Search

Estados Mórbidos. Desgaste Corporal en la Vida Contemporánea (Morbid States. Corporal Wear and Tear in Contemporary Life) is a feminist ethnography on the Central Sensitization Syndrome (CSS) −a disruption of nerve centres which causes chronic diseases such as fibromyalgia and chronic-fatigue. Méndez de la Brena takes distance from the hegemonic medical approach, and embraces an anthropological and a gender perspective to investigate the handling of the diseases and unravels new forms of resistance. The book can be briefly defined as a necro-political analysis of the disease in its material existence and of the production of knowledge and practices of resistance of women in a neoliberal context.

Reseña de Mujeres soñadas. Una mirada actual sobre mitología clásica, de Ana María Leyra.

Reseña de Susan Glaspell. Teatro, vanguardia y humor (1917-1918), de Nieves Alberola Crespo

FRANCISCA PAGEO (Spain, 1983) Visual artist.Writter. Co-editor & art director of Détour cultura.I've given creative workshops around photography/collage at Distrito Artístico, Fnac-Murcia, CAMON, San Solorea Art Residence, Liv'in The Room, Ilustra-Sevilla & Horno de Luz & I've also given lectures & talks about creativity & visual culture at SOS 4.8 Festival (2012) & Festival Inspira (2013)

Reseña de Vivir entre bastidores: bordado, mujer y domesticidad en la España de la Edad Moderna, de Ana María Ágreda Pino.

Nuestro trabajo se propone contribuir a las innovaciones metodológicas que el feminismo viene planteando, centrándose en la reflexión sobre nuestras investigaciones, enmarcadas en los estudios culturales de la memoria histórica. Para cuestionar la concepción generizada de las metodologías, aportamos la idea de «metodología espigadora», a partir del diálogo interdisciplinar entre la propuesta de metodología carroñera de Jack Halberstam y la práctica documental de Agnès Varda. Exploramos cómo el uso de esta metodología puede redefinir el concepto de archivo y considerarlo una práctica feminista a la que denominamos «práctica de archiva». Desarrollamos esta exploración mediante tres voces narrativas, recogiendo la experiencia de investigaciones recientes que contribuyen a reconstruir la memoria de la disidencia sexual durante el franquismo y a indagar en el papel de la materialidad en la reparación de la memoria de las víctimas de la guerra civil española.

Un total de 59 producciones desde el año 2000 refleja el auge de la autoficción contemporánea dirigida por mujeres y constata el vasto volumen de producción y coproducción francesa. Este trabajo revisa la relevancia de la autoficción en el contexto de subordinación de las cineastas en la industria y en su condición de sujetos de la enunciación. En una contribución a la valoración de la subjetividad femenina ficcionada, se estudia la construcción del yo a través de lo real, los personajes, el tiempo y el espacio en las películas de mayor recaudación: National Theatre Live: Fleabag (2019), de Phoebe Waller-Bridge; Lady Bird (2017), de Greta Gerwig; Aftersun (2022), de Charlotte Wells, y Past Lives (2023), de Celine Song.

This article analyses the two feature-length films by Signe Baumane, Rocks in My Pockets (2014) and My Love Affair with Marriage (2022). For this purpose, this article discusses theories of autofiction and its representation in different forms and media and pays particular attention to the potential of animation to represent fictionalized selves. Drawing on genre and gender theories, as well as the study of memory and self, this article shows how Baumane dissects the constructedness of female and feminine selves and criticizes the oppressive nature of the individual and collective discourses around mental health and womanhood.

Este documento presenta un análisis acerca de las nuevas estrategias ideológicas adoptadas por el sistema patriarcal con el fin de mantener su vigencia, particularmente a través de las manifestaciones de violencia machista en el ámbito digital, y se centrará específicamente en la misoginia digital organizada conocida como manosfera. Se examina la prevalencia de estas formas de violencia, así como se categorizan y se analizan utilizando el análisis de marcos, para comprender la gramática política inherente al discurso de la manosfera. Finalmente, se concluye con una reflexión sobre las implicaciones democráticas y legales de este tipo de «terrorismo digital» misógino y sobre cómo afecta los derechos fundamentales de las mujeres en el espacio público virtual.

En este artículo se analiza lo velado como figura retórica o recurso alegórico que en la fotografía al igual que en la narrativa actúa con la intención de intensificar un lenguaje elíptico para ocultar, encubrir o evocar significados. Se revisa cómo la escritura de Katherine Mansfield es portadora de formas veladas de persuasión para hacer participar al espectador, de manera subsumida, de las narrativas de la omisión. En la fotografía, lo velado será un campo ciego en el sentido de que no es visible en la imagen, pero actúa expandiendo significados más allá del encuadre. Lo velado, finalmente, será el recurso estilístico que articule un proyecto artístico, titulado A propósito de Mansfield, que alterna fotografía y texto para elaborar mecánicas de construcción identitaria, de forma que la imagen fotográfica se vincula a un relato que vertebra los textos provenientes del Diario de Mansfield. Se persigue generar una sintaxis visual que actúe con parámetros velados revelando patrones reduccionistas en torno a las mujeres.

Este artículo reúne una serie de escritos sobre autoficciones visuales para argumentar que el trabajo en torno a los estereotipos de género y, consecuentemente, los procesos de experimentación con las identidades en las producciones plásticas pueden formar parte de esta corriente de creación. Las alteridades se observan a sí mismas de un modo que en ocasiones puede bifurcar la percepción identitaria propia y esto se muestra en numerosas trayectorias de artistas relevantes. Cady Noland, Tracy Emin o Sylvie Fleury dan cuenta de que el término puede ampliarse mediante obras escultóricas e instalativas, más cercanas al uso de significantes implícitos en materiales y procesos que a la representación fotográfica.

En este artículo se presentan diferentes documentales realizados por directoras argelinas que tratan el tema de la guerra y de la participación de las mujeres antes, durante y después del conflicto. Entre estas obras hemos elegido La Nouba des femmes du mont Chenoua (Assia Djebar, 1977), La Moitié du ciel d'Allah (Djamila Sahraoui, 1995), Lettre à ma soeur (Habiba Djahnine, 2006) y Loubia Hamra (Narimane Mari, 2013), porque ponen de manifiesto la situación de las mujeres argelinas en el momento en el que fueron realizadas y porque abordan, con una muy diversa composición estética y técnica, la historia de Argelia en dos momentos claves: la Guerra de la Independencia (1954-1962) y la Guerra Civil (1991­2002). Estas directoras son disidentes en cuanto que deciden rodar historias que discrepan del relato nacional creado tras la colonización y ponen el acento en el papel de las mujeres en la conformación de la identidad argelina.

En este artículo se analiza el modo en que la escritora chilena Nona Fernández concibe la autoficción como una estrategia original para indagar en su propio pasado y en la memoria colectiva de Chile durante la dictadura de Augusto Pinochet en su sexta novela, La dimensión desconocida (2016). Asimismo, se estudia cómo la autora, ante la imposibilidad de reconstruir la historia de numerosos desaparecidos por la represión del régimen militar, apuesta de forma decidida por la imaginación para complementar los testimonios que sí posee y concibe una novela híbrida donde tienen cabida formatos dispares y en la que la figura del fantasma resulta decisiva.

La fotografía, como forma icónica privilegiada, ha superado sus propios límites ontológicos no solo para ocupar cuantitativamente nuestras vidas, sino para encontrar nuevas relaciones, roles y valores. Vivimos en una cultura inmensamente visual en la que las imágenes copan nuestros procesos de comunicación y relación, y modelan nuestro pensamiento y nuestra acción. En este texto se despliega el encuentro entre las teorías de la acción estética de Ana García Varas y las prácticas participativas llevadas a cabo por el Colectivo Noctiluca en el proyecto Reencuadre. Se trata de imágenes y poemas sobre los cuidados que permiten estudiar las estrategias de creación comunitaria que activan la agencia entre imágenes y personas, así como observar sus posibilidades para generar nuevos imaginarios y acciones.

Las demandas de las mujeres indígenas al Estado chileno han dejado en evidencia la falta de enfoques interseccionales que permeen la institucionalidad y las políticas públicas. Las múltiples discriminaciones a las que se ven sometidas quedan invisibilizadas por políticas que no reconocen la incidencia de la etnia y la colonialidad, abriendo espacios a nuevas discriminaciones. A partir de 13 entrevistas en profundidad a lideresas indígenas de distintos pueblos indígenas, complementadas con el análisis de las respuestas entregadas por 925 mujeres mapuche que participaron de la Encuesta Mapuche Especial CEP 87 (2022), este artículo analiza las principales demandas que las mujeres indígenas dirigen el Estado. Los resultados muestran la importancia de la identidad, el territorio y la participación.

Entre finales del siglo XIX y el primer cuarto del XX, mujeres del mundo del espectáculo: la danza, la canción, el teatro… desarrollaron una carrera artística y creativa rebelándose, en algunos casos, contra el control masculino. Quedando expuesta y siendo sometida a escrutinio su vida íntima en entrevistas y fotografías, muchas de estas mujeres inventaron una biografía que mezclaba elementos verídicos con algunas invenciones. En un ejercicio de autoficción, se convirtieron en protagonistas de una vida manipulada, creando una experiencia ficticia y desarrollando el modelo de la femme fatale. Rompieron barreras de carácter laboral y se convirtieron en profesionales autónomas en una sociedad moralista y patriarcal.

Tomando como referencia el concepto de metáfora bélica propuesto por Lakoff y Johnson (2003), esta investigación tiene como objetivo analizar cómo la prensa representa el feminismo a través de las metáforas bélicas y qué términos bélicos se emplean con más frecuencia en los textos. Para ello, se ha formado un corpus de 800 columnas escritas entre 2004 y 2023 y se han aplicado dos métodos de estudio: por un lado, se ha empleado la herramienta Sketch Engine para identificar los términos bélicos más frecuentes en los textos; y, por otra parte, se ha analizado cualitativamente los contextos en los que se utilizan dichas palabras bélicas.

Reseña de Amazonas y serranas. Guardianas del territorio materno, de Maria-Àngels Roque Alonso.

En México, de acuerdo con la Ley Nacional de Ejecución Penal, las mujeres privadas de su libertad pueden conservar la custodia de sus hijos en prisión hasta los tres años de edad. Esta ley establece que las autoridades deben proporcionar espacios adecuados para el desarrollo integral de los niños y niñas. Sin embargo, en la actualidad, los centros penitenciarios siguen careciendo de estos espacios dignos. Este trabajo presenta una investigación sobre las condiciones de las mujeres que viven con hijos en prisión en México y concluye con una propuesta arquitectónica, en el Centro de Prevención y Readaptación Social Santiaguito (CPRS), que busca ser un prototipo que contribuya a mejorar las condiciones de estas personas.

Reseña de Ex/Órbita. Un viaje deslumbrante, de Mary Daly.

IntroductionIn South Asia, particularly in regions with strong patriarchal norms, widowhood is stigmatized, compounding the negative impact of grief and partner loss. This study measured the prevalence of mental health symptoms among widows in Nepal and its relationship to demographic variables.MethodsThis cross-sectional study surveyed 588 Nepalese widows from six districts in Nepal (mean age = 52.62, SD = 13.99) who had lost their spouses within the past two years. Participants completed the Anxiety, Depression and Stress Scale (ADSS). Analyses examined prevalence of anxiety, depression, and stress symptoms, using standard ADSS cut-points. Level of anxiety, depression, and stress symptoms measured by the ADSS in the sample were also compared with female psychiatric and nonpsychiatric normative ADSS data, and were compared with one available comparison sample (a sample of older Nepalese women). Measures of association between ADSS scores and demographic variables were computed.ResultsResults showed that a high percentage of the Nepalese widows reported moderate to severe symptoms of anxiety, depression, and stress. They also endorsed significantly higher levels of anxiety, depression, and stress symptoms relative to normative data and the comparison sample. Stress scores were significantly negatively correlated with age, Anxiety and Depression scores were associated with income under the poverty line, and Depression scores were associated with homemaker status.DiscussionThese findings confirm the high emotional distress among widowed women in Nepal, and establish the relationship between emotional distress and poverty, homemaker status, and age. These findings can inform public health efforts and mental health care providers regarding the mental health needs of widows in Nepal.

Globally, Gender-Based Violence and Femicide (GBVF) remains a multifaceted social issue in the 21st century. Despite the ratification of international treaties and national laws, South Africa continues to have alarmingly high levels of GBVF, which were worsened during the Covid-19 national lockdown. The 2020 crime statistics reported that one in five South African women were victims of GBVF and South African Police Services (SAPS) data from 2015 to 2020 showed that seven women are killed daily nationwide. Despite copious studies on GBVF, the voices of local community members and activists as key collaborators in such research have been excluded. Therefore, this study used a mixed methods approach to determine the known interventions to decrease or eliminate GBVF and their effectiveness in seven communities across South Africa. The study included 191 participants in a survey for the quantitative aspect as well as a qualitative aspect of the study. Community members participated in gender-specific focus group discussions, while activists had a focus group of their own to obtain data on interventions. Our findings showed that three main forms of interventions existed in South Africa, viz. government-led campaigns that normally occurred during the 16 days of activism against violence towards women and children, community-led campaigns in response to GBVF cases reported in the media as well as NGO-led initiatives to support GBV survivors. However, these interventions were stifled by the social and cultural stigma against reporting GBVF, a lack of sustainability, decreased visibility, poor organisation and management as well as a lack of funding. Therefore, our findings show that while the South African government has made strides in its efforts to eliminate GBVF, there are no sustainable community level programming and interventions aimed at changing social norms and toxic masculinity that perpetuate GBVF. In conclusion, we recommend that efforts be made to implement intervention initiatives that go beyond creating awareness on GBVF, but partner with local NGO-led organizations to engage in programming and intervention that is aimed at changing social norms.

IntroductionMedication use during pregnancy is limited by the scarcity of safety data for many drugs. The use of certain drugs during pregnancy can be teratogenic. Overestimating teratogenic medication risk could have serious consequences from drug non-adherence. Assessing and understanding the knowledge, attitude, and practice of medication use among pregnant women is crucial to optimizing the health of pregnant women and their fetuses.MethodologyAn observational cross-sectional study used convenience and snowball sampling with a self-administered online questionnaire in 562 pregnant women from Riyadh City. The questionnaire used was adapted from previously published surveys. The survey included sections on sociodemographic background, awareness of medication risks, medication use during pregnancy, sources of drug information, and statements from the Beliefs about Medicines Questionnaire (BMQ), both general and pregnancy-specific.ResultsMedication use during pregnancy was reported by 44.7%. The primary source for medication information for the majority was the physician. Over 58% indicated inadequate or inconsistent information about medication from physicians. Additionally, 65.7% confirmed not receiving sufficient or inconsistent information from pharmacists during medication dispensing. The responses to the questionnaire reveal a commendable level of knowledge and positive attitude and practice. However, variations could be found in these responses. Overall, no evident relationships were observed between predictors and responses, except in specific statements that indicated a positive association between beliefs and higher levels of education and youth.ConclusionThe results suggest a positive knowledge, attitude, and practice level. However, there was hesitancy and a restrictive attitude towards medication during pregnancy. The study identified inadequate education provided by healthcare professionals, thus presenting an area for improvement to enhance the safety and efficacy of medication use during pregnancy.

IntroductionInappropriate use of antimicrobials is a major driver of AMR in low-resource settings, where the regulation of supply for pharmaceuticals is limited. In pastoralist settings in Tanzania, men and women face varying degrees of exposure to antibiotics due to gender relations that shape access and use of antimicrobials. For example, critical limitations in healthcare systems in these settings, including inadequate coverage of health services put people at risk of AMR, as families routinely administer self-treatment at home with antimicrobials. However, approaches to understanding AMR drivers and risk distribution, including the One Health approach, have paid little attention to these gender considerations. Understanding differences in access and use of antimicrobials can inform interventions to reduce AMR risk in community settings. This paper focuses on the gendered risk of AMR through a study of gender and social determinants of access to and use of antimicrobials in low-resource pastoralist settings in Tanzania.MethodsA mixed methods approach involving household surveys, interviews and ethnographic participant observation in homes and sites of healthcare provision was used, to investigate access and administration of antibiotics in 379 adults in Naiti, Monduli district in northern Tanzania. A purposive sampling technique was used to recruit study participants and all data was disaggregated by sex, age and gender.ResultsGender and age are significantly associated with the use of antibiotics without a prescription in the study population. Young people aged 18-24 are more likely to use unprescribed antibiotics than older people and may be at a higher risk of AMR. Meanwhile, although more men purchase unprescribed antibiotics than women, the administration of these drugs is more common among women. This is because men control how women use drugs at the household level.DiscussionAMR interventions must consider the critical importance of adopting and implementing a gender-sensitive One Health approach, as gender interacts with other social determinants of health to shape AMR risk through access to and use of antimicrobials, particularly in resource-limited pastoralist settings.

El objetivo del artículo es analizar los cambios en las políticas de cuidados y las transformaciones que promueven en la organización social del trabajo de cuidados. Para ello, se estudió la trayectoria de algunos programas dirigidos a la primera infancia, personas enfermas y personas mayores, todas ellas sin seguridad social, en México de 2018 a 2023. Tomando en cuenta los estudios acerca de los cambios en las políticas públicas, especialmente los que afectan las tareas de cuidados, se empleó una metodología mixta que implicó el análisis comparado, desde una perspectiva feminista interseccional, de los supuestos normativos de las políticas y de algunos indicadores cuantitativos de su implementación. Se argumenta que, a partir de 2019, el gobierno federal en el marco de su política de austeridad impulsó modificaciones en un conjunto de políticas relacionadas con los cuidados que en algunos casos mantuvieron o ampliaron sus objetivos, pero disminuyeron su intensidad (cobertura y presupuesto). Lo anterior puede entenderse como un proceso de desmantelamiento que promovió el traslado de la provisión y los costos de algunos cuidados que asumía el Estado a los hogares de la población sin seguridad social.

BackgroundTo fully realize the life-saving and health-promoting benefits of antenatal care (ANC), the latest World Health Organization (WHO) recommendations call for pregnant women to have at least eight contacts with skilled healthcare providers. This increased number of recommended ANC visits represents a shift toward a more comprehensive, individualized approach to prenatal care. The focus is on health promotion, disease prevention, and the early detection and management of complications during pregnancy. However, in sub-Saharan African countries, including Ethiopia, the coverage rate for this level of recommended antenatal care is only 58%. Given this relatively low utilization, identifying the key risk factors that prevent adequate antenatal care would have significant implications for increasing overall ANC uptake in these regions.ObjectiveThe aim of the present study was to assess the level of optimal antenatal care utilization and its associated factors among pregnant women in Arba Minch town, southern Ethiopia in 2023 using the new WHO-recommended ANC 8+ model.MethodsAn institution-based cross-sectional study was conducted among 416 mothers who were enrolled between 1 December 2022 and 30 January 2023. The total sample size was allocated proportionately to the number of women who delivered at each public health facility. Thus, systematic sampling was applied. Kobo Toolbox was used for data collection and cleaning, which was then analyzed using SPSS Version 26. Statistical significance was determined at a p-value

IntroductionPsychosocial stress during pregnancy has long-lasting and important consequences in the following generations, as it can affect intrauterine development. The impact on the developing immune system is notoriously important due to the associated morbidity and mortality in the first years of life. Little attention has been given to the role of violence during pregnancy (VDP), especially its impact on infant infectious morbidity.MethodsWe analyzed data from two Brazilian birth cohorts (n = 2,847) in two distinct cities (Ribeirão Preto and São Luís), collected during pregnancy and at the beginning of the second year of life. The association between VDP and infection in infancy was analyzed with structural equation modeling, using the WHO-VAW questionnaire as exposure and a latent variable for infection as the outcome.ResultsVDP was reported by 2.48% (sexual), 11.56% (physical), and 45.90% (psychological) of the mothers. The models presented an adequate fit. In the city of São Luís, VDP was significantly associated with the latent construct for infection (standardized beta = 0.182; p = 0.022), while that was not the case for the Ribeirão Preto sample (standardized beta = 0.113; p = 0.113). Further analyses showed a gradient effect for the different dimensions of the exposure, from psychological to physical and sexual violence.ConclusionOur results suggest an association of VDP with infant morbidity in a poorer socioeconomic setting, and highlight the importance of considering the different dimensions of intimate partner violence. These findings may have important implications for the comprehension of global health inequalities and of the effects of gender-based violence.

BackgroundThe cells of the cervical epithelial wall are the source of the malignant tumor caused by the human papilloma virus (HPV) known as cervical cancer. In 2018, Ethiopia implemented the HPV vaccine specifically targeting girls aged 9–14 years. This vaccination initiative serves as an effective preventive measure against cervical cancer, provided that parents express a positive inclination to have their daughters vaccinated as part of the program.ObjectiveThe aim of the study was to assess parental willingness to vaccinate their daughters against human papillomavirus and its associated factors in Woldia town, Northeast Ethiopia.MethodsA community-based cross-sectional study was conducted among 414 parents of daughters aged 9–14 years between 10 and 25 January 2023. Respondents were selected by a systematic sampling method and a face-to-face interview was conducted to collect data. Data were entered into Epi Data version 4.6 and exported to SPSS version 25 for analysis. Multivariable analyses were used to examine the association between dependent and independent variables. The adjusted odds ratio (AOR), 95% confidence interval (CI), and p-value

Este texto tiene la intención de analizar las formas en que el personal de salud acompañó o no el sufrimiento y dolor de las personas enfermas por Covid-19. Considerando que tanto los espacios hospitalarios como la atención que emana del personal es altamente sensorial, se pretende comprender cómo el tacto, el oído o la vista jugaron un papel esencial en la atención de la salud. Debido a que la pandemia significó un cambio en la forma en que se prestaba la atención —ya que implicó el uso obligatorio de equipo de protección que limitaba la sensorialidad— se busca explorar las estrategias corporales y sensoriales que el personal tuvo que desarrollar para realizar su trabajo. Tomando en cuenta que la mayor parte del trabajo de cuidados lo realizan las mujeres (enfermeras, psicólogas, trabajadoras sociales), se reflexiona acerca de las formas en que dicha labor está vinculada con estereotipos de género que les impelen a cuidar sensorial y emocionalmente. A través de una serie de entrevistas al personal de salud que laboraba tanto en instituciones públicas como privadas, ubicadas primordialmente en los estados del centro de México, y que trabajó en espacios hospitalarios durante la pandemia, se pudo observar cómo se instauraron regímenes de insensibilidad frente al dolor del Otro, pero también fue posible apreciar una multiplicidad de respuestas éticas ante el sufrimiento, las cuales fueron altamente sensoriales y emocionales.

IntroductionThe purpose of this review is to systematically extract and analyse global academic literature to determine the physical and psychological effects of domestic abuse and violence on South Asian women.DesignThis review employs a qualitative systematic approach and thematic analysis to synthesize the narratives of affected women found in the literature. Given that domestic violence is often concealed and downplayed by various social factors, statistical reports and prevalence data offer only a limited view of the issue due to underreporting. Therefore, qualitative literature is deemed more dependable in this subjective domain as it captures and interprets the experiences and meanings within this under-studied group.Data sourcesEmbase, PsycINFO, Google Scholar, Web Of Science, MEDLINE, and ASSIA were searched.Review methodsAll included studies were critically appraised using the CASP tool for qualitative research. Thematic analysis was conducted to develop six themes. Studies excluded did not address the research question, although intersecting population issues could be valuable topics for further research.ResultsThe literature indicates severe mental and physical health consequences of domestic violence and abuse, with some traits persisting long-term. The analysis underscores the significant role of resilience, suggesting that individuals can overcome traumatic social experiences without enduring lifelong labels or a deficit model.ConclusionThe findings provide support for future interventions aimed at recognizing signs of abuse and preventing severe psychological and physical consequences, particularly among South Asian women. Further research is needed to understand the impact on children and other family members affected by the victim's abuse, which falls beyond the scope of this review.

BackgroundMeconium-stained amniotic fluid (MSAF) occurs during childbirth when the amniotic fluid carries traces of meconium, the initial stool passed by a newborn. Often signaling fetal distress, MSAF is linked to heightened risks for both the mother and the newborn. In Ethiopia, there is insufficient attention given to this condition. Despite varied study results indicating a considerable range in MSAF occurrences, there is an absence of a comprehensive national overview. Therefore, this systematic review and meta-analysis aim to evaluate the aggregated prevalence of meconium-stained amniotic fluid among laboring mothers and its influencing factors in Ethiopia, providing a consolidated understanding for healthcare strategies and policies.MethodFollowing PRISMA guidelines, a systematic review and meta-analysis were executed. Extensive literature searches were conducted on PubMed, Google Scholar, and African Online Journal databases. The pooled prevalence was estimated using a weighted inverse variance random effect model. Heterogeneity among studies was evaluated through Cochrane Q-test and I2 statistics. To assess publication bias, a funnel plot and Egger's test were performed. The identification of factors associated with meconium-stained amniotic fluid among laboring mothers in Ethiopia was conducted using Stata v 18 software.ResultIn total, 63 articles were initially identified, and ultimately, four articles were deemed suitable for inclusion in this review. The combined prevalence of meconium-stained amniotic fluid among laboring mothers in Ethiopia was determined to be 20% (95% CI: 14%–25%). Upon conducting subgroup analysis, it was revealed that the prevalence of meconium-stained amniotic fluid was highest in the Oromia region and lowest in Addis Ababa. Notably, pregnancies complicated by pregnancy-induced hypertension disorder showed a significant association with the presence of meconium-stained amniotic fluid, with an odds ratio of 6.21 (95% CI: 4.04–8.38).ConclusionIn conclusion, this review emphasizes the common occurrence of meconium-stained amniotic fluid (MSAF). Notably, it identifies a significant association between pregnancy complicated by hypertension and the presence of MSAF. This underscores the need for targeted interventions to reduce MSAF incidence and mitigate associated adverse outcomes in the Ethiopian.Systematic Review Registrationhttp://www.library.ucsf.edu/, (CRD42023491725).

BackgroundClient satisfaction with family planning services is a crucial metric for gauging healthcare providers' performance. There is a dearth of local data that explores the factors that influence clients' satisfaction with family planning services in semi-pastoral areas using a mixed-methods approach. This study aimed to assess the level of client satisfaction and its associated factors among family planning service users in six public health centers in Southeast Ethiopia.MethodsA multi-centered, concurrent, mixed-method survey using quantitative and qualitative methods was conducted in six public health centers in Southeast Ethiopia from March 15 to April 16, 2022. Four hundred nineteen systematically selected family planning method users and their respective six family planning service providers were approached using a purposive sampling technique. A multivariable binary logistic regression model was used to identify the independent factors associated with clients' satisfaction with family planning services.ResultsFour hundred fourteen study participants were finally approached, and client satisfaction with family planning services in those centers was 57.5% with a 95% CI of 52.71%–62.71%. Being in the age group of 25–34 years (AOR = 1.99; 95% CI 1.2, 3.29), married (AOR = 2.41; 95% CI 1.13, 5.15), waiting less than 30 min (AOR = 1.74; 95% CI 1.11, 2.72), and receiving the family planning method they want (AOR = 2.35; 95% CI 1.16, 4.76) were positively associated with client satisfaction. Updating the provider's skills and knowledge, keeping clients' method choices, and leaving free decisions also increased client satisfaction.ConclusionsIn this study, client satisfaction with family planning services remains low. Users' age, marital status, waiting time, and wish to receive the method they want were positively associated with client satisfaction.

Resumo Nas intersecções de gênero, raça e classe, Nossa Senhora Aparecida emerge como uma figura assombrosa – ou aparição –, dando acesso a elementos marginalizados, reprimidos, trivializados e negados. O processo ritual do catolicismo popular produz um efeito de montagem: Aparecida e a mulher-loba. As semelhanças entre essas duas figuras surpreendem. Seguindo a sequência de performances de Aparecida na basílica; da mulher-loba no parque de diversões; e das senhoras do Buraco dos Capetas em seus dramas cotidianos; descobre-se como o corpo abjeto em performance, mesmo sendo reprimido, lampeja de modo significativo para devotas e devotos em situações críticas e de risco.

Resumo O texto aborda as dinâmicas desiguais do subcampo científico da Comunicação no Brasil, pelo olhar de pesquisadoras Bolsistas Produtividade (CNPq) do estrato mais elevado (PQ1). Situamos a discussão sobre gênero e ciência, com foco no produtivismo acadêmico e suas incidências para as dinâmicas desiguais do campo. Foram entrevistadas cinco interlocutoras, através de uma entrevista semiestruturada. As entrevistadas percebem que as chances e oportunidades se concretizam de forma desigual para as mulheres, embora algumas não reconheçam que isso tenha afetado de modo direto sua trajetória. São dificuldades mencionadas a ocupação de espaços institucionais, o que envolve a dedicação a atividades-meio x atividades-fim, dedicação a espaços de poder e/ou representação, e também a dupla jornada de trabalho.

Resumo Neste artigo, discuto a feminização da imigração portuguesa para uma capital amazônica, Belém, entre 1850 e 1930, na perspectiva dos estudos feministas que levam em conta as categorias de classe social, gênero, sexualidade e raça. Meu objetivo é analisar a experiência das mulheres imigrantes a partir do fluxo de deslocamento, do trabalho e dos arranjos domésticos, questionando a noção de passividade e de acompanhante que lhes é atribuída, bem como a subordinação de seu trabalho. Concluo pontuando que a hierarquia de gênero e sexualidade reforça estereótipos que subalternizam a imigração feminina na História e na Historiografia. Por sua vez, a racialização positivada do corpo da mulher branca europeia foi acionada como contraponto às brasileiras. Metodologicamente, realizo o jogo de escalas da micro-história, associando à análise quantitativa o estudo de redes sociais.

Resumo Os feminismos nas Relações Internacionais têm se caracterizado por uma cisma entre epistemologias críticas e empiricistas, com implicações para as práticas explicativas das feministas. Neste artigo, argumento que essa aparente cisma se dissolve quando recuperamos as ontologias feministas vis-à–vis suas explicações constitutivas e causais. Nesse processo, evoco a ideia de poderes causais para demonstrar a inter-relação entre constituição e causalidade e para reconfigurar o debate sobre explicação dentro dos feminismos das RI. Concluo que a explicação feminista é simultaneamente constitutiva e causal, o que é articulado pela ontologia dos poderes causais.

Resumen Presentamos una revisión teórica sobre la relación mujeres-brujas, naturaleza, re-existencias y resistencias afrodiaspóricas en Latinoamérica y el Caribe, ante la división moderna/colonial entre lo humano y no humano. Problematizamos las diversas formas de violencia y discriminación contra las mujeres subalternizadas, en particular aquellas denominadas “brujas”; también el silenciamiento epistémico moderno/colonial de los saberes otros. Los ejes de interpretación, construidos como categorías emergentes del análisis cualitativo, abordan la persecución de las mujeres-brujas y el capitalismo, la relación con la naturaleza, brujería y saberes otros, y la resistencia descolonial de las mujeres en la afrodiáspora. El reto para la Psicología está en descolonizar el modo de entender la naturaleza y proponer investigaciones capaces de acercarse a otras interpretaciones del mundo, otras formas de conocer, de ser y existir, como las de las mujeres-brujas. Su relación con la naturaleza, no sigue la ontológica moderna, dual, patriarcal y capitalista; por el contrario, las plantas, los animales, los minerales, entes y divinidades configuran su cotidianidad, sus re-existencias y resistencias.

Perinatal loss is an emotionally devastating experience for parents, whose grief can last for a long period of time and often silently. Perinatal bereavement requires great social sensitivity and the expertise of the professionals who deal with it. The attention and care of perinatal losses requires us to validate the pain and recognise the loss, avoiding making the experience invisible. It is of great importance to provide support throughout the process, from the moment of confirmation of death until some time after discharge from hospital. Lack of support could have negative effects on the grieving process by disempowering the identity of mothers, fathers and the baby, as well as making the death meaningless. For professionals, dealing with perinatal loss is a complex process, which requires training and education. It is a traumatic experience for both parents and caregivers. Specific training in this area is necessary for the parents to experience the bereavement process correctly.

از جمله عوامل مهم در تولید پوشاک، الگوسازی و نظام سایزبندی لباس است. لباس به مثابه یک اثر فرهنگی‌هنری باید تناسب لازم با بدن انسان را داشته باشد. الگوسازی بر اساس سایز بدن افراد اقدام مهمی در این زمینه است. سایزبندی کلی همواره نمی‌تواند پاسخگوی تمام افراد جامعه باشد، زیرا برخی افراد از لحاظ اندامی نامتناسب با استانداردهای جهانی هستند. بنابراین جمع‌آوری داده‌های ابعادی متناسب با آناتومی افراد جامعه و طراحی الگو برای اندام آنان می‌تواند به بهره‌وری بیشتر از پوشاک بومی کمک کند. با وجود اختلاف در ابعاد بدنی ایرانیان با دیگر کشورها، همچنان از داده‌های ابعادی آنان در ترسیم الگو استفاده می‌شود. هدف این پژوهش بررسی مغایرت‌های انداز‌ه‌ای موجود در شیوه‌های متداول سایزبندی لباس و ارائه راهکار است. پرسش آن است که جمع‌آوری اطلاعات آنتروپومتری افراد تا چه‌اندازه می‌تواند به بهبود شیوه سایزبندی پوشاک کمک ‌کند؟ این تحقیق کاربردی است و به روش بررسی منابع کتابخانه‌ای و تحلیل داده‌های‌ اندازه‌گیری‌شده حاصل از پژوهش میدانی انجام شده‌اســت، از این‌رو ماهیتی کمی‌-کیفی دارد. برای این‌منظور با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی، ابعاد بدنی 1290 نفر از بانوان 20 تا 44 ساله اندازه‌گیری و سایز آن‌ها از 32 تا 58 دسته‌بندی شد. با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS به تحلیل داده‌ها پرداخته‌شد. در نهایت اندازه‌های دسته‌بندی شده بانوان با اندازه‌های سیستم مولر مقایسه گردید. باتوجه به یافته‌ها، در بسیاری از پارامترها تفاوت چشمگیری میان ابعاد اندامی ایرانیان و اندازه‌های ذکرشده در سیستم مولر وجود داشت، در نتیجه مجموعه‌ای از اعداد جدید براساس اطلاعات آنتروپومتری بانوان ایرانی در نظام سایزبندی جایگزین گردید.

اساطیر رومی به دلیل تجسم خدایان در قالب پیکره‌هایی انسانی با توانایی‌های ماوراءطبیعی، دارای جایگاهی مقدس و جاودانه بوده‌اند و از ارزش هنری و تاریخی برخوردارند. اسطوره‌ها شامل خدایان، نیمه‌خدایان و صحنه‌های حماسی و نمادین، در نقاشی‌های دیواری رومی سوریه تصویر شده‌اند. این نقاشی‌ها به نمایش رسوم و اصول اخلاقی می‌پردازند و نحوۀ پیروی از مذهب و ارزش کارکردی و درونی جامعه را بیان می‌کنند. پوشش زن، به‌عنوان مؤلفه‌ای نشانگر تمدن، در بخش مهمی از جامعۀ سوری روم تجسم یافته است. هدف، شناسایی مضامین اسطوره‌ای در نقوش انسانی و شناخت معانی آنهاست. در این راستا فرم‌های ظاهری پوشش زن در پنج نقاشی‌ دیواری بررسی و سپس با پوشش زن سوری در دورۀ روم تطبیق داده می‌شود که با مؤلفه‌های نیاز و نهاد مالینوفسکی تحلیل می‌شود. پرسش آنست که از منظر کارکردگرایی، وجوه اشتراک و افتراق پوشاک در نقاشی‌های دیواری و زنان سوریۀ دورۀ روم با تأکید بر عناصر اسطوره‌ای مالینوفسکی چیست؟ نتایج نشان داد که نوع پوشش زنان و رنگ‌های به‌کاررفته در نقاشی‌ها و لباس زنان سوریۀ دورۀ روم، علاوه‌بر پاسخگویی به نیاز به پوشش، در جهت پاسخگویی‌ به نیازهای فرهنگی و انسجام روحی ازقبیل اخلاق‌مداری، باورهای اجتماعی و دین‌مداری نیز برآمده است. در جامعۀ سوریۀ دورۀ روم، نهادها در خدمت برآورده‌کردن نیازهای زنان بودند و نقش مثبتی در بقای کلی جامعه داشتند. روش پژوهش، تطبیق تاریخی- تحلیلی و شیوۀ گردآوری اطلاعات، اسنادی است.

فیلیپ هامون نظریه‌پرداز معاصر فرانسوی از جمله صاحب نظرانی است که دیدگاهی دقیق و جامع نسبت به عنصر شخصیت دارد که با رویکرد وی به دلیل در بر‌گرفتن آراء نظریه‌پردازان پیشین می‌توان به شناخت جامعی از معانی و مفاهیم نهفته در شخصیت‌ها رسید. در نظریه وی شخصیت‌ها براساس چهار اصل از نظر انواع، سطوح شخصیت، دال و مدلول شخصیت پردازش می‌شوند. با عنایت به اینکه عنصر زن در اشعار نزار قبانی نقش بسیار برجسته-ای ایفا می‌کند؛ پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی – تحلیلی زن را در اشعار نزار براساس نظریه شخصیت فیلیپ هامون مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصله گویای آن است که یگانگی شعر و زن در شعر او به زیبایی نمایان است و شخصیت‌های زن موجود در عاشقانه‌های نزار عمدتا مجازی هستند که با محتوای کلی اشعار وی در جامعه آن زمان عرب که آغشته از فساد بود؛ سازگاری دارد و کاربست ضمیر مخاطب در بیان شخصیت‌های زن بیانگر این است که نزار اعتقاد چندانی به خواننده محوری نداشته است. همچنین سطوح توصیف شخصیت زن غالباً در لایه‌های ظاهری و روانی نمود یافته و بررسی مدلول نشان می‌دهد که بیشتر اطلاعات در مورد شخصیت زنان از جانب خود شاعر است، امّا تحلیل دال‌ها تناقض موجود میان شخصیت‌ها و عملکرد آن‌ها را تصویرسازی می‌کند.

در دوره قاجار تصاویر زنان بیشتر در قالب زنان اسطوره‌ای یا غربی در قالی‌های تصویری بافته شده است. از جمله قالیچه‌های این دوره که تحت تأثیر هر دو گفتمان قرار گرفته، قالیچه زن نشسته‌ محفوظ در گالری احدزاده است. این قالیچه از نظر شکل ظاهری شباهت بسیار به قالیچه ملکه ارمنستان دارد و همچنین تحت تأثیر قالیچه دنیا بر پشت گاوماهی نیز است. با توجه به آنکه این قالیچه برگرفته از یک قالیچه با مضمون اسطوره‌ای و یک قالیچه از زن غربی است، لذا آنچه در این پژوهش به آن پرداخته می‌شود، ارتباط میان متن‌ها با یکدیگر است. هدف از این پژوهش، بررسی و مطالعه چگونگی ارتباط قالیچه ملکه انگلستان و قالیچه دنیا، با قالی محفوظ در گالری احدزاده است و به این پرسش پاسخ می‌دهد: ارتباط این قالیچه‌ها که بیانگر دیدگاه غربی و اسطوره‌ای است با قالیچه احدزاده چگونه قابل تبیین است؟ چه دگرگونی‌هایی در فرایند شکل‌گیری این ارتباط رخ داده است؟ پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تطبیقی و بر اساس دیدگاه بیش متنیت ژنت شکل گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان داد هر دو شاخه تقلیدی و تغییری میان متن‌های موجود واقع شده است. رابطه متن اول و سوم از نوع بیش‌متنی و رابطه متن دوم و سوم از نوع بینامتنی است. همچنین رابطه متن اول و سوم از گونه تراگونگی است، تغییر هم در سبک و هم در مضمون رخ داده و متن جدید تنها به یک گفتمان نمی‌پردازد بلکه گفتگومندی میان دو گفتمان غرب‌گرایی و باستان‌گرایی را بیان می-کند و قالیچه هویت جدید یافته است.

بازتاب ایده و طرح‌های فمینیستی در متون ادبیات داستانی موجب شد تا در برهه‌های مختلف، زنان تمایل زیادی به خلق متون زن‌محورانه پیدا کنند. اکنون با نگاهی گذرا بر پژوهش‌های پیشین در نقد رمان نفرین خاکستری (1381) اثر مهسا محب‌علی، کاملاً مشخص می‌شود اکثر این پژوهش‌ها در قالب مقاله و پایان‌نامه، این اثر را صرفاً متنی فمینیستی در نظر گرفته‌اند و به تحلیل عناصر این رویکرد اکتفا کرده‌اند، درحالی‌که نویسندگان در جستار پیش رو سعی کرده‌اند موضوع مغفول ماندۀ پژوهش‌های دیگر منتقدان در خصوص نقد فمینیستی رمان نفرین خاکستری را با پرسشی جدی روبه‌رو سازند. می‌توان مهم‌ترین پیش‌فرض این جستار را برطرف‌ساختن ابهام رویکردی نویسنده با توجه به تلاش آرمان‌گرایانه‌اش در نظر گرفت. بدین منظور نویسندگان این مقاله درصدد نقد و بررسی رویکرد انتقادی و اعتراضی مهسا محب‌علی نسبت به فمینیسم رادیکال در قالب رمان نفرین خاکستری هستند. این مقاله پژوهشی است به روش تحلیل محتوای کیفی، که با استفاده از منابع اسنادی، کتابخانه‌ای، مصاحبه و سایت‌های معتبر بر مبنای استنباط نویسندگان از تحلیل داده‌های تحقیق فراهم آمده است. مهم‌ترین دستاورد این پژوهش استخراج و تحلیل درون‌متنی مؤلفه‌هایی در حیطۀ فمینیسم رادیکالی همچون: بکرزایی- خودباروری، مردستیزی و تحقق فردیت زن است که محب‌علی با استفاده از این موارد در میانۀ داستان با تغییر عقیده بر این حقیقت تأکید می‌کند که آموزه‌های شالوده‌شکنانۀ فمینیسم رادیکال در کاهش نابرابری‌ها و ظلم‌های جنسیتی به توفیق‌های قابل‌اعتنایی دست نیافته است و این‌گونه مبانی نظری فمینیست‌های رادیکال را زیر سؤال برده است.

بررسی‌ها و تحقیقات نشان از این دارد که مصرف کالاها و خدمات تجملاتی در زنان در کشور ما در حال افزایش است و به همین علت می‌توان گفت که پدیده‌ای اثرگذار و اثرپذیر بر حوزه احساسات کنشگران اجتماعی است برخی از پژوهش‌ها این را بیان کرده‌اند که مصرف کالاهای لوکس در احساس هویت و یا حتی تبدیل ناراحتی به خوشحالی بسیار اثرگذار است و فرآیندهای اجتماعی این تغییر احساسات هدفی است که این پژوهش دنبال کرده است. با توجه به اینکه مصرف اساسا امری است که بیشتر برای زنان نمود پیدا می‌کند؛ پژوهش حاضر بر روی زنان انجام شده است.«تعریف احساسات به مرور زمان از روانشناسی فاصله گرفته و برای خود تعریفی متعلق به علوم اجتماعی پیدا کرده و در نظریه‌های علوم اجتماعی احساس را اینگونه بیان می‌کنند: عکس‌العملی بدنی در مقابل شرایط اجتماعی که در یک فضای کنش متقابل نمادین به وجود می‌آید. ظهور احساس در انسان تحت تأثیر شرایط اجتماعی به وجود می‌آید و در دو سطح خرد و کلان است در سطح خرد فرد تا در کنش متقابل با کسی نباشد احساس به وجود نمی‌آید» و طبیعی است که با این رویکرد بررسی موضوع مورد مطالعه در این تحقیق کاملا جنبه اجتماعی پیدا می‎کند؛ پژوهشگر به دنبال مطالعه این حوزه نیست به دنبال مطالعه احساسی است که در سطوح خرد و کلان برای یک کنشگر در اثر این نوع از مصرف به وجود می‌آید.

جین شینودا بولن (پیرو مکتب یونگ) با توجه به اسطوره‌های یونانی، هفت کهن‌الگو (آتنا، آرتمیس، هستیا، دیمیتر، پرسفون، هرا و آفرودیت) را در ناخودآگاه انسان متمایز کرد و به زنان امروزی تعمیم داد؛ چنانچه این کهن‌الگوها از حالت تعادل خارج شوند برخی ویژگی‌های شخصیتی به سایه فرو می‌روند؛ جهت تعادل کهن‌الگوها علاوه بر روش‌های روانکاوی می‌توان از تغییر سبک پوشش به‌عنوان یک راه بهبود تکمیلی استفاده کرد. پرسش این است که چگونه می‌توان بر اساس دیدگاه کهن‌الگویی جین شینودا بولن، لباس اجتماعی را که در جهت رفع سایه‌های شخصیتی (بانوان) مؤثر باشد طراحی کرد؟ در این زمینه می‌توان با شناخت سایه‌های شخصیتی، نقاط ضعف و قوت آن‌ها، و با توجه به تأثیری که پوشش بر روان دارد، اقدام به طراحی سبک پوششی کرد که در جهت تکمیل درمان ثمربخش باشد. پژوهش حاضر از نوع کیفی و کمی است و ابزار مورد استفاده در جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه بوده است. جامعۀ آماری 254 نفر از بانوان 45-20 ساله شهر تهران است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انجام شده است. طبق آمارگیری انجام شده، حدود 40 درصد از بانوان تهرانی دارای سایة شخصیتی هستند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS در قالب آمار توصیفی به صورت فراوانی و درصد انجام شد. نتایج حاکی از آن است که چنانچه بتوان از طرح، نقش، فرم، رنگ، طراحی و... که شخص را درگیر ارتباط با خود کند در سبک پوششی استفاده کرد، می‌توان از آن به‌عنوان یک راه حل در کنار راه حل‌های روان‌کاوانة دیگر بهره برد.