Search

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Enerji Enstitüsü, 2012, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Energy Institute, 2012, Yüksek mekanik, elektrik, termal ve kimyasal özelliklere sahip karbon nanotüpler (KNT) birçok farklı potansiyel uygulamalar için umut verici malzemeler olarak kabul edilir. Kimyasal buhar birikimi (KBB) yöntemi, KNT sentezinde özellikle seri üretim için yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Karbon kaynağı, katalizör, destek malzeme (substrat), sentez sıcaklığı ve süresi, katalizör kalsinasyon sıcaklığı ve süresi ile H2 redüksiyonu karbon nanotüp yapısını, morfolojisini ve karbon verimliliğini etkileyen önemli parametrelerdir. Tez çalışması kapsamında gerçekleştirilen deneylerde karbon nanotüp sentezi Fe(NO3)-MgO katalizörü ile asetilen gazı kullanılarak akışkan yatak kimyasal buhar birikimi yöntemine göre gerçekleştirilmiştir. Deneyler, katalizör kalsinasyonu ve KNT sentezi olmak üzere iki aşamada gerçekleştirilmiştir. Katalizör kalsinasyonu 400 ve 550°C olarak iki farklı sıcaklıkta , 15 ve 30 dak olarak iki farklı süre ile %10, %20, %50 ve %100 olarak beş farklı hidrojen derişimi (hacimce) seçilerek yapılmıştır. KNT sentezi aşaması ise 550°C sıcaklık ve 30dak sürede farklı hidrojen derişimlerinde (%5, %20 ve %50 ) gerçekleştirilmiştir. Elde edilen ürünlerin karakterizasyonu TEM, Raman Spektroskopisi, TGA ve XRD cihazları kullanılarak gerçekleştirilmiş ve karbon verimleri hesaplanmıştır. Katalizör kalsinasyonunda ve KNT sentezinde H2 redüksiyonun karbon verimliliğine ve KNT yapısına etkileri araştırılmıştır., Carbon nanotubes (CNTs) with their high mechanical, electrical, thermal and chemical properties are regarded as promising materials for many different potential applications. Chemical vapor deposition (CVD) is a common method for CNT synthesis especially for mass production. Carbon source, catalyst , support material (subsrate), synthesis temperature, synthesis time, calcination temperature, calcination time and H2 reduction are important parameters that affect CNTs structure, morphology and carbon yield. Within the scope of the thesis study experiments the synthesis of carbon nanotube using Fe(NO3)-MgO catalyst and acetylene is carried out according to the fluidized bed chemical vapor deposition method. The experiments were performed in two stages, including the catalyst calcination and CNT synthesis. The catalyst calcinations were carried out at two different calcination temperatures of 400 and 550°C, two different calcination times of 15 and 30 min and four different hydrogen concentrations of 10%, 20%, 50% and 100% (by volume). CNT synthesis was performed at 550°C synthesis temperature for 30 min in different hydrogen concentrations (5%, 20% and 50%). The characterization of synthesized materials were carried out by using thermal gravimetric analysis (TGA), transmission electron microscopy (TEM), Raman spectroscopy and X-ray diffraction devices and the carbon efficiencies were calculated. Effects of H2 reduction on carbon efficiency and CNT structures of catalyst calcination and CNT synthesis were investigated., Yüksek Lisans, M.Sc.

Istraživani slijed lokaliteta Pilar u Lici sastoji se od izmjene crnih šejlova, pješčenjaka, konglomerata i bioklastičnih vapnenaca. U vapnencima - biomikruditima određeni su rodovi foraminifera Triticites i Tetrataxis te štapićastih algi Eugenophyllum i Epimastopora. Na osnovi prisutnosti roda Triticites potvrđena je karbonska starost istraživanih naslaga. Proslojavanje klastičnih sedimenata (šejlova, pješčenjaka i konglomerata) s vapnencima u kojima su prisutni marinski fosili, kao i prisutnost brahiopoda u crnim šejlovima ukazuje na marinski okoliš taloženja slijeda sedimenata Pilar. U marinski taložni okoliš dospijevala je i značajna količina krupno i srednje zrnatog klastičnog materijala, što ukazuje na aktivnu tektoniku i intenzivno trošenje izdignutog kopna. Izmjena krupno, srednje i sitno klastičnih sedimentnih stijena te vapnenaca objašnjava se taloženjem u sredinama lepezne delte. Siliciklastični materijal vjerojatno je nastao na kopnu, a zatim je brzim vodenim strujama bio transportiran do marinskog prostora gdje se taložio duž strme padine lepezne delte. Povremeno su u deltnom okolišu postojali povoljni uvjeti za akumulaciju bioklastičnih vapnenaca.

Tildeling av gratis klimakvoter kan påvirke bedrifters insentiver til å investere i renere produksjonsteknologi. I denne artikkelen diskuterer vi effektene av gratis tildeling når bedriftene får tildelt et antall omsettelige klimakvoter i henhold til hvor mye de produserer. Fra 2013 vil tildelingsreglene i EUs kvotesystem ligge nært opp til et slikt system. Vi viser at slik tildeling kan stimulere til investeringer i renere teknologi, så lenge bedriftene ikke venter at investeringen fører til at de får tildelt færre kvoter per produsert mengde på et senere tidspunkt.

TEZ9409 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s. 75-79) var. xiii, 81 s. : res., tablo ; 29 cm. Bu çalışmada, Karbon bazlı yarıiletken ince filmler cam ve silisyum alttabanlar üzerine Elektron Siklotron Rezonans Mikrodalga Plazma (ECR-MP ) yöntemi ile depolandı. Plazma oluşumu için metan (CH4) gazı kullanıldı. Filmlerin optiksel, elektriksel, yapısal ve yüzey özellikleri belirlendi. Ek olarak, üretilen filmler üzerindeki tavlama etkisi araştırıldı. Tavlama sıcaklığı arttırılarak, elde edilen ince fimlerin optik özelliklerinin değişimine bakıldı. Her bir tavlama işleminden sonra Perkin-Elmer UV/VIS Lamda 2S (190-1100 nm) spektrofotometresi kullanılarak dalga boyu-geçirgenlik grafikleri çizildi. Geçirgenlik ve soğurma verileri ile soğurma kenarı, enerji bant aralığı gibi optik parametreleri hesaplandı. Elde edilen ince filmlerin yasak bant aralığının yaklaşık olarak 4.2 eV civarında olduğu saptandı ve tavlama ile birlikte yasak enerji aralığının azaldığı gözlendi. Ayrıca, üretilen karbon ince filmlerin yapısal özellikleri X-ışınları kırınımı (XRD) yöntemi, moleküler yapısı infrared (IR) spektrofotometresi ile yüzey morfolojisi ise Atomik Kuvvet Mikroskobu kullanılarak belirlendi. In this work, Carbon semiconductor thin films were deposited with Electron Cyclotron Resonance-Microwave Plasma System (ECR-MP) on glass and silicon substrates. Electrical, optical, structural properties of the carbon semiconductor thin films were investigated. The Metan (CH4) gas were used for producing plasma. The carbon semiconductor thin films were annealed at 200, 300, 400°C in nitrogen ambient. The annealing related changes of the optical parameters such as absorption, energy band gap, extinction coefficients have been determined. The optical properties of the films were obtained by a double beam computer controlled spectrophotometer (Perkin Elmer Lambda 2S) in the UV/VIS/NIR regions. Using the optical measurement results of the carbon films, energy band gap values were found to be 4.2 eV and found to decrease with annealing. X-ray diffraction technique was used to determine the structural parameters, the existent phases and the orientation of the carbon semiconductor thin films. The molecular structure of the films are determined by Infrared Spectrometer and the surface morphology of the films were studied by Atomic Force Microscopy. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FEF2010YL31.

Fosilni tragovi (ihnofosili) su geološki zapisi biološke aktivnosti. Tragovi kretanja se razlikuju od tjelesnih fosila, koji su fosilizirani ostaci dijelova tijela organizama. Fosilni tragovi mogu biti otisci na podlozi, jazbine, ukopine, strugotine od bušenja (bioerozija), otisci, tragovi hranjenja, šupljine u korijenu itd. Znanost koja proučava fosilne tragove se naziva ihnologija. U Hrvatskoj, u stijenama Velebita na području Ričice nalazimo nekoliko tipova fosilnih tragova koji starošću odgovaraju razdoblju gornjeg Karbona. Razlikujemo fosilne tragove koje možemo svrstati u skupine Repichnia, Pascichnia, Domichnia. Određene fosilne tragove na ovom području možemo gledati i kao kombinaciju određenih skupina (npr. Repichnia i Pascichnia). Trace fossils (or ichnofossils) are geological records of biological activity. Trace fossils contrast with body fossils, which are the fossilized remains of parts of organisms' bodies. Trace fossils may be impressions, burrows, borings (bioerosion), footprints, feeding marks and root cavities. The study of traces is called ichnology. In Croatia, trace fossils in Upper Carboniferous' rocks of Velebit Mt. (Ričice) can be found in several types. They can be divided in to Repichnia, Pascichnia, Domichnia groups. Some can be identified as a combination of two groups (for example Repichnia and Pascichnia).

Composted chicken manure is the organic matter that has been biologically decomposed by microorganisms. The microorganisms convert this organic matter into CO2 and inorganic matters. The aim of this study was to determine how carbon mineralization of kermes oak soil (Quercus coccifera L., Fagaceae) are affected by the addition of sterilized and unsterilized composted chicken manure at three different rates [(C=compost, S=soil), C+S1:6, C+S1:10 and C+S1:12] under the same laboratory conditions (constant moist at 28oC). Carbon (C) mineralization of all samples was determined by the CO2 respiration method during 30 days. Cumulative C(CO2) respired clearly increased with incubation time in all compost treatments. This increase was significantly higher in both 1:10 and 1:12 rates of unsterilized and sterilezed compost-soil mixtures than in 1:6 rate of unsterilized and sterilized compost-soil mixtures and soil with no added compost (P < 0.001 for all of them). According to these results, it is possible to conclude that both 1:10 and 1:12 of compost:soil rates provide more suitable soil conditions for microorganisms and their activities than 1:6., Kompostlanmış tavuk gübresi mikroorganizmalar tarafından biyolojik olarak parçalanabilen bir organik maddedir. Mikroorganizmalar bu organik maddeyi ayrıştırırken CO2 ve inorganik maddelere dönüştürürler. Bu çalışmanın amacı aynı laboratuar koşulları altında (sabit nem, 28oC) üç farklı oranda steril ve steril olmayan kompostlanmış tavuk gübresi [(K=kompost, T=toprak), K+T1:6, K+T1:10 ve K+T1:12] ilavesinin kermes meşesi (Quercus coccifera L., Fagaceae) topraklarının karbon mineralizasyonunu nasıl etkilediğini belirlemektir. Tüm örneklerin karbon (C) mineralizasyonu 30 gün boyunca CO2 respirasyon yöntemiyle belirlenmiştir. Kumulatif C(CO2) değerleri tüm kompost denemelerinde inkübasyon süresiyle birlikte net olarak artmıştır. Bu artış hem 1:10 hem de 1:12 oranında steril ve steril olmayan kompost ilaveli toprak karışımında 1:6 oranında steril ve steril olmayan kompost ilaveli ve kompost ilavesiz topraktan anlamlı düzeyde daha yüksektir (P < 0.001). Bu sonuçlara göre, hem 1:10 hem de 1:12 kompost:toprak oranlarının mikroorganizmalar ve onların aktiviteleri için 1:6 oranlıya göre daha uygun toprak koşulları sağladığı sonucuna varmak mümkündür.

TEZ8420 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s.63-68) var. xi, 69 s. : res. ; 29 cm. In this study, carbon nanotubes and their varieties, production techniques and fields of application and their worldwide usage is explained. Reductions in production costs due to the usage of carbon nanotubes are analyzed. Of particular importance is the use of nanotubes in parallel with developed technology in manufacturing and suitable installations of microsensors, micromachinery and optoelectronic components. In addition, its use in the medical field, DNA modification and production of capacitors, transistors and photodiodes, solar cells and high-resolution measuring instruments, and production in large amounts are analyzed. In this paper Information about electronic properties of SWCNT is provided, also DOS of Zigzag(5,0) is calculated with Siesta. Bu çalışmada; karbon nano tüpler, çeşitleri, üretim teknikleri uygulama alanları ve dünyadaki kullanımları hakkında bilgi verilmiştir. Gelişen teknoloji ile birlikte karbon nano tüplerin; Mikrosensörlerin, mikromakinaların, optoelektronik elemanların imalatı ve uygun şekilde bir araya getirilmesinde, Medikal alanında, DNA modifikasyonunda, Kapasitör, transistör ve fotodiyot yapımında, Güneş pillerinde, Yüksek çözünürlüğe sahip ölçü aletlerinin yapımındaki kullanımlarının artması sonucunda üretim maliyetlerinin düşürülmesi ve büyük boyutta üretilmesi incelenmiştir. Bu tezde, Tek Duvarlı Karbon Nanotüplerinlerin Elektronik yapıları hakkında bilgi verilmiştir. Siesta kullanılarak Zigzag(5,0) 'ın durum yoğunluğu (DOS) hesaplanmıştır.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Enerji Enstitüsü, 2011, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Energy Institute, 2011, Aktif karbon, herhangi bir şekilde yapısal formül veya kimyasal analiz ile karakterize edilemeyen, oldukça yüksek gözenek ve iç yüzey yapısına sahip karbonlu malzemedir ve laboratuar ölçekli olarak çok sayıda malzemeden üretilebilmektedir. Çok iyi bir adsorban olan aktif karbon, endüstride birçok alanda kullanılmaktadır. Bu çalışmada, aktif karbon üretmek icin hammadde olarak Türkiye'de Doğu Karadeniz Bölgesinde bol miktarda yetiştirilen fındığın atığı olan, kolay ve sürekli elde edilebilen maliyeti düşük olan fındık kabuğu kullanılmıştır. Aktif karbon üretimi, fiziksel ve kimyasal aktivasyon olmak üzere iki farklı yöntemle gerçekleştirilmiştir. Fiziksel aktivasyon yöntemi karbonizasyon ve aktivasyon aşaması olmak üzere iki kademe de gerçekleşir. Karbonizasyon prosesi, hammaddedeki nem ve uçucu maddenin inert ortamda ısı yardımıyla uzaklaştırılmasıyla temel gözenek yapısının oluştuğu aşamadır. Bu çalışmada inert ortamı sağlamak amacıyla azot gazı kullanılmış ve karbonizasyon deneyleri farklı sıcaklık ve sürelerde gerçekleştirilmiştir. Fiziksel aktivasyon prosesinde aktifleyici madde olarak CO2 gazı kullanılmıştır. Fiziksel aktivasyon deneyleri farklı sıcaklık ve sürelerde gerçekleştirilmiştir. Kimyasal aktivasyon prosesi ise tek aşamada gerçekleşmiştir. Kimyasal aktivasyon işleminde, aktive edici kimyasal madde olarak H3PO4 tercih edilmiştir. Kimyasal aktivasyon deneyleri farklı sıcaklık, süre ve fosforik asit derişimlerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın amacı, seçilmiş olan hammaddeye fiziksel ve kimyasal aktivasyon işlemleri uygulayarak, yüksek yüzey alanına, adsorpsiyon özelliklerine ve uygun gözenek boyut dağılımına sahip aktif karbon üretimini sağlamaktır. Bu amaçla, fındık kabuğundan elde edilen aktif karbon numunelerinin yüzey alanları, gözenek hacmi ve gözenek boyut dağılımları ile kısa analiz sonuçları incelenerek en uygun aktif karbon üretim koşulları belirlenmiştir., Activated carbon is a generic term for a family of highly porous carbonaceous materials, none of which can be characterized by chemical analysis and prepared in the laboratory from a large number of materials. Active carbon which is a well known adsorbent can be used in many areas of industry. In this study, hazelnut shells are used as the raw material for the production of activated carbon. The reasons of choosing hazelnut shells for the activated carbon production are mainly easy and continuous availability and low cost as well as its large amount of cultivation in eastern Black Sea region of Turkey. Activated carbon production from hazelnut shells can be performed in two different methods: the physical and the chemical activation. Physical activation is performed in two process: the carbonization and the activation. Carbonization is the process where the basic pore structure is formed by removing moisture and volatile substances from the raw material by applying heat in the inert conditions. In this study, nitrogen gas was used in order to ensure inert conditions and the carbonization experiments were performed in different temperatures and durations. CO2 was used as the activation agent in the physical activation process. Like carbonization process, the activation experiments were also performed in different temperatures and durations. However, the chemical activation process was performed in one phase where the H3PO4 was used as the activator. The chemical activation experiments were carried out in different temperatures, durations and acid concentrations. The purpose of the study is to ensure the activated carbon production by performing some activation methods on the selected raw material to obtain a high surface area and adsorption properties with the proper pore size distribution. For this purpose the surface areas, pore volumes, pore size distributions and proximate analysis of the samples produced from hazelnut shell in different conditions were examined and the optimum production conditions of activated carbon were determined., Yüksek Lisans, M.Sc.

This thesis deals with the tropical terrestrial ecosystems of Late Carboniferous (Pennsylvanian) time. It is especially focussed on description of the Carboniferous tropical forest and its components. Introductory parts of the thesis deal with the general characteristics of Carboniferous period, including fauna and flora, distributions of continents and how was the climate of this period. Second part follows the characteristics of particular components of the Carboniferous tropical forest, i.e. of individual plant groups and genera, and their ecological demands. Characterised are plants and their assemblages in tropical lowlands as well as in upland areas, rarely preserved in sedimentary record. In the next part I characterise the dynamics of the forest of Carboniferous tropics and discuss potential mechanisms which controlled the floristic changes including plant extinction. The role of climate changes, which had great influence on vegetation, is discussed as the possible main control. In the separate chapter I describe extinction of arborescent lycopsids. Key words: ecosystem, tropical forest, lowland, climate changes

Çalı formundaki tıbbi ve aromatik Rosmarinus officinalis L. (Biberiye; Lamiaceae) ile Myrtus communis L. subsp. communis (Mersin yemişi; Myrtaceae) Mersin ve Adana yöresinde makide yaygın iki bitkidir. Akdeniz makisini oluşturan elemanların ekolojik özelliklerini belirlemek amacıyla üç farklı alandan alınan bu 2 bitkinin yaprak ve topraklarının karbon ve azot içerikleri ile bazı toprak özellikleri karşılaştırılmış ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Toprakların karbon içerikleri Myrtus'da % 2,41 iken Rosmarinus' da % 1,77 (P0,05). Sonuçta bu bölgede Myrtus'un Rosmarinus'a göre daha aktif olarak organik bileşik üretip yapraklarında biriktirdiği ve bunun da toprağa yansıdığı söylenebilir.

We examine the potential of Carbon Capture and Storage (CCS) technologies in the European electricity markets, assessing whether CCS technologies will reduce carbon emissions substantially in the absence of investment subsidies, and how the availability of CCS technologies may affect electricity prices and the amount of renewable electricity. To this end we augment a multi-market equilibrium model of the European energy markets with CCS electricity technologies. The CCS technologies are characterized by costs and technical efficiencies synthesized from a number of recent cost estimates and CCS technology reviews. Our simulations indicate that with realistic values for carbon prices, new CCS coal power plants become profitable, totally replacing non-CCS coal power investments and to a large extent replacing new wind power. New CCS gas power also becomes profitable, but does not replace non-CCS gas power fully. Substantially lower CCS costs, through subsidies on technological development or deployment, would be necessary to make CCS modification of old coal and gas power plants profitable. Research support of the Research Council of Norway under the program RENERGI is gratefully acknowledged.

In this work, it was aimed to determine the degree of stabilization of various composts by determining their carbon mineralization in soil. The composts which originated from kitchen wastes, vegetable wastes and grass clippings were added to the soil. Then, these mixtures were incubated. During incubation period, CO₂-C evolution rates of controls were the lowest, and CO₂-C evolution rates of grass clippings were lower than both the CO₂-C evolution rates of kitchen wastes and vegetable wastes. Vegetable wastes had the highest CO₂-C evolution rates. After 9 days, CO₂ amounts of the soils amended with composts were close to the values of soil samples. It was seen that the maximum C mineralization in soil occurred at the initial stages of incubation. It can be said that composting would be useful to find a solution to environmental problems caused by raw wastes. As a result, it was determined that investigating carbon mineralization can be used for determining the degree of the stabilization of composts., Bu çalışmada, farklı kompostlann topraktaki karbon mineralizasyonunun tespitiyle stabilizasyon derecelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Mutfak atıkları, sebze atıkları ve çim kırpıntılarından elde edilmiş kompostlar toprağa eklenmiştir. Daha sonra bu karışımlar inkübe edilmiştir. İnkübasyon periyodu boyunca, kontrollerde CO₂-C oluşum hızları en düşük olmuş ve çim kırpıntılarında CO₂-C oluşum hızları hem mutfak atıklarındakinden hem de sebze atıklarındakinden düşük olmuştur. Sebze atıklarında CO₂-C oluşum hızları en yüksek olmuştur. 9 gün sonra, kompost eklenen toprakların CO₂ miktarları toprak numunelerinin değerlerine yakın olmuştur. Toprakta en yüksek C mineralizasyonunun inkübasyon başlangıcında meydana geldiği görülmüştür. Ham atıkların sebep oldukları çevre problemlerine bir çözüm bulmak için kompostlaştırmanın faydalı olacağı söylenebilir. Sonuç olarak, karbon mineralizasyonunun araştırılmasının kompostların stabilizasyon derecesini tespitte kullanılabileceği belirlenmiştir.

Rad prikazuje sintetičke smole u građevinskim materijalima i konstrukcijama. Opisani su postupci proizvodnje sintetičkih smola, njihova svojstva i uporaba.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2009, Bu çalışmada, yüksek sıcaklıklarda Japonya’dan temin edilen AR mezofaz ziftten elde edilen karbon köpüğü, stabilizasyon aşaması atlanarak, 1323 K sıcaklıkta karbonize edilmiştir. Yapılan çalışmada basınç, sıcaklık, son sıcaklıkta bekleme süresi ve basınç boşaltım süreleri değiştirilmiş ayrıca hammaddeye ağırlıkça farklı oranlarda Güneydoğu Anadolu asfaltiti ilave edilerek üretilen karbon köpüklerin yapısal özellikleri, yoğunluk, dayanım ve porozite değerlerindeki değişimler incelenmiştir. Üretilen karbon köpüklerin yorumlanabilmesi için taramalı elektron mikroskobunda görüntüleri çekilmiş yoğunluğu ölçülüp dayanım ve porozite değerlerine bakılmıştır. Yapılan deneylerin sonucunda, artan basınç ve sıcaklıkla daha homojen, yoğun, dayanıklı fakat gözenekliliği az karbon köpükler elde edilmiştir. Son sıcaklıkta bekleme süresinin belirli bir süreye kadar artışı yapıyı güçlendirerek yoğunluk ve dayanım değerlerinin artmasına, porozitenin azalmasına neden olurken, belirli bir süreden sonraki bekleme sürelerinde yapının dağılarak yoğunluk ve dayanım değerlerinin azalmasına, porozite değerlerinin ise artmasına sebep olduğu gözlenmiştir. Basınç boşaltma süresinin artışı ile yoğunluk, dayanım ve porozite değerlerinin azaldığı görülmüştür. AR Mezofaz zifte ağırlıkça çeşitli oranlarda Doğu Anadolu asfaltitlerinin ilavesiyle yapılan çalışmalarda katkı maddesinin karbon köpük yapısının homojenliğini bozarak yoğunluk ve dayanım değerlerini düşürdüğü ortaya çıkmıştır. Eklenen asfaltit içeriğindeki kül miktarının artmasıyla yapılan deneyler sonucunda ise artan kül içeriğine paralel olarak yoğunluk ve dayanım değerlerinin arttığı ancak porozitenin azaldığı gözlemlenmiştir., In this study, carbon faom which is produced from AR mesophase pitch at high temperatures without stabilization part furthermore carbonization is conducted at 1323 K. The effect of the main process parameters (pressure, temperature, pressure release time, soaking and adding asphaltite and its various ash content ) to the resultant carbon foam properties have been investigated. Produced carbon foams pictures are taken from scanning electron microscope (SEM), densities, endurances and porosities are measured for commentating the product and comparing the product with the other carbon foam samples. As a result of experimental studies, with increasing pressure and temperature more homogeneous, concentrated and enduring carbon foams are obtained., however, their porosies decreased with the increasing pressure and temperature. A certain increase at the soaking time affected the structure positively and increased the values of its density and strength, but caused a decrease at porosity values. On the other hand, it has been seen that carbon foam became worse, the values of its density and strength decreased and caused an increase at its porosity values after a certain time. An increase in the pressure release time decreases the density, compressive strength and porosity values of carbon foam. It has been also investigated that the addition of Eastern Anatolian asphaltite at various weightinesses to AR mesophase pitch deformed the homogenity of carbon foam and lowered the density and the compressive strength values. It has been observed that the density and compressive strength of the carbon foam increased but its porosity decreased proportinally to the ash content of the asphaltite added., Yüksek Lisans, M.Sc.

Denne oppgaven utforsker numerisk hvilken virking kvotehandel har på utslipp av karbon når aktørene styres av sin egeninteresse. Det er velkjent at kvotehandel gjør at kostnadene til utslippsreduksjon på marginen blir lik for alle og at dette gir en effisient løsning. Når landenes kvoteallokering gjøres ikke-kooperativt er det ikke gitt hvilken effekt kvotehandel vil ha. Carbone et al. (2009) anvender en generell likevektsmodell og …finner at kvotehandel gir reduksjon i karbonutslippene. Ved å anvende en partiell likevektsmodell fra Helm (2003) undersøker denne oppgaven om de samme resultatene er mulige ved å legge til grunn andre antagelser.Det undersøkes om antall beslutningstakere endrer resultatene. Den mest usikre parameteren i modellen er kostnadene av klimaendringene og det testes for forskjellig nivå og fordeling av denne.Resultatene i denne oppgaven er entydige i at de gir høyere globale utslipp av karbon med kvotehandel enn uten. Det er kun det scenariet som er nærmest Carbone et al. (2009) som gir lavere globale kostnader ved kvotehandel. Endring i antall aktører fra regioner til land øker de globale utslippene mot det samme nivået en ville fått uten å bruke ressurser på klimaproblemet og er nær utslippene fra Kyoto-avtalen.Oppgaven fi…nner at det er et generelt mønster mellom den marginale rensekostnadsfunksjonen og den marginale klimaskaden for landene og bekrefter dermed en av konklusjonene fra Holtsmark og Sommervoll (2008). ECON390 MASV-SØK

Bu çalışmada, buji ile ateşlemeli motorlarda, biyoetanol-benzin karışımlarının bazı yakıt özellikleri incelenmiştir. Yakıt özelliklerinden; yoğunluk, alt ısıl değer, su içeriği, karbon, hidrojen ve kükürt değerleri incelenmiştir. Yakıt olarak hacimce % 0, % 1, % 2, %3, % 4, % 5, % 10, % 15, % 20, % 30, % 40, % 50, % 60, % 70; % 80, % 85, % 100 biyoetanol içeren E1, E2, E3, E4, E5, E10, E15, E20, E30, E40, E50, E60, E70, E80, E85, E100 yakıtları kullanılmıştır. Yakıt özelliklerinden; yoğunluk, alt ısıl değer, su içeriği, karbon, hidrojen, kükürt arasındaki etkileşimler istatistiksel olarak incelenmiştir. Bulunan sonuçlara göre; yakıtların yoğunlukları biyoetanol miktarına bağlı olarak artmıştır. Biyoetanolün su tutma özelliğinden dolayı, yakıtların su içeriklerinde artış gözlemlenmiştir. Alt ısıl değerlerinde, en düşük değer E100 yakıtında ölçülmüştür ve E0'a göre E100 yakıtında alt ısıl değerin % 38,5 oranında azaldığı belirlenmiştir. En yüksek karbon değeri E5 yakıtında ölçülmüştür, yakıt karışımı içinde biyoetanol oranı arttıkça karbon değerinin düştüğü saptanmıştır. Yine biyoetanol oranı arttıkça yakıt karışımının kükürt miktarlarında artma olmuştur., In this study, it was investigated some fuel features of bioethanol-gasoline mixture in the engines with sparking system. For its fuel features it was investigated such as density, low heating value, content of the water, carbon, hydrogen and sulphur in machine. As mixture fuel E0, E1, E2, E3, E4, E5, E10, E15, E20, E30, E40, E50, E60, E70, E80, E85, E100 which consist bioethanol in % 0-1-2-3-4-5-10-15-20-30-40-50-60-70-80-85-100 volume. It was investigated effect statistical for fuel features between density, low heating value, content of the water, carbon, hydrogen and sulphur. We have observed that the amount of the water in fuels has increased because of the future of bioethanol?s water capturing low heating value has calculated in at the fuel E100. For E0 in fuel E100 the heating value has decreased % 38,5. The highest carbon value calculated in fuel E5, this value has decreased when it has come to E100.The amount of sulphur has increased when it has come to E100.

Topraklarda organik karbon (C)' un tutulması tarım açısından son derece önemlidir. Toprakların tarımsal işlemeye açılması, organik karbon düzeyinin azalmasına bunun sonucu olarakta atmosfere salınan karbondioksit (CO2) miktarının artmasına sebep olmaktadır. Bu çalışma yarı kurak bir iklime sahip olan Tokat ta yıllardır geleneksel toprak işleme yöntemiyle işlenen topraklardaki C ve Azot (N)' un fraksiyonlarındaki değişme, tarım arazisi ile doğal (mera ve orman) arazilerinden alınan toprak örnekleri incelenmiş ve bu alanlarda organik karbon ve azotun depolandığı agregat fraksiyonları ve bu fraksiyonlardaki arazi kullanımına bağlı değişimler ve bunların biyolojik karbon fraksiyonlarıyla olan (mineralize olabilen, mikrobiyal ve ayrışmaya dayanıklı havuzlar) ilişkileri belirlenmiştir. Bu amaçla her bir araziden temsil edebilecek 4 farklı örnek alma yeri seçilmiş her bir örnek alma yerinden 3 ayrı örnek alınmıştır. Böylece her bir arazi kullanımından toplam 12 adet kompose örnek alınmıştır. Toprak örnekleri 0-5, 5-15 ve 15-30 cm derinlikten alınmıştır. Arazi kullanımındaki değişime bağlı olarak toprakların kuru hacim ağırlığı, organik madde ve kireç içerikleri önemli derecede (p

Bu araştırmada, karbon katkısının YBa2Cu3O7 (Y123) süperiletken yapısına olan yapısal ve manyetik etkileri incelenmiştir. Katıhal tepkime yöntemi ile iki farklı seride örnekler üretilmiştir. I. seri örnekleri hızlı soğutma (quench) ile elde edilirken II. seri örnekleri yavaş soğutma (slow cooling) ile elde edilmiştir. Her seriye ait dört farklı katkı oranlarında dörder örnek hazırlanmıştır. Karbon atomları YBa2(Cu1-xCx)3O7-d yapısına x=0.01, x=0.02, x=0.03 ve x=0.04 oranlarında Cu atomları yerine katkılanmıştır. Örneklerin yapısal özellikleri x-ışını kırınımı (XRD) kullanılarak, manyetik özellikleri ise manyetizasyon (M-T, M-H) ölçümleriyle incelenmiştir. Karbon atomlarının belirli bir kısmı Cu atomlarıyla yerdeğiştirirken büyük bir kısmı yapıya uyum sağlamamıştır. Katkılama sonucunda örneklerin örgü parametrelerinde de değişme gözlenmiştir. Kritik sıcaklık I. seri örnekleriden x=0.01 için 59 K, x=0.02 için 59 K, x=0.03 için 53 K ve x=0.04 için 57 K olarak bulunurken II. seri örneklerinden x=0.01, x=0.03, x=0.04 için 89,5 K ve x=0.02 için 89 K bulunmuştur. Dolayısıyla yavaş soğutma işleminin Tc'ye bir etkisi olmamıştır. Kritik akım yoğunluğu, genel olarak düşük manyetik alan altında artma gösterirken yüksek manyetik alan altında ise düşme gösterir. Numunelerin kritik akım yoğunlukları saf YBCO örneğine göre küçük de olsa azalma göstermiştir. Ancak x karbon katkı miktarına göre büyük farklılıklar göstermemektedir., In this research, structural and magnetic effects of the carbon incorporation on the superconductor structure of YBa2Cu3O7 (Y123) were investigated. Two different series of samples prepared by the solid state reaction method. Samples of 1st series were prepared by quenching, and the samples of 2nd series were prepared by cooling slowly. In this way, four samples with four different doping levels were prepared for each series. Carbon atoms were substituted with Cu atoms in the structure of YBa2(Cu1-xCx)3O7-d with the ratios x=0.01, x=0.02, x=0.03 and x=0.04. The structural properties of samples were characterized by XRD and physical properties were characterized by measuring magnetization. It is revealed that very little amounth of incorporated carbon atoms were substituted for Cu atoms and the rest remain undoped. Differences are observed in the lattice parameters of doped samples. We measured critical temperatures of 1st series samples 59 K for x=0.01 and x=0.02, 53 K for x=0.03 and 57 K for x=0.04. Similarly we found critical temperatures of 2nd series samples 89.5 K for x=0.01, x=0.0 and x=0.04, 89 K for x=0.04 which reveals slow cooling has no effect on Tc. Generally, Critical current density increases with the decrease of magnetic field and decreases with the increase of magnetic field. Critical current density of doped samples decreased little compared to the undoped YBCO samples. A drastic change is not observed for different x doping levels.

Plazma günümüzde teknolojinin birçok alanında kullanılmaktadır. Plazma teknolojileri; sanayi, tekstil, iletişim, malzeme bilimi, elektronik başta olmak üzere pek çok alanda etkisini göstermektedir.Bu alanların yanı sıra plazma teknolojisi nanoteknolojide de önemli bir role sahip hale gelmiştir. Nanoteknolojide önemli yer tutan bir element ise karbon elementidir.Karbon kovalent bağlarla birbirine bağlanarak pek çok farklı yapıyı oluşturabilme özelliğine sahiptir. Karbonun bu özelliği kullanılarak kimyasal bağlarında değişiklik yapılması yoluyla çok farklı yapıda yeni malzemeler oluşturulması mümkündür. Bu yapılara örnek olarak karbon nanotüpler verilebilir.Nanoteknoloji için son derece önemli olan bu karbon yapıların elde edilmesi için kullanılan yöntemlerden biri de plazma yöntemiyle metan gazının çeşitli hidrokarbonlara ayrıştırılmasıdır. Bu çalışmada atmosferik basınçta plazma yöntemiyle karbon depolama yapılması amaçlanmış ve metanın suni amorf karbon (Diamond Like Carbon, DLC) yapıya dönüştürülmesi hedeflenmiştir.Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Plazma Fiziği Laboratuarlarında gerçekleştirilen deneysel çalışmalar sonunda karbon üretimi için yeni bir deneysel sistem geliştirilmiştir. Geliştirilen bu yeni sistemde üretilen karbonlar atmosferik basınçta metan gazından pulslu (atmalı) plazma kullanılarak üretilmiştir. Bu sistem ile ayrıca çeşitli alt taşlar üzerine atmosferik basınçta ve oda sıcaklığında karbon depolama da gerçekleştirilmiştir. Alt taş olarak ise; paslanmaz çelik, nano ölçekli sıfır değerlikli demir kalsit (NZVI-C) ve nano ölçekli sıfır değerlikli magnezit (NZVI-M) kullanılmıştır. Üretilen bu karbon yapıların taramalı elektron mikroskopisi (SEM) ile yüzey görüntüleri alınmış ve değerlendirmeler yapılmıştır.Anahtar Kelimeler: Plazma, metan çevrimi, Karbon.Anahtar Kelimeler: Plazma, metan çevrimi, Karbon. Plasma has been used lots of area in the technology extensively. Plasma technologies are effecvtive in various areas such as industry, textile, material science, electronic etc? In addition to these areas, plasma technology has an important role in nanotechnology. One of the most important element for nanotechnological application is carbon.Carbon has lots of suitable properties in order to develop different structures. It is a covalent bonded element. This property makes it very important. Using these properties of carbons, one can make new materials via changing its chemical bonds. Exemplary to this structure; carbonnanotubes can be given.In order to produce this carbon structure which is extremely important for nanotechnology, a novel method is the conversion of methane to hydrocarbon using a plasma technique. In this study, carbon deposition has been purposed and it has been aimed to make methane conversion to diamond like carbon (DLC) structures at atmospheric pressure with plasma method.Finally, a new experimental system has been developed for carbon producing at Plasma Physics Laboratory in Eskisehir Osmangazi University. At this new system that is improved newly, carbons have been deposited by using methane gas at plasma atmospheric pressure. Also, carbon deposition has been realized on various substrates at atmospheric pressure and room temperature. These substrates are; stainless steel , nano scale zero valent iron-calcite (NZVI-C) and nano scale zero valent iron-magnesite. Surface microcgraphy of these carbon structures have been taken by scanning electron microscopy (SEM) and an analysis has been performed.Keywords: Plasma, Methane Conversion, Carbon. 77

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2008, Bu çalışmada Güneydoğu Anadolu’dan getirilen Avgamasya asfaltitinin hammadde olarak kullanılmasıyla karbon köpüğü eldesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, toz asfaltit maddesi yüksek basınç ve sıcaklık reaktörüne silindirik bir alüminyum kap içerisinde konulur. Reaktöre önceden belirlenen değerde basınç verildikten sonra sıcaklık belirlenmiş bir değere çıkarılır ve bu sıcaklıkta belirli bir süre bekletildikten sonra reaktördeki basıncın hızlı bir şekilde boşaltılmasıyla karbon köpük elde edilmiş olur. Bu çalışmada basınç, sıcaklık, basınç boşaltma süresi ve son sıcaklıkta bekleme süresi temel parametreler olarak seçilmiştir. Bunun yanı sıra, sınırlı şekilde karbonizasyonun köpük özelliklerine etkisi değerlendirilmiştir. Üretilen karbon köpüklerin yorumlanabilmesi ve literatürdeki karbon köpüklerle kıyaslanabilmesi için taramalı elektron mikroskobunda görüntüleri çekilmiş yoğunluğu ölçülüp dayanım testi sonucu sıkışma dayanımları bulunmuştur. Yapılan deneylerin sonucunda, artan basınç ve sıcaklıkla daha homojen, yoğun ve dayanıklı karbon köpüğü elde edildiği görülmüştür. Basınç boşaltma süresinin artışı yoğunluğu önemli ölçüde etkilemezken, dayanımında artış meydana getirmiştir. Son sıcaklıkta bekleme süresinin artışı ile köpüğün yapısı daha da homojen olmuş, dayanım ve yoğunluğu az bir miktar olsa da artmıştır. Karbonizasyon işlemi üretilen köpüklerin yoğunluk ve dayanımını artırmıştır., The aim of this study is production of carbon foam by using Avgamasya asphaltite as a raw material, which is taken from South eastern Anatolian. For this purpose powdered asphaltite sample is placed in an autoclave using specialy shaped aluminum mold. Reactor is then pressurised to a defined value and the reactor is raised to specified temperature. The system is hold for a certain period of time, afterwhich the system is subject to sharp pressure release to obtain carbon foam. In this study pressure, temperature, pressure release time and hold time at the highest temperature were taken as the main parameters for investigation. Also affect of carbonisation on foaming characteristic is evaluated. In order characterise and make comparison with literature results SEM micrographs were taken, densities and compressive strengths of the foams are measured. Experimental results revieled that increasing pressure resulted in more homogeneous, denser and more strong foam products. Pressure release time had insignificant effect on the density but had considerably influenced the strength of the foams. While hold time at the highest temperature increased, the structure of foam is more homogeneous and also, endurance and density of the foam is increased. Carbonisation subsequently increased the density and strength of the foam., Yüksek Lisans, M.Sc.

This study provides the first comprehensive record of the photosynthetic carbon isotope fractionation (εp) of marine phytoplankton for the Middle Devonian to Late Permian time interval, which has been determined by means of compound-specific carbon isotope analysis. During this time interval, the magnitudes of phytoplankton εp show an overall range between 14.5 and 23.7 ‰. The data clearly reveal the existence of noticeable changes in phytoplankton εp in the course of the investigated Middle Devonian to Late Permian time window. A comparison of the Middle Devonian to Late Permian phytoplankton p-data of this study with the vast majority of data reported for the present day oceans (~ 10 to 16 ‰) suggests that phytoplankton εp was mostly higher in the Late Paleozoic than today. In view of the potentially significant influence of pCO2 on phytoplankton εp and the presence of very high pCO2-levels during Middle Devonian to earliest Carboniferous time, phytoplankton εp was expected to lie close to or within the p-maximum of eukaryotic algae (25-27‰) during this time interval. Surprisingly however, the analyses yielded just moderately high and relatively uniform εp-magnitudes between 14.5 and 21.8 ‰, i.e. mostly well below the initially expected magnitudes. In contrast to the working hypothesis of the study, these εp-values hence seemed not to reflect the very high Middle Devonian to earliest Carboniferous pCO2-levels, thus apparently indicating that pCO2 did not represent the primary εp-control during this time interval. It was however recognized that the Middle Devonian to earliest Carboniferous εp-range agrees strikingly well with the range of kinetic 13C/12C-fractionation factors of the cyanobacterial RubisCO-enzymes (~ 17 to 22 ‰), i.e. with the εp-maximum of cyanobacteria. This led to the hypothesis that Middle Devonian through earliest Carboniferous phytoplankton εp represents to a significant extent a cyanobacterial, instead of a eukaryotic, signal. Strong evidence for the validity of this hypothesis was provided by the δ15N-results of OSTERTAG-HENNING & BUGGISCH (2001), who collaboratively used the entire Devonian to Permian sample set of the here presented study for their investigations. The uniformly and consistently low δ15N-values between about -2 and +3 ‰ in all Middle Devonian to earliest Carboniferous samples are characteristic for the process of microbial fixation of atmospheric N2 (δ15N = 0 ‰), i.e. diazotrophy. OSTERTAG-HENNING & BUGGISCH (2001) thus concluded that the Middle Devonian to earliest Carboniferous phytoplankton communities were most likely dominated by N2-fixing cyanobacteria. These results thus provide strong evidence for the hypothesis that the Middle Devonian to earliest Carboniferous phytoplankton εp represents a largely cyanobacterial signal with magnitudes at the εp-maximum of cyanobacteria (~ 17 to 22 ‰). In view of the likely absence of active DIC-uptake mechanisms among the Middle Devonian to earliest Carboniferous primary producers and the rather low CO2-substrate specifity of cyanobacterial RubisCOs, these findings strongly suggested that, after all, pCO2 represented the primary controlling factor for Middle Devonian to earliest Carboniferous phytoplankton εp. The Permocarboniferous icehouse phase (middle Early Carboniferous to early Late Permian), was most likely the first time interval in Earth’s history, during which pCO2 was so low that phytoplankton εp generally lay below the εp-maximum of ~ 25-27 ‰ that changes in pCO2 could have induced according changes in phytoplankton εp. This view is supported by the Early Carboniferous to Late Permian phytoplankton εp-record, which exhibits significant long- and midterm changes. These temporal variations in εp correlate significantly with the evolution of pCO2 during this time interval and the concomitant shifts in the intensity of the Permocarboniferous glaciation, the latter of which exhibits (i) two glaciation maxima during the Bashkirian-Moskovian and Late Asselian-Sakmarian, respectively, and (ii) a noticeably less glaciated episode during the Kasimovian-Gzhelian. In agreement with the working hypothesis, phytoplankton εp was very high (22.5 to 23.4 ‰) and close to the εp-maximum of algae (25-27 ‰) in the Early Carboniferous and the Late Permian, i.e. before and after the Permocarboniferous glaciation, when pCO2 was still or again very high. Also as expected, phytoplankton εp only exhibited moderately high values (18.5 to 19.9 ‰) at the end of the first and the beginning of the second Permocarboniferous glaciation maximum (latest Moskovian, middle Asselian), when pCO2 was most likely very low. Remarkably, the geologically relatively short-termed and less glaciated Kasimovian-Gzhelian time interval, which was in all likelihood associated with elevated pCO2-levels and a warmer climate, was accompanied by a significant positive εp-excursion of ca. 4 ‰. From the level of the moderately high, latest Moskovian values (18.5 to 19.9 ‰), εp rose to values between 22.0 and 23.7 ‰ until the earliest Gzhelian, and decreased back to 19.6 ‰ in the middle Asselian. In view of (i) the striking and consistent correlation between phytoplankton εp and the evolution of pCO2 (and global climate) during the entire Early Carboniferous to Late Permian time interval and (ii) the lack of concrete evidence for noticeable shifts in potentially important alternative εp-controls (e.g. cell-specific growth rate, community composition), it is suggested that pCO2 represented the primary controlling factor for phytoplankton εp during the Early Carboniferous to Late Permian time interval. The results of this study thus indicate that phytoplankton εp represents a valuable qualitative, but not quantitative, paleo-pCO2-proxy for the Late Paleozoic time interval. Mit den Ergebnissen dieser Studie steht erstmals ein Datensatz für die Entwicklung der photosynthetischen C-Isotopenfraktionierung (εp) von marinem Phytoplankton für den Zeitraum Mitteldevon bis Oberperm zur Verfügung. Die Werte für Phytoplankton εp lagen in diesem Zeitraum zwischen 14,5 und 23,7 ‰. Diese Ergebnisse belegen, dass es während der Zeit Mitteldevon bis Oberperm signifikante Änderungen von Phytoplankton εp gab. Ein Vergleich der Phytoplankton εp-Daten dieser Arbeit mit denen rezenter, mariner Primärproduzenten weist darauf hin, dass Phytoplankton εp im späten Paläozoikum weitgehend größer war als gegenwärtig. Angesichts des bedeutenden Einflusses von pCO2 auf die Größe von Phytoplankton-εp und den sehr hohen pCO2-Werten vom Mitteldevon bis ins früheste Unterkarbon wurde zu Beginn der Studie erwartet, dass Phytoplankton-εp in diesem Zeitintervall nahe am oder innerhalb des εp-Maximums eukaryotischer Algen (25-27 ‰) liegt. Überraschenderweise ergaben die Analysen aus diesem Zeitabschnitt εp-Werte, die grundsätzlich nur mittelhohe und relativ einheitliche Magnituden zwischen 14,5 und 21,8 ‰ besitzen. Es schien daher zunächst, dass diese εp-Werte die sehr hohen mitteldevonischen bis früh-unterkarbonischen pCO2-Wert nicht reflektieren. Entgegen der Arbeitshypothese der Studie schien das darauf hinzuweisen, dass pCO2 während dieses Zeitintervalls nicht den primären Faktor für Phytoplankton εp darstellt. Der Bereich der εp-Daten im Mitteldevon bis frühesten Unterkarbon stimmt aber bemerkenswert gut mit der Spanne der bekannten kinetischen C-Isotopenfraktionierungen der cyanobakteriellen RubisCO-Enzyme (~ 17-22 ‰) überein, d.h. mit dem εp-Maximum von Cyanobakterien. Das führte zur Hypothese, dass Phytoplankton εp während der Zeit Mitteldevon bis frühestes Unterkarbon ein stark cyanobakteriell geprägtes Signal darstellt. Die δ15N-Daten, die von OSTERTAG-HENNING & BUGGISCH (2001) im Rahmen eines Proben-Sharings an allen Proben der Arbeit gemessen wurden, stützen diese Hypothese deutlich. Die sehr niedrigen δ15N-Werte zwischen ca. -2 und +3 ‰ der Proben aus dem Intervall Mitteldevon bis frühestes Unterkarbon sind für den Prozess der mikrobiellen Fixierung von atmosphärischem N2 (δ15N = 0 ‰), d.h. Diazotrophie, charakteristisch. OSTERTAG-HENNING & BUGGISCH (2001) postulierten daher, dass N2-fixierende Cyanobakterien die Phytoplanktonassoziationen dieser Proben dominierten. Diese Ergebnisse stellen daher einen starken Beleg für die Richtigkeit der Hypothese dar, dass Phytoplankton εp für den Zeitraum Mitteldevon bis frühestes Unterkarbon ein weitgehend cyanobakterielles Signal darstellt, dessen Werte im Bereich des εp-Maximums von Cyanobakterien (~ 17-22 ‰) liegen. Angesichts höchstwahrscheinlich noch fehlender, aktiver CO2-Aufnahmemechanismen in mitteldevonischen bis unterkarbonischen Cyanobakterien und den sehr niedrigen CO2-Substratspezifitätsfaktoren der cyanobakteriellen RubisCOs legen diese Ergebnisse den Schluss nahe, dass pCO2 letztlich doch den primären Faktor für Phytoplankton εp im Zeitraum Mitteldevon bis frühestes Unterkarbon darstellte. Die permokarbone Vereisungsphase (mittleres Unterkarbon bis frühes Oberperm) war höchstwahrscheinlich der erste Abschnitt in der Erdgeschichte, in dem pCO2 derart niedrig war, dass Phytoplankton εp unterhalb des Maximums von 25-27 ‰ lag und Änderungen von pCO2 daher zu entsprechenden εp-Änderungen führen konnten. Diese Annahme wird durch den εp-Datensatz für den Zeitraum Unterkarbon bis Oberperm gestützt, der signifikante mittel- und langfristige εp-Veränderungen zeigt. Diese korrelieren stark mit der karbonisch-permischen Entwicklung von pCO2 und den damit einhergehenden Veränderungen der Intensität der permokarbonen Vereisung. Letztere weist zwei Vereisungsmaxima während des Bashkirian-Moskovian und des Sakmarian auf, die während des Kasimovian-Gzhelian durch ein geringer vereistes Zwischenstadium voneinander getrennt waren. Erwartungsgemäß war Phytoplankton εp während des Unterkarbons und des Oberperms, d.h. vor und nach der permokarbonen Vereisung als pCO2 noch bzw. wieder sehr hohe Werte besaß, sehr groß (22,5 bis 23,4 ‰) und nahe am εp-Maximum eukaryotischer Algen (25-27 ‰). Ebenfalls erwartungsgemäß war Phytoplankton εp am Ende des ersten und zu Beginn des zweiten permokarbonen Vereisungsmaximums (oberstes Moskovian, mittleres Asselian), als pCO2 sehr niedrig war, deutlich kleiner (18,5 bis 19,9 ‰). Als bemerkenswerter Befund der Studie stellte sich heraus, dass das geringer vereiste Zeitintervall Kasimovian-Gzhelian, in dem höchstwahrscheinlich pCO2 erhöht war und ein wärmeres Klima herrschte, mit einer signifikanten, positiven εp-Exkursion von ~ 4 ‰ einherging. Ausgehend von den mittelhohen Werten im obersten Moskovian (18,5 bis 19,9 ‰) stieg εp auf Werte zwischen 22 und 23,7 ‰ im untersten Gzhelian an und verringerten sich anschließend wieder bis auf 19,6 ‰ im mittleren Asselian. Angesichts (i) der guten Korrelation zwischen Phytoplankton-εp und der lang- und kürzerfristigen Entwicklung von pCO2 (und globalem Klima) während des Zeitraums Unterkarbon bis Oberperm und (ii) dem Fehlen konkreter Hinweise auf signifikante Veränderungen anderer, potentieller εp-Einflussgrößen (z.B. zellspezifische Wachstumsrate, Zusammensetzung der Phytoplanktonassoziationen) wird postuliert, dass die Änderungen von Phytoplankton εp während des Zeitraums Unterkarbon-Oberperm primär durch die mittel- und langfristigen pCO2-Schwankungen gesteuert wurden. Die Ergebnisse dieser Arbeit legen daher den Schluss nahe, dass Phytoplankton εp einen geeigneten qualitativen, wenn auch nicht quantitativen, Paläo-pCO2-Proxy für das späte Paläozoikum darstellt.

The article deals with experimental and numerical analysis of stress wave propagation in a thin long fiber carbon/epoxy composite material. Experiments were performed on in-plane loaded square composite panels with dimensions 501mm £ 501mm £ 2:2 mm. The panels have several fiber orientations (0±, 30±, 60± and 90± measured from the loaded edge). They were loaded by in-plane impact of steel sphere. The impact area was on the edge, exactly 150mm from top left corners corner of the panels. The loading force was approximated by a time dependent function. Its shape was obtained from three dimensional contact analysis, which was performed on smaller area of panel. The function was used in further plane stress analysis of the whole panels. The comparison of the numerical and experimental results was executed. An attempt at determination of velocity of propagation of Rayleigh waves on the loaded edge was performed and the results are discussed in the paper. Further directions of the research are proposed.

Paulownia Ağacı Odunundan ZnCl2 Aktivasyonu İle Aktifleştirilmiş KarbonÜretimi Ve KarakterizasyonuNaile VuralÖZETAktifleştirilmiş karbon, karbonik hammaddelerden, kimyasal veya fizikselaktivasyon metotları kullanılarak üretilen, oldukça gözenekli bir katı karbon şeklidir.Kimyasal aktivasyonun, yüksek yüzey alanına ve dar mikrogözenek dağılımına sahipkarbonlar elde etmede etkin bir yöntem olduğu bilinmektedir.Aktifleştirilmiş karbonlar, hem gaz faz hem de sıvı faz ayırma süreçlerindekullanılabilmektedir. Aktifleştirilmiş karbonların başlıca uygulama alanları,saflaştırma, organik kirleticilerin içme suyundan uzaklaştırılması ve seçiciadsorpsiyonla kimyasalların geri kazanımıdır.Çevresel zorunluluklar ve adsorplayıcı maddelere olan talep artışı fosil olmayankaynaklardan aktifleştirilmiş karbon üretimi konusundaki araştırmalara olan ihtiyacıarttırmaktadır. Bu açıdan, tarımsal ve ormansal lignoselülozik atıklar oldukça ilgiçekicidir.Bu çalışmada, Paulownia tomentosa ağacı odunundan ZnCl2 ile kimyasalaktivasyon yapılarak aktifleştirilmiş karbon üretilmiştir. Karbonizasyon sıcaklığı (400,700 oC) ve emdirme oranı (1:2, 4:1) gibi sistem değişkenlerinin, gözenek gelişimiüzerindeki etkileri araştırılmıştır. En yüksek yüzey alanına sahip (2736 m2:g)aktifleştirilmiş karbon, 400 oC ve 4:1 emdirme oranında üretilmiştir. Elde edilenaktifleştirilmiş karbon çözeltiden metilen mavisi gideriminde kullanılmıştır ve çeşitlikoşullar altında (pH, sıcaklık, adsorban doz, temas süresi, metilen mavisikonsantrasyonu) adsorpsiyon özellikleri incelenmiştir. Adsorpsiyon kinetiğinin sözdebirinci derece eşitliğine ve denge izotermleri Langmuir eşitliğine uymaktadır.Bu çalışma, Paulownia odununun ZnCl2 ile aktivasyonun özelliklemikrogözenekli aktifleştirilmiş karbon üretimi için uygun olduğunu göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Aktifleştirilmiş karbon, ZnCl2 aktivasyonu, karakterizasyon, MMadsorpsiyonu, Paulownia odunu. Characterization Of Activated Carbon Prepared From Paulownia Wood By ZnCl2ActivationNaile VuralSUMMARYActivated carbon is a highly porous form of solid carbon produced fromcarbonaceous raw materials using chemical or physical activation methods. Chemicalactivation has been known as an efficient method to obtain carbons with high surfacearea and narrow micropore distribution.Activated carbons can be used in both gas phase and liquid phase separationprocesses. The main applications of activated carbon is found in purification, removalof organic pollutants from drinking water and recovery of chemicals by selectiveadsorption.The environmental constraints and a growing demand in adsorbing materialsneed to intensify research works on activated carbon from non fossil sources. In thisperspective, ligno-cellulosic wastes from agriculture and forestry are of great interest.In this study, ativated carbon was prepared from Paulownia tomentosa wood bychemical activation with ZnCl2. The effects of system variables such as carbonizationtemperature (400, 700 oC) and impregnation ratio (1:2, 4:1) on the pore developmentwere investigated. Specific surface area of activated carbon was maximum about 2736m2:g at 400 oC and at an impregnation ratio of 4:1. The resulting activated carbon wasused for removal of methylene blue from aqueous solution and adsorption propertieshave been investigated under various conditions such as pH, temperature, adsorbentdosage, contact time, methylene blue concentration. Adsorption kinetics was inagreement with the pseudo first order equation and equilibrium isotherms were inagreement with Langmuir equation.This study showed that the ZnCl2 activation of Paulownia wood was suitable forthe preparation of activated carbon which is essentially microporous.Keywords: Activated carbon, ZnCl2 activation, characterization, MB adsorption,Paulownia wood 112

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2006, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2006, Yüksek lisans tezi olarak sunulan bu çalışmada, dolgu duvarların ve karbon lif ile güçlendirilmiş dolgu duvarların betonarme çerçeve davranışına etkilerinin bulunması ve betonarme çerçeve sistemlerin malzeme bakımından doğrusal olmayan çözümlemesinin bir bilgisayar programı yardımıyla yapılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada, çıplak çerçeve, dolgu duvarlı çerçeve ve karbon lif ile güçlendirilmiş dolgu duvarlı çerçeveden oluşan üç ayrı numune üzerinde yük artımı yöntemi uygulanarak elde edilen sonuçlar kuramsal çözümlemeden elde edilen sonuçlar ile karşılaştırılmasından oluşmaktadır. Dolgu duvarlarının modellenmesi hakkında bilgiler verilmiştir. Dolgu duvarlarını temsil etmek için kuramsal modelde eşdeğer sanal çubuk modeli dikkate alınarak bu modelin ayrıntıları ve eşdeğer sanal çubuğa ait bazı büyüklüklerin bulunması için çeşitli araştırmacılar tarafından önerilen bağıntılar anlatılmıştır. Ayrıca dolgu duvarlara uygulanan çapraz karbon lif takviyesinin kuramsal modelde temsili için de kullanılan bağıntılara yer verilmiştir. Dolgu duvarlar ve karbon lif ile güçlendirilmiş dolgu duvarlarının yapı davranışına etkilerinin anlaşılması amacıyla yapılan bir grup deney anlatılmıştır. Öncelikle dolgu duvarlarının çerçeve sistem içerisinde nasıl davranacağının bulunması ve yük taşıma kapasitelerinin önceden anlaşılabilmesi için her çerçeve içindeki dolgu duvarı temsil eden dolgu duvarlar oluşturulmuş ve bunlarla basit kayma deneyleri uygulanmıştır. Çerçeve deneyleri için, iki katlı tek açıklıklı üç adet betonarme çerçeve tekrarlı yatay yükler altında, yerdeğiştirme kontrollü olarak denenmiştir. Deneysel olarak çalışılan numunelerin kuramsal olarak incelenmesi yapılmıştır. Bunun için, SAP2000 adlı bilgisayar programın yardımıyla, denenen betonarme çerçeve numunelerinin matematiksel modelleri oluşturulmuş ve daha sonra yük artımı yöntemi uygulanmıştır. Elde edilen deneysel ve kuramsal sonuçlar karşılaştırılarak sonuçlar grafikler halinde gösterilmiştir., In this study which is being presented as a master’s thesis, it is aimed to find out the effects of infill walls and retrofitted infill walls with carbon fibre on the response of reinforced concrete frame. The non-linear analysis of reinforced concrete frames have been performed by means of a computer program. The results of the experimental study which consists of bare frame, infilled frame and retrofitted infilled frame with carbon fiber are compared with the results of the theoretical analysis. Information is given on the modelling of infill walls. Consideration of equivalent strut model in the theoretical model, details of this model and parameters proposed by various researchers for the determination of some characteristics of equivalent strut model have been recounted. The equations for the represantion of retrofitted infill wall with carbon fiber is also included in this chapter. A series of experimental work has been conducted to evaluate the effectiveness of infill wall and carbon fibre reinforced infill wall on the behaviour of building type structure. First of all, infill wall specimens have been formed and simple shear tests have been applied on them in order to find out how infill walls will behave within the frame system and to perceive their capacity to bearing loads. As for the frame tests, three reinforced concrete frames of two story and single span have been tested under the reversed static loads. The control mode of the tests is displacement control. The theoretical examination of the tested specimens is maked. For this purpose, mathematical models of the tested reinforced concrete frames are prepared using the very well known computer program SAP2000. Nonlinear static analysis has been conducted for all the specimens. Through comparison of derived experimental and theoretical conclusions, results have been portrayed in graphics., Yüksek Lisans, M.Sc.

Ill., graph. Darst.

This report describes a methodology for Norwegian reporting under Article 3.3 and Article 3.4 (if elected) of the Kyoto protocol. The proposal is to report Afforestation/Reforestation (AR) and Deforestation (D) under Article 3.3 (mandatory) and Forest management (FM) under Article 3.4 (if elected). The reporting requirements can probably not be fulfilled if Norway also elects Cropland management (CM), Grazing land management (GM) or Revegetation (RV) under Article 3.4 (all electives) because the necessary data are unavailable and probably also unobtainable. The reason is that change in carbon pools in 1990 is needed as part of the report for these three electives. Such data, with the required quality, are not available in Norway today. Regional stratification is recommended in order to use two different approaches in two different parts of the country (here called “Lowlands” and “Highlands”). It is not recommended to stratify the Norwegian reports because it is not realistic to provide the additional statistical support (in terms of additional sampling units) needed to break the results down to meaningful regional reporting units (eg County). […]

Bei der Erneuerung einer Gas-Pipeline (TENP) wurden in der Pfalz fossilreiche Schichten des Ober-Karbon und Unter-Perm (Rotliegend) angeschnitten. Die umfangreichen Aufschlüsse erlaubten detailreiche stratigraphischfazielle Dokumentationen. Mehrere Formationsgrenzen wurden exakter als bisher erfasst. Drei Bänke (Breitenheim-, Raumbach- und Jeckenbach-Bank) konnten lateral weiter ausgehalten werden. Durch die Überquerung des Pfälzer Sattels konnten Nord- und Südfazies gleich alter Abfolgen verglichen werden. Im Vergleich mit dem deitaisch-Iakustrm geprägten Subsidenzzentrum bei Meisenheim zeigt der Pipelinegraben deutlich stärker proximale, d. h. mehr fluviodeltaisch ausgebildete Lithofazies., In the year 2003, the restoration of the Trans European Natural Gas Pipeline (TENP) in the Palatinate (Southwest Germany), yielded fossiliferous sequences of Upper Carboniferous and Lower Permian (Rotliegend) age. The outcrop, 25 km long, allowed detailed lithological and palaeontological investigations. Some formation boundaries can now be fixed more precisely than before. The occurrence of the lacustrine marker horizons Breitenheim, Raumbach, and Jeckenbach bed, has been traced more to the Southwest than previously known. The northern and Southern lithofacies of time equivalent successions has been compared in detail. Generally the lithofacies of the examined sections is more fluviodeltaic formed than that of the deltaic-lacustric developed subsidence center of the Saar-Nahe-Basin near Meisenheim., research

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2005, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2005, Dünya′da deprem riski taşıyan bölgelerde, özellikle gelişmekte olan ülkelerde, mevcut birçok yapı, deprem kuvvetleri karşısında yetersiz performans göstermektedir. İlgili yönetmelik ve standartlara uygun olmayan imalatlar ve/veya eski yönetmelikler bu yetersizliğin en büyük sebeplerindendir. Türkiye′de özellikle tasarım ve imalattan kaynaklanan en önemli kusurlardan ikisi; düşük beton dayanımı ve yetersiz enine donatı kullanımıdır. Bu durumdaki taşıyıcı elemanlar, özellikle de kolonlar, deprem kuvvetleri etkisi altında gevrek davranış göstererek hasar görmekte hatta tamamen göçmektedir. Bu şartlar altında deprem güvenlikleri yeteriz olan mevcut yapıların güçlendirilmeleri gereği açıktır. Yapıların güçlendirilmesinde, geleneksel tekniklere ek olarak yeni teknikler her geçen gün geliştirilmekte ve yaygın olarak kullanılmaya başlanmaktadır. Lif takviyeli polimer (fiber reinforced polymer – FRP) malzemeler ile güçlendirme de bu yeni tekniklerden biridir. FRP ile güçlendirme, hızlı ve kolay uygulanabilir olması, yüksek dayanıma, dayanıklılığa, düşük özağırlığa sahip olması, mimaride değişiklik gerektirmemesi ve yapının yük dağılımına etki etmemesi gibi sebeplerden dolayı tercih edilmektedir. Bu çalışmada, lif takviyeli polimer malzemeler ile güçlendirilmiş, daire, kare ve dikdörtgen enkesite sahip, düşük dayanımlı betonarme elemanların eksenel basınç gerilmeleri altındaki davranışları incelenmiştir. Yapılan deneyler sonucunda, lif takviyeli polimer malzemeler ile düşey taşıyıcı elemanların enine doğrultuda sargılanmasının, basınç dayanımını ve şekildeğiştirme kapasitesini önemli ölçüde artırdığı ve boyuna donatıların burkulmasının çok yüksek şekildeğiştirmelere kadar geciktirdiği gözlenmiştir. Deneysel çalışma sonucunda numuneler için elde edilen en büyük dayanım ve buna karşı gelen şekildeğiştirme değerleri, daha önce İlki ve diğ. (2004c) tarafından sunulan amprik bağıntılar kullanılarak elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Buna göre kullanılan teorik modelin deneysel sonuçlara kabul edilebilir yakınlıkta değerler ürettiği anlaşılmıştır., In earthquake prone regions of the world, particularly in developing countries, many existing structures exhibit poor seismic performance against earthquake forces. Most frequently observed deficiencies may be either because of the insufficiency of relatively older codes or due to inadequate construction practice. In Turkey, the most common deficiencies are insufficient ductility and low concrete strength. These deficiencies cause significant reductions in strength and ductility. For preventing severe seismic damage, the deformability and axial capacity of the structural members may need to be enhanced. For several decodes various strengthening techniques have been developed. One of them is jacketing concrete members with fiber reinforced polymer (FRP) composite sheets. In this study, the results of the experiments carried on circular, square and rectangular cross-section, low strength reinforced concrete members strengthened with fiber reinforced polymer composites are presented. Test results indicated that external lateral confinement by fiber reinforced polymer jackets improved the compressive strength and deformability of the specimens, as well as retarding the buckling of the longitudinal re-bars. The compressive strengths and the corresponding axial deformations of the CFRP jacketed columns were also predicted by the stress-strain model proposed by the Ilki et al. (2004c) before. It was seen that the predicted strength and ultimate axial deformations were in reasonable agreement with experimental data., Yüksek Lisans, M.Sc.

Brušansko-oštarijska antiklinala izgrađena je od karbonskih klastičnih naslaga u jezgri na kojima sljede permske klastično karbonatne naslage srednjo trijaske karbonatne naslage, gornjo trijaski klastiti i hauptdolomit te kontinuirana sekvencija jurskih platformnih naslaga zaključno s karbonatima oksforda na kojima diskordantno leže jelarske breče. Sa sjeveroistočne strane antiklinala je presječene Brušanko-oštarijskim rasjedom s horizontalnim kretanjem desne orijentacije.

ÖZET FARKLI KÜLTÜR BİTKİLERİNİN YETİŞTİRİLDİĞİ BURSA İLİ ALÜVYAL BÜYÜK TOPRAK GRUBUNDA C VE N-DİNAMİĞİ İLE GENEL MİKROBİYOLOJİK AKTİVİTENİN İNCELENMESİ Bu araştırmada, farklı kültür bitkilerinin yoğun olarak yetiştirildiği Bursa ili Alüvyal Büyük Toprak Grubuna ait tarım arazilerinde mevcut bitki örtüsünün ve yapılan uygulamaların, topraktaki C ve N-mineralizasyonu, toprak enzimleri ve baza mikroorganizma gruplarının sayılan üzerindeki etkilerini belirlemek ayrıca söz konusu toprakların mikrobiyolojik aktivite ve sayı açısından düzeyini saptamak amaçlanmıştır. Bu amaçla 1998 ve 1999 yıllarının Mayıs ve Eylül aylarında 4 kez toplam 96 adet toprak örneği alınmıştır. Bu toprak örneklerinde fiziksel ve kimyasal özelliklerinin yanında mikrobiyolojik analizler olarak C-mineralizasyonu, mikrobiyel biyomas, N-mineralizasyonu, dehidrogenaz, katalaz ve proteaz enzim aktiviteleri ile genel bakteri, azotobakter, aktinomiset ve fungus sayımlan saptanmıştır. İki yıllık araştırma sonuçlan sonunda; C-mineralizasyonu değerlerinin 10.90-76.40 mg CO2-C 100 g`1 kuru toprak arasında, mikrobiyel biyomas değerlerinin 40.09-184.87 mg C 100 g`1 kuru toprak arasında ve N-mineralizasyonu değerlerinin ise 15.08-137.51 mg kg`1 kuru toprak arasında değiştiği belirlenmiştir. Enzim aktivitelerinden dehidrogenaz enzimi 19.03-881.18 ug TPF g`1 kuru toprak arasında, katalaz enzimi 5.42-46.50 % 02 arasında ve proteaz enzimi 17.39-367.97 pıg Tyrosin g'1 kuru toprak 2 h`1 arasında saptanmıştır. Araştırma topraklanmn genel bakteri sayısı 5.30-87.32 xl06 g`1 kuru toprak, azotobakter sayısı 103-5716 adet g`1 kuru toprak, aktinomiset sayısı 2.28-31.21 xl05 g`1 kuru toprak ve fungus sayısı ise 0.89-16.33 xl05 g`1 kuru toprak arasında değişmiştir. Fiğ ve yonca ekili arazilerde, diğer arazilere oranla daha yüksek C-mineralizasyonu ve mikrobiyel biyomas miktarları saptanmıştır. Eylül döneminde alınan topraklarda mineralize-N miktan yükselmiştir. Dehidrogenaz ve katalaz enzim aktiviteleri topraktaki organik madde miktarına ve mevcut bitki örtüsüne bağlı olarak dönemler arasında değişiklik gösterirken, proteaz aktivkesi Mayıs dönemi topraklarında daha yüksek tespit edilmiştir. Genel bakteri ve azotobakterler dönemler arasında önemli farklılıklar gösterirlerken, aktinomiset ve fungus sayılan 4 dönem boyunca daha stabil değerler vermişlerdir. N-mineralizasyonu ve azotobakter sayısı hariç, araştırma11 topraklarında incelenen mikrobiyolojik kriterler kendi aralarında önemli korelasyonlar vermişlerdir. C-mineralizasyonu, mikrobiyel biyomas, enzim aktiviteleri ve genel bakteri, aktinomiset ve fungus sayılarını etkileyen en önemli faktör toprakların organik madde içeriği olmuştur. Ill ABSTRACT THE INVESTIGATION OF C AND N-DYNAMICS AND GENERAL MICROBIOLOGIC ACTIVITY IN ALLUVIAL GREAT SOIL GROUP OF BURSA PLAIN UNDER DTFFERENT CROPPING SYSTEMS The aim of this study is to investigate the effects of plant cover and cultural applications on C and N-mineralization, soil enzymes and the numbers of microorganism groups and also the level of microbiological activity and population number in arable lands belong to Alluvial Great Soil Group of Bursa Plain which have intensively been managed under different culture plants. For this purpose, four times total 96 soil samples were taken in May and September 1998 and 1999. In these soil samples in addition to physical and chemical properties of soils as microbiological analyses C-mmeralization, microbial biomass, N-mineralization, activities of dehidrogenase, catalayse and protease and the numbers of general bacteria, azotobacter, actinomycet and fungi were determined. According to the results of this study for two years, the values of C-mineralization were found between 10.90 and 76.40 mg C02-C 100 g`1 soil, microbial biomass 40.09 and 184.87 mg C 100 g`1 soil and N-mineralization 15.08 and 137.51 mg kg`1 soil. From enzyme activities, dehidrogenase enzyme was determined between 19.03 and 881.18 ug TPF g`1 soil, catalayse enzyme 5.42 and 46.50 % O2 and protease enzyme 17.39 and 367.97 ug Tyrosin g'1 soil 2 h`1. The number of general bacteria of research soils changed between 5.30 and 87.32 xlO6 g`1 soil, the number of azotobacter 103 and 5716 g`1 soil, the number of actinomycet 2.28 and 31.21 xlO5 g`1 soil and the number of fungi 0.89 and 16.33 xlO3 g`1 soil. The higher amounts of C-mineralization and microbial biomass were determined in soils which is grown vetch and clover compared to the other arable lands. The amount of mineralizable-N increased in soils taken in September. While dehidrogenase and catalayse activities varied due to the organic matter content of soils and plant cover between periods, protease activity was higher in soils taken in May months. The numbers of general bacteria and azotobacter showed significant differences between periods, but the numbers of actinomycet and fungi were almost similar during four different sampling periods. Microbiological indices studied in soils gave significant correlations among themselves except N-mineralization and azotobacter numbers. TheIV most important factor affecting C-mineralization, microbial biomass, enzyme activities and the numbers of general bacteria, actinomycet and fungi was the content of organic matter of soils. 93

At Zwartbas, about 10 km west of Vioolsdrif, southern Namibia, the Dwyka succession is composed of tillites and distal fossiliferous dropstone-bearing glacio-marine shales. The completely exposed Dwyka succession is interbedded with thin bentonites, altered distal pyroclastic deposits, which were derived from the magmatic arc at the southern rim of Gondwana. Dropstone-bearing and dropstonefree sequences intercalate with four diamictites, of which the two lowest were certainly recognised as tillites. Four events of deglaciation were proven at Zwartbas and thus consist with correlative deposits in southern Africa. Numerous fossilised fishes, trace fossils, and plant fragments appear frequently within the lower half of the Dwyka succession whereas trace fossils were principally found in the complete succession. Although the environmental determination is quite problematic, the fossil assemblage rather implies proximal, shallow water conditions with temporary restricted oxygenation. The hinterland was covered with considerable vegetation, which points to a moderate climate. Water salinity determinations based on shale geochemistry rectify contrary palaeontological results and point to rather brackish or non-marine conditions in comparison to present-day salinites. Geochemical analyses of the bentonites relate the pyroclastic deposits with acid to intermediate source magmas, as they are known from the magmatic arc in present-day Patagonia. Tectono-magmatic comparisons furthermore emphasise a syn-collision or volcanic-arc situation of the magma source. However, significant cyclicity in the production of the pyroclastic deposits was not observed. Radiometric age determinations of two tuff beds clearly date the onset of glacial activity into the Late Carboniferous.

The locality of Zwartbas is situated at the border of Namibia and South Africa about 15 km west of Noordoewer. The mapped area is confined by the Tandjieskoppe Mountains in the north and the Orange River in the south. Outcropping rocks are predominantly sediments of the Nama Group and of the Karoo Supergroup. During the compilation of this paper doubts arose about the correct classification of the Nama rocks as it is found in literature. Since no certain clues were found to revise the classification of the Nama rocks, the original classification remains still valid. Thus the Kuibis and Schwarzrand Subgroup constitute the Nama succession and date it to Vendian age. A glacial unconformity represents a hiatus for about 260 Ma. This is covered by sediments of the Karoo Supergroup. Late Carboniferous and early Permian glacial deposits of diamictitic shale of the Dwyka and shales of the Ecca Group overlie the unconformity. The shales of the Dwyka Group contain fossiliferous units and volcanic ash-layers. A sill of the Jurassic Tandjiesberg Dolerite Complex (also Karoo Supergroup) intruded rocks at the Dwyka-Ecca-boundary. Finally fluvial and aeolian deposits and calcretes of the Cretaceous to Tertiary Kalahari Group and recent depositionary events cover the older rocks occasionally., Die Lokalität Zwartbas liegt an der namibisch-südafrikanischen Grenze, etwa 15 km westlich von Noordoewer. Das Kartiergebiet wird durch die Tandjiesberge im Norden und den Oranje Fluß im Süden begrenzt. Die anstehenden Gesteine bestehen hauptsächlich aus Sedimenten der Nama Gruppe und der Karoo Supergruppe. Während der Erarbeitung dieser Abhandlung entstanden Zweifel an der Klassifikation der Nama Gesteine, so wie sie in der Literatur zu finden ist. Da keine sicheren Hinweise zur Revision der Klassifikation der Nama Gesteine gefunden wurden, bleibt die ursprünglich Klassifikation jedoch gültig. Die Kuibis und Schwarzrand Untergruppe bilden also die Nama Abfolge und datieren sie ins Vendian. Eine glaziale Diskontinuität repräsentiert einen Hiatus von etwa 260 Mio Jahren. Sie wird überlagert von Sedimenten der Karoo Supergruppe. Spät-karbone und früh-permische glaziale Ablagerungen von diamiktitischen Tonsteinen der Dwyka Gruppe und Tonsteine der Ecca Gruppe liegen über dieser Diskontinuität. Die Sedimente der Dwyka Gruppe sind fossilführend und enthalten Tufflagen. Ein Sill des jurassischen Tandjiesberg Dolerit Komplex (auch Karoo Supergruppe) intrudierte in die Gesteine an der Dwyka-Ecca Grenze. Schließlich bedecken lokal fluviatile und äolische Ablagerungen und Kalkkrusten der kretazischen und tertiären Kalahari Gruppe und jüngerer Ablagerungsereignisse die älteren Gesteine.

The Upper Silesian Coal Basin (in the paper called the GZIV) is situated in southern Poland, next to Polish-Czech state border (see fig. 1). The Upper Carboniferous hard coals have extensively been mined there for last centuries. The GZW is the region where great seismic activity is observed. The seismicity is assumed to be induced by mining operations. Most of the seismic events occur in the northern part of the GZW which was selected to present study. The paper is an effort to deal with a problem of interrelation between tremors triggered by mining and natural seismicity in a rock mass. The main point is that some of seismic events occur independently of works related to coal extraction. The study tends towards discovering causes of this group of tremors. The hypothesis is tested that the occurrence of these tremors is influenced by geological structure. Investigations of the mine tremors focal mechanisms are accompanied by conventional structural analysis and modem techniques of structural geology just introduced into research work on the GZW. Study of geometrical attributes of fold arrays enables determining dynamics of principal tectonic structures in the area; shear strain values and minimum displacements are calculated for the main discontinuities. Evidences of interlayer slip, widely represented within the sedimentary sequence, demonstrate spatial orientation of tectonic-transport direction consistent with kinematics and dynamics of primary structures recognised by means of conventional structural analysis of folds and faults. Structural and fractal methods applied enable to find out symptoms of the basement dislocations control on the deformation of the cover basin. Seismic moment tensor and regional tensor estimated on the basis of classic fault plane solution as well as strain ellipsoid and structural pattern obtained as a result of tectonic study have many features in common. The similarity is visible specially in case of the largest tremors and the largest faults. Investigation of the fault spatial distribution together with analysis of the fault size parameters reveal features that let regard the Upper Carboniferous rock mass as a nonliear system and point to fractal geometry of the fault network in the northern part of the GZW. Location and orientation of active fundamental faults deduced from the focal mechanism solutions as well as structural and fractal analyses are determined in proposed seismotectonic model of the area. It is suggested that the primary faulting in the basement produces displacements on elements of the fault network in the Upper Carboniferous sedimentary complex. These displacements beside mining operations are regarded as a source of large tremors generation. Subequatorial fracture zone is recognised as a second order boundary zone separating two segments of the GZW basement: the Bytom block and the centralny block. Two marginal dislocations of this zone are identified as main seismogenic structures: the southern (see figs. 5,16 and 21 - discontinuity B, also fig. 28 - in the part I) and northern one (see fig. 21 - discontinuity b, also fig. 28 - in the part III). Both of them are marked by linear gravimetric anomalies (see fig. 21). Moreover, the seismogenic faults frame an area of anomaly of geothermal field (K a r w a s i e c k a, 1996a, 1996b). Results point to long-continued seismogenic activity of the latitudinal deep-seated faults in the northern part of the GZW. Frequent reactivation of these faults is subsequent to position that the intra- 104 p|ate border fracture (B-b) has kept in successive global structural patterns: within the Caledonian Transeuropean suture zone (see fig. 6), on the foreland of approaching orogenic front in the Variscan time (see fig. 7) and in front of the Carpathian arc since the Tertiary (see fig. 33). This position has favoured oblique rifting and faulting. The intra-plate border zone is thought to be at present a complex deep-seated left-lateral wrench belt. It is not unlikely that the considered seismogenic structure forms a segment ofthe „Fifty-north Fracture Zone” (see fig. 8) postulated by J. Kutina (1974). Seismotectonic framework of the northern part of the GZW may be conditioned by orientation of the „Fifty-north Fracture Zone” in relation to present-day compression vector in the Carpathians. Seismogenic potentials are also attributed to deep-seated fundamental fault which makes the northeastern border of the Bytom block (see figs. 5,16 and 21 - discontinuity A, also fig. 28 - in the part IV). As against the active latitudinal zone, the NW-SE trending dislocation A is of lesser importance for recent seismotectonics of northern part of the basin. The fracture A, however, as positioned in the peripheral part of broad border zone of the GZIEbasement (see fig. 5 - belt between A and II-II), where maximum concentration and intensity of movement occurred in the Palaeozoic (cf. figs. 6, 7 and 31) and the Mesozoic (see fig. 32) tectogenetic phases, was probably much more important for generation of seismic events in the past.

I denne rapporten presenteres verdier for totalt organisk karbon (TOC) i sedimenter fra 67 stasjoner i norske fjorder og kystfarvann. Hovedhensikten var å vise hvilke konsentrasjonsområder som TOC vanligvis ligger innenfor, og om det var behov for å revidere tidligere tilstandsklassifiseringer basert på TOC (SFTs veiledning fra 1993 for klassifisering av miljøkvalitet i fjorder og kystfarvann). Det er gjort en statistisk analyse av sammenhengen mellom sedimentets innhold av finstoff og organisk karbon. Det er ikke tilrådelig å benytte veiledningen fra 1993. Det er anbefalt nye klassegrenser. Sammen med TOC- analysen må sedimentets innhold av finstoff alltid bestemmes. Norsk institutt for vannforskning (NIVA)

Die Region von Smaala liegt an der Verbindung des Antiklinoriums von Khouribga-Oulmès mit dem Synklinorium von Fourhal. Entlang tektonischer Berührungsflächen berühren sich die ordovizisch-silurischen Gebiete mit dem Flysch des Visée-Namur. Im Norden bildet der von zwei Faltungsphasen, die mit der Schieferung einhergingen, beeinflusste Flysch eine Scherungsdecke, die das Antiklinorium überlagert, das eine einzige mit der Schieferung einhergehende Faltungsphase erkennen lässt. In Süden trennt eine grössere Verwerfung die beiden Bereiche ; sie schwächt sich gegen Norden ab in ein Bündel nach der Deckenbildung angelegter Schuppen., Тангенциальная тектоника и герцинские савиги в районе гор смаала (центральное Марокко). Район гор Смаала расположен на стыке между антиклинорием Хурибга-Ульмес и фурхальским синклинорием. Контакт между ордовико-силурийскими формациями и флишем визе-намюра постоянно тектонический. На севере флиш, подверженный действию двух фаз синсланцевых складок, образует покров сдвига, опирающийся на антиклинорий, где можно наблюдать одну единственную синсланцевую складку. На юге, значительный правосторонний сдвиг разделяет обе области ; он смягчается в северном направлении пучком послепопкровных сбросов соскальзывания., The Smala country embodies two great units : the Khouribga -Oulmès anticlinorium and the Fourhal synclinorium. In a first tectonic time, each unit got its own structure, that is asymmetrical folds oriented to SE in the anticlinorium and recumbent folds in the synclinorium. In a second tectonic time, an asymmetrical fold phase overstatement led to the overlapping of the anticlinorium by the synclinorium. The Smala fault (dextral transcurrent fault) took place afterwards in the South of the Country., La région des Smaala est située à la jonction entre l'anticlinorium de Khouribga-Oulmès et le synclinorium de Fourhal. Le contact entre les terrains ordovico-siluriens et le flysch viséo-namurien est constamment tectonique. Au Nord, le flysch affecté par deux phases de plis synchisteux forme une nappe de cisaillement qui repose sur l'anticlinorium où un seul plissement synschisteux est observable. Au Sud, un décrochement dextre majeur sépare les deux domaines ; il s'amortit vers le Nord dans un faisceau d'écaillés post-nappe., Cailleux Yves. Tectonique tangentielle et décrochements hercyniens dans la région des Smaala (Maroc central). In: Sciences Géologiques. Bulletin, tome 28, n°3, 1975. Géologie structurale. pp. 215-224.