Search

Als gevolg van een initiatief van het Lokaal Historisch Platform Venray en de Heemkundekring van Deurne zijn grenspaallocaties toeristisch en recreatief toegankelijk en aantrekkelijk gemaakt door ze te koppelen aan bestaande fiets- en wandelroutes in de directe omgeving en ze te voorzien van forse borden met achtergrondinformatie. De grens tussen Noord-Brabant en Limburg is 46 km lang, bestaat uit zes grenspaallocaties en loopt van noord naar zuid. Ooit was het nodig de grenzen goed af te bakenen, omdat er flink geruzied werd over de gronden in de Peel

Bij de aanleg van leidingen kan een tijdelijke verlaging van de grondwaterstand noodzakelijk zijn. Het aantal disciplines dat daarbij is betrokken is aanzienlijk: de provincie voor de regelgeving met betrekking tot het onttrekken van grondwater, het waterschap voor het lozen van het onttrokken grondwater, een adviesbureau dat een bemalingsadvies opstelt, de aannemer die het project realiseert en het bronbemalingsbedrijf dat de bemaling uitvoert. Elke discipline heeft daarbij haar eigen vakspecifieke kennis en belang(en). De uitdaging voor een opdrachtgever is dan ook om, gebruikmakend van alle specialistische kennis, te komen tot een praktisch uitvoerbare bemaling, waarbij recht wordt gedaan aan de belangen van alle betrokkenen. Het beschreven praktijkvoorbeeld in het Midden-Peelgebied geeft aan hoe een dergelijke bundeling van kennis succesvol is in te zetten

Het natuurreservaat De Grote Moost is een moerasgebied in een vroegere randslenk van de Brabantse Peel. Het terrein wordt gevoed door kwelwater vanuit de relatief hooggelegen Noordervaart die ongeveer haaks op de slenk is gegraven. De invloed van de kwelstroom is het grootst in een smalle strook vochtige heide op de flauwe helling tussen Noordervaart en een centraal in het reservaat gelegen natte veenkom. Op deze helling zijn als gevolg van de beperkte afvoer van kwel- en regenwater botanisch interessante kwelplasjes en ondiepe laagten ontstaan. Typerend is hier het naast elkaar voorkomen van soorten van zowel oligotrofe als mesotrofe omstandigheden

Waterschap Peel en Maasvallei integreert in het Nieuw Limburgs Peil belangrijke waterthema's als verdroging, waterkwaliteit en wateroverlast. Het krijgt daarbij hulp van alle betrokken partijen. Hierdoor ontstaat draagvlak dat van groot belang is bij de uitvoering van de maatregelen. Het waterschap kiest daarmee voor een gebiedsdekkende integrale aanpak voor het opstellen en bereiken van het gewenste waterpeil in 2015. Deze aanpak leidt tot vernieuwing in het waterbeheer

Reikhalzend was er uitgekeken naar de handreiking Ammoniak, die Verburg van LNV eind november presenteerde. De handreiking is niet bedoeld om juridisch houvast te bieden, zo blijkt nu. Het is een handreiking voor provincies om per gebied vast te stellen wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn. Maatwerk dus. Uit een gezamenlijk persbericht van natuurorganisaties (Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, De Landschappen) en landbouw (LTO) blijkt, dat men er gezamenlijk uit wil komen. Geen weg richting juridisch getouwtrek dus

In 1992 zijn voor een klein gedeelte van de Schoorkuilen (voormalig vennengebied in de regio Nederweert - Weert) herstelwerkzaamheden verricht door Limburgs Landschap om de potenties voor venherstel te onderzoeken. De uitkomsten bleken voor zowel flora als fauna opmerkelijk te zijn. In dit artikel een overzicht van de gevonden sprinkhanen

De Deurnse Peel en de Mariapeel vormen een 2700 ha groot natuurreservaat. Samen met de Groote Peel zijn zij de restanten van een hoogveengebied dat oorspronkelijk ca 30.000 ha groot was. In minder dan een eeuw is dit biotoop door turfwinning op grote schaal vernietigd. Medio jaren '90 maakten Staatsbosbeheer en de betrokken waterschappen een begin met een omvangrijk vernattingsproject om het hoogveen de kans te geven zich te herstellen. Een vegetatiekartering vooraf (1995) en een kartering in 2005 maakte het mogelijk om de resultaten van 10 jaar hogveenregeneratie te evalueren. In dit artikel de bevindingen van de gebiedsontwikkeling

In 1997 was het eerste provinciedekkende beeld van de avifauna van Limburg gereed. Nadien is het onderzoek voortgezet om de gegevens te actualiseren. Voor de omgeving van Weert is een tweede actualisatie in 2006 tot stand gekomen. In dit artikel worden de resultaten van de kartering uit 1992 vergeleken met die uit 2006

Xestia stigmatica werd in 2001 voor het eerst in Nederland aangetroffen, in de Peelstreek. In 2007 werd in dezelfde omgeving een tweede exemplaar gevangen. Deze nachtvlinder was al uit vrijwel geheel Europa bekend, maar nog niet uit ons land. Het is opmerkelijk dat deze soort niet vaker in ons land wordt aangetroffen want de habitat, goed ontwikkelde mantelvegetaties met een rijke kruidenbegroeiing, komt veel voor. Door veranderingen in het bosbeheer neemt dit biotooptype zelfs in omvang toe. Misschien dat deze nieuwe vondst de eerste is van een reeks van nieuwkomers als gevolg van de voorspelde temperatuurstijging

De Heikant in Someren, bijna weggestopt tussen de Strabrechtse Heide en het overgangsgebied naar de Peel, daar vinden we de paarden van Jan Flupsen. Een bescheiden mens, rustig en toch zelfbewust. Hier is het begonnen met de Vierdorpenroute, waar een groeiend aantal bewonderaars van het oude Brabantse landschap een rustpunt vindt. Flupsen, metaalbewerker in ruste, heeft hier de gelegenheid om zijn liefde voor het aangespannen paard aan de man te brengen

Het gebied Bakel-Milheeze maakt onderdeel uit van de Brabantse Peel, die van oudsher hoge landschappelijke kwaliteiten herbergt. Deze zijn in de loop van de vorige eeuw echter steeds meer vervaagd door intensivering en schaalvergroting in de landbouw. Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant hebben daarom in het Reconstructieplan De Peel gezocht naar een nieuwe balans tussen landbouw en natuur. Als uitwerking van het reconstructieplan is het Integraal Gebiedsprogramma Bakel-Milheeze Noord (IGP) opgesteld. Dit plan streeft naar herstel van de landschappelijke kwaliteit, nieuwe natuur, nieuwe economische dragers en behoud van de leefbaarheid van het platteland. Uit overleg met provincie en waterschap kwam naar voren dat in het kader van de wettelijk vereiste watertoets een geohydrologische effectenstudie in de omgeving van de zandwinning in dit gebied, de Bakelse Plassen, noodzakelijk is. Witteveen+Bos voerde die uit. Op basis van dit onderzoek en de voorgestelde mitigerende maatregelen hebben de provincie Noord-Brabant en Waterschap Aa en Maas een positief advies afgegeven. Hiermee konden Gedeputeerde Staten instemmen met het IGP

De sanering van fase 2 van het waterschapsproject Tungelroysebeek in de Midden- Limburgse gemeente Weert is voltooid. Over een lengte van ruim 7 kilometer zijn de beekbodem en de oevers het afgelopen jaar schoon gemaakt. Waterschap Peel en Maasvallei (Venlo) heeft ruim 24.000 m³ zwaar verontreinigde grond afgegraven en uit het gebied afgevoerd. In deze grond bevond zich circa 15.000 kg zink en 550 kg cadmium. De afgevoerde grond is bij een grondreinigingsbedrijf in Weert gereinigd. De daarbij vrijkomende schone grond is elders hergebruikt, het zwaar verontreinigde residu dat na reiniging overblijft, is gestort. Tegelijkertijd met de sanering heeft het waterschap ook de herinrichting van de beek ter hand genomen. Dit is wat het project Tungelroyse beek zo uniek maakt in Nederland, want het tegelijkertijd herinrichten en saneren van een beek wordt nog nergens anders gedaan

Samenvatting van de resultaten van experimenteel onderzoek, uitgevoerd in de jaren 2001-2003, betreffend de uitspoeling van nitraat en fosfaat naar het grondwater op verschillende bedrijfssystemen. Dit onderzoek staat in het kader van duurzaam beheer van de bodem op nutriëntengebied (Telen met Toekomst)

Te midden van het reconstructiegebied De Peel loopt de Snelle Loop: een doorsnee afwateringssloot. De kenmerken van de plek vragen echter om een andere aanpak. Is het mogelijk de Snelle Loop een plek te geven binnen de Reconstructie en Belvedère? Kortom, hoe kunnen cultuurhistorie, recreatie en landschapsbeeld naast ecologie ingezet worden bij de herinrichting van de Snelle Loop? Onderstaande auteurs spreken van een bijzonder project, dat goed als voorbeeld kan fungeren voor vergelijkbare projecten in het kader van de reconstructie

Met het ecohydrologisch onderzoek Deurnsepeel Mariapeel is een goede start gemaakt met herstel van deze peelgebieden. Op dit onderzoek van Oranjewoud (1993) zijn veel werken gebaseerd. De waterpeilen zijn drastisch verhoogd (Mariapeel); interne compartimentering is aangebracht tussen natuur en landbouw: de effecten mogen er zijn. Ook de Deurnese Peel reageert positief op de gerealiseerde waterhuishoudkundige maatregelen. Voor beide gebieden geldt: vernatting heeft plaatsgevonden, stabielere waterpeilen zijn ontstaan, veenmos groeit weer op grote schaal

Vanaf 1974 is het voorkomen van de Coronella austriaca bestudeerd in de Peel. Beide auteurs doen op verzoek van Staatsbosbeheer onderzoek naar de relatie beheer en voorkomen. In Mariapeel en de Deurnsche Peel werden vooral drachtige exemplaren aangetroffen. Dit was directe aanleiding om meer te weten te komen over de voortplanting

Een nieuwe rubriek in uw vakblad Greenkeeper. Een rubriek waarbij we met een golfbobo of anderszins belangrijke of interessante Nederlander van gedachten willen wisselen over het niveau van greenkeeping in Nederland en alles wat verder ter sprake komt op een gezamenlijk rondje over een min of meer willekeurig gekozen baan in Nederland. De spits van deze nieuwe rubriek wordt afgebeten door Frank Kirsten, voorzitter van de Professional Golfers Associatie Holland. De belangenvereniging van golfprofessionals in Nederland. De baan waar het gesprek plaatsvindt, is de Peelse Golf Club. De hoofd greenkeeper, die gedeeltelijk bij het interview aanwezig is, is Hans Hilhorst.

De afgelopen 15 jaar zijn verschillende studies verricht naar het voorkomen van vissoorten in Limburgse beken. Er is echter weinig bekend over de ecologie en populatiedynamica van de vissen. Voor de laaglandbeken in het noordelijke en zuidelijke Peelgebied geldt, dat de visstand wordt belemmerd door de aanwezigheid van stuwen. Nader onderzoek is in dit verband verricht aan één van deze beken, de Everlose Beek

Verslag van de eerste vindplaatsen van broedende aalscholvers in Limburg. Een inventarisatie van de broedresultaten over 2001

De laatste 100 jaar hebben grootschalige veranderingen plaatsgevonden in het beekdallandschap van de Peelregio. Van een drietal vissoorten worden de effecten besproken van de veranderingen op hun leefomgeving