Search

Een stijgende zeespiegel en hogere rivierafvoeren, veel bewoners van laaggelegen gebieden zien daarin het gevaar van grotere overstromingsrisico’s in de toekomst. Logisch, al hoewel … Volgens deskundigen zal het met de stijging van de zeespiegel en hogere piekafvoeren de komende tientallen jaren nog wel meevallen. Toch zien ook zij overstromingsrisico’s toenemen. Op veel plaatsen in de wereld ligt de oorzaak niet buiten de dijken maar onder onze voeten.

"Steeds weer lees je uitlatingen in de pers als ‘plotseling na een heel lange tijd’, ‘de ernstigste sinds 100 jaar’, etc. Nu is het niet mijn vak om vast te stellen of dit incidenten zijn of dat er sprake is van een trend, maar het is wel opvallend dat er in de afgelopen twee jaar overstromingen zijn geweest in onder meer Engeland, België, Frankrijk, Spanje, Polen, Hongarije, Duitsland, Tsjechië, Slowakije, en heel recent nog in Rusland.” Bovenstaande constatering was voor Ruurd Reitsma de reden om eens goed na te denken of we met de Nederlandse kennis en ervaring die in de afgelopen jaren is opgedaan, andere landen kunnen helpen de governance van overstromingen te versterken om zo de impact van rampen te verkleinen

It is generally assumed that street children are homeless victims. It is also generally assumed that the home is tightly related to the private sphere. In this thesis I illustrate that street-working children in Cusco, Peru, are not homeless and not victims and that home is not confined to the private domain. I do this by analyzing how street-working children make home in both the public and the private spaces and by focusing on the role their actors and places of socialization play in this process.

Tien tips om ondernemers een stap verder te helpen naar meer winst met betere prijzen.

De HanzeLijn Oude Land wordt de verbinding tussen de Randstad en het noorden en noordoosten en andersom. Dit artikel beschrijft wat nodig is en wat gedaan moet worden om de spoorlijn te realiseren

Najaar 2007 kreeg de GGD Regio Nijmegen te maken met de tot dan toe grootste (beschreven) psittacose-uitbraak in Nederland. De 3 patiënten waren op een vogelshow in Weurt geweest

In april 2007 kwam bij de GGD Amstelland de Meerlanden een melding van gastro-enteritisklachten binnen van een familie die 5 dagen daarvoor een familie-etentje had. Van de 32 aanwezigen, waaronder een baby, werden 20 personen na het etentje ziek, 2 van hen zijn direct na het etentje teruggevlogen naar Canada en werden in het vliegtuig ziek. De gastheer had het meeste eten klaargemaakt, de rest werd meegebracht door andere familieleden

Contains fulltext : 32677.pdf (publisher's version ) (Closed access), Leukocyte filtration of the cardiopulmonary bypass (CPB) perfusate after cardiac surgery has evolved as an important technique to prevent effector functions mediated by activated leukocytes. However, little is known about the filtration efficiency. Therefore, an in vitro study was conducted to define the leukocyte removal rate of a transfusion leukocyte-depletion filter, using cell-washed and unwashed whole porcine blood. In addition, the influence of different cell-washing protocols on the elimination rate of blood cells (leukocytes and platelets) was investigated. Fresh, diluted, pooled, heparinized, porcine blood was processed using either a high-flow (HF, n = 5) or quality-wash (QW, n = 5) protocol on a continuous auto-transfusion system, or was left unprocessed (control n=5). Thereafter, all samples were filtered using a transfusion leukocyte-depletion filter. Blood samples for measurement of hematocrit, white blood cell count, including leukocyte differentiation and platelet count, were taken before and after filtration. To compare the experimental groups, the removal rate was presented as the fraction of leukocytes or platelets removed per plasma volume. Cell washing significantly altered the fraction of leukocytes removed per plasma volume when compared to unprocessed blood (2.07 and 2.36 in the HF and QW groups, respectively, versus 1.34 in the control group, p = 0.008 for both). No statistically significant difference in leukocyte removal rate was observed between the different cell-washing protocols. The leukocyte differential count showed that, during all experiments, the neutrophils were removed most efficiently (99.7%). Overall, significantly more platelets were depleted after cell washing compared to the control group (1.47 and 1.60 in the HF and QW groups, respectively, versus 1.12 in the control group, p =0.008 and 0.032, respectively). Furthermore, the amount of blood that could be filtered using a single pass technique did not significantly differ

Item does not contain fulltext, 1 Restored floodplains and backwaters lacking a viable propagule bank, may need flood pulses to facilitate inward dispersal of diaspores. Temporal patterns of hydrochorous plant dispersal are, however, not well known. 2 Diversity and abundance of diaspores dispersed in a water body over 12 months were quantified using a 200 mum net in order to: (i) test for a relationship between discharge and the number of species and diaspores dispersed; (ii) examine the effect of seed buoyancy and seed release period on the length of the dispersal period; and (iii) test whether diaspores of species that disperse during a similar period of the year are characterized by similar dispersal and dormancy traits. 3 A total 359 188 individuals of 174 vascular species developed from 144 samples, with most (90%) from vegetative diaspores and only 10% from seeds. Mean number of species and diaspores varied between months in parallel with discharge levels. Stepwise multiple regression analysis showed that both seed buoyancy and seed release influenced dispersal periods. 4 In general, species that dispersed most diaspores in spring and summer had non-dormant seeds, a shorter seed release period and a shorter seed dispersal period than species whose dormant seeds dispersed in autumn and winter. Vegetative diaspores were dispersed on average over 8 months, indicating their importance to long-distance dispersal. Several species dispersed both generative and vegetative diaspores, often in different seasons. 5 Our results may assist the planning of regenerative processes in riverine wetlands at landscape scales, as dispersal phenology, and discharge rates must be taken into consideration. Vegetative diaspores may be more important than seeds, although the latter may extend the species dispersal period into other seasons. Temporal heterogeneity in diaspore dispersal influences the identity of diaspores reaching restored habitats.

Contains fulltext : 57231.pdf (publisher's version ) (Closed access), We report a cytochrome c oxidase (COX)-deficient patient, clinically affected with Leigh-like disease, with a homozygous mutation in the COX10 start codon. Two-dimensional gel electrophoresis showed a decrease of fully assembled COX without the accumulation of partially assembled COX subcomplexes. Western blot analysis with antibodies directed to COX subunits I, II, and IV showed a decrease of these subunits in this patient compared with control. Overexpression of the COX10 protein in the patient's fibroblasts proved that the detected mutation was indeed the disease cause.

RIVM rapport:De waterkeringen die Nederland beschermen tegen overstroming vanuit de zee of de rivieren zijn nog nooit zo sterk geweest: de kans op overstroming van delen van het land is sinds de watersnoodramp van 1953 sterk verminderd. Toch is Nederland in de afgelopen jaren aanmerkelijk kwetsbaarder geworden voor het gevaar van overstroming: het overstromingsrisico is toegenomen door een sterke toename van de schade bij een eventuele overstroming. De controverse tussen sterkere dijken en een groter risico wordt grotendeels toegeschreven aan een sluipende discrepantie tussen de handhaving van wettelijk voorgeschreven normen gericht op de sterkte van dijken, en de gestaag doorgaande sociale en economische ontwikkeling. De normen zijn grotendeels gebaseerd op inzichten van de periode 1953-1960, kort na de watersnoodramp in zuidwest Nederland. De huidige ruimtelijke verdeling van de financieel-economische waarde van dijkringgebieden sluit niet langer aan bij de ruimtelijke verdeling van normniveaus in de wet. Bovendien lijkt de Nederlander overstromingen door falende dijken niet meer te zien als een natuurverschijnsel dat af en toe kan optreden. Het overstromingsgevaar lijkt te worden beschouwd als een risico vergelijkbaar met extern opgelegde risico's als industriele installaties, luchthavens en treinemplacementen. Vergelijking van het overstromingsgevaar met deze externe risico's laat zien dat de kans op veel dodelijke slachtoffers tengevolge van overstromingen veel groter is dan de kans op veel slachtoffers tengevolge van alle bekende externe risico's bij elkaar. Vergeleken met andere landen (Europa, de VS, Japan) gelden in Nederland al hogere normen voor de waterkeringen, wat ook in overeenstemming is met de hoge kwetsbaarheid van de Nederlandse samenleving (dichtbevolkte en hoogontwikkelde onder zeeniveau gelegen gebieden). Een verdere toename van het overstromingsrisico wordt voorzien, als gevolg van de verdere stijging van de zeespiegel, klimaatwijzigingen en verdere social, Dutch dikes, and risk hikes. A thematic policy evaluation of risks of flooding in the Netherlands. Dams in the Netherlands have never been stronger: the probability of floods from the rivers or the sea has reduced since the large flood in the south-western part of the Netherlands in 1953. Yet the risks of casualties and economic damage have become much greater since. This controversial statement has been largely attributed to a creeping discrepancy between the existent set of design standards for dike strength used for dam assessment and reinforcement programmes in the Netherlands, and a steady social and economic development. These standards, set down in national law, are, to a large extent, based on insights from the years 1953-1960. The present spatial distribution of economic interests of 'dike-rings' is no longer in accordance with the spatial variation of these economic security standards. Besides, it seems like the public no longer considers flooding in the Netherlands to be a natural hazard. Flooding seems to be regarded a risk similar to external risks such as industrial hazards and plane crashes. The risks of casualties due to flooding in the Netherlands are much greater than the known combined external risks. Compared to other countries (in Europe, the USA and Japan), the safety levels of dams in the Netherlands are already much higher, based on the high vulnerability of the population in the Netherlands, with its low-lying areas, dense population and large investments. A further increase in flooding risks is expected due to the rise in sea level, climate change and further economic and social development. Technical solutions no longer form the sole answer to this increase. Up till now focus has been on reducing chances of dike breaches by technical means. Efficient solutions in spatial planning have been overlooked. Solutions here include avoidance strategies of flood-prone areas and the construction of compartment dams to split-up large flood-prone area

De opbloei van de Franjegentiaan wordt gezien als het resultaat van reeds aanwezige planten. Geconcludeerd wordt dat de Franjegentiaan niet verdwenen was bij het Eyserbos maar mogelijk heeft gewacht op betere omstandigheden

Pulloharjapolymeerit ovat makromolekyyleja, joissa on suuri määrä pitkiä joustavia sivuketjuja liitettynä joustavaan polymeeriseen pääketjuun. Tässä työssä esitellään uusi Monte Carlo -malli, joka soveltuu kyseisten molekyylitason rakenteiden konformaatioiden tutkimiseen tasapainotilassa. Simuloinneissa tutkittiin, miten pulloharjapolymeerin suoruutta kuvaava "persistenssipituus" riippuu sivuketjujen steerisistä vuorovaikutuksista, kun oletetaan lämpötilasta riippumaton liuotin. Kysymys on teoreettisesti erityisen mielenkiintoinen, koska viimeaikaiset teoriat ovat ristiriitaisia käsitellessään pulloharjojen nestekiteisyyden mahdollisuutta pääketjun suoristuessa. Suurin tutkittu rakenne koostui 100 yksikön pituisesta pääketjusta ja 50 sivuketjusta, joiden pituus oli 20 yksikköä. Saadut tulokset osoittavat, että pääketju todella jonkin verran suoristuu. Suurimmassakaan tutkitussa rakenteessa ei kuitenkaan todettu riittävää nestekiteisyyteen tarvittavaa suoristumista. Työssä perustellaan, että ei ole todennäköistä havaita nestekiteisyyttä myöskään suuremmissa rakenteissa, jos suoristuminen perustuu yksistään sivuketjujen steerisiin vuorovaikutuksiin. Diplomityössä saadut tulokset on lähetetty julkaistavaksi lehteen Journal of Chemical Physics.