Search

&nbsp

Gastrointestinal sistem (GİS) kaynaklı duplikasyon kisti, nadir görülen konjenital lezyonlardır. Gastrointestinal sistemin anormal kanalizasyonu sonucu oluşurlar. GİS boyunca herhangi bir yerde görülebilirler, fakat en sık sağ posterior mediastene yerleşirler. Tesadüfen çekilen PA akciğer grafisinde patoloji saptanan bayan hasta kliniğimize 20 yaşındaki yönlendirildi. Sağda ekstrapulmoner yerleşimli paravertebral bölgede, azygoözefageal resese uzanan kistik yapıdaki lezyon sağ torakotomi ile çıkarıldı. Histopatolojik tanısı özofagus duplikasyon kisti olarak raporlandı. Eşlik eden başka bir patoloji mevcut değildi. Bu çalışmada paravertebral yerleşimli kistik lezyonların ayırıcı tanısının yapılabilmesi ve literatür bilgileri eşliğinde duplikasyon kistinin değerlendirilmesi amaçlandı., Duplication cysts originated from gastrointestinal tract are congenital rare disorders. They occurs due to abnormal canalisation of gastrointestinal tract. However duplication cysts may seen in any localisation of the tract but they locate mostly on right posterior mediastinum. Twenty-year old woman was directed to our clinic when an abnormality was detected on incidentally performed chest X-ray. A cystic lesion was resected which was located on extrapulmonary right paravertebral region and lied through azygoesophageal recess by thoracotomy. Histopathologic examination revealed esophageal duplication cyst. There was no co-existing disease. We aimed to make differential diagnosis of paravertebral cystic lesions and to review the duplication cyst in the light of literature data.

Fibröz displazi kemiğin mezenkimal kökenli, normal kemiğin yapıca zayıf fibröz ve osseöz doku ile yer değiştirmesi sonucu oluşan lokalize iyi huylu gelişimsel bir ano-malisidir. Etiyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Üç formu tanımlanmıştır, mo-nostotik fibröz displazi en çok görülen form olup olguların %70’ ini oluşturur, ço-ğunlukla ergenlik döneminde görülür ve kemik büyümesinin durması ile sakinleşir. Endokrin hastalıklarla birliktelik gösteren çok odaklı fibröz displazi en az görülen form olup olguların % 3-5’inin oluşturur. Kliniğimizde kemik gelişimini tamamla-mış, göğüs ağrısı şikayetleri ile başvuran ve izole tek kotta monostotik fibröz disp-lazi tanısı konulan, tanı ve tedavi amaçlı cerrahi olarak enbloc kot rezeksiyonu uy-gulanan iki hastayı literatür bilgileri eşliğinde sunmayı amaçladık., Fibrous dysplasia is an a developmental benign anomaly of the bone which originates mesenchymal cells. It has an unknown origin. Three types were defined. Monostotic fibrous dysplasia is the most frequent form approximately 70% of all cases. It’s seen in adoscelent ages and calms down when the bone growth ends. Multifocal fibrous dysplasia which is seen with endocrine diseases are about of 3-5% of all cases. In this study we aimed to present two cases of monostotic fibrous dysplasia after completion bone growth. We performed enbloc resection of the rib for the purpose of diagnosis and treatment.

Multinodüler guatr nedeniyle opere olacak üst dudaktan sert ve yumuşak damağa uzanan hemanjiyomu ve sol mandibular kitlesi olan bir hastada, zor entübasyonda alternatif bir yaklaşım olarak gum elastik buji (GEB) kullanımı sunuldu. Hasta, dikkatli bir preoperatif değerlendirme sonucu zor entübasyon olarak değerlendirildi. Başarısız bir entübasyon denemesinden sonra trakea halkaları hissedilerek gum elastik buji itildi. Sonrasında da entübasyon tüpü trakeaya kolaylıkla yerleştirildi. Orofasiyal hemanjiyom gibi konjenital anomaliye bağlı zor entübasyon durumlarında gum elastik buji başarılı bir şekilde kullanılabilir. We report an alternative approach to intubation which a gum elastic bougie (GEB) is used to facilitate an anticipated difficult endotracheal intubation in a patient undergoing thyroidectomy due to nodular goitre in a patient with hemangioma of upper lip lying to hard and soft palate and left mandibular mass. It was considered as difficult intubation after a careful preoperative evaluation. GEB was inserted through to the trachea with palpations tracheal cartilages after an unsuccessful try of intubation. Hereby intubation tube was easily placed to trachea. GEB can be used effectively in difficult intubation due to congenital anomalies like orofacial hemangioma.

Günümüzde, ekonomik ve çevreci oluşundan dolayı deniz ticaretine olan ilgi gün geçtikçe artmaktadır. Temel amacı ticaret ve para kazanmak üzerine kurulu olan ticari denizcilik, geminin ve personelin güvenliğini zaman zaman arka plana atabilmektedir.Denizde can ve mal güvenliğini, deniz kirliliğini, personel standartlarını önemsemeyen veya buna uygun politika üretemeyen ülkelerin bayrağını taşıyan gemilerin denizlerde serbestçe dolaşmasını engellemek ve standart altı gemilere yaptırımlar getirmek amacıyla IMO'nun teşvikiyle, bölgesel anlaşmalar, Memorandumlar kurulmuştur. Kurulan Memorandumlara üye ülkeler, limanlarına gelen, yabancı ülkelere ait gemilere Liman Devleti Denetimi uygularken, kendi bayrağını taşıyan gemilere ise Bayrak Devleti Denetimi uygulamaları yapmaktadır.Yapılan denetimlerle gemilerin uluslararası anlaşmalara uygun olup olmadıkları denetlenmekte ve uygun olmayanlara geminin seferden alıkonulması neticesini doğuran tutuklanma yaptırımı da dahil olmak üzere çeşitli yaptırımlar uygulanmaktadır.Bu çalışmada, Türk Bayraklı gemilerin, Paris, Akdeniz ve Karadeniz Memorandumlarında gerçekleşen Liman Devleti Denetimi sonucundaki tutuklanmalarının sebepleri araştırılmıştır.Öncelikle 2005-2008 yıllarında tutuklanan Türk Bayraklı gemilerin tüm eksiklikleri tespit edilmiş ve tespit edilen eksiklikler 19 başlık altında incelenmiştir. Her üç Memorandumun denetimlerinde, hangi konularda yoğun olarak denetim yaptıkları tespit edilmiştir. Türk bayraklı gemilerin yangın emniyeti ve önlemleri, can kurtarma araçları ile MARPOL konularında zayıf olduğu ve tutuklanmaların bu konularda yoğun olduğu belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Liman Devleti Denetimi, Bayrak Devleti Denetimi, Paris Memorandumu, Akdeniz Memorandumu, Karadeniz Memorandumu Analysis of Turkish Flagged Ships Detained at Paris, Mediterranean, and Blacksea MemorandumsIn today?s world, the interest on sea trade is gradually increasing due to its being economical/inexpensive and nature friendly. In merchant shipping, which actually is based on purpose of trading and earning money, the ships? and the staffs? security might occasionally be subordinated.Memorandums aiming to retain the ships flying flags of the countries which do not pay attention to safety of life at sea, personnel standards or are not able to produce according policies, to sail freely and bring in enforcements to sub-standard ships, has been founded with regional agreements and IMO?s instigation.Member States/Countries of the Memorandum founded applies Flag State Control (FSC) to the ships carrying their flags while applying Port State Control (PSC) to ships belonging to foreign countries/states, those visiting their ports.The foundation controls whether the ships are in line with international conventions and applies several enforcements including that causing penalty of detaining the ships from sailing/voyage applicable to those which are not appropriate.In this study, detaining of Turkish flagged ships took place at Paris, Mediterranean and Black Sea Memorandums as a result of Port State Control , as been investigated.First of all, all deficiencies of those Turkish flagged ships were detained has been detected and those deficiencies has been analyzed under 19 topics. What issues were more intensely inspected by each 3 Memorandums, has been defined. The Turkish flagged ships? weaknesses in fire safety, life saving equipments and in MARPOL practices have been identified and detainment under these matters noticed.Key Words: Port State Control, Flag State Implementations, PSC, FSC, Paris MoU, Mediterranean MoU, Black Sea MoU 98

Küçük Hücreli Dışı Akciğer kanseri kansere bağlı ölümlerin önde gelen sebeplerindendir. İleri evre KHDAK'nde platin içeren kombine kemoterapi rejimleri standart tedaviler olup, sisplatin ve gemsitabin kombinasyonu en yaygın rejimlerdendir. Genellikle bu kombinasyon tedavisindeki sisplatin dozu tek günde 75-100 mg/m2 `dir. Bu dozlarda toksisite çok sık görülmekte, bu toksisite hastanın yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyebilmekte ve ek morbiditeye neden olarak, ilaç dozunda redüksiyonu ile veya tedavinin sonlandırılmasıyla sonuçlanabilmektedir. Bu dozlarda sisplatinin serum Mg, Ca ve K bozukluklarına yol açabilmektedir. Bu çalışmada, bölünmüş doz sisplatin ve gemsitabin kombinasyonu tedavisi alan ileri evre KHDAK hastalarda, serum elektrolit bozukluk sıklığını ve bunun klinik öneminin olup olmadığını gösterilmek istendi. Ayrıca, tedavi etkinliği ve yan etkilerini de değerlendirdik.Çalışmamıza daha önce kemoterapi almamış, kemik metastazı, renal yetmezliği, elektrolit bozukluklarına sebep olabilecek başka kronik hastalığı, bisfosfanat gibi ilaç kullanım öyküsü olmayan ve önceden kemoterapi tedavileri planlanmış ileri evre KHDAK'li hastalar bilgilendirilerek alınmıştır. Her kür öncesi rutin yapılan laboratuvar incelemeleri ve hastalara elektrolit bozukluklarının neden olabileceği semptomlara yönelik anket yapıldı. Anket sonuçları laboratuvar sonuçları ile ilişkilendirildi. Kemoterapi rejimi olarak, sisplatin 35 mg/m2, 1. ve 8. günler, gemsitabin 1000 mg/m2, 1. ve 8 günlerde i.v. 21 günde bir, olarak uygulaması planlanmış hastalar değerlendirilmeye alınmıştır.Çalışmaya alınan 29 hastadan, farklı tedavileri nedeniyle 4 hasta hariç tutulduktan sonra, 25 hasta değerlendirilmiştir. Kadın/erkek oranı 4/21, ortanca yaş: 58 (40-75) yıl, performans durumu (ECOG ) 1/2: 19/6 ve uygulanan kemoterapi sayısı toplam 89 kür; ortanca 3 kürdür (aralık: 2-6). Toksisite NCI `ye göre, yanıt ise WHO kriterlerine göre yapılmıştır. Yedi hastada (%28) labartuvar hipomagnezemi ve 6 hastada (%24) hipokalsemi saptandı. İlerleyen kürler ile birlikte serum magnezyum düzeyinde azalma devam etti ancak bu azalma anlamlı değildi (p=0,157). Üçüncü kür sonrasında, hastaların %40'ında serum magnezyum düzeylerinin bazal değerlere göre %15 ve üzeri azaldığı, %12'sinde serum kalsiyum düzeylerinin %10 ve üzeri azaldığı ve %12 hastada ise serum potasyum düzeylerinin % 15 ve üzeri azaldığı saptandı. Elektrolit dengesizliğine bağlı gelişebilecek klinik semptom ve fizik muayene bulguları değerlendirildiğinde, elektrolit bozukluklarının klinik semptom ve bulgularla herhangi bir ilişkisi gösterilemedi.Tedaviye cevapta, kısmi remisyon oranı %28, minimal remisyon oranı %12, olarak saptandı. Genel sağkalım ortanca 10 ay (aralık 5-21 ay) ve progresyonsuz sağkalım ortanca 7 ay (aralık 5-14 ay) olarak bulundu. Myelotoksiste en fazla grade 2 düzeyinde olduğu saptandı. Grade 3-4 bulantı-kusma oranı % 8 idi.Hasta sayısı az olmakla birlikte, bölünmüş doz sisplatin ve gemsitabin tedavi kombinasyonunun ciddi elektrolit bozukluklarına yol açmadığı görülmüştür. Bu hipotezimizin doğrulanması için, prospektif, çok hasta içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: ileri evre KHDAK, bölünmüş doz sisplatin, elektrolit dengesizliği Non-small lung cancer (NSCLC) is a leading casue of mortality from cancer. Platin-containing combinations are standart regimens for advanced NSCLC and one of the most commonly used combination consists of cisplatin and gemcitabine. Cisplatin dose in this regimen is usually given as 75-100 mg/m2 in the first day of the chemotherapy cycle. Cisplatin toxicity is commonly seen in these doses which adversely effects the life quality of the patients by additional morbidity. and sometimes dose reduction and even cessation of the chemotherapy may be required. Cisplatin in this dose range may result in serum Mg, Ca, and K level changes. This study planned to explore the effects of divided doses of cisplatin and gemcitabine combination in patients with advanced NSCLC patients serum electrolyte levels and clinical significance of these electrolyte abnormalities. The response rates and other adverse effects are also evaluated.Chemotherapy planned advanced non-small lung cancer patients without any condition which may have effects on electrolyte levels, including bone metastasis, renal insufficiency and biphosphonate use, and accepted participation are included in the study. Informed consent is obtained after the decision on chemotherapy plan. Routine serum electrolyte level measuremets and a query about symptoms which may be related to electrolyte abnormalities are collected at baseline (before first cycle) and then before every cycle.Total 29 patients have given informed consent for the study. Four patients received different chemotherapies and excluded from the study. Twenty-five patients who received chemotherapy combination consisting of cisplatin 35 mg/m2, on day 1 and 8 and gemcitabine 1000 mg/m2, on day 1and day 8, every 21 days are evaluated. Female/male ratio was 4/21 (16%/84%), medain age of the patients was 58 (40-75) years, performance statıus (ECOG 1/2) were 19/6 (76%/24%). The total number of the administered chemoterapy cycles was 89, median cycle number was 3 cycles per patient (range: 2-6). Toxicities and responses are evaluated according to NCI and WHO criteria, respectively.There were hypomagnesemia in 7 (28%) and hypocalcemia in 6 (24%) patients in laboratory evaluation. Further decreases are seen in serum magnesium levels during futher cycles, but this decreases were not significant (p=0.157). After 3 cycles, serum magnesium levels are decreased 10% or more (compared to baseline values) in 40% of the patients. Serum calcium levels are decreased 15% or more in 12% of the patients and serum potassium levels are decreased 15% or more in 12% of the patients. There were no sypmptoms and physical examination findings attributable to electrolyte abnormalities.Partial response and minimal response rates were 28% and 12%, respectively. Median overall survival was 10 (range: 5-21) months and median progression free survival was 7 (range: 5-14) months. No grade 3 or grade 4 mylotoxicity was seen and grade 3 or grade 4 nausea/vomiting rate was 8%.Our findings suggest that the combination of divided doses of cisplatin and gemcitabin do not cause serious electrolyte abnormalities, although the number of the patients is low. Prospective, controlled studies with higher number of patients are needed to confirm this finding.Keywords: Advanced non-small cell lung cancer, divided dose cisplatin, electrolyte abnormality 65

WOS: 000273504200003 In this research, experimental samples were prepared using Scots pine (Pinus sylvestris L.), Eastern beech (Fagus orientalis L.) and oak (Quercus petraea L.) with moisture content of 8, 12 and 15% and were coated with cellulosic (nitrocellulose), two-part polyurethane (urethanealkyd), and waterborne (self-crosslinked polyurethane) varnishes in order to determine the effect of wood moisture content on adhesion. According to research results, it was found that the difference in moisture content had substantial effect on the adhesion of varnishes, applied on the wood surfaces. The highest adhesion was obtained from two-part polyurethane varnish, applied on oak specimens with a moisture content of 8%.

Amaç: Bu çalışmanın amacı direkt yapıştırma sırasında Andrews'un önerdiği klinik kronun orta noktası hedef alındığında yapılan dikey yön hatalarını bulmak ve en çok hangi dişte hata yapıldığını belirlemektir. Birey ve Yöntem: İlk ölçümler kliniğimizde straight wire teknik ile tedavi edilen ve tamamen sürmüş dişlere sahip 30 hastanın başlangıç modellerinde yapıldı. Model üzerinde her bir dişin okluzogingival klinik kron boyu ölçülüp bu değerin yarısı hesaplandı. Daha sonra klinikte aynı hastaların braketlerinin yatay slotunun insizalveya okluzal kenarlara uzaklığı ağız içerisinde dijital bir kumpas kullanılarak ölçüldü. Model üzerinde ve ağız içerisinde elde edilen veriler SPSS istatistik programında eşleştirilmiş t-testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Sonuçlar incelendiğinde üst sağ ve sol orta kesici ve alt sol küçük azılar ve alt sağ 1. küçük azı (p001), üst sağyan kesici ve üst sol 1.küçük azı (p0,5) dişlerin braket konumları ile klinik kronlarının yarısı arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar olduğu gözlendi. Sonuç: Özellikle kron boyu büyük olan üst orta kesici dişler ve bukkal yüzeylerinin direkt olarak görülmesi güç olan küçük azı dişlerinde dikey hataları elimine edebilmek için braketler dikey olarak konumlandırılmalarını sağlayan bir rehber alet yardımı ile yerleştirilmelidir. Aim: The aim of this study was to investigate the vertical errors made during the direct bonding when the midpoint of the clinical crown was used as a reference point as Andrews recommended. Subjects and Methods: The occluso-gingival crown heights of all teeth were measured on the study models and the figures were divided in half. Then, the distances from the occlusal or incisal edges to the horizontal slots of the brackets on the same patients were measured by using digital calipers. The figures which were obtained from the model and intra oral measurements were analyzed using paired sample t-teston the SPSS statistic program. Results: There were statistically significant differences between the bracket position and the half of the clinical crowns of the upper left and right central, lower left both premolars and lower right first premolar (p

Son senelerde akım taşıyıcılar ve akım taşıyıcı tabanlı aktif elemanlara olan ilgigiderek artmaktadır. Bu ilgi alan aktif elemanların genellikle amplifilatörler, empedansçeviriciler, jiratörler, osilatörler ve özellikle işaret işleme devreleri gibi çeşitli analogelektronik devrelerdeki uygulamaları dahi kullanımına yol açmıştır.Bu tezde, ikinci dereceden çok-girişli tek-çıkışlı gerilim-modlu filtrelerin deneyselgerçeklemesi ve gerilim-modlu ve akım-modlu ikinci dereceden çok fonksiyonlu filtredevrelerinin akım taşıyıcılarla tasarımı ele alınmıştır. CCII kullanarak üç adet ikincidereceden çok-girişli tek-çıkışlı gerilim-modlu filtre devresi ve DO-CCCII kullanarakbir adet ikinci dereceden çok fonksiyonlu akım-modlu filtre devresi sunulmuştur.Çok girişli-tek çıkışlı filtrelerin ve çok işlevli filtrelerin transfer fonksiyonları idealve ideal olamayan durumlarda analiz edilmiştir. Tüm Gerilim-modlu filtreler hemdeneysel olarak hem de PSPICE simulasyon programıyla gerçeklenmiştir. Diğertaraftan Akım-modlu filtre yalnızca PSPICE devre simulasyon programı kullanılarakgerçeklenmiştir. Current conveyors and current conveyor based active elements are having a bigattention lately. This attention let them to be used in the applications in various designsof analog electronics like amplifiers, filters, impedance converters, gyrators, oscillatorsor more generally signal processing circuits.In this thesis, we have focused on the experimental verification of voltage modesecond order multiple input single output (MISO) filters and design of both voltagemodeand current-mode second-order filters using current conveyors. We havepresented three voltage-mode MISO second-order filters using CCIIs and one currentmodemultifunctional second-order filter using DO-CCCII.The MISO filters and multifunction filter transfer functions are analyzed forboth ideal and non-ideal cases. The validity of the voltage mode filters has been verifiedboth experimentally and through PSPICE simulations. On the other hand, the validityof the current mode filter has been verified only through PSPICE simulation. 100

Maksiller kaninler bütün dişler içinde en uzun gelişim periyoduna, en derin gelişim bölgesine ve en zor sürme yoluna sahip dişlerdir. Üçüncü molarlardan sonra en sık gömülü kalan dişler olup sürmeleri sırasında cerrahi ekspozisyon ve ortodontik yönlendirmeye sıklıkla ihtiyaç duyarlar. Maksiller kaninlerin gömülü kalma oranı kızlarda (%1,17) erkeklerden (%0,51) daha fazladır. Maksiller kaninlerin gömülü kalma sıklığı mandibuler kaninlerden önemli Ölçüde daha yüksektir. Gömülü maksiller kaninler labialden daha çok palatinal yerleşimli olup hastaların %7'inde çift taraflı gömüklük mevcuttur. Daimi maksiller kaninlerin ektopik erüpsiyonu ve gömülü kalması sıklıkla karşılaşılan klinik problemlerden biridir. Bu problemin teşhis ve tedavisi uzmanlığın yanında pratisyen hekim, pedodontisi, periodontolog, oral cerrah ve ortodontist arasında iyi bir kooperasyon gerektirir. Geçen on yıl boyunca bu problemin tedavisi için birçok metot sunulmuştur. Bu vaka raporu gömülü kaninlere sahip iki vakada farklı tedavi teknikleri kullanılarak yapılan ortodontik tedavi yaklaşımlarını tartışmaktadır. Maxillary canines have the longest period of development, the deepest area of development, and the most difficult path of eruption of all the teeth. Other than the third molars, the maxillary canines are the most likely to remain unerupted or impacted. They are also the teeth that most commonly require surgical exposure and orthodontic guidance during eruption. Maxillary canine impactions are more common in females (1,17%) than in males (0,51%). The frequency of maxillary canine impaction is significantly higher than that of mandibular canines. Impacted maxillary canines are also situated palatally more frequently than labially. 7% of the patients with impacted maxillary canines have bilateral impactions. The ectopic eruption and impaction of maxillary permanent canines is a frequently encountered clinical problem. The diagnosis and treatment of this problem usually requires the expertise and cooperation of the general practitioner, the pediatric dentist, the oral surgeon and the periodontist, as well as the orthodontist. During the last decade different ways for treatment of this problem have been suggested. This case report discusses the orthodontic treatment approaches for the management of impacted canines using different techniques in two impacted canine cases.

ÖZET Bu çalışmada prostat spesifik antijeninin duyarlılık ve özgüllüğünün arttırılması ve gereksiz biyopsilerden kaçabilmek amacıyla serbest prostat spesifik antijen yüzdesinin prostat spesifik antijeniyle birlikte prostat kanseri taramasında prostat spesifik antijeni ile serbest prostat spesifik antijen yüzdesi arasında fark olup olmadığım araştırdık. Çalışmaya Ocak 2000-Ocak 2005 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp fakültesi Üroloji Anabilim Dalı'nda prostat spesifik antijen değerleri 4 ng/mFnin üzerinde olan ve prostat iğne biopsisi yapılan 93 hastayı çalışmamıza dahil ettik. Çalışmaya dahil edilen hastalar prostat spesifik antijen 10 ng/ml olarak iki gruba bölünmüştür. Prostat spesifik antijen 10 ng/ml olan grupta toplam 49 hasta vardı ve bunların da 21 'i prostat kanseri tanısı almıştı. Hastaların % 90 gibi çok büyük çoğunluğu 60 yaş üzerinde başvurmuştur. Bu veriler hastaların büyük çoğunluğunun prostat kanseri tarama testi için başvurmadığı ya da ürolojiyi ilgilendiren bir şikayeti olmadan prostat tarama testi yaptırmadığı ya da sosyoekonomik nedenlerden dolayı çok geç başvurduğunu göstermektedir. Biyopsisi negatif gelen hastaların prostat spesifik antijen yüksekliğinin çoğunu benign prostat hastalıkları ( Benign prostat hiperplazisi, kronik prostatit ve benign prostat hiperplazisi + kronik prostatit)'nı oluşturmaktadır. Bu olguların 40'ı kronik prostatit tanısı almıştır. 47Prostat spesifik antijeni yüksek olgularda prostat adenokarsinomu ve kronik prostatit ayırıcı tanısının geliştirilmesine gereksinim olduğu kanısındayız. Bu bilgiler ışığında prostat spesifik antijeninin prostat kanseri taramasında mükemmel olmasa da yeterli olabileceğini ancak gereksiz biopsilerden kaçınabilmek için serbest prostat spesifik antijen yüzdesininde çok dikkatli bir şekilde kullanılabileceğini ancak tek başına bir tarama parametresi olarak kullanılamayacağı, prostatın benign hastalıklarının dikkatle değerlendirilmesinin de gerektiği görüşündeyiz. Anahtar Kelimeler: Prostat, kanser, prostat spesifik antijen 48 INVESTIGATION OF SPECIFICITY AND SENSITIVITY OF PERCENTAGE OF FREE PROSTATE SPECIFIC ANTIGEN IN PROSTATE CANCER SUMMARY Prostate cancer is the 4th common cancer of all around the world. Serum prostate specific antigen level is an important criteria to early diagnose this widespread cancer. There are still some on going investigations and new strategies to reduce false positive test results of the test, aiming to increase specificity and predictive value and to decrease useless biopsies and cancer morbidity so that cost effectivity is obtained. The percentage of the free prostate specific antigen is one of the tests developed for the spesific diagnosis of prostate cancer. In this study we have tried to investigate to use free prostate specific antigen levels together with total prostate specific antigen levels to increase specificity and sensitivity and to decrease useless prostate biopsy rates. 93 prostate biopsies were performed and patients with prostate specific antigen levels above 4 ng/ml participated in this study. These participants are patients followed-up at Urology Department between Jan 2000-Jan 2005. Study group was divided into 2 as PSA levels above 10 ng/ml and below 10 ng/ml. There were 44 patients with prostate specific antigen level below 10 ng/ml and 9 of them are prostate cancer. There were 49 patients with prostate specific antigen levels above 10 ng/ml and 21 of them had prostate cancer. %90 of the patients was over 60 years of age. This shows that most of the patients have not come to hospital for prostate cancer screening tests or they have not come to hospital 49due to socioeconomical reasons. Moreover, patients do not come to urology clinics for prostate screening tests if they do not have any urologic complaints. %64 of patients with high prostate specific antigen levels but benign patology have Benign proatate hyperplazi, chronic prostatitis or chronic prostatitis plus benign prostate hyperplazi. This is why percentage of prostate specific antigen level has low sensitivity and specificity in our study. As a conclusion we believe that prostate specific antigen level is enough but not perfect to diagnose prostate cancer. Free prostate specific antigen level alone is not enough to diagnose cancer but very useful to prevent unnecessary prostate biopsies. Key Words: prostate, carcinoma, prostate-specific antigen 50 53

Bu çalışmanın amacı, yer problemi nedeniyle gömülü kalmış alt ikinci küçük azılara sahip bir olguda birinci büyük azıların distalizasyonunda kullanılan modifiye bir distal jet apareyinin etkilerini incelemektir. Süt azıların erken kaybedilmesi sonucu daimi birinci büyük azıların meziale eğilmeleri nedeniyle ikinci küçük azılar dental arkta yer bulamamakta ve bunun sonucunda ya gömülü kalmakta ya da ektopik olarak sürmektedirler. Kliniğimize ortodontik tedavi için başvuran 11,5 yağındaki erkek hastanın sağ ikinci küçük azı dişinin gömülü olduğu, sol ikinci küçük azı dişinin ise yeterli yer bulamadığı için tam olarak süremediği gözlendi. Bu olguda, alt ikinci küçük azı dişlerin tam olarak sürebilmeleri için alt birinci büyük azıların diştalizasyonu amacıyla modifiye bir distal jet apareyi planlandı ve uygulandı. Tedaviye başladıktan 4 ay sonra alt ikinci premolar dişlerin normal konumda sürebilmeleri için yeterli yer sağlandı. Sefalometrik incelemede birinci büyük azıların paralel olarak distale hareketlerinden daha ziyade dikleştikleri ve alt keserlerin protrüzyona uğradıkları belirlendi. The purpose of this study was evaluate the effects of a modified distal jet appliance for distalization of the lower first molars in impacted second premolars case due to space deficiency. Second premolars could be impacted or ectopically erupted because of the early loss of deciduous molars and mesially tip¬ping of the first permanent molars. An 11.5 years old boy who applied to our clinic had an impacted lower second premolar ön the right side and ectopically erupting second premolar on the left side due to space deficiency in the lower arch. A modi¬fied distal jet appliance was planned and used for distalization of lower first molars. Adequate space for eruption of lower second premolars was gained in four months time after treatment initiated. Cephalometrically the lower first molars were more uprighted than• distalized and incisors were protruded.

Şiddetli iskeletsel sınıf III maloklüzyona sahip büyüme gelişim dönemindeki bir olguda uygulanan hızlı üst çene genişletmesi I yüz maskesi tedavisinin dentofasiyal yapılar üzerine etkisini incelemektir. Kliniğimize alt çenesinin öne çıkık olması şikayetiyle başvuran, II yaşında ve karma dentisyon dönemindeki erkek hastanın sefalometrik ve klinik değerlendirmesinde, uzun mandibula ve retrüziv maksilladan kaynaklanan şiddetli iskeletsel sınıf III maloklüzyona sahip olduğu belirlendi. Sınıf III molar ilişki, -6 ANB ve -6 mm overjet'e sahipti. Daha çok maksilladan kaynaklanan bu sınıf III maloklüzyon hızlı üst çene genişletmesi I yüz maskesi uygulamasını takiben çekimsiz ortodontik tedavi ile düzeltildi. Tedavi ile meydana gelen değişimler tedavi öncesi ve sonrası alınan lateral sefalonıetrik filmler üzerinde değerlendirildi. 2 yıl 5 aylık tedaviden sonra sınıf I molar ve kanın ilişki elde edildi ve fasiyal profil düzeltildi. Sefalometrik analiz sonuçlan elde edilen sınıf III düzeltimin, primer olarak maksillanın öne ve aşağı hareketinden, mandibulanın aşağı ve geri rotasyonundan kaynaklandığını göstermektedir. Maksiller retrognati ile karakterize şiddetli iskeletsel sınıf III maloklüzyona sahip büyüyen çocukların tedavisinde hızlı üst çene genişletmesi I yüz maskesi uygulaması, ortognatik cerrahiye alternatif olarak göz önünde bulundurulmalıdır. To evaluate the effects of rapid palatal expansion/face mask treatment on the dentofacial structures in a growing child with severe skeletal class III malocclusion. An II year-old male with the chief complaint of "my chin is prominent" had a severe skeletal class III malocclusion due to a long mandibular body and a retrusive maxilla. Before treatment, he had a class HI molar relationship, -6° ANB and -6 mm overjet in habitual occlusion. The class III malocclusion was corrected with a hyrax type rapid palatal expander and a face mask followed by non-extraction orthodontic treatment. To evaluate the effects of rapid palatal expansion I face mask treatment lateral cephalograms were taken before and after treatment. Class I molar and canine relationship was achieved and the facial profile was improved in 2.5 years. Cephalometric analysis revealed that the correction of class III malocclusion was primarily a result of a forward and downward movement of the maxilla and a backward rotation of the mandible. Maxillary protraction with rapid palatal expansion I face mask should be considered as an alternative to orthognathic surgery in the treatment of growing children with severe skeletal class III malocclusion characterized by maxillary retrognathism.

ÖZETK FARKLI APAREY LE YAPILAN D STRAKS YONOSTEOGENEZ S ALT ÇENE GEN LETMES N NDENTOFAS YAL YAPILARA ETK LER N N NCELENMESMehmet Bayram, Doktora TeziOndokuz Mayıs Üniversitesi Samsun, A ustos 2005Bu çalı manın amacı, di destekli ve di -kemik destekli iki farklı apareykullanılarak yapılan mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi uygulamasının,iskeletsel ve di sel yapılar üzerindeki etkilerini radyolojik olarak üç boyutta incelemekve birbiri ile kar ıla tırmak ve ayrıca mandibulanın simfizis bölgesinde yapılangeni letmenin kondil bölgesinde olu turdu u de i imleri ara tırmaktır.Bu çalı ma, iskeletsel Sınıf I veya Sınıf II, alt anterior bölgede 6-7 mmçapra ıklı a sahip, profil açısından çekimli tedavinin uygun olmadı ı, toplam 30 birey(12 erkek, 18 kız) üzerinde yürütülmü tür. Bu bireylerde ortalama kronolojik ya15,1±1,8 yıl olup, 12,0 yıl ile 18,9 yıl arasında de i mektedir. Hastalar rasgele iki grubaayrıldı. Bir grupta di destekli, di er grupta di -kemik destekli distraktörler kullanılarakmandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi uygulandı. Distraksiyon miktarı herhasta için günde 1 mm (0,5 mm x 2) olacak ekilde toplam 7 mm olarak gerçekle tirildi.Distraksiyon kuvvetleri uygulanmadan önce ve distraksiyon tamamlandıktan sonrastandardize posteroanterior, submentoverteks ve lateral sefalometrik filmler alındı. Bukayıtlar üzerinde, açısal ve boyutsal sefalometrik ölçümler kullanılarak iskeletsel vedentoalveoler de i iklikler incelendi. Grup içi ve gruplar arası kar ıla tırmalarda,parametrik ve parametrik olmayan istatistik testleri %95 güvenilirlik sınırları içerisindekullanılarak istatistiksel olarak anlamlı farklar ara tırıldı.Di destekli distraktör kullanılan grupta, bazal ve alveoler seviyelerde farklımiktarlarda geni leme sa landı ı, meydana gelen distraksiyon aralı ının açıklı ı yukarıbakan V eklinde oldu u saptandı. Di -kemik destekli distraktör kullanılan grupta bazalve alveoler seviyelerde birbirine yakın miktarlarda geni leme sa landı ı ve paralel birgeni leme etkisinin oldu u bulundu. Her iki grupta da geni leme etkisinin posterioragittikçe azaldı ı, ancak bu azalmanın di -kemik destekli grupta daha belirgin oldu usaptandı. Ayrıca her iki grupta da kondil ba larında distolateral yönde bir rotasyonmeydana geldi i ve bunun di -kemik destekli grupta daha fazla oldu u belirlendi.Sonuç olarak, her iki distraktör kullanılarak yapılan mandibuler orta hatdistraksiyon osteogenezisi uygulaması, mandibulanın transversal boyutlarınıartırmaktadır. Özellikle yumu ak doku profil açısından çekimli tedavinin uygunolmadı ı olgularda mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi yeni bir yakla ımolarak tercih edilebilir. ABSTRACTEFFECTS OF MANDIBULAR MIDLINE DISTRACTIONOSTEOGENESIS ON THE DENTO-FACIAL STRUCTURES WITHUSING TWO DIFFERENT APPLIANCESMehmet Bayram, Ph.D. ThesisOndokuz Mayıs University Samsun, August 2005The aim of this study is to examine the effects of two types of mandibularmidline distraction osteogenesis application, tooth supported and tooth-bone supported,on skeletal and dental structures in three dimensions, and to compare the results of thetwo types of the distraction appliance with each other. An evaluation of the effects ofthe expansion in mandibular symphyseal region on the condylar area was also done.This study was performed on total of 30 individuals (12 males, 18 females) withskeletal class I or class II pattern and 6-7 mm discrepancies in lower anterior region,and unsuitable for tooth extraction. The chronological age in the study group was15,1±1.8 years, ranging from 12,0 to 18,9 years. The patients were divided into twogroups at random. Mandibular midline distraction osteogenesis applications wereperformed by using tooth-bone supported distractor in one group and tooth supporteddistractor in another. The amount of distraction for each patient was 1 mm (0,5mm x 2)per day and total of 7 mm. The standardized posteroanterior, submentovertex and lateralcephalometric radiographies were taken before carrying out distraction forces and afterthe distraction. By using cephalometric angular and linear measurements, these recordswere used to evaluate the skeletal and dental changes. Parametric and nonparametricstatistical analyses were used to search the any significant differences either within thegroups or between the groups at the 95 % confidence level.In the tooth supported distractor group, different amount of expansion had beengained at the basal and alveolar bone levels of mandible, and the aperture of thedistraction gap was V shaped. Same amount of expansion was provided at basal andalveolar bone levels and a parallel expansion effect had been found in the tooth-bonesupported distractor group. In both groups, the expansion effect was decreasedposteriorly, but in the tooth-bone supported group this decreasing effect was quiteevident. Also in both groups a distolateral rotation of the condyle was determined, andthis was more in tooth-bone supported distractor.In conclusion, the mandibular midline distraction osteogenesis increases themandibular dimensions transversally. Mandibular midline distraction osteogenesis canbe preferable as a new approach especially in cases with an unavailable condition in softtissue profile for extraction. 143

Tez (doktora) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2005 Libra Kayıt No: 19290 Bu çalışmanın amacı diş destekli ve diş-kemik destekli iki farklı aparey kullanılarak yapılan mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi uygulamasının iskeletsel ve dişsel yapılar üzerindeki etkilerini radyolojik olarak üç boyutta incelemek ve birbiri ile karşılaştırmak ve ayrıca mandibulanın simfizis bölgesinde yapılan genişletmenin kondil bölgesinde oluşturduğu değişimleri araştırmaktadır.Bu çalışma iskeletsel Sınıf I veya Sınıf II alt anterior bölgede 6-7 mm çapraşıklığa sahip profil açısından çekimli tedavinin uygun olmadığı toplam 30 birey (12 erkek, 18 kız) üzerinde yürütülmüştür.Bu bireylerde ortalama kronolojik yaş 15,1±1,8 yıl olup,12,0 yıl ile 18,9 yıl arasında değişmektedir.Hastalar rasgele iki gruba ayrıldı.Bir grupta diş destekli, diğer grupta diş-kemik destekli distraktörler kullanılarak mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi uygulandı.Distraksiyon miktarı her hasta için günde 1 mm (0,5 mm x 2) olacak şekilde toplam 7 mm olarak gerçekleştirildi.Distraksiyon kuvvetleri uygulanmadan önce ve distraksiyon tamamlandıktan sonra standardize posteroanterior, submentoverteks ve lateral sefalometrik filmler alındı.Bu kayıtlar üzerinde açısal ve boyutsal sefalometrik ölçümler kullanılarak iskeletsel ve dentoalveoler değişiklikler incelendi.Grup içi ve gruplar arası karşılaştırmalarda parametrik ve parametrik olmayan istatistik testleri %95 güvenirlilik sınırları içerisinde kullanılarak istatisitksel olarak anlamlı farklar araştırıldı.Diş destekli distraktör kullanılan grupta bazal ve alveoler seviyelerde farklı miktarlarda genişleme sağlandığı meydana gelen distraksiyon Arallığının açıklığı yukarı bakan V şeklinde olduğu saptandı.Diş-kemik destekli distraktör kullanılan grupta bazal ve alveoler seviyelerde birbirine yakın miktarlarda genişleme sağlandığı ve paralel bir genişleme etkisinin olduğu bulundu.Her iki grupta da genişleme etkisinin posteriora gittikçe azaldığı ancak bu azalmanın diş-kemik destekli grupta daha belirgin olduğu saptandı.Ayrıca her iki gruptada kondil başlarında distolateral nyönde bir rotasyon meydana geldiği ve bunun diş-kemik destekli grupta daha fazla olduğu belirlendi.Sonuç olarak her iki distraktör kullanılarak yapılan mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi uygulaması, mandibulanın transversal boyutlarını artırmaktadır.Özellikle yumuşak doku profil açısından çekimli tedavinin uygun olmadığı olgularda mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi yeni bir yaklaşım olarak tercih edilebilir.

İç ve dış ortam şartlarında kullanılacak mobilya ve dekorasyon elemanlarının uzun sûre dayanıklı kalabilmesini sağlamak için, üretiminde kullanılacak ağaç malzeme türünün, rutubetinin ve üzerine uygulanan vernik çeşidinin iyi belirlenmesi önemlidir. Bu araştırmada, sarıçam (Pinus sylvestris L.), kayın (Fagus orientalis L.), meşe (Quercus petreae L.) ağacından elde edilen deneme panelleri % 8, % 12, % 15 rutubet miktarına getirilmiş, üzerine selülozik, poliüretan, su bazlı vernik uygulanarak, ağaç türünün ve rutubet miktarınım verniklerin yüzeye yapışma direncine etkileri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, farklı rutubet miktarındaki ağaç malzeme yüzeylerine uygulanan verniklerin yüzeye yapışma direncine, rutubet miktarı, ağaç türü ve vernik çeşidinin etkisi önemli bulunmuş, en yüksek yapışma direnci % 8 rutubetteki meşeye uygulanan poliüretan vernikte elde edilmiştir.Anahtar Kelimeler : Yapışma direnci, vernik, rutubet, ağaç malzeme It is significant to properly determine the type of wooden material to be used in the production as well as the moisture and sort of varnish applied there on in order to maintain long-lasting furniture and decoration elements to be used both indoors and outdoors. Trial panels prepared by using Scotch Pine (Pinus sylvestris L.), Beech (Fagus orientalis L.), Oak (Quercus petreae L.) woods have been subjected to moisture content of 8%, 12% and 15% and have been applied cellulose, polyurethane, water based varnish and there by the effects of type of wood and moisture content on adhesion strength of varnishes on to the surface have been examined in this research. According to the research results, it is found that the moisture content, type of wood and sort of varnish have substantial effects on adhesion strength of varnishes applied on the surfaces of wooden materials of different moisture content and the highest adhesion strength was obtained from polyurethane vamish applied on oak with moisture of 8%.Keywords : Adhesion strength, varnish, moisture, wooden material 65

vııı ÖZET Asenkron motororlarm hız ayar yöntemi motor tipine, ayar alanına ve tahrik sistemine bağlıdır. Çalışmanın ilk bölümünde bilezikli asenkron motorların, tahrik sistemlerinde ki öneminden ve uygulama alanlarından bahsedilmiştir. İkinci bölümde asenkron motorların temel ifadeleri verilmiştir. Üçüncü bölümde ise güç elektroniği devrelerinde meydana gelen gelişmelere parelel olarak gerçekleştirilen asenkron motor hız kontrolü ve kullanılan sistemler incelenmiştir. Dördüncü bölüm çalışmanın temel bölümünü oluşturur. Bu bölümde, bilezikli asenkron motorun rotor yanından hız denetimine uygun ve yolvermede de kullanılabilecek kıyıcı devresinin analizi yapılmıştır. Beşinci bölüm de, gerçekleştirilen sistemin güç katı, sürücü devresi ve kontrol devresi açıklanmıştır. Güç katında, rotor çıkışlarını doğrultmak için diyot köprüsü, doğrultulan gerilimi kıymak için de IGBT kullanılmıştır. Kontrol devresinde 8031 mikroişlemci kullanılarak bilezikli asenkron motorun hız kontrolü yapılmıştır. Altıncı ve son bölüm deney sonuçlarından oluşmaktadır. Bilezikli asenkron motorun parametrelerini belirlemek için boşta çalışma deneyi ve kısa devre deneyi yapılmıştır, sistemin eşdeğer devresi elde edilmiştir. Bilezikli asenkron motorun farklı ek rotor direnç değerlerinde, DC generatörle yüklenmesiyle M=f(Iı), M=f(Pı), M=f(cos