Search

Bu araştırma Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesinde öğrenim gören 1. Sınıf öğrencilerinin genel profilini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, öğrencilerin demografik özellikleri, ailevi ve sosyo-ekonomik durumları, üniversite öncesi öğrenimleri, veteriner hekimliği mesleğini tercih etme nedenleri ve kariyer beklentilerinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu amaç doğrultusunda, birinci sınıf öğrencilerine 2012-2016 yılları arasında anket uygulaması yapılmış, Dicle Üniversitesi Öğrenci İşleri Daire Başkanlığı arşiv verilerinden de yararlanılmıştır. Araştırmada, öğrencilerin yarısından fazlasının Güneydoğu Anadolu Bölgesi nüfusuna kayıtlı olduğu; annelerinin yarıya yakınının okuma yazma bilmediği ve meslek sahibi olmadığı; babalarının çoğunluğunun ilkokul mezunu ve serbest meslek sahibi olduğu ve öğrencilerin yarıdan fazlasının ekonomik yönden düşük gelir seviyesine sahip ailelerden geldikleri saptanmıştır. Sonuç olarak, veteriner fakültesi öğrencilerine ait bilgilerin bir araya toplanarak öğrenci profilinin resmedilmesinin hem yöneticilere hem de akademisyenlere öğrencileri tanıma ve değerlendirme olanağı sağlaması açısından yarar sağlayacağı söylenebilir. This research conducted to determine the general profile of 1st year students in the Faculty of Veterinary Medicine of Dicle University. The aim of this study was to determine the demographic characteristics, family and socio-economic status, pre-university education, reasons to choose veterinary medicine profession and career expectations of the students. For this purpose, first year students were surveyed between the years 2012-2016 and Dicle University Student Affairs Department archive data were also used. In the study, it was found that more than half of the students were registered in the population of Southeast Anatolia Region, that almost half of their mothers were analphabet and unemployed, the majority of their fathers were primary school graduates and self-employed, and more than half of the students were from economically low-income families. As a result, it is considered that gathering the information of the students of veterinary faculty together and illustrating the student profile will benefit both the directors and the academicians in terms of recognizing and evaluating the students.

Ruminantların syndesmochorial plasenta yapıları sebebi ile buzağılar bağışıklık sistemleri gelişmemiş olarak doğarlar. Hayata tutunabilmek için buzağıların tek şansları annelerinin kolostrumları aracılığı ile edindikleri pasif immunitedir. Pasif immun transferde koruyucu sınır, buzağı doğumundan 24-48 saat sonra alınan kanda 10 mg/ml serum IgG konsantrasyonunun yakalanmasıdır. Bu sebeple 10 mg/ml'nin altındaki serum IgG konsantrasyonları PTY olarak değerlendirilir. PTY bir hastalık değil, buzağıyı hastalıklara predispoze kılan bir tablodur. Kolostral pasif immun transferin başarısı, buzağıya verilen kolostrumun verilme zamanı, kalitesi ve miktarı ile doğrudan etkilenir. Kolostrum kalitesi ise; anne yaşı, ırkı, aşı uygulamaları, kuruda kalma süresi, beslenme ve çevresel şartlar gibi birçok faktör tarafından belirlenir. Kolostrum kalitesi belirlenirken tek başına tüm kolostral Ig'lerin %85'ini oluşturan IgG seviyesi referans alınır. Beslemede kullanılacak kolostrumun minumum 50 g/L IgG içermesi istenir, bu değerin altında kalan kolostrumlar kalitesiz olarak sınıflandırılır. Günümüzde pasif immun transferin önemi, yetersizliği sonucunda karşılaşılacak problemler ve alınması gereken tedbirler iyi bilinmesine karşın, çok fazla değişkenden etkilenebildiği için bazen yeterli koruyuculuk seviyesine ulaşamayabilmektedir. Yapılan bu çalışma ile bir model olarak Ankara bölgesinde üretim yapan süt çiftliklerinde PTY prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışma, Ankara'da üretim yapan, tam zamanlı veteriner hekim ya da veteriner sağlık tesnisyeni/teknikeri istihdam eden, sürü yönetim prosedürlerinin uygulandığı süt çiftliklerinde yapılmıştır. 9 çiftlik ve 400 buzağı üzerinde yapılan çalışmada, örnek sayılarının çiftliklere göre dağılımı temelde çiftlik anaç hayvan sayıları ile orantılı olarak yapılmıştır. Doğum yapan ineklerden alınan ilk kolostrumlardan 50 ml steril kaplara alınmış, analizler yapılıncaya kadar – 20 oC sıcaklıkta muhafaza edilmiştir. Buzağılardan ise doğumdan 24-48 saat sonra, V. Jugularis'den usulüne uygun olarak kan alınmış, serumları çıkartılarak analizler yapılıncaya kadar – 20 oC sıcaklıkta muhafaza edilmiştir. IgG testleri ELISA yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Çalışmaya dahil edilen 400 buzağıdan 69 tanesinde serum IgG konsantrasyonu 10 mg/ml'nin altında ölçülmüş ve PTY prevalansı bu çalışma için %17.25 olarak belirlenmiştir. Analizi yapılan 363 kolostrumdan 44 tanesinin IgG konsantrasyonu 50 g/L'nin altında ölçülmüş ve çalışma sonucunda ineklerde kalitesiz kolostrum üretme oranı % 12.12 olarak belirlenmiştir. Kolostrum kalitesinin PTY üzerine etkisinin önemli olduğu (p˂0,001), düşük kalitede kolostrum ile beslenen buzağılarda PTY görülme oranının yeterli kalitede kolostrum ile beslenen buzağılardan 15.422 kat fazla olduğu belirlenmiştir. Benzer şekilde PTY'in sütten kesilinceye kadar atlatılan hastalıklar üzerine etkili olduğu (p˂0.01), PTY olan buzağıların, olmayan buzağılara göre hasta olma ihtimalinin 1.6 kat arttığı belirlenmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada Ankara bölgesinde üretim yapan süt sığırı çiftliklerinde PTY prevalansı belirlenmiş ve PTY ile doğrudan ve dolaylı bağlantısı bulunan faktörler ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Sunulan çalışma, elde edilen sonuçların bölgede çalışan veteriner hekimler ile üreticiler içi somut veriler oluşturması ve konu üzerine çalışma yapan araştırmacılar ile Tarım ve Orman Bakanlığı teşkilatına konuyla ilgili net veriler sunabilmesi sebebi ile önemli bulunmuştur. Calves are born without a fully developed immune system due to the sydesmochorial placenta structure of ruminants. The only chance of calves to stay alive is the passive immunity which they acquire by means of their mother's colostrum. The protective limit in passive immune transfer is to capture a 10 mg/ml serum IgG concentration in the blood taken 24-48 hours after the birth of the calf. Therefore, serum IgG concentrations lower than 10 mg/ml are considered as Failure of Passive Transfer (FPT). FPT is not a disease but a condition predisposing the calf to diseases. The success of colostral passive immune transfer is directly affected by the time, quality and amount of colostrum administered to the calf. The quality of the colostrum is determined by many factors such as mother's age, race, vaccine applications, dry period, nutrition and environmental conditions. When determining the quality of colostrum, IgG level constituting the 85% of all colostral Ig's is alone taken as reference. The colostrum to be used in nutrition is desired to contain minimum 50 g/L IgG, the colostrum below this value is classified as low quality. Today, passive immune transfer may not reach the sufficient protecting level as it is affected by too many factors even though its importance, the problems that can be faced in case of its insufficiency and the precautions which should be taken are known very well. This study aims to determine FPT prevalence in the dairy farms around Ankara as a model.The study was conducted in the dairy farms which are based in Ankara, employ full-time veterinarian or veterinary health technician, and in which the herd management procedures are implemented. In the study conducted with 9 farms and 400 calves, the samples were distributed to the farms in proportion to the numbers of breeding animals. 50 ml of the first colostrums taken from the cows that gave birth was taken to sterile cups, and stored at – 20 oC until they are analyzed. The blood was taken from the newborn calves within 24-48 hours after the birth according to the method of V. Jugularis, serums were removed and stored at –20 oC until they are analyzed. IgG tests were conducted by using ELISA method. Serum IgG concentration was measured below 10 mg/ml in 69 of the 400 calves included in the study and FPT prevalence was identified as 17.25% in this study. The IgG concentration was measured below 50 g/L in 44 of the 363 colostrums analyzed and rate of producing low quality colostrum in cows was identified as 12.12% at the end of this study. It was determined that the quality of colostrum over the FPT is significant (p

Bu çalışmada, IPARD programı ile Uşak ilinde kurulan etlik piliç yetiştiriciliği işletmelerinin, IPARD programından faydalanmadan kendi özsermayesi ile kurulan işletmeler arasındaki farklılıklar araştırılmıştır.Çalışmada IPARD kapsamında yapılan 31 adet etlik piliç yetiştiriciliği işletmesine ait 39 Kümes ile 31 adet özsermaye grubuna ait işletmelere ait 46 kümes karşılaştırılmıştır. İşletmelerin seçiminde Uşak ili merkez ve ilçelerinde, o ilçede IPARD programı ile yapılan kümes sayısı kadar diğer işletmeler rastgele örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Çalışmada, kümeslerin demografik ve sosyo ekonomik yapıları, işletme özellikleri, kümes özellikleri, yetiştiricilik bilgileri, sağlık koruma bilgileri, pazarlama bilgileri ve IPARD programından memnuniyetleri içeren anket soruları kullanılmıştır.Çalışma sonucu elde edilen veriler, gruplar arasında ve daha önce yapılan çalışmalarla karşılaştırılmıştır. Çalışma sonucunda IPARD kapsamında yapılan kümesler ile özsermaye grubuna ait kümeslerin genellikle benzer özellikler gösterdiği ancak diğer illerde yapılan çalışmalarla bazı farklılıklar içerdiği tespit edilmiştir. In this study, the differences between broiler poultry houses established by the IPARD program and the companies established in Uşak without using IPARD program were investigated.In this study, 39 poultry houses belonging to 31 broiler enterprises and 46 poultry houses belonging to 31 groups established without using IPARD program were compared. In the selection of enterprises, in the center and districts of Usak province, other enterprises were randomly selected as much as the number of poultry houses made in relevant district by IPARD program. Survey questions containing demographic and socio economic structures of the poultry houses, busıness propertıes, poultry house propertıes, growth ınformatıon, health protectıon information, marketıng information and satisfaction with IPARD program were used in the study.The data obtained from the study were compared between groups and with other previous studies. As a result of the study, it was found that all of the poultry houses under IPARD and all the poultry houses established without using IPARD program showed similar characteristics but some differences were found with the studies conducted in other provinces. 88

Bu çalışma, Denizli ve Burdur yörelerindeki sığırlarda Bovine Respiratory Syncytial Virus (BRSV ) enfeksiyonunun varlığının serolojik olarak saptanması ve bu yörelerdeki yaygınlığı hakkında bilgi edinilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, Ekim 2017- Mart 2018 tarihleri arasında hayvancılığın yoğun olarak yapıldığı Denizli ilinin Acıpayam, Bozkurt, Çameli, Pamukkale, Serinhisar, Tavas ilçelerinde ve Burdur ilinin Çavdır, Gölhisar, Karamanlı, Tefenni ilçelerinde bulunan küçük aile işletmelerinde yetiştiriciliği yapılan 6 ay yaştan büyük farklı ırk ve cinsiyette toplam 271 adet sığırdan kan serumu örneği alınmıştır. Toplanan serum örneklerinin indirekt ELISA ile analizleri sonucunda BRSV seropozitifliği % 76,38 oranında bulunmuştur. İllere göre de BRSV antikor oranı da Denizli'de %68,38, Burdur'da %84,44 olarak tespit edilmiştir. Numunelerin toplandığı illerde tespit edilen seropozitiflik oranları arasındaki farklılığın istatistiki açıdan karşılaştırıldığında önemli olduğu (P

Sunulan çalışmada; profesyonel sevk ve yönetim uygulanan işletmelerde periparturient dönemde şekillenen güç doğum, abomazum deplasmanı, retensiyo sekundinarum, uterus enfeksiyonları, subklinik ketosis ve subklinik hipokalsemi olgularının, fertilite parametreleri olan doğum-ilk tohumlama aralığı, doğum-gebe kalma aralığı, gebelik başına düşen tohumlama sayısı ve gebelik oranları ile süt verimi üzerine olan etkisinin araştırılması ile elde edilen bulguların sürü sevk ve idaresinde kullanılabilmesi amaçlandı. Bu çalışmada profesyonel inek işletmesine ait 47 adet primipar inek kullanıldı. Hayvan materyali, periparturient dönemde problem yaşayan inekler (Grup-1, n=27) ve sağlıklı olan inekler (Grup-2, n=20) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilmiş inekler deneyimli çiftlik personeli tarafından takip edilmiş, gönüllü bekleme süresinin ardından östrusu belirlenen hayvanlar tohumlanmış; 30, 45 ve 60-90. günler arasında üç kere transrektal ultrasonografik muayene yapılarak gebe olan veya olmayan hayvanlar belirlenmiştir. Muayene bulguları ve süt verimi, östrus davranışları, benzeri yönetimsel veriler ve yaşanan patolojiler sürü yönetim sistemine kaydedilmiştir.Grup 1 ve Grup 2'ye dahil edilen hayvanların, en yüksek süt verim ölçümleri karşılaştırıldığında istatistiksel bir farklılık gözlenmedi (P>0,05). Ancak laktasyon pik verimine ulaşma süreleri Grup 2'de daha kısa olduğu ve periparturient dönemde patolojik sorun yaşayan Grup 1'de ise diğer gruba göre yaklaşık 2 katı bir sürede ulaştığı belirlendi (P 0.05). However, it was determined that the time to reach lactation peak yield was shorter in Group 2 (P

Bu çalışmada; veteriner hekimlerce yaygın şekilde kullanılan prazikuantelin 3 farklı formülasyonun köpeklerde bazı sestodlara etkisi değerlendirilmiştir. Etimesgut Belediyesi Evcil Hayvanlar Kliniğine getirilen köpeklerde sestod enfeksiyonlarının tedavisi ve önlenmesinde prazikuantelin ağızdan, parenteral ve deriye damlatma formülasyonlarının etkisinin klinik olarak değerlendirilip, elde edilen sonuçlar neticesinde; erişilebilirlik, ekonomiklik, uygulama kolaylığı gibi faktörler göz önüne alınarak, sestod enfeksiyonlarının tedavisinde ve korunmasında kullanılan prazikuantel için pratik bir tedavi protokolü hazırlamak amacıyla yapılmıştır. Hazırlanacak sestod tedavi protokolü ile Etimesgut Belediyesi Evcil Hayvan Kliniğine getirilen köpeklerde gereksiz ilaç kullanımını engelleyerek belediye kaynaklarını daha verimli kullanılacaktır.Bu amaçla Etimesgut Belediyesi Evcil Hayvanlar Kliniğine teşhis, tedavi ve rutin aşılama için müracaat eden 464 sahipli köpekte, önce makroskobik olarak sestod halkası ve skoleks, sonrada Fülleborn doymuş tuzlu suda yüzdürme yöntemi ve Teleman sedimentasyon yöntemi ile mikroskobik olarak dışkı bakısı yapılmıştır. Sestod enfeksiyonlu 60 köpekten 32'si D.caninum, 24'ü Taneia spp., 4'ü karışık sestod (D.caninum+Taneia spp) enfeksiyonlu olarak belirlenmiştir, köpekler 4 gruba ayrılmıştır. Grup 1'e (ağızdan), Grup 2'ye (parenteral olarak DA), Grup 3'e (deriye damlatma), Grup 4'e (deriye damlatma) Grup 3'ün 1,5 katı dozda ve tek doz olarak prazikuantel uygulanmıştır. İlaç uygulanmasını takiben etkinliğin değerlendirilmesi için 1. gün, 3. gün, 5. gün, 10. gün ve 15. günlerde dışkıda parazit yumurtaları yönünden mikroskobik muayene yapılmıştır. İlaç uygulamalarını takiben etkinlik; Grup 1'de 5. günde %100, Grup 2'de 3. günde %100, Grup 3'de 15. günde ancak %73,3, Grup 4'de 5. günde %93,3 olmuştur. İlaç uygulanmasına ilişkin hayvanlarda herhangi bir genel olumsuzluk görülmemiştir; sadece Grup 4'teki 7 hayvanlarda lokal deri problemleri ile karşılaşılmıştır. Sonuç olarak; sahipli hayvanlarda periyodik olarak yaptırılan parazit mücadelesine rağmen, köpeklerde sestod enfeksiyonlarına yaygın şekilde rastlandığı, bunun halk sağlığını ciddi şekilde tehdit ettiğini göstermiştir. Çalışmada prazikuantelin 3 farklı formülasyonunun da uygun dozlarda kullanıldığında yüksek derecede etkili olduğu, parazitlerle mücadelede belli aralıklarla düzenli olarak kullanılması gerektiği kanısına varılmıştır. In this study; effects of 3 different formulations of praziquantel widely used by veterinarians on some cestodes in dogs was evaluated. Three ways of usage of the medicine were oral, parenteral and skin drip formulations on praziquantel used in the treatment and prevention of cestode infections in dogs which were brought to the Etimesgut Municipality pet clinic was evaluated clinically and as a result of the results obtained; in order to prepare a practical treatment protocol for the treatment and prevention of cestode infections in the Etimesgut Municipality pet clinic, taking into account factors such as accessibility, economy and ease of administration. By preparing cestode treatment protocol, the municipality resources will be used more efficiently by preventing unnecessary drug use in the dogs brought to Etimesgut pet clinic. For this purpose, 464 owners who applied to Etimesgut Municipality Domestic Animals Clinic for diagnosis, treatment and routine vaccination were first examined macroscopically with cestode ring and scolex, then floated with Fülleborn saturated saltwater method and Teleman sedimentation method microscopically in feces 60 dogs with cestode infection, 32 had D. caninum, 24 had Taneia spp., 4 had mixed cestode (D. caninum + Taneia spp) infected dogs were divided into 4 groups. Group 1 (orally), Group 2 (parenterally SC), Group 3 (skin drops), Group 4 (skin drops). In Group 4 (1.5 times), 1.5 times dose of praziquantel were administered as a single dose. In pursuit of treatment, microscopic examination of the parasite eggs in the stool was performed on the 1st day, 3rd day, 5th day, 10th day and 15th days after the administration of the drug. The efficacy following the drug administration was 100% at 5 days in Group 1, 100% at Day 3 in Group 2, 73.3% at day 3 in Group 3, and 93.3% at 5 days in Group 4. No general adverse events were observed in animals related to drug administration; only local skin problems were encountered in 7 animals in Group 4. As a result; even though the parasitic struggle periodically in pet animals, it was found that cestode infections were common in dogs and it seriously threatens public health. In this study, it was concluded that 3 different formulations of praziquantel are highly effective when used in appropriate doses and should be used regularly in the fighting against parasites 50

Fibroblast büyüme faktörleri (FGF), ovaryumlarda mitojenik, homeostatik ve anjiojenik aktiviteyi indükleyerek oogenezisin ve folikülogenezisin düzenlenmesinde rol oynayan polipeptidlerdir. Dişilerde fertilitenin sürekliliği yönünden oldukça önemli bir dönem olan ve doğumun tamamlanmasından sonra korpus luteumunun regrese olduğu, gonadotropik hormonların etkisiyle folikül gelişiminin tekrar aktif hale geçtiği postpartum dönemde (postparturient veya puerperal dönem) sıçan ovaryumunda parakrin faktörler olan FGF ailesinin ekspresyonlarının değişikliğe uğrayabileceği akla gelmektedir. Buradan yola çıkılarak hazırlanan çalışmanın amacı, korpus luteumun aktif olduğu gebelik ve folikülogenezisin aktif olduğu postpartum sürecinde (1., 3. ve 5. gün) sıçan ovaryumunda FGF ligandları (FGF1, FGF2 ve FGF7) ve reseptörünün (FGFR2) lokalizasyonlarının immunohistokimyasal yöntemle belirlenerek gebelik ve postpartum sürecindeki olası fonksiyonlarını ortaya koymaktır. Sıçan ovaryumunun gebelik ve postpartum bütün günlerinde germinatif epitel hücreleri, farklı gelişim evrelerindeki foliküllerin granüloza hücreleri, teka interna hücreleri, stromal ve tekal tip intersitisyel hücreler, fibroblast benzeri stromal hücreler, atretik foliküller ile korpus luteumdaki büyük ve küçük luteal hücrelerinin çekirdek ve sitoplazmasında pozitif FGF1 immunreaksiyonuna rastlandı. Aynı zamanda korteks ve medullada bulunan kan damarlarının endotel hücreleri ve media kısmında bulunan düz kas hücrelerinin çekirdek ve sitoplazmasında FGF1 immunreaksiyonu belirlendi. İncelenen bütün postpartum günlerde ve gebelikte FGF2 immunreaksiyonu ovaryumda bulunan kan damarlarının endotel hücreleri ve media kısmında yer alan düz kas hücrelerinin sitoplazması ile korteks ve medullada yer alan düz kas hücrelerinin sitoplazmasında kuvvetli pozitifti. FGF7 immunreaksiyonu sıçan ovaryumunun hiçbir yapısında rastlanmadı. FGFR2 immunreaksiyonu ise sadece rete ovarii ve kan damarlarının etrafındaki stromal hücrelerde kuvvetli pozitifti. Dolayısıyla elde edilen bu veriler sıçan ovaryumunda özellikle fibroblast büyüme faktörlerinden FGF1'in hem gebelik hem de postpartum sürecinde oogenez, follikülogenez, foliküler atrezi, ovulasyon, korpus luteumun oluşumu ve gerilemesinde lokal regülatörler olduğu, FGF2'nin ise anjiogenezis sürecinde görev aldığı fikrini desteklemektedir.Anahtar Kelimeler: Fibroblast büyüme faktörleri, immunohistokimya, ovaryum, postpartum, sıçan. Fibroblast growth factors (FGF) are polypeptides that play a role in the regulation of oogenesis and folliculogenesis by inducing mitogenic, homeostatic and angiogenic activity in ovaries. Postpartum period (postparturient or puerperal period) which is important for the maintenance of the fertility and in which the corpus luteum is regressed and follicle development is reactivated with the effect of gonadotropic hormones, as a paracrine factor expression of FGF family can be changed in the rat ovary. Therefore, in order to reveal function of the FGF family members during pregnancy as well as in postpartum period, aim of this study was to determine the localization of fibroblast growth factor ligands (FGF1, FGF2 and FGF7) and its receptor (FGFR2) by using immunohistochemistry in the rat ovaries during pregnancy in which there is an active korpus luteum and at postpartum period (1st, 3rd, and 5th days) in which there is an active folliculogenesis. In pregnancy and all the days of postpartum period, in rat ovaries, positive FGF1 immunoreaction was observed in the nucleus and cytoplasm of germinative epithelial cells, granulosa cells of follicles from different stages of development, theca interna cells, stromal and thecal type interstitial cells, fibroblast like stromal cells, large and small luteal cells in corpus luteum as well as in atretic follicles. Moreover, positive FGF1 immunoreactions were observed in the cytoplasm and nucleus of the endothelial- and smooth muscle cells of the media of the blood vessels that are localized in medulla and cortex of ovary. The days that are investigated during postpartum period and pregnancy, FGF2 immunoreaction was strongly positive in cytoplasm of the endothelial cells and smooth muscle cells of the blood vessels of ovary and in smooth muscle cells that are localized in cortex and medulla of the ovary. FGF7 immunoreaction was observed in none of the structures of the rat ovaries. FGFR2 immunoreaction was only strong positive in stromal cells surrounding the blood vessels and rete ovarii. Consequently, all the data obtained support the idea that in rat ovaries especially FGF1 from fibroblast growth factors during both pregnancy and postpartum are local regulators in the oogenesis, folliculogenesis, follicular atresia, ovulation, formation and regression of corpus luteum, while FGF2 during the process of angiogenesis. Key words: Fibroblast Growth Factors, immunohistochemistry, ovary, postpartum, rat 130

Bu araştırma ile neonatal dönemde ishal semptomu gösteren buzağıların plazma vitamin D3 ve fibrinojen konsantrasyonları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Bu kapsamda neonatal ishalli (n=100) ve sağlıklı (n=20) buzağılar araştırmaya dahil edildi. İshalli buzağılar kendi içerisinde mono enfekte ve ko enfeksiyon gruplarına göre iki ana gruba, mono-enfekte buzağılar kendi içerisinde E. coli, Rotavirus, Coronavirus, Cryptosporidium sp., ve Giardia sp., ko-enfekte buzağılar ise Rotavirus + Cryptosporidium sp. ve E. coli + Cryptosporidium sp. olacak şekilde alt gruplara ayrıldı. Buzağıların %6'sının E. coli, %19'u Cryptosporidium sp., %13'ü Rotavirus, %6'sı Coronovirus, %6'sı Giardia ile mono-enfekte, ko-enfekte buzağıların ise %11'i E. coli + Cryptosporidium sp., ve %22'sinin Rotavirüs + Cryptosporidium sp., ile enfekte olduğu belirlendi. Sağlıklı buzağılara göre mono enfekte ve ko-enfekte buzağıların fibrinojen konsantrasyonlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu buna karşın vitamin D3 seviyelerinin ise her iki grupta sağlıklı buzağılara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi. İshalli buzağılarda fibrinojen ve Vitamin D3 konsantrasyonları arasında (r= - 403, p

Arı yetiştiriciliğinde sağaltım sağlamak, verim artırmak, kolonilerde hastalıkları önlemek amacıyla kullanılan antibiyotikler arı ürünlerinde kalıntıların varlığına neden olmaktadır. Kalıntı bulunan gıdaların insanlar tarafından tüketilmesi antibiyotiklere karşı direnç gelişmesine, zehirlenmelere ve teratojenik, mutajenik, karsinojenik etkilere neden olabilmektedir. Bu çalışma, Muğla bölgesinde üretilen ve tüketime sunulan ballarda, insan sağlığı açısından olumsuz sonuçları bulunan tetrasiklin ve sülfametazin kalıntılarının tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Muğla merkez ve 12 ilçesinden 7'şer adet olmak üzere toplanan 84 adet bal numunesi ELISA test kitleriyle analiz edilmiştir. ELISA test sonuçlarına göre incelenen örneklerde; tetrasiklin antibiyotik, örneklerin %58,3'ünde (n:49) pozitif bulunmuş, %41,7'si (n:35) negatif bulunarak antibiyotik kalıntısına rastlanmamıştır. Sülfametazin ise örneklerin %100'ünde (n:84) pozitif varlığı tespit edilmiştir. ELISA testinin kalıntı yönünden sadece tarama yapması nedeniyle, elde edilen sonuçların daha hassas ileri tekniklerle kontrol edilmesi gerekmektedir. Çalışmanın bulguları, yapılan bilimsel çalışmalarla da karşılaştırıldığında paralellik ve benzerlik gösterdiği görülmektedir. Bu demektir ki yasal olmamasına rağmen bu antibiyotik türevleri halen arı hastalıklarıyla mücadelede bilinçsizce kullanılmaktadır. Arı yetiştiricilerine arı hastalıklarıyla mücadelede etkili yollar açıklanmalı, eğitimler verilmeli, insan ve toplum sağlığına olumsuzlukları anlatılarak bilinç geliştirilmelidir. Antibiotics used in bee breeding to provide treatment, increase efficiency and prevent diseases in colonies lead to the presence of residues in bee products. Consumption of foods with those residues may give rise to resistance to antibiotics, poisoning and teratogenic, mutagenic, carcinogenic effects. This study was carried out within the scope of Mugla region to identify any presence of antibiotic residues of tetracycline and sulfamethazine which have negative consequences for human health. 84 samples collected from central Mugla and its 12 districts were analyzed via ELISA test kits. According to the ELISA test results, the existence of the residues of tetracycline was identified positive in 49 of the samples (58,3 %) and 35 of them (41,7 %) were examined as negative. Sulfamethazine was found present in all of the samples. Nevertheless, as the ELISA test only scans for residues, the results obtained from this study had better to be controlled and revisited with more precise advanced techniques. When the findings of the present study are compared with the previous scientific studies, it is seen that they have parallelism and similarity. This indicates that these antibiotic derivatives are still used unconsciously in the fight against bee diseases even if it is not legal. Effective ways to combat bee diseases should be explained to bee growers and trainings should be given on the negative effects of excessive and illegal use of antibiotics on human and community health.

Bu araştırma %44 düzeyinde ham protein içeren soya küspesinin yumurtacı tavuk karma yemlerinde kantitatif olarak miktarını yakın kızılötesi (FT-NIR) yöntemiyle belirlemek maksadıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla %44 ham proteinli soya küspesi yumurta tavuğu karma yemlerine %1 düzeyinden başlayarak % 30 düzeyine kadar ve her bir konsantrasyonda %1 artırılarak toplamları birer(1) kg karışımlardan oluşan 30 farklı karma yem karışımı oluşturulmuştur. Oluşturulan karma yem karışımlarının fonksiyonel NIR spektrumları, 10000-4000 nm/cm dalga boylarında bulunmuştur. Spektraların kendi içerisinde kalibrasyon ve validasyon setleri program yardımı ile ayrılmıştır. Elde edilen spektralar PLS (PartialLeastSquare) yöntemi ile ikincil türev üzerinden (Second derivative) değerlendirilmiştir. Normalizasyon çalışması yapılan veriler üzerinde SNV (Standard Normal Variate) yöntemi uygulanmıştır. Ayrıca birinci dereceden türev alınarak (1st Derivation B Cap 5 PointsGap 2) veriler regresyona hazır hale getirilmiştir. Outlier değerleri kalibrasyon setinden çıkarılarak normalleştirilen spektralara lineer regresyon uygulanmış ve kalibrasyon kalite parametreleri oluşturulmuştur. Bu aşamada R2 değeri, validasyon ve kalibrasyon setinin standart sapmaları hesaplanmıştır. Reflektanslara göre Regresyon Katsayıları ile elde edilen grafiksel çıktılar alınmıştır. Ayrıca validasyon setinin tahminlemerezidüal hatasının kareler toplamı da (V-Set PRESS) ortaya çıkarılmıştır. Outlier değerleri program tarafından belirlenmiş ve kalibrasyon kalitesini düşürmesinden dolayı çalışmaya dahil edilmemiştir.Çalışmada, kalibrasyon setinin spektra değeri olarak R değeri, 0.9947, R2 değeri, 0.9894, standart hata değeri ise, 0.6762 olarak bulunmuştur. Validasyon setinin spektra değeri olarakR değeri, 0.9919, R2 değeri, 0.9839, standart hata değeri ise, 0.8398 olarak bulunmuştur. Elde edilen validasyon setinin tahminlemerezidüal hatasının kareler toplamı grafiği (V-Set PRESS) sayesinde temel bileşen değeri (Principal Components) 14 civarında olmuştur. Elde edilen regresyon tutarlılığı kalibrasyonun standart hata değerinin (SEC) tahminleme standart hatasına bölünmesi (SEP) sonucunda elde edilmiştir. Tutarlılık değeri 80 ile 110 arasında belirlenmiştir.Bu sonuçlar, soya küspesinin yumurta tavuğu karma yemlerinde kantitatif olarak miktarını tespit etmede FT-NIR veya NIR spektroskopi yönteminin, kullanılabileceğini göstermektedir. Bu nedenlerden dolayı sonuç olarak, yumurta tavuğu karma yem karmalarına ilave edilen her bir yem hammaddesinin miktarını kantitatif olarak hızlı ve pratik bir şekilde, FT-NIR spektroskopi metoduyla yüksek bir yüzde ile tespit edilebileceği sonucuna varılmıştır. This study trial was conducted to quantitatively find out the amount of soybean meal used in the concentrate feeds of laying hen by using near infrared spectroscopy (NIR) device. For this purpose, 30 different concentrate feed ration mixtures of 1 kg each are prepared for laying hens by increasing the concentration upto 30 %. The functional NIR spectra of feed mixtures were obtained at wavelengths of 10000-4000 nm / cm which were evaluated by applying PLS (Partial Least Square) method on the second derivative. In the normalization study, SNV (Standard Normal Variate) method was applied. In addition, data obtained from first order (1st Derivation B Cap 5 Points Gap 2) were prepared for regression. The linear regression method was applied to the normalized spectra by subtracting the Outlier values from the calibration set and in this way the calibration quality parameters were revealed. At this stage, the standard deviations of the R2 value, validation and calibration set were calculated. According to the reflections, the graphs obtained with Regression Coefficients were taken. In addition, sum of the squares for estimating residual error (V-Set PRESS) of the validation set was also revealed. Outlier values were not part of study because of low calibration quality. In the research, R value was determined as 0.9947, R2 value, 0.9894 and standard error value as 0.6762 of Calibration set. Moreover, R value was determined as 0.9919, R2 value, 0.9839 and standard error value as 0.8398 of validation set and the principal component value (Principal Components) was found to be around 14 The regression consistency was between 80-110 and it was obtained by dividing standard error value (SEC) of calibration to standard error of estimation (SEP). In conclusion it is evident from the results that method of NIR or FT-NIR spectroscopy is a reliable way to determine the extent at which the soybean meal is quantitatively used in laying hen feed mixtures.

Bu çalışma Konya yöresindeki sokak köpeklerinde toxoplasmosisin yaygınlığını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Temmuz 2017 ile Temmuz 2018 tarihleri arasında, 0-1 ve 1-3 yaş arasındaki her iki cinsiyete ait 334 köpekten genel klinik muayeneleri yapıldıktan sonra kan örnekleri alınmıştır. Enfeksiyonun teşhisi etkene spesifik antikorları tespit etmek suretiyle yapılmış ve teşhis için serolojik yöntem olarak Sabin-Feldman boya testi ve ELISA kullanılmıştır. Enfeksiyonun prevalansı SFDT ile %98.5 (329/334), ELISA ile %33.8 (113/334) olarak tespit edilmiştir. Enfeksiyonun cinsiyete göre yaygınlığı erkek ve dişilerde SFDT ile sırasıyla %99.2 ve %98.1, ELISA ile %40.3 ve %30 olarak belirlenmiştir. Yaş gruplarına göre enfeksiyonun yaygınlığı; 0-1 yaş arası köpeklerde SFDT ile %100 (14/14), ELISA ile %21.4 (3/14) oranında tespit edilirken, 1-3 yaş arasındaki köpeklerdeki oranlar sırayla %98.4 (315/320) ve %34.4 (110/320) olarak tespit edilmiştir. Klinik bulgular gösteren köpeklerin %36'sı (22/61) ELISA ile, %98.3'ü SFDT ile seropozitif bulunmuştur. Arka bacaklarda felç ve atrofi ile deri lezyonu görülen iki hayvan serolojik yoklamada her iki test ile de pozitif sonuç vermiştir. ELISA testi baz alındığında; deri lezyonları görülen 18 hayvanın 7'si (%38,8), kene enfestasyonu olan 9 hayvanın 3'ü (%33,3), burun akıntısı olan 32 hayvanın 10'u (%31,2) pozitif bulunmuştur.Anahtar Sözcükler: ELISA; Sabin Feldman Boya Testi; Sokak köpeği; TgSAG2 The current study was aimed to investigate Toxoplasma infection among stray dogs in Konya province. During the period of July 2017 - July 2018, 334 blood samples were collected from the animals of both genders (males and females) aged between (0-1> years and 1-3> years). The diagnosis was performed by detecting T. gondii -specific antibodies in plasma. Sabin-Feldman dye test (SFDT) and Enzyme -Linked Immunosorbent Assay (ELISA) were the serological methods used in the study. The results of this study showed that the total prevalence of Toxoplasmosis in stray dogs was 98.5% and 33.8% by SFDT and ELISA, respectively. The percentage of infection was 99.2% and 98.1% by SFDT in the males and females, respectively. The number of positive cases was 40.3% in males and 30% in females by ELISA, respectively.The number of positive cases was 14 (100%) and 3 (21.4%) in 0-1 years old animals, and was 315 (98.4%) and 110 (34.3%) in the age group of 1-3 years by SFDT and ELISA, respectively. During the study, it was recorded the clinical signs including paralysis and atrophy of hind limbs, nasal secretion, skin lesions, tick infestations, vomiting, diarrhea, nervous system disorders, and emaciation in 61 animals. Of the animals with clinical signs, 98.3% (60/61) and 36% (22/61) was positive SFDT and ELISA, respectively. Two dogs, with the signs of paralysis and atrophy in hind limbs and skin lesions, were found to be positive by two serological methods. Basing on the ELISA results; 7 of 18 animals with skin lesions (38,8%), 3 of 9 animals with tick infestations (33.3%) and 10 of 32 animals with noise secretions (31.2%) were positive for T. gondii-specific antibodies.Key Words: ELISA; Sabin Feldman Dye Test; Stray dogs; TgSAG2 125

Bu çalışmada, inek sütlerinde bulunabilecek makrosiklik lakton yapılı antiparaziterler olan ivermektin, moksidektin, eprinomektin, doramektin ve abamektin kalıntıları üzerine ısı uygulamalarının etkilerini ve sütün sıvı kısmı ile kreması arasındaki dağılımlarını belirlemek amaçlanmıştır. Çiğ sütlere, ayrı ayrı olmak üzere ivermektin ve abamektin'den 10, 20 ve 30 µg/kg, doramektin'den 15, 30 ve 45 µg/kg, eprinomektin'den 20, 40 ve 60 µg/kg, moksidektin'den 40, 60 ve 80 µg/kg katılmış ve pastörizasyon (74°C'de 40 sn ve 80°C'de 1 dk) ile kaynatma (100°C'de 10 dk) işlemlerine tabi tutulmuşlardır. Ayrıca hedef analitlerden aynı konsantrasyonlarda katılan sütler kaynatıldıktan sonra sütün krema kısmı ayrılmıştır. Tüm işlemler her konsantrasyonda ve her hedef analit için 3 defa tekrar edilmiştir. Analizler, validasyonu yapılan sıvı kromatografi-sıralı kütle spektrometri ile gerçekleştirilmiştir. Sütlerde bulunan abamektin, eprinomektin ve moksidektin kalıntılarının ısı işlemlerinden etkilendiği ve böylece konsantrasyonlarında istatistiksel yönden önemli oranda düşme olduğu belirlendi. Bununla beraber sütte önemli bir oranda varlıklarını sürdürmeye devam ettirmişlerdir. Sütün kaynatma işleminin moksidektin konsantrasyonlarında pastörizasyon işleminden daha fazla azalmaya neden olduğu, yüksek pastörizasyon ve kaynatma işleminin ise eprinomektin kalıntılarında düşük pastörizasyon işleminden daha çok azalmaya neden olduğu görüldü. Abamektinde ise kaynatma ile pastörizasyon işlemi arasında önemli bir fark tespit edilemedi. Bununla beraber doramektin ve ivermektinin pastörizasyon ve kaynatma işlemlerinden etkilenmediği görüldü. Kalıntıların yağ içeriği %11 olarak belirlenen krema ile sütün sıvı kısmındaki dağılımında, 30 µg/kg oranında katılan doramektinin kremaya daha yüksek oranda geçmesi haricinde önemli bir fark olmadığı görüldü. Böylece makrosiklik lakton yapılı antiparaziterlerin süte uygulanan geleneksel ısıtma işlemlerine karşı bozulmaya karşı dirençli olduğu belirlendi. Anahtar Sözcükler: Avermektin, Kaynatma, Krema, Milbemisin, Pastörizasyon, Süt. In this study, it was aimed to evaluate the effect of heat applications over ivermectin, moxidectin, eprinomectin, doramectin and abamectin residues which are macrocyclic lacton structural antiparasitaries present in cow milk and to identify the distribution of liquid part and cream of the milk. Ivermectin and abamectin were added separately to raw milk in 10, 20 and 30 µg/kg, doramectin 15, 30 and 45 µg/kg, eprinomectin 20, 40 and 60 µg/kg and moxidectin 40, 60 and 80 µg/kg concentrations and raw milk was then pasteurized (40 seconds in 74°C and 1 minute in 80°C) and boiled (10 minutes in 100°C). Also after boiling the milk which included same concentrations of target analytes, cream part of milk separated. All procedures were repeated three times in all concentrations and for each target analyte. Analyses were performed by validated liquid chromatography-sequential mass spectrometry. It was identified that, abamectin, eprinomectin and moxidectin residues present in milk were effected from heat application and there was statistically significant decrease in their consentrations. However, they presence still remained in significant rate in the milk. It was shown that boiling process produced more decrease in the moxidectin concentrations compared to pasteurization and high pasteurization and boiling process produced significantly more decrease in eprinomectin residues compared to low pasteurization process. There was no significant difference in abamectin levels between boiling and pasteurization process. Also, doramectin and ivermectin levels were not effected from pasteurization and boiling processes. With respect to the distribution of residues in the liquid and cream part of the milk that contained 11% fat, there was no significant difference expect 30 µg/kg doramectin had significantly higher concentration in cream compared to liquid part. In conclusion, it was shown that macrocyclic lacton structural antiparasitaries are resistant to traditional milk heating processes.Keywords: Avermectin, Boiling, Cream, Milbemycin, Milk, Pasteurization. 48

Clostridium perfringens, oluşturduğu toksinlerin etkisiyle koyun, keçi ve sığırlarda genel olarak enterotoksemi olarak adlandırılan hastalığı oluşturur. Bu mikroorganizma, sağlıklı hayvanlarda ve insanlarda bağırsak mikrobiyatasında yaşar, ancak çeşitli sebeplerle değişmiş bağırsak ortamı, C. perfringens'in çoğalmasına ve güçlü toksinler üretmesine neden olur. Hastalık, çoğu zaman klinik belirti göstermeksizin ani ölüme neden olur. Enterotokseminin kesin tanısı için, bağırsak içeriğinde C. perfringens major toksinleri saptanmalıdır. Türkiye'de teşhis laboratuvarlarında enterotoksemi teşhisinde genellikle Fare Toksin Nötralizasyon Testi kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Toksin Nötralizasyon Testi'nin hayvan refahı problemlerine ve tutarsız test sonuçlarına sebep olması nedeniyle alternatif bir yöntem olarak ELISA'nın kullanılabilirliği araştırıldı.Çalışmada, 249 örnekte iki test eşzamanlı yapıldı ve sonuçlar değerlendirildi. Toksin Nötralizasyon Testiyle tiplendirmede, uygun serum-şüpheli numune karışımları, her örnek için onbeş fare kullanılarak periton içi enjekte edildi; her örnek için kontrol grubu olarak üç fareye sadece süpernatant uygulanırken, 3'er fareye major toksinlere ait spesifik antitoksinli süpernatantlar farklı kombinasyonlarda enjekte edildi. Farelerin hayatta kalma ve diğer toksikasyon belirtileri 6-48 saat gözlendi. ELISA ile yapılan analizler, üretici firmanın protokolde belirttiği şekilde uygulandı. Sığır, koyun, keçi ve 1 karacaya ait 249 örnekten ELISA ile yapılan çalışmada 21 örnekte (%8,4); Fare Toksin Nötralizasyon Testi ile yapılan çalışmada 17 örnekte (%6,8) C. perfringens toksinlerinin en az biri yönünden pozitiflik belirlendi. Fare Toksin Nötralizasyon Testi C. perfringens toksinlerinin etkinliğini tespit açısından önemli olsa da, teşhis için ELISA' nın alternatif test olabildiği görüldü. Çalışma sonuçları istatistiki olarak değerlendirildiğinde enterotoksemi teşhisi yönünden iki testin ELISA'nın TNT'ye göre sensitivitesi %100, spesifitesi %98,28; TNT'nin ELISA'ya göre sensitivitesi %80,95, spesifitesi %100 bulunmuştur. Bu çalışma, daha fazla sayıda örneğin klinik ve patolojik verileriyle birlikte kullanılacağı diğer çalışmalara yol gösterici olacaktır. Anahtar Sözcükler: Clostridium perfringens; ELISA; Fare Toksin Nötralizasyon Testi The effect of Clostridium perfringens toxins on sheep, goats and cattle is usually cause the disease called enterotoxemia. This microorganism lives in intestinal microbiota in healthy animals and humans, but for various reasons the changed intestinal conditions causes C. perfringens to multiply and produce strong toxins. The disease often causes sudden death without clinical symptoms. For the differential diagnosis of enterotoxemia, C. perfringens major toxins should be detected in the intestinal contents. Mouse Toxin Neutralization test is generally used in diagnosis laboratory of enterotoxemia in our country. In this study, the use of ELISA was investigated as an alternative method to Toxin Neutralization Test which causes animal welfare problems and inconsistent test results.In this study, the results of the Mouse Toxin Neutralization Test and ELISA were compared. Two tests were performed simultaneously for 249 samples and the results were evaluated. In typing with the Toxin Neutralization Test, appropriate serum-suspected sample mixtures were injected peritoneally using fifteen mice per sample; three mice as the control group for each sample were treated with supernatant only, while three mice were injected with different combinations of the specific antitoxin of the major toxins with supernatants. The survival and other signs of toxicity of the mice were observed for 6-48 hours. ELISA was performed according to the manufacturer's instruction as described.From 249 samples of cattle, sheep, goats and a deer; 21 samples (8,4%) was performed with ELISA and 17 samples (6,8%) was performed with the Mouse Toxin Neutralization Test were found to be positive for at least one of the C. perfringens toxins. Although Mouse Toxin Neutralization Test is important to detect the efficacy of C. perfringens toxins, ELISA was detected to be an alternative test for diagnosis.When the results of the study were evaluated statistically, the sensitivity and specificity of ELISA according to TNT were 100% and 98.28%; according to ELISA, the sensitivity and specificity of TNT were found to be 80.95% and 100%, respectively. This study will be a guide for the other studies which uses more samples with clinical and pathological data. Key Words: Clostridium perfringens; ELISA; Mouse Toxin Neutralization Test 48

Bu çalışmada intraabdominal adezyonların önlenmesinde meloksikam ve metilprednizolon'un etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada 21 adet 2-3 aylık dişi Wistar albino rat kullanıldı. Ratlar her grupta 7 adet olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. Genel anestezi altında karın altında yaklaşık olarak 2 cm uzunluğunda laparotomi gerçekleştirildi. Karın duvarı ve sekumun visceral yüzeyinde serosal kanama oluşana kadar kazıma işlemi yapılarak bir yapışma modeli oluşturuldu. Operasyon yaraları rutin cerrahi kurallara göre kapatıldı. Birinci, 2. ve 3. gruptaki ratlara 5 gün süreyle intraperitoneal olarak sırasıyla 7 ml/kg serum fizyolojik (kontrol), 5 mg/kg meloksikam ve 10 mg/kg metilprednizolon enjekte edildi.Ondört gün sonra ratlar genel anestezi altına alınarak oluşan adezyonlar değerlendirildi. Makroskopik değerlendirmede tedavi gruplarında adezyon oluşumu kontrol grubuna göre daha az olarak gözlendi (P

Bir toprak saprofiti olan Rhodococcus equi‟den kaynaklanan pnömoniler;dünya genelinde özellikle taylar için mortalite oranının yüksek olması, tedavi,korunma ve kontrol metotlarının yetersizliği ve buna bağlı olarak ekonomikdüzeyde ciddi kayıplara yol açması sebebi ile baş edilmesi gereken önemlienfeksiyonlar arasındadır.Çalışmamızda yarış atı yetiştiriciliğinin yaygın olarak yapıldığı Malatya,Şanlıurfa, Bursa, Eskişehir ve İzmit şehirlerinde bulunan kurumsal işletmelerebağlı haralarda ve özel çiftliklerdeki taylardan alınan nazal ve fekal svaplar ile buçiftliklerden toplanan toprak ve su örnekleri kullanıldı. Örneklerde R.equi‟ninvarlığının bakteriyolojik ve moleküler yöntemlerle araştırılması ve hastalığınmuhtemel risk faktörlerinin belirlenmesinin yanı sıra, elde edilen izolatlararasındaki genetik ilişkinin Pulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE) yöntemiyleortaya konması ve izolatların çeşitli antibiyotiklere (ampisilin, vankomisin,eritromisin, rifampisin, klaritromisin, tetrasiklin, streptomisin ve gentamisin)duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlandı.Yapılan bakteriyolojik ve moleküler analizler neticesinde nazal svapörneklerinde %10,04 (43/428), fekal svap örneklerinde %22,9 (98/428), toprakörneklerinde %29,4 (5/17), su örneklerinde %5,8 (1/17) oranlarında R.equiizolasyonu ve identifikasyonu gerçekleştirildi. R.equi olarak doğrulanan toplam147 izolatın vapA genine spesifik primerlerin kullanıldığı Polimeraz ZincirReaksiyonu (PCR) ile incelenmesi sonucunda %46,2‟si (68/147) virülent olaraktanımlandı. Saha izolatlarının antibiyotik duyarlılık profilleri incelendiğinde iseizolatların %43,5 (64/147)‟inin test edilen tüm antibiyotiklere karşı duyarlıolduğu, buna karşılık %2,72 (4/147) ‟sinin üç veya daha fazla antibiyotiğe karşıçoklu direnç gösterdiği tespit edildi. PFGE uygulanan toplam 65 adet virülentR.equi izolatında 29 farklı genotip belirlendi ve bu genotipleri içinde bulunduran12 küme saptandı. Çalışmamızda çiftlik bilgileri ile ilgili yapılan istatistikseldeğerlendirme sonucunda padokların mekanik temizliğinin yapılma sıklığı ileR.equi enfeksiyonlarından kaynaklı ölümlerin görülmemesi arasında pozitifkorelasyon bulundu. Önceki yıllarda enfeksiyonun bildirildiği çiftliklerde virülentR.equi tespit edilirken, enfeksiyon bildirilmeyen çiftliklerden elde edilenizolatların avirülent olduğu saptandı.Sonuç olarak bu çalışma ile Türkiye‟de ilk kez R.equi izolatlarının PFGEprofilleri ortaya konuldu. Özellikle virülent R.equi suşlarının izole edildiğiçiftliklerde farklı genotiplerin saptanması nedeniyle bulaş kaynakları ve riskfaktörlerinin daha kapsamlı bir şekilde araştırılmasına, dirençli suşların genotipikkarakterlerinin ayrıntılı olarak ortaya konmasına ve taylarda bağışıklık sistemininyetişkin atlara göre daha az gelişmiş olması nedeniyle immunizasyontekniklerinin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu minvalde elde edilecekverilerin R. equi enfeksiyonlarına karşı daha etkin kontrol ve korunmastratejilerinin geliştirilmesine olanak sağlayacağı düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Pnömoni, Rhodococcus equi, vapA, PFGE, PCR,antimikrobiyal duyarlılık. Pneumonia caused by a soil saprophyte Rhodococcus equi is considered asone of the most important infections with high mortality rate in foals worldwide.The lack of effective treatment, control and prevention measures results insignificant economical losses, and therefore urgent action is needed to overcomethis infection.In this study, nasal and fecal swab samples were collected from foalsreared at the state and private horse farms located in Malatya, Şanlıurfa, Bursa,Eskişehir and İzmit provinces where racehorse breeding is common. In addition,soil and water samples were taken from these enterprises. This study was carriedout to investigate the presence and frequency of R. equi by bacteriological andmolecular methods, and to determine genetical relationship between the fieldisolates by Pulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE). Also, possible risk factors ofthe infection and in vitro sensitivity of the isolates to various antibiotics includingampicillin, vancomycin, erythromycin, rifampicin, clarithromycin, tetracycline,streptomycin, gentamicin were determined.Following bacteriological and molecular analyses, 10.04% (43/428) ofnasal swab samples, 22.9% (98/428) of fecal swab samples, 29.4% (6/17) of soilsamples and 5.8% (1/17) of water samples were confirmed as R.equi. Of the total147 isolates confirmed R.equi, 46.2% (68/147) were identified as virulent by the PCR using vapA gene specific primers. When the antibiotic susceptibility profilesof the isolates were examined, it was found that 43.5% (64/147) of the strainswere sensitive to all tested antibiotics while 2.72% (4/147) showed multipleresistance to three or more antibiotics. PFGE analyses of 65 virulent R.equiisolates produced 29 different genotype patterns within 12 clusters. In thestatistical analyses of farm parametres, a positive correlation was found betweenthe frequency of mechanical cleansing of paddocks and the absence of deaths dueto R. equi infection. While virulent R. equi isolates were detected in farms withprevious history of infection, the isolates obtained from farms without previousinfection history were determined to be avirulent.In conclusion, the present study revealed PFGE profiles of R. equi fieldisolates for the first time in Turkey. As a remarkable finding, the detection ofdifferent genotypes in farms where virulent R. equi isolates were obtainednecessitates comprehensive investigation of transmission sources and risk factorsof the infection in addition to elucidation of genotypic features of resistant strains.It is also required to develop immunization techniques due to the fact that immunesystems of foals are less improved when compared to horses. It is suggested thatsuch data will enable the development of more effective control and preventionstrategies against R. equi infections.Key words: Pneumonia, Rhodococcus equi, vapA, PFGE, PCR,antimicrobial susceptibility. 148

Çalışmada buzağılarda sıklıkla gözlenen göbek bölgesinin lezyonlarının tanı, tedavi ve prognozunun araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma materyali çeşitli göbek lezyonu bulunan değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 42 adet buzağıdan oluşturuldu. Çalışma materyali olan buzağılar Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi kliniğinde muayenesi yapıldı. Lezyonların her biri kendi grupları içerisinde anemnez, fiziksel muayane, gerek ayakta gerek lateral pozisyonda yatarak muayene, idrar muayanesi ve görüntüleme yöntemleri kullanarak yorumlandı. İntra abdominal seyreden olguların çoğunda kontrast radyografi ve ultrasonografi muayenesi yapıldı. Çalışmamızda elde edilen verilere göre hernia umbilicalis % 26,1 (11 olgu), hernia umbilicalis + göbek hematomu + rektovajinal fistül % 2,3 (1 olgu), umbilikal granulom % 5 (2 olgu), richer fıtığı % 5 (2 olgu), omphalitis % 7,1 (3 olgu), omphalophlebitis %12 (5 olgu), omphalourachitis % 21,4 (9 olgu), omphalourachitis + omphalophlebitis % 2,3 (1 olgu), omphalourachitis + omphalophlebitis + omphalitis % 2,3 (1 olgu), urachus fistülü % 2,3 (1 olgu), göbek apsesi % 7,1 (3 olgu), abomasum fistülü % 7,1 (3 olgu) şeklinde sıralanmışlardır. Klinik bulgular sonucu yapılan muayenede buzağıların her biri kendi içerisinde gruplara ayrıldı. Buzağıların iyileşme oranlarına bakılarak prognozun doğruluğu kanıtlandı. Göbek lezyonlarının somut bir bilgi verdiği, organ komplikasyonunun bulunmadığı ve genel durumun iyi olduğu hastalarda prognoz olumludur. Lezyonların boyutu, formu hakkında net bir bilgi alamadığımız ve organ komplikasyonunun orta derece olduğu durumlarda prognoz şüphelidir. Komplikasyonun şiddetli, genel durumun kötü olduğu hastalarda prognoz olumsuzdur. Bu grupta mortalite oranı yüksek olarak yorumlandı.Sonuç olarak göbek lezyonu olan buzağılarda lezyonun şiddeti, komplikasyon varlığı ve buzağının genel durumuna göre uygun tedavi şekli seçildi. In this study, it is aimed to search the diagnosis, treatment and prognosis of frequently observed umbilical disease in calves. The study material was formed according to 42 calves with umbilical lesion which are from different races, ages and sexes. The calves that are the source of the study material were examined at Aydın Adnan Menderes University of Veterinary Medicine Departmant of Surgery.Each lesion was interpreted among their own group in terms of anemnesis, physical examination, whether ambulatory treatment or inpatient treatment in lateral position. In most of the intra abdominal on going cases, contrast radiography and ultrasonography examination were completed. According to the data in our study, the cases that were analysed are hernia umbilicalis % 26,1 (11 events), hernia umbilicalis + umbilical cord hematoma + RVF % 2,3 (1 events), umbilical granuloma % 5 (2 events), richter's hernia % 5 (2 events), omphalitis % 7,1 (3 events), omphalophlebitis % 12 (5 events), omphalourachitis % 21,4 (9 events), omphalourachitis + omphalophlebitis % 2,3 (1 events), omphalourachitis + omphalophlebitis + omphalitis % 2,3 (1 events), urachal fistula % 2,3 (1 events), umbilical abscess % 7,1 (3 events), abomasum fistulas % 7,1 (3 events). As a result of the clinic evidence, each of the calves was classified among themselves. By looking at the rate of the calves' recovery, the accuracy of the prognosis was proved. Prognosis is positive in the patients in which umbilical lesions give perceptible information, there is no organ complication and whose general state of health is good. Prognosis is problematical in the situations from which we can't get certain information about the dimension of the lesion or form and the organ complication is mediocre. Prognosis is negative among the patients with severe complication and poor general state of health. In this group, the rate of mortality was high.Consequently, for the calves with umbilical lesion; the proper treatment was chosen due to the severity of the lesion, the existence of the complication and the general state of the calve. 104

Çalışmada, koyunlarda in vitro ortamda şekillenen morula ve blastosist verimlerinin geliştirilmesi amacı ile farklı gelişim evrelerinde uygulanan farklı miktarlarda (10 ng/ml, 50 ng/ml ve 100 ng/ml) aktivin A proteini içeren medyumlarda oosit ve embriyoların gelişimleri değerlendirildi. Ayrıca blastosistlerde büyüme ve apoptoz faktörlerinin bağıl miktarları incelenerek Bmp4, Smad4, Bax, Blc-2 ve Caspase-3 gen transkriptlerinin değişim oranları karşılaştırılmıştır. Bu amaçla mezbahadan alınan koyun ovaryumlarından 1237 adet oosit kullanılarak metafaz I (MI), metafaz II (MII), bölünen, morula öncesi, morula sonrası, blastosist ve dejenere hücre sayıları değerlendirilmiştir. Farklı zaman aralıklarında aktivin A'nın etkilerinin incelenmesi amacıyla iki deney planı oluşturulmuştur. Deney planı A'da 10, 50 ve 100 ng/ml aktivin A konsantrasyonları maturasyon aşamasında (IVM) kullanılarak; deney planı B'de ise aynı konsantrasyonlar IVF sonrası medyumlara eklenerek aktivin A'nın etkileri incelenmiştir. Aktivin A'nın bölünme oranları üzerine olan en etkili sonucu IVF sonrası ortama 50 ng/ml konsantrasyonunda eklenmesi ile %92,7 verim elde edilmiştir. Maturasyon ortamına eklendiğinde morula gelişiminde sadece 100 ng/ml konsantrasyonda bir artışa neden olduğu (%81,1) ancak IVF sonrası bütün konsantrasyonlarda artışa neden olduğu ve maksimum düzeye (%89,3 morula) 50 ng/ml konsantrasyonu ile ulaştığı görülmüştür. Yine deney planı A'da blastosist yüzdelerinde önemli derecede (p

Amaç: Bu çalışmada, ratlarda deneysel olarak oluşturulan alt ekstremite iskemi- reperfüzyon hasarında Aposinin'in koruyucu ve tedavi edici etkisinin olup olmadığı araştırıldı. Materyal ve Metot: Bu çalışmada, 250-300 gram ağırlığında Sprague-Dawley cinsi 32 adet erkek rat her grupta 8 rat olacak şekilde Kontrol, İskemi Reperfüzyon (İ/R), Aposinin (AP) ve AP+İ/R Grubu olmak üzere 4 gruba ayrılarak kafeslere yerleştirildi. Tüm ratlar Ketamin (60mg/kg) ve Ksilazin (8mg/kg) anestezisi altına alınıp, kontrol ve AP grupları hariç diğer 2 gruba anestezi altında sol alt ekstremiteye turnike uygulanıp 2 saat iskemi oluşturuldu (ısının düşük olması ve pençelerin siyanotik olması iskeminin oluştuğu anlamına geldi), ardından turnikeler açılıp 2 saatlik reperfüzyon oluşturuldu (pençelerin pembeleşmesi ve ısı artışı reperfüzyonun sağlandığını gösterdi). Reperfüzyon sonunda ratlar sakrifiye edilerek kan ve Gastrocnemius dokusu örnekleri alındı. Plazmada MDA, SOD, CAT, GSH, GPx, İMA ve AOPP düzeylerine, Gastrocnemius kasında MDA, SOD, CAT, GSH ve GPx aktivitesine bakıldı.Bulgular: Plazma ve Gastrocnemius dokusu SOD, CAT, GSH düzeyi ve GPx aktivitesi İ/R grubunda diğer gruplara göre önemli oranda azalırken plazma ve Gastrocnemius dokusu MDA ve plazma İMA ve AOPP düzeyleri İ/R grubunda diğer gruplara göre önemli oranda artış gösterdi (P

Afyon İlinde Yapılan Yonca Silajının Haftalık Olarak Olgunlaşma ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Bu araştırmada; Afyon ilinde yapılan yonca silajının haftalık olarak olgunlaşma ve kalite özelliklerinin belirlenmesi incelenmiştir. Bu amaçla yonca bitkisinden yapılan silaj, paketlendikten sonra 7 hafta boyunca açılmıştır. Her hafta üç farklı silaj paketiden numune alınmış ve analiz edilmiştir. Silaj numunelerinin fiziksel analizleri (DLG puanı, Flieg puanı) ham besin madde analizleri (kuru madde, ham kül, organik madde, ham protein, ham selüloz, ham yağ, asit deterjan fiber, nötral deterjan fiber), amonyak-azotu analizi, pH analizi ve uçuya asidi analizleri yapılmıştır. Buna göre birinci haftadan itibaren koku, renk, strüktür ve toplam puanları doğru orantılı olarak önemli düzeyde artış gözlenmiştir. Silaj kalitesinin 7. günde 'orta' ; 14 ile 42. günler arasında 'iyi'; 49. gün 'pekiyi' nitelikli olduğu tespit edilmiştir. Haftalık olarak silajların kuru madde (65 ℃) miktarında, NH3-N içeriğinde ve Flieg puanında artış; pH değerinde azalma gözlenmiştir. Yonca silajları haftalara göre organik madde içeriği bakımından incelendiğinde birinci haftadan itibaren bir artış söz konusu olurken HS, HP ve HY içerikleri haftalar boyunca azalma göstermiştir. Sialjlarda asetik asit miktarının arttığı, propiyonik asit ile bütirik asit miktarının azaldığı tespit edilmiştir. Laktik asit miktarı fermentasyonun 35. gününde önemli derece artış göstermiştir. Anahtar Kelimler: Fermantasyon özellikleri, laktik asit bakterisi, yonca silajı The Determination of Maturation And Quality Properties of Alfalfa Silage in Afyon ProvinceIn this study was to investigate the determination of maturation and quality properties of alfalfa silage in Afyon province. For this purpose, after packing silage of alfalfa silage was opened during the 7 weeks. Weekly, the sample was taken from three different silage package and analyzed. Physicially (DLG, Flieg point), nutritional value (Dry matter, crude ash, organic matter, crude protein, crude fiber, ether extract, acid detergant fiber, nötral detergant fiber) ammonia, pH and volatile fatty acids of silage sample was analyzed weekly. Smell, color, structure and total point was significantly increased linearly beginning from the first week. Silage quality was determined medium at 7th day; good between 14th and 42th days; excellent at 49th day. Dry matter (65 ℃), NH3-N content and Flieg point was increased and pH was decreased. Organic matter was increased beginning from the first week and crude fiber, crude protein and crude ash was decreased. The increment acetic acid and the decreasing propionic acid and butyric acid was observed in the silage. Lactic acid was significantly increased at fermentation 35th day. Keywords: Fermentation properties, lactic acid bacteria, alfalfa silage 57

Bu çalışmada farklı klinik bulguları bulunan, hipertiroidizm tanısı konulan kedilerde alerjen spesifik in vitro IgE seviyelerinin tespiti ile endokrin bozukluğa ilişkin korelasyonun belirlenmesi amaçlanmıştır. Tezin içeriğini Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalına hipertiroidizm ile uyumlu dermatolojik, gastrointestinal, kardiyovasküler bulgular ile getirilen değişik yaş, her iki cinsiyetten kediler oluşturdu. Yapılan teşhis çalışmalarında göre I. grupta (n=9) hipertiroidizmi bulunan kediler, II. grupta (n=14) ise sağlıklı kediler yer aldı. Olgularda ilişkin hastalığa yönelik diğer hastalıkların ekarte edilmesi amacıyla V-check (Vcheck V200, Bionote, Kore: ELK Diagnostic, Türkiye) cihazı ile total T4 (TT4) seviyeleri ölçüldü. Her iki gruptaki kedilerde Vena cephalica antebrachii’den antikoagulantsız serum tüplerine 0.2’şer ml kan örneği alınarak santrifüj işlemi uygulandıktan sonra in vitro yöntem ile 20 farklı alerjene spesifik Ig E düzeyleri Polycheck alerji testi (Biocheck, Almanya: Atateknik/RDA Grup, Türkiye) ile belirlendi. In vitro test sonuçları baz alındığında D. farinae (P=0.000), D. pteronyssinus (P=0.000), Malassezia (P=0.000), Lepidoglyphus (P=0.013), Aspergillus-Penicillium (P=0.019), Ragweed (Ambrosia) (P=0.000), kayın/kızılağaç/fındık/poleni (P=0.009), çınar/söğüt/kavak poleni (P=0.000), Parietaria (Wall pellitory) (P=0.000), çavdar poleni (P=0.002), ot karışımı (P=0.003), ısırgan otu (P=0.000), beyaz kaz ayağı (P=0.000), sinirli ot (P=0,001), adi pelin (P=0,000), kuzu kulağı (P=0,000), Acarus siro (P=0,000), Tyrophagus (P=0,000), pire (P=0,000) spesifik IgE konsantrasyonları açısından hipertiroidili kediler ve sağlıklı kedilerin P değerleri arasında istatistiksel olarak belirgin farklılıklar tespit edildi. Bu çalışmada kontrol grubuna (n=14) dahil edilen kedilerin bazılarında çeşitli alerjenlere karşı IgE yanıt geliştiği, ancak bu durumun hipertiroidili kediler ile karşılaştırıldığında daha düşük miktarlarda olduğu görüldü. Sonuç olarak hipertiroidili kedilerde farklı alerjenlerin hastalık aktivitesi ile ilişkide olabileceği yapılan çalışma kapsamında serum total T4 seviyeleri ve alerji test sonuçları baz alınarak söylenebilir. KABUL VE ONAY SAYFASI i TEŞEKKÜR ii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ vii RESİMLER DİZİNİ ix ŞEKİLLER DİZİNİ xiv TABLOLAR DİZİNİ xvi ÖZET…. xviii ABSTRACT xix 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 5 2.1. Tiroid Bezlerinin Histolojik Yapısı 5 2.2. Tiroid Bezlerinin Anatomisi 6 2.3. Tiroid Bezi Fizyolojisi: Tiroid Hormon Sentezi Ve Sekresyonu 8 2.4. Kedilerde Hipertroidizm 10 2.4.1. Tanımlama 10 2.4.2. Kedi Hipertiroidizminin Etiyolojisi 11 2.4.2.1. Genetik yapının hipertiroidizm üzerine etkisi 11 2.4.2.2. Soya izoflovanlarının hipertiroidizm üzerine etkisi 11 2.4.2.3. Diyetin iyot içeriğinin hipertiroidizm üzerine etkisi 13 2.4.2.4. Diyetin selenyum içeriğinin hipertiroidizm üzerine etkisi 13 2.4.2.5. Bisfenol a (BPA) maddesinin hipertiroidizm üzerine etkisi 13 2.4.2.6. Polibromlu difenil eter (PBDE) maddesinin hipertiroidizm üzerine etkisi 14 2.4.2.7. Çevresel pestisitler ve herbisitlerin hipertiroidizm üzerine etkisi 15 2.5. Kedi Hipertiroidizminin Diğer Sistemler İle Etkileşimi 16 2.6. Kedi Hipertiroidizminin Klinik Bulguları 17 2.7. Kedi Hipertiroidizminin Teşhisi 18 2.7.1. Serum Total T4 (TT4) Seviyelerinin Ölçümü 19 2.7.2. Serum Serbest T4 (fT4) Seviyelerinin Ölçümü 20 2.7.3. Serum Total T3 (TT3) Seviyelerinin Ölçümü 21 2.7.4. T3 Supresyon Testi 21 2.7.5. TRH (Tirotropin Salgılayıcı Hormon) Stimülasyon Testi 21 2.8. Kedi Hipertiroidizminde Görüntüleme Yöntemleri 22 2.8.1. Radyografi 22 2.8.2. Bilgisayarlı Tomografi 23 2.8.3. Ultrasonografi 24 2.8.4. Sintigrafi 25 2.9. Kedi Hipertiroidizminin Tedavisi 30 2.9.1. Antitiroidal İlaçlar 30 2.9.2. Cerrahi Tiroidektomi 32 2.9.3. Radyoaktif İyot Tedavisi 33 2.9.4. Besinsel Yönetim 38 3. GEREÇ VE YÖNTEM 42 3.1. Gereç 42 3.2. Yöntem 42 3.2.1. Klinik Muayene ve Ek Tetkikler 42 3.2.2. Total T4 ve Serbest T4 Hormonlarının Ölçümü 44 3.2.2.1. Kan Örneklerinin Alımı ve Hazırlanması 44 3.2.2.2. V-check V200 cihazı ile serum total T4 seviyelerinin ölçülmesi 44 3.2.2.2.1. Kullanım amacı……. 44 3.2.2.2.2. Test prensibi……. 44 3.2.2.2.3. Sağlanan materyaller 45 3.2.2.2.4. Depolama ve stabilite 45 3.2.2.2.5. Önlemler…………. 45 3.2.2.2.6. Numune alma ve hazırlama 46 3.2.2.2.7. Test prosedürü…. 46 3.2.2.2.7.1. İnkübe et ve oku…… 46 3.2.2.2.7.2. Hemen oku……….. 49 3.2.2.2.8. Sonuçların yorumlanması 53 3.2.3. In Vitro Ige Analizi 53 3.2.3.1. Test prensibi…… 53 3.2.3.2. Polycheck test içeriği 54 3.2.3.3. Polycheck alerji testinin uygulanması 55 3.2.3.4. Testin aşamaları.. 56 3.2.3.5. Sonuçların yorumlanması 64 3.2.4. İstatistiksel analizler 65 4. BULGULAR 67 4.1. Alerjen Spesifik Analiz Sonuçları 68 4.2. Test Grubu 70 4.2.1. Olgu 1’e Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 70 4.2.2. Olgu 2’ye Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 71 4.2.3. Olgu 3’e Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 72 4.2.4. Olgu 4’e Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 74 4.1.5. Olgu 5’e Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 75 4.1.6. Olgu 6’ya Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 77 4.1.7. Olgu 7’ye Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 78 4.1.8. Olgu 8’e Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 81 4.1.9. Olgu 9’a Ait Demografik ve Laboratuvar Bulgular 82 4.3. Kontrol Grubu 84 4.3.1. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 1 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular…….. 84 4.3.2. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 2 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 85 4.3.3. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 3 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 87 4.3.4. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 4 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 88 4.3.5. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 5 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 90 4.3.6. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 6 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 91 4.3.7. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 7 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 93 4.3.8. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 8 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 94 4.3.9. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 9 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 96 4.3.10. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 10 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 97 4.3.11. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 11 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……… 99 4.3.12. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 12 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 100 4.3.13. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 13 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular……. 102 4.3.14. Kontrol Grubuna Dahil Edilen 14 Numaralı Kedide Demografik ve Laboratuvar Bulgular…….. 103 5. TARTIŞMA 105 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 113 KAYNAKLAR 114 ÖZGEÇMİŞ 130

Bu çalışmada hafif-orta şiddette ishalli neonatal buzağılarda 95 mmol bikarbonat içeren ticari bir sodyum bikarbonat tabletin (Bi-Pill) kan asit-baz dengesine etkilerinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada 15 sağlıklı, 20 ishalli neonatal ( 28 gün) buzağı değerlendirildi. İshalin şiddetine göre buzağılara bir veya iki tablet Bi-Pill özel sondası ile uygulandı. Kan örnekleri, Vena jugularis'den sağlıklı buzağılarda bir kez, ishalli buzağılardan ise uygulama öncesi (0. saat) ve sonrası 1., 3., ve 6. saatte alındı. Kan gazları analizi, hasta başı kan gazı cihazı (Epoc, Epocal Inc. Kanada) ile gerçekleştirildi. Sağlıklı buzağılara göre, ishalli buzağıların 0. saat ortanca kan pH (7,244) ve HCO3 (22,30 mmol/L) düşük, ortanca baz durumunun (BD: -5,70 mmol/L) ise yüksek olduğu belirlendi. İshalli buzağılarda uygulama öncesine göre, Bi-Pill tablet uygulama sonrası 3. ve 6. saat pH ve HCO3 değerlerinin anlamlı (p

Amaç: Akut akciğer hasarı ve bunun daha ilerlemiş durumu olan akut solunum sıkıntısı sendromu halen daha tedavisi kesin olarak bulunamamış bir hastalıktır. Akut solunum sıkıntısı sendromu'nun şekillenmesinde reaktif oksijen türlerinin akciğer dokusunda hücresel hasara neden oldukları bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı ratlarda OA ile indüklenen akciğer hasarında antioksidan özelliği olduğu bilinen POM maddesinin etkilerini incelemektir. Materyal ve Metot: Bu çalışmada 24 adet Wistar ırkı erkek rat (200-250 gr) sağlıklı, kontrol, POM-150 ve POM-300 olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Uygulamadan 5 dakika önce kontrol grubundaki her rata 1 ml serum fizyolojik, POM gruplarında ise her rata distile suda 150 ve 300 mg/kg dozda hazırlanmış POM içeren 1 ml çözelti oral olarak uygulandı. Sağlıklı gruba sadece serum fizyolojik, kontrol ve POM gruplarına ise 50 ul OA+250 ul %1 BSA çözeltisi kuyruk veninden damar içi uygulandı. Uygulamadan 24 saat sonra yüksek doz anestezi altında ötenazi edilen ratlardan alınan akciğer dokusunda LPO ve GSH miktarı ile SOD ve KAT aktiviteleri ölçülmüştür. Bulgular: Yapılan çalışmada OA ile oluşturulan deney modelinde sağlıklı grup ile kıyaslandığında kontrol grubu akciğer dokusunda LPO, SOD ve KAT'ın önemli derecede arttığı (P

Mitral kapak hastalığı kardiyovasküler hastalıklar içerisinde küçük ve orta boy köpek ırklarında en sık görülen hastalıktır. Köpeklerde yaş, ırk, genetik gibi mitral kapak hastalığına yatkınlık yaratan faktörler belirtilse bile, serum eser element düzeyleri üzerine bir çalışma günümüze kadar yapılmamıştır. Bu çalışmada mitral kapak hastası köpeklerde hastalığın oluşumu ve şiddeti ile serum eser elementlerinin ilişkisi araştırıldı. Bu amaçla, 20'si sağlıklı ve 60'ı mitral kapak hastası toplam 80 köpek çalışmaya katıldı ve hasta grubundaki köpekler ACVIM klasifikasyonuna göre kendi içinde B (n:19), C (n:34) ve D (n:7) safhalarına ayrıldı. Köpeklere ait klinik, ekokardiyografik, elektrokardiyografik, radyografik muayeneleri, hemogram ve biyokimyasal analiz bulguları ile serum bakır, çinko, demir, magnezyum, mangan ve selenyum elementlerine ilişkin veriler değerlendirildi. Hasta gruplar ile sağlıklılar arasında serum eser element düzeyleri bakımından farklılıklar saptanmasına rağmen, bu bulgular tek yönlü varyans analizi testine göre gruplar arasında istatistiki önemlilik göstermedi. Serum, bakır, çinko, demir, magnezyum, manganez ve selenyum elementlerinin ilaç almayan köpeklerde mitral kapak hastalığının oluşumu ve şiddeti için bir marker olarak kullanılamayacağı sonucuna varıldı.Anahtar Kelimeler: Mitral Kapak Hastalığı, Eser Element, Ultrasonografi, Veteriner Hekimliği, Köpek Mitral valve disease is the most common disease among small and medium-sized dogs in cardiovascular diseases. Even if the predisposing factors for mitral valve disease such as age, race and genetics are mentioned in dogs, a study on serum trace element levels has not been studied yet. In this study, the relationship between the occurrence and severity of the mitral valve disease and serum trace elements were investigated in dogs. For this purpose, a total of 80 dogs, 20 healthy and 60 patients with mitral valve disease, participated in the study and dogs in the patient group were divided into B (n: 19), C (n: 34) and D (n: 7) stages according to the ACVIM classification. Clinical, echocardiographic, electrocardiographic, radiographic examinations; hemogram and biochemical analysis findings and the serum copper, zinc, iron, magnesium, manganese and selenium elements values were evaluated in dogs. Although there were differences in serum trace element levels between the patient and healthy groups, these findings did not show statistical significance among the groups according to one-way analysis of variance. It was concluded that serum, copper, zinc, iron, magnesium, manganese and selenium elements could not be used as a marker for the occurrence and severity of mitral valve disease in dogs that do not received drugs.Key Words: Mitral Valve Disease, Trace Element, Ultrasonography, Veterinary Medicine, Dog 161

Bu çalışmanın amacı; medroxyprogesteron asetat (MAP) içeren süngerlerleseksüel senkronizasyon uygulanmış koyunlarda süngerin uzaklaştırılması esnasında gebekısrak serum gonadotropini (PMSG) ve azaltılmış doz ya da tam doz prostaglandin f2alfa (Pgf2α) enjeksiyonunun koyunlarda bazı reprodüktif parametreler üzerine olanetkilerinin araştırılmasıdır. Çalışma grubunu yarım koyun dozu Pgf2 kullanılan Agrubunda 116 baş şişek ve tam koyun dozu Pgf2α kullanılan B grubunda 122 şişekolmak üzere iki grupta toplam 238 baş İvesi koyunu oluşturmuştur. Gebe şişek sayısı A,B gruplarında ve toplamda sırasıyla 78 (%67.2), 88 (%72.1) ve 166 (% 69.7) olarakkaydedilirken A ve B grupları ile toplamda gebe olmayan şişek sayıları 38, 34 ve 72olarak kaydedilmiştir (P0.05). A,B gruplarında ve toplamda atık olan kuzu sayısı (ölü kuzu sayısı) sırayla 3, 8 ve 11 iken,atık kuzu oranları ise %3.8, %9.5 ve %6.7 olarak belirlenmiştir (P>0.05). Çoğuz doğumoranları A, B grupları ile toplamda %5.3, %16.7 ve %11.7 olarak belirlenmiştir (P 0.05). The number of sheep in givingbirth in A, B and total groups were detected as 75, 78 and 153, respectively. Single birthswere determined in A, B groups and totally 71, 57 and 128 respectively. Twin births weredetermined in groups A, B and totally as 4, 12 and 16 respectively. In group B, one ewegave triplet. Fertility was determined as 68.1%, 68.9% and 68.5% in groups A, B andtotally respectively (P> 0.05). The number of stillbirths (dead lambs) in groups A, B andtotally were 3, 8 and 11, while stillbirth lamb rates were 3.8%, 9.5% and 6.7% respectively(P> 0.05). The mean multiple birth rates were found to be 5.3%, 16.7% and 11.7%,respectively in groups A, B and totally (P

Bu çalışmada, 2017-2018 yılları arasında Kars yöresinde mezbaha ve kesimevlerinden temin edilen pnömonili 250 koyun akciğeri ile sağlıklı görünümlü 30 koyun akciğer örneğinde Mikoplazma etkenlerinin kültürel ve moleküler yöntemlerle araştırılması amaçlandı. Kültürel analizi Mycoplasma Agar ve Mycoplasma Broth besiyerlerinde yapılan pnömonili 250 koyun akciğerlerinin 26' sından (%10.4) etken izolasyonu gerçekleştirilirken bunların tümü cins spesifik PCR ile Mycoplasma spp. olarak tanımlandı. Sağlıklı görünümlü koyun akciğerlerinden etken izole edilemedi. 16S rRNA gen bölgesinin amplifikasyonunu hedef alan primerlerin kullanıldığı tür spesifik PCR analizi ile örneklerin 12' si (%46.15) Mycoplasma ovipneumoniae ve 4' ü (%15.38) Mycoplasma arginini olarak identifiye edildi. Örneklerin 2' sinde (%7.69) M. ovipneumoniae ve M. arginini eş zamanlı olarak belirlendi. Mycoplasma spp. olarak tanımlanan 8 (%30.76) izolat ise araştırılan türler (M. ovipneumoniae ve M. arginini) yönünden negatif saptandı. Tanımlanan izolatlardan 22' sinin (%84.61) 16S rRNA geninin kısmi dizi analizi başarılı bir şekilde gerçekleştirildi ve sekans sonrası izolatların 11' i M. ovipneumoniae, 4' ü M. arginini olarak tanımlandı. Tür spesifik PCR ile M. ovipneumoniae ve M. arginini' nin eş zamanlı belirlendiği 2 örnek ise sekansı sonrası M. arginini olarak tanımlandı. Cins spesifik PCR ile Mycoplasma spp. olarak tanımlanan 5 izolat ise sekans analizi sonucu Mycoplasma bovigenitalium olarak identifiye edildi. Sonuç olarak, 16S rRNA gen bölgesinin sekans analizi sonrası 22 izolatın 11' i (%50) M. ovipneumoniae, 6' sı (%27.27) M. arginini ve 5' i (%22.72) M. bovigenitalium olarak identifiye edildi ve sekansı yapılan izolatların herbiri kendilerine özgü erişim numaraları ile NCBI veri bankasına kaydedildi. Tür spesifik PCR yöntemiyle identifiye edilen Mycoplasma türleri ile 16S rRNA gen bölgesinin sekansı sonrası elde edilen türler büyük uyum içerisinde saptandı. 16S rRNA sekans analizine göre 22 Mycoplasma izolatı için komşu birleştirme yöntemi ile oluşturulan dendogram ve evrimsel ilişki sonucu izolatların tamamının Hominis filogenetik grubu içerisinde yer aldığı ve M. ovipneumoniae, M. arginini ve M. bovigenitalium olmak üzere üç temel kümede toplandığı görüldü. Bu kümelere bakıldığında M. arginini ve M. bovigenitalium izolatları iki ayrı filogenetik pozisyon almalarına rağmen birbirlerine olan yakınlıkları, M. ovipneumoniae izolatlarına olan filogenetik yakınlıklarından daha fazladır. Sonuç olarak, Kars yöresinde mezbaha ve kesimevlerinden temin edilen pnömonili koyun akciğerlerinde Mikoplazma prevalansı %10.4 olarak saptandı. Mikoplazma kaynaklı solunum sistemi hastalıklarının koyun yetiştiriciliği temelli ekonominin uygulanabilirlik ve sürdürülebilirliği üzerine olumsuz etkileri düşünüldüğünde bu çalışmada elde edilen Mikoplazma pozitifliği önemli ölçüdedir. Çalışmada, M. ovipneumoniae predominant tür olarak saptandı ve bunu M. arginini ve M. bovigenitalium izledi. Bu veriler koyun pnömonilerinde M. bovigenitalium ile ilgili ilk ulusal ve uluslararası bildirimdir. Koyunlara ait çeşitli enfeksiyöz vakalardan M. bovigenitalium' un artan bildirimleri bu etkenin konak spektrumuna koyunların da eklenmesi gerekliliğini ortaya çıkardı. İzolasyon ve moleküler identifikasyon testlerinin beraber yürütüldüğü bu çalışmada bulgular mikrobiyoloji alanında modern teknolojinin son ürünü olan sekans analizi sonuçları ile büyük uyum gösterdi. Kolay ve ucuz erişim imkanı ve ergonomik oluşu ile dizi analizi yönteminin Mikoplazma etkenlerinin teşhisi ve filogenetik analiz çalışmalarında fayda sağlayacağı ve bu yöntemlerin konvansiyonel yöntemlere kolaylıkla entegre edilebileceği öngörülebilir. In this study, it was aimed to investigate Mycoplasma species by cultural and molecular methods in 250 pneumonic and 30 healthy appearanced sheep lungs obtained from slaughterhouse and butcheries in Kars region between 2017 and 2018. Mycoplasma isolation was achieved in 26 (10.4%) of 250 sheep lungs with pneumonia in Mycoplasma Agar and Mycoplasma Broth media and all isolates were identified as Mycoplasma spp. by genus specific PCR. Mycoplasma spp. could not be isolated from the lungs of healthy-looking sheep. Species-specific PCR analysis using primers targeting the amplification of the 16S rRNA gene region identified 12 (%46.15) of the isolates as Mycoplasma ovipneumoniae and 4 (%15.38) as Mycoplasma arginini. M. ovipneumoniae and M. arginini were determined simultaneously in 2 (7.69%) of the samples. Eight isolates (30.76%) identified as Mycoplasma spp. were found to be negative for the investigated species (M. ovipneumoniae and M. arginini). The partial sequence analysis of the 16S rRNA gene of 22 (84.61%) of the identified isolates was performed successfully and 11 of the isolates were identified as M. ovipneumoniae and 4 as M. arginini. Two samples simultaneously identified as M. ovipneumoniae and M. arginini by species-specific PCR were furthure identified as M. arginini after the sequence analysis. Five isolates, identified as Mycoplasma spp. by genus-specific PCR, were identified as Mycoplasma bovigenitalium as the result of sequence analysis. As a result, after the sequence analysis of the 16S rRNA gene region, 11 (50%) of the 22 isolates were identified as M. ovipneumoniae, 6 (27.27%) as M. arginini and 5 (22.72%) as M. bovigenitalium. Each of the isolates was recorded in the NCBI database with their unique accession numbers. The species obtained after the sequence of the 16S rRNA gene region with Mycoplasma species identified by species-specific PCR are in great agreement. As a result of the dendogram and evolutionary relationship generated by the neighboring joining method for the 22 Mycoplasma isolates by 16S rRNA sequence analysis, all of the isolates were found in the Hominis phylogenetic group and were collected in three main clusters as M. ovipneumoniae, M. arginini and M. bovigenitalium. In these clusters, M. arginini and M. bovigenitalium isolates have two distinct phylogenetic positions, but their proximity to each other is higher than those for M. ovipneumoniae isolates. As a result, the prevalence of Mycoplasma in the pneumonic lungs obtained from slaughterhouse and butcheries in Kars region was found as 10.4%. When considering the material adverse effect of Mycoplasma-induced respiratory system diseases on the feasibility and sustainability of sheep breeding-based economy, the Mycoplasma positivity obtained in this study is not to be underestimated. M. ovipneumoniae was determined as predominant species and followed by M. arginini and M. bovigenitalium. These data are the first national and international reports on M. bovigenitalium in sheep pneumonia. The increased notifications of M. bovigenitalium from various infectious cases of sheep revealed the necessity of adding sheep to the host spectrum of this species. In this study, where isolation and molecular identification tests were carried out together, the findings showed great agreement with the results of sequence analysis which is the final product of modern technology in microbiology. With its ergonomic features and easy and inexpensive accessibility, it can be predicted that the sequence method will be useful in the diagnosis and phylogenetic analysis of Mycoplasma agents and it can be predicted that this method can be easily integrated into conventional techniques. 98

Bu tez çalıĢması, Ağrı Et ve Süt Kurumu Et Kombinasında kesilen farklıgenotip sığırların kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıĢtır.ÇalıĢmada, Ağrı ilindeki ailesel iĢletmelerde yetiĢtiriciliği yapılan, sağlıklı, 1-12yaĢlı, 139 baĢ diĢi ve 63 baĢ erkek olmak üzere toplam 202 baĢ sığırın kesim kayıtlarıkullanılmıĢtır. Kesimi yapılan sığırların genotipe göre dağılımı 88'i EsmerMelezi(MM), 46'sı Simental Melezi (SM), 30'u Doğu Anadolu Kırmızısı (DAK),20'si Yerli Kara (YK), 18'i Yerli Kara Melezi (YKM) genotipi oluĢturmuĢtur. EsmerMelezi, Doğu Anadolu Kırmızısı, Yerli Kara Melezi, Simental Melezi ve Yerli Karagenotipi sığırların kesim öncesi canlı ağırlık ortalamaları sırasıyla 362.56, 341.10,329.44, 433.26 ve 249.70 kg; karkas ağırlığı ortalamaları 185.52, 171.57, 163.06,265.50 ve 125.60 kg; deri ağırlığı ortalamaları sırayla 17.98, 17.68, 17.44, 17.68,16.36 kg; baĢ ağırlığı ortalamaları 11.63, 10.67, 10.87, 13.02, 9.36 kg; dört ayakağırlığı ortalamaları 8.76, 7.99, 7.96, 9.58, 8.44 ve 7.02 kg; dört mide+barsak (dolu)ağırlıkları ortalamaları 51.25, 51.52, 50.88, 50.22, ve 44.76 kg ile karkas randımanortalamaları sırasıyla % 50.67, 50.04, 50.09, 59.80 ve 47.99 olarak saptanmıĢtır.Cinsiyete göre diĢi ve erkeklerde canlı ağırlık ortalamaları sırasıyla 340.05 ve 408.33kg, karkas ağırlığı 169.83 ve 246.57 kg, deri ağırlığı 17.84 ve 17.27 kg, baĢ ağırlığı10.91 ve 12.83 kg, ayak ağırlığı 8.17 ve 9.48 kg, dört mide+barsak (dolu) ağırlıkları50.92 ve 49.19 kg ve karkas randımanı ortalamaları % 49.59 ve % 58.39 olarakbelirlenmiĢtir. Cinsiyetin canlı ağırlık, karkas ağırlığı ve karkas randımanı üzerindekietkisi istatistikî olarak önemli (P0,05). Genotipe göre canlı ağırlık, karkas, deri, baĢ vedört mide+barsak(dolu)ağırlıkları ve karkas randımanı bakımından farklılıklarönemli olurken, diğer özellikler bakımından önemsiz olmuĢtur ( P>0,05). YaĢa göre IXise gruplar arasında canlı ağırlık bakımından farklılık önemli olurken (P0,05). Sonuç olarak; Ağrı ili Et ve Süt kurumunda, Ağrı ve çevresinden getirilensığır ırklarına ait kesim ve karkas özelliklerinin, cinsiyet, genotip ve yaĢa göredeğerlendirildiği bu çalıĢmada, cinsiyete ve farklı genotiplere göre canlı ağırlık,karkas ağırlığı ve karkas randımanı özellikleri arasındaki farklılıklar genelde önemlibulunurken, yaĢa göre ise genellikle önemsiz bulunmuĢtur. ÇeĢitli genotipleriçerisinde ise, özellikle yerli ırklarımızdan olan Yerli Kara ile kombine verimli birgenotip olan Simental Melezi sığırlar arasında önemli farklılıklar bulunurken, YerliKara ve melezleri ile Doğu Anadolu Kırmızısı, Esmer Melezleri arasında elde edilensonuçlar bakımından canlı ağırlık, karkas ve baĢ ağırlıkları hariç, istatistiksel birfarklılık bulunmamıĢtır. Buna göre daha karlı ve ekonomik bir besi için cinsiyetegöre erkek, genotipe göre ise yerli ırklar yerine kombine verimli genotipler veyabunların melezlerinin özellikle de Simental genotipinin tercih edilmesinin daha iyiolacağı düĢünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Sığır, Genotip, Kesim ve Karkas Parametreleri, Et ve Sütkurumu This study was carried out in order to determine the slaughter and carcasscharacteristics of different genotype of cattle slaughtered at the Meat and Milk BoardAğrı Meat Processing Plant. In the study, a total of 202 animals, 139 females and 63males, which were bred by the public and were healthy and 1-12 aged were usedrecording cattle slaughtered. According to genotype of cattles were slaughteredwhich 88 of these animals were Esmer Crossbreed, 46 were Simental Crossbreet(SM), 30 were Eastern Anatolian Red (DAK), 20 were Native Black, 18 were NativeBlack Cross (YKM) were used. The average live weight of the Esmer Crossbreet,Eastern Anatolian Red, Native Black Cross, Simental Crossbreet, Esmer, NativeBlack cattle were found to be respectively 362,56, 341.10, 329.44, 433.26 ve 249.70kg; their carcass weights were 185.52, 171.57, 163.06, 265.50 ve 125.60 kg; theleather weights were 17.98, 17.68, 17.44, 17.68, 16.36 kg; the head weights were11.63, 10.67, 10.87, 13.02, 9.36 kg; the foot weights were 8.76, 7.99, 7.96, 9.58, 8.44ve 7.02kg; the internal organ weights were 51.25, 51.52, 50.88, 50.22, ve 44.76 kgand the carcass yields were found as %50.67, %50.04, %50.09, %59.80 ve %47.99According to sex, females and males were determined to have live weights ofrespectively 340.05, 408.33 kg; their carcass weights were 169.83 ve 246.57 kg, theskin weights were 17.84 ve 17.27 kg, the head weights were 10.94, 12.83 kg, the footweights were 10.91 ve 12.83 kg, the internal organ weights were 50.92, 49.19 kg andthe carcass yields were found as 49.59% and 58.39%. The effect of gender on liveweight, carcass weight and carcass yield was significant (p 0.05). According to the breed, thedifferences in terms of live weight, carcass, head and internal organ weights wereimportant, while other parameters were insignificant (p>0.05). For age, nosignificant difference was found between groups in terms of slaughter and carcass XIparameters (p> 0.05). As a result; in this study, at the Meat and milk Ağrı Institution,in which the slaughter and carcass characteristics of cattle were evaluated while itwas found significant the differences between characteristics of live weight andcarcass weight according to sex and different genotype, ıt was generally found insignificant due to age. There are significant differences among the various races,especially between Native Black which is one of our natives breeds and SimentalHybrid cattle which is a combined fertile breed while it was found no significantdifference between Native Black and its hybrids, and Eastern Anatolian Red,Montofon, and its hybrids, except for head weights. Accordingly, it is thought thatfor a more profitable and economic fattening, male according to gender butaccording to breed, combined fertile breeds and their hybrids, especially Simentalrather than native ones would be better.Key Words: Cattle, Genotype, Slaughter and Carcass Parameters, Meat And MilkInstitution 55

Sunulan tez çalışması D2 spesifik bir dopamin antagonisti olan Sülpirid'in aşım sezonu dışındaki prepubertal dişi kuzularda oluşturduğu reprodüktif değişikleri belirlemek ve Sülpirid'in reprodüktif amaçlı kullanımını değerlendirmek amacıyla gerçekleştrilmiştir.Yapılan çalışmada 12 adet 1-3 yaşında Merinos ırkı koç ve 60 adet 7-9 aylık yaşta Merinos ırkı kuzu kullanıldı. Hayvanlar rastgele Sülpirid (n=30) ve kontrol grubu (n=30) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Sülpirid grubunda bulunan hayvanlara 0.6 mg/kg dozda Sülpirid günde 2 kez (sabah-akşam) subkutan olarak uygulandı. İlaç uygulamasına 9 gün boyunca devam edildi. Çalışmaya dâhil edilen hayvanlardan kontrol ve Sülpirid grubundan rastgele 10'ar hayvan belirlenerek 1. ve 3. Sülpirid uygulaması sonrasındaki 6. saate kadar sık örnekleme yapıldı. Sık örnekleme sırasında alınan kan örnekleri içerisinden belirlenen saatlerde LH ve FSH ölçümü yapıldı. Tekrarlı Sülpirid uygulaması süresince tüm hayvanlardan her ilaç uygulaması öncesinde ve sonrasındaki 4. saatte kan alındı. Uygulama sonrasında Sülpirid ve kontrol grubundan östrus belirtisi göstermeyen rastgele 6'şar hayvan seçilerek tekrarlı uygulama süresince alınan örneklerde LH ve östrojen ölçümü yapıldı. Uygulamanın bittiği gün ve 7 gün sonra ovulasyonları değerlendirmek amacıyla tüm hayvanlarda progesteron ölçümü yapıldı. Uygulama süresince östrus tespiti amacıyla günde 2 kez (sabah-akşam) 1'er saat koç katımı yapıldı.Sık örnekleme sonucunda 10'ar hayvanda LH salınım sıklığının (Kontrol 0,80 ve 0,50 dalga/3saat, Sülpirid 1,30 ve 1,10 dalga/3saat), ortalama LH seviyesinin (Kontrol 0,47 ve 0,20 ng/ml, Sülpirid 1,22 ve 1,04 ng/ml) ve en yüksek LH (Kontrol 0,73 ve Sülpirid 1,42 ng/ml) seviyelerinin belirgin şekilde Sülpirid uygulanan grupta daha yüksek olduğu görüldü (p0,05). FSH seviyesindeki değişimler incelendiğinde Sülpirid grubunda FSH seviyesinin 3. ölçümde kontrol grubundan daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel olarak FSH seviyelerinde bir farklılık görülmedi (p>0,05). Östrojen seviyelerinde ise iki grupta da belirgin bir yükseliş olmadığı görüldü. Progesteron seviyeleri değerlendirildiğinde Sülpirid grubunda (%90) ovulasyon/lüteinizasyon oranının belirgin şekilde kontrol grubundan (%32) daha yüksek olduğu tespit edildi (p0,05) was found. When the changes in the FSH levels were observed, no statistically significant difference was found (p>0,05) despite the higher FSH level in the Sulpiride group in the third measurement. No remarkable increase in the estradiol levels was observed in either of the two groups. The analysis of the progesterone levels yielded that the ratio of ovulation/luteinization was remarkably higher in the Sulpiride group (90%) than the control group (32%) (p

Bu araştırmada sıçanlarda lipopolisakkarit (LPS) ile oluşturulan yangıya karşı 15-deoksi-Δ12,14-Prostaglandin J2(15d-PGJ2)'nin yangı önleyici etkisinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada her grupta 18 adet olmak üzere toplam 72 adetWistar Albino erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlara ad libitum pelet yem ve su verildi. Kontrol, 15d-PGJ2, LPS ve 15d-PGJ2+LPS olmak üzere toplam 4 grup oluşturuldu. Kontrol grubuna 4 gün süreyle periton içi (pi) % 0,1 dimetilsülfoksit (DMSO) içeren serum fizyolojik verildi. 15 d-PGJ2 grubuna 3 gün süreyle pi 40 µg/kg/ca/gün 15d-PGJ2, LPS grubuna tek doz (4.gün) pi 15 mg/kg/ca LPS uygulandı. 15d-PGJ2+LPS'nin birlikte verildiği gruba ise 3 gün önceden 40 µg/kg/ca/gün 15d-PGJ2, 4.gün tek doz LPS 15 mg/kg/ca miktarlarında verildi. Lipopolisakkarit uygulaması sonrasında her gruptan rastgele seçilen 6'şar hayvandan 4., 8. ve 24. saatlerde kan ve karaciğer-böbrek örnekleri alındı. Serum örneklerinde alanin aminotransferaz (ALT) ve aspartat aminotransferaz (AST), kreatinin, albümin ile tümör nekroz faktör-alfa (TNF-α), interlökin-1beta (IL-1β), IL-6, indüklenen nitrik oksit sentaz (iNOS) ve siklooksijenaz enzim-2 (COX-2) düzeyleri ölçüldü. Ayrıca karaciğerve böbrek örneklerinde histopatolojik incelemeler yapıldı. Çalışmada LPS verilen grup kontrol grubu ile karşılaştırıldığında AST, ALT ve kreatinin değerlerinde önemli düzeyde bir artış (p

Su sakağısı, atlarda S.equi (S.equi subsp. equi)'nin neden olduğu akut seyirli, bulaşıcı ve irinli lenfadenitisle karakterize bir hastalıktır. Hastalık genellikle genç taylarda görülür ve hastalıkta üst solunum yolu ile ilgili bölgesel lenf nodüllerinde veya ender olarak da generalize formda apseleşme görülür.Hastalık tüm yaşlardaki tektırnaklıları etkiler. Bu çalışma da atlardan kültür yoluyla S. equi izolasyonu ve bu suşların PCR ile moleküler olarak identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık profillerinin saptanması amaçlandı. Bu amaçla 60 attan alınan burun svabı ve trakeal yıkantı sıvısı örnekleri kullanıldı. 60 örneğin kültür yoluyla incelenmesi sonucunda 22'sinden (%36) Streptokok izolasyonu gerçekleştirildi. İzole edilen 22 suşun, 3'ü (%19,1) S. equi, 19'u (%20,6) S. zooepidemicus olarak identifiye edildi. İzole edilen suşların SodA gen bölgesinin amplifikasyonu sonucunda 3 adet S. equi ve 19 adet S. zooepidemicus suşlarının tamamında 230 bp'lik bantlar gözlendi. S. equi etkenlerinin tür düzeyinde identifikasyonu için yapılan, SeeI gen bölgesinin amplifikasyonu sonucunda 520 bp'lik bant görüldü. İzole edilen 22 adet suşun tamamı moleküler olarak olarak doğrulandı. Bu suşların yapılan antibiyogram testi sonucunda Trimetoprim-Sulfametoxazol, Enrofloxacin, Teicoplanin, İmipenem'e, bütün suşlar duyarlı bulundu. Clindamycin, Neomycin, Vancomycin, Gentamicin, Cefoxitin, Penicilin G, Kanamycin, Streptomycin, antibiyotiklerine ise daha az oranda duyarlılık saptandı.Sonuç olarak, S. zooepidemicus'un hastalığın etiyolojisinde rol oynayabileceği ve bu nedenle etkenin göz ardı edilmemesi gerektiği, S. zooepidemicus ve S. equi'nin identifikasyonunda PCR testinin yararlı olduğu görüldü. Antibiyogram testi sonucunda, özellikle aminoglikozidlere karşı bir direncin bulunduğu tespit edildi. Strangles is a contagious and acut disease of horses characterized by suppurative lymphadentis and caused by Streptococcus equi subsp. equi. The disease is usually seen in young foals and there is abscessation in lymph nodes of upper respiratory system and rarely it is in generalized abscessation form. Strangles affects equines of all ages. In this study, it was aimed to isolate S. equifrom horses and perform molecular identification of the agent by PCR. It was also planned to determine antibiotic sensitivity profiles of the isolates. For this purpose, tracheal washings and nasal swabs were collected from 60 horses. At the end of cultural studies, a total of 22 (36%) Streptococci isolation were made. Out of 22 isolated strains tested, 3 (19.1%) and 19 (20.6%) were identified as S.equi and S. zooepidemicus, respectively. All isolates were verified by PCR. Amplification of SodA gen region of isolated strains yielded 230 bp DNA bands in agarose electrophoresis in both 3 S.equi and 19 S.zooepidemicus isolates. For species level molecular identification, amplification of SeeI gen region was made by using specific primers and 520 bp DNA bands were observed in gels under UV light. According to the antibiotic sensitivity test results, all isolates were sensitive to Trimetoprim-Sulfametoxazol, Enrofloxacin, Teicoplanin, Imipenem, sensitivity to Clindamycin, Neomycin, Vancomycin, Gentamicin, Cefoxitin, Penicilin G, Kanamycin, Streptomycin was found relatively less.At the end of the study, it was concluded that S. zooepidemicus could play a role in the disease besides S.equi and therefore, this should be taken for consideration. It was also noted that PCR for molecular identification for S.equi and S.zooepidemicus might be a useful tool. Antibiotic sensitivity test showed that there is a resistance to especially aminoglycosides. 48

Amaç: Tick Borne Ensefalit Virüs (TBEV) infeksiyonu, vektörlerle bulaşan önemli bir zoonotik hastalıktır. Bu çalışmada, geçtiğimiz yıllarda Kene-Kaynaklı insan vakalarının gözlendiği Türkiye'nin Orta Karadeniz bölgesindeki ruminantlardan (sığır, koyun ve keçi) toplanan sert keneler, kan ve serum örnekleri TBEV'e spesifik RNA ve IgG antikorlarının varlığı açısından incelendi.Materyal ve Metot: Orta Karadeniz bölgesinde serbest otlayan 509 koyun (556 havuz), 93 sığır (99 havuz) ve 106 keçiden (124 havuz) 2016 Mart ve Temmuz ayları arasında toplam 2625 kene ve 708 kan örneği toplandı. Ayrıca, aynı bölgede sığır, keçi ve koyundan 460 serum örneği toplanıldı ve serumlar ELISA kullanılarak TBEV antikorlarının varlığı açısından analiz edildi. Toplanan kene ve tam kan örnekleri ise rRT-PCR metodu ile viral nükleik asit varlığı araştırıldı.Bulgular: Dokuz kene türü tespit edildi ve en fazla bulunan kene türleri % 32,4 (850/2625) Rhipicephalus turanicus ve % 27,2 (715/2625) Haemaphysalis sulcata'dır. Kan ve kene örneklerinde TBEV genomik RNA'sı saptanamazken, ELISA ile test edilen 460 sığır, keçi ve koyun kan serum örneklerinin 83'ü (%18,4), TBEV için antikor-pozitif bulundu. TBEV enfeksiyonu için türlere göre serolojik değerlendirmede, TBEV IgG antikoru 198 sığır serumunun 61'inde (% 30,8), 115 keçi serumunun 7'sinde (% 6,1) ve 147 koyun serumunun 15'inde (% 10,2) pozitif bulundu. Şehirler için pozitiflik oranları ise Samsun'da % 12,7, Sivas'da % 35,2 ve Tokat'ta % 13,2 olarak belirlendi.Sonuç: Kan ve kene örneklerinden TBEV RNA'sını tespit edilememesine rağmen, bu çalışmada TBEV antikorlarının varlığı ELISA ile doğrulandı. TBEV'in varlığı ve/veya yaygınlığı ile ilgili farklı kene türlerinin rolü hakkında daha fazla çalışma yapılmasının gerekli olduğu sonucuna varıldı. Bu ülkemizde evcil hayvanlarda TBEV varlığı hakkında yapılan ilk çalışmadır.Anahtar Kelimeler: Keçi; Koyun; rRT PCR; Sığırlar; TBEV; Türkiye Aim: Tick-borne encephalitis virus (TBEV) infection is a important zoonotic disease transported by vectors. In this study, the hard ticks, blood and serum samples collected from ruminants (cattle, sheep and goat) in middle Black Sea region of Turkey where Tick-Borne human cases were observed in the past years were surveyed for the presence of RNA and specific IgG antibodies from TBE virus (TBEV). Material and Method: A total of 2625 ticks and 708 whole blood samples were collected between March and July of 2016 and 2017 from 509 sheep (556 pools), 93 cattle (99 pools) and 106 goat (124 pools) grazing in the middle Black Sea region. In addition, a total of 460 serum samples were collected from cattle, goat and sheep in the same region and the sera were analysed for the presence of antibodies to TBEV using ELISA. The presence of viral nucleic acid was investigated from collected tick and whole blood samples by rRT PCRResults: Nine tick species were identified and the most abundant were Haemaphysalis sulcata 32.4% (850/2625) and Rhipicephalus turanicus 27.2% (715/2625). No TBEV genomic RNA was found in blood and tick samples. However, 83 of 460 cattle, goat and sheep blood serum samples tested were antibody-positive for TBEV by ELISA. Serological examination of serum samples for anti- TBEV infection revealed that TBEV IgG antibody was present in 61 of 198 (30.8%), 7 of 115 (6.1%) and 15 of 147 (10.2%) cattle, goat and sheep, respectively. Positivity rates for the provinces varied and were as follows: Samsun 12.7%, Sivas 35.2% and Tokat 13.2%.Conclusion: While we did not detect TBEV RNA in blood and tick species, the presence of TBEV antibodies was confirmed by ELISA surveyed in this study, continued efforts may reveal more information about the role of different tick species in TBEV maintenance and/or dissemination in the region. This is the first study on TBEV in domestic animals in TurkeyKeywords: Cattle; Goat; rRT PCR; Sheep; TBEV; Turkey 46

İshal yeni doğan buzağılarda çok önemli bir sorundur. Farklı viral, bakteriyel ve paraziter etkenler buzağılarda gastrointestinal problemlere neden olabilir. Buzağıların rotavirus enfeksiyonu, akut seyirli, yüksek morbidite ve mortalite, şiddetli gastroenteritis ile karakterize dünya genelinde yaygın olan en önemli viral hastalıklarından biridir. Hastalık etkeni kübik simetrili, zarfsız, çevre şartlarına dayanıklı ve çok bulaşıcı bir RNA virusudur. Bu çalışma, Şanlıurfa ilinde doğal enfekte ishalli buzağıların dışkılarında Ag ELISA test kiti kullanılarak rotaviral antijenlerin tespiti amacıyla yapıldı. Bu amaç için, Şanlıurfa ilinde farklı süt sığırcılığı işletmelerinde bulunan 94 adet ishal semptomlu buzağıdan dışkı örneği toplandı. Ticari Ag ELISA tanı testi ile incelenen 94 adet örnekten 21 adedi (%22.34) rotaviral antijenler yönünden pozitif, 73 adedi (%77.66) ise negatif olarak tespit edildi. Araştırma sonucunda, Şanlıurfa ilinde buzağıların ishal olgularında rotavirusların varlığı ve önemi ortaya konuldu. Diarrhea is a very important problem in neonatal calves. Different viral, bacterial and parasitic agents can cause gastrointestinal problems in calves. Rotavirus infection of calves is one of the most important viral diseases which are common worldwide characterized by acute disease, high morbidity and mortality, severe gastroenteritis. Agent of disease, a disease-causing, icosahedral symmetry, non-enveloped, environmental-resistant and highly contagious RNA virus. This study was carried out in order to determine rotaviral antigens by using Ag ELISA diagnostic kit in faeces of naturally infected diarrhea calves. For this purpose, fecal samples were collected from 94 calves with diarrhea symptoms in Şanlıurfa province. Of the 94 samples examined by commercial Ag ELISA diagnostic test, 21 (22.34%) were positive for rotaviral antigens and 73 (77.66%) were negative. As a result of the study, the presence and importance of rotaviruses in diarrhea cases of calves in Şanlıurfa province was revealed. 52

Ruminantlarda konjenital anomali olgularıyla sıklıkla karşılaşıldığı ve bunların büyük bir bölümünü sindirim sistemi anomalilerinin oluşturduğu çeşitli araştırmacılar tarafından rapor edilmiştir. Kliniğimize getirilen ve çalışma kapsamına alınan 60 atresia koli' li olguların preoperatif, intraoperatif ve postoperatif bulguları değerlendirilmiştir. Preoperatif laboratuvar analizleri kapsamında; buzağıların vena jugularisinden tam kan analizi amacıyla 2ml'lik EDTA'lı tüplere, kan gazları analizi için lityum heparin içeren kan gazı enjektörüne ve pıhtılaşma faktörleri (PT, APTT ve FİB) için 2 ml'lik sitratlı tüplere kan alınıp analiz edilmiştir. Analizler hemogram cihazı (Diatron Abacus Junior Vet 5), kan gazı cihazı (Irma Trupoint Kan Gazı Analizörü), koagulasyon cihazı(Bejing Precil 4 kanallı yarı otomatik koagülometre cihazı, Guanzgzhou) ile gerçekleştirildi. Elde edilen analiz sonuçları SPSS 22.0 istatistik programıyla değerlendirilmiş olup sağlıklı ve atresia koli'li buzağılar arasındaki farklılıklar Independent T- testi ile belirlenmiş, parametrelerin normal dağılım göstermemesi sebebiyle nonparametrik test olan Mann Whitney U testi ile değerlendirilmiştir. İstatistiksel en küçük anlamlılık düzeyi olarak p

Bu çalışmada farklı konsantrasyonlarda siklofosfamid (CP) verilen ratlarda sodyum selenitin karaciğer ve böbrek dokularında metallothionin (MT) ekspresyonu üzerine olan etkinliği araştırıldı. Bu amaçla çalışmada toplam 48 adet, ağırlıkları 200±10 gram olan erişkin Wistar Albino ırkı dişi rat kullanıldı. Çalışmada gruplandırma; Grup I (Kontrol grubu; diğer gruplarda patolojik ve immunohistokimyasal değerlendirmeleri karşılaştırmak amacıyla uygulama süresi boyunca hiçbir şey uygulanmadı), Grup II (CP grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 1 gün süre ile her hayvana intraperitoneal olarak 200 mg/kg/gün CP uygulandı), Grup III (Sodyum Selenit grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 1 gün boyunca her hayvana intraperitoneal olarak günlük 1 mg/kg dozda sodyum selenit uygulandı), Grup IV (Sodyum Selenit grubu + CP grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 1 gün süre ile her hayvana günlük 1 mg/kg sodyum selenite ilaveten, 200 mg/kg/gün dozda CP intraperitoneal olarak uygulandı), Grup V (CP grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 35 gün süre ile her hayvana intraperitoneal olarak 5 mg/kg/gün CP uygulandı), Grup VI (Sodyum Selenit grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 35 gün boyunca her hayvana intraperitoneal olarak günlük 1 mg/kg dozda sodyum selenit uygulandı), Grup VII (Sodyum Selenit grubu+CP grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 35 gün süre ile her hayvana günlük 1 mg/kg intraperitoneal sodyum selenite ilaveten, 5 mg/kg/gün dozda CP intraperitoneal olarak uygulandı) ve Grup VIII (Kontrol grubu; bu gruptaki deney hayvanlarına 35 gün süre boyunca patolojik ve immunohistokimyasal değerlendirmeleri karşılaştırmak amacıyla uygulama süresi boyunca hiçbir şey uygulanmadı) olmak üzere 8 farklı grup ve her grupta da 6 hayvan olacak şekilde yapıldı. Çalışmanın sonunda alınan karaciğer ve böbrek örnekleri histopatolojik, ve immunohistokimyasal incelemeler için kullanıldı. Yüksek dozda CP ile birlikte eş zamanlı olarak sodyum selenit verilen gruplarda histopatolojik bulguların şiddeti, yalnızca CP verilen gruba göre anlamlı bir şekilde düşük bulundu. Ayrıca bu gruplardaki dokulara ait MT ile ilgili immunohistokimyasal bulgular ile histopatolojik bulguların şiddeti değerlendirme açısından paralellik gösterdi. Düşük dozda 35 gün süre ile CP ile birlikte eş zamanlı olarak sodyum selenit verilen gruplarda histopatolojik ve immunohistopatolojik bulguların şiddeti, yalnızca CP verilen gruba göre düşük olmasına rağmen istatiksel olarak anlamlı değildi. Çalışmamızda bir gün süre ile yüksek dozda uygulanan CP’nin toksik etkilerine karşı, kuvvetli antioksidan özelliklere sahip sodyum selenit’ in koruyucu alternatif bir kimyasal madde olarak kullanılabileceği görüldü. The aim of this study was to investigate the protective effects of Sodium Selenite, which have strong antioxidant properties, against the toxic effects of high dose cyclophosphamide on liver and kidney of rats. Fort this purpose, overall 48 adult Wistar albino female rats at the weight of, 200±10 gr were used. These animals were allotted into following groups: Group I (Control group; 1ml/day serum physiologique was administered), Group II (Cyclophosphamid group; each animal was administered daily 200 mg/kg/day cyclophosphamide intraperitoneally for one day), Group III (Sodium Selenite group; each animal was administered daily 1 mg/kg/day Sodium Selenite intraperitoneally for one day), Group IV (Cyclophosphamid+Sodium Selenite group; each animal was administered daily 200 mg/kg/day cyclophosphamide intraperitoneally and 1mg/kg/day Sodium Selenite intraperitoneally for one day), Group V (Cyclophosphamid group; each animal was administered daily 5 mg/kg/day cyclophosphamide intraperitoneally for thirty-five days) and Group VI (Sodium Selenite group; Sodium Selenite group; each animal was administered daily 1 mg/kg/day Sodium Selenite intraperitoneally for thirty-five days), Group VII (Cyclophosphamid+Sodium Selenite group; each animal was administered daily 5 mg/kg/day cyclophosphamide intraperitoneally and 1 mg/kg/day Sodium Selenite intraperitoneally for thirty-five days), Group VIII (Control group; 1ml/day serum physiologique was administered) and each of these eight groups included six rats. After this procedure, followed by euthanasia, tissue samples obtained from liver and kidney, were used for pathological examinations. Tissue samples obtained for pathological examination fixed in 10% buffered formalin solution. Paraffin blocks prepared after routine procedure was cut at the thickness of 4-6 micron and were stained by haematoxyline-eosin (HE) and examined under light microscope. The results of the present study is important in that it investigates the employment of alternative protective method against the toxic effects of cyclophosphamide at high doses. In this context, the fact that Sodium Selenite has no harmful effects, It was tolerated well by the body and It has low cost suggests that the findings obtained might be important for human and animal health.

Araştırmada insan sağlığı üzerine oldukça zararlı olduğu bilinen formaldehite alternatif olarak, balın temelini oluşturacağı solüsyonların kadavra koruyucu etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından (Proje No: 0484-YL-17) desteklenmiştir. Çalışmada 6 aylık yaştan daha büyük 42 adet koyun kalbi kullanıldı. Kesimi takiben kalpler otolizi engelleme amacıyla yerinde % 0,9'luk tuzlu su ile perfüze edildi. Kalplerin 6 tanesinden taze kadavra özelliklerini belirlemek amacıyla doku örnekleri alındı. Deneme gruplarından solüsyona maruz bırakıldıkları 3. gün, 75. gün, 150. gün ve 225. günde histolojik, mikrobiyolojik, tekstür ve renk yönünden değerlendirmeler için örnekler alındı. Çalışmada makroskobik incelemede A ve B gruplarının I. solüsyonları için kalplerin manuplasyonunda II. ve III. solüsyonlara göre daha belirgin bir sertlik hissedildi. Kalplerin şeklini koruması yönünden yapılan değerlendirmede ise I. solüsyonda şekil kaybının (ventriküler çökme) meydana geldiği, diğer solüsyonlarda kalbin şeklini koruduğu tespit edildi. Histolojik olarak genel tespitin oldukça olumlu olduğu görüldü. Ancak ilerleyen dönemde histolojik yapının deformasyona uğradığı saptandı. Mikrobiyolojik analizde ise herhangi bir bakteriyel ya da mikotik üreme gözlenmedi. Sertlik derecesi grup içi alt gruplar bakımından yapılan karşılaştırma sonuçlarına göre istatistiksel olarak 3. günde AI, AIII, BII ve BIII, 75. günde AIII, 150. günde AII, AIII ve BIII, 225. günde AIII ve BIII solüsyonlarında bekletilen kalp dokularının taze kalp dokusuna benzediği görüldü. Sertlik derecesi bakımından gruplar arası yapılan karşılaştırma sonuçlarına göre istatistiksel olarak AI solüsyonunun 3., AIII solüsyonunun 3. ve 75., BII solüsyonunun 3., 75. ve 225. günündeki kalp dokularının taze kalp dokusuna benzediği saptandı. Çalışmada renk analizi sonucuna göre L değeri bakımından grup içi ve gruplar arası yapılan istatistiksel karşılaştırmada taze kalp dokusunun deneme grubu kalp dokularına benzemediği saptandı. Koku anketi sonuçları ise +4 ºC'de bekletilen kalplerin yüzde değerlerinin oda ısında bekletilen kalplere göre daha pozitif olduğunu gösterdi. Ayrıca diğer solüsyonlara göre I. solüsyon için de aynı durumun söz konusu olduğu belirlendi. Sonuç olarak subjektif ve objektif incelemeler sonucunda elde edilen verilerin `ideal` tespit solüsyonunu oluşturma anlamında doğru yolda ilerlendiğini göstermektedir. Bu noktadan itibaren elde edilen veriler ve tecrübeler ışığında farklı paranşim dokusuna ve karakterine sahip organlarda incelemelerde bulunulmasını takiben tam kadavra üzerinde solüsyonların değerlendirilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir. In the study, the evaluation of the cadaver protective effects of the solutions which are underlying the honey is aimed as an alternative of formaldehyde which is very hazardous for human health. This research (Project No: 0484-YL-17) was supported by Scientific Research Projects Coordinator of Burdur Mehmet Akif Ersoy University. In the study, 42 sheep hearts which are older than 6 months were used. After the slaugtering, the hearts were perfused with 0,9% salty water on the purpose of inhibiting the autolysis. Tissue samples were taken from the 6 hearts for the determination of the characteristics of fresh cadaver. Samples were taken from the experiment groups in 3rd, 75th, 150th, and 225th days for histological, microbiological, texture and colour analyses. In the study, in the macroscopic examination, there was a more clear hardness in hearts manipulation for I. solutions of A and B groups than II. and III. solutions. In examination about the shape of the hearts, it was observed that there was deformity (ventricular deformity) in I. solution while there was not any deformity in the other solutions. General fixation was found positive as histological. However, it was observed that histological structure was deformed later on. In the microbiological analysis, it was determined that there was no bacterial or mycotic growth. Moreover, according to the comparative results of hardness scale between subgroups, the hearth tissues that were hold in AI, AIII, BII and BIII solutions in 3rd day, in AIII solution in 75th day, in AII, AIII and BIII solutions in 150th day and in AIII and BIII solutions in 225th day were statistically found similar to fresh hearth tissue. According to the comparative results of hardness scale between groups, the hearth tissues that were hold in AI solution in 3rd day, in AIII solution in 3rd and 75th days, in BII solution in 3rd, 75th and 225th days was statistically found similar to fresh hearth tissue. According to the color analysis results of the study, in the statistical comparison in-group and between-groups in terms of L value, the fresh heart tissue was not found similar to heart tissues in experimental groups. In the scent analysis, percent value of the hearts that were hold in +4 ºC was found more positive than the hearts that were hold in the room temperature. Furthermore, I. solution was found similar to other solutions for the same situation. Consequently, after the subjective and objective examinations, the data that were obtained states that ideal solution was determined. Hence, in the light of the obtained data and experiences, it is thought to be beneficial that the solutions should be evaluated in organs that have different parenchyma tissue and characteristics, and whole cadaver. 67

Bu çalışma, lenox (Brassica rapa L.) bitkisinin farklı oranlarda buğday samanı (%7, %10 ve %15) ve melas (%1, %2 ve %3) katkıları ile silajının yapılarak silaj kalitesi, besin değeri ve sindirilebirliğini arttırmak amacıyla iki deneme halinde yürütülmüştür. Birinci deneme 4x4 faktöriyel deneme desenine göre taze haldeki lenox (Brassica rapa L.) bitkisi buğday samanı (%7, %10 ve %15) ve melas (%1, %2 ve %3) katkıları ile 1.5 L'lik cam kavanozlarda silolanmıştır. Lenox (Brassica rapa L.) bitkisine; buğday samanı ve melas ilavesinin besin madde kompozisyonu, in vitro organik madde sindirilebilirliği (İVOMS), pH değeri, amonyak azotu, CO2, laktik asit ve uçucu yağ asiti değerleri üzerine etkileri araştırılmıştır. İkinci denemede; birinci denemeden elde edilen sonuçlara göre sindirim denemesi için iki lenox (Brassica rapa L.) silajı seçilmiştir. Bunlar taze halde lenox bitkisine %3 melas (LM) ve %7 buğday samanı +%2 melas (LSM) eklenerek 40 kg'lık silaj torbalarında silolanmışlardır. Klasik sindirim denemesinde lenox (Brassica rapa L.) silajlarıyla karşılaştırmalı olarak mısır silajı (MS) kullanılmıştır. Bu çalışmanın ikinci denemesinde, LM ve LSM silajlarının mısır silajı ile karşılaştırmalı olarak silaj tüketimi, canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma ve in vivo sindirilebilirlik değerleri üzerine etkileri belirlenmiştir. Çalışmanın ikinci denemesinde ortalama günlük canlı ağırlık artışı bakımından MS en yüksek değerlere sahipken (P0.05). Kuru madde bazında MS tüketimi LM ve LSM silajlarından daha yüksekti (P0.05). MS'nin kuru madde (KM) ve organik madde (OM) sindirimi LM ve LSM silajlarından yüksek iken (P0.05). Dry matter intake of MS was higher than LM and LSM silages (P0.05). Apparent dry matter (DM) and organic matter (OM) digestibility of MS was higher than LM and LSM silages (P

Olguların arka ekstremitesinde klinik ve radyolojik muayeneleri sonrasında; 13 olguda kırık, 2 olguda caput femoris luksasyonu, 2 olguda art. tarsi luksasyonu, 3 olguda açık yara belirlenmiş olup, gerekli sağaltımları yapılarak postoperatif kontrolleri sürdürülmüştür.Arka ekstremitede oluşan travmatik lezyonları nedeniyle getirilen olguların detaylı anamnezleri alındı. İnspeksiyon bulgularına göre sistemik muayeneleri yapıldı. İlgili ekstremite sıcaklık, ağrı, deformite, şişkinlik, anormal hareket, krepitasyon ve diğer ekstremite ile asimetri bulguları yönünden muayene edildi. Konservatif sağaltım endikasyonu bulunan kırıklarda destekli bandaj ve kısıtlı alan uygulamaları yeterli olup, rutin bakım ve kontrolleri sürdürüldü. Açık redüksiyon ve fiksasyon gerektiren olgularda endike olan sağaltım yöntemleri ve postoperatif rutin kontrolleri sürdürülerek fonksiyonel iyileşmeleri sağlandı.Klinik olguların değerlendirildiği bu çalışmada, kedilerde karşılaşılan arka ekstremite travma lezyonlarının genel olarak tanımlanması, nedenleri, lokalizasyonu ve endike olan konservatif veya operatif sağaltım yöntemlerinin uygulanmasına ilişkin ayrıntılı bilgiler aktarılmıştır. Anahtar Sözcükler: Arka ekstremite, kedi, sağaltım, travma. In the present study, 20 cats of different breeds, age and sex with traumatic lesions in the hind limbs that were brought to the Department of Surgery, Faculty of Veterinary Medicine, Ankara University were evaluated.Following the clinical and radiological examinations in the hind limb of the cases; fractures in 13 cases, luxation of art. coxae in 2 cases luxation of art. tarsi in 2 cases, the open wound was identified in 3 cases, the necessary treatments were performed and the postoperative controls were maintained.Detailed anamnesis was collected from the cases brought due to traumatic lesions in the hind limbs. Systemic examinations were performed according to the results of the inspection. The ipsilateral extremity was examined regarding the pain, temperature, swelling, deformity, abnormal movement, crepitation and asymmetry of the limb. Support bandages and restriction of the area applications were sufficient in cases indicated with conservative treatment, and routine maintenance and controls proceeded. Functional recovery was achieved in cases required open reduction and fixation with the indicated treatment and maintenance of the routine postoperative controls.In the present study that evaluated clinical cases, detailed information about the description, causes and localization of the traumatic lesions in the hind limbs of cats, as well as the indicated operative or conservative treatment of the clinical cases were conveyed.Keywords: Hind limb, cat, trauma, treatment. 104

Amaç: Bu çalışma rasyonlara farklı düzeylerde soft asit (1.5 ve 3 g/kg) ve maya (Saccharomyces cerevisiae) (0.5 ve 1 g/kg) ilavesinin, broylerde performans parametreleri, et kalitesi ve bazı serum biyokimyasal parametreleri üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yürütülmüştür.Materyal ve Metot: Çalışmada, 28 günlük yaşta, toplam 150 adet erkek Ross 308 Broyler kullanılmıştır. Gruplar altı alt gruba ve her bir alt grupta beş hayvan olacak şekilde, bir kontrol ve dört deneme grubu olmak üzere beş gruba ayrılmıştır. Rasyona maya ve soft asit ilavesi kesimden önceki bir hafta süresince (35-42. günler arası) uygulanmıştır. Verilerin istatistiki analizi tek yönlü ANOVA kullanılarak test edilmiştir.Bulgular: Broylerde rasyona kısa süreli maya ve soft asit ilavesinin canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve karkas randımanı üzerinde bir etkisinin olmadığı gözlenmiştir. Maya ve soft asit ilave edilen gruplarda sıcak ve soğuk karkas ağırlıklarının kontrol grubuna göre önemli derecede (P

Bu çalışmada yaz ve kış dönemlerinde sütçü ineklerin rasyonlarına eklenen organik selenyumun bazı biyokimyasal kan değerleri ve gebelik oranları üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın yaz döneminde 60 ve kış döneminde 60 olmak üzere toplam 120 inek her grupta 15 adet olacak şekilde 4'er gruba ayrılmıştır. Kontrol grubu günlük rasyonlarıyla beslenirken deneme gruplarının rasyonlarına sırasıyla 3 (1. grup), 6 (2. grup) ve 12 (3. grup) g/gün selenyum ilavesi yapılmış, bu uygulama planlanan suni tohumlamadan önceki 40 ve tohumlama sonrası 20 gün sürdürülmüştür. Tüm hayvanlardan 0, 40 ve 60. günlerde kan örnekleri alınarak malondialdehit (MDA), glutatyon (GSH) ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) düzeyleri belirlenmiştir.MDA düzeyleri arasında kış döneminde herhangi bir fark bulunmazken, yaz döneminde tüm gruplarda 0. gün ile 40. gün ile karşılaştırıldığında görülen farkların istatistiki olarak önemli olduğu görüldü (P

Küçükbaş hayvancılık Türk milletinin varoluşundan beri uğraştığı önemli bir hayvancılık faaliyetidir. Günümüze kadar uzanan tarihsel süreçte birçok atasözü ve deyimde de kendine yer bulmuş olması koyunculuğun kültürümüzün bir parçası olduğunun göstergesidir. Toplum yapısı, coğrafi şartlarla beraber değerlendirildiğinde ülkemiz için en uygun hayvancılık tipinin de küçükbaş hayvancılık olduğu değerlendirilmektedir. Son yıllarda genel ekonomik koşullara bağlı olarak, koyunculuktan sağlanan gelirler arasında etin birinci sırayı alması ile koyun ve kuzu etinin üretimini artırmaya yönelik araştırmalar yoğunluk kazanmıştır.Türkiye'de yerli koyunların yapağı, et ve süt verimini artırmak amacıyla kültür ırkları ile farklı melezleme çalışmaları yapılmıştır. Ancak, geliştirilen yeni koyun tipleri yeterince yaygınlaştırılamadığı gibi bazıları da tamamen yok olmuştur. Diğer taraftan, bölgenin şartlarına uyum sağlamış, dayanıklı ve kanaatkâr olan bazı yerli koyun genetik kaynakları yeterince ilgi gösterilmediği için yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalmışlardır. Bu problemin çözümü amacıyla çeşitli adımlar atılmış olup, 2005 yılında Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından ilk olarak 11 farklı koyun ırkında halk elinde koyun ıslah projeleri Türkiye'nin değişik bölgelerinde uygulamaya konulmuştur. Kangal Akkaraman koyunu, Orta Anadolu'nun yaygın (otokton) ırkı olan Akkaraman ırkının en iri tipi olup yoğun olarak Sivas ve Malatya illerinde yetiştirilmektedir. Halk elinde ıslah projesi kapsamında, bu genotipin verim düzeylerinin yetiştirici koşullarında tespit edilmiş ve artırılmıştır.Kangal Akkaraman Koyun IrkıYayılma Alanı: İç Anadolu Bölgesinde Sivas ve çevre illerVerim Yönü: Kombine, et ve süt Genel Özellikleri: Akkaraman ırkının alt varyetesi olan Kangal Koyunu diğer varyetelere ve Akkaraman ırkına göre bölgenin doğal şartlarına uyumlu, dayanıklı ve daha iri yapılı ve verimi daha yüksek koyundur. Göz etrafında, ayaklarda ve incik çevresindeki siyah lekelerden ve burunun bombeli oluşu ile Akkaraman ve diğer varyetelerden ayrılır.Fiziksel Özellikleri: Burun etrafında siyah lekeler vardır ve bombelidir. Göz etrafında bazen siyah lekeler olabilir. Kulaklar uzun ve sarkıktır. Baş uzun, dar ve çıplaktır. Göğüsler erkeklerde geniş dişilerde dardır. Gövde yandan bakıldığında dikdörtgen şeklindedir. Ayaklarda kıl yoktur (çıplaktır) bazen ayaklar üzerinde siyah lekeler görülür. Bacaklar uzun ve sağlamdır. Vücut rengi (post) genelde beyaz (kirli beyaz), krem, yer yer vücut örtüsünde siyah lekeler görülebilir. Kuyruk ağırlığı 4-8 kg, ergin koçların kuyruk ağırlığı 20 kg' a kadar çıkabilir. İnce olan kuyruk ucu esas olan yağlı kısmın üzerine ''S'' şeklinde bir kıvrım oluşturur. Yapağı kaba ve karışık şekildedir.Dişide cidago yüksekliği; doğumda 35-40 cm., 3 aylıkta 48-52 cm., 6 aylıkta 65-70 cm., 12 aylıkta 70-75 cm., 36 aylıkta 73-80 cm. Canlı ağırlık: doğumda 2,5-4,5 kg., 3 aylıkta 18-23 kg., 6 aylıkta 35-40 kg., 12 aylıkta 50-55 kg., 36 aylıkta 70-75 kg.Erkekte cidago yüksekliği; doğumda 35-40 cm., 3 aylıkta 50-55 cm., 6 aylıkta 65-70 cm., 12 aylıkta 75-80 cm., 36 aylıkta 80-90 cm. Canlı ağırlık; doğumda 4-5 kg., 3 aylıkta 20-25 kg., 6 aylıkta 40-45 kg., 12 aylıkta 70-75 kg., 36 aylıkta 90-115 kg.Gebelik Süresi ve Doğum: kangal koyunlarında 145-155 gündür. Yeni doğan kuzuların vücutları hemen kurutularak, emmeye başlaması ve ağız sütünü almaları sağlanır.Döl Verimi: Östrüs siklusu gün ışığının ve sıcaklığın azaldığı son baharda olur. Siklusları 16-17 gün, östrüsları ise 16 saattir. Doğumu takip eden ikinci sıfat sezonunda Koç'a bırakılır ki bu da 15-16 aylık yaşa tekabül etmektedir. Doğum oranı elde sıfat yönteminde %94'tür. Ortalama yavru sayısı 1.30'dur. (ikizlik oranı %30) Yaşama gücü oranı 30. günde %96, 90. günde %90 (sütten kesimde). Büyüme; doğum ağırlığı 4,8 kg (tekizlerde) 90. günde 24 kg., 180. günde 36 kg canlı ağırlığa ulaşmaktadır.Beslenme: Kangal koyununun beslenmesi daha çok meraya bağlıdır. Doğumdan sonra kuzular bir hafta süreyle analarıyla birlikte içeride kalmalı, sonra mera ve iklim müsait ise anneleriyle birlikte dışarı salınmalıdır.Sunulan çalışmada Kangal Akkaraman Koçlarına ait mevsim içi ve mevsim dışı testosteron hormonu seviyeleri ile spermatolojik özelliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Bu amaçla zara ilçesinde yer alan işletmede barındırılan ve ırk özelliklerini taşıyan 6 adet koç seçilmiştir. Koçlardan nisan ve eylül aylarında kan ve sperma alınarak androlojik özellikleri belirlenecektir. Ovine livestock is an important livestock activity that the Turkish nation has been dealing with since its existence. The fact that many proverbs and idioms have found their place in the historical process which has survived until today is an indication that sheep is part of our culture. When the social structure is evaluated together with the geographical conditions, it is considered that the most suitable type of animal husbandry for our country is ovine livestock. In recent years, due to the general economic conditions, she had first place in the production of sheep, and she has intensified researches to increase sheep and lamb meat production.wool of local sheep in Turkey, with culture breeds different hybridization studies in order to increase meat and milk production is made. However, the new sheep types developed have not been sufficiently popularized and some have completely disappeared. On the other hand, some domestic sheep's genetic resources, which are adaptable to the conditions of the region and are durable and persuasive, face the risk of extinction because of insufficient attention. The various steps taken in order to solve this problem, in 2005 the Food, Agriculture and the first 11 people in the hands of different sheep breeds by the Ministry of reclamation projects have been implemented in various regions of Turkey. Kangal Akkaraman sheep is the largest type of Akkaraman race which is common (autochthonous) race of Central Anatolia and it is grown in Sivas and Malatya provinces intensively. Within the scope of the breeding project in the hands of the people, the yield levels of this genotype were determined and increased in breeder conditions.Kangal Akkaraman Sheep RacePropagation Area: Sivas and surrounding provinces in Central Anatolia RegionYield: Combined meat and milkGeneral Characteristics: Kangal Sheep, which is the sub-variety of Akkaraman, is resistant to the natural conditions of the region according to other varieties and Akkaraman breed, it is durable and larger and yields higher yield. It is distinguished from Akkaraman and other varieties by the black spots around the eyes, around the eyes and the curved nose.Physical Properties: There are black spots around the nose and it is bombed. There may be sometimes black spots around the eye. The ears are long and drooping. The head is long, narrow and naked. Breasts are narrow in broad females in males. The body is rectangular when viewed from the side. There are no hair on the feet (naked) and sometimes there are black spots on the feet. The legs are long and firm. Body color (post) is usually white (dirty white), cream, black spots on the body cover can be seen in places. The tail weight is 4-8 kg, the tail weight of adult coaches can reach up to 20 kg. on the greasy part of the tail end of the thin substantially 'S' 'which forms a loop. The fleece is coarse and mixed.Height of female cidago; 35-40 cm in birth, 48-52 cm in 3 months, 65-70 cm in 6 months, 70-75 cm in 12 months, 73-80 cm in 36 months. Live weight: 2,5-4,5 kg at birth, 18-23 kg at 3 months, 35-40 kg at 6 months, 50-55 kg at 12 months, 70-75 kg at 36 months.Height of the man in the cidago; 35-40 cm in the birth, 50-55 cm in 3 months, 65-70 cm in 6 months, 75-80 cm in 12 months, 80-90 cm in 36 months. Live weight; 4-5 kg at birth, 20-25 kg at 3 months, 40-45 kg at 6 months, 70-75 kg at 12 months, 90-115 kg at 36 monthsPregnancy Period and Birth: 145-155 days in kangal sheep. The newborn lambs are immediately dried, allowing them to start sucking and to take their mouth milk.Progeny Yield: The oestrus cycle occurs in the last spring when daylight and temperature decrease. Their cycles are 16-17 days and their estruses are 16 hours. It is left to Koç in the second adjective season following the birth, which corresponds to the age of 15-16 months. The birth rate is 94% in the adjective method. The average number of offspring is 1.30. The survival rate is 96% at day 30 and 90% at 90 days (weaning). Growth; birth weight 4,8 kg (singlets) 90 days at 24 kg, 180 days at 36 kg live weight reaches.Nutrition: The feeding of the Kangal sheep is more dependent on the pasture. After birth, the lambs should stay inside for a week with their mothers, then they should be released with their mothers if the pasture and climate are available.In the present study, it was aimed to determine spermatological features of Kangal Akkaraman Coaches with seasonal and non-seasonal testosterone hormone levels.For this purpose, 6 rams with race characteristics were selected in the enterprise located in zara district. Blood and semen from the coach in April and September will be determined andrological properties will be determined. 36

Bu araştırmada yumurtacı tavuklarda genotip ve kafes tipinin yumurta verimi ile hayvan refahına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, yumurtacı tavuklar için geliştirilen Welfare Quality Protokol ile yumurtacı tavuk refahı değerlendirmek için geliştirilen diğer protokoller ve pek çok bilimsel araştırmalardan faydalanılmıştır. Geleneksel veya zenginleştirilebilir kafeslerde barındırılan beyaz ve kahverengi yumurtacı tavuk sürülerinde yumurtaya giriş ile 56 haftalık bir dönemde yumurta verimi, kirli ve kırık yumurta oranı ile ölüm oranı verileri kaydedilmiştir. Ayrıca bu sürülerde kış, bahar ve yaz mevsimlerinde hayvan refahını değerlendirmek üzere klinik değerlendirmeler (vücut tüy kayıpları yanı sıra ibikte yaralanma, göz, ibik, gaga, parmak ve göğüs kemiğinde anormallik ile ayak tabanında lezyonlar) yapılmıştır. Araştırmada yumurta verimi, kırık ve kirli yumurta oranı ile ölüm oranının tavukların genotipi, kafes tipi ve genotip x kafes tipi etkileşiminden önemli ölçüde etkilendiği belirlenmiştir. Beyaz yumurtacı tavuklara göre, kahverengi yumurtacı tavuklarda yumurta verimi ile baş ve boyun bölgesinde tüy kaybı, ayak tabanı lezyonları ve göğüs kemiği anormallikleri daha yüksek oranlarda tespit edilmiştir. Beyaz yumurtacı tavuklarda ise kirli ve kırık yumurta oranı, arka bölgede tüy kaybı, ibik yaralanmaları, ibik anormalliği, parmak anormalliği ve gaga anormalliği daha yüksek oralarda belirlenmiştir. Geleneksel kafeste barındırılan tavuklara göre, zenginleştirilebilir kafeste barındırılan tavuklarda yumurta verimi, kirli ve kırık yumurta oranı, ölüm oranı, baş ve boyun bölgesindeki tüy kaybı, ibikte yaralanmalar, ibik anormalliği, parmak anormalliği ve ayak taban lezyonları daha yüksek bulunmuştur. Göz, gaga ve göğüs kemiği anormalliklerinin kafes tipinden etkilenmediği belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu araştırmada elde edilen sonuçlar yumurtacı tavuk genotiplerinin kafes tipinden farklı şekilde etkilendiği ortaya koymuştur. Tavuklarda sağlık ve refah parametrelerinin geleneksel kafeslere göre zenginleştirilebilir kafeslerde daha negatif şekilde etkilendiği sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Genotip, kafes tipi, ölüm oranı, tavuk refahı, yumurta verimi The aim of this study was to investigate the effect of genotype and cage type on egg production and animal welfare in laying hens. The Welfare Quality Protocol for laying hens, other protocols developed for asessing of laying hen welfare and many scientific studies were utilized in this study. Egg yields, dirty and broken egg rates and mortality rates were recorded in the period between the age of onset of egg production and the age of 56 weeks in white and brown laying hens in traditional or enrichable cages. Also in these flocks, clinical evaluations (for the body feather losses as well as the injuries on comb, the abnormalities related to eye, beak, toe and chest bone and lesions on pad of the feets) were conducted to evaluate animal welfare in winter, spring and summer seasons.In the study, it was determined that egg yield, broken and dirty egg rates and mortality rate were significantly affected by the genotype, cage type and genotype x cage type interactions. Compared to white laying hens, egg yield, hair loss in head and neck, foot sole lesions and chest bone abnormalities were found to be higher in brown laying hens. In white laying hens, the rate of dirty and broken eggs, hair loss in the back region, crest injuries, crest abnormality, finger abnormality and beak abnormality were found to be higher. Egg yield, dirty and broken egg rate, mortality rate, hair loss in head and neck area, crank injuries, crank abnormality, finger abnormality and soles of foot soles were found higher in chickens housed in enrichable cage than traditional chickens. Eye, beak and thoracic abnormalities were not affected by cage type. As a result, the results obtained in this study revealed that laying hen genotypes were affected differently from the cage type. It was concluded that health and welfare parameters of chickens were negatively affected in enrichable cages than traditional cages.Keywords: Cage type, egg production, genotype, laying hen welfare, mortality rate

Bu araştırma, Bursa ilinde yetiştirici elindeki Karacabey Merinosu koyunlarının bazı yapağı özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmada Bursa ilinde farklı bölgelerde bulunan 23 adet ayrı sürüden 1,5; 2,5; 3,5 yaşlı 74 adet dişi ve 1,5; 2,5; 3,5 yaşlı 40 adet erkek, toplam 114 adet Karacabey Merinosu koyunundan mart ve nisan aylarında alınan yapağılar kullanılmıştır. Alınan bu yapağılar Lalahan Uluslararası Hayvancılık Araştırma ve Eğitim Merkezi Müdürlüğü yapağı-tiftik analiz laboratuvarlarında, lüle uzunluğu, gerçek elyaf uzunluğu, incelik(elyaf çapı), randıman elastikiyet, mukavemet gibi kalite analizlerine tabi tutulmuştur. Araştırmada incelenen lüle uzunluğu, gerçek elyaf uzunluğu, incelik (elyaf çapı), randıman, elastikiyet, mukavemet gibi özellikler 1,5; 2,5; 3,5; yaşlı dişi ve erkek toplam 114 adet Karacabey Merinosu koyununda genel olarak sırasıyla; 6,13±0,134 cm, 7,58±0,149 cm, 25,86±0,239 µ, % 46,46±0,777, % 26,79±0,515, 12,80±0,386 g tespit edilmiştir. Karacabey Merinoslarında dişi ve erkek koyunlara ait yapağı lüle uzunluğu genel ortalaması sırasıyla 5,91±0,136 ve 6,54±0,279 cm olarak tespit edilmiş olup sadece bu özellikte farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. (p

Çalışmada, Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi Cerrahi Kliniğine getirilen ve uzun ekstremite kemiklerinde travmatik lezyonları bulunan değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 74 köpek değerlendirilmiştir.Trafik kazası nedeniyle getirilen olguların klinik ve radyolojik muayeneleri sonucu ekstremitelerde belirlenen kırık lezyonların dağılımını; 16 köpekte Humerus (%21), 18 köpekte Radius-Ulna (%23), 23 köpekte Femur (%29) ve 21 köpekte Tibia (%27) kırığı oluşturmuştur.Trafik kazası sonucu oluşan ekstremite uzun kemik kırık lezyonları nedeniyle getirilen olguların alınan anamnezleri ve inspeksiyon bulgularına göre klinik muayeneleri yapıldı. İlgili ekstremiteler ağrı, sıcaklık, şişkinlik, deformite, anormal hareket, krepitasyon ve diğer ekstremite ile asimetrik bulgular yönünden muayeneleri yapıldı. Endike olan sağaltım yöntemleri uygulandı. Bu çalışmada köpeklerde karşılaşılan trafik kazası nedeniyle oluşan ekstremite uzun kemik kırıklarının genel olarak tanımlanması, lokalizasyonu ve sonuçlarının ayrıntılı değerlendirilmesi aktarılmıştır. Sonuç olarak, trafik kazaları insanlar için olduğu kadar birlikte yaşadıkları pet hayvanları için de yaşamsal bir tehlike oluşturmaktadır. Önlenmesi konusunda aynı yöntemler birlikte gerçekleştirilmelidir. In the present, study a total of 74 dogs of different breed, age and sex, which had traumatic lesions in their long bones of limbs and brought to the Surgery Clinic of Ankara University, Faculty of Veterinary Medicine, were examined.The clinical and radiological examinations of the patients brought to the Clinic due to traffic accidents revealed the distribution of fracture in the limbs as Humerus (21%) in 16 dogs, Radius-Ulna (23%) in 18 dogs, Femur (29%) in 23 dogs and Tibia (27%) in 21 dogs.Clinical examination was performed according to the anamnesis and examination findings of the patients which had fractures in their bones caused by traffic accidents. The related limbs were examined regarding the pain, temperature, swelling, deformity, abnormal movement, crepitation, and asymmetry. The indicated treatment type was applied. In this study, general description, localization and detailed evaluation of the long bone fractures of the limbs in dogs caused by traffic accidents were presented.In conclusion, traffic accidents pose a vital danger to humans as well as to the pet animals, which they are living with. Similar prevention methods should be carried out as well. 60

Çalışmamızda doğal yaşam alanı sadece Şanlıurfa ili ile sınırlı olan ceylanların (Gazella subgutturosa) ön bacak ve arka bacak kemiklerinin multidedektör bilgisayarlı tomografi (MDBT) görüntüleri alınıp üç boyutlu modellemeleri yapılarak detaylı anatomik ve morfometrik özelliklerinin ortaya konulması amaçlandı.Bu amaç doğrultusunda Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi kliniklerine getirilen ve yapılan tedavi sonrası kurtarılamayan 14 adet (7 dişi, 7 erkek) ölü ceylan kullanıldı. Ceylanların MDBT görüntüleri alınarak DICOM formatında kaydedildi. Elde edilen görüntüler MIMICS 20.1 programı kullanılarak üç boyutlu hale getirildi. Morfolojik ve morfometrik değerlendirmeleri yapıldı. Morfolojik özellikler incelendiğinde metacarpalia (Mc) III ve IV'ün taşıyıcı, Mc II ve Mc V' in ise tali metacarpus olarak bulunduğu belirlendi. Femur'un caudodistalinde bulunan condyluslardan; lateral condylusun medial condylusdan daha büyük olduğu, trochlea femoris'in ise medial kenarının daha büyük olduğu belirlendi. Metatarsalia (Mt) III ve Mt IV'ün taşıyıcı olduğu ve birbiri ile kaynaştığı, tali (sekonder) Mt ise bulunmadığı belirlendi.Ölçülen verilere bakıldığında ceylanların bacak kemiklerinin içerisinde en uzun kemiğin tibia olduğu belirlendi. Yönler arasında verilerin istatistiki açıdan bir önemi gözlenmez iken, cinsiyetler arasında P

Bu çalışma, Sivas bölgesinde çiftçilerin hayvan hayat sigortası yaptırmaisteklerini etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla,farklı büyüklük ve kapasitede büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliğiyapan 50 işletme çalışmaya alınmıştır. Çalışmanın materyalini bölgedeyetiştiricilik yapan ve hayvan hayat sigortası yaptırmış 50 çiftçioluşturmuştur.Verilerin toplanması Ocak-Haziran 2019 tarihleri arasında 30 sorudanoluşan anket yöntemi ile yapılmıştır. Anketler bire bir görüşülerekgerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde frekansanalizi ve yüzde hesaplamaları uygulanmıştır.Araştırma sonuçlarına göre; çiftçilerin eğitim düzeyi, hayvanlarınıgüvence altına alma istekleri ve bankadan kredi çekme avantajının hayvanhayat sigortası yaptırmalarında etkili faktörler olduğunu göstermiştir.Anahtar kelimeler: Tarım sigortaları, karar verme, Sivas This study was carried out in order to determine the factors affecting thefarmers' desire to have animal life insurance in Sivas region. For this purpose,50 enterprises engaged in bovine and ovine breeding of different sizes andcapacities were included in the study. The material of the study consisted of50 farmers engaged in husbandry and animal life insurance in the region.The data were collected between January and June 2019 using aquestionnaire consisting of 30 questions. The questionnaires were conductedby one-to-one interviews. In the statistical analysis of the data, frequencyanalysis and percentage calculations were applied.According to the results of the research; farmers' level of education,the desire to secure their animals and the advantage of attracting credit fromthe bank were effective factors in taking out animal life insurance.Key words: Agricultural insurance, decision making, Sivas 61

Bu çalışmanın amacı, Sivas ve ilçelerindeki, neonatal buzağılarda şekillenen ishallerin etiyolojisinde yer alan E.coli, Cryptosporidium, Clostridium perfiringens, Rotavirüs ve Coronavirüs etkenlerinin prevalansını tespit etmektir. Çalışmanın materyalini Yıldızeli, Kangal, Suşehri, Şarkışla-Gemerek ilçeleri ve Sivas Merkezde 1 ila 30 gün yaş aralığındaki neonatal dönemde bulunan ve klinik muayene neticesinde ishal tespit edilen buzağılar oluşturdu. Sivas merkezden 30, Yıldızeli 32, Kangal 30, Şarkışla Gemerek'ten 30, Suşehri'nden 16 adet olmak üzere toplam 138 adet yenidoğan ishalli buzağı kullanıldı. Çalışmada kullanılan 138 adet buzağının 47'si simental, 26'sı montofon, 29'u simental melezi, 36'sı montofon melezi olmak üzere 72'si erkek, 66'si dişiydi. İshalli buzağılar yaşlarına göre kayıt edilerek alınan dışkı örneklerinde E.coli, Cryptosporidium, Clostridium perfringens, Rotavirüs ve Coronavirüs yönünden hızlı test kiti kullanılarak analizler yapıldı.Klinik muayene neticesinde ishal tespit edilen neonatal dönemdeki 138 adet buzağıdan alınan dışkı örneklerinde yapılan analiz sonucunda miks olarak %38 Clostridium perfiringens, %26 E.coli F5 suşu, %22 Rotavirüs, %9 Coranavirüs ve %7 Crptosporidium spp tespit edildi. Sivas merkezde Cl.perfringens ve E.coli, Şarkişla-Gemerek, Yıldızeli ve Suşehri ilçelerinde Cl.perfringens, Kangal'da E.coli ishalli buzağılarda en yoğun olarak belirlendi. Sivas bölgesinde yaptığımız bu çalışma neticesinde en yaygın oranda Cl.perfringens ve E.coli tespit edilmiştir. Sivas bölgesindeki ishalli buzağıların tedavisi ve korunmasında bu enteropatojenlerin göz önüne alınması gerektiği sonucuna varıldı.Anahtar Kelimeler: Buzağı, ishal, etiyoloji, Sivas The aim of this study is to determine in Sivas and its districts the prevalence of E.coli, Cryptosporidium, Clostridium perfringens, Rotavirus, and Coronavirus agents in the etiology of diarrhea in neonatal calves. The material of the study was obtained from the calves which were in their neonatal period, 1-30 day old, and had diarrhea, in Yıldızeli (n:32), Kangal (n:30), Suşehri (n:16), Şarkışla-Gemerek (n:30) districts, and Sivas Center (n:30). The study was performed on 138 nenatal calves with diarrhea 66 female, 72 male; 47 simantal, 26 brown swiss, 29 simental crossbreed, 36 brown swiss crossbreed. Calves with diarrhea were recorded according to their ages and analyzed by using a rapid test kit for E.coli, Cryptosporidium, Clostridium perfringens, Rotavirus and Coronavirus in fecal samplesDiarrhea detected as a result of clinical examination, in the analysis of the fecal samples taken from 138 calves in the neonatal period, %38 Clostridium perfiringens, %26 E.coli, %22 Rotavirus, %9 Coronavirus and %7 Crptosporidium spp. were determined. Cl. perfringens and E.coli in the center of Sivas, Cl. perfringens in Şarkışla, Gemerek, Yıldızeli and Suşehri districts and E.coli in Kangal was determined to be the most widespread in diarrhea calves. As a result of our study in Sivas region, the most common ratio of Cl. perfringens and E.coli was determined. It was concluded that these enteropathogens should be considered in the treatment and protection of diarrheal calves in the Sivas region.Key Words: Calf, Diarrhea, Ethiology, Sivas 53

Kanser tedavisinde kullanılan ilaçlar hastalarda ciddi yan etkiler meydana getirmektedir. Bu sebeple kanseri tedavisinde kullanılabilecek, yan etkileri olmayan bitkisel kaynaklı ilaçların geliştirilmesi konusunda çalışmalar yapılmaktadır. Organizmada oksidan ve antioksidan dengenin korunmasında GPx, SOD ve CAT başlıca antioksidan enzimlerdir. Meme kanserinde karsinojenik süreç ve bazı enzimlerin aktivasyonu arasında önemli bir ilişki olduğu, kanser doku ve hücrelerinde ise ADA aktivitesinin artabileceği ya da azalabileceği bildirilmiştir. Antioksidanların kanserden koruyu etkinliği birçok çalışmada bildirilmiştir. Bu çalışmada ise kanser tedavisinde kullanımları antioksidan etkileri bilinen H. Perforatum'un sulu ekstratının meme kanseri oluşturulan farelerde, karaciğer dokusu antioksidan ve ADA enzim aktiviteleri üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada deney hayvanları, sağlıklı kontrol grubu (Grup 1, n=8), kanserli kontrol grubu (Grup 2, n=9 ), düşük doz H. Perforatum (grup 3, n=8), yüksek doz H. Perforatum (grup 4, n=11) ve Doksorubisin (Grup 5, n=12) uygulanan gruplar olmak üzere beş gruba ayrıldı. Grup 4'te karaciğer dokusu GPx aktivitesi, Grup 2, Grup 3 ve Grup 5'e göre arttığı (p

Bu çalışmada, Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi kliniklerine 2013–2016 yılları arasında getirilen 9064 adet hayvanın türü, hayvanın yaşı, hayvanın cinsiyeti, hayvanın geldiği bölge, hayvanın geldiği mevsim, hayvanın geldiği klinik, hayvanın geliş sebebi ve uygulanan tedavisi olmak üzere 8 değişken yönünden tanımlayıcı istatistikler, çapraz tablolar ve uyum analizi yöntemi ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma bulgularına göre Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesine 2013–2016 yılları arasında gelen hastaların sayısı yıllara göre artış göstererek 2016 yılında 4043'e ulaşmıştır. Gelen hastaların tamamına yakını (%95,3) Kayseri'den, %2,1 i Nevşehir ve geri kalan kısmı ise çevre illerdendir. Gelen hastaların % 50,5'i İç Hastalıkları, %41,2'si Cerrahi kliniğine geldiği belirlenmiştir. Uyum analizi sonuçlarına göre; kliniklere, yaşlı (5 yaş ve üzeri) hayvanların büyük çoğunluğu genel durum bozukluğu şikayeti ile, genç (1-5 yaş) ve yavru (0-1 yaş) hayvanların ise aşı yaptırılmak amacı ile getirildiği tespit edilmiştir. Ayrıca hastaların İç Hastalıkları kliniğine aşı için, cerrahi kliniğine operasyon için başvurulduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Erciyes Üniversitesi, Hayvan Hastanesi, Uyum Analizi, Veteriner In this study, the descriptive statistics of 9064 animals which were brought to Erciyes University between 2013 and 2016 were analyzed in terms of 8 variables: species, age of the animal, region of the animal, season of the animal, clinic of the animal, reason of arrival and treatment of the animal, cross-tables and compliance analysis. According to the obtained data, the number of patients who brought to Erciyes University Veterinary Faculty Animal Hospital between 2013 and 2016 increased by years and reached 4043 in 2016. Almost all of the patients (95.3%) were from Kayseri, 2.1% from Nevşehir and the others from neighboring provinces. It was determined that 50.5% of the patients brought to the Internal Medicine Department and 41.2% brought to the Surgery Clinic. According to the results of correspondance analysis; while the most of mature animals (5 years and older)were brought due to general situation disorder, it was determined that adult (1–5) and young (0–1) animals were brought for vaccination. Also, it was detected that the animals were brought to the Internal Medicine clinic for vaccination and the surgical clinic was apply for surgery. Also, it was found that the animals were brought to the Internal Medicine clinic for vaccination and the surgical clinic for surgery.Keywords: Erciyes University, Animal Hospital, Correspondence Analysis, Veterinary 87

Sunulan yüksek lisans tez çalışmasında; Holstein ırkı ineklerde tohumlama sonrası 5. günde deri altı Karprofen uygulamasının gebe kalma oranı üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmanın materyalini doğumunda ve postpartum döneminde herhangi bir sorun yaşamamış, 2.5-6 yaşlı, 100 baş inek oluşturdu. Çalışmaya dahil edilen ineklere öncelikle postpartum 28-35. günler arasında rektal palpasyon ve ultrasonografik muayene yapıldı. Ovaryumunda CL tespit edilen ineklere kas içi PGF2α enjeksiyonu ve bu enjeksiyondan 14 gün sonra ikinci kez kas içi PGF2α enjeksiyonu uygulandı. Muayenede CL belirlenmeyen ineklere ise kas içi GnRH, 7 gün sonra kas içi PGF2α enjeksiyonu uygulandı. Bu uygulamalar sonrası östrüs gösteren inekler tohumlandı. Tohumlama yapılan inekler kulak küpesi numarasına göre (tek/çift numara) deneme ve kontrol olmak üzere 2 eşit gruba ayrıldı. Deneme grubunu oluşturan ineklere (n=50) tohumlama sonrası 5. günde 15 ml Karprofen deri altı yolla uygulandı. Kontrol grubunu oluşturan ineklere (n=50) ise herhangi bir uygulama yapılmadı. İneklerin gebelik muayeneleri tohumlama sonrası 30. günde real time ultrasonografik muayene ile yapıldı. Muayenelerde deneme grubunda %42 (21/50), kontrol grubunda ise %30 (15/50) gebe kalma oranı tespit edildi (p>0.05). Sonuç olarak gönüllü bekleme süresi sonunda ilk tohumlamaları yapılan ineklere, tohumlama sonrası 5. günde uygulanan karprofenin gebe kalma oranını arttırdığı belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre tohumlama sonrası 5. günde nonsteroid antiinflamatuvar ilaç uygulamasının, dölveriminin arttırılmasında alternatif bir seçenek olabileceği kanısına varılmıştır., In the thesis study; The effect of subcutaneous carprofen application on conception rate was investigated in Holstein cows on the 5th day after insemination. Material and Methods: The study material consisted of 100 cows, 2.5-6 years old, who had no problems at birth and postpartum period. The cows included in the study were primarily postpartum 28-35. Rectal palpation and ultrasonographic examination was performed between days. Cows with CL detected in the ovarium were injected with intramuscular PGF2α and a second intramuscular injection of PGF2α 14 days after this injection. Cows without CL were detected by intramuscular injection of GnRH and intramuscular injection of PGF2α after 7 days. After these treatments, cows showing oestrus were inseminated. The inseminated cows were divided into two equal groups as trial and control according to ear tag number (odd / even number). 15 ml Carprofen was administered subcutaneously on the 5th day after insemination to the cows (n = 50). The control group (n = 50) did not receive any application. Pregnancy examinations of the cows were performed on the 30th day after insemination by real time ultrasonographic examination. Pregnancy rates were 42% (21/50) in the experimental group and 30% (15/50) in the control group (p> 0.05). As a result, it was determined that carprofen applied to the cows that were first inseminated at the end of the voluntary waiting period increased the conception rate on the 5th day after insemination. According to these results, it was concluded that nonsteroidal antiinflammatory drug administration on day 5 after insemination may be an alternative option in increasing fertility.

Yenilebilir her şey gıda olarak tanımlanmaktadır. İnsanlar temel fizyolojik gereksinimlerini karşılamak için her zaman gıdaya ihtiyaç duymaktadırlar. Bu yüzden kaliteli ve güvenli gıdanın temini önem kazanmıştır. İnsanların bakteriler veya toksinleriyle gıda vasıtasıyla karşılaşması ve kontamine gıdaların tüketilmesiyle gıda kaynaklı salgınlar meydana gelebilmekte ve bunun sonucunda ciddi hastalıklar oluşabilmektedir. Gıda kaynaklı salgınların başlıca sebeplerinden biride E. coli grubu bakterilerdir. İnsan beslenmesi açısından oldukça değerli öğelere sahip olan kırmızı et ve et ürünleri, sağlıklı diyetin ayrılmaz bir parçasıdır. Bununla birlikte sarf edilen tüm çabalara rağmen, halk sağlığını tehdit eden pek çok etkenin de taşıyıcılığını üstlenmektedir. Bunların başında da E. coli O157:H7 serotipi yer almaktadır. Bu etkenin ana rezervuarı sığırların gastrointestinal sistemidir ve hijyen kurallarına yeterince uyulmadığında et ve et ürünlerine bulaşabilmeketedir. İçinde yaşadığımız coğrafyada, başta sığır olmak üzere, hayvan yetiştiriciliğinin birincil geçim kaynakları arasında olması nedeniyle, sözkonusu hastalık etkeninin varlığının araştırılması, sorunun sınırlarının belirlenmesi ve ileride buna yönelik tedbirlerin alınabilmesi açısından son derece önemlidir. Belirtilen arka plana dayanarak sunulan bu çalışmada, salgınlar meydana getirerek geniş kitleleri etkileyebilme potansiyeline sahip E. coli O157:H7'nin bölgedeki durumunun ortaya konması amaçlanmıştır. Bu çalışmada 61 adet kıyma haline getirtilmiş dana et örneğinde ISO16654 nolu standart metod temel alınarak E. coli O157:H7 varlığı araştırılmıştır. Aynı zamanda kıyma numuneleri toplam aerob bakteri, koliform bakteri, Enterobacteriaceae ve fekal koliform bakteri yönünden araştırılmıştır.Sonuç olarak incelenmiş olan 61 dana et örneğinin 3 tanesinde Escherichia coli O157 suşuna ancak hiç Escherichia coli O157:H7 suşuna rastlanmamıştır. Anahtar kelimeler:Et ürünleri, Escherichia coli Everything that can be edible is defined as food. People always need food to meet basic physiological needs. So, the quality and safety of the food becomes important. When people consume contaminated food, which contains bacteria and its toxins, many foods based illness ocur as a consequence. The E. coli group is a bacterium which is one of the reasons of foodborne outbreaksRed meat and meat preperat, which has considerable valueble for human nutrition, is an inseparable part of a healthy diet. Despite all the efforts that have been made with it, and it also the fundamental carrier of many bacteria which threaten public health. The first of these is serotype E. coli. In the geography we live in, paticularly cows which are the essential source of animal breeding. It is very important to investigate the existence of the disease agent, to determine the limits of the problem and to take measures aganist it. This work, based on the background mentioned, is aimed at revealing the territorial situation of E. coli, which has the potential to affect large population by generating epidemics. In this study examined 61 meat samples for the presence of E. coli O157:H7 was investigated based on the method of ISO16654. At the same time, meat samples were investigated according to total aerob bacteria, coliform bacteria, faecal coliform bacteria and Enterobacteriaceae.As a result, 3 beef samples out of 61 samples found to be positive for E. coli O157 strain, but, none of the samples identified as E. coli O157 H:7. Anahtar kelimeler: Meat products, Escherichia coli 56

Aygırlar, dondurulmuş sperma başarısı düşük olan türlerdendir. Bu nedenle aygır sperması dondurulmasında çözüm sonu başarıyı artırabilecek yöntem, teknik ve sulandırıcıların optimizasyonu, üzerinde çalışılması gereken bir konudur. Bu çalışmada aygır sperma dondurma sulandırıcısına ilave edilen Spermin ve Spermidin adlı poliaminlerin aygır spermasının uzun süreli saklanması ve çözüm sonu spermatolojik parametreler üzerindeki etkisi değerlendirilmiş ve standart sulandırıcıya (INRA 96, yumurta sarısı, gliserol) katılabilecek en uygun poliamin ve miktarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 4 baş ergin Arap aygırı kullanıldı. Aygırlardan iki günde bir suni vajina yöntemiyle sperma alındı. Alınan spermalar 13 eşit hacme bölündü. Kontrol ve deney grubu sulandırıcılarıyla sulandırılarak donduruldu. Kontrol sulandırıcısı olarak INRA96 (%95,5), yumurta sarısı (%2) ve gliserol (%2,5) kullanıldı. Deney grubu sulandırıcıları ise kontrol sulandırıcısına farklı dozlarda Spermin ve Spermidin (0,1 mg/ml; 0,2 mg/ml; 0,4 mg/ml; 1 mg/ml; 2 mg/ml; 4 mg/ml) eklenerek hazırlandı. Kontrol ve deney grubu sulandırıcılarıyla dondurulan aygır spermaları çözdürülerek motilite, progresif motilite, spermatozoon hareket özellikleri, anormal spermatozoon oranı, plazma membran bütünlüğü, kapasitasyon indeksi, akrozom sağlamlığı ve DNA fragmentasyon indeksi parametleri açısından muayene edildi. Çalışma her bir aygır için 5 defa tekrar edildi. Muayeneler sonucunda motilite, progresif motilite ve spermatozoon hareket özellikleri bakımından Spermin'in farklı dozlarının, Spermidin'in ise 0,4 mg/ml dozunun sayısal olarak daha olumlu sonuçlar gösterdiği; fakat bu sonuçların istatistiksel olarak Kontrol grubuyla benzer olduğu belirlendi. Aynı parametreler için 4 mg/ml Spermin ve Spermidin eklenen sulandırıcı gruplarının diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı ve düşük değerlere sahip olduğu belirlendi (p