Search

Çalışmanın amacı, rotator cuff sendromu tanısı alan hastalarda, ağrı, eklem hareket açıklığı ve kas kuvvetinin günlük yaşam aktiviteleri ile ilişkisini ortaya koymaktır. Bu çalışma 2016- 2017 tarihleri arasında İstanbul Medipol Mega Üniversite Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü'nde gerçekleştirildi. Bölümümüze omuz ağrı problemleri ile başvuran, rotator cuff sendromu tanısı almış hastalar çalışmaya dâhil edildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden 19-64 yaş aralığında yer alan 40 hasta çalışma kapsamında değerlendirildi. Çalışmaya katılan bireylerin yaş, cinsiyet, meslek, eğitim, boy, kilo, medeni durum, dominant taraf ve etkilenen taraf bilgileri kaydedildi.Ek olarak tanısal testlerden jobe testi, patte test, gerber lift-off testi, kol düşme testi, iç rotasyon yetmezlik belirtisi (lag sign), dış rotasyon yetmezlik belirtisi sonuçları da kayıt altına alındı. Olguların gece, istirahat, aktivite ve ağır cisim taşıma ağrı şiddeti Vizüel Anolog Skala ile, eklem hareket açıklığı universal gonyometre ile, kas kuvveti ölçümü manuel kas testi ile, üst taraf aktivite ve katılım düzeyi Quick-DASH (The Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand) ile, günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlığı fiziksel aktivite katılım düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi'nin kısa formu ile, yaşam kalitesine dair aktiviteleri ise SF-36 (Kısa Form-36) ile değerlendirildi. Çalışma sonucuna göre Rotator cuff sendromu olan olgularda omuz ağrıların da artış görüldüğü, bu durumun omuz eklem hareket açıklığını azalttığı ve kas kuvvetinde azalmaya neden olduğu tespit edildi. Azalan eklem hareket açıklığının yaşam kalitesini düşürdüğü ve fiziksel aktivitelere katılım düzeyleri üzerinde herhangi bir etki yapmadığı tespit edildi. Bununla birlikte, ağrının yaşam kalitesi düzeyinde azalmaya yol açtığı ve fiziksel aktivitelere katılım düzeyleri üzerinde herhangi bir etkiye sahip olmadığı görüldü. Yine, çalışmamız omuz kas kuvvetinin azalmasıyla yaşam kalitesinin düştüğünü gösterdi.Anahtar Kelimeler: Günlük yaşam aktiviteleri, Rotator cuff sendromu, Quick-DASH, SF-36, UFAA, VAS, Yaşam kalitesi, The aim of the study is to reveal the relationship between pain, joint range of motion and muscle strength in daily living activities in patients with rotator cuff syndrome. This study was carried out between 2016 and 2017 at the Department of Physical Therapy and Rehabilitation at the Medipol Mega University Hospital in Istanbul. Patients with rotator cuff syndrome who were admitted with episodic shoulder pain problems were included in the study. Forty patients aged 19-64 who agreed to participate in the study were included in the study. Age, gender, occupation, education, height, weight, marital status, dominant side and affected side were recorded. However, the results of the diagnostic tests including the jobe test, patte test, gerber lift-off test, arm drop test, lag sign, and external rotation insufficiency were also recorded. Pain intensity at night, rest, activity, and heavy body movement were assessed by Visual Analog Scale, normal range of motion was assessed with universal goniometer, muscle strength was assessed with manual muscle test, upper activity and participation level with Quick-DASH (The Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand), independence physical activity levels in Daily Life Activities The short form of the International Physical Activity Questionnaire and the quality of life activities were evaluated by the SF-36 (Short Form-36). In the study it was determined that the shoulder injuries caused the pain to increase, the shoulder joint range of motion to decrease and muscle strength to decrease. It was found that the decreased range of motion of the joint reduced the quality of life and it had no effect on the level of participation in physical activity. However, it was seen that the pain caused the decrease in the level of quality of life and did not have any effect on the level of participation in physical activities. Besides, our study showed that as the strength of the shoulder muscle decreased, the level of quality of life decreased.Key words: Daily life activities, IPAQ, Quality of life, Quick-DASH, Rotator cuff syndrome, SF-36, VAS. 112

Bu araştırma normal ve gestasyonel diyabetli gebelerde yaşam kalitesi ve egzersiz farkında lığının araştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya 28'i gestasyonel diyabetli gebe olmak üzere toplam 261 gebe gönüllü olarak katılmıştır. Gebelere öncelikle tanıtıcı özelliklerini belirlemek için gebe tanıtım formu, sağlıkla ilişkili yaşam kalitesinin değerlendirmek için SF 36 Yaşam kalitesi ölçeği, egzersiz farkındalığını belirlemek içinse egzersiz yarar ve engel ölçeği kullanılmıştır.Ölçümlerden elde edilen verilerin analizi için SPSS 16 paket programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin standart sapma, aritmetik ortalama, frekans ve yüzde değerleri hesaplanmıştır. Değişkenlerde gestasyonel diyabetli ve sağlıklı gebeleri karşılaştırmak için independent (bağımsız) t testi, gebelik dönemlerindeki farklara bakılması için ise One –Way ANOVA (Tek yönlü ANOVA) testi uygulanmıştır. P değerinin 0,05'ten küçük olması durumunda fark anlamlı kabul edilmiştir.Engel-yarar ölçeğinin alt boyutlarına baktığımızda gestasyonel diyabetli gebe ile sağlıklı gebelerin engel ölçek puan ortalamasında istatistiksel olarak fark bulunmazken, egzersiz yarar ölçeğinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Gestasyonel diyabetli gebeler ile normal gebelerin SF-36 yaşam kalitesi ölçeği toplam skoru ve yaşama gücü (t=-2.55), sosyal fonksiyon (t=-4.65) ve duygusal fonksiyon (t=-4.75) ve (t=-3.43) alt boyutları değişkenlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Gebelik dönemlerine (Trimester) göre egzersiz yarar alt boyutları değerlendirildiğinde, 1,2. ve 3. trimesterler arasında istatistiksel olarak anlamlı farka rastlanmıştır. Yaşam kalitesi ölçeği alt boyutlarında ise fiziksel fonksiyon, fiziksel rol, vücut ağrısı, yaşama gücü, sosyal fonksiyon, mental (zihinsel) sağlık ve fiziksel sağlık arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklara rastlandı. Bununla birlikte SF-36 yaşam kalitesi ölçeği toplam skorunda ise yine anlamlı bir farka rastlanırken, diğer değişkenlerde istatistiksel olarak anlamlı farka rastlanmamıştır.Gebelerin, gebelik dönemleri ile yaşam kaliteleri karşılaştırıldığında;1.trimester (56,85± 21,13), 2.trimester (45,26±20,34) ve 3.trimester (34,04±16,94) arasında yaşam kalitelerinde istatistiksel olarak anlamlı farklar saptanmıştır. Gebelik dönemi ilerledikce yaşam kalitesinin olumsuz yönde etkilendiği tespit edilmiştir.Sonuç olarak; normal ve gestasyonel diyabetli gebelerin egzersizin yararlarına inandıkları Yaşam kalitelerine bakıldığında ise gestasyonel diyabetli gebelerin normal gebelere oranla, yaşam kalitelerinin daha düşük olduğu ve ilerleyen gebelik dönemlerinde yaşam kalitelerinin daha da olumsuz yönde etkilendiği saptanmıştır. This study was aimed that to investigate of quality of life and understanding of exercise benefits in gestational and normal pregnant women.Totally 261 pregnant women as 28 of them has gestational diabetes were participated voluntarily to this study. A knowledge questionnaire to obtain demographic data of pregnant women and Sf-36 quality of life inventory was used to assess life of quality while exercise benefits and barriers questionnaire was applying for identifying awareness of exercise.A SPSS 16.0 statisctical pocket was used to assess the measurements. All data's arithmetic means, standard deviations, frequency and percent values were calculated. The independent t test was used to analyze the differences between variables of gestational and normal diabetes. One Way ANOVA test was used to comparing trimesters of all pregnant women. P

Bu çalışma, Harran Üniversitesi'nde tedavi görmekte olan Multiple Skleroz hastalarında yaşam kalitesi ve depresyonu belirlemek amacı ile tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışmanın örneklemini Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Nöroloji Hastalıkları Kliniğinde tedavi görmekte olan ve poliklinikte takip edilen MS tanısı olan çalışmaya katılmayı kabul eden 45 hasta oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak Kısa Form SF-36 ve Genel Sağlık Anketi - 12 kullanıldı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U testi yapılmıştır. Çalışmaya katılan Hastaların %64.6'sı kadın ve %64.4'ü bekardır. Hastaların %86.7'sinin ilaç ve %86.7'sinin yardımcı alet kullandığı tespit edilmiştir. Çalışmaya katılan hastaların %80.0'ında yorgunluk, %64.4'ünde ağrı, %44,4'ünde denge problemleri olduğu bulunmuştur. Hastaların çalışma durumlarına göre fiziksel rol alt boyutu puan ortalaması, çocuk durumuna göre fiziksel fonksiyon alt boyutu puan ortalaması ve mental sağlık özet skoru puan ortalaması arasında anlamlı bir fark saptanmıştır (p < 0.05). Depresyon açısından değerlendirildiğinde hastaların %42.2'sinin depresyon riskine sahip olduğu saptanmıştır. Ayrıca yardımcı alet kullanan hastaların, yardımcı alet kullanmayan hastalara oranla GSA-12 ölçek puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark saptanmıştır (p ˂ 0.05). Çalışma sonuçlarına göre MS hastalarının yaşam kalitesinin düşük olduğu, hastaların yarıya yakınının ruhsal sorunlara yönelik belirtiler yaşadığı saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda MS hastalarının yaşam kalitelerinin iyileştirilmesi ve psikolojik destek programlarının geliştirilmesine yönelik hemşirelik girişimlerinin planlanması ve uygulamaların yapılması önerilmektedir. This descriptive study was conducted for the purpose of determining the life quality and depression in patients with Multiple Sclerosis receiving treatment at Harran University. The study sample consisted of 45 patients diagnosed with MS that were receiving treatment at Harran University Medical Faculty Research and Application Hospital Neurological Diseases Clinic, were followed in polyclinics and accepted to participate in the study. The data were analyzed by using descriptive statistics, independent samples t-test and Mann Whitney U test. 64.6% of patients were female and 64.4% were single. It was determined that 86.7% of patients used drugs and 86.7% subsidiary tools. It was observed that 80.0% of patients that participated in the study had fatigue, 64.4% pain and 44,4% balance problems. There was a significant difference between the score averages in the lower dimension of physical role according to the working conditions of patients, the score averages in the lower dimension of physical function according to the state of having children and the score averages in the mental health (p < 0.05). Evaluating in terms of depression; it was determined that 42.2% of patients had the risk of depression. Besides, there was a significant difference between the score averages of the GSA-12 Scale according to patients using and not using subsidiary tools (p ˂ 0.05). As a result of the study, it was determined that MS patients had a lower life quality and almost half of patients had the symptoms of mental problems. According to these results, it is recommended to plan and apply nursing interventions for improving the life quality of MS patients and developing psychological support programs. 90

En yaygın erişkin eklem hastalığı olan osteoartritin sistemik bir bozukluk olduğunu gösteren ve metabolik sendroma benzer etkileşimlere sahip olduğunu öne süren kanıtlar gün geçtikçe artmaktadır. Adipokinlerin çeşitli inflamatuvar belirteçlerin salınımında etkili olarak osteoartrit patofizyolojisinde rol oynadıkları düşünülmekte ve hastalık progresyonu için biyokimyasal belirleyici olarak kullanılması konusunda çalışmalar devam etmektedir. Bu amaçla çalışmamızda serum adiponektin ve leptin seviyeleri ile diz OA' nin klinik ve radyolojik şiddeti arasındaki ilişki araştırılmıştır.ACR diz OA tanı kriterlerine göre primer diz OA tanısı konmuş, 40 yaş ve üzerinde toplam 76 hasta aydınlatılmış onamları alındıktan sonra çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların demografik verileri, vücut kitle indeksleri (VKİ), serum adiponektin ve leptin seviyeleri tespit edilmiştir. OA radyolojik şiddeti Kellgren-Lawrence evrelemesiyle; klinik şiddeti ise visüel analog skala (VAS), Western Ontario and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC) ve Short Form- 36 (SF-36) soru skalalarıyla değerlendirilmiştir.Serum leptin ve adiponektin düzeyleriyle diz OA'nın radyolojik ve klinik şiddeti arasında aşikar bir ilişki gösterilememiştir. Ancak literatürle uyumlu olacak şekilde serum leptin seviyeleri VKİ ile adiponektin seviyeleri ise yaş Elde edilen veriler ve yapılmış diğer çalışmalar ışığında adiponektin ve leptin serum düzeylerinin OA' in klinik izlem ve prognoz tayininde etkili belirteçler olamayacağı ön görülebilir, fakat bu yaygın hastalıkta etkin ve kolay kullanılabilecek laboratuar belirteçlerin gerekliliği bir kez daha vurgulanmıştır. With each passing day evidence indicating osteoarthritis, the most prevalent type of adult arthritis, as a systemic affliction and having metabolic syndrome-like effects is increasing. Adipokines are thought to play a role in the pathophysiology of osteoarthritis (OA) by mediating the secretion of variable inflammatory molecules and research about their use as biochemical markers for monitoring the disease is ongoing. In the light of this information, we have investigated the relationship between serum adiponectin and leptin levels and the clinical and radiological severity of knee OA in our study. A total of 76 patients, fulfilling the diagnostic criteria of the ACR knee OA, with at least 40 years of age were enrolled into our study after giving informed consents. Demographic datas, body mass indexes (BMI), serum adiponectin and leptin levels were obtained for each patient. Radiological severity of the OA was assesed by Kellgren-Lawrence staging system; and clinical severity was assesed by visual analog scale (VAS), Western Ontaria and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC) and Short Form-36 (SF-36) scores.We found no significant corelation between serum leptin and adipokine levels between clinical and radiological severity of knee OA. But corelations were found between serum leptin level and BMI, and between serum adiponectin level and age as shown in other studies.With our study data and datas from other variable studies it could be concluded that serum adiponectin and leptin levels would not be effective markers for monitoring and predicting the outcomes of OA; and it was once again stressed that we need more effective and easy-to-use laboratory markers for this common disease. 79

Amaç: Çalışmamızda erişkin orta şaft klavikula kırıkları cerrahi ve konservatif tedavi sonuçlarının; klinik, fonksiyonel ve radyolojik açıdan karşılaştırılması amaçlanmıştır.Materyal ve Method: Kliniğimizde Mart 2012-Mart 2015 tarihleri arasında klavikula orta diyafiz kırığı nedeni ile tedavi edilen 95 hasta retrospektif olarak incelendi. Konservatif ve cerrahi tedavi uygulanmış hastalar gruplara ayrılarak takiplerinde; klinik, fonksiyonel ve radyolojik olarak değerlendirildi. Kırıkların sınıflandırılmasında AO sınıflandırma sistemi kullanıldı. Klavikulanın aksiyel ve anteroposterior (AP) planda açılanmaları, skapulotorasik eklemin açılanması radyolojik olarak değerlendirildi. Fonksiyonel sonuçlar `Shoulder Pain and Disability Index (SPADI)` ve `short form 36 (SF36)` sorgulama yöntemleriyle ve izokinetik kas gücü ölçümleri ile değerlendirildi. Çalışmanın tüm analizleri SPSS 16.0 paket programı kullanılarak yapıldı. Değişkenlerin tanımlayıcı ölçüleri kategorik durumda frekans ve yüzde oranları; sayısal durumda ise ortalama±ss (ortanca, min, maks) şeklinde tablolar kullanılarak sunuldu. Tüm kesikli ve sürekli değişkenlerin normal dağılıma uyup uymadığı Kolmogorov-Smirnov test yöntemi ile analiz edildi. İkili grup karşılaştırmaları normal dağılıma uygun olan durumlarda Student t-testi, normal dağılmayan değişkenler için parametrik olmayan Mann-Whitney U testi kullanılarak yapıldı. Çoklu grup karşılaştırmalarında normal dağılıma uyan değişkenler için Tek yönlü Varyans Analizi (ANOVA), normal dağılmayan değişkenler için Kruskal-Wallis test yöntemleri tercih edildi. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amacıyla Monte Carlo düzeltmeli Ki-Kare analizi kullanıldı. Sürekli değişkenler arasındaki ilişkinin yönü ve büyüklüğünün tespit edilmesi için Pearson Korelasyon, normal dağılıma uymayan değişkenler için Spearman's Rho Korelasyon analizleri yapıldı.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 32.2 (18-70) idi. Hastaların %72,6'sı (n=69) erkek, %27,4'ü (n=26) kadındı. 60 (%63,2) hastaya konservatif, 35 (%36,8) hastaya ise cerrahi tedavi uygulanmıştır. Klavikula kırığı hastaların %44,2'sinde (n=42) sağ, geriye kalan kısmında ise sol taraftaydı. Klavikulanın aksiyel plan deformitesi ile skapulatorasik eklem ağrısı arasında anlamlı ilişki bulundu (p=0,058). Kanat skapulası olan hastalarda omuz skapulotorasik açısı daha yüksekti. SF36 fiziksel aktivite skoru (PCS) puan ortalaması kanat skapulası olmayan hastalarda daha yüksekti (p=0,006). İzokinetik omuz gücü ölçümleri kanat skapulası olan ya da olmayan hastalarda birbirine yakın değerlere sahipti. Skapulotorasik açı değişimleri ile tedavi yöntemleri arasındaki ilişki anlamlıydı (p=0,021). Açı değişimi olmayanlar cerrahi yöntemde daha yüksek orana sahipken (%82,8) açı değişimi pozitif olanların oranı (%33,3) konservatif yöntemde daha yüksekti. Kanat skapulası olan hastalar konservatif yöntem grubunda daha yüksekti (%30). SPADI ve SF36 PCS skorlamalarının gruplar arasında anlamlı farklılık görüldü. SPADI ağrı (p=0,008), engellilik (p=0,001) ve toplam puanları (p=0,002) AP plan deformitesi >0° olan hastalarda daha yüksek ortalamaya sahipti. En düşük ortalamalar deformitenin olmadığı hastalardaydı. SF36 fiziksel aktivite skoru puanı da AP plan deformitesi olmayan hastalarda daha yüksek ortalamaya sahipti (p0° hastalarda % defisit oranın daha fazla etkilendiği görüldü. Eksternal ve internal omuz hareketi izokinetik test gücü yüzde oranlarının hiçbiri gruplar arasında farklı değildi. SPADI ağrı skoru konservatif tedavi alan hastalarda daha yüksekti (p=0,018), aynı şekilde SPADI engellilik skoru konservatif tedavide daha yüksekti (p=0,003). Bu nedenle toplam SPADI skoru konservatif tedavide daha yüksek olup gruplar arasında yaklaşık 5 puanlık fark vardı (p=0,005). SF36 skorlamasının fiziksel aktivite güçlüğü bölümü gruplar arasında anlamlı düzeyde farklıydı (p=0,003). SPADI sonuçları ile orantılı olarak cerrahi tedavi yöntemi uygulanan hastalarda daha yüksekti. Eksternal ve internal omuz hareketleri izokinetik test güç yüzde oranları ile SF36 fiziksel aktivite skorlamasının normal dağılıma uyduğu (p>0,05) görüldü.Sonuç: Kısalığın çalışmamızda skorlamaları eksi yönde etkilediği bulundu. Kırık hattındaki açılanma klinik olarak skapular diskinezise sebep olmakta, bunun sonucunda fonksiyonda olumsuz etkilenme görülmekteydi. Açılanma olmayan hastalarda bu problem saptanmamıştır. SF36 ile SPADI türü skorlar arasında yüksek düzeyde güçlü korelasyon mevcuttu. İzokinetik kas gücü değerlendirmesi tedavi grupları arasında anlamlı fark çıkarmasa da hastalara uyguladığımız SPADI ve SF36 PCS testleri ile net bir şekilde korelasyona sahipti. Sonuç olarak klavikula orta diyafiz kırıklarında konservatif ve cerrahi tespit yöntemleri tedavide kullanılabilirler. Hastanın genel durumu, kırığın şekli, kemiğin durumu, cerrahın bilgi ve tecrübesi tedavide tercih edilecek yöntemi belirlemektedir. Literatürde bu kırıklarda skapulotorasik eklem ilişkisindeki bozulmayı direkt ölçen başka bir yayın olmaması, izokinetik ölçümün omuz skorlaması ve fonksiyonel sonuçlarla karşılaştırıldığı tek bir yayın bulunması çalışmamızın literatüre anlamlı etki sağlayacağının göstergesidir. Bütün olarak değerlendirildiğinde cerrahi tedavinin tercih edilebilirliğinin gün geçtikçe arttığı ve yayınımızın bunu destekler nitelikte olduğu gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: Klavikula kırığı, Orta diyafiz, İzokinetik test, SPADI, SF36 Aim: In this study, the results of surgical and conservative treatment of adult midshaft clavicle fractures were compared and their clinical, functional and radiological out comes were evaluated. Methods: Between March 2012-March 2015 period, treated 95 patients with mid-clavicular shaft fractures were analyzed retrospectively. Applied conservative and surgical patients divided into groups during follow-up; clinical, functional and radiological findings were evaluated. Applied conservative and surgical patients divided into groups during follow-up; clinical, functional and radiological findings were evaluated. AO classification system was used for the classification of fractures. Clavicle's axial and anteroposteior angulation and scapulotoracic joint angulation were evaluated radiologically. Functional result were evaluated with `Shoulder Pain and Disability Index (SPADI)` , `short form 36 (SF36)` and measurements of isokinetic muscle strength. All analyzes were performed using SPSS 16.0 software package for the study. Descriptive measures of variables presented categorical cases as the frequency and percentages; numerical cases as the mean + SD (median, min, max) with tables. All discrete and continuous variables that complied to a normal distribution were analyzed by Kolmogorov-Smirnov test. Bilateral group comparisons cases in accordance with the normal distribution Student's t-test was performed and non-parametric Mann-Whitney U test for used for not normally distributed variables. At multiple group comparisons, One-way analysis of variance (ANOVA) was preferred for normally distributed variables, Kruskal-Wallis test method was preferred for not normally distributed variables. In order to determinate the relationship between categorical variables corrected Monte Carlo Chi-square analysis was used. For determining the direction and importance of the relationship between continuous variables Pearson correlation, for variables that do not fit the normal distribution Spearman's Rho correlation analysis were performed. Results: The mean age of the patients was 32.2 (18-70). 72.6% of patients (n = 69) were male and 27.4% (n = 26) were female. 60 (63.2%) patients treated conservatively, 35 (36.8%) patients underwent surgery. Clavicle fracture in 44.2% of patients (n = 42) was at right, in the rest was at left side. There was a significant correlation between the clavicle axial deformity with scapulothoracic joint pain (p = 0.058). Patients with scapular dyskinesia have higher scapulothoracic angle. SF-36 PCS score average was higher in patients without scapular dyskinesia (p = 0.006). In patients with or without scapular dyskinesia have very similar values of isokinetic shoulder strength measurements. The relationship between scapulothoracic angle changes and treatment was significant (p = 0.021). No angular change has a higher rate (82.8%) in surgical treatment and positive angle change (33.3%) has higher rate in conservative treatment. Winging scapula has a higher rate in conservative grup (30%). SPADI and SFA 36 PCS scores were significantly different between groups. SPADI pain (p = 0.008), disability (p = 0.001) and total score (p = 0.002) had higher than average in patients whose AP plans deformity is > 0 °. The lowest averages were in patients without deformity. SF-36 PCS score was also higher than average in patients with non-AP deformity (p 0 ° have more defisit percent. The external and internal shoulder motion isokinetic testing power percentage did not differ between any of the groups. SPADI pain scores were higher in patients with conservative treatment (p = 0.018), also the SPADI disability scores were higher in conservative treatment (p = 0.003). Therefore, the total score of the SPADI had difference between groups as about a 5 point higher in conservative treatment (p = 0.005). SF-36 PCS score was significantly different between the groups (p = 0.003) and in line to SPADI at the results of surgical treatment. External and internal shoulder movements with isokinetic strength testing percentages fit to SF36 pcs normal distribution. (p

bel ağrısı dünya genelinde fonksiyonel kaybın birinci sebebidir ve tüm hastalıkların içinde hastalık yükü açısından 6. sırada yer alır.Faset eklem osteoartriti sırt ağrısının en yaygın sebeplerinden biridir ve tedavisine yönelik birçok opsiyon mevcuttur.Bunların arasında farmakolojik tedavi yöntemleri,egzersiz,davranışsal terapi,manuel terapi ve girişimsel tedavi yöntemleri bulunur.Günümüzde faset eklem osteoartritinin tedavisinde altın standart yöntem faset eklem RF tedavisidir.Bu çalışmada amacımız Hacettepe Hastanesi Ağrı ünitesinde 10 Haziran 2014-10 Haziran 2015 tarihleri arasında faset eklem denervasyonu uygulanan hastaların yaşam kalitelerini işlem öncesi ve işlem sonrasındaki birinci ayda değerlendirmektir ve sonuçlarımızı karşılaştırmaktır.Çalışmamıza 30 Haziran 2014-29 Haziran 2015 arasında faset eklem osteoartritine bağlı ağrı şikayeti bulunan ve bel ağrısı başka bir sebebe bağlı olmayan 193 hasta çalışmaya dahil edildi.Hastalardan işlem öncesinde ve 3 aylık takibin sonucunda telefonla aranarak SF-36 anketinin sorularına cevap vermeleri istendi.SF-36 anketinin değerlendirdiği sekiz sağlık parametresinin puanları RAND Corporation tarafından sağlanan puanlama kılavuzuna göre işlem öncesi ve işlemden 3 ay sonra olmak üzere hesaplandı ve karşılaştırıldı.Hastalar genel olarak değerlendirildiğinde SF-36 formunun değerlendirdiği Canlılık alt parametresi hariç tüm yaşam kalitesi parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı düzelme olduğu gözlemlendi.Bu parametreler Fiziksel fonksiyon,Sosyal fonksiyon,Fiziksel sorunlara bağlı rol kısıtlılıkları,Duygusal sorunlara bağlı rol kısıtlılıkları,Mental sağlık,Ağrı ve Genel sağlık algısı parametreleriydi.Sonuç olarak faset eklem osteoartritine bağlı kronik bel ağrısı olan olgularda faset eklemin radyo-frekans ablasyon ile denervasyonu tedavisi bu hasta grubunda yaşam kalitesini belirgin derecede artırmaktadır.Ağrı hastalarında yaşam kalitesi parametrelerinin değerlendirilmesi tedavinin yönlendirilmesi ve hasta memnuniyeti açısından elzemdir ve uygulanan tedavinin bu yöndeki başarısı da dikkatle takip edilmelidir. Lower back pain ranked first as the cause of global disability and sixth in terms of the overall disease burden.Facet joint osteoarthyritis isa common cause of back pain and there is a lot of treatment options including pharmacologic theraphy,exercise,behavioral theraphy,manual theraphy and interventional theraphy. Nowadays,the golden standart theraphy for facet joint osteoarthyritis is facet joint RF denervation. In this study we aimed to measure and compare the quality of the life of the patients before and 3 months after the RF denervation theraphy193 patients whose back pain doesnt have any other source than facet joint osteoartyritis were enrolled.Patients were administered the Short Form 36 (SF 36) questionnairre before the RF ablation theraphy and 3 months after the therapy with the help of the investigator.Eight scaled scores of health measured by the SF 36 questionnairre were calculated for both before and after the invention,using the RAND Corporation Guide for scoring.Then quality of life of the patients were then compared.In general,patients demonstrated an overall improvement in all categories except for the vitality parameter.Other parameters that are improved were physical functioning ,bodily pain,general health perceptions,physical role functioning,emotional role functioning,social role functioning and the mental health.In conclusion,in the patients with chronic back pain due to facet joint osteoarthyritis,radio-frequency ablation of facet joints increases the quality of life of the patients.Its crucial to evaluate the pain status and the quality of life measures carefully during the theraphy for both the patient satisfaction and the management of the theraphy. 58

Yaşam kalitesi; DSÖ (Dünya Sağlık Örgütü) tarafından bireyin yaşadığı kültür ve değer sistemleri bütünü içerisinde hedefleri, beklentileri, standartları, ilgileri ve endişeleri ile ilgili yaşamdaki durumunu algılayışı olarak tanımlanmaktadır. Yaşam kalitesi, bireyin refah seviyesinin gelişmekte olan genel bir parametresidir. Yaşam kalitesi bireyin fiziksel, psikolojik ve sosyal işlevselliğinin bireysel algısıyla oluşan çok faktörlü bir kavramdır. Genel amaçlı sağlık ölçeklerinden SF-36 (Kısa Form-36) en sık kullanılan yaşam kalitesi ölçeklerinden biridir. Bu çalışma ile Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Aile Hekimliği polikliniğine beslenme alışkanlığının düzenlenmesi amacıyla başvuran bireylere başvuruda ve beslenme alışkanlığının düzenlenmesinin 3 ay sonra SF-36 yaşam kalitesi ölçeği uygulanarak beslenme alışkanlığının yeniden düzenlenmesinin yaşam kalitesine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Vakalar genel olarak değerlendirildiğinde SF-36 yaşam kalitesi ölçeğinin değerlendirdiği tüm yaşam kalitesi parametrelerinde düzelme olduğu görüldü. Bunlardan genel sağlık algısı, ağrı ve canlılık alt ölçeklerinde görülen düzelme istatistiksel olarak olarak anlamlı bulundu. Yaşam tarzı değişikliklerinden biri olan beslenme alışkanlığının düzenlenmesinin yaşam kalitesini anlamlı düzeyde arttırdığı belirlendi.Çalışma sonunda toplam obez vaka sayısının 70'den (%54,2) 53'e (%41,0) düştüğü görülmüştür. Hipertansiyonlu vakalarda; kontrol altına alınamayan vaka sayısının 38'den 24'e düştüğü görülmüştür. Yaşam tarzı değişiklerinden beslenme alışkanlığının düzenlenmesinin kronik hastalıkları azaltma ve kontrol altına almada olumlu etkileri olduğu saptanmıştır.Günümüzde sağlık hizmetleri hastalıkları önlemek ve tedavi etmenin yanında bireylerin yaşam kalitesini yükseltmeyide amaçlamaktadır. Bir toplumun yaşam kalitesi düzeyi o topluma sağlanan sağlık hizmetlerinin kalitesinin önemli göstergelerinden biridir. Bu nedenle sağlık hizmetlerine ilişkin değerlendirmelerde bulunurken hastalıklara ilişkin parametrelerin yanısıra, yapılan müdahalelerin yaşam kalitesine olan etkilerininde değerlendirilmesi anlamlı olacaktır.Anahtar kelimeler: yaşam kalitesi, beslenme alışkanlığı. Effect of Dietary Habit Intervention on Quality of LifeWHO (World Health Organization) described quality of health as perception of life state related with targets, expectations, standards, interests and concerns connected to individuals' cultures and value components. Quality of life is a general parameter of individual's developing welfare level. It is a multidirectional concept concerning individual's physical, psychological and social functionality. SF-36 (Short Form-36) is a frequently used quality of life scale that evaluates general health status. In this study patients who referred to outpatient clinic of Family Medicine Department of Mersin University for arrangement of eating habits were included. SF-36 quality of life scale was performed to these patients at the time of application and after 3 months. Effects of this diet intervention on quality of life were analyzed.It was found that all subscale points of SF-36 were improved positively after dietary intervention. The alterations in 'general health perception', 'pain' and 'vitality' were statistically significant. It was conluded that dietary intervention has positive effects on quality of life.Patients' body mass index and blood pressure measurement data were collected at the beginning and after three months of the study. It was found that number of obese patients decreased from 70 (54,2%) to 53 (41,0%) after the study. At the beginning of the study number hypertensive patients was 38, after three months of dietary intervention this number decreased to 24. This has showed that healthy dietary intervention contributed positive effects on chronic diseases.Nowadays health care services not only aim preventing and treating diseases but also aim to improve individuals' quality of life levels as well. In fact quality of life parameters may be used to evaluate quality of health care services. For this reason during management of diseases and patients, it would be usefull to evaluate the effects of intervention decisions on quality of life.Key words: quality of life, dietary habit. 114

Background While eating disorder not otherwise specified (EDNOS) is the most common eating disorder (ED) diagnosis in routine clinical practice, no specific treatment methods for this diagnosis have yet been developed and studied. Enhanced cognitive behavioral therapy (CBT-E) has been described and put to the test as a transdiagnostic treatment protocol for all EDs, including EDNOS. Initial research in the UK suggests that CBT-E is more effective for EDs, especially bulimia nervosa (BN) and EDNOS, than the earlier version of CBT. These positive results of CBT-E have to be replicated in more detail, preferably by independent researchers in different countries. Being the first Dutch study into CBT-E, the results from this national multicenter study – on three sites specialized in EDs – will deliver important information about the effectiveness of CBT-E in several domains of ED pathology, while providing input for the upcoming update of the Dutch Multidisciplinary Guideline for the Treatment of Eating Disorders. Methods/design A multicenter randomized controlled trial will be conducted. One hundred and thirty-two adult outpatients (aged 18 years and older) with an ED diagnosis and a Body Mass index (BMI) of between 17.5 and 40 will be randomly allocated to the control or the intervention group. Subjects in the control group will receive Treatment as Usual (standard outpatient treatment provided at the participating sites). Subjects in the intervention group will receive 20 sessions of CBT-E in 20 weeks. The design is a 2 (group) × 5 (time) repeated measures factorial design in which neither therapists nor patients will be blinded for treatment allocation. The primary outcome measure is recovery from the ED. Secondary outcome measures include ED psychopathology, common mental disorders, anxiety and depressive symptoms, health-related quality of life, health care use and productivity loss. Self-esteem, perfectionism and interpersonal problems will be examined as putative predictors and mediators of the effect of treatment. Also, an economic evaluation from a societal perspective will be undertaken. All relevant effects, direct and indirect costs will be included. Utility scores will measure the effects. Measurements will take place at pretreatment, 6 weeks, 20 weeks, 40 weeks and 80 weeks. Discussion This effectiveness study into CBT-E has the aim of broadening the scope and generalizability of former studies. If CBT-E appears to be at least as effective as traditional diagnosis-specific treatments for a broad range of ED patients, training in one protocol would be sufficient for clinicians to treat patients with different kinds of EDs. It gives the opportunity to offer treatment for a severe mental disorder with fewer resources, thereby increasing the accessibility of specialized care for patients with an ED. Trial registration Netherlands Trial Register, NTR4485. Registered on 2 April 2014. Electronic supplementary material The online version of this article (doi:10.1186/s13063-016-1716-3) contains supplementary material, which is available to authorized users.

Giriş ve amaç: Kırılganlık, dünya çapında önemi gittikçe artan geriatrik sendromlardan biridir. Son yıllarda bu sendromun tanısını belirlemek amacıyla çok sayıda ölçek geliştirilmiştir. Biz de çalışmamızda hastanede dahili bölümlerde yatan yaşlı hastalarda kırılganlığı farklı ölçeklere göre belirleyip, birbirleri ile karşılaştırmayı amaçladık. Ayrıca kırılgan olan ve olmayan hastalarda yaşam kalitesi ve düşme riski arasındaki ilişkiyi belirlemeyi çalıştık. Gereç ve yöntem: Çalışmamıza Gaziantep Tıp Fakültesi Dahili bölümlerinde yatan 65 yaş ve üzeri 420 hastayı dahil ettik. Katılımcılara CHS, WHAS ve Gerontopole ölçekleri ile SF-36 Yaşam kalitesi ölçeği ve İtaki Düşme riski ölçeğini uyguladık. Bununla beraber hastaların yaş, cinsiyet, kronik hastalık sayısı ve kullandığı ilaç sayısına baktık. Bulgular: Katılımcıların medyan yaşı 71.9+ 6.3, cinsiyet dağılımı ise kadın olanların oranı %49.5, erkek olanların oranı %50.5 idi. Kırılgan hastaların yaş ortalaması kırılgan olamayanlara göre daha yüksekti. Yaş ile kırılganlık ölçeklerinin alt grupları olan kırılgan, prefrajil ve sağlam gruplar arasında yapılan değerlendirmede anlamalı fark saptandı (p

giriş: BP-1 hastalarında OKB ve diğer AB ek tanı oranları, sosyodemografik , klinik özelliklerle ilişkisi, yaşam kalitesine, işlevselliğe etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Metod: 70 hastaya SCID- I uygulanarak BP-1 tanısı belirlendi. HDDÖ.YMDÖ uygulandı. Sosyodemografik Veri Formu uygulandı. Ek tanı oranları SCID-I uygulanarak saptandı. Hastalar OKB Komorbiditesi Olan, OKB Harici AB komorbiditesi Olan, OKB ve AB komorbiditesi Olmayan şeklinde gruplandırıldı. HADÖ, SF- 36, KİDÖ uygulandı. Bulgular: Yaşam boyu anksiyete bozukluğu en sık ek tanı oranı olarak YAB saptandı. 1.derecede akrabalarında OKB varlığı, OKB komorbiditesi olan grupta AB komorbiditesi olmayan gruba göre anlamlı yüksek saptandı(p=0.014).Depresyon atak sayısı, OKB komorbiditesi olanlarda diğerlerine göre anlamlı yüksek saptandı(p=0.015).OKB hastaların %33'ünde epizodik OKB gidiş, %67'sinde kronik OKB gidiş olduğu saptandı.KİDÖ ölçeğinin toplam, özerklik ,mesleki işlevsellik, bilişsel işlevsellik ve kişilerarası ilişki puanları açısından gruplar arasında farklılık saptandı.(p

Background. This study describes changes in social participation in the first year after kidney transplantation and examines the influence of clinical factors, health status, transplantation-related symptoms, and psychological characteristics on change in social participation.Methods. A prospective study was performed on a cohort of primary kidney transplant recipients, transplanted between March 2002 and March 2003. Data on participation in obligatory activities (i.e., employment, education, household tasks) and leisure activities (i.e., volunteer work, assisting others, sports, clubs/associations, recreation, socializing, going out) were collected by in-home interviews (n = 6 1) at 3 months (T1) and 1 year posttransplantation (T2). Analysis of covariance was performed.Results. Data showed an increase in participation in obligatory activities and diversity of leisure participation between T1 and T2, although pre- end-stage renal disease level was not regained and differed from the general population. On T1, the majority of employed recipients were on sick leave, but returned to work on T2. Employment rate remained stable. An increase in obligatory participation was predicted by clinical factors (i.e., peritoneal dialysis, initial hospitalization), whereas change in leisure participation was related to serum albumin and cognitive capacity. No effects were found for type of donation, comorbidity, and renal function.Conclusions. We found that mainly clinical factors were associated with an increase in participation in society. Although health-status related factors and the psychological attribute self-efficacy may be related to recovery of social participation, their effect was outweighed by the strength of clinical predictors in multivariate analysis.

A major goal of much aging-related research and geriatric medicine is to identify early changes in health and functioning before serious limitations develop. To this end, regular collection of patient-reported outcome measure (PROMs) in a clinical setting may be useful to identify and monitor these changes. However, existing PROMs were not designed for repeated administration and are more commonly used as one-time screening tools; as such, their ability to detect variation and measurement properties when administered repeatedly remain unknown. In this study we evaluated the potential of the RAND SF-36 Health Survey as a repeated-use PROM by examining its measurement properties when modified for administration over multiple occasions. To distinguish between-person (i.e., average) from within-person (i.e., occasion) levels, the SF-36 Health Survey was completed by a sample of older adults (N = 122, M age = 66.28 years) daily for seven consecutive days. Multilevel confirmatory factor analysis (CFA) was employed to investigate the factor structure at both levels for two- and eight-factor solutions. Multilevel CFA models revealed that the correlated eight-factor solution provided better model fit than the two-factor solution at both the between-person and within-person levels. Overall model fit for the SF-36 Health Survey administered daily was not substantially different from standard survey administration, though both were below optimal levels as reported in the literature. However, individual subscales did demonstrate good reliability. Many of the subscales of the modified SF-36 for repeated daily assessment were found to be sufficiently reliable for use in repeated measurement designs incorporating PROMs, though the overall scale may not be optimal. We encourage future work to investigate the utility of the subscales in specific contexts, as well as the measurement properties of other existing PROMs when administered in a repeated measures design. The development and integration of new measures for this purpose may ultimately be necessary.

PurposeThe structural equation modeling (SEM) approach for detection of response shift (Oort in Qual Life Res 14:587-598, 2005. doi:10.​1007/​s11136-004-0830-y) is especially suited for continuous data, e.g., questionnaire scales. The present objective is to explain how the SEM approach can be applied to discrete data and to illustrate response shift detection in items measuring health-related quality of life (HRQL) of cancer patients.MethodsThe SEM approach for discrete data includes two stages: (1) establishing a model of underlying continuous variables that represent the observed discrete variables, (2) using these underlying continuous variables to establish a common factor model for the detection of response shift and to assess true change. The proposed SEM approach was illustrated with data of 485 cancer patients whose HRQL was measured with the SF-36, before and after start of antineoplastic treatment.ResultsResponse shift effects were detected in items of the subscales mental health, physical functioning, role limitations due to physical health, and bodily pain. Recalibration response shifts indicated that patients experienced relatively fewer limitations with "bathing or dressing yourself" (effect size d = 0.51) and less "nervousness" (d = 0.30), but more "pain" (d = −0.23) and less "happiness" (d = −0.16) after antineoplastic treatment as compared to the other symptoms of the same subscale. Overall, patients’ mental health improved, while their physical health, vitality, and social functioning deteriorated. No change was found for the other subscales of the SF-36.ConclusionThe proposed SEM approach to discrete data enables response shift detection at the item level. This will lead to a better understanding of the response shift phenomena at the item level and therefore enhances interpretation of change in the area of HRQL.KeywordsHealth-related quality of life (HRQL) Response shift Structural equation modeling (SEM) Discrete data Item-level analyses SF-36 health survey

The objective of this study was to evaluate daily stressors, coping, personality, physical and mental health, and quality of life in Meniere patients. 110 consecutive patients with definite Meniere's disease were assessed using the Dutch Daily Hassles List, Coping Inventory for Stressful Situations (CISS), Symptoms Checklist 90 (SCL-90), NEO Five Factor Inventory (NEO-FFI), General Health Questionnaire (GHQ-12), and the Short Form Health Survey 36 (SF-36). Duration and subjective severity of symptoms were scored using a self-report questionnaire. It was shown that Meniere patients had more daily stressors, used certain coping strategies less often, and had more psychopathology (e.g. anxiety and depression), and a worse quality of life compared to healthy reference groups. No abnormalities in personality were found. Patients with more severe symptoms had more psychopathology and a worse quality of life than patients with mild symptoms. The psychological profile of Meniere patients seems comparable to patients with other chronic diseases. The outcomes should be used to intensify psychological support in patients with this disabling disease.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı kronik morbidite ve mortalitenin başlıca nedenlerinden biri olan önlenebilir, tedavi edilebilir bir hastalıktır. KOAH'ın doğal seyri, tekrarlayıcı semptomlar ve alevlenmeler ile karakterizedir. KOAH'lı hastalar, günlük yaşamlarında çok daha az aktiftir. Bu nedenle, sınırlı fiziksel aktivite düzeyi hastaların kondisyonsuzluğunun ve dispne gibi semptomlarının bir yansımasıdır. Bu durum literatürde sıklıkla bahsedilen hareketsizlik, kondisyonsuzluk ve nefes darlığından meydana gelen kısır döngüyü biçimlendirir. Bozulan sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi de bu döngünün bir parçasıdır. Dolayısıyla KOAH'lı hastalarda fiziksel yaşam aktivitelerinin ve fonksiyonel durumunun tespiti, alevlenmelerin fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi üzerine etkilerinin belirlenmesi önemlidir. Çalışmaya AÜTF Göğüs Hastalıkları AD'nda akut alevlenme sebebi ile hastaneye yatırılan 75 KOAH tanılı hasta alındı. Hastaların akut alevlenme döneminde uygulanan çeşitli yaşam kalitesi anketleri (CAT, SGRQ, SF-36, Nottingham sağlık profili, LCADL), dispne düzeyi (mMRC), BOD indeksi ve adımsayar ile ölçülen fiziksel aktivite düzeyi ile klinik özellikler arasındaki ilişkiler belirlendi. Fiziksel aktivite ve sağlık durumu ile ilişkili yaşam kalitesinin hastanede kalış süresi, bir sonraki alevlenmeye kadar geçen süre üzerine etkileri değerlendirildi. Ayrıca çalışmaya alınan hastalardan stabil dönem kontrollerine gelerek tekrar değerlendirme yapılabilen 26 hastada ise fiziksel aktivite, sağlık durumuyla ilişkili yaşam kalitesi ve solunum fonksiyonlarındaki değişimler ve ilişkileri incelendi. Sonuç olarak; adım sayısı yüksek olan hastaların FEV1, FVC, FEF25-75 değerlerinin daha yüksek olduğu gözlendi. BOD indeksi, mMRC, CAT ve SGRQ değerleri arttıkça yani dispne ve yaşam kalitesi kötüleştikçe adım sayısının azaldığı izlendi. SF-36 fiziksel kısıtlanma skorları daha iyi olan hastaların adım sayılarının arttığı, Nottingham sağlık profiline göre enerjik olmayan hastaların adım sayılarının ise azaldığı belirlendi. LCADL ile adım sayısı ilişkili değildi. Adım sayısı ile kalp yetmezliği belirteci olarak kabul edilen yüksek Pro-BNP düzeyleri arasında negatif korelasyon saptandı. Alevlenme sebebi ile tekrar hastaneye başvurana kadar geçen süre (İAGS) ile diğer klinik parametreler arasındaki ilişki değerlendirildiğinde, İAGS ile alevlenme sayısı, hastaneye yatış, sık alevlenme öyküsü ilişkiliydi. İAGS ile PaO2, SaO2, PaCO2, Pro-BNP değerleri ve SFT parametrelerinden FEV1, FVC, FEF25-75, DLCO değerlerinin ilişkili olduğu izlendi. BOD indeksi, mMRC, CAT ve SGRQ ile adım sayısındaki ilişkiye benzer şekilde İAGS arasında da negatif yönde korelasyon mevcuttu. Dispneik ve yaşam kalitesi değerleri daha düşük olan hastaların daha kısa süre sonra alevlenme ile hastaneye başvurdukları görüldü. SF-36, Nottingham sağlık profili, LCADL anketlerinin bazı alt bölümleri ile İAGS arasında korelasyon saptandı. Fiziksel fonksiyon ve fiziksel rol kısıtlılığı skorları daha iyi, fiziksel olarak daha mobil, enerjik, emosyonel ve sosyal açıdan daha iyi durumdaki hastaların İAGS süreleri de uzamaktaydı. Hastaların kişisel bakımı bozuldukça İAGS'nin kısaldığı belirlendi. Hastanede verilen tedavilerden NIMV ve steroid tedavisi alan hastaların İAGS süreleri daha kısaydı. Hastaların mMRC skorları arttıkça yatış süresinin uzadığı izlendi. SGRQ ile yatış süresi arasında ilişki bulunmadı. SF-36, Nottingham sağlık profili anketi ve LCADL bazı alt bölümleri ile yatış süresi arasında korelasyon mevcuttu. Kişisel bakımı bozuk, fiziksel fonksiyonlarında kısıtlanma olan hastaların hastanede yattığı gün sayısı artış gösteriyordu.Takibe gelen 26 hastalık stabil dönem KOAH'lı hasta verileri alevlenme dönemi ile karşılaştırıldığında adım sayılarının, FEV1, FVC, FEF25-75 değerlerinin stabil dönemde, alevlenme döneminden farklı olduğu ve daha yüksek değerlerde olduğu görüldü. CAT skoru, LCADL, SF-36, Nottingham sağlık profili anketi bazı alt skorları iki grup arasında farklı saptandı ve stabil dönemde hastaların daha iyi yaşam kalitesi gösterdiği izlendi. Alevlenme dönemi ve stabil dönem karşılaştırıldığında adım sayısındaki değişimi, bağımsız olarak etkileyen değişkenin SF-36 anketinin genel sağlık algısındaki değişim olduğu saptandı.Bu çalışmada hastaneye yatış gerektiren ağır KOAH akut alevlenmelerinde hastaların fiziksel aktivitelerinin kısıtlandığı ve sağlıkla ilişkili yaşam kalitelerinin bozulduğu belirlendi. Günlük fiziksel aktiviteleri kısıtlanan, yaşam kaliteleri bozuk olan hastaların hastanede yatış sürelerinin uzadığı ve bir sonraki alevlenmeye kadar geçen sürenin ise kısaldığı saptandı. Anahtar Kelimeler: Alevlenme, fiziksel aktivite, KOAH, pedometre, sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a preventable and treatable disease which is a major cause of chronic morbidity and mortality. Natural course of COPD is characterized by repetitive symptoms and exacerbations. Patients with COPD are less active in their daily life. Therefore, limited physical activity is a reflection of patients' deconditioning and dyspnea. This forms a vicious cycle of inactivity, deconditioning and dyspnea, commonly described in the literature. Impaired health related quality of life is a part of this cyle. Hence, it is important to determine the physical activity of COPD patients and functional status, and to investigate the effects of exacerbations on physical acitivity and quality of life. Seventy five patients with COPD hospitalized due to acute exacerbation in Pulmonary Diseases Department of Ankara University Medical Faculty were included into the study. Different quality of life questionnaires (CAT, SGRQ, SF-36, Nottingham health profile, London Chest Activty of Daily Living- LCADL), dyspnea level (mMRC), BOD index and physical activity level measured by pedometer and clinical features have been detected. The relationship between these parameters has been investigated. Effects of physical activity and health related quality of life on hospital stay and time to first exacerbation (TTFE) were evaluated. Furthermore, in 26 patients coming to control visit, changes of physical acitivity, health related quality of life and pulmonary function tests between exacerbation and stable period were determined. In result; patients with higher number of steps had higher FEV1, FVC, FEF25-75 values. It was shown that the number of steps were decreased when BOD index, mMRC, CAT and SGRQ were getting worse. The number of daily steps were increasing in patients with better physical restriction scores according to SF-36 questioannaire, and were decreasing in less energic patients by Nottingham health profile. LCADL questionnaire results were not correlated with number of steps. A negative correlation has been detected between high levels of Pro-BNP as a marker of heart failure and number of steps. TTFE was correlated with previous exacerbation number, history of hospitalization and frequent exacerbation history. TTFE was related to PaO2, SaO2, PaCO2, Pro-BNP levels and as well as to FEV1, FVC, FEF25-75, DLCO results. TTFE was negatively correlated with BOD index, mMRC, CAT and SGRQ scores. It was detected that patients with high dyspnea levels and impaired quality of life had shorter TTFE. TTFE and certain domains of SF-36, Nottingham health profile and LCADL were also correlated. Patients with better physical functioning scores and physical restriction role scores had longer TTFE. In patients with limited self-care, TTFE were getting shorter. Patients treated by systemic corticosteroids and requiring non-invasive mechanical ventilation support had shorter TTFE. Hospital stay was longer in patients with higher dyspnea scores determined by mMRC. SGRQ scores were not related to hospital stay. Hospital stay and certain domains of SF-36, Nottingham health profile and LCADL were correlated. In patients with restricted physical functioning and self-care, hospital stay were longer. 26 patients have been followed-up after the exacerbation period and completed tests during the stable period of disease. Their number of daily steps, FEV1, FVC, FEF25-75 values in stable period were increased significantly compared to exacerbation period. CAT scores, certain domains' scores of LCADL, SF-36, Nottingham health profile questionnaires were different between these periods and patients had better quality of life in the stable period. The independent variable affecting the number of steps between exacerbation and stable periods was the change in general health perception of SF-36 questionnaire. This study showed that COPD patients had limited physical activity and impaired health related quality of life during severe exacerbations requiring hospitalization. Patients with decreased daily physical activity and impaired quality of life had longer hospital stay and shorter time to first exacerabation. Key Words: COPD, exacerbation, health related quality of life, pedometer, physical activity 106

Kronik böbrek hastalığı (KBH); nefron sayılarında azalma ne nefronların fonksyonel yetmezliği sonucu genellikle son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) ile sonuçlanan, bir çok etiyololjik nedeni olan patofizyolojik bir dönemdir. Son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) ise endojen renal fonksyonun geri dönüşümsüz şekilde kaybı ve glomerular filtrasyon hızının (GFR) 15 ml/dk'nın altına düşmesi olarak tanımlanmaktadır. Kronik böbrek yetmezliği (KBY) tüm dünyada olduğu gibi Türkiyede'de ciddi sağlık sorunu olarak önemini korumaktadır. Günümüzde sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi araştırılması sağlık müdahalelerinin neticelerinin değerlendirilmesinde kullanılması anlamlı olarak kabul görmektedir. Yaşam kalitesi değerlendirmeleri tıbbi müdahelelerin etkisini saptamak ve tıbbi bakımın kalitesini değerlendirmek için tedavi stratejilerini planlamaya yardımcı olmaktadır.Yaşam kalitesi tanımında sıklıkla gözardı edilen önemli öğelerden bir tanesi de cinselliktir. Yapılan çalışmalar sonucu son dönem böbrek yetmezliği olan erkek ve bayan hastalarda cinsel disfonksyonun yüksek oranda görüldüğü bildirilmektedir. Hatta bazı araştırmalarda böbrek yetmezliği olan erkek hastalarda erektil disfonksiyon insidansının % 50'den fazla olduğu tahmin edilmektedir.Bu çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi Anabilim Dalında şubat 2007- şubat 2009 yılları arasında canlı ve kadavradan renal transplantasyon uygulanan 40 erkek hastanın demografik özelliklerini, endokrin sorunlarını, yaşam kalitesini ve cinsel fonksyonlarını retrospektif olarak değerlendirmeği amaçladık.Yaşam kalitesi değerlendirilmesi için kısa form-36 ( SF-36 ) kullanıldı.Cinsel fonksyonların değerlendirilmesinde ise IIEF formunun türkçe versiyonu kullanıldı.Bizim sonuçlarımızda, renal transplantasyon uygulanan erkek hastaların beşinci yıldaki böbrek fonksiyon testleri, seks hormonları, lipid profilleri, cinsel yaşam aktiviteleri, genel sağlık durumları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Retrospektif olmasına ve bazı verilerin eksik olmasına rağmen hastaların 5. yıl değerlendirmeleri ile ilgili fikirler saptanmış, preemptif hastalarda PTH'ın ve kreatinin değerlerinin yüksek kalması gibi yorumlanması güç sonuçlar saptanmıştır. Bu sonuçların daha çok sayıda hasta içeren prospektif çalışmalar ile değerlendirilmesi uygun olacaktır Chronic renal disease (CRD) is the reduction of the number and functional impairment of nephrons and usually resulting end stage renal disease (ESRD). But ESRD is defined that loss of irreversible endogenous renal functions and glomerular filtration rate (GFR) falls below 15 ml / min.Chronic renal failure (CRF) as well as all over the world, it is also remains importance as a serious health problem in Turkey. Todays health related life quality investigation result of health interventions using the evaluation is regarded as significantly. Quality of life assessments to helps planning treatment strategies determine the effect of medical interventions and to evaluate the quality of medical care.One of the important elements of quality of life that is often undervalued is the sexuality. in studies have found that male and female patients with kidney failure are reported to occur at high rates of sexual dysfunction. Even in some studies it is estimated that more than 50 % of the incidence of erectile dysfunction who male patients with kidney failure. In this study, we researched retrospectively 40 male patients demographic characteristics, endocrine problems , quality of life and sexual function who performed cadaveric or live donor transplantation between February 2007 and February 2009Ege University Medical Faculty Hospital , Department of General surgery.We used short form- 36 for assessment for life qualityFor sexual function assessment we used Turkish version İİEF form.In our result ,patients who underwent renal transplantation fifth year renal function tests of the patients , sex hormones , lipid profiles, sexual life activities, general health status were evaluated retrospectively. We obtain insight about the fifth year assessments in patients also in preemptive patients we as the results remain difficult to interpret high parathormone and high serum creatinine levels. These results will include more patients eligible to be evaluated in prospective studies 71

Amaç: Bu çalışmanın amacı, grup görüşmelerinin; kilolu ve obez kadınlarda kilo verme, iyilik hali ve sağlık denetim odağına etkilerini araştırmaktır.Yöntem: Çalışmaya, dahil edilme kriterlerine uyan 60 gönüllüyle başlandı. Katılımcılara Çok Boyutlu Sağlık Denetim Odağı ve Short Form-36 ölçekleri uygulandı. Kan değişkenleri, dinlenim metabolizma hızı, egzersiz stres testi ve arteriograf ölçümleri yapıldı. Beslenme ve egzersiz programları düzenlendi. Altı ayda sekiz grup görüşmesini tamamlayan 30 katılımcıya ölçekler, kan analizleri, egzersiz stres testi ve dinlenim metabolizma ölçümleri tekrarlandı. Bulgular: Katılımcıların çalışmanın başındaki ortalama ağırlıkları, çalışmanın sonunda anlamlı olarak %8,2 azaldı (sırasıyla; 84,7±13,8 kg, 77,8±14,1 kg, p

KAYASAN MS, Uzun süre sabit ortodontik tedavi gören hastalarda ağiz sağliği ile ilişkili yaşam kalitesi ve anksiyete seviyelerinin değerlendirilmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ortodonti Anabilim Dalı Doktora Tezi, Van 2015. Bu çalışmanın amacı uzun süre sabit ortodontik tedavi gören hastalarda ağiz sağliği ile ilişkili yaşam kalitesi ve anksiyete seviyelerinin tedaviye yeni başlayan hasta grubu ile karşılaştırarak değerlendirilmesidir. Araştırmaya 18 yaşından büyük, ortodonti kliniğinde tedavisi devam eden 82 birey dahil edilmiştir. Hastalara demografik formla birlikte OHIP-14, OHQoL-UK, SF-36 ve STAI anketleri uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları uzun süre sabit ortodontik tedavi gören hastaların ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesinin tedavisine yeni başlanmış ve bir aylık dönem içinde bulunan hastalarınkine göre daha düşük olduğunu göstermiştir. Genel sağlığın jenerik göstergesi olarak tasarlanan SF-36 ölçeğinin vitalite ve mental sağlık alt birimlerinde çalışma grubunun skorları kontrol grubunun skorlarına göre daha düşük bulunmuştur. Çalışma ve kontrol grubundaki bireylerin anksiyete seviyelerinde ise anlamlı fark bulunamamıştır. Sonuç olarak uzayan tedavi sürelerinin ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesi ve genel sağlık üzerinde olumsuz etkileri olduğu söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Tedavi süresi, Ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesi, OHIP-14, OHQoL-UK, SF-36, STAI KAYASAN MS, The evaluation of oral health-related quality of life and anxiety values in patients who received long term fixed orthodontic treatment, Yüzüncü Yil University, Institute of Health Sciences, Department of Orthodontics, Phd Thesis, Van 2015. The aim of this study was to evaluate the oral health-related quality of life and anxiety values in patients who received long term fixed orthodontic treatment comparing with the patients that have just begun the treatment. 82 orthodontic patients older than 18 age whose treatments have been going on were recruited in this study. The instruments applied were OHIP-14, OHQoL-UK, SF-36, STAI surveys and demographic form. The results of the study showed that oral health-related quality of life had lower scores in patients who received long term fixed orthodontic treatment compared with the patients that have just begun the treatment. SF-36 is designed as a generic indicator of health status. The overall mean scores of SF-36 subgroups of vitality and mental health were significantly lower in the study group than in the control group. There was not a significant difference in anxiety levels. To conclude, prolonged orthodontic treatment time may have negative effects on oral health-related quality of life and general health.Keywords: Treatment duration, Oral health related quality of life, OHIP-14, OHQoL- UK, SF-36, STAI 78

KARACİĞER TRANSPLANTASYONU SONRASI YAŞAM KALİTESİNİN BELİRLENMESİAraştırma karaciğer transplantasyonu sonrası yaşam kalitesinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır.Prospektif ve tanımlayıcı araştırma tasarımına uygun olarak gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini, 1 Ocak 2015-15 Mayıs 2015 tarihleri arasında Malatya İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Genel Cerrahi Polikliniğine başvuran, karaciğer transplantasyonu uygulanmış olan ve örneklem ölçütlerini sağlayan 103 gönüllü hasta oluşturmuştur. Araştırmanın verileri; kişisel bilgi ve hastalığa ilişkin bilgi formu, bilgi durumu ve eğitim konuları formu ve SF-36 yaşam kalitesi ölçeği formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 21.0 for Windows programında yapılmıştır. Verilerin gösteriminde sayı (n), yüzde (%), ortalama±standart sapma, ortanca, en büyük-en küçük sayı gösterimi, karşılaştırmalı istatistiklerde bağımsız gruplarda t-testi, Mann-Whitney U Test, Kruskal Wallis Test kullanılmıştır. İstatistik anlamlılık düzeyi olarak p

Amaç: Aqua-lenfatik terapinin (ALT) alt ekstremite lenfödeminde koruyucu fazdaki etkinliğini araştırmaktır.Yöntem: Çalışmaya, daha önce kompleks dekonjestif fizyoterapi tedavi fazını bitirmiş unilateral alt ekstremite lenfödem hastaları alındı ve çalışma 30'u deney, 27'si kontrol grubu olmak üzere, toplam 57 hasta ile tamamlandı. Hastaların tüm değerlendirmeleri kör araştırmacı tarafından yapıldı. Ekstremite hacminin değerlendirilmesinde çevre ve volumetrik ölçüm, eklem hareket açıklığının değerlendirmesinde gonyometre kullanıldı. Fonksiyonel kapasite değerlendirmesinde 6dk yürüme testi uygulandı. Yaşam kalitesi Short Form-36 (SF-36) anketi ile, sosyal kaygıları Sosyal Görünüş Kaygı Ölçeği ile, gelecek kaygıları Beck Umutsuzluk Ölçeği ile değerlendirildi. Hastalar her seansta 5-8 kişi olacak şekilde haftada 2 gün, 6 hafta tedaviye alındı. ALT grubu'nda su içi self lenfatik drenaj, su içi özelleştirilmiş egzersizler fizyoterapist eşliğinde yaptırıldı. Kontrol grubuna bu yaklaşımlar fizyoterapist eşliğinde karada uygulandı. Tüm hastalara tedavi öncesi self-drenaj, egzersiz, cilt bakımı ve günlük yaşam aktivitelerini içeren bir saatlik eğitim verildi.Bulgular: ALT grubunun 24'ü (%80) kadın, 6'sı (%20) erkektir. Hastaların yaş ortalamaları 44.50 ± 13.69 yıl, Vücut Kütle İndeksi (VKİ) ortalaması ise 29.43 ± 7.90 kg/m2' dir. Kontrol grubunun ise 23'ü (%85,2) kadın, 4'ü (%14.8) erkektir. Hastaların yaş ortalaması 47.66 ± 16.82 yıl, VKİ ortalaması ise 29.43 ± 8.07 kg/m2' dir. Tedavi sonrası ALT grubunda daha fazla olmak üzere her iki grubunda ödem şiddetlerinde, fonksiyonel kapasitelerinde, yaşam kalitelerinde, sosyal ve gelecek kaygılarında anlamlı düzelme görüldü (p

Bu çalışmanın amacı; kronik bel ağrısı şikayeti olan hastalarda fizyoterapi programının ağrı, özürlülük ve yaşam kalitesi düzeyi üzerine etkisini değerlendirmektir. Özel Yenibosna Safa Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ünitesi'nde Mayıs 2013-Ekim 2014 yılları arasında yürütülen çalışmaya yaşları 20-55 yıl arasında değişen, 40 birey alındı. Ağrı şiddeti 'Vizüel Analog Skalası' (VAS), özürlülük düzeyi 'Oswestry Disabilite İndeksi' (ODİ) ve yaşam kalitesi 'Yaşam Kalite Ölçeği Kısa Form' (Short Form 36-SF 36) ile değerlendirildi. Çalışmaya katılan bireylerin fizyoterapi programı öncesi ağrı şiddeti değerlerine bakıldığında, fizyoterapi programı öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu saptandı (p0,05). Sonuç olarak, fizyoterapi programı kronik bel ağrılı hastalarda ağrı ve özürlülük düzeyini azaltırken yaşam kalitesi düzeyini arttırmaktadır. The purpose of the present study is to evaluate the impact of the physiotherapy program on pain, disability and quality of life in patients suffering from chronic low back pain. 40 individuals between the ages of 20 and 55, were taken to the study conducted at Özel Yenibosna Safa Hastanesi (Private Hospital) Physical Therapy and Rehabilitation Unit between May 2013 and October 2014. Pain level was evaluated through the use of 'Visual Analogue Scale' (VAS), disability level through the use of Oswestry Disability Index' (ODI), while life quality was evaluated through the 'Life Quality Scale Short Form' (Short Form 36-SF 36). When the pre-physiotherapy program pain level values of individuals participating to the study are observed, it was determined as being significantly lower when compared with the pre-physiotherapy program (p0,05). In conclusion, while the physiotherapy reduces pain and disability level in patients suffering from chronic low back pain, it also increase their life quality level. 82

Bu araştırma, böbrek transplantasyonu sonrası yaşam kalitesinin incelenmesi amacı ile tanımlayıcı bir araştırma olarak uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Ocak 2015-Nisan 2015 tarihleri arasında Kahramanmaraş Sütçüimam Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Transplantasyon Polikliniğine böbrek nakli sonrası kontrol amaçlı başvuran 46 hasta araştırmaya katılmayı kabul etmiştir. Veriler; Hasta Bilgi Formu, SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde Sayı, Yüzde Oranları, Bağımlı Gruplarda t Testi, Mann Whitney U, Kruskall Wallis analiz testleri kullanılmıştır. Araştırmaya katılan hastaların sosyodemografik özellikleri ve tıbbi-böbrek nakli özellikleri ile yaşam kalitesi alanları arasındaki ilişki incelenmiştir. BKİ, cinsiyet, çocuk sahibi olma, eğitim durumu, doku reddi, diyalize girme durumu ile yaşam kalitesi alanları arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Araştırmaya katılan yarısından fazlasının hastaneye geliş takvimine, diyet kısıtlamasına uyduğu, yaşam bulgularını takip ettiği, enfeksiyondan korunma yollarını bildiği, hastalığı için gerekli laboratuar bulgularını takip ettiği, bulgularının ne anlama geldiğini bildiği, önerilen egzersiz programına uyduğu ve kendisine başlanan her ilacı doktoruna danıştığı, doktorunun sakınmasını istediği durumlara uyduğu saptanmıştır. Hastaların sosyodemografik ve böbrek nakli özelliklerine göre ilaç uyumsuzlukları incelendiğinde erkekler, 41-75 yaş hastalar, evliler, nakil sonrası süreçle ilgili eğitim alanlar, canlıdan nakil, doku reddi, 3-5 sayıda ilaç kullananlar ve nakil sonrası >4yıl geçenlerde ilaç uyumsuzluğunun olduğu saptanmıştır. Sosyo-demografik özellikleri, tıbbi ve böbrek nakli özellikleriyle düşük puan alınan yaşam kalitesi alt boyutlarının değerlendirilmesi, sosyal destek ve rehabilitasyonun sağlanması, çalışmanın fazla kişiyle çok merkezli yapılması önerilebilir.Anahtar kelimeler: Hemşire, SF-36, hasta uyumu, ilaç uyumsuzlukları This definitive study aimed to identify life quality after kidney transplantation. Between January 2015 and April 2015 among patients who applied to Kahramanmaraş Sütçü İmam University Health Application and Research Hospital, Nephrology Transplantation Clinic for Follow up after Kidney transplantation, 46 patients accepted to participate in this study. Data are collected by using Patient Information Form and SF-36 Quality of Life Scale. In the statistically evaluation of the data, t-test in dependent groups, Mann Whitney U, Kruskall Wallis, percentage ratio are used. Relationship between Sociodemographic and medical-kidney transplantation characteristics and SF-36 Quality of Life are investigated. There are significant relationships between BMI, sex, having a child, education status, rejection, dialysis status and SF-36 Quality of Life dimension. More than half of patients are compliant to follow up visits, diet restriction, recommended exercise, avoiding particular situations, aware of protection against infections, watching their vital signs and laboratory finding and know its meanings, consult their drugs to consultant doctors. Men, ages of 41-75, married patients, living donor transplant, rejected, 3-5 number of drug users, posttransplantation duration more than 4 year patients are more incompatible to drug usage. SF-36 Quality of Life Scale lower dimension with sociodemographic and medical-kidney transplantation characteristics should be investigated and they need more social support and rehabilitation services. Multicentered and large sampled studies should be held.Keywords: Nurse, SF-36, patient compliance, drug compliance 118

Bu çalışmanın amacı peptik ülser ve inflamatuvar barsak hastalıklarının çocukluk çağı travması ile bir ilişkisinin olup olmadığının araştırılması, bu hastaların yaşam kalitesinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi, anksiyete ve depresyon varlığının saptanması ve düzeylerinin belirlenmesidir.Çalışmaya 18 Crohn hastası (CH), 25 Peptik ülser (PÜ) ve 25 Ülseratif kolit hastası (ÜK) ve 18 sağlıklı bireylerden oluşan kontrol grubu dahil edilmiştir. Olgular, sosyodemografik ve klinik bilgi formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADS), SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Çocukluk Çağı Travması Ölçeği (CTQ) ile değerlendirildi.Tüm gruplar SF-36 yaşam kalitesi alt ölçekleri açısından karşılaştırıldığında, sosyal fonksiyon ve ruh sağlığı açısından farklılık istatiksel olarak önemsiz bulunurken diğer alt ölçekler için farklılık önemli idi. ÜK ve PÜ hastalarında yaşam kalitesinin genel olarak olumsuz etkilendiği gözlendi. Gruplara ilişkin HADS sonuçları karşılaştırıldığında sadece anksiyete alt ölçeği açısından farklılık istatiksel olarak anlamlı bulundu. PÜ hastalarının anksiyete ve depresyon açısından, ÜK hastalarının ise depresyon açısından olumsuz etkilendikleri gözlendi. Çocukluk çağı travması alt ölçekleri açısından gruplar karşılaştırıldığında fiziksel ihmal, duygusal ihmal ve cinsel istismar açısından farklılık istatiksel olarak anlamlı bulundu. ÜK, CH ve PÜ hastalarının fiziksel ve duygusal ihmal açısından kontrol grubuna göre daha sık maruz kaldıkları gözlendi. Crohn hastalarında ise cinsel istismar kontrol grubuna göre daha anlamlı sıklıkta rastlanıldı.Anahtar Sözcükler: İnflamatuvar Barsak Hastalığı, Peptik Ülser, Çocukluk Çağı Travması, SF- 36, HADS The aim of this study is to determine whether there is a relation of peptic ulcus and inflamatory bowel disease to childhood maltreatment, measure and evaluate the life quality of these patients, detect the existence of anxiety and depression, and identify their levels. 25 Ulceratif colit (UC), 18 Crohn disease (CD), 25 Peptic ulcus (PU) patients and 18 healthy individuals included to the study. The cases were evaluated by sociodemographic and clinical data form Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS), SF-36 quality of life scale, and childhood maltreatment scale.When all groups were compared in terms of subscales of the SF-36 quality of life, while the difference with regard to social function and mental health was not statistically significant, the difference was found statistically significant for the other subscales. It was observed that generally the life quality of UC and PU was adversely affected. When HADS results related to groups were compared, it was found that the difference was statistically significant for only anxiety subscale. The patients suffered from peptic ulcus were adversely affected in terms of anxiety and depression; meanwhile the patients suffered from UC were adversely affected in terms of depression.When the groups were compared in terms of subscales of childhood maltreatment, the difference was found statistically significant with regard to physical neglect, emotional neglect and sexual abuse. The patients suffered from ulceratif colit, CD and PU patients were exposed to more often than the patients in control group in terms of physical neglect and emotional neglect. It was observed that the sexual abuse in patients suffered from CD was more meaningful frequency than the patients in control group.Keywords: Inflamatory bowel disease, Peptic ulcus, Childhood maltreatment, SF-36, HADS. 77

Araştırma son trimasterinde bulunan gebelerin yaşam kalitesi ve depresyon durumlarını değerlendirmek amacıyla planlandı. Tanımlayıcı nitelikteki çalışma, 11 Aralık 2013 – 30 Ocak 2014 tarihleri arasında İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalına başvuran, araştırmaya kabul kriterlerine uyan ve rastgele örnekleme yöntemi ile seçilen 100 gebe ile gerçekleştirildi. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından literatür taranarak hazırlanan Sosyo-Demografik Bilgi Toplama Formu, SF 36 Yaşam Kalitesi Ölçeği (The MOS 36 Item Short Form Health Survey) ve Epidemiyolojik Araştırmalar Merkezi Depresyon Skalası (Center for Epidemiyologic Studies Depression Scale) kullanıldı. Veriler, araştırmacı tarafından gebelerle karşılıklı görüşme yöntemi kullanılarak toplandı. Elde edilen verilerin analizinde yüzdelik, ortalama, standart sapma, Pearson chi-square, Mann Whitney u testi, Kruskal –Wallis, Post hoc Tukey testleri kullanıldı. Araştırmaya katılan gebelerin yaş ortalaması 28,69±4.08, gebelik haftası ortalaması 34,34±3,60 dır. Gebelerin SF 36 yaşam kalitesi alt boyut puan ortalamalarında fiziksel rol (33.25±39.89), emosyonel rol (47.67±43.23), ağrı (55.90±21.93) alt boyut ortalama puanları diğer alt boyut puanlarına kıyasla daha düşük bulundu. Gebelerin yaşam kalitelerinin fiziksel rol, emosyonel rol, ağrı alt boyutlarında olumsuz etkilendiği belirlendi. EAMDS ölçek kesme puanına (16 ve üzeri puan) göre gebelerin %40'ının, EAMDS toplam puanı 16 puan ve üzerindeydi. Gebelerin %40'ının depresif semptomlarının olduğu belirlendi. Ayrıca EAMDS ölçek puanı 16 ve üzeri olan gebelerin yaşam kalitesi puanları, SF 36 ölçeğinin her boyutunda daha düşük olarak saptandı (Fiziksel fonksiyon 51.25±22.41, fiziksel rol 36.25±31.29, emosyonel rol 30.83±40.22, enerji yorgunluk 61.35±17.07, mental sağlık 63.20±17.01, sosyal fonksiyon74.37±23.12, ağrı 55.90±21.93, genel sağlık 68.75±18.29, p

Özet: Amaç: Kaliforniya Üniversitesi, Skleroderma Klinik Çalışma Konsorsiyumu Gastrointestinal Traktus (UCLA SCTC GIT 2.0) sorgulama ölçeği, sistemik skleroz ilişkili gastrointestinal sistem semptomlarının şiddetinin ve bu semptomların hastaların iyilik haline etkisinin değerlendirilmesi amacıyla geliştirilmiştir. Çalışmamızın amacı UCLA GIT 2.0'ın İngilizce'den Türkçe'ye çevrilmesi ve Türk sistemik skleroz hastalarında valide edilmesidir.Gereç ve Yöntem: UCLA GIT 2.0 çeviri-tekrar çeviri yöntemi kullanılarak Türkçe'ye çevrilmiştir. Elde olunan Türkçe GIT 2.0 ve Kısa Form 36 (SF-36) 97 Türkçe konuşan sistemik skleroz hastasına uygulanmıştır. İç tutarlılık güvenirliği ve yapısal geçerlilik, UCLA SCTC GIT 2.0 ve SF-36 ölçekleri arasındaki ilişkiler incelenerek değerlendirilmiştir. İç tutarlılık Cronbach alfa hesaplanarak belirlenmiştir. Güvenilirliğin değerlendirilmesinde sorgulama ölçeği bir alt grup hastaya iki haftalık ara ile tekrar uygulanmıştır ve sınıf içi korelasyon katsayısı hesaplanmıştr. GIS skorları ve SF-36 arasında Spearman korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması 55.37 ± 11.35 olan ve çoğunluğu kadın(%87,6) 97 Ssc hastası çalışmaya alındı. UCLA GIT 2.0 ölçeği için Cronbach alfa değeri 0,894 olarak saptandı. Sınıf içi korelasyon katsayısı 0,821 (p=0,000) olarak saptandı. Ölçeğin diare alt ölçeği (alfa=,356) dışında kabul edilebilir güvenirliğe sahip olduğu saptanmıştır. Toplam GIT skoru ile SF 36 alt ölçekleri arasında orta düzeyde korelasyon olduğu görülmüştür.Sonuç: Türkçe GIT 2.0 ölçeği iyi düzeyde iç tutarlılık, yüksek güvenilirlik, kabul edilebilir geçerlilik göstermiştir.Anahtar kelimeler: skleroderma, gastrointestinal sistem, geçerlik, güvenilirlik Abstract:Objectives: The UCLA Scleroderma Clinical Trial Consortium Gastrointestinal Tract Instrument (UCLA-SCTCGIT) 2.0 was developed to assess systemic sclerosis (SSc) associated gastrointestinal tract (GIT) symptoms severity and its impact on patients' well-being. Our objective was to translate the UCLA-GIT 2.0 from English to Turkish and to validate it among Turkish systemic sclerosis (SSc) patients.Methods: UCLA-GIT 2.0 was adapted into Turkish using a formal forward-backward translation method. The resulting Turkish GIT 2.0 in combination with Short Form 36 (SF-36) was administered to 97 Turkish speaking patients with SSc. We evaluated the internal consistency reliability and construct validity by exploring associations between the UCLA SCTC GIT 2.0 and SF-36 scales. Internal consistency was determined by calculating Cronbach's alpha. To determine the reliability, the questionnaire was re-administered with an interval of two weeks to a subgroup of patients and the intraclass-correlation coefficient (ICC) was computed. Spearman correlation coefficients between GIT scores and SF-36 were computed. Results: Ninety seven patients with a mean age of 55.37 ± 11.35 years and predominantly female (87,6%) were included. Cronbach's alfa value was 0.894 for UCLA SCTC GIT 2.0 scale. Intraclass correlation coefficient score for test-retest reliability was determined ,821 (p=0,000). The instrument had acceptable reliability except for the diarrhoea scale (alpha=,356). Moderate magnitude correlations were determined between total GIT score and SF-36 subscales. Conclusions: The Turkish GIT 2.0 questionnaire showed good internal consistency, high reliability and acceptable validity.Key words: scleroderma, gastrointestinal truct, validity, reliability 79

TB tanı anında hastalara sosyal açıdan damgalanma korkusu yaşatan bir kronik enfeksiyon hastalığı olmasına rağmen, literatürde TB hastalarının ruhsal bozukluklar açısından ele alındığı takip çalışmalarına çok fazla rastlanmamaktadır. Bu çalışmada: yeni tanı alan ve dörtlü anti-TB tedavi başlanan hastalarda; sağlığa bağlı yaşam kalitesinin, depresyon ve anksiyete bulgularının tedavi süresi boyunca gözlenmesi amaçlanmıştır. Eskişehir İlinde TB tanısı konularak 4'lü anti-TB tedavi başlanan hastalardan çalışmaya uygun olanlar, tedavi süresi boyunca izlenmiştir. Hastalara tedavi başlamadan, tedavinin 3. ayında ve tedavi sonunda (6. ayda) SF-36 yaşam kalitesi ölçeği, Beck Depresyon ve Beck anksiyete ölçeği uygulanmıştır. Çalışma toplam 54 hasta ile tamamlanarak istatistiksel analizler yapılmıştır. Tedavinin başı ile sonu karşılaştırıldığında, SF-36 nın tüm bileşenlerinde istatistiksel olarak anlamlı düzelme tespit edilmiştir. 1. Anketlerde 42 olan fiziksel bileşen özeti (PCS) median değeri 3. anketlerde 55.9; 1. anketlerde 41.85 olan mental bileşen özeti (MCS) median değeri 3. anketlerde 53.2 olarak bulunmuştur. Aradaki farklar istatistiksel olarak anlamlıdır (p

Akne rozase hastalığı (ARH) yüz derisinin eritematöz-telenjiektazik ve papülopüstüler lezyonlarla seyreden kronik hastalığıdır. Bu hastalığın eritematöz telenjiektazik (ETR), papülopüstüler (PP), fimatöz ve okuler rozase gibi 4 subtipi vardır. Yapılan çalışmalar göstermiştir ki, ARH yaşam kalitesini (YK) ciddi bir şekilde etkilemektedir. ARH da farklı tedavi seçenekleri mevcuttur. Metronidazol, bromidin tartrat, doksasiklin ve oral retinoidler ARH de sıklıkla kullanılan tedavi seçenekleridir. Bu tedaviler sonrası hastaların YK'de iyileşme saptandığına dair literatürde bir çok çalışma vardır. Intense pulse light (IPL) veya yoğun atımlı ışıkla ARH'nin özellikle ETR'in tedavisinde olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Pulse dyed lazerin de ARH tedavisinde etkili bir yöntem olduğu gözlemlenmiştir. Bu tedavinin ETR hastalığının tedavisinde etkinliğini ve YK de iyileşmeyi sağladığını gösteren çalışmalar mevcuttur. Literatürde IPL'in ETR'de etkinliğini gösteren çalışmalar olsa da, dermatolojik yaşam kalitesine etkisini gösteren çalışmalar ne uluslararası, ne de ulusal düzeyde yapılmıştır. Bu çalışmada amacımız IPL'in YK ne etkisini belirlemektir. Bu amaçla, çalışmaya ETR tanısı almış ve alınma kriterlerini karşılayan 30 hasta dahil edilmiştir. Açık-kontrolsuz, prospektif ve kohort olarak planlanmış bu çalışmada, 30 hastanın demografik verileri ve ETR'i tetikleyen risk faktörlerinin kayıtları alınmıştır. 4 haftada bir olmakla toplam 3 seans IPL tedavisi planlanan hastalara, hem IPL öncesi, hem de IPL tedavisi bitiminden sonra vizüel analog skalası (VAS), doktor global değerlendirme skalası (DGDS), dermatolojik yaşam kalitesi indeksi formu (DYKİ) ve kısa form-36 (KF-36) ölçeklerinin doldurulması planlanmıştır. İlk seansta ve son seanstaki elde edilen veriler SPSS for Windows 7 programı ile değerlendirilmiştir ve istasiksel anlamlı P değerleri elde edilmiştir. VAS farkı -3.13±1.46 (P

Korkmaz, M., Mekanik Bel Ağrısı Olan Alt Ekstremite Amputelerinde Spinal Stabilizasyon Egzersizlerinin Etkilerinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Protez-Ortez ve Biyomekani Programı, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 2015.Çalışmamız, mekanik bel ağrısı olan alt ekstremite amputelerinde spinal stabilizasyon egzersizlerinin etkilerini incelemek amacıyla yapıldı. Bu çalışma Bilim Ortopedi, Prosmed Medikal ve Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Protez Ortez ve Biyomekanik Ünitesi'ne başvuran ve doktor tarafından mekanik bel ağrısı tanısı konmuş, yaşları 18-60 arasında değişen, en az bir yıldır protezini düzenli bir şekilde kullanan 40 alt ekstremite ampute üzerinde gerçekleştirildi. Amputeler iki eşit gruba ayrıldı. Bir gruba spinal stabilizasyon egzersizleri diğer gruba sadece klasik alt ekstremite ampute egzersizleri yaptırıldı. Spinal stabilizasyon egzersizleri (SSE) uygulamalı olarak öğretilerek, haftada 3 kez olmak üzere 8 haftalık eğitim verildi. Klasik alt ekstremite ampute egzersizleri de öğretilerek 8 hafta süre ile amputeler tarafından yapılması sağlandı. Değerlendirmeler tedavi öncesi ve tedavi sonrası olarak yapıldı. Değerlendirmeler kişisel özellikler, kas kuvveti, kas kısalık, esneklik ve antropometrik ölçümleri kapsadı, ayrıca ayak izi yöntemiyle yürüyüşün zaman ve mesafe parametreleri, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile psikolojik değerlendirme, Oswestry Fonksiyonel Yetersizlik Skalası (OSW) ile fonksiyonel yetersizlik ölçümü, Short Form 36 (SF-36) testi ile yaşam kalitesi, Vizüel Analog Skalası (VAS) ve kısa form McGill testi ile ağrı değerlendirmesi yapıldı. Tedavi sonrası yapılan değerlendirmelerde VAS, kısa form McGill, OSW ve BDÖ skorlarının her iki grupta da anlamlı şekilde azaldığı (p0,05) diğer parametrelerde farklılığın devam ettiği görüldü (p0,05). Mekanik bel ağrısı olan amputelerde SSE'nin ağrı, fonksiyonel yetersizlik ve yaşam kalitesi üzerinde daha etkili olduğu bulundu. SSE'nin alt ekstremite ampute rehabilitasyon programı içerisinde yer alabileceği ayrıca her iki egzersiz programının bir arada ve ayrı ayrı uygulanabileceği görüldü. Çalışmamızın bu konuda yapılan ilk çalışma olması açısından ileride farklı nedenlere bağlı amputelerde ve farklı amputasyon seviyelerinde yapılacak çalışmalara yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Ampute, spinal stabilizasyon egzersizleri, mekanik bel ağrısı, Korkmaz, M., Examination of The Effects of Spinal Stabilization Exercises in Low Extremity Amputees with Mechanical Low Back Pain, Doctora Thesis, Prostheses-Orthoses and Biomechanical Program, Hacettepe University, Ankara, 2015.Our study was planned to examine effects of spinal stabilization exercises in lower limb amputee with mechanical low back pain. This study was conducted on 40 lower extremity amputees who applied to Bilim Ortopedy, ProsMed Medical and Hacettepe University Faculty of Health Sciences Department of Physical Therapy and Rehabilitation Prostheses Orthoses and Biomechanics Unit and were diagnosed with mechanical low back pain, aged between 18-60, had been using prostheses for at least a year. The amputees were divided into two groups. Spinal Stabilization Exercises (SSE) were applied to one group, and classical lower extremity exercises to other group. SSE were introduced in an applied manner and a training of 8 weeks with schedule of 3 days a week was offered. After being trained low extremity amputee classical exercises, amputees succeeded to apply the exercises by themselves for 8 weeks. Patients were evaluated prior to and following treatment. Assesments included muscle strength, muscle shortness, flexibility and anthropometric measurements as well as temporo-spatial gait parameters using foot print method, physicological assesment with Beck Depression Inventory (BDI), measurement of functional disability with Oswestry Disability Index (ODI), qualiy of life assesment with Short-Form Health Survey-36 (SF-36), pain assesment with Visual Analogue Scale(VAS) and Short-Form McGill Pain Questionnaire (SF-MPQ). In the assesments after treatment, it is found that VAS, SF-MPQ, OSW and BDI scores were decreased significantly, SF-36 was increased significantly in both groups. When the groups compared, significant differences were obseved for the therapy group in VAS, SF-MPQ and OSW scores. There were no differences between groups in BDI scores before and after treatment. It is noticed that Physical Component Score (PCS), a parameter of SF-36, was higher in stabilization group. When the levels compared, while above knee amputees initially had higher scores in VAS, SF-MPQ and OSW tests than below knee amputees, it is observed that even after the treatment the differences within the parameters remain the same except for the OSW scores. With regard to quality of life, it is observed that although PCS was lower in therapy groups before treatment, there were no differences between levels in both groups before and after treatment. It is found that SSE was more efficient on pain, functional disability and quality of life for amputees with low back pain. It is observed that only SSE, as well as both exercise programs together and seperately can be applied in low extremity amputee rehabilitation program. As our study is the first in this field, it is expected that it would shed light for future studies carried out for people who have become amputees for different reasons and for different amputee levels. Key Words: Amputee, spinal stabilization exercises, mechanical low back pain. 128

Çalışmamızın amacı kronik bel ağrılı hastalar ve sağlıklı kontrollerde cinsel fonksiyon ve yaşam kalitesi sonuçlarını karşılaştırarak, kronik bel ağrılı hastalarda cinsel fonksiyon bozukluğu prevalansını tespit etmek ve kronik bel ağrısının yaşam kalitesi ve cinsel fonksiyon üzerine olan etkilerini değerlendirmektir. Çalışmaya olgu grubu olarak kronik bel ağrısı ile takipli 103 hasta ve kontrol grubu olarak 103 sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir. Katılımcıların cinsel fonksiyonlarını değerlendirmek için Ereksiyon İşlevi Uluslararası Değerlendirme (EİUD) formu, yaşam kalitelerini değerlendirmek için Kısa Form 36 (SF-36) kullanıldı. Ayrıca olguların fonksiyonel derecelerini değerlendirmek için Oswestry Disabilite İndeksi (ODİ) ve ağrı şiddetini değerlendirmek için Görsel Analog Skala (GAS) kullanıldı. Değerlendirmeler sadece bir kez katılımcılar ile yüzyüze görüşülerek yapıldı. Sağlıklı kontrollerin %32.1'inde, kronik bel ağrılı hastaların ise %50.6'sında erektil disfonksiyon saptandı (p0.05). SF-36'nın Fiziksel Komponent Skoru (FKS) ile EİUD'nin cinsel istek ve genel tatmin alt parametre skorları, SF-36'nın Mental Komponent Skoru (MKS) ile de EİUD'nin genel tatmin alt parametre skoru arasında anlamlı pozitif bir ilişki vardı (p0.05). There was a significant correlation between the physical component score of SF-36 and sexual desire and overall satisfaction parameters of IIEF (p

Farklı beslenme tarama testleri kullanılarak ameliyat öncesi gastrointestinal sistem kanserli hastaların beslenme durumunun değerlendirilmesi.Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme Bilimleri Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2015. Çalışma; T.C.Sağlık Bakanlığı, Dr. Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde tedavi gören, gastrointestinal sistem kanserlerinden tanı almış ancak ameliyat olmamış, 19-65 yaş arası, hastanede yatan 46 kadın (%41.8)ve 64 erkek (%58.2) toplam 110 hasta birey üzerinde yapılmıştır. Çalışmanın amacı; gastrointestinal sistem kanserlerinden tanı almış hastaların beslenme durumunu iki farklı beslenme tarama aracı [Subjektif Global Değerlendirme (SGA) ve Nutrisyonel Risk Tarama-2002 (NRS-2002)] ile saptamak, tarama araçlarını kıyaslamak ve ameliyat öncesi gastrointestinal sistem kanserli hastaların malnütrisyon durumunu tanımlamaktır. Araştırma kapsamındaki hastalara 5 bölümden oluşan bir sorukağıdı uygulanmıştır. Sorukağıdının ilk bölümünde bireylerin sosyodemografik özellikleri sorgulanmış, ikinci bölümünde antropometrik ölçümleri (vücut ağırlığı boy uzunluğu, üst orta kol çevresi-ÜOKÇ, triseps deri kıvrım kalınlığı-TDKK) alınarak kaydedilmiş, üçüncü bölümde biyokimyasal veriler (total protein, albumin ve C-reaktif protein-CRP) belirlenmiş, dördüncü bölümde 24 saatlik besin tüketim kaydı ile besin tüketim sıklığı saptanmış, son bölümde SGA ile NRS-2002 beslenme tarama testleri uygulanmıştır. Yaş ortalaması (±S) erkeklerde 54.6±7.4 ve kadınlarda 53.3±9.8 yıldır. Bireylerin Beden Kütle İndeksi (BKİ) ortalama (±S) değerleri erkeklerde 22.7±3.8 kg/m2, kadınlarda 23.2±4.7 kg/m2'dir. İdeal vücut ağırlığı oranlarına göre erkeklerin %54.7'si, kadınların ise %56.5'i normal sınırlardadır. Beslenme tarama testlerine göre, bireylerin SGA ile taramada %49.1'i ciddi derecede malnütrisyonda, %41.8'i orta derecede malnütrisyonda,%9.1'i ise iyi beslenmiş olarak belirlenmiştir. NRS-2002 tarama testine göre ise, bireylerin %54.6'sı yüksek,%33.6'sı orta ve %11.8'i düşük nutrisyonel risk altındadır. Bireylerin ortalama (±S) enerji alımları erkeklerde 1104.9±359.3 kkal, kadınlarda 1145.9±489.9 kkal'dir ve günlük alınması önerilen değere (RDA) göre karşılama yüzdeleri sırasıyla %47.2 ve %58.1'dır. Erkekler protein ihtiyaçlarının %54.1'ini karşılarken, kadınlar %69.2'sini karşılamaktadır. NRS-2002 ve SGA grupları ile son vücut ağırlığı, ideal vücut ağırlığı oranı, sürekli vücut ağırlığı oranı, vücut ağırlık kayıp oranı, BKİ, ÜOKÇ, TDKK, üst orta kol kas alanı, üst orta kol kas çevresi ve üst orta kol yağ alanı ölçümleri kıyaslandığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulunmuştur (p

Background: Allergic rhinitis, asthma or the atopic eczema/dermatitis syndrome (AEDS) may independently impair quality of life in patients. However, although many allergic patients may suffer from more than one disorder, the effect of concomitant disease - in particular, the impact of AEDS - is largely unknown. As part of a large multicenter clinical trial on the efficacy of mattress casings in house-dust mite (HDM) allergy, generic quality of life in a mixed population of 224 subjects with rhinitis (n = 198) and/or asthma (n = 111) and/or AEDS (n = 64) was studied. The study aimed to estimate quality of life impairment in these atopic patients and to address the questionissue of whether one atopic disorder goes beyond other existing allergic diseases, thereby causing further impairment to quality of life.Methods: Generic quality of life was assessed by SF-36. Quality of life in the atopic group was compared with a Dutch norm population. Multiple linear regression was used to determine the effects of disease (i.e. the presence of allergic rhinitis, asthma or AEDS) or disease severity, as assessed by visual analog scores (VAS) for asthma, rhinitis, VAS sleeplessness and VAS itching being considered as major symptoms in AEDS on SF-36 domains.Results: Compared to the norm group, atopic patients were impaired in: physical functioning; role physical functioning; general health; vitality; and social functioning. The diagnosis of asthma was negatively associated with the SF-36 subscales for physical functioning (P = 0.02), and general health (P Conclusions: Patients with atopic disease based on HDM allergy may have impaired quality of life. The majority of these patients have allergic rhinitis. The (co)existence of asthma, expressed in terms of diagnostic criteria or symptom severity, or the presence of sleep disorders as a consequence of AEDS, may further impair quality of life.

Objective: In this article, psychometric properties both of the total RAND-36 and of its subscales, such as unidimensionality, differential item functioning (DIF or item bias), homogeneity and reliabilities, are examined. Methods: The data from populations with three chronic illnesses, multiple sclerosis (n = 448), rheumatism (n = 336) and COPD (n = 259), have been collected in different parts of the Netherlands. The main technique used was Mokken scale analysis for polytomous items. Results: All subscales of the RAND-36 appeared to be unidimensional. For the sub scales 'mental health' and 'general health perceptions' some minor indications of DIF for the different chronic illnesses were found. Reliabilities of almost all subscales in all subpopulations were higher than 0.80, while the homogeneities of almost all subscales in all subpopulations were higher than 0.50, indicating 'strong unidimensional, hierarchical scales'. Conclusions: In general, the subscales of the RAND-36 can be used to compare persons with different chronic illnesses. The subscale 'general health perceptions' did not function as well as would be preferred.

Objective: This study aimed to measure the outcomes of a harmonised, structured pharmaceutical care programme provided to elderly patients: (greater than or equal to 65 years of age) by community pharmacists in a multicentre international study performed in 7 European countries. Design and setting: The study was a randomised, controlled. longitudinal, clinical trial with repeated measures performed over an Is-month period. A total of 104 intervention and 86 control pharmacy sites participated in the research and 1290 intervention patients and 1164 control patients were recruited into the study. Main outcome measures and results: A general decline in health-related quality of lift: over time was observed in the pooled data; however, significant improvements were achieved in patients involved in the pharmaceutical care programme in some countries. Intervention patients reported better control of their medical conditions as a result of the study and cost savings associated with pharmaceutical care provision were observed in most countries. The new structured service was well accepted by intervention patients and patient satisfaction with the services improved during the study. The pharmacists involved in providing pharmaceutical care had a positive opinion on the new approach, as did the majority of general practitioners surveyed. The positive effects appear to have been achieved via social and psychosocial aspects of the intervention, such as the increased support provided by community pharmacists, rather than via biomedical mechanisms. Conclusions: This study is the first large-scale, multicentre study to investigate the effects of pharmaceutical care provision by community pharmacists to elderly patients. Future research methodology and implementation will be informed by the experience gained from this challenging trial.

AIMS: Quality of life (QoL) is often impaired in patients with atrial fibrillation (AF). A novel nurse-led integrated chronic care approach demonstrated superiority compared with usual care in terms of cardiovascular hospitalization and mortality. Consequently, we hypothesized that this approach may also improve QoL and AF-related knowledge, which in turn may positively correlate with QoL.METHODS AND RESULTS: In this randomized controlled trial, 712 patients were randomly assigned to nurse-led care vs. usual care. Nurse-led care consisted of guidelines-based, software supported care, supervised by cardiologists. Usual care was provided by cardiologists in the regular outpatient setting. Quality of life was assessed by means of the Medical Outcomes Study 36-Item Short-Form Survey (SF-36). The Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) was used to assess anxiety and depression scores. The AF knowledge scale was used to gain an insight into the patients' AF knowledge levels. Baseline QoL scores were relatively high in both groups, with median scores ranging from 55 to 100. Quality of life significantly improved over time in both groups with no significant differences between the two groups. Atrial fibrillation-related knowledge improved over time and was significantly higher at follow-up in the intervention group, compared with the usual care group (8.23 ± 2.16 vs. 7.66 ± 2.09; P < 0.05). Quality of life was correlated with gender (rs: -5.819 to -2.960), anxiety (rs: -0.746 to -0.277), depression (rs: -0.596 to -0.395), and knowledge (rs: 0.145-0.245), expressed in Spearman's rank correlation coefficient (rs).CONCLUSION: Quality of life including anxiety and depression improved over time, regardless of the treatment group. The AF-related knowledge level was better in the nurse-led care group at follow-up. Trial registration information: Clinicaltrials.gov identifier number: NCT00753259.

El fizyoterapisinde kullanılan değerlendirme ölçütleri genellikle eklem hareket açıklığı, kuvvet ve duyu üzerine odaklanmaktadır ve bu değerlendirme yöntemleri sonuçları objektif olarak sağlamaktadır. Ancak bu yöntemler, kişinin günlük yaşamını sürdürmesini sağlayan becerileri, ağrı, günlük yaşam aktivitelerine katılım ve işe dönüş gibi sonucu etkileyen subjektif faktörleri değerlendirememektedir. Son dekatlarda kas isleket sisteminin değişik bölümlerini bozukluklarından kaynaklanan fonksiyon ve disabiliyeti ölçmek için hasta bazlı testler ortaya çıkmıştır.`Patient Rated Wrist/Hand Evaluation (PRWHE) ölçeği`, el/el bileği problemlerinde ağrı ve özürlülük düzeyini belirlemek için kullanılan, ağrı ve fonksiyon alt bölümleri ile özgül aktiviteler ve günlük aktiviteler bölümlerini içeren, kendi kendinedeğerlendirme sonuç ölçeğidir.Çalışmamızın amacı; bu ölçeğin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliğini değerlendirmekti. El/el bileğini etkileyen distal radius kırığı, distal radius + ulna kırığı, skafoid kırığı, ganglion kisti, deQuervain tenosinoviti, metakarp kırığı, tetik parmak, karpal tünel sendromu, el osteoartriti, triangüler fibrokartilaj kompleks yırtığı, tendinit, proksimal falanks kırığı, dupuytren hastalığı gibi patolojilere sahip 166 hasta PRWHE-T, DASH-T ve SF-36 ölçeklerini tamamladı.Bu değerlendirmeye ek olarak, 36 hastada anketin güvenilirliği test-tekrar test ile değerlendirildi. Test-tekrar test tutarlılığı sınıf içi korelasyon katsayısı kullanılarak değerlendirildi. PRWHE-T anketi ağrı bölümü (PRWHE-A), işlev bölümü özel aktiviteler alt bölümü (PRWHE-ÖA), işlev bölümü günlük aktiviteler alt bölümü (PRWHE-GA), işlev bölümü (PRWHE-İ) ve toplam anket skoru için sınıf içi korelasyon katsayıları (ICC) sırasıyla 0.991, 0.988, 0.976, 0.988 ve 0.994'tür.Güvenilirlik, iç tutarlılık analizi ile değerlendirildi. Ölçek ve tüm alt bölümleri için cronbach α katsayısı PRWHE-A, PRWHE-İ ve PRWHE-T için sırasıyla 0.79, 0.92 ve 0.85 olarak hesaplandı. Geçerlilik analizi için, PRWHE-T ölçeğine faktör analizi uygulandı ve PRWHE-T, DASH-T, SF-36 skorları arasındaki korelasyon düzeyine bakıldı. PRWHE anketinin Türkçe sürümünün orijinalinden farklı olarak üç faktörlü olduğu belirlendi. PRWHE-T ile DASH-T ve PRWHE-T ile SF-36 arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede korelasyon olduğu saptandı. Elde ettiğimiz sonuçlara dayanarak, PRWHE anketinin Türkçe sürümünün, geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu belirlenmiş olup, rutin klinik uygulamalarında, hasta bazlı ağrı ve yetersizlik düzeyini değerlendirmek için kullanılması önerilmektedir. The traditional methods for evaluating wrist and hand function following an intervention consist of measuring grip strength and assessing the range on motion, both which provide a good, objective analysis of outcome. However, these methods do not take into account other aspects related to an analysis of outcome, such as the patient's ability to carry out activities of daily living, the ability to return to previous occupations and pain. Over recent decades, patient-based instruments have been introduced to evaluate function and disability after disorders of different parts of the musculoskeletal systemThe PRWHE (Patient Rated Wrist/Hand Evaluation) is a self-administered outcome questionnaire, consisting of a pain and a functional scale with the latter consisting of specific function and usual function, used to assess the level of pain and disability for wrist/hand disorders.The aim of our study was to evaluate the validity and reliability of the Turkish version of PRWHE scale. 166 patients having the pathologies affecting the wrist/hand joint such as distal radius fracture, distal radius-ulna fracture, scaphoid fracture, ganglion cyst, deQuervain's tenosynovitis, metacarp fracture, trigger finger, carpal tunnel syndrome and hand osteoarthritis, TFCC lesion, tendinitis, proximal phalanges fracture, Dupuytren's disease completed the Turkish version of PRWHE, DASH and SF-36.In addition to this assessment, the reliability of the questionnaire was evaluated by using test-retest in 36 patients. The test-retest stability was assessed by using the intraclass correlation coefficient. The ICCs of the pain, specific function and usual function subscales of function, function and total scores in PRWHE-T were 0.991, 0.988, 0.976, 0.988, 0.994, respectively.Reliability was investigated by internal consistency and cronbach α coefficients for PRWHE-P, PRWE-F and PRWHE-T were 0.79, 0.92 ve 0.85 respectively. To analyze validity, a factor analysis of PRWE-T and correlation coefficients between PRWHE-T, DASH-T, SF-36 were obtained. Turkish version of PRWHE has three factors different from the original version and the correlation between the PRWHE-T, DASH-T and PRWHE-T, SF-36 were statistically significant. Our results confirm that, the Turkish version of PRWHE is a reliable and valid instrument and can be used in routine clinical practice for evaluating patient based pain and disability level. 122

Bu çalışmanın amacı, total diz protezi (TDP) cerrahisi sonrası standart egzersizlere ek olarak verilen gövde stabilizasyon egzersizlerinin fonksiyonel performans, denge ve yaşam kalitesi üzerine olan etkilerini araştırmaktı.Çalışmaya 34 hasta (kontrol:17; eğitim:17) katıldı. Bir gruba standart ev programı, diğer gruba ise standart ev programına ek olarak gövde stabilizasyon egzersizleri verildi. Her iki gruptaki hastalar 6 hafta boyunca egzersiz programlarını takip etti. Hastalar tedavi öncesi ve 6 haftalık eğitim sonrası değerlendirildi. Hastaların demografik bilgileri, hastanede kalış süreleri, egzersiz alışkanlıkları, varsa ek sistemik hastalıkları kaydedildi. Eklem hareket açıklığı ''Üniversal Gonyometre'' ile ölçüldü. Ağrı, ''Vizüel Analog Skala'' ile değerlendirildi. Gövde stabilizasyonu sağlayan kasların kuvveti, Basınçlı Biofeedback Aleti `Chattanoga Pressure Biofeedback'' ile değerlendirildi. Dengenin değerlendirilmesinde, ''Berg Denge Ölçeği'' kullanıldı. Diz fonksiyonları, ''Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi` (WOMAC) ile ölçüldü. Fonksiyonel performans düzeyi 'Süreli Kalk Yürü Testi', 'Beş Kere Otur Kalk Testi' ve 'Basamak Tırmanma Testi' ile değerlendirildi. Fiziksel endurans, '6 Dakika Yürüme Testi' ile ölçüldü. Yaşam kalitesini değerlendirmek için SF-36 kullanıldı.TDP''li hastalarda her iki tedavi yaklaşımı da SF-36'nın ağrı, WOMAC'ın tutukluk alt başlıkları hariç tüm parametrelerinde anlamlı iyileşme ile sonuçlandı (p

Tanımlayıcı tipte olan bu çalışma, Hacettepe Üniversitesi Sıhhiye Yerleşkesi kadrolu personelinde yapılan sağlık tarama bulguları ve tanıları ile bunlarla ilişkili faktörleri ortaya çıkarmak, personelin düzenli sağlık kontrolü konusunda farkındalığını arttırmak amacı ile yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizlerinde Ki-kare ve lojistik regresyon kullanılmış, taramanın yararı hesaplanmıştır. Ulaşılan personelin %48,9'u kadın, %26,7'si 40-44 yaş aralığında, %35,1'i akademik, %76,7'si evlidir. Araştırma sırasında görüşülen personelin %10,4'ü obezdir. Personelin %15,1'i kaza geçirmiş olup, bunların %65,2'si trafik kazasıdır. Personelin %18,0'ına tarama sonucunda ilaç başlanmış olup, bunların %67,6'sı beslenme ve kan hastalıklarında kullanılan ilaçlardır. Personelin beyan ettiği vakaların %16,7'si, tanı konulan vakaların %34,4'ü, endokrin, beslenmeye bağlı ve metabolik hastalıklar olmuştur. Taramanın yararının en yüksek bulunduğu hastalıklar üriner sistemin diğer hastalıkları (%97,0), obezite (%90,3), lipoprotein metabolizma bozuklukları ve diğer lipidemiler (%81,9), metabolik bozukluklar (%81,4) ve karaciğer hastalıkları (%80,0) olmuştur. Üriner sistemin diğer hastalıkları kadınlarda, erkeklere göre 5,8 kat yüksek olasılıkta saptanmıştır. Obezite, evli olan personelde evli olmayan personele göre 3,9 kat yüksek, idari personelde akademik personelden 1,8 kat yüksek, 41 yaş ve üzerindeki personelde 40 yaş ve altındaki personele göre 5,7 kat yüksek olasılıkta saptanmıştır. Lipoprotein metabolizması bozuklukları ve diğer lipidemiler, erkeklerde kadınlara göre 2,5 kat yüksek, akademik personelde idari personele göre 1,7 kat yüksek, 41 yaş ve üzerindeki personelde 40 yaş ve altındaki personele göre 2,7 kat yüksek olasılıkta saptanmıştır. Metabolik bozukluklar erkeklerde kadınlara göre 2,4 kat yüksek, akademik personelde idari personel göre 1,6 kat yüksek, 41 yaş ve üzerindeki personelde 40 yaş ve altındaki personele göre 2,7 kat yüksek olasılıkta saptanmıştır. Karaciğer hastalıkları erkeklerde kadınlara göre 5,6 kat yüksek ve 41 yaş ve üzerinde 40 yaş ve altına göre 2,1 kat yüksek olasılıkta bulunmuştur. Tarama programları sonucunda belirlenen taramanın yararının en fazla olduğu en çok görülen hastalıklara ve bunların risk gruplarına özel müdahaleler ve maliyet analizleri yapılması çalışan sağlığının korunmasını ve geliştirilmesini sağlarken, maliyet etkin olarak bu hastalıkların kontrolünü de sağlayabilecektir. This descriptive study was held on the staff working at Sihhiye Campus of University of Hacettepe. It was aimed to find out the health status of personnel involved in health screening program at the university, and to increase the awareness of importance of regular (periodic) health examination. Chi-square and multivariate logistic regression were used for the analysis of data obtained from the study, and the yield of screening was also estimated. Of the total accessed staff, 48.9% were female, 26.7% of them were between 40-44 years old, 35.1% were academic staff, 76.7% were married. From the staff interviewed during the screening, 10.4% were obese. Among all personnel, 15.1% had an accident, 65.2% of them were traffic (motor vehicle) accidents. Following the screening, 18.0% of the staff were started to take medication, and 67.6% of which were related to hematologic or nutritional illnesses. Of the cases reported by personnel themselves, 16.7% and 34.4% of cases newly diagnosed were `endocrine, nutritional and metabolic` related disorders. Diseases with the highest yield of screening were other diseases of urinary system (97.0%), obesity (90.3%), lipoprotein metabolism disorders and other lipidemias (81.9%), metabolic disorders (81.4%), and liver diseases (80.0%). The frequency of other diseases of urinary system group was found 5.8 times higher in women than in men. The frequency of obesity was found 3.9 times higher in married staff than unmarried staff, 1.8 times higher in administrative staff than academic staff, 5.7 times higher over the age of 40 than under the age of 41. The frequency lipoprotein metabolism disorders, and other lipidemias group was found 2.5 times higher in men than in women, 1.7 times higher in academic staff than administrative staff, 2.7 times higher over the age of 40 than under the age of 41. The frequency of metabolic disorders group was found 2.4 times higher in men than in women, 1.6 times higher in academic staff than administrative staff, 2.7 times higher over the age of 40 than under the age of 41. The frequency of liver diseases group was found 5.6 times higher in men than in women, 2.1 times higher over the age of 40 than under the age of 41. Making special interventions and cost analysis on the most common diseases with the highest yield identified by screening and the risk factors provides health protection and promotion on staff and also may provide control of these diseases cost effectively. 281

Bu çalışmanın amacı; fabrika ortamında farklı birimlerde çalışan işçilerin, çalıştıkları birimlere ve yaptıkları işe göre sahip oldukları kas kuvvetlerinin belirlenmesi, işe bağlı gelişen kas iskelet sistemi şikayetlerinin (KİSŞ) değerlendirilmesi ve bunların yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktır. İstanbul CVS Makine İnşaat Sanayi'nin İmalat Bölümüne bağlı `montajlama ve kaynak` bölümlerinde Eylül 2013-Mayıs 2014 yılları arasında yürütülen çalışmaya yaşları 22-51 yıl arasında değişen, 60 erkek birey alındı. Yaşam kalitesi `Yaşam Kalitesi Ölçeği [Kısa Form 36 (Short Form-SF 36)]`, ağrı şiddeti `Visual Analog Skala (VAS)`, el bileği kavrama kuvveti `hand-grip dinamometre (hidrolik el dinamometresi)` ve gövde kas kuvveti `manuel kas testi` ile değerlendirildi. İki grubun çalıştıkları birime gore KİSŞ arasında anlamlı fark bulundu (p

ÖzetÇalışma 65 yaş ve üzerindeki yaşlılarda çoklu ilaç kullanımı ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın örneklemini İstanbul’da kamuya bağlı bir bakım merkezinde kalan ve araştırma kriterlerine uygun olan 113 yaşlı birey oluşturmaktadır. Veriler görüşme formu ve SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde ortalama, standart sapma, frekans, oran, Kolmogorov-Smirnov testi, t-testi, tek yönlü ANOVA ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Araştırma grubunun yaş ortalaması 81,6±6,5 olup, %57,5’i kadın, %43,4’ü lise mezunu, %71,7’si dul, %73,5’i orta gelirlidir. Yaşlıların %84,1’inde hipertansiyon, %50,4’ünde kalp hastalığı, %34,5’inde diyabet mevcuttur. Yaşlıların %25,7’sinin reçetesiz ilaç, %28,3’ünün bitkisel ilaç kullandığı, kullanılan reçeteli ilaç sayısının ortalama 8,19±1,90 (range: 5-11) adet olduğu saptandı. Araştırmaya katılan bireylerin SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin fiziksel fonksiyon boyutu puan ortalamaları 63,14±24,68, sosyal fonksiyon boyutu puan ortalamaları 78,65±27,18, fiziksel rol boyutu puan ortalamaları 58,63±36,87, duygusal rol boyutu puan ortalamaları 61,95±38,80, ruh sağlığı boyutu puan ortalamaları 72,25±12,12, enerji boyutu puan ortalamaları 56,59±20,43, ağrı boyutu puan ortalamaları 60,53±26,32, genel sağlık boyutu puan ortalamaları 56,95±17,42, fiziksel bölüm özeti puan ortalamaları 48,80±10,46 ve mental bölüm özeti puan ortalamaları ise 41,00±10,04 olarak bulundu. Kullanılan reçeteli ilaç sayısı ile SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin fiziksel bölüm özeti ve mental bölüm özeti dışındaki tüm alt boyutlar arasında anlamlı negatif korelasyonlar (r=-0,26 ile -0,50 arasında, p

Normal gebelikte ortaya çıkan olağan şikayetler sık görülmekte ve kadının yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilmektedir. Bu çalışma, gebeliğin son trimesterinde yaşanan sağlık sorunları ve gebenin yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.Araştırmanın evrenini Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı' na başvuran gebeler oluşturmaktadır. Örneklem kapsamına, araştırma kriterlerine uyan gebeliğinin son trimesterinde bulunan 200 gebe alındı. Veriler, soru formu ve SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak karşılıklı görüşme yöntemiyle toplandı. Verilerin analizinde 2 kare, Spearman korelasyon analizi, Tukey analizi, Mann Whitney U ve Kruskal-Wallis Test kullanıldı.Çalışmamıza katılan gebelerin %44,5'i 30-34 yaş aralığında, %42'si ilköğretim eğitim düzeyine sahipti. Gebelerde en fazla görülen olağan şikayetler; sık idrara çıkma (%87,5), bel ağrısı (%76,5), halsizlik/yorgunluk (%75,5), midede yanma ve batma (%69,5), kalça/bacak krampları (%64,5), sıcak basması (%63), vajinal akıntı miktarında artma (%60,5), dispepsi (%60) ve stria (%59) olarak belirlendi. Gebelerin özellikle, vajinal enfeksiyon (%70,5), midede yanma / batma (%42,2), dispepsi (%31,7), reflü (%31,5), bacaklarda varis (%33,3), ve vajinal akıntıda artma (%29,5), baş ağrısı (%22,9) ve kalça-bacak krampları (%22,5) nedeniyle sağlık profesyonellerinden yardım aldıkları belirlendi.Gebelerin SF-36 ölçeğinin alt boyutlarından ''fiziksel sorunlara bağlı rol kısıtlılığı'' (34,88±38,82), ''ağrı'' (45±19,72), ''emosyonel sorunlara bağlı rol kısıtlılığı'' (51,33±37,04), ''mental sağlık'' (53,84±18,49) ve ''enerji, vitalite/ yorgunluk'' (55,95±18,87), alt boyut puan ortalamaları ölçekteki diğer alt boyut puan ortalamalarından daha düşük olarak belirlendi. Bu veri gebelerin fiziksel ve emosyonel sorunlar, ağrı ve yorgunluk nedeniyle iş yaşamında ve günlük aktivitelerinde sorunlar olduğunu göstermektedir. Gebelikte yaşanan olağan şikayet sayısının, ortalama şikayet sayısının üzerinde olduğu gebelerde yaşam kalitesinin tüm alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma saptandı (fiziksel fonksiyon z= -2,31, p

1.ÖZETBu çalışmanın amacı, LE'li hastalarda ağrı, eklem hareket açıklığı ve kas kuvvetinin günlük yaşam aktiviteleri üzerine olan etkisini değerlendirmektir. Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi FTR Kliniğinde, Ocak-Nisan 2014 tarihleri arasında, LE tanısı almış yaşları 19-64 yıl arasında değişen, 60 hasta çalışmaya alındı. Gece, istirahat, aktivite ve ağır cisim taşıma ağrı şiddeti `Vizüel Anolog Skala` (VAS) ile, eklem hareket açıklığı gonyometre ile, kas kuvveti el kavrama kuvvetinin dinamometrik ölçümü ile, aktivite ve katılım `Kol Omuz ve El Yaralanması Anketi Kısa Form` (Quick-DASH) ve `Hasta Bazlı Önkol Değerlendirme Anketi` (HBÖKDA) ile, yaşam kalitesi Kısa Form SF-36 ile değerlendirildi. Ağrı şiddeti ile Quick-DASH, DASH-W, HBÖKDA ve SF-36 arasında anlamlı ilişki bulundu (p˂0,05). Eklem hareket açıklığı ile Quick-DASH, DASH-W, HBÖKDA ve SF-36 arasında anlamlı ilişki görülmedi (p˃0,05). Kavrama kuvveti ile; sağ dirsek etkilenen katılımcılarda, 90º'de HBÖKDA'nın `etkilenmiş koldaki ağrı` bölümü, 180º'de DASH-W ve HBÖKDA toplam skoru, sol dirsek etkilenen katılımcılarda, 90º'de Quick-DASH, DASH-W ve HBÖKDA'nın `etkilenmiş koldaki işlev` bölümü, 180º'de ise Quick-DASH ve DASH-W arasında anlamlı ilişki bulundu (p0,05), 180º'de SF-36'nın RP, BP ve PCS bölümleri arasında, sol dirsek etkilenen katılımcılarda, 90º'de SF-36'nın VP hariç tüm bölümleri, 180º'de ise SF-36'nın PF, RP, SF, RE, MH, MCS bölümleri arasında anlamlı ilişki bulundu (p0,05). The significant relationship was found between on the participations with affected right elbow; the section of 'pain in affected arm' of PRTEE at 90º with grip strength, total score of DASH-W and PRTEE at 180º, and on the participations with affected left elbow; the section of 'function in affected arm' of RTEE at 90º with grip strength, DASH-W and PRTEE at 180º (p0,05), the significant relationship was found between RP, BP and PCS sections of SF-36 at 180º, in the participations with affected left elbow; the total sections except VP of SF-36 at 90º with grip strength, between PF, RP, SF, RE, MH, MCS sections of SF-36 at 180º (p

Altun M. (2014) İstanbul Gaziosmanpaşa İlçesinde Yaşayan Serebral Palsili Hastalarda Sosyoekonomik ve Demografik Özelliklerin Bu Hastaların Ebeveynlerinin Yaşam Kalitesinin Üzerine Etkisi. Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizyoterapi ve Rehabilitasyon ABD. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.Bu çalışmanın amacı, serebral palsili hastaların sosyoekonomik ve demografik özelliklerinin ebeveynlerinin yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya İstanbul Gaziosmanpaşa ilçesindeki sekiz özel rehabilitasyon merkezinde rehabilitasyonuna devam eden 100 serebral palsili hastanın annesi alındı. Katılımcıların yaşları 19-65 arasında değişmekteydi. Katılımcıların yaşam kaliteleri Kısa Form SF-36 ile ölçüldü. Sosyoekonomik ve demografik özellikler ise Sosyoekonomik ve Demografik Durum Anketi ile değerlendirildi. Katılımcıların yaşam kalitesinin tüm alt boyutların ortalama puanlarının Türk toplumu standart puanlarına göre düşük olduğu görüldü. Fiziksel engelli çocuk sayısı birden fazla olan katılımcıların sadece bir fiziksel engelli çocuğu olanlara göre yaşam kalitesinin ağrı boyutu ve mental sağlık boyutu puanları daha düşüktü ( p˂0,05). Katılımcıların aylık gelir durumuna göre oluşturulan gruplar yaşam kalitesi açısından karşılaştırıldığında, yaşam kalitesinin vitalite alt boyutu hariç tüm alt boyut puanları arasında anlamlı fark bulundu ( p˂0,05). Katılımcılardan çekirdek aile yapısına sahip olanların geleneksel aile yapısına sahip olanlara göre yaşam kalitelerinin ağrı boyutu, genel sağlık algısı boyutu, vitalite boyutu, ruhsal sağlık boyut puanları anlamlı derecede daha yüksektir ( p˂0,05). Katılımcıların çocuklarının serebral palsinin tipine göre oluşturulan gruplar arasında yaşam kalitesi alt boyutlarından genel sağlık algısı, vitalite, emosyonel rol güçlüğü ve mental sağlık puanları açısından anlamlı fark bulundu (p˂0.05). Sonuç olarak serebral palsili hasta annelerinin yaşam kalitesi birçok sosyokültürel ve demografik faktörden etkilenmektedir.Anahtar kelimeler: Anne, Ebeveyn, SF-36, Serebral Palsi, Sosyoekonomik, Yaşam Kalitesi Altun M. (2014) The Effects of Socioeconomic and Demographic Characteristics of Cerebral Palsy Patients Residing in İstanbul Gaziosmanpaşa District on Their Parents' Life Qualities. University of Haliç, Institute of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation. Postgraduate Thesis. İstanbulThe purpose of this study is to explore the effects of socioeconomic and demographic characteristics of cerebral palsy patients on their parents' life qualities. The mothers of 100 cerebral palsy patients undergoing rehabilitation in eight private rehabilitation centers in İstanbul, Gaziosmanpaşa district were chosen for the study. The age of the participants ranged between 19 and 65. The life qualities of the participants were measured with the Short Form SF-36. Socioeconomic and demographic characteristics were evaluated through Socioeconomic and Demographic Situation Survey. The study revealed that the average points of all the aspects of the life qualities of the participants were low compared to the standard points of the Turkish society. The pain scale and mental health scale of the mother with more than one child with physical disability was lower than the mothers with one disabled child (p

Bu çalışma, postmenopozal dönemdeki kadınların sosyodemografik özelliklerinin, döneme özgü yakınmaları ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel bir araştırma olarak planlanıp uygulandı. Örneklemi bir aile sağlığı merkezine bağlı olan ve son 12 ayda adet kanaması olmadığını sözel olarak belirten, 49-65 yaş aralığında olup çalışmayı sözel ve yazılı olarak kabul eden 95 kadın oluşturdu. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından literatür bilgisine dayanılarak oluşturulmuş sosyodemografik ve postmenopozal döneme özgü özellikleri içeren 'Tanıtıcı Bilgi Formu' ve 'SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği' kullanıldı. Verilerin analizinde IBM SPSS (Statistics Package for Social Sciences) 21.0 paket programı ile istatistiksel testlerde Kolmogorov-Smirnov testi, T-testi, Tek Yönlü ANOVA (F) testi, Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis H testi kullanıldı. Araştırma sonuçlarına göre postmenopozal kadınların yaşam yılları arttıkça yaşam kalitesinde dikkat çekici bir düşüş gözlemlendi. Araştırmaya katılan örneklem grubunun sözel ifadeleri doğrultusunda sağlık sorununun olmadığını ifade eden kadınların yaşam kalitelerinin sağlık sorunu olduğunu ifade eden kadınlardan yüksek olduğu görüldü. Egzersiz yaptığını belirten kadınların egzersiz yapmadıklarını belirten kadınlardan, sağlıklı beslendiğini belirten kadınların ise sağlıklı beslenmediğini belirten kadınlardan daha yüksek yaşam kalitesine sahip oldukları gözlemlendi. Araştırmaya katılan kadınların Beden Kitle İndeksi (BKİ) ve menopozda geçirilen yaşam yılı artıkça yaşam kalitesinde düşüş olduğu görüldü. This study, designed as an explanatory and cross-sectional study to evaluate the effects of sociodemographic characteristics of women who are in postmenopausal stage, on their life quality and stage-specific complains. The sample of the study consist of 95 women between ages of 49-65, who participated voluntarily with verbal and written content and informed verbally that she have not experienced any menstrual flow in last 12 months, and conntected to Family Health Center. To gather the data for the study, Explanatory Information Form which has designed by the researcher based on literature review and consist sociodemographical and postmenopausal stage specific characteristics and SF-36 Quality of Life Survey were used. To analyze the data, Kolmoforov-Smirnov Test, T-Test, One Way ANOVA (F) Test, Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H Test were used with IBM SPSS(Statistical Package for Social Sciences) 21.0. According to results, when age group of women increase, their quality of life decreased significantly. Participants who have informed verbally that they do not experience any kind of health problem have significantly higher scores of quality of life than scores of the ones who informed verbally that they have experince health problems. Participants who have informed that they have excercising and who have informed that they have healthy nutirition have higher quality of life when its compared to participants who informed that they have not exercising and they have not healthy nutrition. Also it has noted that, when Body Mass Index (BMI) of participants and their time spend in menapausal stage increase, they show significant decrease in their quality of life.When the participants compared accorindg to their time spend in menapausal stage, women who are in menapausal stage for 1-3 years have higher quality of life when its compared to women who are in menapausal stage for 4-7 years, 8-10 years and 10 years and above groups. 92

Yetişkin bireylerde diyet kalitesi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme Bilimleri Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2014. Araştırma Edirne ili merkezinde yer alan 19 Aile Sağlığı Merkezi'ne müracaat eden 19-65 yaş arası 1181 bireyin diyet kalitesi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Oluşturulan soru formu ile bireylerin genel özellikleri, antropometrik ölçüm verileri ve fiziksel aktivite kayıtları alınmıştır. Ayrıca diyet kalitesini belirlemek için besin tüketim sıklığı anketi, yaşam kalitesini belirlemek için Kısa Form-36 yaşam kalite ölçeği formu kullanılmıştır. Bireylerin Sağlıklı Yeme İndeksi (Healthy Eating Index-2005 / HEI-2005) hesaplanmış ve puanlar iyi (80 üzeri puan), orta (51-80 puan arası) ve kötü (50 ve altı puan) olmak üzere üç sınıfa ayrılmıştır. Bireylerin Kısa Form-36 yaşam kalite ölçeği puanları ise mental göstergeler puanı ve fiziksel göstergeler puanı olmak üzere iki sınıfta incelenmiştir. Erkek bireylerin Sağlıklı Yeme İndeksi (SYİ) puanı ortalaması 58.3, kadın bireylerin SYİ puanı ortalaması ise 63.8 bulunmuştur. Bireylerin diyet kalite puanı arttıkça yaşam kalitesi mental göstergeler puanı artmaktadır (p