Search

Bij bloemmisvorming zonder weekhuidmijten zijn, bij nader onderzoek, in de meeste gevallen in dit project toch weekhuidmijten gevonden. De enige uitzondering gaf ook op het gewas duidelijk afwijkende symptomen. Bij enkele monsters kan trips als oorzaak niet worden uitgesloten. Weekhuidmijten worden waarschijnlijk bij onderzoek en scouten vaak over het hoofd gezien. Het vereist een nauwkeurig onderzoek van symptomen en laboratoriumtechnieken om weekhuidmijtenaantasting vast te stellen. Een loupe volstaat niet. Weekhuidijten kunnen al verdwenen zijn, terwijl de bloemen toch nog schade vertonen. Weekhuidmijten kunnen zich zowel in bloemen, in knoppen, als op ingezonken plekken met bruine beharing op kelkbladeren en steel bevinden, waarbij weekhuidmijten inwendige aantasting in de stengel kunnen geven. De in Gerbera veel voorkomende weekhuidmijtensoorten uit deTarsonemidae familie laten geen sterke bladsymptomen zien. Bij sterk misvormde bloemen is ook inwendig rot gevonden dat ook al in een jong stadium op de bloembodem, net onder de buisbloemen, aanwezig was. Dit kan een aanknopingspunt zijn voor onderzoek naar het ontstaan van rotkoppen.Het Productschap Tuinbouw heeft door een consultancy opdracht dit onderzoek mogelijk gemaakt. Flori Consult Group heeft op 6 bedrijven het probleem vastgelegd, 8 monsters verzameld en de omstandigheden beschreven. Aanvullend heeft Wageningen UR glastuinbouw planten en bloemen in het laboratorium onderzocht.

promotiedatum: 8-2-2013

Quantitative phase imaging has many applications for label-free studies of the nanoscale structure and dynamics of cells and tissues. It has been demonstrated that optical coherence phase microscopy (OCPM) can provide quantitative phase information with very high sensitivity. The excellent phase stability of OCPM is obtained by use of a reflection from the microscope cover glass as a local reference field. For detailed intracellular studies a large numerical aperture (N.A.) objective is needed in order to obtain the required resolution. Unfortunately, this also means that the depth of field becomes too small to obtain sufficient power from the cover glass when the beam is focused into the sample. To address this issue, we designed a setup with a dual-beam sample arm. One beam with a large diameter (filling the 1.2 N.A. water immersion objective) enabled high-resolution imaging. A second beam with a small diameter (underfilling the same objective) had a larger depth of field and could detect the cover glass used as a local phase reference. The phase stability of the setup was quantified by monitoring the front and back of a cover glass. The standard deviation of the phase difference was 0.021 rad, corresponding to an optical path displacement of 0.9 nm. The lateral and axial dimensions of the confocal point spread function were 0.42 and 0.84 μm, respectively. This makes our dual-beam setup ideal for three-dimensional intracellular phase imaging. © 2013 Optical Society of America.

Purpose: Adenosine kinase (ADK), a largely astrocyte-based metabolic enzyme, regulates adenosine homeostasis in the brain. Overexpression of ADK decreases extracellular adenosine and consequently leads to seizures. We hypothesized that dysfunction in the metabolism of tumor astrocytes is related to changes in ADK expression and that those changes might be associated with the development of epilepsy in patients with tumors. Methods: We compared ADK expression and cellular distribution in surgically removed tumor tissue (n = 45) and peritumoral cortex (n = 20) of patients with glial and glioneuronal tumors to normal control tissue obtained at autopsy (n = 11). In addition, we compared ADK expression in tumor patients with and without epilepsy. To investigate ADK expression, we used immunohistochemistry and Western blot analysis. ADK activity measurement was performed in surgical specimens of astrocytomas World Health Organization (WHO) grade III (n = 3), peritumoral cortex (n = 3), and nonepileptic cortex (n = 3). Key Findings: Immunohistochemistry predominantly showed cytoplasmic labeling in tumors and peritumoral tissue containing infiltrating tumor cells. ADK immunoreactivitywas significantly stronger in tumor and peritumoral tissue compared to normal white matter and normal cortex, especially in astrocytoma WHO grade III, as confirmed by Western blot analysis and ADK activity measurements. Importantly, we found a significantly higher expression of ADK in the peritumoral infiltrated tissue of patients with epilepsy than in patients without epilepsy. Significance: These results suggest a dysregulation of ADK in astrocytic brain tumors. Moreover, the upregulation of ADK observed in peritumoral infiltrated tissue of glioma patients with epilepsy supports the role of this enzyme in tumor- associated epilepsy

In dit onderzoek worden de drijfveren, het sociaal kapitaal en de strategie van vier actiegroepen beschreven die in verweer zijn gekomen tegen grootschalige ingrepen in het landschap: Red ons bos, Werkgroep Zwartendijk, Bewonersvereniging Horstermeerpolder en Actiecomité Horstermeerpolder. Uit interviews met de actievoerders blijkt dat hun identificatie met het landschap en hun ideologie over natuur belangrijke drijfveren zijn. Uit deze drijfveren volgt een boosheid die de uiteindelijke ‘trigger’ is om in verzet te komen. Bij ingrepen in cultuurlandschappen is de collectieve identiteit van de groep grotendeels gebaseerd op de cultuur van de lokale gemeenschap en de historie van het landschap. Dit is vooral het geval bij de Horstermeerpolder omdat de burgers daar in het gebied wonen. De actiegroepen in de Horstermeerpolder en Werkgroep Zwartendijk komen voort uit een hechte gemeenschap en vinden informatie en aanhang vooral via sociale contacten. Red ons bos maakt hiervoor gebruik van internet. Alle actiegroepen benadrukken vooral objectiverende argumenten. Trefwoorden: actiegroep, drijfveren, sociaal kapitaal, strategie, burgerinitiatief

Klimaatverandering veroorzaakt in Haaglanden tal van effecten. Hoewel het tempo en de omvang van de veranderingen nog onzeker zijn, mag worden aangenomen dat we ons kunnen aanpassen. Echter, op een aantal punten is dat aanpassingsvermogen beperkt of onzeker. Dit heeft vooral te maken met de relatieve traagheid en onomkeerbaarheid van ruimtelijke ontwikkelingen. Ruimtelijke keuzes, zoals die rond stedelijke en infrastructurele ontwikkeling, het watersysteem en natuurontwikkeling, werken namelijk lange tijd door en hebben gevolgen voor meerdere generaties.

In toenemende mate is er bij wateropgaven sprake van complexe onderlinge afhankelijkheid tussen maatregelen in het waterbeheer – ingegeven vanuit (Europees) beleid- en bestaande ruimtelijke, economische en maatschappelijke functies in een gebied. Door de verschuiving naar een integrale opvatting van waterbeheer bevinden waterschappers zich steeds vaker in een centrale rol in gebiedsprocessen. Zij passen in besluitvormingsprocessen – zoals het opstellen van een watergebiedsplan – steeds vaker een interactieve benadering toe waarbij diverse stakeholders direct bij het proces worden betrokken. Dit vraagt om andere vaardigheden en roept vragen op over de communicatie met betrokkenen en over hun beleving. Gevolg is dat meer partijen betrokken zijn bij dergelijke gebiedsprocessen, waardoor het voor een waterschap, anders dan voorheen, steeds moeilijker wordt om te sturen en de gewenste doelen te halen.

International audience; BACKGROUND: A fixed-dose regimen of rivaroxaban, an oral factor Xa inhibitor, has been shown to be as effective as standard anticoagulant therapy for the treatment of deep-vein thrombosis, without the need for laboratory monitoring. This approach may also simplify the treatment of pulmonary embolism. METHODS: In a randomized, open-label, event-driven, noninferiority trial involving 4832 patients who had acute symptomatic pulmonary embolism with or without deep-vein thrombosis, we compared rivaroxaban (15 mg twice daily for 3 weeks, followed by 20 mg once daily) with standard therapy with enoxaparin followed by an adjusted-dose vitamin K antagonist for 3, 6, or 12 months. The primary efficacy outcome was symptomatic recurrent venous thromboembolism. The principal safety outcome was major or clinically relevant nonmajor bleeding. RESULTS: Rivaroxaban was noninferior to standard therapy (noninferiority margin, 2.0; P=0.003) for the primary efficacy outcome, with 50 events in the rivaroxaban group (2.1%) versus 44 events in the standard-therapy group (1.8%) (hazard ratio, 1.12; 95% confidence interval [CI], 0.75 to 1.68). The principal safety outcome occurred in 10.3% of patients in the rivaroxaban group and 11.4% of those in the standard-therapy group (hazard ratio, 0.90; 95% CI, 0.76 to 1.07; P=0.23). Major bleeding was observed in 26 patients (1.1%) in the rivaroxaban group and 52 patients (2.2%) in the standard-therapy group (hazard ratio, 0.49; 95% CI, 0.31 to 0.79; P=0.003). Rates of other adverse events were similar in the two groups. CONCLUSIONS: A fixed-dose regimen of rivaroxaban alone was noninferior to standard therapy for the initial and long-term treatment of pulmonary embolism and had a potentially improved benefit-risk profile. (Funded by Bayer HealthCare and Janssen Pharmaceuticals; EINSTEIN-PE ClinicalTrials.gov number, NCT00439777.).

Veel Nederlanders voelen zich betrokken bij natuur en landschap. Zij zetten zich in voor het natuurbehoud door donaties of vrijwilligerswerk. De overheid stimuleert de betrokkenheid van burgers en het huidige kabinet benadrukt de behoefte aan bevlogen mensen die verantwoordelijkheid nemen voor het landschap. Maar wat als deze bevlogen mensen het niet eens zijn met het overheidsbeleid? De betrokkenheid bij natuur en landschap kan zich net zo goed tegen de overheid keren. Hoewel het meestal een kleine groep is die zich verzet, bepaalt deze vaak wel het beeld naar buiten toe van een bevolking die het ‘niet pikt’. WOt-paper 19 gaat over burgergroepen die in verzet komen tegen ingrepen in het landschap en wat hun invloed is op de beeldvorming en het planproces.

In verschillende sessies is in kaart gebracht waar in de toekomst knelpunten kunnen optreden en hoe deze mogelijk kunnen worden omgezet in kansen. De aanwezige Gelderse regio’s waren: Stadsregio Arnhem-Nijmegen, Veluwe Vallei, Regio Stedendriehoek en regio de Achterhoek.

Purpose: Adenosine kinase (ADK) represents the key metabolic enzyme for the regulation of extracellular adenosine levels in the brain. In adult brain, ADK is primarily present in astrocytes. Several lines of experimental evidence support a critical role of ADK in different types of brain injury associated with astrogliosis, which is also a prominent morphologic feature of temporal lobe epilepsy (TLE). We hypothesized that dysregulation of ADK is an ubiquitous pathologic hallmark of TLE. Methods: Using immunocytochemistry and Western blot analysis, we investigated ADK protein expression in a rat model of TLE during epileptogenesis and the chronic epileptic phase and compared those findings with tissue resected from TLE patients with mesial temporal sclerosis (MTS). Key Findings: In rat control hippocampus and cortex, a low baseline expression of ADK was found with mainly nuclear localization. One week after the electrical induction of status epilepticus (SE), prominent up-regulation of ADK became evident in astrocytes with a characteristic cytoplasmic localization. This increase in ADK persisted at least for 3-4 months after SE in rats developing a progressive form of epilepsy. In line with the findings from the rat model, expression of astrocytic ADK was also found to be increased in the hippocampus and temporal cortex of patients with TLE. In addition, in vitro experiments in human astrocyte cultures showed that ADK expression was increased by several proinflammatory molecules (interleukin-1β and lipopolysaccharide). Significance: These results suggest that dysregulation of ADK in astrocytes is a common pathologic hallmark of TLE. Moreover, in vitro data suggest the existence of an additional layer of modulatory crosstalk between the astrocyte-based adenosine cycle and inflammation. Whether this interaction also can play a role in vivo needs to be further investigated.

Purpose: Several factors contribute to epileptogenesis in patients with brain tumors, including reduced gamma-aminobutyric acid (GABA) ergic inhibition. In particular, changes in Cl(-) homeostasis in peritumoral microenvironment, together with alterations of metabolism, are key processes leading to epileptogenesis in patients afflicted by glioma. It has been recently proposed that alterations of Cl(-) homeostasis could be involved in tumor cell migration and metastasis formation. In neurons, the regulation of intracellular Cl- concentration ([Cl(-)](i)) is mediated by NKCC1 and KCC2 transporters: NKCC1 increases while KCC2 decreases [Cl(-)] i. Experiments were thus designed to investigate whether, in human epileptic peritumoral cortex, alterations in the balance of NKCC1 and KCC2 activity may decrease the hyperpolarizing effects of GABA, thereby contributing to epileptogenesis in human brain tumors. Methods: Membranes from peritumoral cortical tissues of epileptic patients afflicted by gliomas (from II to IV WHO grade) and from cortical tissues of nonepileptic patients were injected into Xenopus oocytes leading to the incorporation of functional GABAA receptors. The GABA-evoked currents were recorded using standard two-microelectrode voltage-clamp technique. In addition, immunoblot analysis and immunohistochemical staining were carried out on membranes and tissues from the same patients. Key Findings: We found that in oocytes injected with epileptic peritumoral cerebral cortex, the GABA-evoked currents had a more depolarized reversal potential (E(GABA)) compared to those from nonepileptic healthy cortex. This difference of EGABA was abolished by the NKCC1 blocker bumetanide or unblocking of KCC2 with the Zn(2+) chelator TPEN. Moreover, Western blot analysis revealed an increased expression of NKCC1, and more modestly, of KCC2 transporters in epileptic peritumoral tissues compared to nonepileptic control tissues. In addition, NKCC1 immunoreactivity was strongly increased in peritumoral cortex with respect to nonepileptic cortex, with a prominent expression in neuronal cells. Significance: We report that the positive shift of EGABA in epileptic peritumoral human cortex is due to an altered expression of NKCC1 and KCC2, perturbing Cl- homeostasis, which might lead to a consequent reduction in GABAergic inhibition. These findings point to a key role of Cl- transporters KCC2 and NKCC1 in tumor-related epilepsy, suggesting a more specific drug therapy and surgical approaches for the epileptic patients afflicted by brain tumors

Klimaatverandering veroorzaakt in Haaglanden tal van effecten. Hoewel het tempo en de omvang van de veranderingen nog onzeker zijn, mag worden aangenomen dat we ons kunnen aanpassen. Echter, op een aantal punten is dat aanpassingsvermogen beperkt of onzeker. Dit heeft vooral te maken met de relatieve traagheid en onomkeerbaarheid van ruimtelijke ontwikkelingen. Ruimtelijke keuzes, zoals die rond stedelijke en infrastructurele ontwikkeling, het watersysteem en natuurontwikkeling, werken namelijk lange tijd door en hebben gevolgen voor meerdere generaties.

In het tweede jaar van Het Nieuwe Telen Gerbera is een energie besparing gerealiseerd van 50% ten opzichte van de gedefinieerde referentie. De productie ruim 10% boven de prognose en zeker vergelijkbaar met de praktijk. In vergelijking met het eerste jaar is er meer assimilatie belichting gebruikt, maar minder warmte nodig geweest. Uit de twee jaar durende proef blijkt dat geforceerde ventilatie bijdraagt aan energie besparing in de Gerbera teelt omdat niet met een minimumbuis geteeld hoeft te worden. Voor de gewenst uitrusting in de praktijk zijn uit dit onderzoek leerpunten te halen om de luchtbehandelingskast te optimaliseren. Abstract

De doelstelling van het project Het Nieuwe Telen Gerbera is het realiseren van een aanzienlijke energiebesparing met gelijkblijvende productie en kwaliteit. Dit onderzoek is uitgevoerd door de Flori Consult Group en WUR Glastuinbouw bij GreenQ-Improvement Centre in Bleiswijk.

Dit rapport geeft op basis van een zeer globale quick-scan op basis van beschikbare kaartlagen uit de klimaateffectatlas inzichtelijk wat de belangrijkste gevolgen kunnen zijn van klimaatverandering voor de regio. Hierbij gaat het zowel om de impact van klimaatverandering op het huidige ruimtegebruik als ook op de ruimtelijke ontwikkelingen die nu in voorbereiding zijn. Op basis van de uitgevoerde scan vormt watertekort in verband met de doorspoelbehoefte de belangrijkste opgave voor de Haarlemmermeer. Het laten verbrakken van bepaalde gebieden zal hierbij mogelijk noodzakelijk zijn. Het verdient de aanbeveling te onderzoeken welke gebieden hiervoor in aanmerking komen en welke nieuwe kansen dit biedt. Voor de westflank van de Haarlemmermeer blijkt uit de klimaatscan dat met name het stedelijk gebied gevoelig is voor het optreden van wateroverlast. De landbouw daarentegen is gevoelig voor de effecten van watertekort en verzilting.

In de Belevingswaardenmonitor 2009 is de beleving en de waardering van het buurtgroen en het groen in de wijdere leefomgeving onderzocht. Ook is gekeken of er veranderingen zijn ten opzichte van de nulmeting van de Belevingswaarden-monitor in 2006. Ruim 70.000 mensen namen deel aan het enquêteonderzoek uitgevoerd door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Uit de enquêteresultaten blijkt dat Nederlanders gemiddeld (zeer) tevreden zijn over hun woonomgeving en het buurtgroen. Het groen in de wijdere leefomgeving krijgt een 7,6 als rapportcijfer. Hoeveelheid en bereikbaarheid van het groen zijn hiervoor belangrijke verklarende factoren. Waardering en gebruik van het (buurt)groen is in de G31-gemeenten lager dan in de rest van Nederland. Ten opzichte van de meting in 2006 is de tevredenheid over het buurtgroen licht afgenomen, maar denkt men positiever over de hoeveelheid groen in de wijdere leefomgeving. Ook zijn in 2009 minder activiteiten in het groen in de wijdere leefomgeving ondernomen. Trefwoorden: belevingswaardenmonitor, beleving, buurtgroen, groen in de wijdere leefomgeving, landschap

Dit rapport beschrijft hoe de maatschappelijke participatie en communicatie vorm kan worden gegeven in het Deltaprogramma Wadden. In het Deltaprogramma worden de lijnen uitgezet voor veiligheid op de lange termijn. In de Wadden is daarbij de natuurontwikkeling van belang. De studie is uitgevoerd in opdracht van de regionale stuurgroep Deltaprogramma Wadden. Er is een stakeholderanalyse uitgevoerd op basis van informatie op het internet. Er wordt een begrippenkader voor participatie en communicatie uiteengezet. Daarna wordt een voorstel gedaan voor een communicatie- en participatiestrategie die is toegespitst op de doelstellingen van het Deltadeelprogramma Wadden. Tenslotte worden aanbevelingen gedaan voor vervolgonderzoek.

Via een gestructureerde vragenlijst is onderzocht hoe tevreden inwoners van Nederland zijn met de hoogwaterbescherming. Daarnaast wordt onderzocht of de hoogwaterbescherming verklaard kan worden door vier factoren: het imago van de water¬beheerders, het draagvlak voor (de uitvoering van) het beleid, het waterbewustzijn en de publieksgerichtheid van Rijkswaterstaat. De tevredenheid over hoogwaterbescherming is redelijk tot goed. Het imago van de waterbeheerder blijkt een sleutelrol te vervullen in de verklaring van de tevredenheid over de hoogwaterbescherming.