domestic and foreign competitors are mentioned. The added value of the Inward Processing Regime and its practices in the firm, the importance of the supply chain are mentioned. By the general condition of the apparel sector in Turkey and Porter's Five Forces Analysis, the appearance of the subject company has been examined. The importance of digitalization, e-export and e-commerce is well defined. Key performance indicators of all companies guide to their future provisions. By the research questionnaire, the situation of the company as a result of the foreign trade and the suggestions are given. The purpose of the study is to develop solutions and strategies to gain competitive to be a leader in the procurement and export of finished products through importation of LC Waikiki company in Turkey. Thus, LC WAIKIKI's leading position in the world in terms of foreign trade and in terms of competition would have been created and the key model that will be the answer of the questions `what should be the strategies ?` will be generated. Additionally, it is aimed to guide the related industry.Keywords: Foreign Trade, Supply Chain, Import, Export, Textile and Ready-Made Garment Industry, Porter's Five Powers Model, Digitalization, Key Performance Indicators, Development. 251

Kırsal kalkınma yatırımları kapsamında 26.02.2016 tarihli Resmi Gazetede 2016/ 8540 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe giren “Genç Çiftçi Projesi” ile Tekirdağ İlinde 2016-2017 yılları arasında destekleme kazanan çiftçilerin projeye başvuru süreci, projeyi nasıl yürüttükleri, yürütürken ne tür zorluklarla karşılaştıkları, nasıl devam ettirdikleri ve nereye taşıyabildikleri tespit edilmiştir. Araştırmada projeden desteklenen genç çiftçilerin demografik özellikleri, desteğe bakış açıları, işletmelerin kadın ve erkek sahiplerinin farklılıkları ve projenin etkileri tespit edilmiştir. Tekirdağ İli 2016-2017 yıllarında “Genç Çiftçi Projesinden” hak kazanan çiftçiler ana materyali oluşturmuştur. Araştırmaya katılan genç çiftçilerin %54’ü kadın çiftçilerden oluşmaktadır. Yoğunluk 34-40 yaş aralığında, evli, kırsal alanda ikamet eden, bitkisel üretim ve hayvancılık faaliyetleri ile uğraşan genç çiftçilerden oluşmaktadır. Kadın çiftçilerin eğitim seviyesi erkek çiftçilerden daha düşüktür. Kadın çiftçilerin projeye katılma nedenleri ailelerine katkı sağlamak, erkek çiftçilerin ise var olan işletmelerini büyütmektir. Araştırmaya katılan genç çiftçilere projenin en büyük katkısı, kadın çiftçiler için ilk defa kendi adlarına işletmelerinin olması, erkek çiftçiler için ise var olan işletmelerini büyütmüş olmalarıdır. Genç çiftçilerin projeleri ile ilgili hedefleri projelerini devam ettirmek ve işletmelerini büyütmektir. Kadın çiftçiler ise işletmelerini büyütmek istemekte daha kararlıdırlar. Hayvancılık işletmelerine sahip çiftçilerin gelir düzeylerinde artış olmadığı gibi borçlanma ve işletme girdi maliyetlerini karşılamada zorlanmaktadırlar. Within the scope of rural development investments, the “Young Farmer Project" which came into force with the decision of the Council of Ministers numbered 2016/8540 in the Official newspaper dated 26.02.2016 and the support process of the farmers in Tekirdağ Province between 2016-2017, how they conducted the project, what difficulties they faced while carrying out the project, how they continue and where they can be determined. In this research, the demographic characteristics of the young farmers supported by the project, their perspectives on support, differences of male and female owners of the enterprises and the effects of the project were determined. In 2016-2017, Tekirdağ Province, the farmers who were entitled to the Young Farmer Project created the main materials. 54% of the young farmers who participated in the research were female farmers. The density consists of young farmers aged 34-40, married, living in rural areas, engaged in crop production and animal husbandry activities. The level of education of female farmers is lower than that of male farmers. The reasons for female farmers to participate in the project are to contribute to their families and for male farmers is to expand the existing farms. The biggest contribution of the project to the young farmers who participated in the research is that for the first time, they had their own businesses for female farmers and for male farmers they had expanded their existing businesses. The objectives of young farmers related to their projects are to continue their projects and grow their businesses. Women farmers are more determined to want to grow their businesses. There is no increase in income levels of farmers with livestock enterprises and they have difficulty in meeting borrowing and operating input costs.

Bölgesel eşitsizlikler, ülkelerin kalkınma yolunda karşılaştıkları önemli sorunlardan biri olarak görülmektedir. Yatırımlar, iş gücü, istihdam sanayileşen bölgelerde yoğunlaşarak gelişmeye neden olurken, bu imkanlardan yararlanamayan bölgelerde geri kalmışlık yaşanmaktadır. Bu noktada özellikle bölgesel eşitsizliklerin yaşandığı coğrafyalarda kıt kaynakları akılcı, verimli, yenilikçi, rekabetçi olarak ve risk alarak harekete geçirebilecek girişimcilere ve girişimlere ihtiyaç duyulmaktadır. Kalkınmanın unsurlarından olan insan sermayesinin içinde yer alan kadınların, iş gücünde, istihdamda, girişimcilik faaliyetlerinde yer alarak ekonomik hayata katılması ülkelerin gelişmesi açısından giderek önemli hale gelmektedir. Sosyal yaşamlarındaki dengeleyici tutumlarından dolayı iş yaşamında da başarılı oldukları gözlemlenen kadınların koşullarının iyileştirilerek girişimciliğe yönlendirilmesi ve desteklenmeleri, gelir kazanarak güçlenmelerini, toplumsal konumlarının yükselmesini de sağlayabilmektedir. Kadınların ekonomik faaliyetleri iş gücünün ve istihdamın artmasının yanı sıra yerelden tüm topluma yayılacak bir refahın doğmasına, bölge ekonomilerinin canlanmasına ve bölgesel eşitsizliklerin azaltılmasına da yardımcı olabilmektedir. Bu çalışmada girişimcilik ile kalkınma arasındaki ilişki vurgulanarak kadın girişimciliğinin bölgelerde görülen eşitsizlikleri azaltmadaki rolü incelenmiştir. egional inequalities are seen as one of the major problems facing countries on the path of development. While investments, labor and employment are concentrated in industrialized regions, they cause development, while underdevelopment is experienced in those regions that cannot benefit from these opportunities. At this point, there is a need for entrepreneurs and enterprises that can mobilize scarce resources as rational, efficient, innovative, competitive and taking risks, especially in regions where regional disparities occur. The participation of women in the human capital, which is one of the elements of development, in the entrepreneurship activities in the labor force and in the economic life is becoming increasingly important for the development of countries. Improving the conditions of women who are observed to be successful in business life due to their balancing attitudes in social life, encouraging them to enter entrepreneurship and strengthening them by earning income and increasing their social status may also lead to. Women's economic activities can help to increase labor and employment, as well as to prosperity from the local community to the whole community, to revive the economies of the region and to reduce regional disparities. In this study, the relationship between entrepreneurship and development is emphasized and the role of women entrepreneurship in reducing inequalities in regions is examined.

Kalkınma olgusunu geniş anlamda ele aldığımızda gelişmemiş veya gelişmekte olan ülkelerin beşerî sıkıntılarının minimize edilebilmesi ve bireyin refahının arttırılması noktasında gerekli dinamiklerin çalıştırılma çabası olarak ifade edilebilir. Bu kavramı sadece ekonomik temelli bir olgu olarak ele almak doğru olmaz. Tabi olarak kalkınma olgusunun iktisat dışı alanlarla da bu bağlamda ilişkilerinin olması kaçınılmazdır. Bu bizi kalkınma kavramının ekonomi harici alanlarda da izah edilebileceği yönünde fikir sahibi yapar.Eğitim kurumu nitelikli işgücü sağlanması noktasında kalkınmada kilit rol oynamaktadır. Aynı zamanda eğitim kurumları beşeri sermayenin de kaynağıdır. Başka bir açıdan ele alacak olursak eğitim kurumları, bireyin yaşam seviyesini yükseltici rolü vasıtası ile sosyal refaha, insani gelişmeye olumlu yönde etki etmektedir. Daha önce yapılmış araştırmalar ışığında yapılan bu çalışmanın amacı, 1980 sonrası Türkiye'de eğitim ve kalkınma ilişkisini 1980-2018 yılları arası mevcut yıllık veriler ışığında incelemek ve değerlendirmektir. Çalışma sonucunda, eğitimin kalkınmaya olan etkisinin yanında kalkınmanın belirleyicileri ile olan ilişkisi temsili seriler ile Johansen eşbütünleşme ve Granger nedensellik testleri yardımıyla incelenerek aralarında bağ olduğu sonucuna varılmıştır. When we consider the phenomenon of development in a broad sense, it can be expressed as an effort to minimize the human problems of the underdeveloped or developing countries and to employ the necessary dynamics in order to increase the welfare of the individual. It is not right to consider this concept as an economic-based fact. Of course, it is inevitable that the phenomenon of development will have relations with non-economic areas in this context. This gives us the idea that the concept of development can also be explained in non-economic areas. The education institution plays a key role in the development of qualified labor force. Educational institutions are also the source of human capital. On the other hand, educational institutions have a positive impact on social welfare and human development through the role of raising the individual's level of life. The aim of this study have been made in the light of earlier research, education and development in Turkey is after 1980 to examine the relationship between the current year in light of the data and evaluate the 1980-2018 year. At the end of the study, the relationship between the determinants of development and development as well as the effect of education on development were examined by means of Johansen cointegration and Granger causality tests. 156

YÖK Tez No: 554747 Bu araştırma Cittaslow (Sakin Şehir) olma yoluna giren Akçakoca ilçesinin kırsal turizm kapsamında değerlendirilebilecek alanlarında faaliyet gösteren turizm girişimcilerinin bölgesel kalkınmadaki rollerinin belirlenmesi ve bölgesel kalkınmaya katkı sağlayıp sağlayamadığının detaylı verilerle değerlendirilerek gerekli çözüm önerilerinin getirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu temel amacın yanında elde edilen veriler ışığında turizm girişimcilerinin temel sorunlarının tespit edilmesi, tehdit eden unsurların belirlenmesi ve Akçakoca ilçesindeki turizm girişimcilerinin geliştirilmesine ve arttırılmasına yönelik öneriler sunarak turizm girişimcilerinin bölgesel kalkınmaya katkısının arttırılmasını sağlamaktır. Araştırma kapsamında nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup, veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Araştırmanın örneklemini Akçakoca ilçesinin kırsal turizm kapsamında değerlendirilebilecek alanlarında faaliyet gösteren 18 turizm girişimcisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, turizm girişimcilerinin 15 sorudan oluşan görüşme formuna verdiği derinlemesine cevaplar ile elde edilmiş ve veriler betimsel analiz tekniğine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda Akçakoca ilçesindeki turizm girişimcilerinin hem bölgesel kalkınmada hem de bölgede turizmin gelişmesinde önemli derecede rolünün olduğu belirlenmiştir. Fakat buna rağmen yerel yönetimlerin turizm girişimciliğinin teşvik edilmesi ve gelişmesi kapsamında yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna bağlı olarak turizm girişimciliğinin sürdürülebilir hale gelmesi, büyümesi ve gelişmesi, bölgesel kalkınmanın sağlanması için yerel yönetimlerin destek olması gerekmektedir. Ayrıca turizm girişimcilerinin temel sorunlarının ve gelişmesini tehdit eden unsurların ortadan kaldırılması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Bunlar genel olarak, bölgenin tanıtım ve etkinliklerinin eksikliği, altyapı ve üstyapı imkânları, bilinçsiz işletme sahipleri, turistik potansiyelin kullanılamaması, turistik unsurların değerlendirilememesi ve gerekli önemin verilmemesi vb. gibi konular olup hem bölgenin kalkınması açısından hem de turizm girişimcileri açısından çözüme ulaştırılmasının elzem olduğu sonucuna ulaşılmış ve bu konular ile ilgili öneriler sunulmuştur. This research has been carried out to determine the role of tourism entrepreneurs operating in the rural tourism of the district of Akçakoca, which is on the way to become Cittaslow, in the regional development and to provide the necessary solutions by evaluating them with the detailed data to evaluate whether these tourism entrepreneurs can contribute to the regional development. In addition to this main objective, in light of the data obtained, it is aimed to determine the main problems of tourism entrepreneurs, to identify threats and to development of tourism entrepreneurs in Akçakoca and increase tourism entrepreneurs and to increase the contribution of tourism entrepreneurs to the regional development by providing suggestions for the development and enhancement of tourism entrepreneurs. Qualitative research methodology has been used within the scope of this research and the data have been obtained by semi-structured interview technique. The sample of the study consists of 18 tourism entrepreneurs who are active in the areas of Akçakoca which can be evaluated within the scope of rural tourism. The research data have been obtained by the in-depth answers given to the questionnaire consisting of 15 questions by the tourism entrepreneurs and the data have been subjected to descriptive analysis technique. As a result of the study, it has been found out that tourism entrepreneurs in the district of Akçakoca have a significant role both in regional development and in the development of tourism in the region. However, it has been concluded that local governments are incompetent in terms of encouraging and developing tourism entrepreneurship. Accordingly, local governments need to be supportive to ensure the sustainable development, growth and development of tourism entrepreneurship and regional development. In addition, it has been concluded that the basic problems of tourism entrepreneurs and the factors that threaten their development should be eliminated. These are generally lack of promotion and activities of the region, infrastructure and superstructure facilities, unconscious business owners, inability to use tourist potential, not being able to evaluate tourist elements and not to give importance to tourism. Therefore, it has been concluded that it is essential to provide solutions to those problems in terms of the development of the region and the tourism entrepreneurs, and suggestions on these issues have also been presented.

Yeni devletimizin yönetim şekli olarak Cumhuriyetin ilan edilmesiyle birlikte yeni bir devlet yapılanması da oluşturulmuştur. Bu devlet yapılanmasında, içinde bulunulan mevcut durumdan dolayı yeni organizasyonların oluşturulması da zorunlu olmuştur. Bu yapılanmaların oluşturulması ve işlevsellik kazanması ise oldukça geniş bir zaman diliminde gerçekleşmiştir. Yeni yönetim ile birlikte benimsenen sosyal devlet anlayışı gereği, vatandaşların sosyal, ekonomik, kültürel, toplumsal veya psikolojik olarak sorun yaşamalarını engelleme / engellemeye çalışma yönünde adımlar atılmaya başlanmıştır. Özellikle birincil derecede öneme sahip kamusal hizmetlerin ihtiyaç sahiplerine ulaştırılması, üzerinde yoğun çabalar gerektiren çalışmaların ortaya konulmasını sağlamıştır. Bir toplumun yönetiminde söz sahibi olan politik belirleyicilerin benimsedikleri “refah devlet” anlayışına istinaden, ihtiyaç sahibi bireylerin tespit edilerek muhtaçlık düzeylerine göre sosyal yardımlardan faydalandırılmaları hem günün refahı hem de gelecek refahı açısından oldukça önem arz etmektedir. Öyle ki, toplumun çekirdeği konumunda bulunan bireylerin, muhtaçlıklarının ta çocukluk döneminden itibaren tespit edilerek sosyal hizmet çalışanları tarafından gereğinin yapılması, başta ekonomi olmak üzere birçok alanda toplumsal gelişmişliği beraberinde getirecektir. Muhtaçlık yaşayan bireylere ihtiyaçları düzeyinde ulaşılıp toplumsal yaşama, yetileri doğrultusunda katılımlarını sağlamak, aynı zamanda toplumsal kalkınma düzeyinde bireyin üstlendiği rolü de karşılayacaktır. Bu nedenle, kaynakların yeterliliği ölçüsünde sosyal hizmet çalışmalarını yürütmek, yönetim erklerinin göz ardı edemeyeceği çalışmalar arasındadır. Özellikle toplumsal yapının en zayıf üyesi olan çocukların muhtaçlık düzeylerine göre gereken ilgiyi görememeleri, ilerleyen zamanlarda daha büyük sorunlarla yüzleşilmesi zorunluluğunu ortaya koyacaktır. Birçok alanında sorun yaşanan bir toplumun yapısının düzetilmesi, devlet yönetiminde de zaman zaman sorunların yaşanmasına neden olmuştur. Öyle ki Cumhuriyetin ilk yıllarından çok partili hayata geçişe kadar olan sürede yönetimde yer alan yönetim kadrosunda büyük değişiklikler yaşanmamıştır. Bu değişikliklerin x yaşanmaması da uygulanması düşünülen program / plan / projede stabilize bir durumun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Çok partili yaşama geçiş ile birlikte yönetim alanında söz sahibi olabilmek için diğerlerinden farklı yeni fikirlerin ortaya atılması ve benimsenmesi sonucunda zaman zaman daha faydalı toplumsal işlerin yapıldığı bilinen gerçektir. Bu çerçevede değerlendirildiğinde Kalkınma Planları’nın oluşturulması da oldukça faydalı olmuştur. Özellikle ekonomik anlamda toplumsal hizmetlere yapılan harcamaların etkililiği ve verimliliği açısından bir kontrol mekanizmasının oluştuğu söylenebilir. Her ne kadar Cumhuriyetin kuruluşundan yaklaşık 40 yıl sonra hazırlansa da hiçbir şey için geç kalınmadığı görülmüş ve sonraki süreçteki kamusal hizmetlerin sunumunda memnuniyetin oluşması sağlanmıştır. İlk olarak 1963 yılında uygulamaya konulan Birinci Kalkınma Planı ile birlikte kamusal hizmetlerin ihtiyaç sahiplerine ulaştırılmasında yeni ve faydalı bir adımın atıldığı düşünülmektedir. Bu düşünce zaman zaman ortaya konulan uygulamalarla da kendini göstermiştir. Çalışmamızda da Birinci Kalkınma Planı ile birlikte kamusal hizmetlerden en dezavantajlı konumda bulunan ihtiyaç sahiplerine ulaştırılan hizmetlerin etkinliğinde görülen çalışmalar ele alınmıştır. Üç bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde Kalkınma Planları zamanında sosyal hizmet alanında (dezavantajlı gruplara yönelik olarak) yapılan yatırım çalışmalarına; ikinci bölümde Kalkınma Planları zamanında yapılan mevzuat çalışmalarına (disiplin, personel, malî gibi yönetimle alakalı mevzuat çalışmaları da yapılmış ancak çalışmamızda yer verilmemiştir) ve son bölümde ise Kalkınma Planları kapsamında yapılan yatırım ve mevzuat çalışmaları ışığında günümüzde hizmet veren Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın dezavantajlı çocuklara yönelik Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü bünyesinde yer alan gündüzlü ve yatılı uygulamalarından bahsedilmiştir., With the proclamation of the Republic as the management form of our new state, a new state structure has been established. In this state structure, the formation of new organizations has also become mandatory due to the current situation. The creation and functionality of these structures has been realized in a very large period of time. Pursuant to the social state approach adopted with the new management, steps have been taken to try to prevent / prevent the citizens from having social, economic, cultural, social or psychological problems. In particular, the delivery of public services, which are of primary importance, to those in need has led to efforts that require intensive efforts. According to the concept of hem welfare state ıs adopted by the political determinants who have a say in the management of a society, it is of great importance both for the welfare of the day and for the future welfare of the individuals who are in need of social assistance according to their level of need. In fact, the necessity of the individuals who are in the position of the core of the society will be determined from the childhood period and will be done by the social workers. It will also meet the needs of the individuals who are in need, to achieve their needs at the level of their needs and to participate in the social life, in line with their abilities, and at the level of social development. For this reason, conducting social work activities to the extent of the resources is among the studies that management powers cannot ignore. In particular, the weakest member of the social structure, the lack of interest according to the level of neediness of children, will reveal the necessity to face greater problems in the future. The correction of the structure of a society that has problems in many areas has caused problems in the state administration from time to time. In fact, there have been no major changes in the management staff in the administration until the transition from the first years of the Republic to the multi-party system. Failure to make these changes has led to a stabilized situation in the program / plan / project which is planned to be implemented. xii It is a fact that in the course of the transition to multi-party life, the introduction of new ideas different from others in order to have a say in the field of management, and as a result of its adoption, it is known that more useful social affairs are made from time to time. When it is evaluated in this framework, the creation of Development Plans has been very useful. It can be said that there is a control mechanism in terms of efficiency and efficiency of expenditures made especially in economic terms in social services. Although it was found that about 40 years after the establishment of the Republic, the preparation was not too late for anything, and it was ensured that the presentation of public services in the next period was satisfied. With the First Development Plan put into practice in 1963, it is thought that a new and useful step has been taken in bringing public services to needy people. This thought has also been shown with the practices put forth from time to time. In our work, the first Development Plan together with the studies on the effectiveness of the services delivered to the needy, who are in the most disadvantaged position from the public services, are dealt with. In the first part of our work which consists of three sections, investment projects in the field of social services (for disadvantaged groups) in the time of Development Plans; In the second part, legislative studies (discipline, staff, financial etc. related legislation studies have been made but our work has not been included) in the time of Development Plans and in the last part the Ministry of Family and Social Policy, which is serving today in the light of investment and legislative works within the scope of Development Plans, children's practices. Within the scope of the study, the day and board services within the General Directorate of Child Services of the Ministry of Family and Social Policy were elaborated.

Ekonomik yönden büyüme ve kalkınma hedefi bulunan ülkeler, sosyoekonomik açıdan dengeli bir ortam oluşturmayı amaçlanmaktadır. Çünkü hemen hemen her ülkede ekonomik ve sosyal faaliyetler konusunda farklılıklar ve dengesizlikler ortaya çıkmaktadır. Tam da bu noktada, yerel ekonomik kalkınma yaklaşımı, farklılıkların yok edilmesi, dengesizliklerin giderilmesi ve karşılaşılan sorunların çözülmesi için geliştirilmektedir. Bu açıdan ele alındığında, yerel ekonomik kalkınma yaklaşımı, yerel faktörlere bağlı kalmak kaydıyla, kapsamlı ekonomik birimleri, homojen olmayan üretim teknolojilerini, küçük ya da orta büyüklükteki işletmelerden oluşan sanayi bölgelerini oluşturmayı gaye edinmiştir. Türkiye’de 60’lı yıllarda planlı kalkınma dönemi ile sanayi sektörünün kalkınmayı sağlamadaki önemi, ön plana çıkmaya başlamıştır. Bu çerçevede dengeli bir ekonomik sistem kurulması, toplumsal ve ekonomik kalkınmanın birlikte gerçekleştirilmesi ve sanayileşmeye önem verilmesi konularında çeşitli hedefler ortaya konulmuştur. Bu noktada sanayi bölgeleri, ülkelerin gerek iktisadi gerekse sınai faaliyetleri noktasında önemli görevler üstlenmişlerdir. Bu bölgeler, küçük işletmelerin gelişmesini, var olan sanayileşmeyi daha da hızlandırmayı, hem bulundukları bölgede hem de yurt genelinde işsizliği azaltmayı, yatırımcılar için cazip alanlar oluşturmayı ve bölgesel kalkınmayı artırmayı sağlamaktadırlar. Çalışmanın kapsamını, Sivas’ta bulunan sanayi bölgeleri bağlamında; organize sanayi bölgeleri, küçük sanayi siteleri ve teknokent’ in, il ekonomisine etkileri oluşturmaktadır. Bu kapsamda, yerel ekonomik kalkınmanın ana aktörlerinden biri olarak değerlendirilebilen sanayi bölgelerinin ilin genel yapısı, istihdamı, dış ticareti, ekonomisi ve kalkınması gibi noktalarda katkısının olup olmadığı incelenmektedir. Gerek yapılan literatür çalışmaları, gerek resmi kurumlardan elde edilen veriler ve gerekse yerinden edinilen bilgiler değerlendirildiğinde, ilde mevcut sanayi bölgelerinin ilin kalkınmasında arzu edilen kadar olmasa da etkili olduğu görülmektedir., Countries with economic growth and development target aim to create a socio-economically balanced environment. As differences and imbalances can arise in almost every country in terms of economic and social activities. At this point, the local economic development approach is being developed in order to eliminate the differences, overcome the imbalances and solve the problems encountered. In this respect, local economic development approach aims to establish comprehensive economic units, non-homogeneous production technologies and industrial zones consisting of small or medium-sized enterprises, depending on local factors. In Turkey, together with the planned development period in the 1960s, the importance of the industrial sector in development has started to come to the fore. Within this framework, various targets have been set up in order to establish a balanced economic system, to realize social and economic development together and to give importance to industrialization. In order to achieve these targets, industrial zones have assumed important roles in the economic and industrial activities of the countries. These regions enable the development of small enterprises, accelerate existing industrialization, reduce unemployment in their own region and throughout the country, create attractive areas for investors and increase regional development. The effects of organized industrial zones, small industrial zones and technopolis in Sivas on the local economy constitute the scope of the study. In this context, it is examined whether the industrial zones, which are considered as one of the main actors of local economic development, contribute to the general structure, employment, foreign trade, economy and development of the city. When the literature studies, the data obtained from the official institutions and the information obtained from the region are evaluated, they show that the existing industrial regions in the city are effective in the development of the province, although not at the expected level.

Kapadokya Üniversitesi, meslek yüksekokulu olarak kurulduğu günden itibaren üstendiği sosyal sorumluluk bilinci ve stratejik planında yer alan “bölgenin sosyal ve kültürel gelişimine destek olunması” hedefi çerçevesinde kurum içi ve kurum dışı paydaşların bir araya getirilmesi ile bölgenin sosyal hayatına ve sürdürülebilir ekonomik kalkınmaya çeşitli projeler, toplantılar ve faaliyetler ile destek olmayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda düzenlenen Kapadokya Ekonomi Toplantıları, Kapadokya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi ev sahipliğinde bölgede faaliyet gösteren işletmelerin ve reel sektörün gelişimine katkı yapma, üniversite - sanayi iş birliğini gerçekleştirme, reel sektör ve akademi arasındaki diyaloğu geliştirme fikirleriyle ortaya çıkmıştır. İlki 27 Kasım 2018 tarihinde Kapadokya Üniversitesi Mustafapaşa Yerleşkesi’nde düzenlenen bu toplantı, finansal piyasaların kırılganlığı, mali piyasalarda yaşanan dalgalanmalar, bu dalgalanmaların beraberinde getirdiği riskler, maliyetler ve reel sektör açısından bu risk ve maliyetlerden kaçınmanın yollarını araştırmak ve tartışmak üzere organize edilmiştir. Toplantıya akademi, finans piyasası ve reel sektörden çok sayıda katılımcı iştirak etmiş ve katılımcılar verimli bir tartışma ortamı yaratarak sektörün finansman sorunlarını derinlemesine tartışma imkânı bulmuşlardır. Kapadokya Üniversitesi

M.Ö. 4. yüzyılda, Shang Yang ve Kautılya'nın yaptığı temel reformların etkisiyle Çin ve Hindistan'da büyük değişiklikler yaşanmıştır. 18. yüzyılın sonlarına kadar dünya üretiminin yarısı bu Asya devlerinde ortaya çıkmıştır. Batı Avrupa'da sanayi devriminin patlak vermesi ve büyük değişikliklerin ortaya çıkmasına dek binlerce yıl Çin ile Hindistan dünyadaki önde gelen ekonomik güç konumunu korumuştur. Fakat izlediği içe kapalı ekonomik politikalar ve iç karışıklıklar nedeniyle dünyadaki gelişmelere ayak uyduramamıştır. Hatta sanayileşmiş ülkeler tarafından sömürgeleştirilerek ekonomik etkinliğini, ülkenin bağımsızlığını kaybetmiş ve 20. yüzyılda fakir üçüncü dünya ülkeleri arasından yer almıştır. Çin ve Hindistan geçen yüzyılın ortalarında kendi bağımsızlıklarını elde etmiştir. Sovyet modeli planlama ekonomiyi tercih ederek sanayileşme ve modernleşmeyi amaçlamasına rağmen gözlemlediği başarıya ulaşamamıştır. Fakat 20. yüzyılın son çeyreğinde Deng ve Rao'nun hayata geçirdiği dışa açılma ve ekonomik reformların etkisiyle her iki ülke, kalkınmada büyük adımlar atmıştır. Günümüzde GSYH'nin satın alma gücüyle Çin dünyada ilk sırada, Hindistan ise Amerika'dan sonra gelmektedir. Her alandaki toplumsal büyük uyanış ve ekonomilerinin yakın bir gelecekte de hızlı bir şekilde büyümeye devam edebileceği beklentileriyle dünya ekonomik merkezinin batı dünyasından tekrar Asya devlerine geçmesi olasılığı öngörülmektedir. Anahtar Kelimeler: Çin, Hindistan, Ekonomik Reform, Kalkınma, Dünya Ekonomik Merkezi., Shang Yang and Kautilya implemented sweeping reforms in China and India at four century BC, this brought fundamental change to these societies. Until the end of 18th century, almost half of the world production manufactured in these two Asian giants. When industrial revolution took place and brought to change in Western Europe, still China and India kept World leading economic status as like thousands years before. But, due to isolation and continues struggling with internal problems these countries unable to hold the opportunity of global development. This led to colonization and lost of global economic influence as well as lost their independence. İn 20th century they became member of the poor third World countries. China and India gain their independence in the middle of the last century. They embraced Soviet style planning economy for their own industrialization and modernizations, but at the end it did not brought successful results what they wished. At the end of the 20th century, Deng and Rao began to introduce opening and reform policy and this brought great development for both countries. Today, China is already leading economic power in the World in GDP with purchasing power parity, India is third just coming after America. Awaking every spheres of social life and confident of continues future growth in these giants brought a trend that World economic center very possibly moving from western World to Asian giants in the near future. Key Words: China, India, Economic Reform, Development, World Economic Center.

Lisansüstü tezlerin elektronik ortamda toplanması, düzenlenmesi ve erişime açılması konusuna ilişkin yök'ün 18.06.2018 tarihli yönergesine istinaden artık bu tarihten sonra gizlilik şartı aranmayan bütün tezler erişime açılacaktır. Kalkınma kavramı İkinci Dünya Savaş'ından sonra önem taşıyan bir kavramdır. Güney Doğu Asya'daki ada ülke olan Singapur bağımsızlığı kazandığı zaman gelişmekte olan eski bir sömürgeden Asya'nın en istikrarlı ve müreffeh ülkelerinden biri haline geldi. Singapur'un ulaştığı başarının arkasındaki en önemli neden, insana yaptığı yatırımdır, fakir doğal kaynağa sahip olan Singapur bugün dünyanın gelişmiş ülkeleri arasında yer almaktadır. Bu çalışma Türkiye ile Singapur'un sosyal ve ekonomik göstergeler açısından karşılaştırmakta ve hem doğal kaynaklar bakımından hem de beşerî sermaye alanında zengin bir ülke olan Türkiye'nin Singapur kalkınma modelini örnek alabileceği önerilmektedir. The concept of development has become an important concept after the Second World War. As the island country in South East Asia, Singapore gained independence, it became one of the most stable and prosperous countries of Asia from an old developing colony. The most important reason behind Singapore's success is its investment in human. Singapore, which is poor in natural resources, is now one of the developed countries of the world. This study compares between Turkey and Singapore in terms of social and economic indicators, Turkey which is a rich country in natural resources and human resources is proposed to take Singapore's development model as an example.

Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren tarımsal ve kırsal kalkınma Türkiye’nin kalkınma sürecinde önemli rol oynamıştır. Türkiye’nin kalkınmasında tarım çok büyük öneme sahip olmuş ve bu doğrultuda çalışmalar yürütülmüştür. Gerek uluslararası, gerek ülke finansmanı ile sağlanan destekler ile tarım, sürekli geliştirilmeye ve ilerletilmeye çalışılmıştır. Son yıllarda dünyada olduğu gibi Türkiye’de de tarımsal kalkınma giderek önem kazanmaya başlamıştır. Türkiye’nin Avrupa Birliği adaylık sürecinde, Avrupa Birliği’nin aday ülkelere verdiği mali desteklerden Türkiye de büyük ölçüde faydalanmış ve bu destekler tarımsal kalkınma sürecinde önemli paya sahip olmuştur. Yalnızca Avrupa Birliği destekleri ile sınırlı kalınmamış Dünya Bankası gibi uluslararası finansman kaynağı sunan kuruluşlardan da destekler sağlanmaya çalışılmıştır. Türkiye’de bütün illerde olduğu gibi Sivas ili de bu desteklerden faydalanmış, yerel, bölgesel ve en önemlisi de ülke ekonomisine katkı sağlamaya başlamıştır. Bu çalışmamızda Sivas ilinde tarımsal ve kırsal alanlarda yapılan destekler incelenmeye çalışılmış ve değerlendirilmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde kalkınma konusu genel olarak ele alınmıştır. Kalkınmanın tanımı yapılmaya çalışılmış ve tarımsal ve kırsal kalkınma konusu ile ilişkilendirilerek kırsal alan, kırsal kalkınma gibi tanımlamalarda bulunulmuştur. Diğer yandan Türkiye’nin tarımsal ve kırsal konusunda verileri incelerek, değerlendirmelerde bulunulmuş ve Türkiye tarımının boyutu ele alınmıştır. İkinci bölümde Türkiye’de Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze kadar geçen süre zarfında uygulanan tarımsal ve kırsal kalkınma politikaları ele alınmış, bu politikaların Türkiye tarımına etkileri değerlendirilmiştir. Yine aynı bölümde Türkiye’de kırsal kalkınma politikalarını uygulayan kurum ve kuruluşlar hakkında bilgiler verilmiş ve bu kuruluşların Türkiye tarımına etkileri üzerende durulmuştur. Üçüncü bölümde Sivas ilinin sosyo-ekonomik yapısı, kısa tarihi, coğrafi yapısı ve tarım ve hayvancılık verileri üzerinde durulmuştur. Yine aynı bölümde Sivas ilinde gerçekleştirilen tarımsal ve kırsal desteklerin kapsamı, miktarı ve hangi alanlarda desteklerin yapıldığı belirtilmiş ve değerlendirilmelerde bulunmuştur. Sonuç olarak Sivas ilinin tarımsal yapısının incelendiği bu bölümde, Sivas iline yapılan ve yapılacak olan desteklerin, kalkınma sürecinde ekonomik, sosyal ve kültürel boyutları incelenmiş ve kalkınma sürecinde tarımın gerek Sivas için gerek bulunduğu bölge için gerek Türkiye için önemi üzerinde durulmaya çalışılmıştır., Agricultural and rural development from the earliest years of the Republic of Turkey has played an important role in the development process. Turkey's agricultural development has been very great importance, and studies have been conducted in this direction. With the support provided by both international and country financing, agriculture has been tried to be continuously developed and improved. In Turkey, as in the world in recent decades it has become increasingly gaining in importance to agricultural development. European Union candidacy process of Turkey in the European Union have benefited from the financial support given to the candidate countries Turkey and also greatly supports this process has had a significant share in agricultural development. It was also tried to provide support from international funding sources such as the World Bank. As in all the provinces of Sivas in Turkey have also benefited from this support, local, regional and most importantly, have started to contribute to the country's economy. In this study, agricultural and rural subsidies in Sivas were investigated and evaluated. In the first part of the study, the issue of development is discussed in general. The definition of development was tried to be made and definitions related to rural and rural development were made by associating with the issue of agricultural and rural development. In other news, Turkey's tapering data on agricultural and rural, have been made to the size of the agricultural assessment and Turkey were discussed. In the second part of the foundation of the Republic in Turkey until today discussed agricultural and rural development policies implemented during the period, the effects of these policies are evaluated Turkey's agriculture. However, information about the same part of rural development policies implemented by institutions and organizations in Turkey and has been focused on agriculture for their effects on Turkey of these organizations. In the third chapter, socio-economic structure, short history, geographical structure and data of agriculture and animal husbandry are given. In the same section, the scope, amount and support of the agricultural and rural subsidies realized in Sivas province were determined and evaluated. As a result, this part of the examination of the agricultural structure of the province of Sivas, Sivas made to the provinces and the support to be made, the process of development in the economic, examined the social and cultural dimensions of the development process in need of agricultural need for the region need to Sivas to Turkey has attempted to emphasize its importance.

Kişi başına düşen gelirdeki artışın yanında sosyal, kültürel, siyasi, askeri, teknolojik ve yapısal gibi topyekûn her alanda gelişmeyi ve insan onuruna yakışır bir yaşam standardının elde edilmesini ifade eden iktisadi kalkınmanın iktisat literatüründeki öneminin II. Dünya Savaşı sonrası artmasıyla birlikte ülkeler, bölgesel ve il bazında kalkınma planları uygulamaya başlamışlardır. Türkiye’de beşer yıllık kalkınma planları ile illerin kalkınmışlık düzeylerini arttırmaya çalışmıştır. Bu çalışmada 1989 yılında il olan Karaman ilinin kalkınmışlık düzeyi ile yine aynı yıl il olan Aksaray ilinin sosyo-ekonomik göstergeleri karşılaştırılmak suretiyle incelenecektir. Karaman ve Aksaray birbirine yakın coğrafyada yer alıp, tarihsel geçmişleri de birbirine yakın illerdir. Çalışmanın amacı, Aksaray ve Karaman’ın sahip oldukları potansiyel kaynakların optimal kullanıp kullanılmadığını inceleyerek, illerin kalkınma performanslarını karşılaştırmaktır. Ayrıca illerin; hangi alanlarda gelişme gösterdiği, hangi alanlarda geri kaldığı sebepleriyle ortaya koyularak, kalkınmanın arttırılması için neler yapılması gerektiği ve hangi alanlarda daha fazla gelişebileceğinin ortaya konulması amaçlanmaktadır As economic development corresponds not only to per capita income increases but also to developments in all fields as such social, cultural, political, military, technological and structural, and attainment of living standards worthy of human dignity; an increase in the significance of economic development within the economic literature after World War II was in conjunction with beginning of implementation of regional and provincial development plans by countries. Development levels of provinces have been, in Turkey, attempted to be raised via five-year development plans. In this study, in terms of socioeconomic indicators, the development level of province of Karaman granted a province status in 1989 will be compared with that of province of Aksaray granted a province status in the same year as Karaman province. Karaman and Aksaray are in close geographic proximity and they are also the provinces whose historical backgrounds are similar. The aim of this study is to compare the development performances of the provinces by examining the efficient use of the potential resources of Aksaray and Karaman. The aim of this study is also to reveal in what fields the provinces have developed and determine with reasons in which areas the provinces lag behind, and to identify what needs to be done in order to raise development and in which areas provinces can develop more.

Bu tezde girişimciliğin ekonomik büyüme ve kalkınma üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Ülke ekonomisinin genel dengesini sürdürülebilir hale getirmek, işsizlik sorununu asgariye indirmek, bütçe ve dış ticaret açıklarını düşük seviyelere çekmek, girişimciler ve girişimciliğin desteklenmesi ve katkısıyla gerçekleştirilebilir. Girişimciliğin ekonomik büyüme ve kalkınmanın en temel itici güçlerinden biri olması sebebiyle ülkeler, girişimciliğin desteklenmesi ve geliştirilmesi için birçok politika uygulamaktadırlar. Girişimci ve girişimciliğin desteklenmesi için, genel manasıyla maliye, eğitim ve ekonomi politikaları ile müdahale gerekmektedir. Bahsi geçen politikalar, girişimcilerin desteklenmesi ve teşvik edilmesi, takdir edilmesi, finansal kaynak bakımından ve teknik açıdan desteklenmesi ve kurdukları ya da kurmayı hedefledikleri girişimlerin devamlılığını sürdürmesine elverişli bir ortam sağlanması yollarıyla gerçekleştirilmektedir. Dünyadaki diğer ekonomilerdeki gelişmelere paralel olarak Türkiye de son yıllarda girişimciliği destekleyici politikalara önem vermeye başlamıştır. Bu kapsamda üniversite öğretim programlarına girişimcilik derslerinin eklenmesi, yasal mevzuatta yeni girişimcilerin ihtiyaçları göz önünde bulundurularak daha basit ve anlaşılabilir değişikliklerin yapılması ve çeşitli kolaylıkların sağlanması, yeni girişimcilerin faydalanabileceği destek fonlarının sağlanması, girişimcilik destek programlarının sayısının ve destek miktarlarının arttırılması gibi çok sayıda faaliyet gerçekleştirilerek girişimci ve girişimciliğin güçlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışma giriş ve sonuç bölümleri dahil 5 bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın giriş bölümünde çalışmanın amacı, önemi ve arka planı değerlendirilirken; ikinci bölümünde girişimcilik kavramı ile ilgili temel bilgiler, girişimcilik sürecinin ortaya çıkışı ve tarihçesine değinilmiştir. Üçüncü bölümde ekonomik büyüme ve kalkınma kavramları ve kriterleri üzerinde durulmuş, dördüncü bölümde ise girişimcilik faaliyetlerinin ekonomik büyüme ve kalkınma üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde tüm açıklamalar ışığında genel bir çerçeve çizilmeye çalışılmıştır., The aim of this thesis is to investigate the effects of entrepreneurship on economic growth and development. To make the overall balance of the national economy sustainable, to minimize the unemployment problem, to bring budget and foreign trade to low levels, to support entrepreneurs and entrepreneurship. As entrepreneurship is one of the main drivers of economic growth and development, countries implement many policies to support and promote entrepreneurship. In order to support entrepreneurship and entrepreneurship, interventions with finance, education and economic policies are necessary. The mentioned policies are realized by supporting and encouraging entrepreneurs, by supporting them in terms of financial resources and technical support, and by providing a favorable environment for the initiatives that they have established or intended to sustain. In parallel with the developments in other economies in the world, Turkey has also started to give importance to the policies supporting the entrepreneurship in recent years. In this context, by adding entrepreneurial courses to university education programs, taking into account the needs of the new entrepreneurs in the legislation, making simple and comprehensible changes and providing various conveniences, providing support funds that new entrepreneurs can benefit from, increasing the number of support programs and increasing the amount of support programs of entrepreneurship and entrepreneurship. is intended to be strengthened. The study consists of 5 sections including entry and conclusion sections. In the introduction of the study, the aim, importance and background of the study were evaluated; In the second part, the introduction of the entrepreneurship concept and the history of the entrepreneurship process have been changed. In the third chapter, economic growth and development concepts and criterions were discussed. In the fourth chapter, the effects of entrepreneurship activities on economic growth and development were evaluated. In the conclusion section, a general framework was tried to be drawn in the light of all explanations.

Kalkınma Ajansları, merkezi yönetim ve yerel yönetimler arasında işbirliğini geliştirmek, özel sektörün ve STK'ların desteğiyle kaynakların hem demokrasiye katkıda bulunmaya uygun hem de verimli bir şekilde kullanılmasını sağlamak amacındaki kamu kurumlarıdır. Türkiye'de 26 kalkınma ajansı bulunmaktadır. Kalkınma Ajansları, faaliyette bulundukları bölgede kalkınmayı etkileyen temel fonksiyonlara sahiptir. Bu bağlamda, Kalkınma Ajansları bölgenin ihtiyaç ve önceliklerini belirlemek için planlar yapar. Bunu yerine getirebilmesinin yolu ise yönetişim mekanizmasının kullanılmasıdır. Bunlardan biri de Fırat Kalkınma Ajansı (FKA)dır. 2009'da kurulan ajansın faaliyet alanı Elazığ, Bingöl, Malatya ve Tunceli illeridir. Bu çalışmada, bölgesel kalkınma politikasının kurumsal bir aracı olarak yönetişim mekanizmaları, Türkiye'deki kalkınma ajanslarında, özellikle de Fırat Kalkınma Ajansı örneğinde nasıl kullanıldığı incelenmiştir. Araştırmanın yöntemi, uzman görüşlerini toplamak için yarı yapılandırılmış görüşme ile söylem analizi kesişimindedir. Bu çalışmanın kapsamı, sınırlığı kalkınmada yönetişimin öneminin, kalkınma ajanslarındaki izdüşümünün Fırat Kalkınma Ajansı örneğinde incelenmesidir. Bu çalışmanın amaç ve kapsamı da dikkate alınarak literatürün, ilgili mevzuatın, kalkınma ajanslarının kamuoyuna açık faaliyet tanıtımları, düzenlediği konferanslar vb. farklı belgelerinin incelemesi ve bunlara bir ek olarak tezin "sadece bir masa başı çalışması" olmaktan çıkıp kurumun uzman personelinin görüşlerinin toplandığı bir anketle varsayımların desteklenip desteklenmediğinin ortaya konulması öngörülmüştür. Tezde ilk olarak yönetişim kavramı ve tarihi üzerinde durulmaktadır. Daha sonra yerinden yönetimciliğin Türkiye'deki yeri tarihsel olarak irdelenmektedir. Bunun devamında kalkınma kavramı ve Türkiye'de kalkınma politikaları birlikte ele alınmıştır. Tezin dördüncü bölümünde bölgesel kalkınma kavramı ve kalkınma ajanslarının özellikleri, ilkeleri, araçları, faaliyetleri dünyada ortaya çıkışları, gibi konular hakkında bilgilendirme yapılmaktadır. Yanı sıra bu bölümde Türkiye'de Bölgesel kalkınma ajanslarının idari yapıya nasıl katıldığı, ajanslara ilişkin bilgiler (teşkilatı, hukuki yapısı, organları, finansmanı, gibi) konulara yer verilmiştir. Son bölümde ise araştırmanın kapsamında Fırat Kalkınma Ajansı örnek alan olarak incelenmiştir. Sonrasında da Ajansın uzmanlarıyla nicel ve nitel bulgular aracılığıyla tezin varsayımların desteklenip desteklenmediği değerlendirilmektedir. Ajansın yönetişimin bir uygulama aracı olduğu ve bulguların varsayımlarla örtüştüğü görülmüştür. Development Agencies in Turkey are public, authoritative bodies established in order to develop cooperation between local governments and central management. These agencies provide a mechanism for appropriating resources in a contributive, democratic and efficient way. There are 26 development agencies in Turkey. These agencies have fundamental functions in the development of the region where they conduct an activity. Within this context, the development agencies make plans in order to determine the needs and priorities of the region. The way to do this is to use the governance mechanism. One of the development agencies is the Fırat Development Agency (FKA). Established in 2009, the agency operates in the four provinces. In this study, governance mechanisms as a corporate tool of regional development policy how and the use in of development agencies in Turkey were examined with a specific focus on the Fırat Development Agency case study. The scope of this study was limited to the examination of the importance of governance in development with the projection of the development agencies in the case study of Fırat Development Agency. Different documents such as lectures, conferences organized by the government, the relevant legislation and public announcements and activities were examined for the purpose and scope of this study. In addition to these, a survey study was conducted. Although the survey was not in the centre of the thesis, the opinions of the experts of at the Agency revealed whether the hypotheses was supported. Firstly, in this thesis, the concept and history of governance are emphasized. Then the place of decentralization in our country is examined historically. At the continuation of this topic, the concept of development and development policy in Turkey are dealt with together. In the fourth part of the thesis, the concept of regional development and the characteristics, principles, tools and activities of development agencies around the world are discussed. In this section, and specifically relating to Turkey, how the regional development agencies participate in the administrative structure and information about agencies are included. In the last part of the study, Fırat Development Agency is examined as a sample area. Then, it was evaluated whether the hypotheses of the thesis are supported by the experts of the Agency through quantitative and qualitative findings. Consequently, it was observed that the agency is an application tool of governance and the findings overlap with the hypotheses İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET -- İ ABSTRACT -- İİİ TEŞEKKÜR -- V İÇİNDEKİLER -- Vİ TABLOLAR DİZİNİ -- Xİİ ŞEKİLLER DİZİNİ -- Xİİİ HARİTALAR DİZİNİ -- XİV KISALTMALAR -- XV GİRİŞ -- 1 BİRİNCİ BÖLÜM YÖNETİŞİM KAVRAMI VE TARİHİ6 1.1. YÖNETİŞİM KAVRAMI -- 6 1.2. YÖNETİŞİM KAVRAMININ TARİHSEL OLARAK İNCELENMESİ -- 9 1.2.1. Bretton Woods Sistemi -- 10 1.2.2. Uluslararası Para Fonu ve Yönetişim -- 11 1.2.3. Dünya Bankası ve Yönetişim -- 12 1.2.4. Dünya Ticaret Örgütü ve Yönetişim -- 13 1.3. YÖNETİMDEN YÖNETİŞİM EVRESİNE GEÇİŞ -- 15 1.4. YÖNETİŞİM KAVRAMINİN İLKELERİ -- 19 1.4.1. Saydamlık -- 19 1.4.2. Hesap Verebilirlik -- 20 1.4.3. Hukukun Üstünlüğü -- 21 1.4.4. Katılımcılık -- 21 1.4.5. Etkililik -- 24 1.5. YÖNETİŞİM TÜRLERİ -- 25 1.5.1. Küresel Yönetişim -- 25 1.5.2. İyi Yönetişim -- 26 vii 1.5.3. Kamu Yönetişimi -- 27 1.5.4. Özerk Yönetişim -- 29 1.5.5. Kurumsal Yönetişim -- 29 1.5.6. Ağ Yönetişimi -- 30 1.6. YÖNETİŞİM MODELİ VE TÜRKİYE -- 31 İKİNCİ BÖLÜM YERİNDEN YÖNETİM ANLAYIŞININ OSMANLI İMPARATORLUĞU VE TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NDEKİ YERİ 2.1. KLASİK OSMANLI İMPARATORLUĞU SOSYO-EKONOMİK POLİTİĞİ -- 34 2.2. OSMANLI İMPARATORLUĞU’NDA YERİNDEN YÖNETİMCİLİK DÜŞÜNCESİ -- 37 2.2.1. Klasik Osmanlı İmparatorluğu Dönemi -- 39 2.2.2. Tanzimat Fermanı ve Islahat Fermanı Dönemi -- 40 2.2.3. Birinci Meşrutiyet Dönemi (1876-1878) -- 42 2.2.4. İkinci Meşrutiyet Dönemi (1908–1920) -- 43 2.3. TÜRKİYE CUMHURİYETİ DÖNEMİNDE YERİNDEN YÖNETİM DÜŞÜNCESİ -- 45 2.3.1. 1921 Anayasası Dönemi -- 46 2.3.2. 1924 Anayasası Dönemi -- 48 2.3.3. 1961 Anayasası Dönemi -- 49 2.3.4. 1982 Anayasası Dönemi -- 50 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM KALKINMA VE TÜRKİYE’DE KALKINMA POLİTİKALARI 3.1. KALKINMA KAVRAMI -- 54 3.2. KALKINMANIN TÜRLERİ -- 56 3.2.1. İktisadi Kalkınma -- 56 3.2.2. Sosyal Kalkınma -- 57 3.2.3. İnsani Kalkınma -- 58 3.3. KALKINMANIN ÖLÇÜTÜ HAKKINDA KAVRAMLAR -- 59 3.3.1. Kişi Başına Düşen Gelir Düzeyi -- 60 3.3.2. İktisadi Krizler -- 61 3.3.3 Nüfus Değişimleri -- 62 viii 3.3.3.1. Milli Gelirdeki Artışlar -- 62 3.3.3.2. Yapısal Reformlar -- 63 3.3.3.3. Teknolojik Gelişmeler -- 63 3.3.3.4. İşgücündeki ve Üretim Girdilerindeki Artışlar -- 64 3.3.3.5. Satın Alma Gücü Paritesine Göre Gayrisafi Yurtiçi Hâsıla -- 64 3.3.3.6. İnsani Gelişme Endeksi -- 66 3.4. TÜRKİYE’DE KALKINMA POLİTİKALARI VE PLANLARI -- 67 3.4.1. Planlı Kalkınma Öncesi Dönem (1923-1960) -- 68 3.4.2. Planlı Kalkınma Dönemi (1960-2018 Yılları Arası) -- 72 3.4.2.1. Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1963-1967) -- 73 3.4.2.2. İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1968-1972) -- 74 3.4.2.3. Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977) -- 75 3.4.2.4. Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983) -- 76 3.4.2.5. Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989) -- 78 3.4.2.6. Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990-1994) -- 79 3.4.2.7. Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000) -- 80 3.4.2.8. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005) -- 86 3.4.2.9. Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013) -- 87 3.4.2.10. Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018) -- 88 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM BÖLGESEL KALKINMA AJANSLARI 4.1. BÖLGESEL KALKINMA KAVRAMI -- 90 4.2. BÖLGESEL KALKINMA POLİTİKASININ TEMEL İLKELERİ -- 93 4.2.1. Sosyal Fayda İlkesi -- 93 4.2.2. Kalkınma Kutbu İlkesi -- 93 4.2.3. Halkın Katılımı İlkesi -- 94 4.3. BÖLGESEL KALKINMA POLİTİKASININ KURUMSAL ARAÇLARI -- 94 4.3.1. Tek Köy-Tek Ürün -- 94 4.3.2. Girişimciler için Tek Durak Ofisi -- 95 4.3.3. Bölgesel Teknolojik Transferler -- 95 4.3.4. Bölgesel Sektörel Ağlar -- 96 4.3.5. Bilim Parkları -- 96 ix 4.3.6. Organize Sanayi Bölgeleri -- 97 4.3.7. Küçük Sanayi Siteleri -- 97 4.3.8. İş Merkezleri -- 98 4.3.9. Girişimcilik Alanları -- 98 4.4. BÖLGESEL KALKINMA AJANSLARI -- 99 4.4.1. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Tanımı ve Ortaya Çıkışı -- 99 4.4.2. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Genel Özellikleri -- 105 4.4.3. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Genel Faaliyetleri -- 107 4.4.4. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Hedefleri -- 109 4.4.5. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Temel Dayanağı Yönetişim -- 110 4.4.6. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Finansman Kaynakları -- 112 4.4.7. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Uluslararası Örgütlenmesi -- 113 4.5. TÜRKİYE’DE BÖLGESEL KALKINMA AJANSLARI -- 114 4.5.1. Türkiye’de Bölge Kalkınma Ajanslarının Gelişimi -- 114 4.5.2. Türkiye’de Bölge Kalkınma Ajanslarına İlişkin Bilgiler -- 122 4.5.3. Türkiye’de Bölge Kalkınma Ajanslarının Organları -- 124 4.5.3.1. Kalkınma Kurulu -- 124 4.5.3.2. Yönetim Kurulu -- 125 4.5.3.3. Genel Sekreterlik -- 125 4.5.3.4. Yatırım Destek Ofisleri -- 125 4.5.3.5. Hukuk Müşaviri -- 126 4.5.3.6. İzleme ve Değerlendirme Birimi -- 126 4.5.3.7. Proje Geliştirme ve Uygulama Birimi -- 126 4.5.3.8. Kurumsal Yönetim Birimi -- 127 BEŞİNCİ BÖLÜM FIRAT KALKINMA AJANSI VE YÖNETİŞİM 5.1. FIRAT KALKINMA AJANSININ KURULUŞ AŞAMASI -- 128 5.2. FIRAT KALKINMA AJANSININ MİSYONU VE VİZYONU -- 129 5.3. FIRAT KALKINMA AJANSININ HEDEFLERİ -- 129 5.4. FIRAT KALKINMA AJANSI’NIN G. Z. F. T. (S. W. O. T.) ANALİZİ -- 130 5.4.1. Güçlü Yönleri -- 130 5.4.2. Zayıf Yönleri -- 131 x 5.4.3. Olası Fırsatlar -- 132 5.4.4. Bekleyen Tehditler -- 132 5.5. TRB1 BÖLGESİNDEKİ İLLERİN G. Z. F.T. (S.W.O.T.) ANALİZİ -- 132 5.5.1. Bingöl -- 133 5.5.2. Elazığ -- 134 5.5.3. Malatya -- 135 5.5.4. Tunceli -- 135 5.6. FIRAT KALKINMA AJANSININ ORGANİZASYON YAPISI -- 136 5.6.1. Yönetim Kurulu -- 137 5.6.2. Kalkınma Kurulu -- 137 5.6.3. Genel Sekreterlik -- 138 5.6.4. Planlama, Programlama ve Koordinasyon Birimi -- 138 5.6.5. Program Yönetim Birimi -- 138 5.6.6. İzleme ve Değerlendirme Birimi -- 138 5.6.7. Yatırım Destek Ofisleri -- 138 5.6.8. İdari ve Mali İşler Birimi -- 139 5.6.9. İç Denetim -- 139 5.6.10. Dış Denetim -- 141 5.7. FIRAT KALKINMA AJANSI’NDA “YÖNETİŞİMİN KALKINMA AJANSLARINDA UYGULANABİLİRLİĞİ” HAKKINDA ALAN ARAŞTIRMASI -- 144 5.7.1. Alan Araştırmasının Tanıtılması -- 144 5.7.2. Alan Araştırmasının Yapılış Hedefi ve Önemi -- 144 5.7.3. Alan Araştırmasının Yönetimi -- 145 5.7.4. Alan Araştırması: Türü ve Hipotezleri -- 146 5.7.5. Alan Araştırmasının Evreni ve Örneklemi -- 146 5.7.6. Alan Araştırmasındaki Veri Toplama Kuralları -- 147 5.7.7. Alan Araştırmasındaki Veri Toplama Araçları ve Değerlendirme -- 147 5.7.8. Bulgular -- 148 5.7.8.1. Nicel Bulgular -- 148 5.7.8.2. Nitel Bulgular -- 159 5.8.1. Bulguların Çözümlemesi -- 171 5.8.1.1. Bulguların Genel Olarak Analizi -- 171 xi 5.8.1.2. Bulguların Varsayımlarla Tutarlılığının Çözümlemesi -- 175 SONUÇ VE ÖNERİLERİ -- 178 KAYNAKÇA -- 184 EKLER -- 203 EK-1 ANKET FORMU -- 204 EK-2 ÇAPRAZ TABLO (CROSS TABULATION) ANALİZİ -- 211

Bu tez çalışmasının amacı, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan sonraki dönemlerde kırsal kalkınmayla ilgili alınan kararların neticelerini incelemektir. Ulus-devlet anlayışıyla oluşturulan politikaların en başında eğitim gelmektedir. Eğitimin Millîliğini savunan kurucu iradenin ortaya koyduğu fikirler doğrultusunda eğitim sisteminde birçok model uygulamaya konulmuştur. Eğitimde uygulamaya konulan bu modeller; kimilerince toplumun ideolojik dönüşümünü sağlamak için oluşturulmuşken, kimilerince de burjuva sınıfı olmadan kurulan bir devletin kendi kendine kalkınma mücadelesi olaraktan görülmüştür. Devletin kendi eliyle gerçekleştirmek zorunda olduğu kalkınmanın başarılabilmesi için oluşturduğu eğitim uygulamaları içerisinde Köy Enstitüleri, İmam Hatip Okulları, Yatılı İlköğretim Bölge Okulları (YİBO) gibi uygulamalar yer almaktadır. Bu araştırmada Erzincan’ın Refahiye ilçesine açılan YİBO’nun kırsal köylerin kalkınmasına etkisinin nasıl olduğu konusunda halen köylerde yaşamını sürdüren YİBO mezunlarıyla yapılan sözlü tarih görüşmeleri neticesinde edinilen bulgularla ulaşılmaya çalışılmıştır. YİBO’lar, 1960’lardan sonra sistematik olarak hem kırsal kalkınma hem de görece nüfusun dağınık olduğu coğrafyalardaki çocukların eğitim imkânlarından yararlandırılması için oluşturulmuşlardır. YİBO’ların açılması, kırsal coğrafyalarda yer alan köylerde nasıl bir değişim meydana getirdiği ve bu okullarda okuyan ve halen köylerde yaşayan kişilerin çevreleriyle, üretimle ve gelecekle ilgili verdikleri kararlarında YİBO’da aldıkları eğitimin ne kadar etkili olduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Sonuç itibariyle devlet, ulusal varlığını dayandırmak istediği homojen bir toplumsal yapıyı inşa etmek için; eğitimi Millîlik söylemiyle politika aracı olarak kullanmıştır. Bu bağlamda devletin eğitimi merkezileştirmesi, eğitimin kırsal kalkınmaya olan etkisini azaltmış ve toplumsal yapıdaki sosyal değişimin gelişememesine yol açmıştır., The purpose of this study is to examine the consequences of the decisions made concerning rural dedvelopment in the years after the establishment of the Repuclic of Turkey. In line with the ideas put forward by the will that founded the Republic of Turkey to defendthe nationality of education, many models have also been put into practice in the education system. These models put into practice in education; While it was created by some to provide the ideological transformation of society, it was seen by others as the struggle for self-development of a state established without the bourgeois class. Village Institutes, Imam Hatip Schools, YIBO and similar applications are among the educational applications that are created in order to achieve the development that the state has createdwith its own hands. In this study by the oral history interviews with YIBO graduates who are still living in the villages, the impacts of the Regional Boarding Primary School opened in the Refahiye district of Erzincan on the development of the rural villages has beentried to understand. Regional Primary Boarding Schools (YIBOs) were systematically established after the 1960s for both rural development and the benefit of education for children in relatively populated geographies. The kind of changes that have occured in the structure of the rural geographies, in the circle of people living in these areas after YIBOs were opened, and the decisions they make in the process of production, in terms of the future and whether the education received at YIBOs have been influential has been examined. As a result, the state, in order to build a homogeneous social structure on which it wants to base its national existence; used education as a policy tool with the discourse of nationality. In this context, the centralization of education by the state reduced the impact of education on rural development and led to the failure of social change in the social structure.

Kalkınma, ekonomik büyümede olduğu gibi nicel bir büyümeden ziyade, ekonomi ile birlikte, sosyo-kültürel, etik ve ekolojik değerleri de dikkate alarak, toplum çoğunluğunun yaşam koşullarında iyileşmenin sağlanmasıdır. Sürdürülebilir kalkınma ise, kaynak kullanım dengesinin sağlanması ve bugünün kaynaklarının, gelecek kuşakların kullanımına zarar verilmeden, tüketilmesidir. Yerele özgü geleneksel - kültürel üretimleri geliştirerek yaşatmanın yanı sıra, toplumda ötekileştirilenlerin sağlık, eğitim ve yaşam hakları konularında farkındalık yaratarak adaletli bir toplumsal yaşamın da gelişimine katkıda bulunan kadın kooperatifleri; kadına, kendisi gibi olanlarla birlikte, kendine olan özsaygısını yitirmeden, emeğinin karşılığını alabilme fırsatı sağlamaktadır. Kadın kooperatifçiliği, hem üretim etkinliklerini geliştirmekte ve artırmakta, hem de kadın çalışma oranının arttırılmasında, dolayısıyla ülkemizin sürdürülebilir kalkınma düzeyinin yükseltilmesinde önemli bir araç olmaktadır. Kadın kooperatiflerinin yaşaması ve çoğalması için finansal sürdürülebilirliğin sağlanması önemlidir. Bu nedenle çalışmanın amacı, sürdürülebilir kalkınma açısından kadın kooperatifçiliğinin önemini değerlendirmek, kadın kooperatiflerinin finansal yeterliliklerini değerlendirmek ve kadın kooperatifçiliğinin geliştirilmesi için çeşitli önerilerde bulunmaktır. Bu amaçlar doğrultusunda, 18 kadın kooperatifinin finansal raporlarından elde edilen veriler aritmetik ortalamalarına göre yorumlanacak ve panel veri analizi yöntemiyle analiz edilecektir.

Küreselleşen dünyada önemli bir yeriolan kalkınma seviyesinin göstergelerinden biri, mevcut işgücünün istihdamınınsağlanıyor olmasıdır. Türkiye’de ve pek çok ülkede kadın ile erkeğin yasalarönünde eşitliği kabul görmüştür. Fakat işgücü içerisinde kadının istihdamedilmesi ve edilse dahi cinsiyetçi ayrımcılık gibi engellerle karşılaması sözkonusudur. Türkiye’de bu engellerin ortaya çıkmasındaki temel etken, ataerkiltoplum düzeni ve gelenekselleşmiş toplumsal cinsiyet rolleridir. Bu engelleri ekonomik,toplumsal, demografik ve politik faktörler şeklinde sınıflandırmak mümkündür. Özellikleson yıllarda, kadınların işgücüne katılımının önündeki engellerin ortadankaldırılarak cinsiyet eşitliğinin sağlanması ve toplumdaki konumlarınıniyileştirilmesine yönelik politikalar hız kazanmıştır. Bu politikalar veçalışmalar genellikle uluslararası örgütlerin etkisiyle gerçekleşmektedir veTürkiye üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmeye çabalamaktadır. Buna rağmenverilere bakıldığında, sorunun çözülemediği, kadının işgücüne katılmada veistihdam edilmesinde hala cinsiyetçi ayrımla mücadele edildiği, çalışmalarınveriminin yetersiz olduğu görülmektedir., One of the indicators of the level ofdevelopment, which has an important place in globalizing world, is theemployment of existing labour force. In Turkey and many other countries womenand men are recognized as equal in law. Even women are employed in the laborforce and in their business life, they are faced with obstacles such as sexistdiscrimination. In Turkey, the main factor in the emergence of such obstacles,the patriarchal social order and traditional gender roles. These obstacles canbe classified as economic, social, demographic and political factors.Especially in recent years, policies have been accelerated to lift genderequality and improve their position in the society by removing the obstacles towomen's participation in the workforce. These policies and studies are usuallyeffected by international structures. It is striving to fulfill itsresponsibility on Turkey. However, it seems that the problem is still notsolved, that women are still struggling with sexist discrimination in joiningand employing the workforce, and the efficiency of their work is inadequate.

Türkiye, Rusya, Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan, Türkmenistan ve Özbekistan ülkelerinin ele alındığı çalışmada, 1991-2016 döneminde ülkelerin gelişimleri ve kalkınmışlık düzeylerinin incelenmesi amaç edinilmiştir. Bu inceleme için seçilmiş bazı makroekonomik göstergeler ve Kuznets'in gelişmişlik kriterleri dikkate alınmıştır. Ülkelerin gelişimleri, insani gelişim endeksi ve cinsiyete dayalı gelişme endeksi ile karşılaştırılarak yorumlanmıştır. Kuznets'in gelişmişlik kriterlerine göre, çalışmaya konu olan yedi ülkede de 1991-2016 döneminde gelişmeler gözlemlenmiştir. Bu gelişim farklı göstergelerde veya farklı gelişim hızlarında olabilmektedir. Bununla birlikte, incelenen dönem başına göre dönem sonunda daha fazla gelişim göstermiş olan ülkeler, genel olarak Azerbaycan ve Türkiye olarak yorumlanmıştır. Kırgızistan ve Türkiye dışındaki beş ülkenin gelişimlerinin ve gelir artışının sürdürülebilir olması için ise, doğal kaynağa bağlı büyümeden vazgeçmeleri ve üretim ile ihracatta ürün çeşitliliğine gitmeleri önerilmektedir. This study's objective is to research the development trends of the countries; Turkey, Russia, Azerbaijan, Kazakhstan, Kırgızistan, Turkmenistan and Uzbekistan of years between 1991 and 2016. In order to achive this, some macro-economical indications and Kuznets' development criteria of the contries, that are involved in the study, have been reviewed. The development trends of the countries have been interpreted with the comparison of the indications of humanitarian development index and gender development index. According to Kuznets' development criteria, the improvements have been observed in the study as far as seven countries concerned between 1991and 2016, which can be at different devopment paces and different indications. In addition, Azerbaijan and Turkey have been interpreted as the most developed countries generally amongst them. It has been suggested that the five countries, excluding Kırgızistan and Turkey, should give up on their natural resource developments rather they should diversify their products of export. 410

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı, Türkiye Cumhuriyeti, kurulmasının hemen ardından kendisine “muasır medeniyetler seviyesinin üzerine çıkma” vizyonu belirlemiştir. Ulaşılması ancak mevcut maddi ve manevi tüm kaynakların bir ahenk içerisinde yönetilmesiyle gerçekleşebilecek bu kapsamlı hedef önündeki en büyük engellerden birisi bölgelerarası gelişmişlik farklarıdır. Her bölgenin kendine has temel dinamikleri içerisinde daha çok ekonomi boyutunda ele alınan, aynı zamanda diğer dinamikler üzerinde de katalizör etkisi olan bu farklar, iktisat literatüründe bölgesel farklılıklar olarak karşımıza çıkmaktadır. Literatürün çözüm olarak gösterdiği bölgesel kalkınmanın ilk aşaması olan karar diğer bir ifade ile bölgesel politika için mevcut durumun doğru tespiti kritik öneme sahiptir. Bölgesel iktisat literatürü, bu ihtiyacı karşılamaya yönelik “yakınsama” olarak adlandırılan analizleri ortaya koymaktadır. Tez çalışmasında, Türkiye’nin bölgesel kalkınma aracı olarak son dönemlerde kullanmaya başladığı aynı zamanda bölgesel farklılıkları da azaltmayı hedef alan Kalkınma Ajanslarının yakınsama konusundaki fonksiyonelliği, literatürde genel kabul görmüş Barro ve Sala-i Martin’in geliştirdikleri model ile incelenecektir., Immediately after the establishment of Republic of Turkey, it determined the vision of "going beyond the level of contemporary civilizations" for itself. One of the biggest obstacles to this comprehensive goal, which can only be reached by managing the current material and spiritual resources in a harmony, is interregional development disparities. Such disparities which are addressed mainly by economic perspective among each region’s own basic dynamics and which additionally has a catalyst effect on other dynamics, appear as regional disparities in economics literature. The determenation of current situation properly is critical for decision in the other word regional policy, which is regional development’s first phase, shown by literture as a solution. Regional economic literature reveals the analyses called as "convergence" to meet this need. In the thesis, functionality of the Development Agencies, what Turkey has recently begun to utilize as a regional development tool and at the same time which aim to reduce regional disparities, will be examined regarding convergency with the model, developed by Barro and Sala-i Martin, having general acceptence in the literature.

Osmanlı devletinde basının ortaya çıkmasıyla birlikte devletten bağımsız bir kamuoyu oluşmuş, devletten ayrı özel girişimciler tarafından ülkenin gerçek sorunları dillendirilmeye başlanmıştır. Kamuoyunun oluşması sonucu devlet politikaları halka anlatılmış, halkta basın aracılığıyla ülkenin gerçek sorunlarının neler olduğunu öğrenmiştir. Dönemin yayın organlarında ülkenin bilgi birikimi artırılmaya çalışılmış, devletin kalkınması için atılması gereken politikalar dile getirilmiş ve devletin faaliyetlerini denetim altına almış, devleti sorgulamışlardır. Basının kamuoyu oluşumunu yönlendirildiği görüldüğünden devlet basına sansür uygulamıştır. Dönemin aydınlarını İstanbul’dan sürmüş, bu nedenle özel kamuoyunun devam ettirilmesi için dönemin aydınları yurt dışına kaçmışlar ve orada gazetecilik faaliyetleri sürdürmüşlerdir. Yurt dışından gerçekleştirdiği sert muhalefeti susturmak için ülkeye dönemlerine izin verilen aydınlar faaliyetlerini sürdürmek için ülkeye dönmüşlerdir. Namık Kemal ve arkadaşlarının öncülüğünde 1872 senesinde çıkarılan İbret gazetesi çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. İbret, dönemin önemli bir yayın organı olmuş, ülkede kamuoyunu şekillendirmiş, devletin politikalarını tenkit etmiş, sayfa sütunlarında ülkenin siyasi, ekonomi ve toplumsal sorunları hakkında yazılar görülmüştür. Bu çalışmada öncelikle İbret’in künyesi verilmiş, genel yayın politikası anlatılmış, sonra gazetede görülen ekonomi yazıları incelenmiştir. Gazetenin nüshaları incelendikten sonra elde edilen bulgulara göre İbret’in yayın politikası, dönemin Babıali bürokratlarını zor durumda bırakmış ve bu nedenle İbret iki defa geçici olmak üzere üç defa kapatılmıştır. İbret, muhalif bir yayım politikası gütmüş, sütunlarında haberlerden ziyade ülkenin sorunlarının tartışıldığı düşünce ve fikir yazılar yer almıştır. Çalışmanın konusu olan ekonomi konusunda da daha sert tenkitlerde bulunmuş, borçlanma, vergide adaletsizlik, demiryolu politikası, ülkenin servet kaynaklarından yeterli bir şekilde verim alınmaması gibi konular genişçe ele alınmıştır. With the introduction of journalism in the Ottoman State, public opinion emerged independent of the government and private entrepreneurs started to enunciate true problems of the country. As a result of the emergence of public opinion, state policies were explained to the populace, who, in turn, learnt true problems of the country via newspapers. Publications of that period tried to increase knowledge level of the country and uttered the policies to be pursued in order for the country to develop, and questioned and checked the operations of the state. The state, which saw that the public opinion was shaped by the newspapers, censored it, and banished the intellectuals of that period from Istanbul. In turn, the intellectuals fled the country in order to continue their journalism activities. In order to silence the harsh opposition exercised by these intellectuals from abroad, the state let them to return to the country. Ibret newspaper, which was published by Namık Kemal and his friends in 1872 forms the subject of this study. Ibret became a prominent newspaper in that period and shaped public opinion, criticized state policies and published articles regarding political, economic and sociological problems of the country. This study, first gives information regarding Ibret, and then explains publishing policy of it and analyzes economic articles published in this newspaper. According to the findings obtained, since Babıali bureaucrats were troubled by publishing policy of Ibret, the newspaper was closed down three times. Ibret pursued a critical publishing policy, and gave place mostly not to news, but opinion articles in which problems of the country were discussed. Ibret’s criticisms were even harsher regarding economy, which is the subject of this study. Economic subjects such as borrowing, inequality in taxation, railway policy and inefficient use of wealth resources of the country were covered by the newspaper extensively.

Sanayi devrimi sonrasında yaşanan teknolojik gelişmeler ve küreselleşme sonucunda ülkeler arasındaki ticaret ve entegrasyon artarken ülkelerin büyüme hızları da artmaktadır. Yeni dünya düzeninde kızışan rekabet, ülkeleri ve bölgeleri bir yarış içine sokmuş ve kalkınma çabaları bölgesel gelişme trendini yaratmıştır. Türkiye de bu yarışta uluslararası düzeyde rekabet edebilen gelişmiş ülkeler arasına girmeyi hedeflemektedir. Bu tez çalışmasında, Türkiye'nin güneyindeki büyüme odağı konumunda bulunan TR62 Bölgesi'nde ekonomik kalkınmanın sağlanması için sektörel rekabet güçleri analiz edilmiştir. Böylece, bölgenin gelişmesi için kaynakların hangi alanlara yönlendirilmesi gerektiği konusunda karar vericilere ışık tutacak sonuçlar elde edilmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda TR62 Bölgesi'nin Türkiye'deki yeri ile Adana ve Mersin'in genel ekonomik görünümü çerçevesinde istihdam, ihracat ve net satış verilerine ile analizler gerçekleştirilmiş ve rekabetçi sektörler tespit edilmiştir. Yapılan analizler ve değerlendirmeler neticesinde elde edilen sonuçlara göre bölgede bitkisel üretim, gıda ürünleri, toptan ve perakende ticaret ile lojistik sektörleri her iki il için rekabetçi sektörler arasında yer alırken, Adana'da tekstil ürünleri, kimyasal ürünler ve plastik ürünleri sektörlerinin, Mersin'de ise metalik olmayan mineraller ile ormancılık ve tomrukçuluk sektörlerinin en rekabetçi sektörler olduğu tespit edilmiştir. Her iki ilde rekabetçi olan lojistik sektörünün elmas analizi ile rekabet analizi gerçekleştirilmiştir. Bundan sonraki çalışmalarda iki basamaklı istatistiki verilere dayanarak gerçekleştirilen analizlerin daha detaylı şekilde genişletilmesi, araştırma ve inovasyon stratejileri (RİS3) ve kümelenme gibi modellerle sektörel stratejilerin ve yol haritalarının oluşturulması önerilmektedir. Anahtar kelimeler: rekabet, rekabet gücü, sektörel rekabet, bölgesel gelişme, kalkınma Technological developments after the Industrial Revolution and globalization have boosted the trade and integration between countries and increased the growth rates of the countries. The intense competition in the new world order puts countries and regions into a race, and development efforts have created regional development trend. Turkey aims to reach the level of developed countries that can compete internationally in this race.In this thesis study, sectoral competitiveness is analyzed in order to provide economic development in the TR62 Region, which is the growth center in the southern Turkey. It is expected to reach the results that will lead decision makers determine the areas which the resources should be directed for developing the region. Within the scope of the postion of TR62 Region in Turkey and economic outlook of Adana and Mersin, analysis were made by employment, exports and net sales data and competitive sectors were identified.According to the results obtained from analyzes and evaluations, it has been determined that sectors of crop production, food products, wholesale and retail trade and logistics in both provinces; sectors of textile products, chemical products and plastic products in Adana and sectors of non-metallic minerals, forestry and logging in Mersin are the most competitive sectors. Competitiveness analysis of logistics sector which is competitive in both cities was made. In the following studies, it is proposed to extend the analyzes based on the two-digit statistical data in more detail, to set sectoral strategies and road maps using models such as research and innovation strategies (RIS3) and clustering.Keywords: Competitiveness, competitive power, sectoral competitiveness, regional development 132

Yeryüzünde binlerce yıldır var olan insanoğlu, endüstri devrimi ile birlikte doğayla girdiği mücadeleyi kazanmaya başlamıştır. Aslında kazandığını sandığı savaşı kay-betmekte olduğunun farkına ise ancak 1970’lerden sonra varabilmiştir. Endüstri devrimi ne olursa olsun salt ilerleme fikriyle gelmiş ve devam etmiştir. Bu sürekli ilerleme fikri ile ülkelerin kalkınma çabaları giderek kalkınma politikalarına dö-nüşmüştür. Günümüzde kalkınma politikaları ile belirlenen hedefler, ülkelerin en önemli uğ-raşı alanıdır. Ancak devletler tarafından sorumsuzca sürdürülen uğraşılar netice-sinde, doğal kaynakların tükenebileceği, türlerin yok olabileceği ve kirliliğin doğal dengeyi bozacak düzeye gelebileceği yaşayarak tecrübe edilmiştir. Bu durumun farkına varılmasıyla birlikte çevre ile kalkınma arasında bir denge oluşturulması-nın gerekliliği gündeme gelmiştir. Çevreye zarar vermeden kalkınmanın gerçek-leştirilebilmesi için belirlenen politikalardan en önemlisi olan sürdürülebilir kal-kınma kavramı tüm dünyada kabul edilmiş ve uygulanan bir kalkınma modelidir. Sürdürülebilir kalkınma hedefine ulaşabilmek için kullanılan önemli bir araç ola-rak ortaya çıkan “Çevresel Etki Değerlendirmesi” (ÇED) ilk kez 1969 yılında Ame-rika Birleşik Devletleri’nde uygulanmaya başlamıştır. Günümüzde birçok devlet tarafından çeşitli şekillerde ve boyutlarda uygulanan ÇED, Türkiye’de de uygulanmaktadır. 1993 yılında ilk ÇED Yönetmeliği’nin uygu-lamaya konulmasından günümüze, defalarca çevresel açıdan olumsuz olan bir-çok revizyona uğramıştır. Bu makalede kalkınma ile çevre arasında bulunan ve halen kalıcı çözüme ulaşa-mamış sorunlar ile ÇED uygulamasının bu sorunlara olan olumlu ve olumsuz etkisi Türkiye örneği üzerinden tartışılacaktır. Makale ağırlıklı olarak literatür tarama-sına dayanacak, çeşitli kanun ve yönetmeliklerden yararlanılacaktır. The human being has been living on Earth thousands of years and there has always been the struggle about respecting the nature along with industrial de-velopment. In fact, it has been noticed that its losing to war which its assume to gain after 1970s. However, the industrial revolution came with an absolute ad-vance and this trend has continued. Gradually, the development efforts of the countries have turned with this constant advanced ideas into a development po-licy. Today, the development policy is the most important occupational area of many countries. But in turn of occupation irresponsibly continuing by state have been experienced by living to can run out of natural resources, can disappear of spe-cies and pollution be able to come to a level that can distrupt the natural balance. Along with recognition of this case, the necessity of creation of a balance between environment and developement has been raised. The concept of sus-tainable development should be a development without harming the environ-ment, that is admitted all over the world and is a development model that is applied. Environmental impact assessment (EIA) is emerged as an important tool in order to achieve sustainable development goals. It was for the first applied in 1969, in the United States. Nowadays, the EIA, is established in various forms in many states, including Tur-key. In 1993, from establishing of the first EIA instructions until today, it has un-dergone an overhaul that many times negative aspects environmental. In this article it will be discussed that the issues between development and en-vironment still have not reached a permanent solution yet and the practices of EIA regarding these problems have positive and negative contribution. Alongside with the example of Turkey, the article will rely on mainly literature reviews and will benefit from various laws and instructions.

Afganistan'da ülke nüfusunun yaklaşık olarak % 80 'ini tarımla uğraşan kesim oluşturmaktadır. Dolayısıyla tarım ülke ekonomisinde çok önemli yere sahiptir. Son yıllarda diğer tarımsal bitki ve ürünlerde olduğu gibi, safran bitkisinin üretimi ülke ekonomisini yakından etkilemektedir. Safran bitkisi ekonomik olarak çok pahalı ve önemli bir bitki olduğundan dolayı ülkede kırmızı altın olarak da adlandırılmaktadır.Safran bitkisinin üretimi ve ticareti Yunanistan, Türkiye, İspanya, İran, Hindistan, Afganistan, Fas gibi ülkeler başta olmak üzere Dünya'nın farklı bölgelerinde gerçekleşmektedir. Dünyada her sene yaklaşık 300 ton safran üretilmekte olup, üretimin yaklaşık % 90'ından fazlası İran'da gerçekleşmektedir. Bu önemli bitki Afganistan'da da çok eski yıllardan beri üretilmektedir. Günümüzde safran üretimi ülkenin hemen hemen her yerinde gerçekleşmektedir. Üretimin çoğu yılda 5-6 ton civarında Afganistan'ın Herat Eyaletinde gerçekleşiyor. Üretim ve ticarette yaşanan olumlu gelişmeler ülkedeki üreticilerin sosyo –ekonomik gelişimini arttırmaktadır. Araştırma sonuçlarında, safran üreten üreticilerin dekara kullandıkları tohum (soğan) miktarı 300 kg, toplam beş üretim yılı sonunda kullandıkları fosforlu gübre masrafları 15 $/da, azotlu gübre masrafları 22,5 $/da, sulama masrafları 200 $/da olarak bulunmuştur. Safran çiçeğinin toplama masrafları 379,3 $/da ve safran çiçeklerinden tepecikleri ayırma masrafları ise 520,2 $/da olarak hesaplanmıştır. Safran üretiminden elde edilen ortalama verim miktarı toplam beş üretim yılı sonunda 3,9 kg/da, ortalama yeni elde edilen (tohum) miktarı 1500 kg/da, gayrisafi ürün değeri 10,071$/da, elde edilen brüt kar 8705,52 $/da ve net kar ise 6900,97$/da olarak hesaplanmıştır.Araştırmada, safran üreticilerinin safran üretimiyle ilgili SWOT analizi de yapılmıştır. Safranın pahalı bir bitki olması ve hızlı bir şekilde satılabilmesi safranın güçlü yönlerini, Safran pazarlama faaliyetlerinde karşılaşılan sorunları safran üretimi için yetersiz devlet destekleri oluşturmaktadır. In Afghanistan, about 80% of the country's population is engaged in agriculture. Therefore, agriculture has a very important place in the country's economy. As in other agricultural crops and products in recent years, the production of saffron plants is closely affecting the economy of the country. Saffron plant is also called the red gold in the country, because it is economically very important and expensive plant.Production and trade of saffron plant is taking place in different parts of the world, especially in countries like Greece, Turkey, Spain, Iran, India, Afghanistan, Morocco. There are about 300 tons of saffron production per year in the world, more than 90% of production takes place in Iran. This important plant has been produced in Afghanistan since ancient times. Nowadays saffron production takes place in almost everywhere in the country. Most of the production, at about 5-6 tonnes per year takes place in Afghanistan's Herat Province. Positive developments in production and trade increase the socio-economic development of producers in the country. According to the results of the research, the amount of seeds (onions) used by saffron producing producers was 300 kg, the phosphorus fertilizer costs they used at the end of the five production years were 15 $ / da, the nitrogen fertilizer costs were 22,5 $ / da, the irrigation costs were 200 $ / respectively. Saffron flower collection costs were $ 379,3 / da and stigma flower sorting costs were $ 520,2 / da. The average yield from saffron production is 3.9 kg / da at the end of the five production years, the average new seed (seed) is 1500 kg / da, the gross product value is 10,071 $ / da, the gross profit is 8705,52 $ / da and a net profit of $ 6900,97 / da.In the study, SWOT analysis was also conducted to determine the strengths, weaknesses, opportunities and threats of saffron production by saffron producing enterprises. The fact that saffron is an expensive plant is one of the strengths of saffron production, the problems encountered in marketing activities of saffron is the inadequate state supports for saffron production. 87

Osmanlı’da ilk gazete 1831 senesinde yayımlanmasına karşın gazetelerin kamuoyu oluşturduğu dönem 1860 yıllarıd ır. 1860’lı yıllarında hem birçok gazete çıkmış hem de gazeteler ülkenin sorunlarını bağımsız bir şekilde ele alıp halkı yönlendirmiştir. Bu dönemde yayımlanan gazetelerden biri de 1870 senesinde çıkan Hadika gazetesidir. Hadika , 1860’lıla rın sonlarına doğru devletin basını kontrol altına aldığı için siyasi haberlerden daha ziyade ansiklopedik bilgi veren bir yayım politikası gütmüştür. Hadika’da farklı konularda yazılar görülmesine karşın içeriğin çoğunluğunu ekonomi yazıları oluşturmuştur. Bu yazılarla hem halkın iktisadi bilgi seviyesi artırılmak istenmiş hem de iktis adi meselelere rağbet etmesi hedeflenmiştir. Hadika, ülkede iktisadi kalkınmasını sağlamak amacıyla şirketleşmenin yaygınlaşmasına çalışmış ve halkı bu doğrultuda yönlendirmiştir. Hadika’da görülen yazılar milli iktisat görüşü doğrultusunda şekillenmiştir. Ülkenin iktisaden gelişmesi için ülkede milli iktisat düşüncesinin aşılanmasını çalışmış ve bu doğrultuda yerli ürünlere rağbet edilmesini istemiştir. Ülkede “İttihadı Efkar-ı Milliye” düşüncesinin görülmesiyle ülkenin iktisaden kalkınacağını belirtmiştir. Although the first newspaper in the Ottoman Empire was published in 1831, the period in which the newspapers constituted public opinion was 1860's. In the 1860s many newspapers appeared and the newspapers handled the problems of the country independently and directed the people. One of the newspapers published in this period is the Hadika newspaper which appeared in 1870. As Hadika controlled the state's press towards the end of the 1860s, it was a policy of publication that gave more encyclopedic information than political news. Despite the fact that different writings are not seen in Hadika, the majority of the contents are economic writings. It is aimed that the level of economic knowledge of the people should be increased and that they should appeal to economic issues. Hadika worked for the expansion of the company in order to provide economic development in the coun try and directed the people in this direction. The writings in Hadika were shaped in line with the national economic view. In order for the country to develop economically, the country has tried to imbue the idea of national economy and demanded that it be favored by domestic products in this direction. In the country, "İttihadı Efkar-ı Milliye" stated that the country would be developed economically by not being considered.

Etkin kalkınma politikaları etkin bölgesel kalkınma ile oluşturulabilir. Bunun için kalkınma eksenindeki sektörün, bölgenin ve ülkenin kalkınmaya konu bileşenlerde değerlendirilmesi gerekir. Bu çalışmada üretim, yatırım teşvik verileri, ithalat ve ihracat verileri ve finans kesimine ilişkin veriler dâhilinde bölgesel kalkınma konusu incelenmiştir. Bu bağlamda analiz dönemini oluşturan veri kısıtı altında Niğde bölgesi için 2006 – 2014 yılları arası esas alınarak yıllık frekanstaki bölgesel ve ulusal bir dizi veri dâhilinde yoğunlaşma katsayısı analizi gerçekleştirilmiştir. Analizden elde edilen sonuçlar bölgenin ülke ekonomisine kıyasla hangi faaliyetlerde daha yoğun olduğunu ortaya koyarak bölgesel kalkınma sürecinin hangi eksende ilerlediğini göstermektedir. Analiz sonucuna göre Niğde bölgesi Madencilik ve Taşocakçılığı İhracatı, Tarım ve Ormancılık İthalatı, Tarım İhtisas Kredileri, Toptan ve Perakende Ticaret İhracatı, Mesleki İhtisas Kredileri, Tarım ve Ormancılık İhracatı, Bitkisel Üretim Değeri, Resmi Kuruluşlar Mevduatı, Canlı Hayvanlar Değeri, İmalat İhracatı, Tasarruf Mevduatı alanlarında ülke ekonomisine kıyasla daha yoğun faaliyette bulunmakta olup bölgesel kalkınma dinamikleri bu bileşenlerce sağlanmaktadır. Effective development policies can be motivated through effective regional development. For this respect, the sector, the region and the country must be compared in case of development components. In this study, the issue of regional development in terms of production and investment incentive data, import and export data and financial sector data examined. In this context, under the data constraint that constitutes the analysis period, shift share analysis is employed within a series of regional and national data on annual basis for Nigde province from 2006 to 2014. The results of the location quotient analysis reveals the activities that supports regional development process more intensively while compared to the country's economy. According to the results of analysis, its revealed that Nigde province has more intensive activities that supports regional development on Mining and Quarrying Exports, Agriculture and Forestry Import, Agricultural Specialization Credits, Wholesale and Retail Trade Exports, Vocational Specialization Credits, Agriculture and Forestry Exports, Crop Production Value, Official Institution Deposits, Livestock Value, Manufacturing Exports, Savings Deposits while compared to the country's economy

Bu çalışmanın amacı kapitalizmin tarihsel aşamalarına göre kalkınma fikrini ele almak, özellikle de küreselleşme sürecinde neoliberal ideolojinin, kalkınma adına devletin yönetim yapısı ve işlevlerini nasıl dönüştürdüğünü açıklamaktır. Çalışma bu dönüşümün, Çorum ili özelinde bürokrasi ve sanayici tarafından nasıl algılandığı sorusuna yanıt aramaktadır. Bu amaçla çalışmanın birinci bölümünde kalkınma kavramı, kapitalizmin tarihsel gelişim sürecine bağımlı bir değişken olarak tanımlanmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde, devlette yaşanan dönüşümün Çorum ilinde bürokrasi ve sanayici tarafından nasıl algılandığına dair alan araştırmasının sonuçlarına yer verilmektedir. Son bölümde ise sonuçların değerlendirmesi yapılmaktadır. The purpose of this study is to deal with the idea of development according to the historical stages of capitalism, and especially to explain how neoliberal ideology transformed the administrative structure and operation of the state in the process of globalization through development concept. The study seeks an answer for how they are perceived by local bureaucracy and capital in Çorum locally. For this purpose, in the first part of the study, the development concept described as a dependent variable of the historical development capitalism. In the second part, the results of the field research was included about how transformation at the state is perceived by local bureaucracy and capital in Çorum. In the last part of study the results are analysed

Malawi'de kapsamlı bir büyüme ve sürdürülebilir kalkınmanın görülmesi için elektriğe büyük ölçüde erişim sağlanması gerekmektedir. Şu anda 18 milyonluk nüfusun ancak %9'una elektrik hizmeti verilmektedir. Yenilenebilir enerji, tüm ülkelerin sürdürülebilir kalkınması için büyük bir fırsattır. Bu çalışma Malawi'deki güncel enerji talebini ve tedariğinideğerlendirmekte, büyük enerji kaynaklarını, onlarınhâlihazırdaki kullanım durumunuve bununla birlikte, ülkenin elektrik tedariğine potansiyel katkılarını incelemektedir.Aynı zamanda Malawi'nin coğrafi konumunu ve bu konum sebebiyle nasıl yıl boyunca büyük ölçüde güneş ışığına maruz kaldığını tartışmakta ve son olarak güneş enerjisinin kullanımı ile enerji tedariğine karşı olan güçlükleri yenmek için uygulanması gereken stratejileri tanımlamaktadır. Bu çalışma, Malawi Meteoroloji Departmanı'ndan elde edilen küresel günlük radyasyon yoğunluğu ve hava sıcaklığıkayıtlarına ek olarak; Uluslararası Enerji Ajansı IRENA'nın 1984-2015 yılları arasında yürüttüğü bir çalışmanın önemli analizlerini içeren ikinci el verileri kullanarak, potansiyel bir güneş enerjisi santralinin, Net Şimdiki Değer Yöntemi ve RETscreen analiz programı ile hesaplanmış tahmini finansman maliyetini sunmaktadır.Analiz sonuçları Malawi'nin yıl boyunca muazzam ölçüdegüneş ışığıaldığını ve ortalama hava sıcaklıklarının büyük ölçekli bir güneş enerjisi projesinin yapılması için elverişli olduğunu ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, makale sürdürülebilir sosyal ve ekonomik büyümenin bir önkoşulu olan yeterli ölçüde modern enerji tedariğinin sağlanması için kullanılabilecek stratejilerin altını çizmektedir., Achieving inclusive growth and sustainable development in Malawi will require massive expansion of access to electricity currently reaching only about 9% of the 18 million population. Renewable energy can provide a great opportunity for sustainable development of any country. This paper reviews the current status of energy demand and supply in Malawi, examines the major sources of energy and their current exploitation status as well as their potential contribution to the electricity supply of the country, discusses Malawi's geographical location and how it offers tremendous solar insolation throughout the year and finally identifies broad strategies to be implemented to tackle the energy supply challenges through adoption of solar energy. Using secondary data of global daily radiation intensity and air temperature records obtained from the Malawi Department of Meteorology and IRENAfor its critical analysis for a study period from 1984-2015, the paper also presents the financing costs of a potential solar energy plant which were estimated using the Net Present Value Method and run through the RETscreen software. Results from the analysis suggests that Malawi is endowed with vast solar insolation throughout the year and its average cool temperatures make the feasibility of a large scale solar energy project to be possible. In conclusion, the paper outlines strategies that could be utilized to ensure adequate supply of modern energy which is a prerequisitein achieving sustainable social and economic growth.

Eski çağlardan beri milletler, ekonomik ve politik amaçlarına erişmek için birbirleriyle çeşitli yöntemlerle iletişim kurma yoluna gitmişlerdir. İletişim yolları her döneme ve zamanın şartlarına özgü nitelikler taşımıştır. Sağlanan diyaloglar, kimi zaman kişiler, kimi zaman belirli bir zümre, kimi zaman ise belirli kurumlar tarafından yürütülmüştür. Stratejik bir iletişim aracı olan diplomasi, yeni dünyanın ilişki ve iletişim aracı haline gelmektedir. Günümüz Uluslararası ilişkilerinde ulusal menfaatlerin sürdürülmesinde eski diplomatik yöntemler yeterli olmamaktadır. Devletler, diplomatik ilişkilerini sadece uluslararası kuruluşlar veya hükümetler arası müzakerelerden ziyade ilgili halkları da hedefleyen politikalar geliştirmek zorunda kalmıştır. Uluslararası İlişkileri yönlendirmede kamuoyunun önem kazanmasından dolayı diplomasisi, uluslararası politikanın vazgeçilmez unsurları olmaya başlamıştır. Birçok devlet uluslararası arenada ve yabancı kamuoylarının nezdinde saygınlık kazanmak için aktif olarak diplomasisi çalışmaları yürütmektedir. Sosyal Bilimler içerisinde özerk bir disiplin olmaya başlayan Uluslararası Politik Ekonomi ise, ekonomi ve politikanın birbirinden ayrı değerlendirilmesine tepki olarak doğan bir yaklaşım olarak tanımlanmaktadır. Uluslararası ilişkiler çerçevesinde politika ile ekonominin kesişmesi sonucunda oluşan ve gelişen bir bilim dalıdır. Uluslararası Politik Ekonomi bilim dalı hem ulusal hem de uluslararası düzeyde ekonomi ile politikayı bir arada incelemektedir. Kuramsal temelini realizm, liberalizm ve Marksist yaklaşımlardan almış olması, ayrı bir disiplin olarak değil de, uluslararası ilişkiler içinde alt disiplin olarak algılanmasına neden olmuştur. Uluslararası olayların analizinin ekonomi ve politika açısından sadece tek yönlü yapılamayacağının anlaşılması ile Uluslararası Politik Ekonomi, ayrı bir bilim dalı olarak kendisini göstererek kabul görmüştür.