Search

In contemporary globalised cities it has become increasingly important, for those of us who live in monotonous so-called cloned-environments, to find a sense of place we can identify with. When ties between inhabitants and places are disrupted, people are estranged from their neighbourhoods. As a result, not only people’s relations with places are harmed, but also their social relations are affected, leading to isolation, alienation and socio-economic disruption. The causes of these relations are analysed through the concept of place attachment. Since the 1970s, research on place attachment has grown considerably. These studies are mostly focused on sense awareness and affectiveness, with the physical attributes of places accorded lesser attention (Lewicka, 2011). In a similar vein Christopher Alexander (et al, 1977) has asserted that, when studying place attachment, influences associated with human feelings only comprise ten percent of total influences, while the rest derive from the physical characteristics of places. And yet these are the least examined objects of study. In this context, the aim of this paper is to examine more closely the spatial qualities of places in the formation of place attachment. For the study, a long-established neighbourhood of Istanbul, Kuzguncuk, has been chosen to analyse the works of Christopher Alexander, Kevin Lynch, Jane Jacobs and John Montgomery. As a result, a matrix showing the spatial/physical qualities which have allowed the inhabitants of Kuzguncuk to develop a stronger attachment to their neighbourhood will be presented., URL: http://iconarp.selcuk.edu.tr/iconarp/article/view/171 DOI: 10.15320/ICONARP.2017.23

İlban, Mehmet Oğuzhan (Balikesir Author), Bu çalışma Balıkesir'in Burhaniye ilçesinde bulunan seçmenlerin yerel yönetim hizmetlerinin kalitesine ilişkin memnuniyet düzeylerini saptamak için gerçekleştirilmiştir. Seçmenlerin memnuniyet düzeyleri üzerinde ki değişimlerin yerel yönetime olan ideolojik ve/veya politik aidiyet duyguları ile kimlik yapısı üzerindeki etkisi de bu araştırmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Bu açıdan çalışma, siyasal varlıklarını devam ettirmek isteyen yerel yönetimler açısından vatandaş memnuniyetini, vatandaş memnuniyetinin belirleyicilerini ve sonuçlarını incelemektedir. Araştırma, Balıkesir'in Burhaniye ilçesinde bulunan vatandaşlar üzerinde yapılmıştır. Bu kapsamda toplam 236 vatandaşa ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, vatandaş memnuniyetinin öncülü olan empati ve yeterlilik değişkenleri, vatandaş memnuniyetini anlamlı ve pozitif etkilerken, fiziksel varlıklar değişkeni ise istatistiki açıdan anlamlı ancak negatif etkilemektedir. Vatandaş memnuniyeti değişkeninin ise hem kimlik hem de bağlılığı anlamlı ve pozitif bir biçimde etkilediği belirlenmiştir, This paper is written to find out voters' satisfaction levels about the quality of services provided by local administration in Burhaniye town of Balikesir city, Turkey. Another reason for this study is to find the correlation between the change in voters' satisfaction and the voters' ideological/political belonging to the local administration and their special identification. The study searches for the inhabitants' satisfaction levels, the factors affecting citizen satisfaction (such as reliability, assurance, tangibles, empathy, sufficiency), and the results of the satisfaction (identification and sense of belonging) in the eyes of local administers. It is carried out on the 236 inhabitants of Burhaniye. It is concluded that empathy and sufficiency affect citizen satisfaction significantly in the positive way whereas physical assets affect significantly in the negative way. As a variable, citizens' satisfaction has a significant positive impact on identification and sense of belonging

Bu çalışma gerek kamusal gerekse özel alandaki görünürlüğü açısından dini bir cemaat olmadığını ispat eden Fethullah Gülen Örgütünün, bugüne kadar yaşama-dünyası içerisindeki gücünü ve bu gücü kazanmasına etki etken faktörleri ele alıp incelemektedir. Çalışma içerisinde Örgüt'ün toplumsal ilişkilerde, sosyal kurum ve kuruluşlarda ve fertlerin yaşantılarında varlık alanı bulabilmek için kendi lehine yarattığı ve daima dinamik tutmaya çalıştığı değişen din/İslam söylemlerine yer verilmektedir. Doayısıyla Örgüt, kendi çıkarları lehine özelleştirdiği bu söylemler ve uyguladığı taktikler sayesinde bireylerin kitle durumuna indirgenmesini ve fertler tarafından bu durumun gönüllü olarak kabullenilmesini sağlaması çalışmanın ana odak noktasını oluşturmaktadır. Örgüt özelleştirdiği bu dini söylemleri, insanları kendi örgütlenmelerine müdahil kılmak için ikna yöntemi olarak kullanmaktadır. Çalışmanın ilk aşamasında Örgüt'ün toplumsal, ekonomik, sosyal ve siyasal alanda aktif bir şekilde konumlanışı ele alınarak bu ikna yöntemlerinin sosyolojik açıdan analiz edilmesi hedeflenmektedir. Bir sonraki aşamada Örgüt'ün, devlet ve toplum içerisinde aktif bir rol üstlenmek için kendisine mensup olan fertlerin algılarını, tutumlarını ve davranışlarını sürekli icat ettiği taktiklerle yeniden ürettiğini ve daima dönüştürdüğünü göstermeye odaklanmaktadır. Niğde ilinde Fethullah Gülen Örgütü üzerine yapılan bu çalışmada nitel araştırma tekniği kullanılmakta ve örneklem kartopu örneklem aracılığıyla seçilmektedir. Buna ek olarak nitel araştırma yönteminin klasik bir alanı olan alan araştırması gerçekleştirilmektedir. Çalışma verileri, Örgüte ait evlerde ve yurtlarda barınan üniversite öğrencileriyle ve Örgüte mensup bireylerle yapılan derinlemesine ikili görüşmeler ve katılımlı gözlem yoluyla elde edilmektedir. Barınma gerekçesiyle Örgüt evlerinin gündelik yaşamına katılarak ve bu evlerde onlardan biriymiş gibi davranarak kişileri ve olayları sosyal çevresi içerisinde gözlemleme fırsatının elde edilmiş olması çalışma bulgularının objektif oluşunun en önemli ispatıdır. Sonuç olarak bireylerin bu yapı içerisindeki hareket biçimlerine ve kaynaklarına odaklanan çalışma, bizlere malumun ispatından ziyade bireylerin tercihleri üzerinden veriler sunmaktadır. Buradaki tercihleri yönlendiren dinamik etkenin ise dini değerler ve sosyal kodlar olduğu görülmektedir. Dini değerleri ve sosyal kodları kullanarak kendi ayakları üzerinde kalamayanların hayatlarını Fethullah Gülen Örgütüne mensup olma karşılığında kolaylaştıran yapılanma, insanları itaat duygusu üzerinden ele geçirip onları kendi istekleri doğrultusunda hareket eden kuklalar haline getirdiğine çalışma boyunca şahit olunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Din, Cemaat, Kulluk, Gönüllülük, Aidiyet, Örgüt., This study proves that there is no religious community in terms of public and private visibility Fethullah Gülen of Organization examines the power in the living-world and the factors that effect this power. For this, the changing religious/Islamic discources which are created in social associations, social institutions and organizations, and in the lives of the individual, created for their own sake in order to find the realm of existence are always kept dynamic. The Organization thus constitutes the main focus of the study of the reduction of individuals to the mass state and the acceptance of this situation voluntarily is the main focus of the study, by which by individuals through these discourses and tactics that they have privatized for their own interests. This religious discourse, which the organization has customized, uses as a way of persuading people to intervene in their own organizations. It is aimed analyze these persuasion methods from the sociological point of view by considering the social, economic, social and political position of the actively in the first phase of the work. In the next stage, the organization focuses on demonstrating that the members of the organization recreate and constantly transform their perceptions, attitudes and behaviors with tactics constantly invented in order to take an active role in the state and society. In this study on Fethullah Gülen Organization in Niğde province, qualitative research technique is used and sample is selected through snowball sample. In addition, a classical field study of qualitative research method is carried out. The study data is obtained through in-depth bilateral interviews with participating university students and knit individuals residing in knit houses and in dormitories and participatory observation. The opportunity to observe people and events within the social environment by participating in the everyday life of the Organization's houses and acting as if they were part of them in the houses is the most important aspect of the objective findings of the findings. As a result, the study focusing on the forms and sources of movement of individuals within this structure presents the data on the preferences of the individuals through their personal preferences. It is seen that the dynamic factor that directs the preferences there is religious values and social codes. The structure that facilitates the lives of those who can not stay on their own feet by using religious values and social codes in terms of belonging to the Fethullah Gülen Organization is witnessed during the process of turning people into puppets who take over the feeling of obedience and move them in the direction of their own desires. Keywords: Religion, Community, Worship, Volunteering, Belonging, Organization

Araştırma ile destinasyon çekiciliği, memnuniyet, aidiyet ve destinasyon sadakati arasındaki ilişkileri bütünleşik bir bakış açısıyla araştırmak amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda, ilgili alanyazın incelenmiş ve alanyazındaki çalışmalardan hareketle bir model geliştirilmiştir. Geliştirilen modeli test edebilmek için Nisan - Mayıs 2017 tarihleri arasında Eskişehir’i ziyaret eden yerli turistlere kolayda örnekleme yöntemi ile ulaşılmış ve anket formunu doldurmayı kabul eden 400 kişi ile yüz yüze anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Eksik ya da hatalı doldurulduğu tespit edilen 11 anket analize dâhil edilmemiştir ve 389 anket formu değerlendirmeye alınmıştır. Toplanan veriler SPSS 22.0 ve LISREL 8.80 programları aracılığıyla analiz edilmiştir. Gerçekleştirilen analizler sonrasında geliştirilen model sınanmış ve destinasyon çekiciliği, memnuniyet, aidiyet ve destinasyon sadakati değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü ilişkiler tespit edilmiştir. Bu ilişkiler; destinasyonun algılanan çekiciliği, destinasyondan duyulan memnuniyet ve destinasyona yönelik geliştirilen aidiyetin, turistlerin destinasyon sadakatini etkilediğini göstermektedir. Araştırma bulgularına göre; aidiyet ve öncülleri arasındaki ilişkilerde, destinasyona yönelik olan aidiyetin, destinasyon sadakatini yönlendiren en etkili itici olduğu anlaşılmaktadır. Aidiyet haricinde destinasyondan duyulan memnuniyetin ve algılanan çekiciliklerin destinasyon sadakati üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Bu ilişkilere ilave olarak memnuniyet ve destinasyon aidiyeti, destinasyon sadakatini doğrudan ve dolaylı olarak etkilemektedir. Bu çalışmanın en önemli kuramsal katkılarından biri, sadakat oluşumunda önemli yeri olan öncülleri ve bu öncüllerin arasındaki ilişkileri tek bir modelde ele alarak, bu ilişkilerin ampirik olarak doğrulandığı bir model önermesidir. Bu araştırma ile turistlerin aidiyet ve devamında sadakat oluşumunda önemli yeri olan öncüller tanımlamakta, bu öncüllerin birbirleriyle ve sadakat ile olan ilişkileri ve sadakat oluşumu üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkileri ortaya koyulmaktadır. Bu etkiler doğrultusunda alanyazına ve uygulamaya yönelik bir dizi önerme sunulmaktadır. The aim of the research was to investigate the relationship between destination attractiveness, satisfaction, attachment and destination loyalty from an integrated point of view. For this purpose, the relevant literature has been examined and a model has been developed. In order to test the developed model, domestic tourists who visited Eskişehir between April and May 2017 were reached by convenience sampling method and a face-to-face survey was conducted with 400 people who accepted to fill the questionnaire. 11 questionnaires that were found to be missing or incorrectly filled were not included in the analysis and 389 questionnaires were evaluated. The collected data were analyzed through SPSS 22.0 and LISREL 8.80 programs. After the analysis, the developed model was tested and statistically significant and positive correlations were found between the variables of destination attractiveness, satisfaction, attachment and destination loyalty. These relations indicate; the perceived attractiveness of the destination, satisfaction and the sense of attachment developed for the destination, affect the loyalty of the tourists to the destination. According to research findings; in the relations between attachment and its antecedents, attachment is the most effective driving force for destination loyalty. It has been observed that the satisfaction and perceived attractiveness are also influential on the destination loyalty. In addition to these associations, satisfaction and destination attachment affect destination loyalty directly and indirectly. One of the most important theoretical contributions of this study is to propose a model in which these relations are empirically confirmed by considering the premises and the relations between these premises which have an important place in the formation of loyalty in a single model. This research defines the antecedents which have an important place in the formation of loyalty and attachment of tourists. Also, the direct and indirect effects of these antecedents on the formation of loyalty are revealed. A series of proposals are presented in the direction of these effects.

Değişen, dönüşen kent ve konut, İstanbul bağlamında ele alınmış, tüm bu dönüşümler sonucundaki kimlik değişiklikleri, kenti küreselleşmenin etkisiyle başka bir yere taşırken, konutu da oluşan yeni alternatif kullanıcılarıyla dönüştürmüştür. Dolaysıyla İstanbul'da bu kişilere hitap edecek konut örüntülerinde ciddi bir çeşitlenme ve farklılaşma ortaya çıkmıştır. Bu çeşitlenmeler günümüzdeki yeni konut örüntülerine farklı bir boyut kazandırmıştır. Bu yüzden çalışmanın amacı, bu perspektifle konuya bakışı kolaylaştırmayı hedeflerken, bir yandan da hemen her tür kullanıcı ihtiyacının, konutun sunduğu hizmetler ile karşılandığı konut sunum biçimi olan rezidanslarda aidiyet oluşumunun araştırılması ve ortaya konmasını asıl hedef olarak ortaya koymaktadır. Dolayısıyla ilk olarak, metropol kente, kent içi küreselleşmeye, kent ve konuttaki değişim- dönüşüme, konut-ev kavramlarına ve konutun birey ve çevresiyle olan ilişkisine bakmanın yanında, kent içerisinde ki konut stokuna bakılmış, Türkiye'deki konut gelişimi kronolojik bir sıra ile ele alınıp, bunlar içerisinde rezidansların yeri tespit edilmiştir. Rezidansların kullanımına yönelik özellikleri, tasarım ve mimariye yönelik özellikleri ve kullanıcı kitlesi tanımı yapılmıştır. Tüm bu tespitlerin yanında, konuttaki aidiyet oluşumuna mekânsal ve kavramsal çerçevede açıklık getirilmiş ve aidiyet (place attachment) kavramına, insan, çevre, yaşam alanı, alan (territory), egemenlik alanı (territorial behaviour), mahremiyet (intimate), kişisel mekân (personal space) gibi kavramlarla açıklık getirilmiştir. Alan araştırması kapsamında rezidanslar için en yaygın ve geçerli tanım ortaya konarak, İstanbul içerisindeki rezidanslar arasında bir tanıma uygunluk yöntemiyle, en çok hizmet veren rezidans seçilmiş, bu rezidansta yapılan görüşme ve anketlerde tabakalı örnekleme yöntemiyle varılan sonuçlar, yaşam alanı içerisinde irdelenen kavramlar çerçevesinde eşleştirilerek rezidanslardaki aidiyet oluşumuyla ilgili bir araştırma ortaya konmuştur., The changing, transforming city and housing have been dealt with in the context of Istanbul, and the identity changes as a result of all these transformations also transformed housing with new alternate users, while carrying the city to another place with the influence of globalization. Therefore, there is a serious diversification and differentiation in the housing pattern that will appeal to these people in Istanbul. Therefore, while the aim of the study is to make it easier to look at the subject in this perspective, the main objective is to investigate the formation of place attachment in residential houses, which is a housing presentation format that almost all kinds of user needs are met with the services offered by the housing. Therefore, first of all, in addition to looking at the metropolitan city, the urban globalization, the transformation of the city and the housing, the concept of housing-house, and the relationship of the housing with the individual and its surroundings; the housing stock in the city was also looked at, the housing development in Turkey was considered in a chronological order, and the place of the residence among these was determined. The characteristics of the residence for its usage, design and architecture and its user population are defined. In addition to all these determinations, the formation of place attachment in housing has been clarified in the spatial and conceptual framework and the place attachment concept has been clarified with concepts such as human, environment, living space, territory, territorial behaviour, intimate and personal space. Within the scope of the field survey, the most common and valid definition for the residences was set out, the most serving resident was chosen among residential houses in Istanbul by a method of suitability to a definition, and a research has been conducted on the formation of place attachment in residences by pairing the results obtained by layered sampling method in the interviews and surveys conducted in this residence with the concepts analyzed in the living area.

YILDIRIM, Duygu Şerife, A Research on Turkmens That Have Migrated From Syria to Turkey, Master’s Thesis, Ankara, 2017. Turkey has become a welcoming country for mass immigration since 2011 while it was mostly a country with emigrants living abroad. Based upon the civil war in Syria, many different ethnic groups living in the region were exposed to violence and have had to migrate to Tukey. It is for that reason, Turkey has become the country hsoting the highest proportion of Syrian refugees.Turkmens also take place among the groups that has migrated to Turkey in that period. In this thesis, the process that Turkmens has experienced before and after the forced migration to Ankara is researched. Turkmens has been chosen as the research group, because of the importance of this issue from the point of Turkey. This thesis consists of two main sections; theoretical and pratical, Migration, notions about the cultural processes after migration approaches to the international migration, forced migrations, Syrian Government, the Turkmen existence in Turkey and migrations from Syrian from the theoretical section of this thesis. As for the fieldwork section of this thesis, it is analyzed that the experiences during the war, and the social, cultural, economic conditions and problems after te migration of Turkmens that has lived through the forced migration from Syrian to Ankara. Besides, the bonds of Turkmen interview groups with Turkey, the factors that effect their country choice during the migration, the problems that they experienced after the migration and their opinions about future are tried to reveal within the frame of the data obtained from semi-structured interviews and focus group discussions. The main results obtained from this research may be summarized as follows: Linguistic and cultural ties have a serious affect on the country choice of Turkmens that have migrated from Syria to Turkey because of the civil war. Network of relationships has potently effected the beginning and continuation of Turkmen migrations to Turkey. Due to the continuatiın of a different process than the predicted migrations in the international migration theories, the economic and social condition of Turkmens has regressed. They experienced difficulties while dealing with the problems that occured in the process of forced migration. It is revealed that Turkmens want to turn back to Syria, though they are desperate about the ending of civil war in Syria, and they perceive Turkey as the second homeland. ÖZET YILDIRIM, Duygu Şerife, Suriye’den Türkiye’ye Göç Etmiş Türkmenler Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2017. Türkiye göç veren bir ülke konumundayken 2011 yılından itibaren yoğun şekilde göç alan bir ülke konumuna gelmiştir. Suriye’de yaşanan iç savaş nedeniyle bölgede bulunan birçok farklı etnik grup şiddete maruz kaldığı için zorunlu olarak Türkiye’ye göç etmiş ve Türkiye Suriye’den en çok göç alan ülke konumuna gelmiştir. Türkmenler de bu süreçte Türkiye’ye göç eden gruplar arasında yer almaktadır. Bu çalışma kapsamında, zorunlu olarak Ankara’ya göç eden Türkmenlerin göç öncesinde ve sonrasında yaşadıkları süreçler araştırılmıştır. Türkiye açısından önem arz etmesi nedeniyle araştırma grubu olarak Türkmenler belirlenmiştir. Kuramsal ve uygulamalı olmak üzere iki bölümden oluşan bu çalışmanın kuramsal bölümünü; göç ve göç sonucu kültürel süreçlere ilişkin kavramlar, uluslararası göçe yönelik yaklaşımlar, zorunlu göçler, Suriye Devleti, Suriye’de Türkmen varlığı ve Suriye’den göçler oluşturmaktadır. Çalışmanın alan araştırması bölümünde ise; Suriye’den Ankara’ya zorunlu olarak göç eden Türkmenlerin; göç öncesinde iç savaş sırasında karşılaştıkları zorluklar, göç sonrasında ise sosyal, kültürel ve ekonomik yaşamdaki durumları ve sorunları incelenmiştir. Ayrıca görüşülen Türkmen gruplarının Türkiye ile bağları, göç ederken Türkiye’yi tercih etme nedenlerinde etkili olan faktörler, göç sonrasında yaşadıkları sorunlar ve geleceklerine ilişkin düşünceleri, yarı yapılandırılmış mülakat ve odak grup görüşmelerinden elde edilen bilgiler çerçevesinde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu araştırmadan elde edilen başlıca sonuçlar şunlardır; Suriye’den iç savaş nedeniyle Türkiye’ye göç etmiş Türkmenlerin göç için Türkiye’yi tercih etmelerinde dil ve kültürel bağların önemli etkisi olmuştur. Türkiye’ye Türkmen göçlerinin başlamasında ve devam etmesinde ilişkiler ağının önemli bir etkisi olmuştur. Uluslararası göç teorilerinde ön görülen göçlerden farklı bir sürecin işlemesi nedeniyle Türkmenlerin ekonomik ve sosyal yaşamdaki durumları gerilemiştir. Zorunlu olarak gerçekleştirdikleri göç sürecinde ortaya çıkan sorunlarla başa çıkmakta zorluk yaşamışlardır. Suriye’deki iç savaşın bitmesine yönelik umutsuz olmalarına ve Türkmenlerin Türkiye’yi ikinci vatan olarak görmelerine rağmen Suriye’ye geri dönmeyi istedikleri ortaya çıkmaktadır.

İnsan-çevre ilişkileri diğer bir deyişle insanların mekânla uğraşı her ne kadar insanoğlunun var olduğu günden itibaren ortaya çıksa da akademik anlamda bu çalışmalar daha yakın bir tarihte karşımıza çıkmaktadır. İnsanın çevreyi algılamasıyla ilgili çalışmalar 1960'lara kadar insan, doğal çevre ve insanın doğal çevreyi öğrenmesinin ilkelerini belirleyebilmesi, yaşam çevresinin öğrenilmesi ve kodlanması doğrultusunda daha çok kültür coğrafyacıları ve mimarlar tarafından yapılmıştır. Günümüzde ise bu çalışmalar sosyolojiden edebiyata, psikolojiden kent bilimlerine kadar birçok disiplininin ilgi alanına girerek çok boyutlu bir hâl almıştır. Bu çok boyutluluk hem kavramsal hem de kuramsal açıdan bir karmaşa ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışmada insan-çevre ilişkilerini mekân üzerinden anlamak ve okumak için farklı disiplinler içinde de yer alan ve konunun anlaşılmasını kolaylaştıracak olan algı, anlam, aidiyet, mahremiyet, egemenlik alanı, sahiplenme ve kendileme gibi kavramlar mekânla ilişkilendirilmiş; mekân-kimlik etkileşimi ile ilgili çalışmalara giriş niteliğinde bir çerçeve oluşturulmuştur. Çalışmanın ikinci kısmında ise oluşturulan kavramsal çerçevenin üzerine mekân-kimlik etkileşimiyle ilgili olan kuramlardan Fenomenolojik Yaklaşım, Sosyo-Psikolojik Yaklaşım ve Marksist Yaklaşım kentsel mekân düzleminde ele alınmıştır. Although human-environment relations, in other words humans are engaged in space, have been existed since the human being existence these studies are emerging more recently in academic sense. Until the 1960s Studies related to human's perception to environment in order to determine the principles of learning human, natural environment and human natural environment, learning and coding of life environment were made mostly by cultural geographers and architects. Today, these studies have become multidimensional by entering into the interests of many disciplines ranging from sociology to literary, psychological and urban sciences. This multidimensionality presents a complexity both conceptually and theoretically. For understanding and reading human-environment relations through space, concepts which are included in different disciplines and which will facilitate the understanding of the subject,such as perception, meaning, belonging, privacy, sovereignty, ownership and self-awareness associated with the space in this study and a framewok was created for entering into the studies on space and identity interaction. In the second part of the work, Phenomenological Approach, Socio-Psychological Approach and Marxist Approach have been dealt with in the urban space on the conceptual framework

Makalede Anadolu kentlerindeki sokakları temsilen Balıkesir örnek olay olarak incelenmektedir. Ulaşılan genel sonuç, fiziki yapı bozuklukları ve işlevsizlikleriyle bağlantılı olarak mekânsal aidiyet potansiyelinin Balıkesir merkez ilçelerindeki sokak ve caddelerde ya hiç bulunmadığı ya da çok kısıtlı olduğu sonucudur. Sunulan tipolojinin ve yapılan aidiyet değerlendirmelerinin tüm Anadolu kentleri için geçerli olmayabileceği, Balıkesir dâhilinde bile istisnai örneklerin bulunabileceği makalenin ön kabullerindendir. Bununla birlikte makalede Balıkesir örneğinde sokak ve caddelere ilişkin mekânsal aidiyet anlayışımızın geliştirilmesi amaçlanmaktadır. The paper focuses on Balikesir as a case study to represent the streets of Anatolian cities. The general conclusion is that the potential of spatial belonging, in connection with physical disabilities and dysfunctions, in the streets of the central districts of Balıkesir is either very limited or not existing at all. It is presumed that the submitted typology and belonging evaluations may not be valid for all Anatolian cities, and there may be exceptional examples even within Balıkesir. However, it is aimed to improve understanding of spatial belonging in streets in the case of Balikesir.

Alienation which ends the meaning and value of being oneself in the existential process causes the loss of thinking abilities of individuals and fragmentation of consciousness. An individual who lost his self value cannot comprehend that loss of these values is a deficiency. In a way an individual who keeps on living with others‟ assumptions, leave his belonging to life and himself completely into nothingness in alienation process. As alienation leads to a psychological conflict among all his experiences, it points to an extinction of everything that belongs to an individual and a serious identity problem. Fakir Baykurt, who is one of the significant writers of social reality, deals with the alienation and identity problem in his novels both socially and psychologically. Baykurt‟s characters who suffer from solitude, communicative deficiency, despair and loss of trust annihilate their perception of awareness by being unable to pass into alertness from somnolence and they lose their own voices, losing all of their worries. VaroluĢsal süreçte kendi olmanın anlam ve değerini sonlandıran yabancılaĢma, bireyin düĢünsel yetilerinin yitime uğramasına ve bilinç parçalanmaları yaĢamasına neden olur. YabancılaĢma ile kendilik değerlerini kaybeden birey, bu değerlerindeki yok oluĢun bir eksiklik olduğunu algılayamaz. Bu bir bakıma yabancılaĢma sürecinde baĢkalarının kabulleri ile yaĢama devam eden bireyin, kendine ve yaĢama aitliğini tümden bir hiçliğin içine bırakmasıdır. YabancılaĢma bireyin tüm edinimleri ile psikolojik bir çatıĢma yaĢamasına neden olduğu için, bireye ait her Ģeyin yok olmasına iĢaret eder ve güçlü bir aidiyet sorunu yaĢatır. Toplumsal gerçekçilik çizgisinin önemli yazarlarından biri olan Fakir Baykurt, yabancılaĢma ve aidiyet sorununu sosyolojik ve psikolojik yönüyle romanlarında iĢler. Yalnızlık, iletiĢimsizlik, çaresizlik ve güven yitimi içinde olan Baykurt kiĢileri uyku halinden uyanıklık haline geçemeyerek farkındalık algılarını ortadan kaldırırlar, tüm kaygılarını yitirerek kendi seslerini kaybederler.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2016, Tez, aurası olmayan, hissiz fakat görüntü odaklı, sayısal ve metalaşmış mekânlara olan rahatsızlıktan dolayı ortaya çıkan bir anlam arayışıdır. Mekânı salt fiziksellikle ele almaz, bütün maddesel ve maddesel olmayan bileşenleri araştırır. Bunların birleşimlerinden doğan enerjiyi yani aurayı inceler. Bu aura insanın mekânla fiziksel ötesi ilişki kurmasını sağlarken, aynı zamanda insanın mekânda bıraktığı izleri de içerir. Buna göre mekânla olan iletişimde (farkında olmadan veya farkındalıkla) bütün geçmişiyle bağlantı kurulur, bu mekândaki deneyimi yoğunlaştırır. Aurası olan bir mekân kişiyi kendine çeker, lineer düşünmenin aksine anlık duygusal algıyla onu etkiler. Böyle mekânlar dokunsal mekânlardır, motivasyonu fizikselliğin altında yatar. Dokunsal mekânlar bireyin ve toplumun var oluşunu anlamlandırır ve güçlendirirler, yaşanmışlıklar oluşturur ve hayalgücünü tetikler. Oysa tamamen fizikselliğe yönelen ve sadece görmeyi yücelten bir mimari yaklaşım, zamanla insanı yalnızlaştıran ve soyutlanan bir varlık haline getirir. Anlamını kaybeder. Halbuki insan sadece fiziksel bir varlık değildir, duyguları ve kendi aurası var olan bir bütündür. Mekânların insanlar üzerinde değişik etkileri vardır, bu insanın algısına, o anki ruh hâline, belleğine göre değişiklik gösterebilir. Fakat yine de mekânın aurası farklı kökten gelen bir çok insanı etkilemeyi başarabilir. Bu mekânın dokunsal olmasından peydahlanmış, fiziksel ve olgusal durumların, kaynaşmaların, çakışmaların toplamı yani aurasının sonucudur. Yani bu durumda mekânın aurası çok değişkenli, kısmen kontrol edilebilen bir olgudur denebilir. Bu olgu mekânsal deneyim, aidiyet oluştururken, duygusal tepkimeyi ve hayal gücünü tetikler. İnsan mekândan etkilenir, mekânı sever veya rahat hisseder, yer duygusu oluşur. Öyle ki mekân ve insan arasında oluşan bu etkileşim, insanların tavırlarının ve kıyafetlerinin mekândan mekâna farklılık göstermesine neden olur. Tezin çalışmasının ilk bölümünde aura kavramının bir kullanıcı olarak bireyler için ne ifade ettiği ve bireyleri nasıl etkilediği anket yöntemiyle araştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre bireyler, mekâna ait hissetmede, deneyimlemede, mekânda rahat olmada, mekânsal auranın önemli ölçüde etkili olduğunu düşünmektedir. Mekânsal auranın olmadığı yerlerde ise, mekânı terk etmek istediklerini belirtmişlerdir. Çalışmanın ikinci ve ana bölümünde aurası olan iki mekân, Vals Kaplıcası ve Sancaklar Camii Pallasmaa kavramları üzerinden, kişisel görüşmeyle elde edilen bireylerin deneyimi ve mimarların tasarım yaklaşımıyla desteklenerek incelenmiştir. Yapıların duyuları ve hisleri esas alan, özgün ve tevazu gösteren tasarım yaklaşımlarının, duyusal; dolayısıyla aurası yoğun mekân oluşturduğu, kişilerin hayal gücünü tetikleyen, duygularını, aidiyetini ve anılarını oluşturan mekânlar olduğu tespit edilmiştir. Özet olarak, tezde auranın dinamikleri incelenmiş, kişinin dünyasal varoluşunu anlamlı halde getirdiği vurgulanmıştır. Böyle bir mekânın ise mimarın deneyimlerinden, hislerinden, hayal dünyasından feyzaldığı görülmüştür. Tez, anlamın kaybolduğu mimarlığa aslında ilkel bir pencereden bakmayı ve anlam aramayı amaçlamıştır., Thesis is a search for meaning, confronting imaged focused, only numerically produced and commodified spaces without aura and without feelings. Study's space approach is not mere physical, but a circumspect position, researching material and phenomenon based inputs of a place. Thesis examines the energy, which is "aura" resulting from combination of these inputs. The hegemony of visual architecture of today, presents pleasure to the eyesight. However tactile, the most primitive sense is being denied. Therefore human, both bodily and spiritually integrated being is becoming the audience instead of participant. Thus person is isolated from the space, alienated. Yet architecture in all design branches, is the most efficient act of strenghtening the earthly experience of people. Architecture does it by providing a sensual place, which has its own intense aura, stimulating all the senses. Aura is an energy field contituted by both material and phenomenal inputs, which attracts people, effects emotional perception and persuade them to experience the building. Thereby, by its aura the space will transmit its spirit to the people and people will connect and bond with the place. Regarding this, people will constitute emotions and will want to spend time in there, these feelings will constitute the sense of space. The dense aura, provides an unforgettable both physical and beyond physical experiences, therefore memories. However, the corruption of integrity of the inputs will cause the aura to change. The aura of place is constituted by fiction of space, which includes material, light, color, form, formations and unsubstantials (sound, tempreture and odour). Thus, the physical elements cannot fully describe the aura. The fact that aura is based on both physical and phenomenal inputs, it is partly manageable. Though, the gathering of people, their visions, imaginations can maintain it. Spaces have different effects on people, depending on the person's perception, senses, spiritual status at the moment, identity, education and memory. However, the aura of the space is a strong instrument that can still manage to impress different type of people. In fact, this interaction between people and the space is so intense that determines the people's attitudes and even their clothes. A place's atmosphere reflects its owners identity and thus the place's identity is determined by the owner's. Due to variable nature of the aura, four seperate studies have been made. Searching for the following questions:  How the spatial aura come into existence?  Is spatial aura improvable?  What role does spatial aura has in experiencing the space as whole?  Is aura dynamic formation? In first study a group of 40 people (20 architects, 20 other branches) have been surveyed. What the concept of "aura" is meant for individuals and how it effected their space experience have been searched. According to the results individuals consider that the aura is significantly important for them to feel blonged and comfortable in the space, when experiencing the space. The results show that in the absence of the aura people tend to leave the space immediately. Second and main study, focuses on the spaces with aura. Vals Thermal Baths and Sancaklar Mosque are selected examples, within the concept of aura. Both buildings are examined through Pallasmaa's concepts which are sensory, imaginative, temporal, operant and authentic, which are extracted from the books, The Eyes of the Skin and The Encounters. Sensory concept is related to five senses, that are tactual, olfactory, gustatory and eyesight, as Pallasmaa emphasises in his works. Considering Pallasmaa's theory a building should provide these five senses, therefore sincerity occurs between the person and the building. Besides, Pallasmaa's concepts discourse on time, therefore he focuses on silent and melancholy. A building should celanse the noise and provide a silence for the person to return to his own essence. Pallasmaa place importance on shadow as well as light, even a dim atmosphere triggers the imagination. Having looked at his bodily perspective, an architecture becomes reality as much as it provides the body motion. Lastly, modest and authentic architecture examples will lead to the feeling of "home". Pallasmaa defends that the architecture that includes these concepts will become a "dialectic architecture", therefore it will encourage people to be modest, understanding and patient. In Vals Thermal Baths examination, the experiences that are written in literature are merged into the study. Futhermore, personal interviews have been made with there people from different cultures. Sancaklar Mosque on the other hand is newly constructed and does not take part in literatıre yet. So personal interviews have been made with three people. They have been asked to express their feelings and experiences in means of the aura of the building. It is found out that, the design approaches based on feelings and senses have provided the visitor an atmospheric space and unforgettable experience. These two buildings are examples of uniqueness, modestness and provide the person with silent to return to himself, encourage the person to wander around freely. Both using the light as a holy piece of the unity creates a mystic aura to trigger the person's imagination and lead him to the meditative state. These experiences overlapping Pallasmaa's concepts revealed a powerfull architectural percept. At this point, architecture is considered beyond physical and geometrical production, but a consequence of architect's intelligent, modest, imaginary, empathic tendency to create a space considering people's feelings and bodily experience. Therefore the architecture will fulfill the sensory need of the user, will provide the sense of belonging in a specific time and thereby earthly experience and will promote the people to be modest, understanding and patient. Finally, thesis seeks to find the meaning, which is becoming rather a visionary image, through looking out a different, infact a primitive window. Therefore, the study focuses on the "essence" of the architecture, it accepts the "essence" is partly constituted by the architecture's dimensional existence, however it occurs when this dimensional thing provides the senses. Otherwise, the person will be abstracted and become distant to his erthly existence. In Summary, thesis examines the spatial aura, brought in to make a person's earthly existence meaningful is highlighted. Such spaces are influenced from the architect's experiences, feelings and imagination. Thesis is not after an utopia, it does not claim that architecture will solve all the earthly problems. But as Pallasmaa claims, the architecture can reveal the mystery and the magic of everything. So, the claim is that the architecture makes sens of a person's life, improves his imagination, keeps his memories and constitues the sense of belonging, and is a primitive drive from his nature, therefore architecture should remember its main purpose., Yüksek Lisans, M.Sc.

Bu araştırma, Denizli’de öğrenim gören lise öğrencilerinin okula aidiyet duygusuna ilişkin tutumlarını etkileyen faktörlerin neler olduğunu saptamanın yanında belirlenen değişkenlerin aidiyet duygusu üzerinde bir farklılık yaratıp yaratmadığını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Öğrencilerde okula aidiyet duygusunun önemi, geliştirilmesi ve eğitimin diğer çıktılarıyla yakın ilişkisi, özellikle yurt dışında yayınlanmış, konu hakkında üretilmiş kaynakların toplamı birçok araştırmaya konu edilmiştir. Bu araştırmaların çoğunda vurgu- lanan önemli noktalardan biri okula aidiyet duygusunun öğrencilerin akademik başarısı üzerindeki etkisidir. Denizli genelinde öğrencilerin okula aidiyet tutumlarına ilişkin genel algıları ise “Kararsızım” şeklinde olmakla birlikte olumlu olduğu görülmektedir. Lise türü değişkenine göre öğrenim gördükleri lise türleri ile aidiyet tutumlarına ilişkin algıları farklılık göstermektedir. Öğrencilerden Mesleki ve Teknik Anadolu Liselerinde öğrenim görenlerin aidiyet tutumlarına ilişkin algı ortalaması en üst düzeyde görülürken, Fen / Sosyal Bilimler liselerinde öğrenim gören öğrencilerin aidiyet tutumlarına ilişkin algı ortalaması ise en düşük düzeyde bulunmuştur. Cinsiyet, sınıf değişkenine göre öğrencilerinin okula aidiyete yönelik tutum puanları arasında fark görülmemektedir. Anne eğitim düzeyine göre öğrencilerin aidiyet tutumlarına ilişkin algıları ise farklılık göstermektedir. İlköğretim mezunu olan annelerin çocuğu olan öğrencilerin aidiyet tutumlarına ilişkin algı ortalaması en üst düzeyde görülürken, annesi lisansüstü mezunu olan öğrencilerin aidiyet tutumlarına ilişkin algı ortalaması ise en düşük düzeyde bulunmuştur.

Çok boyutlu bir kavram olan kent kültürünün, toplumsal etkileşimi, ortak-yaşarlığı, mekâna ve zamana dair yaşam pratiklerini, sembolleri ve belleği içinde barındıran, kuşaklar arasında aktarılabilen yapısı, kent kimliği ölçeğinde aidiyet, yerellik, kentlilik gibi unsurlarla birlikte tarihsel anlamda ve toplumsal çeşitlilik bağlamında, mekânsal ve toplumsal bütünlük içerisinde sürekli bir dönüşüm yaşamaktadır. İskân ve habitus ile eklemlenen toplumsal yapı, üretim biçimleri ve toprak mülkiyeti ile birlikte sosyo-ekonomik yapının farklı yansımalarla ortaya çıkmasına aracılık etmektedir. Bu bağlamda gündelik yaşamdan üretim ilişkilerine kadar aynı zaman dilimi içerisinde aynı ortak yaşam alanında gerçekleşen etkileşimler bütünü hangi yol izlenerek çözümlenebilir? Buna ilişkin çözüm yollarının üretilebilmesi için temel teşkil edecek kuramsal tartışmaların netleştirilmesi için yapılan bu ve buna benzer çalışmalardan sonraki aşama kent kimliğinin yaşadığı krizlerin çözümüne yönelik tartışmaların yapılmasıdır.

Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English Includes bibliographical references (leaves 93-97) xi, 98 leaves Bu tezin temel amacı, mahrem alan ve oda kavramı ilişkisini, farklı sanatsal disiplinlere ait başlıklar altında ve sanat eserleri üzerinden çözümlemelerle sunmaktır. İlk olarak geniş anlamda mahremiyet kavramı tanımlanmıştır. Mahremiyet kavramının yaşanılan dönemin özelliğine göre farklılıklar gösterdiği ve sanata yansımaları anlatılmıştır. Mahremiyetin ifşasına psikolojik ve sosyolojik açıdan örnekler verilmiştir. Daha sonra, oda kavramına genel anlamı yanında, “öznel alan, beden, bilinçaltı, iç uzam” tanımları eklenerek genişletilmiştir. Bu çalışmada daha çok, sanatın mahrem alan konusunu nasıl ele aldığı, sanatçıların bu durumdan nasıl etkilendiği, mahremiyet kavramının mekân kavramıyla birlikte nasıl anlamlandığı ve mahremiyetin ihlali durumları, sanat eserleri üzerinden ele alınmıştır. Genel anlamda, mahremiyet ve öznel alan olarak oda kavramından hareketle, farklı sanatsal disiplinlerden sanatçılara ve onların eserlerine karşılıklı bir bakış sunulmuştur. The main purpose of this thesis is to present the relationship between the private space and the concept of 'room' under categories of various artistic disciplines and through analysis of artistic works. It asserts that the concept of 'privacy' varies according to the characteristics of the period, and depicts the reflections of privacy on arts. It also presents psychological and sociological examples to the disclosure of privacy. Subsequently, the thesis expands the general meaning of the concept of 'room' with additional definitions of 'subjective space, body, subconscious, internal space'. This work primarily focuses on the ways arts dealt with the subject of private space, how the artists were affected by this, how the concept of 'privacy' gained meaning with the concept of 'space' and the instances of violation of privacy, through a study of the work of arts. In general, it offers a reciprocal outlook to artists from various disciplines and to their works, with reference to privacy and the concept of 'room' as a subjective space. Giriş Mahremiyet Kavramı Mahremiyet Kavramı, Tanımlar ve Süreci Westin’ in Mahremiyet Durumları Kadın ve Mahrem Alan Oda Kavramı Oda Kavramı ve Tanımlar Oda ve Mahremiyet Kavramı İlişkisi Yaratım Alanı Olarak “Oda” Sanatta Ele Alınan Konu Olarak “Oda ve Mahremiyet” Mahremiyet Alanı Olarak Oda Kavramına Sanatsal Açıdan Bakış Edebiyat ve Mahremiyet Yazar ve Şair Odası Virginia Woolf “Kendine Ait Bir Oda” Şair Emily Dickinson’ın Yaratım Süreci Şair Charles Baudelaire Kafka’nın “Dönüşüm” Adlı Romanı Mimari ve Mahremiyet İbadet Odaları Mezar Odaları Uyku ve Yatak Odası Loos’un Odaları Tiyatro ve Mahremiyet Harold Pinter ve The Room (Oda) Adlı Tiyatro Oyunu Oda ve Adam Resimsel Anlatım ve Mahremiyet Van Gogh’un Arles’daki Odası Francis Bacon Resimleri ve Yalnızlık Kavramının Dışavurumu Kadın, Oda ve Harem Resimleri Heykel ve Mahremiyet Beden Sanatı ve Mahremiyet Sinema ve Mahremiyet Fotoğraf ve Mahremiyet Müzik ve Mahremiyet Sonuç

The local space has a constituting impact on the construction of identities and the feeling of belongingness particularly of the descendants of migrants. In this paper I discuss the ways in which local spatial experiences are implicated in the process of identity formation of British Asian youth in Bradford. The youth, experience, demarcate, and utilise the local space for their self-definition. The discussion considers the contextuality of the positioning of those youth within the culturally, socially and territorially marked urban space. The youth define their belongingness according to their experiences of and within this local space. Their understanding of locality incorporates various though intertwined articulations of socially, culturally and emotionally marked spatial space. The boundaries of those localities are blurred or overlapping. They are constructed by the youth in context, as are their identifications with different notions of locality. This is at times expressed through territorialized local politics and actions., Yerel mekanın özellikle göçmen kökenli gençlerin aidiyet duyguları ve kimlik inşaları üzerinde önemli bir etkisi vardır. Bu makalede yerel mekan deneyimlerinin Britanya-Asyalı gençlerin kimlik oluşum sürecini nasıl etkilediğini tartışacağım. Gençler yerel mekanı deneyimlemekte, sınırlarını belirlemekte ve öz-tanımları için kullanmaktadırlar. Tartışma bu gençlerin kültürel, sosyal ve bölgesel olarak belirlenmiş bir mekan içinde bağlamsal konumlanmalarını da içermektedir. Gençler aidiyetlerini bu yerel mekandaki deneyimlerine göre tanımlamaktadırlar. Onların mekan anlayışları farklı ama iç içe geçmiş sosyal, kültürel ve duygusal öğelerle yüklenmiş ifadeleri kapsamaktadır. Bu mekanların sınırları bulanıktır ve birbirleriyle örtüşürler. Bu farklı mekanlar ve mekanlarla özdeşleşmeler gençler tarafından bağlamsal olarak inşa edilirler. Bu durum bazen bölgeselleştirilmiş (territorialized) yerel politikalar ve eylemler yoluyla ifade edilir.

DergiPark: 326153 trakyasobed discusses methodical system built by Structuralists and disconnecting efforts on the relationship with "ego" in association with the problematic "what art is" in the absence of author/artist/writer which is the place where the "ego" is positioned. The post-structuralist arguments, which sublate the autonomy of "ego" notion defined by Structuralists on language and parole, basically refuse the structure positioned on "central ego". This situation is considered as an author problematic in the art discussions and can be examined philosophically. This article does not only head to the artwork by separating the artists and the artwork, but it also opposes the interpretation symbolized with conscious/unconscious interventions on the artwork by the artist. The article also examines the endowed autonomy status. The death of author can be defined as a synonym of destroying the uniqueness established by the artworks based on 'ego'ism and the uniqueness of hegemony established in terms of discourse and text by post-structural arguments. Especially in the history of art, the process taking an important place in the author's questioning and emerging with Marcel Duchamp's 'Fountain' transforms to an author problematic as a reproduction with Sherrie Levine. The approach on 'ego'ism in their artworks shown by Yves Klein, Robert Rauschenberg and Ben Vautier was examined within the problematic of the author and the art object Post-yapısalcı argümanlar ekseninde, müellif ve sanat nesnesi adlı bu metinde; yapısalcıların kurduğu sistematik dizgenin, ‘ben’ ile ilişkisini söküme uğratma çabaları ile sanatta ‘ben’in konumlandığı yer olan müellif/sanatçı/yazar’ın yokluğunda sanatın ne’liği sorunsalını ilişkilendirerek ele alınmıştır. Yapısalcıların dil-söz üzerinde kurdukları “ben” tanımlarının özerkliğini olumsuzlayan postyapısalcı argümanlar, temelde ‘merkezi benlik’üzerine konumlanan bir yapıyı reddeder. Bu durum, sanat tartışmalarında müellif sorunsalı olarak ele alınmakta ve felsefi açıdan irdelenebilmektedir. Bu metin, sanatçı ve yapıtı birbirinden ayırmak suretiyle sadece sanat yapıtına yönelmemekte, aynı zamanda sanatçının sanat işlerini bilinç/bilinçdışı müdahalelerle simgeleştirdiği anlamlandırmalara da karşı çıkmakta ve ona bahşedilen özerklik statüsünü de sorgulamaktadır. Müellifin ölümü, sanat yapıtlarının ‘ben’lik üzerine kurduğu tekilliği yıkmak ve post-yapısalcı argümanların söylem-metin ekseninde kurduğu hegemonyanın tekilliğini yıkmak ile eşanlamda açıklanabilir. Özellikle sanat tarihinde, müellif sorgulamasında önemli bir yere oturan Marcel Duchamp’ın ‘Fountain’çalışması ile beliren süreç, Sherrie Levine ile bir yeniden üretim olarak müellif sorunsalına dönüşecek; Yves Klein, Robert Rauschenberg ve Ben Vautier’in yapıtlarında ‘ben’lik sorunsalına olan yaklaşımlarla müellif ve sanat nesnesi sorunsalı içeriğinde incelenecektir

Türkiye'de Hizbullah'ını etnografik metotla incelediğimiz bu araştırma, alanında yapılan bir ilk çalışma olarak Hizbullah'ın bir sosyal hareket olarak incelemektedir. Bu bağlamda Hizbullah, ortaya çıktığı dönemin tarihsel ve sosyolojik koşulları içinde değerlendirilmiş, geçirdiği aşamalar Hizbullah mensuplarıyla yapılan derinlemesine görüşmeler aracılığıyla analiz edilmiştir. Hizbullah mensuplarında aidiyet, dini söylem ve Kürt meselesi algısı, Türkiye sosyoloji camiasında çok sık başvurulmayan İçkin Teori (Grounded Theory) çerçevesinde değerlendirilmiştir. Çalışmada İçkin Teori'nin yanı sıra, Hizbullah'ın legal alandaki faaliyetlerinde (miting, kutlu doğum etkinlikleri, konferans) ortaya çıkan görsel verilerin analizi, yine Türkiye sosyoloji literatüründe yeni sayılabilecek görsel sosyoloji yöntemiyle incelenmiştir. Aynı zamanda Hizbullah romanlarında ortaya çıkan anlatılar, toplumsal bellek çalışmaları ve söylem analizi literatürü çerçevesinde değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Bu çalışma, Hizbullah'ın sadece şiddet boyutuyla anlaşılamayacağını göstermekte ve Hizbullah'ın bir sosyal hareket olarak daha ayrıntılı bir analize tabi tutulması gerekliliğinden hareket etmektedir. Bu yolla şiddeti meşrulaştıran araçların anlaşılması, Hizbullah mensuplarının gündelik yaşam pratiklerinin nasıl toplumsal sonuçlar doğurduğunun incelenmesi, büyük oranda etnik olarak Kürtlerden oluşan bu grubun dini ve etnik aidiyet biçimleri analiz edilebilmiştir. Dahası bu çalışma, Hizbullah'ta feda kültürü ve ölüm, Hizbullah söyleminde ötekinin temsili ve toplumsal cinsiyet algısı konularında değerlendirmelere yer vermektedir., This study analyzes Hizbullah in Turkey as a social movement through an ethnographic fieldwork. Within this regard and by employing in depth interviews with Hizbullah's former and current members, sociological and historical processes that Hizbullah have been going through are analyzed and the idea of belonging, religiosity and the perception of Kurdish issue are investigated through grounded theory method. In addition to grounded theory, the visual data provided by Hizbullah's legal activities (i.e. rallies, demonstrations, celebrations) are analyzed by employing visual sociology method. Moreover, Hizbullah's novels and stories are investigated through social memory and discourse analysis literature. This study shows that Hizbullah cannot fully be understood by only focusing on the Hizbullah violence and propose that Hizbullah should be analyzed as a social movement. By this way the legitimization process of violence by Hizbullah, the daily life and practices of Hizbullah members and its effect on the perception of religious and ethnic identity can be better understood. Moreover this study focuses on sacrificing culture and martyrdom among Hizbullah members, while also putting an effort to describe the perception of others and gender in Hizbullah discourse.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Ana Bilim Dalı, Coğrafi, ekonomik ve kültürel sınırların ortadan kalktığı ve pazarın tek bir pazara dönüştüğü bir ortamda turizm ülkesel ve bölgesel kalkınma için önemli bir sektör olarak görülmektedir. Turizmin sürdürülebilir kalkınmadaki etkin rolünün farkında olan destinasyonlar daha fazla turist çekebilmek ve daha fazla turizm geliri elde edebilmek için pazarlama faaliyetlerine ağırlık vermektedir. Destinasyonların daha fazla turist çekebilmek için katlandıkları çabaların artması ile birlikte destinasyonlar arası rekabet artmakta ve destinasyonların rekabet edebilme güçleri farklılaşmaktadır. Bu durum rekabet stratejisinde dönüşüme yol açan temel bir değişime işaret etmektedir. Artık başarının yolu güçlü imaja sahip, turistlere değer yaratan hizmet üretebilen, aidiyet duygusu oluşturabilen, turistlerin destinasyonu tavsiye ve tekrar ziyaret etmesini sağlayabilen bir destinasyon olmaktan geçmektedir. Bu çalışmada destinasyon imajı, algılanan değer, aidiyet ve davranışsal niyetler değişkenleri destinasyon bağlamında incelenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla Antalya ili Kemer ilçesinde tatil yapan turistler üzerinde bir uygulama gerçekleştirilmiştir. 414 turistten elde edilen veriler SPSS 16.0 ve Lisrel 8.8 For Windows paket programları kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada destinasyon imajı, destinasyondan algılanan değer, aidiyet ve destinasyona yönelik davranışsal niyetler değişkenleri arasındaki etkiler bir model yardımıyla incelenmiştir. Değişkenler arasındaki etkiler incelendiğinde alan yazındaki araştırmalara benzer bulgulara ulaşıldığı görülmektedir. Bu noktada dikkate değer bulgulardan biri, turizm yazınında az sayıda çalışmada yer alan aidiyet değişkeni ile destinasyon imajı, algılanan değer ve davranışsal niyetler arasındaki ilişkilerin araştırılması sonucunda alan yazına katkı sağlayacak yeni ilişkilerin tespit edilmiş olmasıdır. Ayrıca farklı hizmet sektörlerine yönelik geliştirilip kullanılan algılanan değer ölçekleri destinasyona uyarlanarak yeni bir çok boyutlu algılanan değer ölçeği geliştirilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın teorik modeli yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir. İstatistiksel olarak anlamlı bulunan bu model ile birlikte destinasyon boyutunda destinasyon imajı, algılanan değer, aidiyet ve davranışsal niyetler arasındaki ilişkiler incelenmiştir., In an environment where geographic, economic and cultural boundaries disappear and there is single market, tourism is seen as an important sector for national and regional development. The destinations which are aware of the active role in the sustaniable development of tourism give more importance to marketing activities to attract more and more tourists and to get more tourism income. With the increasing efforts of destinations to attract more tourist, competation between destinations grows and competitiveness of destinations varies. This situation indicates a fundamental change leading transformation in competitive strategy. The path of success is being a destination having a strong image, having services giving value to tourists, creating sense of belonging and providing tourists recommend and their revisit. In this study destination image, perceived value, place attachment and behavioral intentions variables have been analyzed in the context of destination. For this purpose, a survey was carried out on the tourists in Kemer, Antalya. The data obtained from 414 tourists were analyzed using SPSS 16.0 and Lisrel 8.8 For Windows software packages. In the study, the effects between destination image, the value gathered from destination, place attachment and the behavioral intentions towards destination have been analysed via a model. When the effects between the variables have been studied, it is clearly seen that there are similar findings with the studies in literature. One of the most notable findings at this point is new relations found in few studies which will contribute to tourism literature have been identified after researching the relations between place attachment variable and destination image, perceived value and behavioral intentions. Moreover, perceived value scales used in different service industries have been adapted to destination so that new, multi-dimensional perceived value scales have been improved. The theoretical model was tested by structural equation model. With this model found statistically significant, relations between destination image, perceived value, place attachment and behavioral intentions have been studied.

Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English Includes bibliographical references (leaves 108-112) viii, 111 leaves Bu çalışma, çağdaş sanat pratiğinde önemli ve ayrıcalıklı bir tartışma alanı yaratan müellifin/sanatçının rolünü post-yapısalcı kuramlar ekseninde tartışmayı ve postmodern süreçte bu yönde şekillenen sanatsal stratejilerden ve işlerden hareketle müellif ve yapıt ilişkisini hangi açılardan irdeleyebileceğimizi ortaya koymaya çalışacaktır. Böylece; günümüz sanatına ilişkin yorumlama süreçlerini, sanatçının eserin ardındaki varlığını, modernitenin sanatçı, yaratıcı ya da deha olarak konumlandırdığı figürün post-yapısalcı argümanlarla nasıl sorgulanabileceğine odaklanmaktadır. Bu bağlamda da çağdaş sanat alanında sanatçının yapıtının ardındaki otoritesinin, iktidarının ya da yapıtın aidiyet meselesinin hangi açılardan tartışılabilir hale geldiğini, bilhassa sanatçının söylem olarak bize sunulan, dayatılan, biricik özgün anlamlandırma sürecini belirleyen bir figür olarak nasıl ele alınabileceğini günümüzün önemli kuramcıları ve onların argümanları üzerinden tartışmayı deneyecektir. Böylece bu tezde, bilhassa 1980'lerden beri gündeme oturan Temellük Sanatı gibi güncel sanat stratejilerini irdelemek için de son derece elverişli bir hareket noktası oluşmaktadır. Bu doğrultuda postmodernitenin sorgulama tahtasında ortaya çıkan yeni kavram ve okumalar irdelenirken, bir yandan da özgünlük, biriciklik gibi dehaya bağlı olarak geliştirilen prosedürlerin tartışılabilirliğini açımlama amacı güdelecektir. This work aims to discuss the primery role given thr author / artist within the framework of post-structuralal theory. It tries to outline the ways in which we might examine the work-author relationship based on the artistic strategies and works that have been shaped by the post-modern process. In light of this, the work looks at the arguments put forward by foremost post-structuralist theorists concerning the process of interpretation of art today, the existence of the artist behind the artwork and how post-structuralist lay open to question the role of genius modernity has given the artist. This questioning also includes the fragility of the author's relationship to the work as the owner and power he/she has to give the work a unique meaning. This discussion is a very useful jumping off point for exploring current strategies in art such as appropriation art, which have emerged since the 1980's. Thus, the thesis is motivated by an effort to eloborate on the possibilities for discussions of concepts such as uniqueness and genius and the processes associated with them that new theories and readings of post-modernity offer us. Giriş Sanatçı/Müellif, Sanat Yapıtı ve Aura Walter Benjamin, Sanat Yapıtında Aura Üretici Olarak Yazar Sanatta Çoğaltılabilirlik ve Özgünlük Sorunu Marcel Duchamp ve Hazır-Yapıt Sanatta Özgünlük, Biriciklik ve Aidiyet Tartışması Müellif Nedir? Barthes ve Foucault’un Kuramlarında Müellif Roland Barthes ve Müellifin Ölümü Michel Foucault ve Müellif Üzerine: Müellif Nedir? Okurun / İzleyicinin Doğumu Burke ve İzleyicinin Doğumu Çağdaş Sanatta İzleyici ve Katılımcı Sanat Fikri Ranciere ve Özgürleşen Seyirci Postyapısalcı Felsefede Dil ve Anlam Sorunu:Metnin/Yapıtın Otoritesi Derrida ve Yapısökümcü Okumalar Deleuze ve Guattari ve Çokluk Felsefesi Bauldrillard, Simulasyon ve Simulakr Lacan, Özne-Nesne’nin Bakışı, İmge-Perde Temellük Sanatı ve Sanatta Özgünlük Tartışması Temellük Sanatı’nın Düşünsel Dayanakları ve Kinizm Warhol’da Temellük Fikri ve Mekanik Çoğalım Simulasyoncular: Koons, Steinbach ve Diğerler Mike Bidlo, Bu ‘…….’ Değildir! Temellük Sanatı ve Kinizm Sloterdijk ve Kinik Akıl Crimp ve Postmodernizmin Fotoğraf Etkinliği Sherrie Levine Cindy Sherman: İsimsiz Film Kareleri, Tarihi Portreler Richard Prince Barbara Kruger Michael Mandiberg Louise Lawler Temellük Sanatı Sonuç

Aidiyet, her ne kadar bireysel seçimlere dayansa da, bireyin bağlılık ve sadakat ilişkileri geliştirebileceği bir grupla özdeşleşme tecrübesidir ve dolayısıyla tek başına yaşanan bir tecrübe değildir. Üstelik aidiyet duygusu sosyal ve kültürel etkileşimlerin sonucuna bağlı olarak güçlenip zayıflayabilir. Bununla birlikte aidiyetin kaynağını, mikro ölçekli grupsal ilişkilerde, makro ölçekte ise toplumun genelinde bulmak mümkündür. Toplumun bireylere sağladığı imkanlar ve karşıladığı gereksinimler önemli olmakla birlikte bireylerin de mensubu olduğu topluma karşı beslediği bağlılık duygusu, ilgisi ve beklentileri de birey ile toplum arasındaki ilişkiyi anlama noktasında çok önemlidir. Bu çalışmada ise toplumsal aidiyetin üniversite gençliği üzerinden teorik ve uygulamalı olarak bir çözümlemesini gerçekleştirmek amaçlanmıştır. Gelişmekte olan ülkelerin temel özellikleri incelendiğinde en önemli unsurun ?gençlik? olgusu olduğu görülecektir ki bu kavramı tüm unsurları ile ele alıp yönlendirmek ve yönetmek toplumun topyekün kalkınmasındaki en önemli kilometre taşını oluşturacaktır. Aynı zamanda geleceğin toplum yapısının mühendisliği anlamında en önemli yapı taşlarından biri olan ?gençlik? kavramı geleceğe yönelik toplumsal uzlaşma ve birliktelik beklentileri açısından ciddi bir projeksiyon imkanını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda Türkiye'de üniversite gençliğinin toplumsal aidiyetini kısmi olarak ortaya koyabilmek, geleceğe yönelik öngörüde bulanabilmek ve sosyo-kültürel aksaklıklar ile eksiklikleri belirleyerek tavsiyelerde bulanabilmek amacıyla Konya İli'nde Selçuk Üniversitesi öğrencilerine yönelik bir alan araştırması gerçekleştirilmiştir., Although belonging depends on individual choices, it is an experience in which individual identifies himself with a group through commitment and loyalty. Thus, it is not experience alone. Furthermore, the sense of belonging can get stronger or weaker as a result of social and cultural interactions. Besides, it is possible to find the source of micro-scale belonging in group relationships and macro-scale relations can be found in the society in general. While the opportunities society offers to individuals and the needs it meets are significant, sense of commitment and interest individual has for society and his expectations from the society are important to understand the relationship between individual and society. This study aims to carry out a theoretical and practical analysis of social belonging on university youth. When basic characteristics of developing countries are examined, it is seen that the most important component is ?youth? phenomenon. Providing guidance and administrating this phenomenon with its all elements will be the most important milestone in the development of society as a whole. At the same time, the concept of ?youth? which is one of the most important building blocks of social engineering brings about a serious projection opportunity for social consensus and unity. In this context, a field study was carried out on the students? of Selçuk University in Konya province to partially reveal social belonging of university youth in Turkey, to forecast the future and to determine socio-cultural defects and make suggestions.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2011, Sosyal kimlik ve sosyal kimliğin aidiyet boyutu; psikoloji, çevresel psikoloji, planlama gibi disiplinler arasında uzun zamandır başlıca araştırma konusu olmuştur. Bu konunun gözde oluşu iki nedene dayanmaktadır: birincisi son zamanlarda ortaya çıkan dönüşüm kavramının fiziksel olduğu kadar sosyal yönünün de önem kazanması ve ikincisi dönüşümün bireyler üzerindeki sosyal etkilerinin o yerle ilgili aidiyetlerinde etkili olduğudur. Bu nedenle, aidiyet ve sosyal kimliğin değişimine yön veren etmenler hakkındaki bilgiler hane halkının aidiyet sürecini daha iyi kavramak üzere son derece önemlidir. Bireyin aidiyeti, o kişinin sosyal kimlik prensipleri arasındaki yüksek düzeyli bir uyuma ve bu yerle ilgili olumlu değerlendirmesine işaret etmektedir. Diğer taraftan halen oturulan yer konusundaki sosyal kimlik prensipleri arasındaki uyumsuzluk ise ait hissetmemeye sebep olabilmektedir. Sosyal kimlik literatüründe; halen oturulan ikemetgâh çevresindeki mekânsal kurgu ve kentsel dönüşüm uygulamalarının yer kimliği ile etkileşim halinde olduğu ve bu değişimin etkileri bazı eşiklere ulaştığında, hane halkının yaşadığı çevreyi sosyal kimlik parametrelerine göre değerlendirmesine yol açan bir yere ait olma ya da olmama sürecine başlandığı üzerinde durulmaktadır. Bu çalışmada, sosyal kimlik hakkındaki literatür gözden geçirilerek, mekânsal kimlik ve sosyal kimlik arasındaki ilişkileri anlamak üzere bağlamsal bir çerçeve sunulmaktadır. ‘‘Kentsel mekândaki fiziksel ve mekânsal değişim ve dönüşüm yalnızca bir yer değiştirme süreci değildir’’ temel varsayımına dayanarak; dönüşümün mekâna aidiyet ve sosyal kimlik üzerinde de etkili olduğu Kartal ve Küçükçekmece kıyı alanlarında yapılan bir anket çalışmasıyla ortaya konulmuştur. Çalışma sonunda yerleşme alanları ile ilgili objektif veriler ve anketlerin değerlendirilmesi ile iki yerleşme alanı sosyal kimlik ve aidiyet açısından irdelenmiş ve bu yerleşme alanlarının sosyal açıdan yaşayanlar için daha yaşanılır kılınması için gerekenler tespit edilerek öneriler getirilmiştir. Sonuç olarak; iki kıyı yerleşmesi alanı örneğinde dönüşüm projeleri sonrasında insan kaynaklı güvenlik ve sosyal ayrışma gibi sorunlar nedeni ile İstanbul’un bu kıyı mekânlarının yaşayanlar için tehlikeli ve kimliksiz mekânlar haline geldiği görülmüştür., Social identity and attachment aspect of social identity have been leading research subject among disciplines such as psychology, environmental psychology and planning for a long time. The reason for being popular of this subject depends on two reasons: First, to become important of social aspect of recently arising transformation concept as much as its physical aspect and second to be effective of social influence of transformation on individuals’ attachment to that place. Therefore, information about factors which lead attachment and change of social identity is essential for the purpose of better understanding process of attachment. Individual’s attachment indicates his high level consistency to social identity principles and positive evaluation on this place. On the other hand, inconsistency to social identity principles about presently living quarters can start the sense of non-attachment. Social identity literature emphasize interaction of physical setting up around presently living quarters andurban transformation implementations with place identity and when the effects of this transformation reachs to some levels, house holds’ beginning of the process of attachment or non attachment to somewhere which cause his evaluation of living environment in terms of social identity parameters. Literature on social identity is revised and a contextual frame to understand relations between place identity and social identity is presented in this thesis. The basic assumption that “physical and spatial change and the transformation in urban space” is not only based on a displacement process, the transformation to be effective on the venue of belonging and social identity in a questionnaire study of the Kartal and Küçükçekmece coastal areas have been determined. At the end of the study questionnaires and assessment of objective data related to settlements with the two settlement areas were examined in terms of social identity and belonging, and for making more livable for people living in these settlements and the requirements for the social aspects have been identified and suggestions have been made. In conclusion; in the cases of two coastal settlements; it is observed that the coasts of Istanbul become dangerous and any identity spaces for living there because of problems such as security and social segregation., Yüksek Lisans, M.Sc.

Ulus, meşruiyetini, ideoloji, sosyal kurumları ve taşıyıcıları ile sağlasa da bu, toplumun tümünü, ulus bilincine eklemlemek için yeterli değildir. Bu toplumsal uzlaşma, toplum üyelerinin, hafızalarına, bedenlerine girmek, bireyi, ulusu ile eriyik (füzyonel) bir ilişki içine sokmakla mümkündür. Sınırlarını, coğrafyanın ötesine taşımak, bedensel, akustik, dilsel sınır işaretleri ile, bizi diğerlerinden ayırmak gerekir: Bu ayrışımda, mümkün olduğunca, şiddet dışarıya atılmaya çalışılırken, içsel uzlaşmış cemaatin, bedensel bütünlüğü korunmaya çalışılır. Biz olabilmenin temel koşulu olan içte barışın, -gerektiğinde, dışarıda savaş olma pahasına- sağlanmasını, birlikteliğin kenetlenmiş bir bütünlüğe dönüşebilmesini, içsel stresin yönetimi belirler. Bütünleşmenin harcı ise, ortak değerler etrafında oluşmuş tertibatlar sayesinde gerçekleşir; her türlü eğitim ve talim kurumlarının yanı sıra, kurucu dönemin toplumsal bellekte canlı tutulması, ilk inşanın anısının bir kuşaktan ötekine taşınması gerekir. Kültürel bellek sayesinde, kurucu geçmiş, toplumsal hatırlama sürecinde yeniden oluşturulup, doxa'ya dönüştürülürken, hafıza mekânları yeniden oluşturulmuş somut geçmişin sembolik alana taşınmasına yardım ederler. Toplum üyelerinin geçmişi canlı tutmalarının bir başka yolu da tekrarlar yoluyla sağlanan eşzamanlılık deneyimleridir; bayramlar ve törenler, resmi geçitler, döngüsel karakterleri ve düzenleriyle, simdi ile geçmişin kopmamasını sağlayan en önemli tertibatlardandırlar. Bayramların ritüelini oluşturan düzen, söylemler, müzik ve ritmle beslenen toplum üyeleri, hafıza mekânının bir uzantısı olarak, ortak dilin ve sesin etrafında cemaatsel bir beden oluştururlar. A nation legitimizes its existence through its political ideology, social institutions and cultural and moral values. These, however, are not sufficient to create a national identity and to ensure the total participation of its members as social, cultural and moral carriers of this process. A nation should create a national entity by diffusing through the memory of its members whereby the relationship between me and us becomes fusional. This fusional articulation of me and us can be possible only by the management of the auto-stress of the society; the uncontrolled violence and hostility must be directed towards the outside to maintain the social consensus within the society. Social consensus is obtained by creating a collective and cultural memory through binding common experiences. These binding dispos-itives integrate the individual bodies as "places of memory" and make them only a part of the community with its frontier signs (acoustic and linguistic). The community, hence after defines itself as an articulated body. This article aims to explain the fusional articulation of me and us through binding experiences such as national festivals, music and rhythm and tries to analyze the effects of uniform linguistic-acoustic borders of collective hyper-body. Publisher's Version

Bu çalışmanın amacı; sınır ve dil kavramlarına akademik tanımlamalar getirmek değildir. Aksine tasarım sorunu olarak sınır ve dil kavramlarını nesnel kabullerin ötesinde tartışmaya açmaktır.Sorgulama; Sınır, Dil, Müdahale, Mekan, Süreç-Sonuç, Yer, Aidiyet, Kent-Kırılma ve Yerin Tasarlanabilirliği gibi başlıklar altında genişletilmiş, son olaraksa Tadao Ando'nun mimari anlayışı ve örnek projeleri üzerinden bir okuma yapılarak, bahsi geçen sorgulama süreci örneklendirilmeye çalışılmıştır. The main goal of this work is not getting an academical description to bound and language terms. Actually questioning theese terms as a design problem beyond objective acknowledgements is begining point of the work.The Questioning was developed under; ?Bound?, ?Language?, ?Practical Space?, ?Place?, ?Urban and Breaking? and ?Ability of Designing Place? topics. Finally the questioning had been illustated with reading of Tadao Ando's architectural style and example projects. 56

Türkiye iç ve dış göç süreçleri bakımından değerlendirildiğinde hem tarihsel hem de sosyal ve kültürel bir tecrübeye sahip bir ülke durumunda olduğu görülecektir. Bu tezde odaklanılan gruplar Türkiye'ye çeşitli dönemlerde `Balkan ülkelerinden göç etmiş' olan gruplardır. İçinde yaşadıkları ülkeye beraberlerinde getirdikleri ve aynı zamanda yeniden ürettikleri kültür, gelenek, örf-adet ve dil (şive farklılığı) gibi değerlerinden dolayı göçmenler göze çarpmakta, bu yönde kimlik ve aidiyet çatışması, kuşaklararası değer çatışması vb. şeklinde kendini gösteren birtakım sorunların yaşanıp yaşanmadığı veya hangi boyutlarda olduğu ilgi konusu olmaktadır. Dolayısıyla, bu mesele `göç, bütünleşme, kimlik, aidiyet' bağlamında irdelenmiştir.Bu noktadan hareketle, araştırmaya, Balkan ülkelerinden Türkiye'ye çeşitli göç dalgalarıyla farklı tarihlerde göç etmiş olanların yoğun olarak yerleştirildikleri (yerleştikleri) bölgelerden biri olan İzmir-Bornova'daki (Altındağ, Yeşilova ve Çamdibi bölgelerindeki) Balkan göçmenleri esas alınmıştır. Kısaca, araştırma Bulgaristan, Yunanistan ve Yugoslavya'dan (Boşnak) Türkiye'ye gelmiş olan ve Altındağ, Yeşilova ve Çamdibi bölgelerinde yaşayan göçmenleri kapsamaktadır. Alan çalışması sonucunda, göçmenlerin kimlik algısı, aidiyet oluşumları ve bunlara ilişkin söylem biçimleri; yaşadıkları deneyimler; topluma katılma ve bütünleşme düzeyleri; ekonomik, sosyal ve kültürel özellikleri konusunda tespitler yapılmıştır.Araştırma sonuçları ortaya çıkarmaktadır ki, Balkan göçmenleri, yerli grup ve diğer göçmen gruplarından farklı bazı sosyo-kültürel dokular taşımalarına rağmen Türk toplumuna uyum sağlama ve bütünleşme açısından fazla bir güçlük yaşamamaktadırlar. Bunda, dil, din, kültürel değerler gibi sosyo-kültürel örüntülerde çok temel bir farklılığın olmaması önemli bir etken olarak ortaya çıkmaktadır. Balkanlar'dan gelen Türk ve Müslüman göçmenler Türkiye'ye göç etmelerinin esası olarak Türk ve Müslüman olmalarını ve Türkiye'nin gerçek `anavatan'ları olmasını göstermektedirler. Bu anlamda, Balkan göçmenlerini tam bir dış-göç hareketi kapsamında değerlendirmek veya yabancı göçmen kategorisine sokmak mümkün değildir. Elde edilen veriler, göç edenlerin Türkiye'de görece hem ekonomik hem de manevi yönden tatmin olduklarını ve beklentilerinin karşılandığını ortaya koymaktadır. Buna ek olarak, ortak bir kültürel kökenin de varoluşu göçmenlerin Türk toplumuna uyumunu/bütünleşmesini kolaylaştırmaktadır. Sonuç olarak, Türkiye'nin Balkan göçmenleri açısından çift yönlü bir doyum sağladığını söylemek mümkündür.ANAHTAR SÖZCÜKLER:Göç, Sosyal Bütünleşme, Kimlik, Aidiyet When Turkey is taken into consideration in point of internal and external migration processes it is well be observed that it has both historical and social and cultural experiences. The groups focused on this research are the ones that have migrated into Turkey in various periods `from the Balkans countries?. On account of the values such as culture, tradition, customs and language (differences of accents) that the immigrants brings together by reproducing them they are conspicuous. In this direction, the problems relating to clash of identities and attachments, disputes on values of inter-generations have been highlighted. Therefore, this issue has been examined in context of `migration, integration, identity and attachment?.In this frame the immigrants from Balkans settled in İzmir-Bornova (Altındağ, Yeşilova and Çamdibi areas) where the immigrants have already densily localized in here in various migration waves from the Balkans to Turkey are highlighted in this treatise. Shortly, this research includes the immmigrants come from Bulgaria, Greece, Yugoslavia (Bosnian) to Turkey and live in Altındağ, Yeşilova and Çamdibi. With the fieldwork, the identity perception, attachment forms and relative expressive ways of immigrants; the experiences of migrants have had; the levels of integration and participation in society; economical, social and cultural characteristics of immigrants in Altındağ, Yeşilova and Çamdibi has been proved.Immigrants from Balkans have some different social and cultural characteristics which differ from the local population and other local migrants. However, from the study results, we might not say that immigrants from Balkans have serious difficulty in adaptation or integration into Turkish society. Because, there is no important differences between immigrants from Balkans and Turkish society in point of social and cultural patterns such as language, religion, cultural values and so forth. The research reveals that the Turkish and Muslim immigrants from Balkans have migrated to Turkey on the grounds that they are Turks and Muslims, and that Turkey is their actual `homeland?. In this sense, it?s not possible analyzing immigrants from Balkans just in context of international/external migration and foreign immigrants category. The data shows that the immigrants are relatively glad to be in Turkey and their expectations are largely met in point of both economical and moral aspects. In addition to this, the existence of common cultural origin facilitates the adaptation of immigrants into Turkish society. Consequently, we might say that Turkey supplies dual satisfactions to the immigrants from Balkans.KEYWORDS:Migratıon, Social integration, identity, attachment 273

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2004, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2004, Bu çalışma, mekan bağlılığının insan yaşamındaki etkileri ve deprem konutlarında ikamet etmenin mekan bağlılığı açısından yarattığı değişikliklerin bir araştırmasıdır. Öncelikle ‘mekan’ın anlamından başlayarak insanoğlunun varolduğundan beri mekanla olan iletişimi tanımlanarak mekan-zaman-bağlılık üçlemesi incelenmektedir. İnsanın ‘toprak’ üzerindeki haklarının sınırlarının nereye kadar olduğu, yerleşme ve yayılma içgüdüsünün nereden geldiği sorgulanarak afet sonrası barınma konusu ele alınmaktadır. Çalışmada 1999 Marmara depremi sonrasında kurulan geçici konutlarda 5 yıldan fazla bir süre yaşamaya devam eden insanların yaşadıkları evlere olan bağlılıkları ile içinde bulundukları çevreye olan katkı ve etkilerini araştırmak amacıyla bir alan araştırması yapılmıştır. Bu alan araştırmasıyla kaynaksal veriler ve görüşmeler ile yaşanan acı bir gerçekliğe dayanarak insan ve mekan bağlılığına ilişkin somut bir değerlendirme ortaya koyulmuştur., In this study, considering the changes and the needs of an architectural medium This study aims for investigating the impacts of place attachment in human’s live and the changes caused by dwelling in prefabric houses in the point of place attachment. Starting with the meaning of ‘place’, a true definition of ‘human and place’ relation was done and place-time-atachment trio was dealt with. ‘Dwelling after a disaster’ was taken up as following the cross-examination of how the humanbeing’s boundaries lays out on ground and where the instinct of dwelling and spreading comes from..etc. As a case study, some group of people living for more than 5 years in prefabric houses that were established just after the 1999 eartquake in Marmara were asked a questioannaire to see their place attachements to their houses and regions with the helpings of observations done and photos taken, it was reached to an evaluat,on about the relation of man and place attachment in the region and in the general., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 1999, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 1999, Cumhuriyet döneminde Türkiye‘de ortaya konulan mimarlık, toplumsal ve teknolojik dönüşümlerden kaynaklanan, mimarlık disiplininin ontolojik bir sorgulaması olmaktan uzak olup, büyük ölçüde bir “asrileşme projesi” olarak algılanmalıdır. Batının modernite projesini gerçekleştirme yolunda ‘antik çağ ideali’ ile ilişki kuran bu yöneliminin biçimleri ile sivil mimarlık verilerinin kaynaklık ettiği geleneksel biçimler arasında kendi ‘toplumsal idealini’ ifade etmek için bir seçim yapma durumunda kalan Türk mimarlığı kanımızca, bir aidiyet bunalımı yaşamaktadır. Bu bunalımın temelinde, uluslararası eğilimlerin belirlediği modern tavrın çağın ruhu bağlamında ortaya çıkan kentsel gereksinimlerle örtüşüklüğü ile sivil mimarlık verilerinin kaynaklık ettiği Türk mekan kültürünün kollektif bellekteki güçlü etkilerinin çatışmasından doğan kimlik bunalımı bulunmaktadır. Bu çalışma, çağdaş Türkiye mimarlığında ‘aidiyet sorunu’nun temel karşıtlığı olan modern–geleneksel çatışmasını, daha ilk filizlendiği erken Cumhuriyet mimarlığı sürecinde, dönemin iki önemli mimarının – Sedad Hakkı Eldem ve Seyfi Arkan – yapıtları ve söylemleri çerçevesinde incelemekte ve aidiyet sorununu bu dönemin ortaya koyduğu veriler ışığında değerlendirmektedir., The search for an autonomous and secular identity during the early Republican period of the Turkish revolution, for the sake of constructing the communal ideal, has a convertible content that, which shows parallelism with the modern architectural movement. Modern Turkish architecture is far away from an ontological questioning of the architectural discipline which is caused by the communal and technologic transformations, but it is rather to be comprehended mainly as a civilization project. The refusing attitude of the modern architecture of the early twentieth century has introduced the most appropriate grammar to the modernization project with a readily acceptable innovative image within the frame of the modern Turkish architecture. The aim of this work is to analyze the question of allegiance, within the perspective of Early Republican Period as a dispute of two architects’ - Seyfi Arkan and Sedad Hakkı Eldem - works and concepts of architecture; which is basically related to the identity distress which arises from the disputes between modern attitude defined by international attitudes and the traditional approach based on civil architectural data, Yüksek Lisans, M.Sc.