Search

Son yıllarda, özellikle yoğun bakım ünitelerinde antimikrobiyal ajanların çoklu ilaçdirençli (MDR) Acinetobacter baumannii infeksiyonlarının tedavisindeki yetersizliği, klinisyenleri zorlamakta ve kombinasyon tedavilerine yönlendirmektedir. Bu çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yoğun Bakım Servislerinden izole edilmiş olan, 34 MDR A.baumannii izolatının,imipenem (İPM) ve meropenemin (MEM), sefoperazon/sulbaktam (SCP), ampisilin/sulbaktam(SAM), polimiksin B (PB) ve rifampin (RİF) ile olan kombinasyonlarına duyarlılığı in vitro olarak dama tahtası yöntemi ile araştırıldı. MDR A.baumannii en fazla trakeal aspirat (%50) kültürlerinden soyutlandı. Disk difüzyonla, izolatların tamamı imipenem, meropenem, tikarsilin, sefepim, amikasin ve siprofloksasine dirençli bulundu. En düşük direnç oranı minosiklin (%44,2) için saptandı. İzolatların tamamında (%100) imipenem, meropenem, ampisilin/sulbaktam ve sefoperazon/sulbaktam için dirençli ve polimiksin B için duyarlı sınırlarda MİK değerleri bulundu. Sinerji oranları MEM/SAM kombinasyonunda en yüksek (%94,1) bulunurken daha sonra sırasıyla, İPM/SAM (%88,2), İPM/RİF (%73,5), İPM/SCP (%70,6), İPM/PB (%38,2), MEM/RİF (%17,6), MEM/SCP (%8,8) ve MEM/PB (%2,9) olarak saptandı. Kombinasyonların hiçbirinde antagonizma gözlenmedi. Bu yüzden, bu sinerjistik kombinasyonlarla ilgili bulgularımızın yoğun ilgiyi hak ettiğini ve çoğul ilaç dirençli bu organizmalar tarafından oluşturulan enfeksiyonlarda, yenilikçi ve etkili tedavi seçeneklerine temel olabileceğini söyleyebiliriz. Sonuç olarak MDR A.baumannii kökenlerine karşı kullanılan antibiyotik kombinasyonlarının etkinliği ile ilgili birçok in vitro çalışmada olumlu sonuçlar bildirilmiş olsa da bu verilerin klinik bulgularla da desteklendiği geniş kapsamlı ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Çoklu İlaç Direnci, Acinetobacter Baumannii, Antibiyotik Kombinasyonları, Karbapenemler, Sulbaktam, Rifampin, Polimiksin B, Dama Tahtası Yöntemi., In recent years, the inadequacy of antimicrobial agents available to treat infections particularly in ICU.s due to MDR Acinetobacter baumannii, has constrained clinicians and forced them to use combination therapies. In this study, the antibacterial effect of imipenem and meropenem in combination with cefoperazone/sulbactam, ampicillin/sulbactam, polymyxin B and rifampin has been evaluated in vitro by the checkerboard microdilution method against 34 clinical isolates of multidrug resistant (MDR) A.baumannii, all collected from the Intensive Care Units of Süleyman Demirel University Hospital. Most of the MDR A.baumannii strains (50%) were isolated from the tracheal aspirate cultures. All of the isolates were found to be resistant to imipenem, meropenem, ticarcillin, cefepime, amikacin and ciprofloxacin by disc diffusion method. The lowest resistance rate was established for minocycline (44.2%). In all of the isolates (100%) the MIC values were within the resistance range for imipenem, meropenem, ampicillin/sulbactam and cefoperazone/sulbactam and susceptibility range for polymyxin B. The combination of meropenem with sulbactam showed synergy against 94.1% of MDR A.baumannii while the synergy rates for combinations of imipenem and sulbactam, imipenem and rifampin, imipenem and cefoperazon/sulbactam,imipenem and polymyxin B, meropenem and rifampin, meropenem and cefoperazon/sulbactam and meropenem and polymyxin B were 88.2%, 73.5%, 70.6%, 38.2%, 17.6%, 8.8% and 2.9%, respectively. Antagonism was not observed in any of the combinations. Hence, our findings about these synergistic combinations are of considerable interest and may provide a rationale for innovative and effective therapeutic options for infections caused by these MDR organisms. In conclusion, although favourable outcomes have been reported in several in vitro studies about the efficacy of antibiotic combinations used against MDR A.baumannii strains, further comprehensive studies with clinical evidence are warranted to confirm these data. Keywords: Multi-Drug Resistance, Acinetobacter Baumannii, Antimicrobial Combination, Carbapenems, Sulbactam, Rifampin, Polymyxin B, Checkerboard Assay., Tez (Uzmanlık)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi,Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2011., Kaynakça var.

Karbapenemaz üreten K. pneumoniae genellikle diğer direnç mekanizmalarını da taşıdığı için çoklu dirençlidir ve karbapenemaz üreten K. pneumoniae enfeksiyonları yüksek mortalite hızları ile ilişkilidir. Karbapenemazların, özellikle de karbapenemlerden birine duyarlıkta azalmaya neden olmuşsa, epidemiyolojik açıdan yüksek önem taşıdığı kabul edilir.Çalışmamızda hastanemizde 2012 yılından itibaren gözlemlenmeye başlanan karbapenem dirençli K. pneumoniae suşlarında karbapenemaz varlığının çeşitli fenotipik ve genotipik yöntemlerle araştırılması ve izolatlar arasındaki olası klonal ilişkilerin PFGE ile analizi amaçlanmıştır.Çalışmamızın sonucunda K. pneumoniae’da karbapenemaz varlığının taranmasında en yüksek duyarlılık ertapenem ile bulunmuş (%96,8) olup karbapenemaz varlığının doğrulanması için uygulanan fenotipik yöntemlerden en duyarlı olanın ise MHT olduğu ortaya konulmuştur.Hastanemizde enfeksiyon etkeni olarak izole edilen karbapenem dirençli K. pneumoniae suşlarının hiçbirinde dirence sebep olan gen olarak blaKPC tespit edilmemiştir. Hastanemizde K. pneumoniae’larda gözlenmekte olan karbapenem direncinin diğer karbapenem direnç mekanizmalarına (NDM, OXA-48), en sık da OXA-48 genine bağlı olduğu tespit edilmiş olup hastanemizdeki K. pneumoniae suşlarının önemli kısmının birbirleriyle klonal ilişkili olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Karbapenemaz, Klebsiella pneumoniae, KPC, NDM, OXA, Carbapenemase producing K. pneumoniae is multi resistant because of usually carries the other resistance mechanisms and these infections are associated with high mortality rates. Carbapenemases, especially if caused by a decrease in sensitivity to one of the carbapenems, which are considered of high importance in epidemiology. This study aimed to investigate presence of carbapenemases in the carbapenem-resistant K. pneumoniae strains with various phenotypic and genotypic methods and possible clonal relationships between isolates with PFGE analyze which has begun to be observed since 2012 in our hospital.In the results of our study, the highest sensitivity was found with ertapenem (%96,8) for screening presence of carbapenemase in K. pneumoniae and it has been demonstrated that the MHT is the most sensitive phenotypic method used to confirm the presence carbapenemase.In our hospital, any of carbapenem resistant K. pneumoniae strains isolated as the infectious agent has been detected blaKPC gene. In our hospital, carbapenem resistance being observed in K. pneumoniae was determined to be due to the other carbapenem resistance mechanisms (NDM, OXA-48), most frequent OXA-48 gene and the important part of K. pneumoniae strains in our hospital were found to be associated with each clonal. Keywords: Carbapenemase, Klebsiella pneumoniae, KPC, NDM, OXA, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Pilomatrixoma is the benign calcified neoplasm of the skin. It originates from the hair follicle matrix. It usually represent as a solitary subcutaneous mass of the head and neck region in the children. It is frequently misdiagnosed as if not considered in the differential diagnosis. Surgery is the choice of treatment. Pediatric patient with a firm mass of ear lobule is presented in this article. Pilomatrixoma is reviewed with clinical findings, pathogenesis, and treatment methods, Pilomatriksoma Malherbe’nin kalsifiye epitelyoması , selim kalsifiye epitelyal tümördür. Kıl folikülü matriksinden köken alır. Çocuklarda baş boyun bölgesinde, soliter subkutan kitle şeklinde klinik verir. Ayırıcı tanıda akılda tutulmadığı zaman sıklıkla yanlış tanı alır. Tedavisi cerrahidir. Bu makalede kulak lobülünde sert kitle ile kliniğimize başvuran pediatrik hasta sunulmuş ve pilomatriksoma klinik ve patolojik özellikleri ile gözden geçirilmiştir

Amaç: Bu çalışma, çeşitli klinik bölümlerinden istem yapılarak laboratuvarımızda çalışılan HBs Ag, anti-HCV, anti- HIV testlerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi ile sağlık çalışanlarının günlük çalışma ortamlarında karşılaştıkları risklere karşı farkındalığını artırmak ve koruyucu önlemlerin önemini vurgulamak amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarına, 1 Ocak- 31 Aralık 2013 tarihleri arasında, çeşitli klinik bölümlerden gönderilen serum örneklerinde çalışılan; 16865 HBs Ag, 16098 anti-HCV, 13758 anti- HIV 1+2 test sonucu geriye dönük olarak incelenmiştir. HBs Ag, anti-HCV, anti- HIV 1+2 tetkikleri (Vıtros, Johnson&Johnson, ABD) kemilüminesans yöntemi ile firma önerileri doğrultusunda çalışılmış ve değerlendirilmiştir. Anti-HIV 1+2 test sonucu pozitif olan serum örnekleri, uygulanan algoritma gereğince, Türkiye Halk Sağlığı Kurumuna gönderilmiş ve Western Blot (WB) yöntemi ile çalışılarak değerlendirilmesi sağlanmıştır. Bulgular: Laboratuvarımızda çalışılan kan örneklerinde % 5.9 oranında HBs Ag pozitifliği, % 2.3 oranında anti-HCV pozitifliği, % 0.3 oranında anti-HIV 1+2 pozitifliği tespit edilmiştir. Anti-HIV 1+2 test sonucu pozitif olan ve WB yöntemi ile çalışılarak değerlendirilen serum örneklerinde % 0.01 oranında pozitif sonuç alınmıştır. Sonuç: Araştırmamızda sağlık çalışanlarının HBV, HCV ve HIV gibi enfeksiyöz ajanlarla karşılaşma olasılığının hiç de düşük olmadığı gözlenmiş ve mesleki bulaş riskinin en aza indirilmesi için sağlık personelinin eğitimi, HBV’ye karşı aşılanması, aşılamanın henüz uygulanmadığı durumlarda ve seronegatif olsa bile enfeksiyonun pencere döneminde olma olasılığı da düşünülerek bulaşabilecek tüm enfeksiyon ajanlarına karşı koruyucu önlemlerin alınması gerektiği sonucuna varılmıştır., Objective: In this study, we aimed to determine the seropositivity of HBsAg, anti-HCV, anti-HIV 1+2 among individuals admitted to Suleyman Demirel University Research and Education Hospital. Material and Methods: HBs Ag (16865 tests), anti-HCV (16098 tests) and anti-HIV 1+2 (13758 tests) results were retrospectively evaluated among individuals admitted to our hospital between January 2013 and December 2013. HBs Ag, anti-HCV, anti- HIV 1+2 tests in the serum of patients were measured with chemiluminescence method (Vıtros, Johnson&Johnson, USA). Results: The seroprevalence of HBs Ag, anti-HCV and anti-HIV 1+2 were found as 5.9 %, 2.3 % and 0.01 %, respectively. Conclusion: Consequently, healthcare workers must be trained about occupational diseases and should be vaccinated against Hepatitis B. In order to prevent the infection risk, should be take measure, against potentially infectious agents.

Günümüzde kullanılan birçok antibiyotiğin Klebsiella pneumoniae enfeksiyonlarının tedavisinde yetersiz kaldığı bildirilmektedir. Son yıllarda yapılmış çalışmalara rağmen karbapenem dirençli K. pneumoniae (KDKp) tedavisi için net tedavi rejimleri belirlenememiştir. Bu çalışmada KDKp enfeksiyonlarının tedavisinde sıklıkla kullanılan kolistin ve meropenem ile ülkemizde kullanıma girmesi beklenen seftazidim-avibaktamın tek başına ve ikili kombinasyonlarının farklı karbapenemaz üreten KDKp izolatlarına karşı etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmamız Süleyman Demirel Üniversitesi Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı bakteriyoloji laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden enfeksiyon etkeni olarak izole edilen ve karbapenem direnci karbapenemaz inaktivasyon testi ile doğrulanan 42 K. pneumoniae suşunda yapılmıştır. İzolatların karbapenemaz genleri polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi ile tespit edilmiş, CZA, MEM ve COL'e karşı duyarlılıkları ve bu antibiyotiklerin ikili kombinasyonlarının sinerji aktiviteleri dama tahtası (checkerboard) ve zamana bağlı öldürme (time-kill) yöntemleri ile in vitro olarak incelenmiştir. Kategorik verilerin istatistiksel değerlendirmesi Fisher's exact test ile yapılmış, "p" değerinin 0,05 veya daha küçük olması gruplar arası farklılık açısından anlamlı kabul edilmiştir. Karbapenem dirençli izolatların 34'ü (%81) OXA-48, 5'i (%11,9) OXA-48+NDM ve 3'ü (%7,1) OXA-48+KPC pozitifti. Dama tahtası testinde CZA+MEM ve CZA+COL kombinasyonları ile izolatlarının %97,6'sına karşı sinerjizm saptanırken MEM+COL kombinasyonunda bu oran %50'idi. Zaman öldürme testinde OXA-48 pozitif suşta CZA+MEM ve CZA+COL, OXA-48+NDM pozitif suşta CZA+COL ve MEM+COL, OXA-48+KPC pozitif suşta CZA+MEM ve CZA+COL kombinasyonlarında sinerjizm saptanmıştır. İzolatların kolistine direnç durumu ile antibiyotik kombinasyonlarının dama tahtası sonuçları arasında anlamlı ilişki görülmemiştir (pCZA+MEM= 0,33; pCZA+COL= 0,11; pMEM+COL=0,61). Hastanemizde KDKp suşlarında en yaygın karbapenemaz tipinin OXA-48 olduğu ve CZA'nın MEM ve COL antibiyotikleri ile ikili kombinasyonlarının bu suşlara karşı sinerjik etkileşim gösterme potansiyelinin yüksek olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Karbapenem dirençli Klebsiella pneumoniae, seftazidim-avibaktam, meropenem, kolistin, sinerjizm, dama tahtası testi, zamana bağlı öldürme testi., It has been reported that many antibiotics used today fail to treat Klebsiella pneumoniae infections effectively. Despite many studies in recent years, the definitive treatment for carbapenem-resistant Klebsiella pneumoniae (CRKP) infections is still uncertain. In this study, it was aimed to investigate in vitro activities of colistin and meropenem, which are frequently used in the treatment of CRKP infections, and ceftazidime-avibactam, which is expected to be used in our country soon, alone or in combination against different carbapenemase-producing isolates of CRKP. The study was carried out at the bacteriology Laboratory of Suleyman Demirel University Medical Microbiology Department. Forty-two CRKP strains, which were isolated from various clinical specimens as infectious agents and confirmed as carbapenemase producers by carbapenemase inactivation test were enrolled in this study. The carbapenemase genes of the isolates were determined by the polymerase chain reaction (PCR) method. Antimicrobial susceptibilities of CRKP strains to CZA, MEM, and COL were determined by the broth microdilution method and in vitro synergy activities of dual combinations of these drugs were evaluated by checkerboard and time-kill methods. Statistical evaluation of categorical data was performed using Fisher's exact test, and p-value of less than 0.05 was considered statistically significant in terms of difference between groups. Of the 42 CRKP isolates 34 (81%) were only OXA-48 positive, 5 (11.9%) were OXA-48+NDM and 3 (7.1%) were OXA-48+KPC positive. In the checkerboard test, synergy was detected against 97.6% of the isolates both with CZA+MEM and CZA+COL combinations, whereas this rate was 50% with MEM+COL. In the time-kill test, synergy was detected with CZA+MEM and CZA+COL combinations in the OXA-48 positive isolate and OXA-48+KPC positive isolate, while synergy was detected with CZA+COL and MEM+COL combinations in the OXA-48+NDM positive isolate. There was no significant relationship between whether the isolates were resistant to colistin or not and the checkerboard results of antibiotic combinations (pCZA+MEM= 0.33, pCZA+COL= 0.11, pMEM+COL=0.61). Results of our study revealed that the most common carbapenemase type in CRKP strains was OXA-48 in our hospital, and the combinations of CZA with MEM and COL had high potential for synergism against these strains. Keywords: Carbapenem resistant Klebsiella pneumoniae, ceftazidime-avibactam, meropenem, colistin, synergism, checkerboard test, time-kill test., Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Çalışmamız Ocak 2007-Aralık 2007 tarihleri arasında mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilen 52 P. aeruginosa ve 61 A. baumanii olmak üzere toplam 113 bakteri kökeni ile yapılmıştır. Bakterilerin tanımlanması standart klinik mikrobiyolojik yöntemler ile yapılmış, bu yöntemlerle tanımlamanın yapılamadığı durumlarda BBL Crystal İdendification Systems (BD, USA) sistemleri kullanılmıştır. Bakterilerin invitro koşullarda antibiyotiklere direnç durumları CLSI önerileri doğrultusunda disk difüzyon yöntemi ile belirlenmiş, MBL üretimi kombine disk yöntemi, çift disk sinerji, modifıye Hodge testi ve E test yöntemleri ile araştırılmıştır. İmipenem dirençli Acinetobacter kökenlerinde MBL üretimi kombine disk metodu ile % 75, IMP-EDTA çift disk sinerji testi ile % 84, modifıye Hodge testi ile % 74, E test ile % 80; imipeneme dirençli Pseudomonas kökenlerinde kombine disk metodu ile % 62, IMPEDTA çift disk sinerji testi ile % 73 Modifiye Hodge testi ile % 58 ve E test ile % 40 oranında bulunmuştur. MBL üreten bakterilerin aztreonam dışında tüm beta laktamlara dirençli olmaları ve klinik uygulamada uygun bir MBL inhibitörünün bulunmaması, ayrıca MBL ile aminoglikozid direnç genlerinin genetik olarak birarada bulunması epidemiyolojik açıdan MBL varlığının tespit edilmesini çok önemlidir. MBL araştırılmasında hızlı, basit, duyarlılık ve özgüllüğü yüksek olan iyi bir fenotipik tarama yöntemine gerek vardır. Günümüzde var olan tarama yöntemlerinin hiçbiri yeterli değildir. Bu sebeple tarama sonuçlarının moleküler yöntemlerle doğrulanması gereklidir. Yaptığımız çalışma hastanemizde MBL üreten suşların belirlenmesi ve kontrolü ile ilgili olarak daha ileri araştırmaların yapılması gerektiğini düşündürmüştür. Anahtar sözcükler: MBL üretimi, Pseudomonas, Acinetobacter, fenotipik yöntemler., A total of 113 strains (52 Pseudomonas, 61 Acinetobacter), isolated from clinical specimens sent to our Microbiology and Clinical Microbiology laboratory between the dates of January 2006-2007, were studied. The bacteria were identified by standart clinical microbiological tests, BBL Crystal İdendification Systems (BD, USA). The invitro antimicrobial resistance of bacteria was determined by the disk diffusion method according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) guideline. The MBL production was found using combined disk method, double disk synergy test, modified Hodge test and E test. Among imipenem resistant Acinetobacter strains, the MBL production determined by combined disc method was found as 75 %. The MBL production vvas found as 84 % by IPM-EDTA double disk synergy test, as 74 % by modifıed Hodge test and as 80 % by E test. in imipenem resistant Pseudomonas strains, the MBL production was found as 62 % by combined disc method, as 73 % by IPM-EDTA double disk synergy test, 58 % by moditıed Hodge test and as 40 % by E test. The determinination of the presence of MBL is very important in point of epidemiologic view because MBL producing bacteria are resistant to all beta lactams except aztreonam and also because the MBL and aminoglycosid resistance gene were present together genetically. Additionally there is not a MBL inhibitor for clinical treatment. There is a need of quick, easy fenotipic screening test with high specifıty and sensitivity. Today neither of the present screening methods are sufficient. For this reason there is a need to confırm the screening results by molecular techniques. This study suggested the need for advanced studies for the determination and control of MBL producing strains in our hospital. Keywords: MBL production, Pseudomonas, Acinetobacter, fenotipic methods., Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2008., Kaynakça var.

CA-MRSA community-acquired, or community-associated Staphylococcus aureus has appeared with increasing frequency and is now epidemic within certain community populations. Whereas hospital associated MRSA is almost always found in persons with established risk factors associated with prior medical treatment, these are not present in CA-MRSA. This form causes serious skin and soft tissue infections in otherwise healthy persons who have not been recently hospitalized or undergone invasive medical procedures. CA-MRSA has been identified most frequently among prisoners, athletes, children, men who have sex with men, and military recruits. A major difference between the two types that CA-MRSA possesses a potent toxin called PantonValentine leukocidin, which attacks infection-fighting leukocytes. The most serious form of CA-MRSA infection causes necrotizing fasciitis. Also it causes serious necrotizing pneumonia and increased complications of hematogenous osteomiyelitis. Two clones strains of staph, called USA300 and USA400, are associated with the CA-MRSA. CA-MRSA has stphylococcal casette chrosome SCC mec IV and V as resistance genes unlike HA-MRSA which has I, II and III SCC mec. CA-MRSA is still susceptible to several antibiotic classes outside of the beta-lactam group and macrolides. Bacteria can develope resistance to other antibiotics. Therefore clinicians must be careful at use of them, TK-MRSA toplumdan kazanılmış veya toplumla ilişkili Staphylococcus aureus artan yaygınlıkta görülmeye başlanmış ve belli topluluklarda yeni bir epidemi olarak ortaya çıkmıştır. Hastaneyle ilişkili MRSA Hİ-MRSA hemen daima daha önceden uygulanan medikal tedaviyle ilgili risk faktörlerine sahip kişilerde ortaya çıkıyorsa da TK-MRSA’da bu özellikler bulunmaz. Bu form, daha önceden medikal tedavi almamış veya hastaneye yatmamış sağlıklı kişilerde ortaya çıkan ciddi deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarının etkenidir. TK-MRSA; mahkûmlar, koşucular, çocuklar, eşcinsel erkekler ve askeri birliklerde daha sık olarak identifiye edilmiştir. İki tip arasındaki majör farklılık, TK-MRSA’nın Panton-Valentin Lökosidin adı verilen ve lökositlere saldırarak enfeksiyon oluşturan potent bir toksine sahip olmasıdır. TK-MRSA enfeksiyonunun en ciddi formu olan nekrotizan fasiittir. Aynı zamanda ciddi nekrotizan pnömoni ve hematojen osteomiyelitin artmış komplikasyonlarının da nedenidir. USA 300 ve USA 400 olarak adlandırılan İki stafilokok klonu suş TK-MRSA ile ilişkilidir. TK-MRSA, direnç geni olarak stafilokokal kaset kromozomu SCC mec I, II ve III’e sahip olan Hİ-MRSA’nın aksine SCC mec IV ve V’e sahiptir. TK-MRSA halen beta-laktam ve makrolid grubu dışında birkaç antibiyotik grubuna duyarlıdır. Bakteri diğer antibiyotiklere de direnç geliştirebilir. Bu yüzden klinisyenler bu ilaçların kullanımında dikkatli olmalıdırlar

Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarında Çeşitli Klinik Örneklerden İzole Edilen Klebsiella Pneumoniae Suşlarındaki Karbapenemaz Varlığının AraştırılmasıKarbapenemaz üreten K. pneumoniae genellikle diğer direnç mekanizmalarını da taşıdığı için çoklu dirençlidir ve karbapenemaz üreten K. pneumoniae enfeksiyonları yüksek mortalite hızları ile ilişkilidir. Karbapenemazların, özellikle de karbapenemlerden birine duyarlıkta azalmaya neden olmuşsa, epidemiyolojik açıdan yüksek önem taşıdığı kabul edilir.Çalışmamızda hastanemizde 2012 yılından itibaren gözlemlenmeye başlanan karbapenem dirençli K. pneumoniae suşlarında karbapenemaz varlığının çeşitli fenotipik ve genotipik yöntemlerle araştırılması ve izolatlar arasındaki olası klonal ilişkilerin PFGE ile analizi amaçlanmıştır.Çalışmamızın sonucunda K. pneumoniae'da karbapenemaz varlığının taranmasında en yüksek duyarlılık ertapenem ile bulunmuş (%96,8) olup karbapenemaz varlığının doğrulanması için uygulanan fenotipik yöntemlerden en duyarlı olanın ise MHT olduğu ortaya konulmuştur.Hastanemizde enfeksiyon etkeni olarak izole edilen karbapenem dirençli K. pneumoniae suşlarının hiçbirinde dirence sebep olan gen olarak blaKPC tespit edilmemiştir. Hastanemizde K. pneumoniae'larda gözlenmekte olan karbapenem direncinin diğer karbapenem direnç mekanizmalarına (NDM, OXA-48), en sık da OXA-48 genine bağlı olduğu tespit edilmiş olup hastanemizdeki K. pneumoniae suşlarının önemli kısmının birbirleriyle klonal ilişkili olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Karbapenemaz, Klebsiella pneumoniae, KPC, NDM, OXA Investigation of Carbapenemase Presence in Klebsiella Pneumoniae Isolates Obtained from Various Clinical Samples in Microbiology Laboratory of Süleyman Demirel University of Faculty of Medicine HospitalCarbapenemase producing K. pneumoniae is multi resistant because of usually carries the other resistance mechanisms and these infections are associated with high mortality rates. Carbapenemases, especially if caused by a decrease in sensitivity to one of the carbapenems, which are considered of high importance in epidemiology.This study aimed to investigate presence of carbapenemases in the carbapenem-resistant K. pneumoniae strains with various phenotypic and genotypic methods and possible clonal relationships between isolates with PFGE analyze which has begun to be observed since 2012 in our hospital.In the results of our study, the highest sensitivity was found with ertapenem (%96,8) for screening presence of carbapenemase in K. pneumoniae and it has been demonstrated that the MHT is the most sensitive phenotypic method used to confirm the presence carbapenemase. In our hospital, any of carbapenem resistant K. pneumoniae strains isolated as the infectious agent has been detected blaKPC gene. In our hospital, carbapenem resistance being observed in K. pneumoniae was determined to be due to the other carbapenem resistance mechanisms (NDM, OXA-48), most frequent OXA-48 gene and the important part of K. pneumoniae strains in our hospital were found to be associated with each clonal. Keyword: Carbapenemase, Klebsiella pneumoniae, KPC, NDM, OXA 96

Busulfan; Kemik İliği Transplantasyonu yapılacak olan hastalarda hazırlama rejiminde uygulanan antineoplastik bir ilaçtır. Bu çalışmanın amacı; Busulfanın pediyatrik hasta grubunda bireylerarası farklılıkları ortadan kaldıracak şekilde doz rejimini optimize etmeyi ve bu optimizasyonun sürdürülebilirliğini sağlayacak bir yöntem geliştirmektir. Bu amaçla, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediyatrik Onkoloji Bilim Dalı Kemik İliği Transplantasyonu Ünitesi’nde transplantasyona hazırlama rejiminde klasik miyeloablatif dozda Busulfan uygulanan hastalardan alınmış kan örnekleri ile çalışılmıştır. Kan örneği alma zamanı bilim dalı tarafından Busulfan sağaltım prosedürüne göre belirlenmiştir. Alınan kan örnekleri, (liquid chromatography-mass spectrometry, sıvı kromatografisi-kütle spektrometresi) LC-MS/MS tekniğiyle analizi gerçekleştirilmek üzere stabilitesini koruduğu bilinen şartlarda saklanmıştır. Yöntem, LC-MS/MS tekniği ile miktar tayini gerçekleştirmek amacıyla Food and Drug Administration (FDA, Gıda ve İlaç Örgütü)’nın kriterlerine uygun olarak valide edilmiştir. Validasyon sırasında sistemin doğrusallık, doğruluk, kesinlik, tekrarlanabilirlik, özgünlük, geri kazanım ve kararlılık parametreleri belirlenmiş ve sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Yapılan validasyon çalışmaları sonrasında, yaşları 0.75-18.42 arasında değişen 8 pediyatrik hastadan alınan kan örneklerinde Busulfanın miktar tayini gerçekleştirilmiştir. Analiz sonucu ulaşılan Busulfan kan düzeyi değerleri kullanılarak WinNonLin® programı aracılığıyla farmakokinetik parametreler hesaplanmıştır. Hastalarda ilk doz i.v. Busulfan uygulamasına ait analiz sonucu hesaplanan farmakokinetik parametrelerden; eliminasyon hız sabiti (kel) 0.1548-0.5742 saat-1, dağılım hacmi (Vd) 0.294-0.684 L/kg, klirens (CL) 0.059-0.345 L/saat/kg ( 0.983-5.75 mL/dk/kg ), plazma derişimi-zaman grafiğinde eğri altında kalan alan (EAA) 702.1-1800.5 µM·dk, kararlı durum plazma derişimi (Css) 558-1200 ng/mL değerleri arasında bulunmuştur. Bu farmakokinetik parametreler birey içi ve bireylerarasında istatistiksel yönden değerlendirilmiştir. Hastalara ait eliminasyon hız sabiti ve dağılım hacmi parametreleri ile öngörülen kan düzeyi değerleri hesaplanmıştır. Benzer şekilde pediyatrik hastalarda kabul edilmiş farmakokinetik parametreler ile teorik olarak görülmesi beklenen Busulfan kan düzeyi hesaplanmıştır. Bu değerler ile analiz sonucu bulunan değerler karşılaştırılmıştır. Tüm bu retrospektif değerlendirmeler sonucunda; analiz sonucu bulunan Busulfan kan düzeyi ve hesaplanan farmakokinetik parametreler hem hastalar arasında hem birey içinde değişkenlik göstermiştir. Busulfan pediyatrik hastalarda kilosuna uygun standart dozda kullanılmıştır. Busulfanın kan düzeyi 8 hastadan 3’ünde, FDA’nın Busulfan için EAA parametresi açısından belirlediği 900-1500 µM·dk olan sağaltımsal aralığın (SA) dışında bulunmuştur (2 hastanın kan düzeyi SA’nın altında, 1 hastanın SA’nın üstünde). Bu durum Busulfan uygulanan pediyatrik hastalarda Sağaltımsal İlaç İzlemi (Sİİ)’nin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Geliştirdiğimiz bu yöntem analizin oldukça kısa sürede gerçekleştirilmesine imkan sağlamaktadır. Doz modifikasyonuna da gidilerek gerçekleştirilecek Sİİ çalışmasının; Busulfanın kan düzeyinin SA’nın üstünde bulunması sonucunda ortaya çıkan hepatik veno-oklüzif hastalık gibi toksik etkilerden, etkinsiz düzeyde bulunması ile gelişen transplantasyon reddi ve relaps gibi olumsuzluklardan kaçınmaya olanak sağlayacağını, dolayısıyla pediyatrik hastalarda sağaltım ve sağkalım oranını geliştireceğini düşünmekteyiz.

Son yıllarda, özellikle yoğun bakım ünitelerinde antimikrobiyal ajanların çoklu ilaç dirençli (MDR) Acinetobacter baumannii infeksiyonlarının tedavisindeki yetersizliği, klinisyenleri zorlamakta ve kombinasyon tedavilerine yönlendirmektedir. Bu çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yoğun Bakım Servislerinden izole edilmiş olan, 34 MDR A.baumannii izolatının, imipenem (İPM) ve meropenemin (MEM), sefoperazon/sulbaktam (SCP), ampisilin/sulbaktam (SAM), polimiksin B (PB) ve rifampin (RİF) ile olan kombinasyonlarına duyarlılığı in vitro olarak dama tahtası yöntemi ile araştırıldı.MDR A.baumannii en fazla trakeal aspirat (%50) kültürlerinden soyutlandı. Disk difüzyonla, izolatların tamamı imipenem, meropenem, tikarsilin, sefepim, amikasin ve siprofloksasine dirençli bulundu. En düşük direnç oranı minosiklin (%44,2) için saptandı. İzolatların tamamında (%100) imipenem, meropenem, ampisilin/sulbaktam ve sefoperazon/sulbaktam için dirençli ve polimiksin B için duyarlı sınırlarda MİK değerleri bulundu.Sinerji oranları MEM/SAM kombinasyonunda en yüksek (%94,1) bulunurken daha sonra sırasıyla, İPM/SAM (%88,2), İPM/RİF (%73,5), İPM/SCP (%70,6), İPM/PB (%38,2), MEM/RİF (%17,6), MEM/SCP (%8,8) ve MEM/PB (%2,9) olarak saptandı. Kombinasyonların hiçbirinde antagonizma gözlenmedi. Bu yüzden, bu sinerjistik kombinasyonlarla ilgili bulgularımızın yoğun ilgiyi hak ettiğini ve çoğul ilaç dirençli bu organizmalar tarafından oluşturulan enfeksiyonlarda, yenilikçi ve etkili tedavi seçeneklerine temel olabileceğini söyleyebiliriz.Sonuç olarak MDR A.baumannii kökenlerine karşı kullanılan antibiyotik kombinasyonlarının etkinliği ile ilgili birçok in vitro çalışmada olumlu sonuçlar bildirilmiş olsa da bu verilerin klinik bulgularla da desteklendiği geniş kapsamlı ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. In recent years, the inadequacy of antimicrobial agents available to treat infections particularly in ICU?s due to MDR Acinetobacter baumannii, has constrained clinicians and forced them to use combination therapies. In this study, the antibacterial effect of imipenem and meropenem in combination with cefoperazone/sulbactam, ampicillin/sulbactam, polymyxin B and rifampin has been evaluated in vitro by the checkerboard microdilution method against 34 clinical isolates of multidrug resistant (MDR) A.baumannii, all collected from the Intensive Care Units of Süleyman Demirel University Hospital.Most of the MDR A.baumannii strains (50%) were isolated from the tracheal aspirate cultures. All of the isolates were found to be resistant to imipenem, meropenem, ticarcillin, cefepime, amikacin and ciprofloxacin by disc diffusion method. The lowest resistance rate was established for minocycline (44.2%). In all of the isolates (100%) the MIC values were within the resistance range for imipenem, meropenem, ampicillin/sulbactam and cefoperazone/sulbactam and susceptibility range for polymyxin B.The combination of meropenem with sulbactam showed synergy against 94.1% of MDR A.baumannii while the synergy rates for combinations of imipenem and sulbactam, imipenem and rifampin, imipenem and cefoperazon/sulbactam, imipenem and polymyxin B, meropenem and rifampin, meropenem and cefoperazon/sulbactam and meropenem and polymyxin B were 88.2%, 73.5%, 70.6%, 38.2%, 17.6%, 8.8% and 2.9%, respectively. Antagonism was not observed in any of the combinations. Hence, our findings about these synergistic combinations are of considerable interest and may provide a rationale for innovative and effective therapeutic options for infections caused by these MDR organisms.In conclusion, although favourable outcomes have been reported in several in vitro studies about the efficacy of antibiotic combinations used against MDR A.baumannii strains, further comprehensive studies with clinical evidence are warranted to confirm these data. 82

Stafilokoklar, hastane ve toplum kökenli infeksiyonların en önemli etkenlerindendir. Önceleri sadece S. aureus hastane infeksiyonu etkeni olarak kabul edilirken, günümüzde KNS'lerin önemi de artmaya başlamıştır.Çalışmamızda, hastanemiz Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuarı'na Nisan 2007-Nisan 2008 tarihleri arasında gönderilen çeşitli örneklerden izole edilen 60'ar adet MRSA, MSSA, MRKNS ve MSKNS suşu kullanılmıştır. Tüm bakteriler 4 ve 6 m?g/ml vankomisin içeren BHI agara ekilmiştir. MSSA grubu hakterilerden hiçbiri bu tarama agarlarda ürememiştir. 4 ?g/ml vankomisinli agarda MRSA'lardan 2, MRKNS'lerden 22, MSKNS'lerden ise 17 bakteri üremiştir. 6 ?g/ml vankomisinli agarda ise bunlardan 2 MSKNS ve 1 MRKNS dışındaki bakteriler üremiştir. Tüm bakterilerin mikrodilüsyon ve E test yöntemi ile vankomisin ve teikoplanin MİK değerleri belirlenmiştir. S. aureus'lardan tarama agarda 24. saatte üreyen 2 suş şüpheli VISA/h-VISA olarak kabul edilmiş ve bunların h-VISA oldukları PAP-AUC yöntemiyle doğrulanmıştır.Tarama agarda üreyen bakterilerin büyük bir çoğunluğunun KNS'lerden oluşması, bu bakterilerin hastane infeksiyonu etkeni olarak önemini bir kez daha ortaya koymuştur. VISA ve h-VISA suşları rutin disk difüzyon yöntemleriyle tespit edilememektedir. Bu bakterilerin tespiti için tarama agar ve PAP-AUC oranı gibi yöntemler gerekmektedir. Her ne kadar elimizdeVISA ve h-VISA infeksiyonlarından kaynaklanan artmış mortalite ile ilgili kontrollü klinik çalışma yoksa da; hekimler, MRSA infeksiyonlarının tedavisinde vakomisine yeterli cevabın alınamadığı durumların vankomisine karşı heterojen dirençten kaynaklanmış olabileceğini akılda tutmalıdırlar.Ülkemizde VISA ve h-VISA oranı tam olarak bilinmemektedir. Bunun tam olarak ortaya konması ve hastane infeksiyonu etkeni olarak bunların öneminin tam olarak belirlenmesi için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.Anahtar Sözcükler: Stafilokok, glikopeptid duyarlılığı, VISA, h-VISA. Staphylococci are among the most important agents for hospital and community-acquired infections. While, S. aureus was accepted as the only agent for hospital-acquired infections in the past; nowadays, importance of CNS have begun to increase.In our study, a total of 240 strains (60 MRSA, 60 MSSA, 60 MRCNS and 60 MSCNS) isolated from various clinical specimens sent to our Microbiology and Clinical Microbiology Laboratory between April 2007-April 2008, were studied. All bacteria were inoculated on to Brain Heart Infusion agar supplemented with 4 ?g/ml and 6 ?g/ml vancomycin. None of MSSA have grown on these screen agar plates. Two of 60 MRSA, 22 of 60 MRCNS and 17 of 60 MSCNS isolates have grown on screen agar that icluded 4 ?g/ml vancomycin. On the other hand, all this bacteria except three strains (2 MSCNS and 1 MRCNS) have grown on screen agar that icluded 6 m?g/ml vancomycin. All bacteria?s vancomycin and teicoplanin MIC values were determined by microdilution and E-test methods. Two S. aureus isolates that grew on screen agar were accepted as possible VISA/h-VISA and these strains were confirmed as h-VISA by PAP-AUC method.The finding that most of the bacteria that grew on screen agar plates were CNS has emphasized the importance of these bacteria as hospital-acquired infection agents. VISA and h-VISA strains can not be detected by routine disc diffusion methods. Methods like screen agar and PAP-AUC ratio are needed for detecting them. Although there have been no data from controlled clinical studies which document the increased mortality from h-VISA and VISA infections, clinicians should bear in mind that an inadequate response to vancomycin in the treatment of MRSA infections could be due to heteroresistance to vancomycinThe prevalances of VISA and h-VISA are not clear enough in our country. More studies must be performed to clarify these rates and to determine the of importance these strains.Key Words: Staphylococcus, glycopeptide susceptibility, VISA, h-VISA. 59

Çalışmamız Ocak 2007?Aralık 2007 tarihleri arasında Anabilim Dalı'mıza gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilen 52 P. aeruginosa ve 61 A. baumanii olmak üzere toplam 113 bakteri kökeni ile yapılmıştır.Bakterilerin tanımlanması standart klinik mikrobiyolojik yöntemler ile yapılmış, bu yöntemlerle tanımlamanın yapılamadığı durumlarda BBL Crystal İdendification Systems (BD, USA) sistemleri kullanılmıştır. Bakterilerin invitro koşullarda antibiyotiklere direnç durumları CLSI önerileri doğrultusunda disk difüzyon yöntemi ile belirlenmiş, MBL üretimi kombine disk metodu, çift disk sinerji, modifıye Hodge testi ve E test yöntemleri ile araştırılmıştır.İmipenem dirençli Acinetobacter kökenlerinde MBL üretimi kombine disk metodu ile %75, IMP-EDTA çift disk sinerji testi ile 84, modifıye Hodge testi ile %74, E test ile %80; imipeneme dirençli Pseudomonas kökenlerinde kombine disk metodu ile %62, IMPEDTA çift disk sinerji testi ile %73 Modifiye Hodge testi ile %58 ve E test ile %40 oranında bulunmuştur.MBL üreten bakterilerin aztreonam dışında tüm beta laktamlara dirençli olmaları ve klinik uygulamada uygun bir MBL inhibitörünün bulunmaması, ayrıca MBL ile aminoglikozid direnç genlerinin genetik olarak birarada bulunması epidemiyolojik açıdan MBL varlığının tespit edilmesini çok önemlidir. MBL araştırılmasında hızlı, basit, duyarlılık ve özgüllüğü yüksek olan iyi bir fenotipik tarama yöntemine gerek vardır.Günümüzde var olan tarama yöntemlerinin hiçbiri yeterli değildir. Bu sebeple tarama sonuçlarının moleküler yöntemlerle doğrulanması gereklidir. Yaptığımız çalışma hastanemizde MBL üreten suşların belirlenmesi ve kontrolü ile ilgili olarak daha ileri araştırmaların yapılması gerektiğini düşündürmüştür.Anahtar sözcükler: MBL üretimi, Pseudomonas, Acinetobacter, fenotipik yöntemler. A total of 113 strains (52 Pseudomonas, 61 Acinetobacter), isolated from clinical specimens sent to our Microbiology and Clinical Microbiology laboratory betvveen the dates of January 2006?2007, were studied. The bacteria were identifıed by standart clinical microbiological tests, BBL Crystal İdendification Systems (BD, USA) .The invitro antimicrobial resistance of bacteria was determined by the disk diffusion method according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) guideline. The MBL production was found using combined disk method, double disk synergy test, modified Hodge test and E test.Among imipenem resistant Acinetobacter strains, the MBL production determined by combined disc method was found as 75%. The MBL production vvas found as 84% by IPM-EDTA double disk synergy test, as 74% by modifıed Hodge test and as 80% by E test. in imipenem resistant Pseudomonas strains, the MBL production vvas found as 62% by combined disc method, as 73% by IPM-EDTA double disk synergy test, 58% by moditıed Hodge test and as 40% by E test.The determinination of the presence of MBL is very important in point of epidemiologic view because MBL producing bacteria are resistant to all beta lactams except aztreonam and also because the MBL and aminoglycosid resistance gene were present together genetically. Additionally there is not a MBL inhibitor for clinical treatment. There is a need of quick, easy fenotipic screening test with high specifıty and sensitivity.Today neither of the present screening methods are suffîcient. For this reason there is a need to confırm the screening results by molecular techniques. This study suggested the need for advanced studies for the determination and control of MBL producing strains in our hospital.Key words: MBL production, Pseudomonas, Acinetobacter, fenotipic methods 63