Hava savaşı askeri operasyonların temeli haline geldi. Savaş boyunca, uçak manevraları, savaşın sonucunu belirleyen temel faktörlerden biridir. Savaş uçaklarının savaşta nasıl bir performans göstereceğine karar vermek kolay değildir, çünkü bunlarla ilgili güvenilir veriler genellikle mevcut değildir. Uçak üreticileri ve hava kuvvetleri sıklıkla uçaklarının diğer eşdeğer uçaklardan daha üstün olduğunu iddia ediyorlar. Ancak, gizlilik sebebi nedeniyle uçaklarının gerçek yetenek bilgilerini vermezler. Bu tez, savaş uçağı değerlendirmesi için mevcut uçuş zarflarının ve enerji manevra kabiliyet metriklerinin kullanılmasına odaklanmaktadır. Uçuş zarfları, uçağın yeteneklerini değerlendirmek ve karşılaştırmak için kullanılırken, metrikler çeşitli savaş manevraları için en iyi giriş stratejisini belirlemek için kullanılan bir karar sürecine uygulanacaktır.Bu çalışma bir point-mass uçak modeli kullanmaktadır. Bu modelde, kuvvetlerin ağırlık merkezi üzerinde hareket ettiği varsayılmaktadır. John Boyd ve Thomas Christie tarafından geliştirilen Energy-Maneuverability (E-M) teorisi de uygulanmaktadır. Bu analiz, uçağın kinetik ve potansiyel enerjisinin değişimi, yakıttan enerji ve sürtünme ile yayılan enerji arasındaki dengeyi kullanır. Bilgisayar simülasyonunu kullanmanın yanısıra, bu çalışma Endonezya Ulusal Silahlı Kuvvetleri'nin hava kuvvetleri kolu olan Endonezya Hava Kuvvetleri (TNI AU) F-16 pilotu ile yapılan tartışmaların sonuçlarını içermektedir. Gerçekçi hava muharebesi ve savaş manevraları üzerine birçok bakış açısı verir. Bakış açısı, uçağı değerlendirmesi için uygun karşılaştırma tekniklerinin seçilmesinde ve karar sürecinin yeniden şekillendirilmesinde kullanılır.Bir savaş uçağı, her irtifada ve her hızda rakiplerinden daha üstün olamaz. Iyi tecrübeli bir pilot, rakibin zayıf noktalarından nasıl yararlanacağını bilir. Düşmanını, uçağının bariz avantajlara sahip olduğu noktalarda zorlayabilir ve hücum eylemlerini başlatır. Bu avantajı sahiplenip koruyabilen pilot, sadece savaşı kontrol etmekle kalmayıp, sonucunu da belirleyebilir. Bu çalışmada, savaş sırasında uçak performansını ve manevra kabiliyetini değerlendirmek için kullanılabilecek üç diyagram ele alınacaktır. Bunlar V-n diyagramı, Spesifik Aşırı Güç (P s ) diyagramı, ve Enerji-Manevra kabiliyeti (E-M) diyagramıdır. V-n diyagramı bir uçağın anlık manevra kabiliyetini gösterirken P s diyagramı sürekli manevra kabiliyetini gösterir. E-M diyagramı hem anlık hem de sürekli manevra kabiliyetlerini gösterir. Bu zarfları kullanan üç karşılaştırma tekniği sunulacaktır. Onlar V-n overlay, P s overlay, ve E-M overlay.V-n diyagramı, bir uçağın anlık manevra kabiliyetini göstermektedir. Dikey eksende yük faktörü vardır ve hızı yatay eksendedir. Diyagramın şeklini veren özel koşullar sabit ağırlık, sabit yükseklik, sabit yapılandırma ve sabit itme veya güç seviyesidir. V-n diyagramının sınırları, sol taraftaki maksimum ve minimum taşıma, sağ taraftaki maksimum dinamik basınç, üst ve alt sınırları ise maksimum ve minimum yük faktörü ile belirlenir.Ps diyagramı dikey eksende irtifaya ve yatay eksende hıza sahiptir. P s diyagramının şeklini belirleyen özel koşullar sabit ağırlık, sabit yük faktörü, sabit itme gücü veya güç seviyesi ve sabit yapılandırmadır. Maksimum kararlı durum performansı, bir uçağın çalışma zarfı olarak bilinen P s = 0 kontur ile gösterilir. Zarfın içinde, P s pozitiftir, yani uçak, hızlanmak, tırmanmak veya her ikisini birden yapmak için yeterli güce sahiptir. Zarfın dışında, P s negatiftir ve bu nedenle sadece enerji kaybetme pahasına, uçak bu bölgede kısa bir süre uçabilir.E-M diyagramı dikey eksende dönüş oranına (ω) ve yatay eksende hıza sahiptir. Savaş uçakları için yüksek dönme kabiliyetine sahip olmak önemlidir, çünkü bu yetenek rakiplerine göre daha hızlı atış pozisyonuna ulaşmalarını sağlar. E-M diyagramının şeklini belirleyen özel koşullar sabit ağırlık, sabit yükseklik, sabit itme gücü veya güç seviyesi ve sabit yapılandırmadır. E-M diyagramı üç limite sahiptir: sol tarafta maksimum taşıma, üst tarafta maksimum yük faktörü ve sağ tarafta maksimum dinamik basınç. Enerji kazanma ve kaybetme bölgesinin sınırını işaretlemek için, P s = 0 kontur da verilir. Diyagram, sabit yük faktörü ve dönüş yarıçapı (R) konturları da içerir.Bu çalışmada, savaş uçağı kabiliyet değerlendirmesinde, P s , yükleme faktörü, dönüş oranı ve dönüş yarıçapı gibi E-M parametrelerine odaklanmıştır. P s ve dönüş oranını en üst düzeye çıkarmak ve dönüş yarıçapını aynı anda en aza indirmek mümkün değildir. Yüksek enerji durumunda (yüksek hız ve yüksek P s), uçak tırmanma, dönme ve hızlanma gibi birçok manevra yapabilir, ancak dönüş oranı azalır ve dönüş yarıçapı artar. Düşük enerji durumunda (düşük hız ve düşük P s ), dönüş yarıçapı azalır ve dönüş oranı artar, oysa uçağın manevra yapması için yeterli enerjiye sahip olmadığından saldırılara karşı savunmasızdır. Bu nedenle, mücadele planlaması boyunca bu parametreler arasında bir denge veya uzlaşma sağlamak için dikkatli bir inceleme yapılmalıdır.Hava savaşında temel noktalar hızlı öldürme ve enerji yönetimidir. Savaş boyunca, pilot genellikle birkaç defansif ve hücumlu manevralar gerçekleştirmek zorundadır. Her manevra, ya kazanılan ya da harcanan enerjiyle sonuçlanır. Düşmana karşı bir enerji avantajı kazanmak ve manevra enerjisinin zamansız kaybını önlemek önemlidir. Ancak, en iyi giriş stratejisini belirlemek sadece manevra süresini ve harcanan enerjiyi analiz ederek yapılamaz. Manevra boyunca yük faktörü, hız, dönüş oranı ve P s varyasyonu gibi diğer parametreler de dikkate alınmalıdır. Böylece, manevra sırasında zaman, harcanan enerji ve kısıtlama varyasyonlarını değerlendirmek için üç metrik kullanılacaktır: manevra zamanı, enerji çevikliği, ve geçici çeviklik metrikleridir.Manevra süresi, manevrayı tamamlamak için gereken süreyi ölçer. Enerji-çeviklik metrik parametresi, belirli bir manevrayı tamamlamak için harcanan enerjiyi ölçmek için kullanılır. Genellikle, zaman-enerji eğrisi, başlangıçtaki spesifik enerjinin (E s i ) seviye çizgisinin altındadır. Bunun nedeni enerji genellikle manevra sırasında tüketilmektedir. Sonundaki toplam enerji genellikle manevranın başlangıcındaki toplam enerjiden daha azdır. Fakat, zaman-enerji eğrisinin E s i çizgisinin üzerinde olduğu birkaç manevra da vardır. Bu durumda, enerji harcanmaz, ancak kazanılır ve sonundaki toplam enerji başlangıçtaki toplam enerjiden daha yüksektir. Böylece, E s i çizgisi ve zaman-enerji eğrisi arasındaki alanın gölgelenmesi durumunda, bu enerjinin harcanması anlamına gelir. Zaman-enerji eğrisi ile E s i çizgisi arasındaki alanın gölgelenmesi durumunda, enerjinin kazanıldığını gösterir. Geçici çeviklik metriği Ps, ω, n, V , R ve h gibi parametreleri içerir. Manevra sırasında, uçağın maksimum ve minimum yük faktörünü, kritik hızını, maksimum hızı ve maksimum dönüş oranı sınırlarını aşmaması önemlidir. Dahası, gelecekteki manevra dizileri için manevranın sonunda dönme kapasitesi (dönüş oranı ve dönüş yarıçapı) da değerlendirilmelidir. Metrik bilginin gösterimi zaman dilimi grafikleri ile elde edilir. Pilot genellikle, uçağın enerjisini kokpitteki hız göstergesi ve uçağın rakiplerinden göreceli konumu aracılığıyla gözler. Genel olarak, banka açısı ve oranı eğitim prosedürlerine göre belirlenir. Pilot genellikle onların büyüklüklerini bilmek için ADI (Attitude Director Indicator) kullanır. Ancak, yüzlerce uçuş saatinden sonra, ADI kullanmak yerine, pilot banka açısı girişinin büyüklüğünü belirlemek için sezgisini kullanır. Genellikle, pilot düşman uçağının taşıma vektör pozisyonuna dayanarak manevra girişlerini belirler. Bu nedenle, low yo-yo manevrası sırasında banka açısı girişinin büyüklüğü rakibin konumuna ve uçağın taşıma vektörünün istenen yönüne bağlıdır. Eğim açısının ve oranının büyüklükleri için pilotun rakibine göre uçtuğu noktaya bağlı olarak ayarlanır. Bu karar örneğin takip türünü belirleyecektir: lead, lag veya pure. Bu bilgi başarılı bir savaş için gereklidir. Bu çalışmada, uçak manevraları dikkate alındığında, aileron roll, immelmann, low yo-yo ve high yo-yo gibi bazı temel savaş manevraları bulunmaktadır. Başarılı bir hava savaşı için temel kurallar hızlı öldürme, enerji yönetimi, ve geçici özelliklerin değerlendirilmesidir. Savaş sırasında, pilot enerjisini sürekli değerlendirmeli ve aynı zamanda düşmanın enerjisini de değerlendirmelidir. Enerji avantajı elde etmek için her iki rakip de hız için irtifayı ya da irtifa için hızı bir çok kez takas edecekler. Bu bilgi başarılı bir savaş için gereklidir. Enerji çok hızlı veya çok büyük bir şekilde harcanmamalıdır. Savaş uçaklarının geçici özelliklerinin değerlendirilmesi, savaş manevraları için en iyi giriş stratejisini belirlemede son bir yorum yapmamızı sağlar.Tam askeri verilere erişim olmadan, bu çalışmanın sonucunun sadece temsilci olarak kabul edilebileceğine ve bu hesaplamaların diğer sonuçlarının varlığına dair birihtimal olduğuna inanılmaktadır. Verileri ikincil kaynaklıdır ve mevcut olan verilerin eksikliğinden dolayı bazı parametreler daha az belirgindir. Yine de, sonuçlar yazarın tahminlerini destekliyor görünmektedir.Yakın gelecekte, hava savaşını kazanmak için uçağın manevra kabiliyetinin önemi tartışılabilir. Önemli özellik, örneğin uçağın yeteneklerinden füze yeteneğine geçebilir. Füzeler ve radar teknolojisi uçak teknolojisinden daha sık gelişti. Savaşı kazanmak için uçakların sadece yeterli miktarda füze taşımaları, mükemmel radar ve kendini savunma yeteneklerine sahip olmaları gerekir. Hız ve E-M parametrelerinin üstünlüğü dışında, silahlar, menzil kabiliyeti, radar sistemleri (düşmanın tespiti), düşman tarafından tespit edilmekten kaçınma kabiliyeti, havada yakıt ikmali ve pilot kabiliyeti etkinliği belirleyen diğer önemli faktörlerdir. Bu nedenle savaş planlaması boyunca bu parametreler arasında bir denge veya uzlaşma sağlamak için dikkatli bir inceleme yapılmalıdır. Aerial combat is the cornerstone of military operations. One of the seminal elements that determine its outcome is aircraft maneuver. It is not easy to decide how fighter aircrafts will perform in combat, since reliable data regarding them are not usually available. Aircraft manufacturers and air forces frequently assert that their fighters are more superior than other equivalent fighters. However, they do not provide the real capabilities information of their fighters due to confidentiality reason. This study focuses on using existing flight envelopes and energy-maneuverability metrics for fighter aircraft assessment. The flight envelopes will be used to evaluate and compare fighter capabilities while the metrics will be applied to a decision process used to determine the best input strategy for various combat maneuvers.A fighter aircraft is hardly more superior than its adversary at every altitude and at all speeds. A well experienced pilot knows how to benefit from the weak points of the adversary. He/she may force the adversary at the points where his/her aircraft possesses obvious advantages and launches offensive actions. Pilot, who enjoys and can maintain this advantage, may not only control the combat but also determine its outcome. In this study, three diagrams that can be used to assess aircraft performance and maneuverability during combat will be discussed. They are V-n diagram, Specific Excess Power (P s ) diagram, and Energy-Maneuverability (E-M) diagram. V-n diagram shows the instantaneous maneuvering capability of an aircraft while P s diagram displays its sustained maneuvering capability. E-M diagram shows both the instantaneous and sustained maneuvering capabilities. Three comparison techniques using these envelopes, will be presented. They are V-n overlay, P s overlay, and E-M overlay.The fundamental rules for a successful aerial combat are quick kill, energy management, and assessment of transient characteristics. During combat, pilot must continuously evaluate his/her energy while at the same time assess the energy of the enemy. In an effort to gain energy advantage, both opponents will trade altitude for airspeed or airspeed for altitude many times. Energy should not be expended either too fast or too large. The assessment of aircraft transient characteristics allows us to give a final remark in determining the best input strategy for fighter maneuvers. 99