Search

Bu araştırmada, Saanen xKıl keçisi Fı melezlerinde meme ölçüleri, toplamsağılan süt miktarı ve süt kompozisyonu incelenmiştir. Değerlendirilen veriler 2. ve 3. laktasyondaki 47 başkeçiden elde edilmiştir. Memegenişliği, meme çevresi, meme uzunluğu, iki meme başı arası açı ile toplam sağılan süt miktarıarasındaki korelasyonlar sırasıyla 0.598, 0.662, 0.574 ve 0.497 olarak tespit edilmiştir (P, In this study; udder measurements,total amount of milking and milk composition of Saanen x Hair goat Fı crossbreedwere examined. The study data were obtained from 47 head goats in the 2nd and3rd parity. Correlations between total amount of milking and udder width, uddercircumference, udder length and angle between two teats were identified as 0.598, 0.662, 0.574 and 0.497,respectively (P

Many tropical and subtropical crops are sensitive to low temperatures. When these crops are kept at temperatures lower than 10-15°C but above the freezing point for a certain period, chilling injury occurs. Tissue strength of fruits decreases because normal metabolic processes are not maintained at these temperatures. The dysfunction of cells, various physiological and biochemical changes occur when chilling sensitive crops are subjected to chilling stress. The most common symptoms of chilling injury are pitting, internal browning, core breakdown, soggy breakdown, soft scald and abnormal ripening Fruits sensitive to chilling injury cannot benefit the full advantage of cold storage due to this deteriorations. Many pre- and post-harvest techniques and chemicals have been applied in these crops to reduce or delay the effects of chilling injury. There is not a single effective method for all conditions or all crops. Different techniques are used to reduce the effects of chilling injury for each species and variety even each case. One of the most widely used methods is temperature conditioning by which different temperatures before or during storage could be applied. Different temperatures conditioning are used for different fruits., Tropikal ve subtropikal orijinli bahçe ürünlerinin çoğu düşük sıcaklıklara hassastır. Bu ürünler belli bir süre 10-15°C’nin altında fakat donma noktasının üzerinde tutulduklarında üşüme zararı meydana gelmektedir. Bu üşüme sıcaklıklarında, normal metabolik süreçlerin yürütülememesinden dolayı dokuların dayanım güçleri azalmaktadır. Üşüme stresine maruz kalan üşümeye hassas ürünlerde çeşitli fizyolojik ve biyokimyasal değişimler ve hücrelerde fonksiyon bozuklukları meydana gelmektedir. En fazla karşılaşılan üşüme zararı belirtileri; beneklenme (pitting), iç kararması, öz kararması, yumuşak iç bozukluğu, yumuşak yanıklık ve olgunlaşma bozukluklarıdır. Bu bozulmalardan dolayı ürünlerin kalitelerinin daha uzun süre korunmasını sağlayan düşük sıcaklıkta depolama uygulamasından üşüme zararına hassas taze ürünler yeterince faydalanamamaktadır. Bu ürünlerde hasat öncesi ve sonrası birçok teknik ve kimyasal uygulanarak üşüme zararının etkilerinin azaltılması veya geciktirilmesi için çalışmalar yürütülmektedir. Fakat tüm ürünler ve tüm koşullarda etkili bir tek yöntem bulunmamakta, her tür ve çeşit hatta her bir durum için ayrı ayrı üşüme zararınının etkilerinin azaltılması için teknikler kullanılmaktadır. En fazla kullanılan yöntemlerden biri de ürünlerin depolama öncesinde veya sırasında farklı sıcaklıkların uygulandığı sıcaklık koşullandırması yöntemidir. Farklı meyveler için farklı sıcaklık koşullandırmaları kullanılmaktadır.

The aim of the present study was to investigate the efficiency of different treatments of progestogen with Pregnant Mare Serum Gonadotropin (PMSG) in Kıvırcık ewes at the onset of the breeding season. A total of 111 ewes, 3 to 5 years old, weighing on average 47.7 kg and with a body condition score of 3.5 to 4.0 were used in this study. The ewes were randomly divided into 3 equal groups (n= 37 per group). Intravaginal progestogen sponges containing 30 mg FGA were inserted intravaginally in the ewes and left for a different number of days; 7 days for the short-term treatment, 10 days for the medium-term treatment and 14 days for the long-term treatment. Additionally, 500 IU of PMSG was injected administered intramuscularly when the sponges were removed. The estrous response, lambing rate, rate of multiple births, fecundity and litter size were 81.8 %, 70.3 % , 19.2 %, 0.86 and 1.23 in the short-term group; 89.2 %, 83.8 %, 12.0 %, 1.24 and 1.48 in the medium-term group; and 94.6 % , 91.2 % , 35.3 %, 1.30 and 1.41 in the long-term group, respectively. The duration of sponge treatment had a significant effect on estrous response, lambing rate, fecundity, litter size (P, Bu çalışmanın amacı, üreme mevsimi başlangıcında Kıvırcık koyunlarında gebe kısrak serumu gonadotropin (PMSG) ile progesteronun farklı uygulamalarının etkinliğinin araştırılmasıdır. Araştırmada yaşları 3 - 5, vücut kondisyon puanı 3.5-4.0 arasında değişen ve canlı ağırlıkları ortalama 47.7 kg olan toplam 111 baş koyun kullanılmıştır. Koyunlar rastgele 3 eşit gruba (n=37) ayrılmıştır. Gruplarda yer alan koyunlara FGA (30mg) içeren vaginal süngerler kısa (7 gün), orta (10 gün) ve uzun (14 gün) süreli olarak uygulanmıştır. Tüm gruplarda yer alan koyunlara süngerlerin çıkarıldığı gün 500 IU PMSG kas içi olarak enjekte edilmiştir. Östrus oranı, kuzulama oranı, çoğuz doğum oranı, döl tutma oranı ve yavru verimi kısa süreli grupta sırasıyla % 81.8, %70.3, %19.2, 0.86 ve 1.23; orta süreli grupta % 89.2, %83.8, %12.0, 1.24, 1.48; uzun süreli grupta % 94.6, %91.2, %35.3, 1.30, 1.41 olarak saptanmıştır. Gruplar arasında östrus görülme oranı, kuzulama oranı, döl tutma oranı ve yavru verimi (P

Bu araştırmada, Saanen x Kıl keçisi F1 melezlerinde linear meme özellikleri ile somatik hücre sayısı (SHS) arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırma verileri 2. ve 3. laktasyondaki 47 baş Saanen x Kıl melezi keçiden elde edilmiştir. Subjektif olarak değerlendirilen meme başı yerleşimi, meme derinliği, ayrılma derecesi ve meme bağlantı özellikleri için linear puanlama yapılmış ve sırasıyla bu değerler 6.68, 6.23, 5.30 ve 6.28 olarak tespit edilmiştir. Linear meme özellikleri bakımından meme derinliği ile meme bağlantı derecesi arasında pozitif korelasyon (0.678), ayrılma derecesi arasında ise negatif korelasyon (-0.493) bulunmuştur (P

In this study, detailed morphology and anatomy of four Heptaptera species (H. cilicica (Boiss. &Bal.) Tutin (endemic), H. anisoptera (D.C.) Tutin, H. anatolica (Boiss.) Tutin and H. triquetra (Vent.) Tutin) from Apiaceae family which are naturally grown in Turkey have been investigated for the first time. As a result, morphology and anatomy of the four Heptaptera species have been enlightened and the specifications were supported by photographs. Besides, micromorphological features of mature fruit surfaces of four species are also described, compared and photographed by scanning electron microscope (SEM). In this study, it was determined that morphological and anatomical characteristics of fruits show significant differences that will be helpful for the taxonomical identification of Heptaptera species

Son yirmi yılda kanatlı eti üretimi dünyada ve Türkiye’de çok önemli gelişme göstermiştir. Özellikle son yıllarda tüketicilerin daha kaliteli gıda tüketme isteklerinin artış göstermesiyle, karkas kalitesi önemli bir kriter haline gelmiştir. Bu açıdan, piliç eti üretiminde karkas kusurlarının oluşumunu etkileyen faktörlerin bilinmesi üretimde maksimum karlılığın sağlanması noktasında önem arz etmektedir. Diğer yandan, giderek yaygınlaşan hayvan refahı kavramına yönelik direktifler yetiştirme uygulamalarında buna bağlı değişikliklerin ortaya çıkmasını zorunlu kılmıştır. Etlik piliçlerde refah kavramı çerçevesinde yetiştirme dönemi, kesim öncesi aşamalar (yükleme, sevkiyat, asma, bayıltma gibi) ve kesim esnasında uygulanan işlemler olmak üzere üç farklı dönem ele alınmaktadır. Böylece, hem hayvan refahı iyileştirilmekte, hem de son ürün olan piliç etinin kalitesi korunmaktadır. Bu süreçlerin içerisinde uzun bir süreyi kapsayan yetiştirme döneminde etlik piliçlere sağlanan barındırma yoğunluğu, altlık kalitesi, sıcaklık ve nem gibi kümes içi koşullar ve besleme karkas kalitesinde belirleyici rol oynamaktadır. Bu derlemede, etlik piliçlerde yetiştirme döneminde uygulanması gereken çevresel koşullar ve besleme ile ilgili genel noktalar ve bunların karkas kalitesi üzerine olası etkileri hakkında bilgi verilmiştir

Koyun ve keçi yetiştiricilerinin karlı bir üretim yapabilmeleri için üretim sürecinde artan yabani hayvanların verdiği zararları en aza indirecek yöntemlerin etkili bir şekilde uygulanması gerekmektedir. Ülkelere ve bölgelere göre sıralaması değişmekle birlikte kurt, tilki, yaban köpeği ve domuzu, çakal ve vaşak gibi yaban hayvan populasyonları, sürekli olarak artmaktadır. Bu gerçekler, koyun-keçi yetiştiricilerini bunlardan kaynaklanan sorunlar ile yüz yüze gelmesini kaçınılmaz hale getirmektedir. Koyun-keçileri yabani hayvan tehlikesine karşı korumada anahtar kelime, yabani hayvanların entegre kontrolüdür. Koyun-keçi yetiştiricileri, yabani hayvanların sürülerine verdikleri zararı azaltan ve işletmesi için uygun olan yöntemlerden en azından bir tanesini uygulamalıdır. Aktif ve pasif olarak adlandırılan bu yöntemlerin birlikte ele alınması, sürülerde yabani hayvan zararlarını kontrol etmede olası olumsuzlukları büyük ölçüde azaltacaktır. Ancak yabani hayvanların kontrolü ekonomik, biyolojik ve ahlak etkinliği ile ilgili tartışmalar nedeniyle yakın bir gelecekte çözülecek gibi görünmemektedir. Bu programlar, ancak, koyun-keçi işletmelerinin sürdürülebilirliğini korumak adına kapsamlı tarımsal ve hayvansal destekleme programlarının önemli bir parçası olabilir

Bu araştırmada İmroz ırkı kuzularda doğum ağırlığı için varyans unsurları ve genetik parametrelerin direkt ve anaya bağlı etkiler için farklı modeller ile birey modelinde tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca direkt ve anaya bağlı etkiler arasındaki genetik korelasyon da tahmin edilmiştir. Çalışmada, Marmara Hayvancılık Araştırma Enstitüsünden 1999 ve 2000 yıllarında elde edilen İmroz kuzularının doğum ve pedigri bilgileri kullanılmıştır. Direkt ve anaya bağlı etkiler için varyans unsurları ve genetik parametreler MTDFREML kullanılarak, bireysel hayvan modelinde tahmin edilmiştir. Farklı modeller için direkt kalıtım derecesi 0.00-0.09, anaya bağlı kalıtım derecesi 0.00-0.01 arasında tahmin edilmiştir. Anaya bağlı kalıcı çevresel etki önemsiz bulunmuştur. Direkt ve anaya bağlı etkiler arasındaki genetik korelasyon Model 3 ve 4’te sırasıyla -1.00 ve 1.00 olarak tahmin edilmiştir

Organik hayvancılık son yıllarda özellikle Amerika ve Avrupa’da hayvansal üretim sistemleri içerisinde alternatif hayvancılık yöntemi olarak büyük bir önem kazanmıştır. Organik hayvancılığın en önemli dallarından birini oluşturan organik süt sığırcılığı; yüksek kalitede, sağlıklı, risksiz süt ve süt ürünleri isteğine yönelik, çevre dostu üretim teknikleriyle, kontrollü ve sertifikalı olarak gerçekleştirilen bir üretim yöntemidir ve hayvan refahı ile ilgili asgari koşulların temini organik hayvancılığın temel ön koşulları arasında yer almaktadır. Hayvan refahı ve sağlığını doğrudan etkileyen, barındırma, yetiştirme, besleme, damızlık seçim, yapılan reprodüktif müdahaleler gibi çok sayıda faktör organik süt sığırcılığı üzerinde önemli etkiye sahiptir. Bu derlemede organik süt sığırcılığı işletmelerinde hayvan refahı ve hayvan refahını etkileyen bazı unsurlar incelenmiştir

Durum buğdayı (Triticum durum), makarna üretiminde kullanılan irmiğe öğütülürken ekonomik değeri düşük olan yaklaşık %8 civarında irmikaltı (elekaltı) un elde edilmektedir. Türkiye‘de yıllık 90.000 ton civarında üretilen irmikaltı un için yem sanayi dışında katma değeri yüksek yeni kullanım alanları bulunması gerekmektedir. Çünkü insan gıdası olarak kullanılabilecek bir ürünün hayvan yemi olarak kullanımı da israf kapsamında değerlendirilebilir. İrmikaltı unun gıda olarak kullanımı oldukça sınırlı olup yeni kullanım alanları bulmak için çalışmalar yürütülmektedir. Bu çalışmada İç Anadolu Bölgesinde faaliyet gösteren bir irmik/makarna fabrikasından temin edilen irmikaltı unun kimyasal bileşimi belirlenmiş; protein, yağ, kül ve nişasta harici karbonhidrat (lif) içeriği oldukça yüksek bulunmuştur. Bu sonuç beklenen bir durumdur; çünkü irmikaltı un buğdayın kabuk, embriyo ve kabuğa yakın anatomik bölgelerini yüksek oranda içermektedir. İrmikaltı unun nişasta içeriği %66.7 (km), irmik öğütmede hasar gören nişasta oranı ise %6.2 (irmikaltı un esasına göre, km) olarak ölçülmüştür. İrmikaltı unun protein, yağ, kül ve toplam karbonhidrat içerikleri sırasıyla %14,7; 3,5; 1,72 ve 80,1 (km) olarak tespit edilmiştir. Bu çalışma kapsamında irmikaltı unun ilk kez vital gluten üretiminde kullanımı araştırılmış, irmikaltı un üç farklı yaş öğütme yöntemiyle (hamur-yıkama, hamur-su dispersiyonu ve un-su dispersiyonu) işlenerek sırasıyla %73,1; 71,2 ve 71,0 saflıkta (protein içeriği, Nx5.7, km) ve %69,8; 55,9 ve 48,7 protein randımanında vital gluten üretimi gerçekleştirilmiştir. Üretilen vital glutenlerin ekmeklik kalitelerinin ticari vital gluten ile benzer olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmanın yukarıda sunulan ön verileri, ithalatla karşılanan vital glutenin yurt içinde ekenomik değeri düşük olan irmikaltı undan kısmen düşük randımanla da olsa üretilebileceğini göstermektedir.

u çalışma ile Starking Delicious elmasında başta renklenme olmak üzere meyve kalitesi ve depo ömrü üzerine, hasat öncesi etefon uygulamasının B

The effects of different gas compositions on the fruit quality of Pink Lady apple grown in Eğirdir (Isparta) during controlled atmosphere (CA) storage were investigated. Fruits harvested at optimum stage were stored in three different CA gas combinations (2% O2-2% CO2; 1.5% O2-1% CO2; 3% O2-1% CO2) at 0°C and 8590% relative humidity for 8 months. Weight loss, fruit firmness, fruit skin color, soluble solid content, titratable acidity, respiration rate, ethylene production and physiological disorders and fungal diseases of fruits were determined at the 0th, 4th and 8th months of storage. The results showed that Pink Lady apple variety stored in 1.5% O2-1% CO2 conditions gave the best results in terms of some quality parameters compared to other gas combinations during storage, Çalışmada, Eğirdir koşullarında yetiştirilen Pink Lady elma çeşidinde farklı atmosfer bileşimlerinin kontrollü atmosferde (KA) depolama boyunca meyve kalitesi üzerine etkileri incelenmiştir. Optimum derim zamanında toplanan meyveler 3 farklı atmosfer bileşimine (%2 O2-%2 CO2; %1.5 O2-%1 CO2; %3 O2-%1 CO2) sahip KA'lı depolarda 0°C'de ve %85-90 oransal nem koşullarında 8 ay süreyle muhafaza edilmiştir. Depolama süresince 0, 4 ve 8. aylarda alınan meyve örneklerinde; ağırlık kaybı, meyve kabuk rengi, meyve eti sertliği, suda çözünür kuru madde miktarı, titre edilebilir asitlik, solunum hızı ve etilen üretimi yanında fizyolojik ve patojenik kaynaklı bozulmalarda belirlenmiştir. Çalışma sonucunda %1.5 O2 ve %1 CO2'ye sahip atmosfer bileşiminin diğer bileşimlere göre Pink Lady elma çeşidinin derim sonrası kalitesinin korunması açısından daha başarılı sonuçlar verdiği belirlenmiştir.

Çalışmada, hasat sonrası salisilik asit (SA) uygulamalarının Aprikoz kayısı çeşidinin soğukta depolanma süre ve kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla sert olum döneminde derimiyapılan meyveler farklı dozlarda (0 (kontrol), 1, 2 ve 4 mM) SA (%0.01’lik Tween 20) içeren solüsyona 10 dk süre ile daldırılmıştır Daldırma işlemlerinden sonra kayısılar fazla suyun uzaklaştırılması için 30 dk oda koşullarında bekletilmiştir. Kuruyan kayısılar modifiye atmosfer poşetlerine (MAP) yerleştirilmiş ve 0ºC’de %90±5 oransal nem koşullarında 35 gün süre ile depolanmıştır. Depolama başlangıcında ve 7 gün aralıklarla soğuk muhafazadan çıkarılan meyve örneklerinde ağırlık kaybı, suda çözünür kuru madde miktarı, titre edilebilir asitlik miktarı, meyve eti sertliği, meyve kabuk rengi, solunum hızı, etilen üretim miktarı ve poşet içi gaz bileşimi belirlenmiş ve ayrıca duyusal değerlendirmeler (dış görünüş, tat ve iç kararması) yapılmıştır. Çalışma sonucunda bütün SA uygulamaları kontrol grubuna oranla kalite kaybının azaltılması açısından olumlu sonuçlar vermiştir. Özellikle 2 mM SA uygulamasının ağırlık kaybının azaltılması ve meyve eti sertliğinin korunması bakımından diğer dozlara göre daha başarılı olduğu saptanmıştır., In this study, effects of postharvest salicylic acid (SA) treatments on cold storage life and quality of apricot cv. Aprikoz were investigated. Fruits were harvested at the firm ripe stage optimum harvest time and immersed in different doses (0 (control), 1, 2 and 4 mM) of SA solution (%0.01’lik Tween 20) for 10 minutes. After treatments, fruits were held at room conditions for drying during 30 minutes. Dried fruits were placed in modified atmosphere packages (MAP) and stored for 35 days at 0°C and 90±5 % relative humidity. The weight loss, soluble solids content, titratable acidity, fruit flesh firmness, fruit skin color, respiration rate, ethylene production, gas compound of in package gas composition and sensory score (external appearance, taste and internal browning) were determined at the beginning of the storage and 7- day intervals during the storage period. As a result, all doses of SA gave better results than control groups in terms of some quality parameters. Especially, 2 mM dose of SA was the most effective treatment for decreasing weight loss and maintaining fruits firmness

Oil contents and fatty acids composition of eight walnut types grown in the coast of Van Lake were investigated during the fruit development period. For this purpose, oil contents and fatty acids composition of walnut samples taken from trees by different intervals in three districts around Van Lake (Edremit, Gevaş and Ahlat) were determined. Oil contents of walnuts have increased as kernels develop and reached is maximum at the date of harvest maturity. These increases were statistically significant (P, Çalışmada, Van Gölü kıyısında yetiştirilen sekiz ceviz tipinin meyve gelişme dönemi boyunca yağ içerikleri ve yağ asitleri kompozisyo­nu incelenmiştir. Bu amaçla gelişme periyodu içinde göl etrafındaki üç değişik yöreden (Edremit, Gevaş ve Ahlat) belirli aralıklarla alman ceviz ör­neklerinde yağ oranları ve yağ asitleri kompozisyonu belirlenmiştir. İncelenen tiplerin yağ içerikleri ceviz içleri geliştikçe artmış ve derim zamanın­da maksimum seviyelere çıkmıştır. Yağ içeriklerinde meydana gelen bu artış istatistiksel olarak önemli olmuştur (P

This study was conducted on 20 promising walnut types selected from Bahçesaray (Van) which has a large walnut seedling population. The paper presents chemical composition of these selections kernels. Oil content, ranged from 62.08 to 70.16% and protein content varied between 12.87 and 18.97 %. Moisture and ash values were found as 2.13-3.59% and 0.84-2.12%, respectively. In addition, some important macro and micra nutrient concentrations were determined as follows: Potassium (K) 2960-6320 mg/kg; calcium (Ca) 640-1180 mg/kg; magnesium (Mg) 1020-1680 mg/kg; phosphorus (P) 2660-5390 mg/kg; copper (Cu) 10.00-27.20 mg/kg; manganese (Mn) 18.80-50.60 mg/kg; iron (Fe) 28.0-139.8 mg/kg and zinc (Zn) 19.60-43.60 mg/kg., Bu çalışmada büyük bir ceviz populasyonuna sahip Van ile Bahçesaray İlçesi'nde yapılan seleksiyon çalışması ile ümit var olarak seçilen 20 ceviz tipi üzerinde yürütülmüştür. Makalede, bu ceviz tiplerinin kimyasal bileşimleri sunulmuştur. Yağ oranı %62.08 ile 70.16 ve protein miktarı %12.87 ile 18.97 arasında değişmiştir. Nem ve kül miktarları ise sırası ile %2.13-3.59 ve %0.84-2.12 olarak belirlenmiştir. Bunlara ilaveten önemli bazı makro ve mikro elementleri miktarları ise: potasyum (K) 2960-6320 mg/kg; kalsiyum (Ca) 640-1189 mg/kg; magnezyum (Mg) 1020-1680 mg/kg; fosfor (P) 2660-5390 mg/kg; bakır (Cu) 10.00 - 27.20 mg/kg; manganez (Mn) 18.80-50-60 mg/kg; demir (Fe) 28.0 -139.8 mg/kg ve çinko (Zn) 19.60 - 43.60 mg/kg olarak belirlenmiştir.

Durum buğdayı (Triticum durum), makarna üretiminde kullanılan irmiğe öğütülürken ekonomik değeri düşük olan yaklaşık %8 oranında irmikaltı (elekaltı) un elde edilmektedir. Türkiye'de yıllık 90.000 ton civarında üretilen irmikaltı un için yem sanayi dışında katma değeri yüksek yeni kullanım alanları aranmaktadır. Bu çalışma kapsamında, San-Tez projesi ortağı Komgıda A.Ş. ile birlikte toplamda üç irmik/makarna fabrikasından sağlanan irmikaltı unların katma değeri yüksek vital gluten ve yakıt amaçlı etanol üretimine uygunluğu araştırılmıştır. İrmikaltı unlardan üç farklı yaş öğütme yöntemiyle (Hamur-yıkama, Hamur-su dispersiyonu, Un-su dispersiyonu) vital gluten üretimi denenmiş; bu yöntemlerden Hamur-su ve Un-su dispersiyonu yöntemleriyle kabul edilebilir saflık (%71.2-82.1 protein, Nx5.7, km), verim (%10.1-14.3, km) ve randımanda (%48.7-76.8) vital gluten üretimi gerçekleştirilebilirken, Hamur-yıkama yöntemiyle ancak pratikte karşılığı olmayan tuzlu su kullanımı ve manuel işlemeyle vital gluten üretilebilmiştir. İrmikaltı unlardan üretilen glutenlerin vitaliteleri (kaliteleri) ekmek üretimi başta olmak üzere farklı yöntemlerle test edilmiştir. İrmikaltı unlardan elde edilen vital glutenlerle yaklaşık %2 oranında katkılanan ekmeklik unların hamur yoğurma özellikleri ve ekmeklik kaliteleri, ticari vital glutenle aynı oranda katkılanan una yakın bulunmuştur. Vital gluten üretiminden arta kalan irmikaltı un bileşenleri (nişasta başta olmak üzere şekerler, selüloz ve hemiselülozlar), sırasıyla i) eşzamanlı pişirme (nişastanın çirişlendirilmesi) ve α-amilaz ile dekstrinlere hidroliz ii) eşzamanlı amiloglikozidaz ile şekerlendirme ve maya (Saccharomyces cerevisiae) fermantasyonu işlemlerine tabi tutulmuş; irmikaltı un esasına göre %32.2-33.5 (g/g, km) verim ve %80.5-87.6 randımanla etanol üretimi gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, irmikaltı unda az miktarda (%11.6-13.1, km) bulunan selüloz ve hemiselülozlardan da etanol üretimi gerçekleştirebilmek için selülaz ve hemiselülaz enzimlerinin kullanımı denenmiş, ancak etanol veriminde önemli bir değişim görülmemiştir (P>0.05). Vital gluten ve etanol üretiminden arta kalan yan ürünün kimyasal bileşimi belirlenmiş; yüksek protein (%35-40, Nx5.7, km) ve yağ (%7-8, km) içeriğinden dolayı yem sanayinde kullanılabileceği öngörülmüştür. Bu sonuçlar, irmikaltı unlardan Hamur-yıkama yöntemi hariç Un-su dispersiyonu ve Hamur-su dispersiyonu yöntemleriyle kabul edilebilir saflık, verim, randıman ve kalitede vital gluten ve yakıt etanol üretilebileceğini, böylece irmik fabrikası yan ürünü olan irmikaltı una katma değer kazandırılabileceğini göstermektedir., During milling of durum wheat (Triticum durum) into semolina used for pasta processing, certain amount of clear flour (~8%) with low economic value is obtained. Search has been underway to discover new areas of value-added usage for this by-product, manufactured about 90.000 tons annually in Turkey. Within the scope of this San-Tez supported research, partnered by Komgıda A.Ş., it was aimed at determining the suitability of durum clear flours, collected from three different semolina mills including Komgıda A.Ş., for the production of value-added vital gluten and fuel ethanol. For this purpose, durum clear flours were wet-processed into vital gluten by three wet-milling methods (Dough-washing, Dough-water dispersion, Flour-water dispersion). Vital glutens with acceptable purities (71.2-82.1% protein, Nx5.7, dm), yields (10.1-14.3%, dm) and recoveries (48.7-76.8%) were attained by the Dough-water dispersion and Flour-water dispersion methods. However, vital gluten by the Dough-washing method could only be isolated when salted-water and manual-washing were used, which is of no industrial application. The vitalities (qualities) of the glutens were assessed through breadmaking trials and other quality tests. The dough-mixing and breadmaking qualities of a bread flour fortified with approximately 2% of vital glutens from clear flours were found to be quite similar to the flour fortified at the same level with commercial vital gluten. The remnants of clear flours upon isolation of glutens (primarily starch, but also sugars, cellulose and hemicelluloses) were subjected to sequential processes of i) simultaneous cooking (starch gelatinization) and α-amylase liquefaction ii) simultaneous amyloglucosidase saccharification and yeast (Saccharomyces cerevisiae) fermentation, leading to recspective ethanol yields and recoveries of 32.2-33.5% (g/g, based on clear flour solids) and 80.5-87.6%. Additionally, effects of cellulase and hemicellulase enzymes on the production of further ethanol from the minor flour components of cellulose and hemicelluloses (11.6-13.1%, dm) were investigated; yet, no significant influence (P>0.05) was determined. Furthermore, the chemical composition of clear flour remnants upon vital gluten and ethanol production was determined. Due to high protein (35-40%, dm) and fat contents (7-8%, dm), this fraction was deemed suitable for feed production. In summary, except for the Dough-washing method, vital gluten and fuel ethanol with acceptable purities, yields, recoveries and qualities can be produced by the Dough-water dispersion and Flour-water dispersion methods. It is thus possible to add value to the durum clear flour, a by-product of semolina plants., Bu tez çalışması; Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından San-Tez Programı kapsamında 01387-STZ-2012-1 nolu proje ile desteklenmiştir.

This study was carried out in 1997-1998 at plantation of quince in Yüzüncü Yıl University , Agriculture Faculty , Horticulture Department. This research was conducted to determine of some fruit and tree characteristics of 'Ekmek ' quince . It was observed that the bud burst was in first part of May and the blossom was over the end of May. The harvest time of 'Ekmek' quince was determined as the end of October in Van., Bu çalışma 1997-1998 yıllan arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü Araştırma ve Uygulama Balıçesi 'ndeki ayva plantasyonunda yürütülmüştür. Van' da yetiştirilen 'Ekmek' ayvasının bazı meyve ve ağaç özelliklerinin saptanması amacıyla yapılan araştırmada , Ekmek ayvasının tomurcuklarının Mayıs ayının ilk yansında patladığı ve bu ayın sonuna doğıu çiçeklenmenin tamamlandığı görülmüştür . Van' da Ekmek ayvasının Ekim ayı sonlarına doğru hasada geldiği tesbit edilmiştir.Van ekolojisinde Ekmek ayvasının çeşide özgü özelliklerini gösterdiği ve yetiştiriciliğinin yapılabileceği sonucuna vanlımştır .

Durum wheat (Triticum durum) is primarily used for the production of high-quality pasta products because of its certain superior characteristics. Wheat landraces are locally adapted diverse populations evolved through natural selection and are invaluable genetic resources for breeding programs. The search for new genetic resources all around the world has been underway to develop high-quality durum wheats. The purpose of this study was therefore to determine the pasta quality-associated characteristics of 12 durum wheat landraces (Bağacak, Beyaziye, İskenderiye, Sorgül, Karakılçık, Beyaz Buğday, Ağ Buğdayı, Bintepe, Havrani, Çalıbasan, Hacı Halil, and Akçakale) compared to 2 wellestablished high-quality durum wheat cultivars, Kyle and Zenit. Protein content and quality, pigment content, activities of oxidative enzymes (lipoxygenase, polyphenol oxidase, and peroxidase), kernel size, and endosperm vitreousness were measured as the major quality parameters. The landraces had significant differences (P < 0.05) in their quality characteristics. Of the landraces, Akçakale, Havrani, and Çalıbasan were found to be quite promising for the processing of so-called al dente cooking pasta products, as judged by their elevated protein quantity and gluten quality. With respect to pigment content and oxidative enzymes that are central to the bright yellow color of pasta products, however, the landraces Havrani, Hacı Halil, and Sorgül were found to have great potential. In brief, several landraces have potential for high-quality pasta processing, while a few others can be used for breeding purposes.

WOS:000299647200022 In recent years, pasta-cooking quality has become an important issue in durum wheat breeding. Pasta-cooking quality of durum wheat has been shown to depend mainly on protein content and gluten properties. Gluten is a complex mixture of proteins composed of gliadins and glutenins. A strong correlation exists between certain gamma-gliadin and/or LMW-glutenin proteins and the viscoelastic properties of gluten affecting al dente cooking quality of pasta goods. Of those proteins, gamma-gliadin 45 and LMW-2 glutenin alleles are correlated with proper gluten strength and superior pasta-cooking quality, whereas gamma-gliadin 42 and LMW-1 glutenin tend to provide weak gluten with reduced cooking quality. In this study, DNA and protein markers have been jointly used for the analysis of gamma-gliadin and LMW-glutenin QTLs of Turkish local durum wheat cultivars (landraces) affecting pasta-cooking quality. For that purposes, 13 SSR, one STS and two GAG primers linked to Gli-B1 loci were used. Polymorphic relations of 28 Turkish durum wheat landraces with Canadian durum wheat cultivars of Kyle and Avonlea were determined through PCR reactions. Additionally, gliadin and LMW-glutenin proteins of the landraces were separated using A-PAGE and SDS-PAGE techniques, respectively. Of the 28 durum landraces, 17 were determined carrying gamma-gliadin 45 and LMW-2 glutenin proteins associated with proper gluten strength and superior pasta-cooking quality. Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK)Turkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [1070004, COST-FA-0604] This study was supported by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK; project no. 1070004) within the framework of COST-FA-0604 TritiGen Action.