Search

Chrysanten groeien goed in een laag grof rivierzand. In teeltsystemen los van de grond lukt het ook maar daarvan zijn de kosten veel hoger. De praktijk zet in op vervolgonderzoek met zand. Fundamenteel onderzoek vervolgt met teelt op water.

New cultivation systems should be easy to disinfect and not susceptible to pests and diseases. There are, therefore, three system disinfection methods tested. Of these, soil steaming was the quickest, cheapest and most effective in the shallow substraatbed. Soil resetting follows in second place owing to the higher cost and relatively longer treatment time. In the deep soilbeds, soil resetting is most effective. The cost is higher and the treatment time is longer than for soil steaming or culture cooking. Cultural Cooking is difficult to implement in the deep soilbed, but results in a good control of Verticillium in the shallow and the deep beds. An improvement of the level of suppressiveness against trips may be achieved with aid of mulch layer or breeding tanks for predatory mites. Applying the mulch layer improved the establishment of predatory mites. The breeding tanks caused a sharp increase. However, both methods do not lead to fewer trips. For resistance to Pythium is a large pore volume, the capacity of the substrate to carry bacteria and a high acidity (pH> 7) important. The sand that is now used in the shallow substrate bed is conducive for Pythium. The economic analysis shows that for chrysanthemum, freesia and lisianthus, the sand and soil beds may have an acceptable cost up to three percent. Substraatbedden vormen een oplossing voor hoge energie- en arbeidskosten van grondstomen en de emissie van gewasbeschermingsmiddelen en nutriënten naar oppervlaktewater. Nieuwe teeltsystemen moeten gemakkelijk te ontsmetten zijn en niet gevoelig voor ziekten en plagen. Er zijn daarom drie systeemontsmettingsmethoden getoetst op snelheid, kosten en bestrijding van ziekten en plagen; namelijk grondstomen, cultuurkoken en bodemresetten. Hiervan is grondstomen de snelste, de goedkoopste en het meest effectief in het ondiepe substraatbed indien gebruik wordt gemaakt van onderdruk. Bodemresetten volgt op een tweede plaats, ondanks een goede bestrijding, door de hogere kostprijs en de relatief langere behandeltijd. In het diepe grondbed is bodemresetten het meest effectief tegen ziekten en plagen. De kostprijs is echter hoger en de behandeltijd is langer dan grondstomen of cultuurkoken. Cultuurkoken is moeilijk uitvoerbaar in het diepe grondbed, maar resulteert in een goed doding van Verticillium dahliae in zowel het ondiepe zandbed als het diepe grondbed. Een proef met kleurstof laat zien dat een gewasbeschermingsmiddel zich via watergift snel en gelijkmatig door een zandbed kan verspreiden. Bij de optimalisatie van ziekte-, en plaagonderdrukking is gekeken naar weerbaarheid tegen trips door middel van een mulchlaag en kweekbakken. Vestiging van de roofmijt Hypoaspis aculeifer is laag, in zowel veen als zand. Het aanbrengen van de mulchlaag verbetert de vestiging van bodemroofmijten. De kweekbakken zorgden voor een zeer sterke toename in roofmijten in zowel het diepe- als het ondiepe substraatbed. Beide methoden leiden echter nog niet tot minder trips. Voor weerbaarheid tegen Pythium zijn een grootporie volume, de draagkracht van het substraat voor bacteriën en een hoge zuurgraad (pH>7) belangrijk. Het zand dat nu gebruikt wordt in de ondiepe substraatbedden is relatief geleidbaar voor Pythium. De bedrijfseconomische analyse laat zien dat voor chrysant, freesia en lisianthus geldt dat de zand- en grondbedden een acceptabele kostenstijging kunnen hebben tot circa drie procent. In de toekomst kan vervanging van het grondzeil een knelpunt worden.

In het kader van het 'Input-Output' project van WUR tracht men in een experimentele champignonteelt in Wageningen sluitende balansen te generen voor de belangrijkste parameters bij de benutting van compost. Dat levert interessante data op..

Het project Glastuinbouw Waterproof zet in op een gesloten waterkringloop op substraatbedrijven. Onderzoek moet daarvoor nieuwe mogelijkheden creëren en doorontwikkelen. De drie sporen waarlangs dat gestalte krijgt zijn het opheffen van groeiremmingen als aanleiding voor spuien, intensiever hergebruik van drainwater door optimalisatie van de bemesting en tenslotte het zuiveren van lozingswater. Intensiever hergebruik van drainwater kan bedrijven duizenden euro’s per jaar besparen.

Bij de introductie van de eerste substraten kreeg de bemesting veel belangstelling. Daarna bleef de behoefte van de plant aan voedingsstoffen lange tijd onderbelicht. Nu is er sprake van een revival. Verlaging van de emissies is een motor achter de hernieuwde belangstelling. Maar een effectiever gebruik van meststoffen begint ook mee te spelen. Tot nu toe voorzagen de telers het systeem van meststoffen. Nu beginnen ze de voedingsgift op de plant af te stemmen.

The greenhouse horticulture sector is looking for new plant protection methods such as “resilient cultivation”. The means that are used in practice are summarized by composts, microorganisms, extracts and nutrients. Resilient cultivation provides perspective based on the basis of both scientific literature and practical experience of growers. It is not always a given effect, but growers are pleased with additives such as especially within a concept approach which includes a water treatment, and the use of compost or compost tea and seaweed or algae. However, major issues exist such as legal authority, knowledge about optimal conditions, homogeneity in composition and durability and shelf life of products. Application of bacterial and fungal preparations for soil cultivation is mainly an expected value when added to planting material or with supporting materials. Also, the efficacy of agents against diseases and pests is a big question mark, because there are no fast methods to assess their effects. In nature it is usually a stack of mechanisms responsible for a drastic reduction in damage to the plant. In addition, as well with respect to an increased probability that a treatment is decisive, it is advisable to use a concept approach that utilizes different mechanisms. De sector is op zoek naar nieuwe gewasbescherming zoals “weerbaar telen”. De in de praktijk gebruikte middelen kunnen worden samengevat als compost, micro-organismen, organische extracten en meststoffen. Weerbaar telen biedt perspectief op basis van zowel de wetenschappelijke literatuur als praktijkervaringen van telers. Er wordt echter niet altijd een effect gezien. Telers zijn zelf vooral tevreden over een concept aanpak met een waterbehandeling als onderdeel hiervan, en het gebruik van compost of compostthee en wieren of algen. Er zijn echter belangrijke knelpunten, zoals wettelijke toelating, kennis over optimale omstandigheden voor middelen, homogeniteit in samenstelling en houdbaarheid. Van bacterie- en schimmelpreparaten voor de bodemteelten is voornamelijk een meerwaarde te verwachten als ze worden toegediend in de opkweekfase of worden aangebracht met ondersteunend materiaal. Ook is de werkzaamheid van middelen of maatregelen tegen ziekten en plagen een groot vraagteken omdat er geen snelle meetmethoden zijn. In de natuur is meestal een stapeling van mechanismen verantwoordelijk voor een drastische afname van de schade aan de plant. Ook met het oog op het vergroten van de kans dat een behandeling de doorslag geeft is het aan te raden om te kiezen voor een concept benadering met een stapeling van mechanismen.

Many measurements from horticulture and mushroom growing were combined in an experiment at Unifarm in Wageningen. The data gave much information on appropriate measurements, on mass and energy balances and on the efficiency of using the various organic fractions. Compost delivers 2.5 kg.m-2 of carbon and releases 2.7 kg.m-2 carbon in the form of carbon dioxide (1.5 kg.m-2) and harvested mushrooms (1.2 kg.m-2). Water released from the substrate is 53 l.m-2 while the amount ventilated and found in mushrooms is 53 l.m-2. The supply is split into water supplied, loss from compost and digestive water (respectively 37, 12 and 4 l.m-2). The output is ventilation and water in fresh mushrooms (respectively 23 and 30 l.m-2). The energy balance shows a combustion energy of 77 MJ.m-2 for compost digested and 60 MJ.m-2 tyrapped in water vapour. 16 mol.m-2 of minerals disappear from the compost of which 12 mol.m-2 are found back in the mushrooms. The fractions in the organic nutrition are no longer expressed as a fraction of the dry matter as dry matter is changing over time by digestion. Instead data are reported in absolute quantities per square meter of bed. Thus it is shown the amount of hemicellulosis is almost totally digested wheras just 40% of the cellulose is digested. Thus the efficiency of compost use can be increased by adding digestable fractions but not by re use without additions Een groot aantal metingen uit de glastuinbouw zijn toegepast in combinatie met in de champignonteelt bekende metingen. Dit is gerealiseerd in een experiment in een teeltcel van Unifarm te Wageningen. De dataset leverde informatie over de opzet van de metingen, teeltbalansen en de benutting van organsiche voedingsstoffen. Uit de compost komt per vierkante meter 2.5 kg.m-2 koolstof vrij en er wordt 2.7 kg.m-2 koolstof afgevoerd als respectievelijk koolzuurgas (1.5 kg.m-2) en geoogste champignon (1.2 kg.m-2). De aanvoer van water uit de compost bedraagt 53 l.m-2 en de afvoer via ventilatie en champignons is 53 l.m-2. De aanvoer is opgebouwd uit watergift, vochtverlies compost en verbrandingswater (respectievelijk 37, 12 en 4 l.m-2). De afvoer is onderverdeeld in ventilatie-afvoer en afvoer in de champignons (respectievelijk 23 en 30 l.m-2). De energiebalans laat zien dat uit de compost 77 MJ.m-2 vrijkomt en dat 60 MJ.m-2 wordt afgevoerd in waterdamp. De minerale voedingsbalans toont een levering uit compost van 16 mol.m-2 en een afvoer in champignon van 12 mol.m-2. De benutting van de organische stof wordt niet meer zoals gebruikelijk uitgedrukt op (de veranderlijke) hoeveelheid droge stof, maar in absolute hoeveelheid per vierkante meter teeltbed. Zo blijkt dat de benutting van hemicellulose practisch 100% is en de benutting van cellulose 40%. Dit betekend dat de benutting van compost alleen verbeterd kan worden door de te verteren fracties te verhogen, niet door de compost zonder meer te hergebruiken

In this review we describe a number of skin substitutes which are under development for advanced wound healing therapies and for use as animal alternative (in vitro assays). Skin tissue engineering is a multi-disciplinary subject which requires each construct to be specifically designed for its particular future application. We describe our choices made with regards to cell types, dermal matrix, the logistics of production and transport as well as the development of "patient and clinician friendly" protocols for application of novel wound healing therapies. Two skin substitutes have been developed for clinical applications: i) healing of therapy-resisistant chronic wounds and ii) improved scar formation in deep 3rd degree burns. We also describe a number of skin substitutes being developed in compliance with the 3Rs (reduction, refinement and replacement of test animals). One assay is aimed at wide spread implementation as a complete animal replacement and is an assay which may determine the potency of a sensitizing substance. Three other assays are specialized assays aimed at reduction and refinement of the use of test animals. These three assays represent human physiologically relevant wound healing and adverse scar models (hypertrophic and keloid scar). Such assays are aimed at testing novel therapeutics in the future and are considered to be far superior to current animal models since animals do not form adverse scars which are comparable to humans.

This report presents the EuroSDR research project that studied the state-of-the-art of automated generalisation in commercial software in a collaboration between National Mapping Agencies (NMAs), research institutes and vendors. The aims of the study were to learn more about generic and specific map requirements of NMAs, to show possibilities and limitations of commercial generalisation software, and to identify areas for further developments based on latest research advances. The project consisted of three main steps: requirements analysis, testing, and evaluation. The requirement analysis (carried out between Oct 2006 till June 2007) resulted in four representative test cases, formalised and harmonised NMA map specifications for automated generalisation as well as an analysis of the defined specifications that shows the similarities and differences between map specifications of different NMAs. Between June 2007 and Spring 2008 tests were performed by project team members (from NMAs and research institutes) on out-of-the-box versions of four generalisation systems: ArcGIS (ESRI), Change/Push/Typify (University of Hanover), Radius Clarity (1Spatial) and axpand (Axes Systems). At the same time the vendors (except Axes systems) carried out tests with the same test cases with improved and/or customised versions of their systems. The tests resulted in 35 outputs consisting of 700 thematic layers, where it should be noted that the effort for one test was approximately 1 week. The evaluation, carried out between summer 2008 and spring 2009, consisted of an evaluation of meta aspects (based on information recorded by the testers) and of an evaluation of the generalised datasets themselves. The latter evaluation consisted of three parts that completed each other: a) automated constraint-based evaluation, b) evaluation which visually compared different outputs for one test case and c) a qualitative evaluation by cartographic experts. From the project results it can be concluded that all systems offer potentials for automated generalisation. However the results highlighted a few issues that identify areas for further development in both research and commercial systems. Although the results show that for many problems solutions do exist (e.g. building simplification), the algorithms are difficult to parameterise and a direct match between parameters and specifications was often missing. In addition none of the four test cases were fully solved by the out-of-the-box systems. While some problems are close to being solved (generalisation of individual buildings and roads), a few problems are far from being solved. Firstly it is impossible with the tested systems to apply different algorithms and/or parameter values in different contexts. This is either not supported or a measure to detect the appropriate contexts is missing. Another remaining generalisation software problem is operations that concern more than one object (e.g. network typification). Also, the generalisation of the topographic context in an integrated manner with the terrain is not appropriately covered in the tested systems. It should be noted that some of the missing functionalities were fixed in the vendors’ parallel tests (e.g. buildings elimination and displacement algorithms in ArcGIS and Radius Clarity). Although these results may seem disappointing, some final thoughts may help to put the results in the right context. Firstly the project had very high ambitions (i.e. many specifications were defined; the selection of test cases focused on known and complex problems; the ultimate aim of the generalisation process was high quality paper maps). Secondly, the project is well received by vendors to push internal developments. In addition it is not a surprise that out-of-the box versions are not capable of fulfilling NMA requirements, which is also shown by the fact that customised systems are used more satisfactory in practice. Consequently customisation of the systems should be further developed and should be one of the focuses in a future project.

Ooit was het idee dat substraat vrijwel steriel is. Maar het tegendeel is het geval: per gram komen miljoenen, zo niet miljarden organismen voor. Dan kun je daar maar beter je voordeel mee doen. Het bodemleven bevordert de productie, de kwaliteit en beschermt tegen ziekten. Klein probleem: we weten er nog verschrikkelijk weinig van. Mogelijke beïnvloedingsmethoden liggen in het toevoegen van nuttige organismen of het sturen van het hele ecosysteem in het substraat.

Groeiremmingen in roos zijn deels het gevolg van verontreinigingen in het watersysteem. UV-ontsmetting in combinatie met toegevoegde waterstofperoxide zorgt voor een schoner systeem en zichtbaar betere gewasgroei. Voorzichtigheid blijft geboden, want de waterstofperoxide moet uitgewerkt zijn voordat het gietwater de wortels bereikt. Bijsturen is lastig, omdat er geen automatische regeling bestaat. Vooralsnog blijft frequent meten met meetstrookjes noodzakelijk.

Nieuwe teeltsystemen zijn al te vaak geflopt. Daarom heeft WUR Glastuinbouw een aanpak bedacht om de ontwikkeling succsvol te laten verlopen. Die bestaat onder meer uit een aantal basisvoorwaarden waaraan zo'n systeem moet voldoen

WUR Glastuinbouw onderzoekt welke multi-ionensensoren het meest geschikt is voor de glastuinbouw. Hiermee zou een vergaande controle over de nutriënten- en waterhuishouding mogelijk zijn. De sensoren van Capilix en CleanGrow hebben de beste papieren.

Om aan de eisen van de Kaderrichtlijn Water te voldoen moet in de glastuinbouwsector de emissie van nutriënten en gewasbeschermingsmiddelen sterk worden gereduceerd. Overheid en de glastuinbouwsector zijn in GlaMi-verband overeengekomen, dat in 2027 de emissie nagenoeg nul zal zijn. Spuiwater is een belangrijke emissieroute. In de rozenteelt is groeiremming een belangrijke reden om te spuien. Het zuiveren van het recirculatiewater, bovenop de reeds toegepaste waterontsmetting, zou de groeiproblemen kunnen oplossen en de emissie verminderen. Met een aantal biotoetsen is nagegaan of groeiremming kon worden aangetoond in het drainwater van een aantal rozenbedrijven (fase 0). Vervolgens is getest of zuivering van het water met geavanceerde oxidatie, een combinatie van waterstofperoxide (H2O2) en UV, groeiremming kan terugdringen (fase 1). Behandelingen zijn uitgevoerd met verschillende doseringen H2O2 en UV. Tevens is gekeken naar het effect van deze zuiveringsbehandelingen op de afbraak van gewasbeschermingsmiddelen in het drainwater. De resultaten van de uitgevoerde testen op experimenteel niveau waren veelbelovend. Een kosten/baten analyse is uitgevoerd om zicht te krijgen op de bedrijfeconomische haalbaarheid van de aanschaf van de zuiveringsapparatuur (fase 2). Om het zuiveringconcept met H2O2 en UV in de rozenteelt praktijkrijp te maken is een langdurige proef van een jaar op een praktijkbedrijf essentieel (fase 3). Het gaat om inzicht te krijgen in het effect van geavanceerde oxidatie op de lange termijn op het voorkomen van groeiremming en het minimaliseren van lozing. Een proefplan voor deze duurproef is opgesteld. De vragen, die met deze duurproef moeten worden beantwoord zijn: - Is er groeiremming bij niet-lozen? - Zo ja, vermindert H2O2+UV de groeiremming? - Zo ja, vermindert door H2O2+UV de lozing?

Summary Chrysanthemum is an important greenhouse crop in Holland and is still cultivated in soil. To prevent the emission of nutrients and crop protecting agents, an emission:free cropping system should be developed. This experiment was conducted to that purpose. The objectives of this experiment were: (1) to compare the plant growth performance among six closed systems and thereby evaluate the priority of each system; (2) to investigate the impact of some indexes associated with rhizosphere on plant growth and thereby optimize the corresponding system. Six candidate systems were deep soil system (S1), sand bed (S2), peat bed (S3), lily crate (S4), cassette bed (S5) and cassette box system (S6). In S5 and S6, substrate volume, anti root barrier, foil and irrigation regime were varied as factors of possible influence on the rhizosphere. Growing period, above ground growth parameters (including fresh weight, dry weight, plant height and leaf number) and root performance were recorded and used to evaluate plant growth performance. The results showed that the latter four high:tech systems could shorten the growing period by about 12 d in comparison to S1 and S2. After in depth discussion, however, four systems including S1, S2, S3 and S5 were suggested for next round trial. The results also showed fresh weight and dry weight advantage for the S5 system combined with 10 cm height of substrate, an anti:root fabric and a sprinkling irrigation or normal sub irrigation. Plants in S6 showed a lower fresh weight yield and a slightly lower dry weight yield as the amount of water and nutrients supplied was just not enough to meet the plant demands. Consequently for S6, plants grown in substrate wrapped with complete foil gave the best performance as the foil reduced water loss due to evaporation.

De doelstelling van het CocoMix project is het ontwikkelen van een substraat waarin geen veen meer is verwerkt. Positief is dat de markt al behoorlijk in beweging is om veen te vervangen. De markt heeft tot op heden een aantal positieve resultaten behaald met verschillende ‘veenvervangers’ (Blok & Verhagen, 2009). Toch blijkt dat altijd nog een percentage veen nodig is om problemen met wortelgroei in de propagationfase te voorkomen. IntroVation is door de SBIR van het ministerie van LNV in staat gesteld een substraat te ontwikkelen dat voor 100% veenvrij is. Kokos is een substraat met een aantal gunstige eigenschappen. Doordat kokos weinig nutriënten bevat (lage EC-waarde) kan de teler de voedingstoffen goed controleren. Daarnaast heeft kokos een gunstig water en luchthuishoudingen kan het na indroging weer makkelijk vocht opnemen. Kokos mist echter een hechtende eigenschap, dit maakt het moeilijk om zwartveen te vervangen. Bovendien is de pH van kokos te hoog en te instabiel. In deze haalbaarheidsstudie wordt voor beide problemen door een innovatieve oplossing aangedragen. Namelijk een pH additief en een bindmiddel. Ook worden mogelijke ontwikkelpartners (OctoPlus en Evonik) voor de tweede fase en krachtige marktpartijen (Horticoop en Jiffy) voorgesteld.

Purpose – The purpose of this paper is to show how modularity manifests in a service context, more specifically in the provision of care and services to independently living elderly. Design/methodology/approach – Four case studies provide insight into the specification of relevant components and their subsequent assembly into a customized package of care and services. Findings – In all cases, component specification and package construction take place in two phases: partly before and partly during care delivery. Early client involvement allows for a combination of standard components that have a lower level of customization, whereas late client involvement allows for adaptation of these components resulting in a higher level of customization. The paper proposes that modularity theory should distinguish between the creation of modular offerings in care provision versus their creation in goods production, since the findings are the exact reverse of the state‐of‐the art knowledge in manufacturing modularity. Research limitations/implications – The empirical part of this paper is limited to providers of elderly care and services in The Netherlands and is exploratory in nature. However, the newness of care and service modularity justifies the exploratory research approach. Practical implications – This paper offers elderly care organizations in‐depth understanding of their complex and multi‐faceted specification process. The insights help both care and service providers to make well‐considered decisions as to what level of client involvement to allow and the type of modularity to apply. Originality/value – This paper contributes to the emerging literature on service modularity.

De kasgrond glastuinbouw ziet zich geconfronteerd met stijgende kosten en een afname van de hoeveelheid toegelaten gewasbeschermingsmiddelen. Het middelenpakket tegen schadelijke bodemschimmels en aaltjes wordt mogelijk verkleind (Spruit e.a. 2008). Op dit moment is grondstomen nog een optie, maar door de sterk toenemende energie- en arbeidskosten wordt grondstomen steeds duurder. In voorgaande gesprekken met ondernemers en betrokkenen blijkt dat een teeltsysteem dat relatief goedkoop, en gemakkelijk in de praktijk is in te passen, de voorkeur heeft. Doelstelling van dit project is daarom het in kaart brengen van problemen met mogelijke oplossingen ten aanzien van bodemproblematiek in kasgrondteelten.

De snijbloem chrysant is een gewas dat in de grond wordt geteeld met een teeltcyclus van 8-11 weken. Het areaal neemt geleidelijk af van 700 ha in 1990 tot 550 ha in 2006. De overstap van een grondteelt naar een teeltsysteem los van de grond biedt voordelen zoals een betere kwaliteit en hogere productie, minder kosten en de mogelijkheid voor recirculatie van de voedingsstoffen. Een Nederlands glastuinbouwbedrijf, MobyFlowers, is al enige tijd actief met een chrysantenteelt in smalle goten. Er treden echter groeiverschillen op in de lengterichting van de goten en Pythium aantasting leidt tot een uitval van 10% in de zomerperiode. Het huidige teeltsysteem moet dus teelttechnisch worden verbeterd, voor het toepasbaar is op grotere schaal. Het doel van het project is een afname van de Pythium aantasting in het MobyFlowers systeem tot minder dan 2% in de zomermaanden. Het projectdoel is tevens om praktische kennis op te doen over een chrysantenteelt op een eb-vloed systeem zonder problemen met Pythium

De uitstoot van nitraat en fosfaat op het oppervlakte water is in de afgelopen jaren afgenomen maar zal nog verder moeten afnemen. Deze maatschappelijke wens is expliciet gemaakt in de op Europese regels gebouwde Kader Richtlijn Water. Met name de rozenteelt stoot nog veel nitraat uit. Een eenvoudig model laat zien dat een kleine verlaging van het nitraatgehalte in de aanvoer leidt tot een grote verlaging van nitraat in het spuiwater zonder dat de gewasopname gevaarlijk afneemt. De analyse laat echter ook zien dat fluctuaties van nitraat in het drainwater grote gevolgen hebben voor het gehalte in de aanvoer. Er is in dat geval behoefte aan zowel meerdere metingen per dag als aan een goede dempende regeling.

Op basis van proeven is er een concept beoordelingsrichtlijn (BRL) voor het pH buffergedrag van opkweekpotten opgesteld. Onderdeel van het onderzoek is het ontwikkelen van methodieken om pH gedrag in steenwol te meten. De richtlijnen doen vooral dienst om schades tijdens de opkweek te voorkomen

Vanwege emissiebeperking kan het noodzakelijk worden om chrysant op substraat te telen. Wageningen UR Glastuinbouw beproeft vier innovatieve teeltsystemen van verschillende complexiteit en kostenniveaus. Met alle systemen is een meeropbrengst te realiseren, wat ook noodzakelijk is. Geen van de systemen is nu al kostendekkend, maar dat kan veranderen. Vooralsnog lijkt het ondiepe zandbed met eb/vloedsysteem het meest interessant

The Plant-MFC is based on two principle ideas, first the energy provided by sun can be stored into the root system of the plants through photosynthesis and second that bacteria can convert the rhizodeposits from plants into usable electrical energy via the microbial fuel cell. To make the Plant-MFC a viable technique, the efficiency of the processes needs to be optimised. In other studies it has been found that rhizodeposition can be stimulated by nutrient limitation, notably iron and phosphate. The aim of this study is to investigate if limitation of iron and phosphate can improve exudation and the maintain photosynthetic rate of tomato and reed mannagrass plants that are grown under anaerobic root conditions. De Plant-MFC (microbiele brandstofcel) is gebaseerd op twee principes: 1. De energie geleverd door de zon kan worden opgeslagen in het wortelstelsel van planten via fotosynthese en 2. Bacteriën kunnen de in de wortel opgeslagen stoffen omzetten in bruikbare elektrische energie. Om de Plant-MFC tot een bruikbare techniek te maken moet de efficiëntie van de processen geoptimaliseerd. In andere studies is gevonden dat de opslag in het wortelstelsel gestimuleerd wordt door het limiteren van nutrienten, vooral van ijzer en fosfaat. Het doel van deze studie is te onderzoeken of beperking van ijzer en fosfaat de uitscheiding van de depostits kan verhogen terwijl de fotosyntese snelheid onder anaerobe condities behouden blijft

Proeven bij Wageningen UR Glastuinbouw hebben aangetoond dat planten op glasschuim de productie op steenwol evenaren. Glasschuim bevat onder alle groeiomstandigheden 40% lucht en weinig vrij water. Naast een sterk generatieve groei heeft dit ook gevolg voor minder Pythium bij komkommers en minder neusrot bij tomaat

De KIWA Richtlijnen voor minerale wolproducten bevatten normen voor matten en blokken maar geen specifieke eisen voor pluggen. Omdat bij het werken met pluggen bij plantenkwekers een aantal kritische punten bekend zijn, bestond de wens bij de plantenkwekers te komen tot een viertal normen voor pluggen. Een voorstel van Plantum is door WUR Glastuinbouw uitgewerkt. De doelstelling was: 1. Een test voor dichtheid en spreiding van dichtheid tussen pluggen. 2. Een test voor vorm en afmetingen van de zaadkuil. 3. Een test voor de stevigheid van pluggen. 4. Een test voor de gelaagdheid van pluggen. Zes methoden zijn uitgewerkt inclusief afkeurgrenzen (plugvolume, zaadkuildiepte, zaadkuilvolume, centriciteit, indringweerstand en bezinksnelheid). De meting van breuk lost geen praktijkprobleem op en is in overleg niet uitgewerkt. De meting van zaadkuilvolume is mogelijk te ondervangen door de andere metingen.

De plant microbiële brandstofcel of Plant Microbial Fuel Cell (Plant$MFC) is een technologie die het op basis van een nieuw principe mogelijk maakt direct elektriciteit of biofuels aan een plant te onttrekken, zonder dat deze geoogst hoeft te worden (Strik en Helderman, 2004). Levende planten zetten door fotosynthese zonne-energie om in energiehoudende biomassa zoals eiwitten, suikers, zetmeel, cellulose en ligine. Van de netto vastgelegde koolstof wordt doorgaans een fractie van 40 tot 60 % naar de wortels getransporteerd. Van de hoeveelheid koolstof getransporteerd naar het wortelstelsel wordt door planten een fractie van 50 tot 70 % uitgescheiden naar de bodem in oplosbare vorm (exudaten en secreties). Deze exudaten en secreties bestaan onder andere uit suikers, aminozuren, organische zuren en koolhydraten welke gemakkelijk door micro-organismen kunnen worden omgezet. De uitgescheiden organische stof kan deels door natuurlijk voorkomende micro-organismen worden omzet in electriciteit. Als deze electriciteit in de een of ander vorm wordt opgevangen en benut is sprake van een MFC. In een MFC is het zaak het aandeel en de activiteit van de electriciteit producerende micro-organismen hoog te maken en te houden

In dit werkdocument worden de resultaten besproken van een casestudy die onderdeel is van het project GeO3 - Omgaan met onzekerheid binnen Ruimtelijke Ordening. De directie Platteland van het ministerie van LNV heeft bij het publiceren van het meerjarenprogramma van Agenda Vitaal Platteland geen digitale viewer gepubliceerd omdat men bang was voor verkeerde interpretatie van de digitale kaarten. In dit project is gekeken naar methoden en cartografische oplossingen om voortaan zonder angst voor misinterpretaties digitale nationale beleidskaarten te kunnen verspreiden. De oplossing is gezocht in het opstellen van een handreiking, zodat kaarten ook daadwerkelijk weergeven wat er bedoeld is door de maker.

Materialen als steenwol en perliet hebben in waterige oplossingen een licht pH verhogend effect. Omdat jonge planten in substraatpotten bij plantenkwekers weinig water opnemen, en de potten tussen de watergeefbeurten in nat blijven, kan de pH in de opkweekfase niet goed gestuurd worden. Het is voor plantenkwekers en substraatleveranciers moeilijk afspraken te maken over welke pH stijging door het substraat nog aanvaardbaar is. Daarom is besloten gezamenlijk een meetmethode te laten ontwikkelen en tegelijk in de praktijk vast te stellen bij welke pH waarden problemen met het telen van planten te verwachten zijn.