Search

RIVM rapport:Met deze rapportage van Nederlandse broeikasgasemissies, gemaakt op basis van de IPCC richtlijnen, wordt voldaan aan de verplichtingen van het monitoring mechanisme van de Europese Unie inzake broeikasgasemissies en van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties. Indien ozonlaagaantastende stoffen buiten beschouwing worden gelaten, nam de totale Nederlandse emissies van broeikasgassen met 7% toe tussen 1990 en 1996, voornamelijk doordat de emissie van kooldioxyde (CO2) toenam. In 1996 was de CO2 emissie 7,6% hoger dan in 1990. Ook de emissie van lachgas (N2O) nam toe tussen 1990 en 1996 (+9%) terwijl de uitstoot van methaan (CH4) in deze periode juist afnam (-13%). De CO2-equivalente emissies van de drie nieuwe broeikasgassen, HFK's, PFK's en SF6,, nam tussen 1990 en 1996 toe met 25% , vooral doordat de HFK-emissie met 47% steeg. In 1996 had kooldioxyde een aandeel van 75% in de Nederlandse broeikasgasemissies, methaan 11%, lachgas 9% en de drie nieuwe broeikasgassen samen 5%. Het rapport geeft een korte beschrijving van de toepassing van de IPCC richtlijnen in Nederland. Verschillen in nationale emissiegetallen tussen IPCC-sectoren en Nederlandse doelgroepen worden verklaard., This inventory of greenhouse gas emissions in the Netherlands has been prepared according to the IPCC Guidelines and complies with the obligations under the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism and the UN-FCCC for emission reports on greenhouse gases not covered under the Montreal protocol. The temperature corrected total emissions of non-ODP greenhouse gases were found to increase by 7% from 1990 to 1996, mainly due to increasing emissions of CO2. In 1996, the temperature-corrected carbon dioxide emissions were 7.6% higher than in 1990. In the period 1990-1996, methane emissions decreased by 9%, but nitrous oxide emissions increased by 13%. The emissions of HFCs were 47% higher in 1996 than in 1990, while the CO2-equivalent emissions of HFCs, PFCs, and (potential) SF6 increased by 26%. In 1996, CO2 contributed 75% to all CO2-equivalent emissions in the Netherlands, CH4 contributed about 11%, N2O about 9% and the non-ODP halocarbons about 5%. A short description is given on how the Guidelines have been applied in the Netherlands. Differences between IPCC sectors and Target Groups in the Netherlands are addressed and resulting emission differences accounted for.

RIVM rapport:Vanuit het bodembeschermingsbeleid is er behoefte aan een maat ter beoordeling van de belasting van de bodem door uiteenlopende bronnen. Met een dergelijke maat kunnen bronnen van bodembelasting worden vergeleken op basis van milieukwaliteitsdoelstellingen en kunnen eventueel emissiereduktiedoelstellingen worden geformuleerd voor bronnen die deze maat overschrijden. De studie en rapportage is opgedeeld in twee delen, waarbij het eerste deel ingaat op een maat voor de bodembelasting (zgn. kritische bodembelasting) en het tweede deel (rapportnr. 715810017) zal ingaan op de berekening van emissiereductiedoelstellingen voor een aantal modelsituaties. In dit deel is voor metalen, PAK en een aantal andere organische stoffen de kritische bodembelasting berekend met behulp van het boxmodel SOACAS. Naast berekening van de kritische bodembelasting voor deze stoffen (KBB) is een tweede doel inzicht te krijgen in de onzekerheid van invoergegevens en de gevolgen daarvan voor de berekende KBB. De kritische bodembelasting is de belasting met een stof waarbij op het niveau van de streefwaarde voor grond de aanvoer naar een gemengde bodemlaag (box), gelijk is aan de afvoer. Voor een aantal invoerparameters waarvan de in de gevonden waarden uiteenlopen is de waarde gevarieerd. Ook is rekening gehouden met verschillen in bodemgebruik en grondsoort. De belangrijkste sturende processen voor de kritische bodembelasting (KBB) zijn sorptie, afbraak, het neerslagoverschot en opname via gewas. Voor alle metalen en beschouwde organische stoffen is het mogelijk met het boxmodel SOACAS een kritische bodembelasting (KBB) te bepalen ter bescherming van de bovengrond op het niveau van de streefwaarde. Voorwaarde is dat van deze stoffen voldoende betrouwbare gegevens voorhanden zijn over de stofeigenschappen. De berekende kritische bodembelasting is onafhankelijk van het initiele gehalte in de bodem. Daardoor kan direct een relatie gelegd worden met de belasting die nog op of in de bodem komt. Een, To support the policy on preventive soil protection a measure has been derived to assess the emissions to soil. This measure, based on the soil quality objectives (target values), can be used to compare different sources of potential soil pollution. The study from which this measure is forthcoming is reported in two parts: Part 1 (this report) concerning the derivation of a critical load for the unsaturated top layer of the soil ; and part 2 (report no. 71581017), in which the critical load is applied to the emissions to soil from several sources. This report presents the calculations of the critical load for the top layer of the soil for heavy metals, arsenic, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) and a number of other organic substances with the SOACAS (Soil Accumulation Assessment) model. The aim of this part of the study was to gain insight into the influence of the uncertainty of input data on the calculated critical load. The critical load is defined as the load at the level of the soil target value at which the removal of the substance from the soil layer equals the input of the substance to the compartment. Important processes taking place are sorption, degradation, leaching and plant uptake. For metals, sorption and leaching (precipitation surplus) determine the critical load to a great extent. To account for the variation in local circumstances (e.g. excess rainfall, different soil characteristics and crop uptake), a range around the lowest and the highest critical loads is given, representing the results of ten types of land use and five soil types. It is concluded that it is possible to calculate the critical load with SOACAS for metals and all of the considered organic substances. It is recommended that knowledge should be improved on the soil-water distribution coefficient for all metals and the degradation rate of organic substances under natural conditions.

RIVM rapport:Een van de uitgangspunten van het bodembeschermingsbeleid is het handhaven van de streefwaarde als maat voor duurzame bodemkwaliteit. Om een bodembelastingsmaat vast te stellen waarbij ook op lange termijn de streefwaarden niet worden overschreden is het begrip kritische bodembelasting ge-introduceerd. Op basis hiervan kunnen emissiereductiedoelstellingen worden berekend en prioriteiten gesteld worden voor de aanpak van verschillende bronnen van bodembelasting. De gevolgde methode is in een eerste rapportage "Kritische bodembelasting voor prioritaire stoffen ; afleiding en toepassing. Deel 1" uitgewerkt. In deel 2 zijn voor verschillende bron/stof combinaties emissiereductiepercentages berekend. Hiertoe is een selectie gemaakt van belangrijke bron/stof combinaties. Voor de onderzochte bron-stof combinaties zijn een aantal groepen te onderscheiden naar de mate waarin de interventiewaarde en de kritische bodembelasting overschreden worden in een periode van 100 jaar. Vooral de eerste en tweede groep situaties behoeven vanuit beleidsoogpunt aandacht. Voor de eerste groep situaties worden binnen 100 jaar de streefwaarden vrijwel zeker en mogelijk de interventiewaarden overschreden en zijn op basis van de kritische bodembelasting emissiereductiepercentages berekend van meer dan 90%. Binnen deze groep vallen: corrosie van zink ; lood langs autosnelwegen ; koper langs spoorwegen en ; de combinatie van corrosie van vangrails en autosnelwegen (Zn). Voor de tweede groep situaties wordt binnen 100 jaar een overschrijding van de streefwaarde verwacht en is een emissiereductiepercentage berekend van minimaal 10% (bij de minst sterke sorptie). Dit geldt voor de belasting door: atmosferische depositie van kwik en 1,1,1-trichloorethaan ; koper en kwik via meststoffen ; lood door baggerspecie ; uitloging van fenantreen en koper uit hout ; zink en fenantreen langs autosnelwegen ; en voor de gecombineerde situatie van meststoffen en baggerspecie (Cu, Zn, Hg, Pb). De gehanteerde method, To support the policy on preventive soil protection a measure to assess the emission to soil has been derived for sustaining soil quality on the basis of target values. This measure can be used to compare different sources of potential soil pollution and to derive directives for emission reduction. The study from which this measure is forthcoming is reported in two parts: Part 1 (report no. 715810015) is devoted to deriving a critical load for the unsaturated top layer of the soil and in part 2 (this report) the critical load is applied to the various combinations of soil, land use and emission sources. Emission reduction percentages were calculated for several combinations of sources and substances. It was concluded that a distinction could be made among a number of combinations as to levels of the critical load and target value exceedance in a 100 year period. Up to 90% emission reduction was calculated for the corrosion of zinc and lead along motorways, copper along railways and zinc in the combination of corrosion of guard-rails and motorways. In a 100-year period target values will certainly be exceeded and intervention values possibly. The method presented could form the base for soil protection policy insight into the extent of problems and for setting priorities. To define emission reduction with respect to priority combinations of sources and substances, further differentiation of specific loads and the loaded surface will be necessary.

RIVM rapport:Het gebruik van informatie met betrekking tot het groepsrisico bij het ontwikkelen van ruimtelijke ordeningsplannen rond potentieel gevaarlijke bedrijven is op praktische bezwaren gestoten. Het belangrijkste bezwaar is de noodzaak om voor elk alternatief plan een nieuwe risico-analyse uit te voeren. Daarom is in opdracht van het ministerie van VROM onderzoek uitgevoerd naar de mogelijkheden van een eenvoudige schattingsmethode voor de vereiste zoneringsafstand. Dit rapport beschrijft de generieke groepsrisicomethodiek die is ontwikkeld voor de lokale ruimtelijke ordening autoriteiten voor het inschatten van het effect op het groepsrisico van bouwplannen rond EVR-plichtige inrichtingen zonder het opnieuw uitvoeren van een risico-analyse. De methode maakt gebruik van informatie uit het externe veiligheidsrapport (EVR) welke voor de autoriteiten beschikbaar is. Deze informatie betreft de Potential Loss of Life, de F-N curve en de ligging van de individuele risicocontouren., It has proved to be difficult to use information regarding societal risk in physical planning around hazardous installations. The main problem is the necessity to recalculate the risks for every alternative physical plan. On request of the ministry of Housing, Physical Planning and Environment (VROM) it has been investigated whether a simplified method for the estimation of the required zoning distances is feasible. This report describes a methodology which has been developed to allow local planning authorities to judge the societal risk consequences of proposed housing developments around major hazard establishments without the need to perform a new risk analysis. The method uses information out of the EVR report which is available to the authorities. The information used is the Potential Loss of Life, the F-N curve and the position of the individual risk contours.

RIVM rapport:Met het rapport wordt voldaan aan de verplichtingen die voortvloeien uit het bewakingsmechanisme voor broeikasgasemissies van de Europese Unie alsmede van het Klimaatverdrag. Daarbij gaat het om emissierapportages van alle broeikasgassen die niet onder het Montreal protocol vallen. De gepresenteerde Nederlandse broeikasgasemissies zijn bepaald conform de richtlijnen van de IPCC en gebaseerd op cijfers uit de MilieuBalans 1996. Er wordt een korte beschrijving gegeven van de wijze waarop de IPCC richtlijnen in Nederland zijn toegepast. Verschillen tussen IPCC sectoren en Nederlandse doelgroepen worden toegelicht en de resulterende verschillen in emissiecijfers gequantificeerd. Voor alle broeikasgassen wordt een tijdreeks 1990-1995 gepresenteerd. In 1994 waren de CO2-emissies 2,8% hoger dan in 1990. In diezelfde periode daalde de emissies van methaan met 3%, stegen de emissies van lachgas met 11% van HFK's, PFK's en SF6 met 17%. De totale emissie in CO2-equivalenten van broeikasgassen die niet onder het Montreal-protocol vallen, steeg tussen 1990 en 1994 met 3%. Dit kwam voornamelijk door de toename van de emissie van CO2 en HFK's. De niet-CO2-broeikasgassen hadden in 1994 een aandeel van 22% in het totaal van broeikasgasemissies, waarvan methaan 10%, lachgas 8% en de gehalogeneerde koolwaterstoffen zonder ozon-aantastende werking 4%. De voorlopige cijfers voor 1995 laten een sterke toename van CO2-emissies zien (3,9%) alsmede van HFK's (33%)., The inventory presented in this report complies with the obligations under the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism and the UN-FCCC for emission reports on all greenhouse gases not covered under the Montreal protocol. This inventory of greenhouse gas emissions in the Netherlands has been prepared according to the IPCC Guidelines on the basis of figures provided by the Environmental Balance 1996. A short description is given on how the Guidelines have been applied in the Netherlands. Differences between IPCC sectors and target groups in the Netherlands are addressed and resulting emission differences accounted for. Time series on emissions between 1990 and 1995 are presented for all non-ODP greenhouse gases. In 1994, carbon dioxide emissions were 2.8% higher than in 1990. In the period 1990-1994 methane emissions decreased by 3%, nitrous oxide emissions increased by 11% and CO2-equivalent emissions of HFCs, PFCs, and SF6 increased by 17%. The total emissions of non-ODP greenhouse gases increased by 3% from 1990 to 1994, mainly due to increasing emissions of CO2 and HFCs. In 1994, non-CO2 gases contributed about 22% to all CO2-equivalent emissions in that year. CH4 contributed about 10%, N2O about 8% and the non-ODP halocarbons about 4%. Provisional data suggest an increase of 3.9% carbon dioxide emissions in 1995 due to increased energy use. The emissions of HFCs were 33% higher in 1995 than in 1994.

RIVM rapport:In het kader van de nieuwe opzet van een aantal meetnetten bij LBG, waarbinnen bemonstering van de bodem en bepaling van de gehalten van onder andere een aantal organische componenten in bodemmonsters centraal staat, is de kwaliteitskartering van 1992 aanleiding geweest om voor deze stofgroepen methoden te ontwikkelen of bestaande analysemethoden verder te optimaliseren om de gewenste lage bepalingsgrenzen te halen. In dit rapport wordt de ontwikkeling van nieuwe methoden voor de bepaling van 13 polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) (16 EPA-PAK's met uitzondering van naftaleen, acenafteen, en acenaftyleen) ; 15 polychloorbifenylen (PCB's), te weten de indicator PCB's met IUPAC-nrs. 28, 52, 101, 138, 153 en 180, en de mono-ortho PCB's met IUPAC-nrs. 60, 74, 105, 114, 118, 156, 157, 167 en 189 ; en organochloorbestrijdingsmiddelen (OC's) beschreven. De ontwikkeling van de methode heeft geresulteerd in een gezamenlijke monstervoorbewerking en zuivering voor de analyse van PAK's, PCB's en lindaan (y-HCH). Na een tweevoudige extractie met aceton/petroleumether wordt een zuivering over gedesactiveerde aluminiumoxide, beladen met natriumsulfiet, en natriumhydroxide, uitgevoerd om met name zwavelverbindingen in de extrakten te verwijderen. Voor de PCB- en lindaan-analyse is vervolgens nog een zuivering over silica, beladen met zwavelzuur noodzakelijk. De methode resulteert voor alle componenten in lagere bepalingsgrenzen dan voorheen mogelijk waren, te weten van 1 tot 10 mug/kg d.s. voor de verschillende PAK's en 0.1 mug/kg d.s. voor de PCB's en lindaan. Voor de triazines is een bestaande methode toegepast ; de bepalingsgrens bedraagt hierbij 10 mug/kg d.s. In alle monsters van dit onderzoek naar de bodemkwaliteitskartering werden PAK's aangetroffen op een mediaan-niveau tussen 5 mug/kg d.s. en 100 mug/kg d.s., met enkele uitschieters tot 1 mg/kg droge stof. PCB's komen op laag niveau (onder de bepalingsgrens van 0.1 tot maximaal 2.0 mug/kg d.s.) in de monsters, The Laboratory of Soil and Groundwater Research (LBG) of the RIVM has started several new monitoring studies for determining the environmental quality of soil, including the analysis of organic compounds. The project 'Mapping soil quality 1992' has been used to develop new methods for analyzing these groups of compounds or to optimize conventional methods to reach lower limits of determination. In this report, method development is described for the analysis of 13 polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) (16 EPA-PAH except naphthalene, acenaphthene en acenaphthylene) ; 15 polychlorobiphenyls (PCBs), i.e. indicator PCBs with IUPAC-nos. 28, 52, 101, 138, 153 and 180, and mono-ortho PCBs with IUPAC-nos. 60, 74, 105, 114, 118, 156, 157, 167 and 189 ; and organochloropesticides (OCs). Method development has resulted in a combined sample pretreatment and clean-up for the analysis of PAHs, PCBs and lindane (y-HCH). After extraction with acetone/light petroleum, a clean-up on deactivated alumina with sodium sulphite and sodium hydroxide has been performed to remove sulphur components from the extracts. Next, further chromatography on silica with sulphuric acid is necessary for the analysis of PCBs and lindane. The final methods resulted in lower limits of determination for all compounds than in previous methods, i.e. 1 to 10 mug/kg dry matter for PAHs and 0.1 mug/kg dry matter for PCBs and lindane. Triazines have been analyzed using existing methods with a limit of determination of 10 mug/kg dry matter. PAHs were found in all samples of this study, with a median concentration level between 5 and 100 mug/kg dry matter, in some samples upto 1 mg/kg dry matter. PCB concentrations were low, from below determination limit of 0.1 to a maximum of 2.0 mug/kg dry matter ; levels for lindane varied between 0.2 en 2.0 mug/kg dry matter. Triazines were found in nine samples (43 samples in total). Individual samples were found to have large differences in concentrations of organic compon

RIVM rapport:Dit rapport is geschreven op verzoek van het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, afdeling Klimaatverandering om te voldoen aan de verplichtingen in het kader van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen, volgens besluit van de Milieuraad van de Europese Unie van 24 juni 1993 (93/389/EEC). De lidstaten van de Europese Unie hebben afgesproken de totale CO2 emissie van de Europese Unie te stabiliseren in 2000 ten opzichte van 1990. Het bewakingsmechanisme biedt de Commissie de mogelijkheid vorderingen op weg naar dit doel te volgen op basis van een jaarlijkse inventarisatie van broeikasgasemissies. Deze rapportage bevat een korte beschrijving van de methoden zoals toegepast in Nederland, de definitieve cijfers voor 1993 en de voorlopige cijfers voor 1994. Tevens zijn cijfers voor het basisjaar 1990 gegeven. De rapportage is conform de internationaal afgesproken IPCC guidelines. De rapportage is gebaseerd op de Milieubalans cijfers, maar levert op een aantal plaatsen meer details. Daarnaast wordt de CO2-emissie in de Milieubalans volgens de bruto NMP-methode gegeven, terwijl deze hier volgens de internationaal aanvaarde IPCC methode is bepaald. Temperatuur gecorrigeerde kooldioxide emissies en emissies van methaan en lachgas in 1993 waren iets hoger dan in 1990. Een kleine dip in de economische groei, vooral in de chemie, voorkwam dat de emissies verder groeiden. Voorlopige cijfers voor 1994 suggereren een significante groei in de kooldioxide emissies, hetgeen samenhangt met een voorspoedige economische ontwikkeling., This report was written at the request of the Dutch Ministry of Housing, Physical Planning and Environment to comply with the European Unions Greenhouse Gas Monitoring Mechanism (Council Decision 93/389/EEC). The member states of the European Community have adopted the objective of stabilising CO2 emissions in the Community as a whole by 2000 at 1990 levels. The monitoring mechanism provides a means whereby the Commission can monitor progress towards this target on the basis of annual emission inventories supplied by the member states and national programmes which set out emission trajectories and policy measures to limit CO2 or to increase sinks. It also requires member states to report inventories of other greenhouse gases. Under the monitoring mechanism each member state reports its greenhouse gas emissions by the 31st of July each year. By each reporting deadline member states should supply inventories based on provisional data for the previous year and final data for the year previous to that. The first submission of provisional inventories in 1995 should also include data for the base year 1990. A review will be carried out under the responsibility of the European Commission. This report is also written to comply with the obligations under the United Nations Framework Convention on Climate Change. The inventory is compatible with the reporting requirements under the United Nations Framework Convention on Climate Change. It contains a greenhouse gas emissions inventory for the years 1993 and 1994, together with a short description of how the internationally adopted IPCC Guidelines have been applied in the Netherlands. Temperature corrected carbon dioxide emissions in 1993 and emissions of methane and nitrous oxide were slightly higher than 1990. A dip in the economic development especially in the chemical industry sector prevented a further growth in emissions. Provisional data for 1994 suggest a significant increase in carbon dioxide emissions due to the prosp

RIVM rapport:In dit rapport wordt een validatiemethode gepresenteerd voor de concentraties van de Vluchtige Organische Stoffen zoals deze gemeten worden in het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit. De ontwikkelde methode is hoofdzakelijk verkregen door onderzoek van de meetresultaten en de bijbehorende informatie van 1994. Bij de validatiemethode wordt onderscheid gemaakt in technische validatie en inhoudelijke validatie. Beide bestaan uit meerdere procedures. Bij de technische validatie worden concentraties afgekeurd op grond van technische informatie waaruit blijkt dat de monstername niet goed is verlopen. De technische validatie bestaat uit de procedures: correctie datum/tijd + volumina: elk laatste weekmonster van een campagne wordt eerder beeindigd en is dus niet de volledige tijd bezogen ; verwerken opmerkingen: gedurende de monstername worden eventuele bijzonderheden opgemerkt, deze geven een indicatie over het technisch functioneren van de monstername-opstelling ; optreden codes in TAST-files: gedurende de monstername genereert de timer een overzicht met daarin codes die iets zeggen over het functioneren van de timer. Bij de inhoudelijke validatie wordt ervan uitgegaan dat er bepaalde verbanden tussen monsters c.q. componenten zijn die constant zijn. Wijkt een monster hiervan af dan wordt deze foutief verondersteld. De inhoudelijke validatie bestaat uit de procedures: relatie week-dag-overdag: tussen een monster dat omvat wordt door een ander monster moet een bepaalde relatie gelden, bijv. de concentratie van een component van een dagmonster moet gelijk of groter zijn dan de concentratie van het bijbehorende overdagmonster gedeeld door twee ; verhouding tolueen:benzeen: tussen de componenten tolueen en benzeen blijkt een constante verhouding te zijn die afhankelijk is van het type station en het jaargetijde, wijkt een verhouding hier sterk van af dan wordt het monster foutief verondersteld. Voor het bestand van 1994 leidt de ontwikkelde methode tot afkeuring van 258 monsters, This report presents a validation method for the concentrations of Volatile Organic Compounds (VOC) which are measured in the National Air Quality Monitoring Network. A distinction is made between technical validation and scientific validation. With technical validation, concentrations are rejected due to technical information and with scientific validation, concentrations are rejected due to relations between samples and/or compounds. The technical validation of VOC consists of: correction of date/time and volume of air; working up remarks ; appearance of codes in TAST-files. The scientific validation consists of: relation between week, day and daytime samples ; ratio of toluene and benzene. For 1994, the developed validation method results in rejection of 258 samples (21%). Due to technical validation, 235 samples are rejected, whereof more than 50% are rejected due to not working of the sampling equipment. Twenty-three samples are rejected due to scientific validation whereof two partly. From this it is obvious that the efficiency can be improved by improving the sampling equipment. In view of the complicity and the amount of data it is recommended to automate the sampling.

RIVM rapport:Op verzoek van de HIGB is de N-nitrosamine problematiek in cosmetische produkten in kaart gebracht. Deze spitst zich toe op de verbindingen NDELA [N-nitrosodiethanolamine] en NMPABAO [2-ethylhexyl 4-(N-nitroso-N-methylamino)benzoaat]. Gegevens over NMPABAO-gehalten in cosmetica van de Nederlandse markt ontbreken terwijl de informatie over NDELA-gehalten stamt uit het begin van de tachtiger jaren. N-nitrosaminen vormen een potentiele bedreiging voor de gezondheid van de gebruiker en horen niet in cosmetica thuis. Sinds 1992 is er een wettelijke regeling van kracht in de Europese Unie wat het voorkomen van N-nitrosaminen in cosmetica betreft. Aanbevolen wordt een selectief aantal monsters van de Nederlandse markt te onderzoeken op NDELA en NMPABAO en de hiervoor benodigde analysemethode te ontwikkelen. De beste basis hiervoor is capillaire gaschromatografie in combinatie met chemiluminescentie-detectie met behulp van een Thermal Energy Analyzer (TEA)., The N-nitrosamine problem in cosmetics has been reviewed on behalf of the Chief Inspectorate of Health Protection (HIGB). Problem issues that emerge from this review are NDELA [N-nitroso-diethanolamine] and NMPABAO [2-ethylhexyl 4-(N-nitroso-N-methylamino)-benzoate]. Data on the NMPABAO content of Dutch retail samples are lacking and those available for NDELA date back to the early eighties. N-nitrosamines pose a potential consumer health risk and these compounds should not be present in cosmetic products. Since 1992 legal guidelines that restrict the occurrence of N-nitrosamines in cosmetics are operational in the European Union. It is advised to analyse a selected number of Dutch retail samples for NDELA and NMPABAO and to develop an appropriate method of analysis. A combination of capillary gas chromatography and chemiluminescence detection with a Thermal Energy Analyzer (TEA) is estimated to be best suitable for this.

RIVM rapport:De interventie waarde (voorheen C-waarde) is gebaseerd op de integratie van zowel een humaan toxicologisch als een ecotoxicologisch criterium voor ernstige bodemverontreiniging. Het doel van dit rapport is om de methodiek voor het afleiden van het ecotoxicologisch criterium voor ernstige bodemverontreiniging, zoals beschreven door Denneman en Van Gestel (1990, 1991), te updaten met de aanbevelingen gedaan door de Technische Commissie Bodembescherming (TCB, 1992) en de wetenschappelijke informatie en methoden die de laatste jaren beschikbaar zijn gekomen. De methodiek waarmee het humaan toxicologisch criterium wordt afgeleid zal beschreven worden in rapportnummer 711701 006 (Janssen, 1995). Het ecotoxicologisch criterium voor ernstige bodemverontreiniging is dat er een ernstig gevaar voor een bodemecosysteem bestaat wanneer 50% van de soorten en 50% van de microbiele processen worden bedreigd. Dit is het geval wanneer de NOEC (No-Observed-Effect-Concentration) voor vitale levensfuncties van soorten (zoals overleving, groei en reproduktie) en microbiele en enzymatische processen worden overschreden. Voor stoffen met een potentieel risico voor doorvergiftiging zijn de mogelijk negatieve effecten ten gevolge van doorvergiftiging meegenomen in het criterium. De methodiek die gebruikt wordt voor het afleiden van het ecotoxicologisch criterium voor ernstige bodemverontreiniging is beschreven in een protocol in dit rapport., The intervention value for soil clean-up (formerly C-value) is based on the integration of a separately derived human-toxicological as well as an ecotoxicological criterium for serious soil contamination. The aim of this document is to update the methodology to derive the ecotoxicological criterium for serious soil contamination, as described by Denneman and Van Gestel (1990, 1991), with recommendations given by the Soil Protection Committee (TCB, 1992) and with scientific information and methods which have become available in recent years. The methodology used to derive the human-toxicological criterium will be described in report nr. 711701006 (Janssen, 1995).The ecotoxicological criterium for serious soil contamination is that there is a serious danger for a soil ecosystem when 50% of the species and 50% of the microbial processes are threatened. This will be the case when the NOEC (No-Observed-Effect-Concentration) for effects on vital life-functions of species (like survival, growth and reproduction) and microbial and enzymatic processes are exceeded. If a substance has a potential for secondary poisoning, the possible adverse effects due to secondary poisoning are incorporated in the criterium. The methodology used to derive the ecotoxicological criterium for serious soil contamination is described in a stepwise protocol in this report.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, Since 1991 the Dutch government annually publishes environmental policy performance indicators for 6 of the 8 themes of the Dutch environmental policy, in the Environmental Program. As a follow up of the production of these theme-indicators in 1993, carried out by the Environmental Forecasting Bureau of the National Insitute of Public Health and Environmental Protection (RIVM), the indicators were evaluated. Main issues were the methodology, the need for data for the indicators and the update process. This report describes the results of this evaluation. A distinction is made between recommendations which will be implemented before the production proces in 1994 and future options. The future options will be subject to examination in 1994, as part of the process to develop indicators for the Environmental Outlook and the annual environmental evaluation, that will be published by RIVM for the first time in 1995 to support the publication of the Environmental program. The ultimate result must be a consensus between RIVM and the Directorate-General for Environmental Protection about the integration of the environmental policy performance indicators in the annual evaluation in 1995.

Vaak bereiken mij de laatste tijd vragen over de gevolgde methoden bij het terreinonderzoek en het werken met de grondboor. In feite komt het erop neer, dat steeds weer twee vragen terug komen en wel: "Hoe boor je eigenlijk?" en "Waar moet je boren?" Ware het niet, dat de amateur zich direct bij het begin zekere beperkingen moet opleggen, dan zou hier een dik boek over te schrijven zijn. Een amateur-geoloog wil en moet nu eenmaal met primitieve middelen trachten zoveel mogelijk waardevolle gegevens te verkrijgen. Dure en zware apparaten zijn te enenmale taboe, alles moet gemakkelijk op de fiets en soms zelfs lopend vervoerd kunnen worden. Waar wij wel over kunnen beschikken, dat zijn onze zintuigen,helaas wordt hiervan lang niet genoeg intensief gebruik gemaakt. Wie zich ernstig wil gaan toeleggen op veldwerk, dient eerst zich te oefenen in het waarnemen en daarna het objectief weergeven van zijn waarnemingen. Dit lijkt een tamelijk overbodige aansporing. Gaan we echter na jaren oude notities van ons zelf en van anderen eens overlezen, dan blijkt maar al te zeer, hoe onvolledig deze aantekeningen meestal zijn.