Search

Your search keyword '"Kutlu, Tufan"' showing total 118 results
Start Over Author "Kutlu, Tufan"
118 results on '"Kutlu, Tufan"'

101. Portal ven trombozlu çocuklarda antikardiyolipin antikorları.

Author

Gülcan, E. Mahir, Kutlu, Tufan, Erkan, Tülay, and Çokuğraşş, Fügen Çullu

Subjects
*IMMUNOGLOBULINS, *THROMBOSIS, *BLOOD coagulation, *ENZYME-linked immunosorbent assay, PORTAL vein diseases
Abstract

Aim: The aim of this study was to evaluate the frequency of anticardiolipin antibodies in children with portal vein thrombosis and whether anticardiolipin antibodies have effect on thrombosis in the portal vein. Material and Method: IgG and IgM anticardiolipin levels were measured in 20 patients with portal vein thrombosis and in 20 healthy controls using an ELISA method. Results: IgG anticardiolipin levels (GPL unit) were found as 13.9±4.8 in the portal vein thrombosis patients and 4.4±1.9 in the control group (p<0.05) and IgM anticardiolipin levels (MPL unit) were found as 10.4±5.9 in the portal vein thrombosis patients and in 10.4±0.8 in the control group (p>0.05). In seven (35%) portal vein thrombosis patients and in one (5%) in the control group anticardiolipin IgG (p<0.05) and in two portal vein thrombosis patients (10%) and in two in the control group (10%) anticardiolipin IgM (p>0.05) levels were high (>10 GPL and MPL unit). Conclusions: IgG anticardiolipin antibodies are significantly associated with portal vein thrombosis in children. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2009

104. Importance of the human leukocyte antigen tissue type in detecting celiac disease in two families

Author

Beşer, Ömer Faruk, Erkan, Tülay, Çokuğraş, Fügen Çullu, and Kutlu, Tufan

Subjects
Human leukocyte antigens, Çocuk,Çölyak hastalığı,insan lökosit antijenleri, Çölyak hastalığı, İnsan lökosit antijenleri, Children,Celiac disease,human leukocyte antigens, Celiac disease, Children, Çocuk
Abstract

Çölyak hastalığının ÇH insan lökosit antijeni İLA genleri ile güçlü bir ilişkisi vardır. Özellikle İLA-DQ2.5 ve İLA-DQ8 yapısında lökosit antijeni taşımayanlarda ÇH görülme ihtimali oldukça düşüktür. Bu çalışmada, ÇH olan iki aile olgusu sunulmakta ve hastalığın ailesel olabileceği gösterilmektedir. Ailesel olma durumunun belirlenmesinde İLA doku grupları önemlidir ve aile tarama testleri yapılarak erken tanı söz konusu olabilir. Sunmuş olduğumuz her iki ailedeki hastaların kardeşlerinde ve babalarında hiçbir yakınma ve klinik bulgu olmayıp hastalığın tanısı sadece aile taraması sonrasında koyulmuştur. İLA doku gruplarının saptanması tüm aile bireylerine uygulanmıştır. Her iki ailede de hastalar, kardeşler ve babalarda aynı İLA doku grubu İLADR3-DQA1*0501DQB1*0201 saptanmış olup, annelerde bu doku grubu saptanamamıştır. ÇH belirli İLA grupları ile ilişkilidir ve genetik yatkınlık mevcuttur. Bu nedenle aile bireylerinden herhangi birisinde ÇH saptanması durumunda diğer aile fertlerinde hiçbir yakınma olmasa da tarama yapılmalıdır. Diğer yandan semptomu olan ve serolojik testleri yüksek düzeyde pozitif saptanan hastalarda İLA doku tipinin belirlemesi hastalıktan şüphelenmede oldukça önemlidir, Celiac disease CD is strongly related to human leukocyte antigens HLA genes. The incidence of CD is very low in patients without the HLA-DQ2.5 and HLADQ8 leukocyte antigens. This study presents two families with CD and shows that the disease might be familial. The determination of HLA tissue groups is important and family screening tests may lead to early diagnose of the disease. In both of the families, the patients’ siblings and fathers were asymptomatic, but diagnoses were made after family screening tests. HLA tissue typing was performed in all family members. The patients, siblings and fathers carried the HLADR3-DQA1*0501DQB1*0201 tissue groups in both two families while this tissue group was not present in the mothers. As CD is strongly related to certain HLA groups and has a genetic predisposition, all members of a family must be screened when a case of CD is diagnosed in any family member. On the other hand, the determination of the HLA tissue type in patients with both symptoms and very positive serologic tests is important in terms of suspicion of the disease

106. Prevalence of clostridium difficile and effect of the antibiotic therapy in hospitalized children.

Author

Rzayev, Turkay, Erkan, Tülay, Kutlu, Tufan, Yüksel, Pelin, Kocazeybek, Bekir S., Ergin, Sevgi, Dinçyürek, Yasemin, and Erginöz, Ethem

Subjects
CLOSTRIDIOIDES difficile, ANTIBIOTICS, HOSPITAL care of children, TREATMENT of fever, TOXINS
Abstract

Aim: To determine the prevalence of Clostridium difficile in hospitalized children and investigate the effect of the antibiotic therapy. Material-Methods: Total of 106 patients were enrolled in this study, which initially hospitalized with different diagnosis. Stool samples were tested for Clostridium difficile A/B toxin from every patient during the hospitalization. Patients with initial negative test results and those received antibiotic therapy during admission were retested immediately before discharge. Results: Clostridium difficile A/B toxin was found to be positive in 24.5% of the total study population. The prevalence of Clostridium difficile positive group (31.9%) was significantly higher (p=0.01) in patients that had an antibiotic use prior to hospitalization compared to the group without prior antibiotic use (8.8%). 88.4% of the patients who tested positive for Clostridium difficile toxin during the hospitalization had a prior history of antibiotic usage, was significantly higher (p=0.01) than the patients without prior antibiotic use (61.2%). Of the patients who were initially tested negative and received antibiotics during hospitalization, 6.1 % tested to be positive immediately before discharge. Prevalence of the positive test results was higher (48.1%) in patients admitted to the Hematologic-Oncology service. Conclusions: Clostridium difficile prevalence is higher in children. It has to be considered as part of the differential diagnosis in patients presenting with fever, diarrhea and abdominal pain. Excessive use of antibiotics must be avoided in general and child population. Patients with Clostridium difficile infection must be isolated from the rest of the service and contact precautions should be implemented. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2016

107. Enflamatuar bağırsak hastalığı olan Türk çocuklarında interlökin-10 almaç gen mutasyon sıklığının ve klinik özelliklerinin belirlenmesi.

Author

Beşer, Ömer Faruk, Boztuğ, Kaan, Kutlu, Tufan, Çokuğraş, Fügen Çullu, Erginöz, Ethem, and Erkan, Tülay

Abstract

In our study, we aimed to determine the presence of interleukin-10 (IL-10) receptor resistance gene mutations as a cause of inflammatory bowel disease (IBD) in children aged 0-18 years with a diagnosis of IBD by genetic analysis and to compare patients with versus without IL-10 receptor mutation in terms of demographic, clinical and laboratory findings and treatment response based on the follow-up findings. In our study, genotype analysis was performed to determine the presence of IL-10 and/or IL-10 receptor mutations in 53 patients with a diagnosis of IBD. When a mutation was found in the family, other family members were also compared regarding those gene locations. Based on previous genetic studies, the potential gene regions in which mutations were found were separated and selected. Mutation screening of the IL-10, IL-10RA and IL-10RB genes was done in these selected regions. Gene-specific and protein-specific tests were done to determine the functional effects of the mutations defined on the IL-10 signal pathway. Consanguinity between parents, early age of onset and a course of Crohn's disease were statistically significantly different in the patients who were found to have a mutation on the IL-10 pathway compared to those with no mutation (p=0.014, p=0.005, p<0.001, respectively). While perianal fistula was found in 100% of the patients who had mutation, it was found in only 14.9% of those with no mutation (p<0.001). It was found that weight- and height-for-age Z scores were statistically significantly lower in the IL-10 mutation-positive group (p< 0.001, p<0.001, respectively). It was determined that azathioprine and anti-tumor necrosis factor (TNF) antibody treatments were used more frequently in the patients with mutation compared to those with no mutation, and remission times were statistically significantly longer in the IL-10 mutation-positive group compared to the IL-10 mutation-negative group (p<0.001). We believe that genetic mutations, mainly including IL-10, may have a greater impact on disease occurrence in early-onset IBD in the childhood age group. When a mutation is determined on the IL-10 signal pathway, the disease onset is at an earlier age, the prognosis is severe and response to treatment is poor. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2014

108. Çocuklarda korozif madde alımına bağlı gelişen özofagus yanıklarında yoğun yüksek doz kortikosteroid kullanımı

Author

Usta, Ayşe Merve, Kutlu, Tufan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Subjects
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract

Korozif madde içilmesi nedeniyle gelişen özofagus yanıkları ülkemizde sık gözlenmektedir. En korkulan komplikasyon özofagusta darlık gelişimidir ve önlemek için standart bir tedavi yoktur ve kortikosteroidlerin kullanımı tartışmalıdır.Amaç: Korozif madde içimi sonrası evre IIb özofagus yanığı saptanan hastalarda görülebilen özofagus darlığını önlemek amaçlı kullanılan yüksek doz kortikosteroid tedavisinin etkinliğini araştırmaktır.Çalışmamıza, eylül 2005-şubat 2008 tarihleri arasında korozif madde içilmesi nedeniyle getirilen ve ilk 48 saatte yapılan üst GİS endoskopisi sonucu evre IIb özofagus yanığı saptanan 83 hasta alındı. Çalışma grubundaki rastgele seçilmiş 42 hasta hastaneye yatırılıp TPN, yoğun yüksek doz metilprednizolon ( 1gr/1,73 m²/gün) üç gün IV, seftriakson, ranitidin tedavileri aldılar. Kontrol grubunu oluşturan 41 hastaya kortikosteroid tedavisi dışında aynı tedavi verildi. Hastalara 10. gününde kontrol üst GİS endoskopisi yapıldı. Darlık izlemi kontrol endoskopilerle ve gereken hastalarda baryumlu üst GİS pasaj grafileri ile yapıldı. İki grup arasında darlık gelişimi kıyaslandı.Olguların yaş ortalaması 49.24 ± 31.65' aydı. Hastaların % 45,8'i kız ,% 54,2'si erkek olup, erkek kız oranı 1,18 bulundu. Çalışma grubundaki bir olguda (% 2.4) tedavi sırasında suçiçeği döküntüleri gözlenmiş ve tedavi sonlandırılmıştır. Yağ çözücü içimi % 63,9'luk oranla ilk sırada gözlenmekteydi. İzlemde tüm olguların % 20,8'inde özofagusta darlık saptanmıştır. Çalışma grubundaki darlık gelişme oranı (% 10,8), kontrol grubundan (%30) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşüktür (p0.05).Sonuç: Özellikle evre IIb özofajit olan hastalarda yoğun yüksek doz metilprednizolon tedavisiyle darlık gelişim riski anlamlı olarak düşük bulunmuştur. Bu tedavi evre IIb korozif özofajitlerin prognozunu iyileştirebilir, darlık gelişimini önleyebilir. Aim: Accidental caustic substance ingestion in childhood is still a big problem in our country and several management protocols were proposed to prevent esophageal strictures. The role of steroids in preventing corrosive-induced strictures is controversial. Our aim is to study the influence of high doses of steroids to prevent the most serious complication of caustic burns; esophageal strictures.Methods: Eighty-three children with a mean age of 49.24 ±31.65 months with grade 2b esophageal burns (esophagogastroscopy was performed within first 48 hours) due to accidental caustic substance ingestion are included between the dates of september 2005 - february 2008 in our study. Forty- two children (study group) were recieved methylprednisolone (1 gr/m2/day) plus ranitidine and ceftriaxone and total parenteral nutrition. Forty-one children (control group) were prescribed that protocol without methylprednisolone. Methylprednisolone treatment were recieved for three days in the study group. Control esophagogastroscopy was performed at the end of tenth day. Esophagogastroscopy was repeated to search stricture development for some patients whose clinic and endoscopic findings did not improve. Upper gastrointestinal system series with barium meal was performed ,if necessary, at the end of third week. Development of stricture was compared between two groups.Results: Stricture development was found in 4 patients (10,8 %) in the study group and in 12 patients (30 %) in the control group. The difference was statistically significant (p< 0.05). We stopped methylprednisolone treatment only in one patient in study group because of chicken pox rash.Conclusion: High doses of methylprednisolone in the management of grade 2b esophageal burns seems to improve prognosis and may reduce stricture development. 69

Published
2009

109. İnsüline bağımlı diyabetik Türk çocuklarında çölyak hastalığı prevalansı

Author

Özdemir, Hülya, Kutlu, Tufan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Subjects
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract

39 ÖZET însüline bağımlı Diabetes Mellitus ile ilişkili olan otoimmun hastalıklardan en iyi bilineni çölyak hastalığıdır. Çölyak hastalığının İBDM'li hastalarda genel popülasyona oranla daha sık oranda olduğu bilinmektedir. Hem ÎBDM hem de ÇH'nın altta yatan genetik yatkınlık nedeniyle benzer hastalıklar olmasına rağmen prevalans oranlarında dikkati çeken coğrafîk farklılıklar göze çarpmaktadır. Ülkemizde ise ÇH prevalansı ile ilgili yapılmış bir çalışma olmadığından ÎBDM'li Türk çocuklanndaki ÇH sıkhğını saptamak ve ÇH tanısında kullanılan AGA, EMA ve TGA'nın tarama testi olarak değerini araştırmak amacıyla bu çalışmayı planladık. Çalışmamıza İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Pediatrik Metabolizma Bilim Dalı ile Sosyal Sigortalar Kurumu Göztepe Eğitim Hastanesi Pediatrik Endokrinoloji Ünitesi tarafindan İBDM tanısı ile izlenen yaşlan 2 ile 20 yaş arasında değişen 138'i kız 130'u erkek toplam 268 çocuk çalışmaya dahil edilmiştir. Serolojik testlerinden en az biri pozitif olan 65 hastanın 64'üne ince barsak biyopsisi yapıldı. Bu hastaların beşinde ÇH'nın histolojik bulgusu saptanarak İBDM'li Türk çocuklanndaki ÇH sıklığı % 1,9 olarak bulundu. Ancak daha önce ESPGHAN kriterlerine göre ÇH tanısı konulan iki olguyu da çalışmamıza dahil ettiğimizde İBDM'li Türk çocuklanndaki biyopsi ile kanıtlanmış ÇH prevalansının % 2,6'ya yükseldiğini saptadık. Çölyak hastalığının tanısında ve ince barsak biyopsisi yapılacak olgulan göstermede kullanılan serolojik göstergelerden EMA'nın duyarlılığını % 100 ve özgüllüğünü de % 95 olarak tespit ederek en güvenilir serolojik test olduğunu gözlemledik. Bulgularımıza dayanarak biz toplumumuzdaki İBDM'li çocukların ÇH yönünden tespiti için duyarlılık ve özgüllükleri yüksek testler ile taranmalarını ve serolojik testleri pozitif olan olgular ile birlikte çöryakh olguların glutensiz diyet ile yaşam boyu tedavi edilmelerini önermekteyiz. 50

Published
2001

111. Çocukluk çağı kronik karaciğer hastalıklarında protein C, protein S, antitrombin III ve antikardiolipin antikor düzeyleri

Author

Gülcan, E. Mahir, Tümay, Güngör T., Kutlu, Tufan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Subjects
Gastroenteroloji, Gastroenterology, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract

43 ÖZET Portal ven obstrüksiyonu (PVO), çocuklarda portal hipertansiyonun en sık nedenidir. Son zamanlarda başta antikardiolipin antikorları (AKA) olmak üzere antifosfolipid antikorlarının rolü üzerinde durulmaktadır. Tromboz ve AKA arasında belirgin bir ilişki olduğu bilinmekle birlikte sadece birkaç PVO'lu olguda AKA varlığı gösterilmiştir. Protein C (PC), protein S (PS) ve antitrombin III (ATIII) gibi koagûlasyon inhibitörlerinin eksikliği, venöz tromboza artmış eğilim ile birliktedir ve portal ven obstrüksiyonu (PVO) olan birkaç çocukta bildirilmiştir. Ayrıca parankimal karaciğer bozukluğu olan hastalarda koagûlasyon proteinlerinin ve inhibitörlerinin sentezi azalmıştır. Bu çalışmada PVO'lu ve kronik karaciğer hastalığı olan çocuklarda AKA IgM ve IgG sıklığını ile PC, PS ve ATIII eksikliğinin insîdansını araştırılması amaçlanmıştır. PVO'lu 20, kronik hepatit B'li 26 ve sirozlu 18 hastanın ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay) yöntemi kullanılarak AKA ölçümleri ile PC, PS ve ATIII aktiviteleri, sırası ile otomatik fonksiyonel pıhtılaşma yöntemi, otomatik fonksiyonel yöntem ve kromojenik yöntem ile ölçülmüştür. AKA IgM düzeyleri (MPL ünitesi) (ortalama ± SD) PVO'lu hastalarda 13.9 ± 14.8, sirozlu hastalarda 4.4 ±1.9 (PVO'lu hastalar ile karşılaştırıldığında p < 0.05), kronik hepatit B'li hastalarda 5.3 ± 2.7 (PVO'lu hastalar ile karşılaştırıldığında p < 0.05, sirozlu hastalar ile karşılaştırıldığında p > 0.05) bulundu. AKA IgG düzeyleri ise (GPL ünitesi) PVO'lu hastalarda 10.4 ± 5.9, sirozlu hastalarda 14.1 ± 7.2 (PVO'lu hastalar ile karşılaştırıldığında p > 0.05), kronik hepatit B'li hastalarda 13.1 ± 5.7 (PVO'lu ve sirozlu hastalar ile karşılaştırıldığında p > 0.05) idi. Her üç gruptaki PC aktiviteleri (ortalama ± SD) PVO'lu grupta 72.5 ±18, sirozlu44 grupta 53.7 ± 17.7 (PVO'lı grup ile karşılaştırıldığında p < 0.05), kronik hepatit B'li grupta 87.9 ± 19.9 (PVO'lu grup ile karşılaştırıldığında p > 0.05, sirozlu grup ile karşılaştırıldığında p < 0.05) bulundu. Tüm gruplarda PS ve ATM aktiviteleri arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p > 0.05). Sonuç olarak, PVO'lu çocuklarda AKA IgM düzeyleri diğer hastalıklardan yüksek bulunmuştur ve bu yükseklik portal ven trombozu için bir risk faktörü olabilir. Aynca bu sonuçlar PC eksikliğinin PVO'lu çocuklarda ve özellikle sirozlularda sıklıkla saptandığını ve bu iki grup hastalıkta PC aktivitelerinin araştırılmasının gerekli olduğunu düşündürmektedir. 58

Published
2000

112. The Frequency of coeliac disease among the next of kin individuals of coeliac disease suffering children

Author

Mahmutoğlu (Mercimek), Saadet, Kutlu, Tufan, Tümay, Güngör T., and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Subjects
Celiac disease, Family, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract

ÖZET Çölyak hastalığı duyarlı kişilerde gluten içeren gıdaların alınmasından sonra ortaya çıkan bir malabsorbsiyon sendromudur. Bazı ailelerde birden fazla bireyde görülebilir. Çölyak hastalığının aile içi görülme sıklığı ile ilgili az sayıda çalışma vardır. Bilgilerimize göre hastalığın Türkiye' deki aile içi sıklığı ile ilgili bir çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle bizde takibimiz altındaki çölyaklı çocukların birinci derece akrabalarında hastalığın sıklığını araştırmak istedik. Çalışmaya Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Pediatrik Gastroenteroloji Bilim Dalı' nda izlenmekte olan 31 çölyaklı çocuğun 113 birinci derece akrabası alındı. Altmış anne-baba ve 53 kardeşin yaş ort±SS' lan sırasıyla 37.5±7 yaş (dağılımı 24-59 yaş) ve 14.7±6.2 yaş (dağılımı 2-32 yaş) olarak bulundu. Aile bireylerinin ayrıntılı sorgulaması ve fizik muayenesi yapıldı ve AGA ölçümü için kan alındı. Antigliadin antikorları ELİSA yöntemi ile ölçüldü. Çalışmaya alınan 60 anne- babanın AGA IgG ve AGA IgA' larının ort±SS' lan sırasıyla 10.0±23.3 AU (dağılımı 0-108.1 AU) ve 13.0±19.7 AU (dağılımı 0-123.6 AU), 53 kardeşin ise 18.6±22.0 AU (dağılımı 0-97 AU) ve 7.8±15.9 AU (dağılımı 0-91.9 AU) olarak bulundu. Anne-babaların beşinde (%8.3) AGA IgG, 11' inde (%18.3) AGA IgA, kardeşlerin 13' ünde (%24.5) AGA IgG, beşinde (%9.4) AGA IgA pozitif olarak bulundu. Altmış anne-babadan AGA IgG ve/veya AGA IgA' sı pozitif bulunan 12' sinden 11' ine, 53 kardeşten AGA IgG ve/veya AGA IgA' sı pozitif bulunan 16' sından 15' ine olmak üzere toplam 26 hastaya ince barsak biopsisi yapıldı. Biopsiler sonucunda bir annede VA bulundu ve ÇH tanısı ile glutensiz diete alındı. Ayrıca bir annede villus/kript oranında azalma ve IEL' de artış bulundu, fakat bulgular tipik ÇH histopatolojik bulguları ile uyumlu olmadığı için latent ÇH olarak değerlendirildi. Bir kardeşte ise villus/kript oranında azalma vardı, ancak İEL normal sayıda bulundu. Villus atrofisi görülmediği için bu olguda latent ÇH olarak kabul edildi. Sonuç olarak çalışmamızda çölyaklı çocukların birinci derece akrabalarında ÇH sıklığı yaklaşık %1, latent ÇH sıklığı ise %1.8 olarak bulundu. Riskli gruplara AGA ölçümü ve pozitif olarak bulunan bireylere ince barsak 37biopsisi yapılmasının asemptomatik çölyaklı olguların tespit edilmesinde yararlı olduğu sonucuna varıldı. 38 58

Published
1998

113. Çölyaklı Türk çocuklarında HLA doku tipi tayini

Author

Erkan, Tülay, Tümay, Güngör T., Kutlu, Tufan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Subjects
Celiac disease, HLA antigens, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract

ÖZET Glütene duyarlı bir enteropati olan ÇH'nın HLA doku gruplan ile ilişkisini araştıran birçok çalışma yapılmıştır. HLA antijenlerinin ırklara göre rastlanma sıklığı değişiklik göstermekte ve aynı hastalık için bir ırkta anlamlı olarak sık rastlanan bir antijene başka bir ırkta aynı sıklıkla rastlanmamaktadır. Biz de bu çalışmalardan yola çıkarak kendi toplumuzdaki çölyaklı çocuklarda HLA fenotip sıklığını belirlemek, antigliadin antikor düzeyi ile HLA fenotipi arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmak istedik. Çalışmaya Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Gastroenterolojisi Bilim Dalı'nda izlenmekte olan ÇH tanılı 30 hasta alındı. Hastaların 20'si kız, 10'u erkek olup yaş ort ± SD 5,8 ± 4,3 yaş idi. Kontrol grubu olarak böbrek transplantasyon listesine alınmış 30 hastanın sağlıklı kan vericilerinin HLA doku tipleri kullanıldı. Kontrol grubunda 15 kadın, 15 erkek olup, yaş ort ± SD 32,6 ± 6,7 yaş idi. Doku tipi olarak HLA-AB, -DR, -DQ antijenleri lenfositotoksisite yöntemi ile araştırıldı. Hasta grubunda HLA-A25(10), -B8, -DR18(3) ve -DQ2 kontrol grubu ile karşılaştırıldığında hastalığın görülme sıklığı açısından anlamlı bulundular (sırasıyla p: 0,02; p: 0,01; p: 0,02; p: 0,002). HLA-B8 doku grubu içerenlerin 5 kat, -DQ2 doku grubu içerenlerin 9 kat daha fazla hastalığa yakalanma riski vardı. HLA-B4, -B7, -DRl 1(5) ve DQ6 doku gruplan kontrol grubunda anlamlı olarak daha sıktı (sırasıyla p: 0,00003; p: 0,03; p: 0,03; p: 0,03). HLA-B4 doku grubunun ÇH'a karşı 5 kat koruyucu olduğu görüldü. AGA düzeyleri ile HLA doku gruplan karşılaştırdığında, iki yaşın altında olup AGA IgA>50 AU olan hastalarda HLA-A32, -B16, -B5, -DQ4, -DQ6(1) ve DR14(6) doku gruplanna rastlanmadı (sırasıyla p: 0,0003; p: 0,0003; p: 0,0003; p: 0,05; p: 0,05; p: 0,01). İki yaşın üzerinde olup AGA IgA>50 AU olan hastalarda ise HLA-B4'ün daha sık, HLA-DR7'nin ise daha az olması anlamlı bulundu (sırasıyla p: 0,02; p: 0,007). İki yaşın üzerinde olup AGA IgG>50 AU olan hastalarda ise HLA-A1, -A9, -B17, -B37, - B73 ve -DR9 doku gruplannın olmaması dikkat çekici bulundu (p>0,05). Bu çalışma sonucunda, olgu sayısı çok fazla olmamakla birlikte, HLA-A25(10)'un ÇH'ı olan Türk çocuklanna özgü bir antijen olabileceği düşünüldü. 41 67

Published
1997

115. Nutritional status of patients hospitalized in pediatric clinic.

Author

Doğan Y, Erkan T, Yalvaç S, Altay S, Cokuğraş FC, Aydin A, and Kutlu T

Subjects
Adolescent, Adult, Anthropometry, Child, Child, Preschool, Female, Humans, Infant, Infant, Newborn, Male, Malnutrition epidemiology, Retrospective Studies, Severity of Illness Index, Hospitalization statistics & numerical data, Hospitals, Pediatric statistics & numerical data, Inpatients, Malnutrition diagnosis, Nutritional Status
Abstract

Background/aims: The aim of this study was to evaluate the nutritional status of children at the moment of their hospitalization and to investigate whether there is a relation between the diagnosis and nutritional status., Methods: Patients hospitalized in the Children's Clinic of Cerrahpasa Medical Faculty (excluding emergency, newborn intensive care and newborn special care units) between December 2003 and August 2004 were included in the study. All patients' height, weight, weight for height head circumference, arm circumference, triceps skin-fold thickness, and Z results of the height and weight were measured and, in accordance with the anthropometric measurements at the moment of hospitalization, each patient's nutritional status was evaluated. The average of the values was compared to diagnosis., Results: 223 (42.2%) of a total of 528 patients were female. Patients' ages varied from one month to 23 years (5.8+/-5.3). The evaluated average height and weight Z scores of the patients were -0.6+/-1.9 and -0.7+/-1.5. Evaluation of height for age showed that in 27% of cases there was chronic malnutrition. Evaluation of weight for age and weight for height showed that in 52.4% and 40.9% of the cases, respectively, there was acute malnutrition. In 45.7% of the cases the body mass index was below -2 standard deviations. The evaluation of patients' diagnoses revealed 83 cases (15.7%) diagnosed as acute or chronic respiratory system disease. Malnutrition was most common among patients suffering from diseases from the following groups: chronic kidney insufficiency, genetic diseases, immune insufficiency and cystic fibrosis., Conclusion: Malnutrition among hospitalized children and especially those with chronic diseases is worth attention. Evaluation of the nutritional status and nutritional support are elements of the diagnostic and treatment process. In particular, closer observation and nutritional support are required in the cases of patients diagnosed with chronic kidney insufficiency, immune insufficiency, neurological diseases, and cystic fibrosis.

Published
2005

116. Management of portal hypertension in children: a retrospective study with long-term follow-up.

Author

Erkan T, Cullu F, Kutlu T, Emir H, Yeşildağ E, Sarimurat N, Senyüz OF, Erginöz E, and Tümay GT

Subjects
Adolescent, Child, Child, Preschool, Esophageal and Gastric Varices etiology, Esophageal and Gastric Varices therapy, Female, Follow-Up Studies, Gastrointestinal Hemorrhage etiology, Humans, Hypertension, Portal complications, Male, Retrospective Studies, Secondary Prevention, Treatment Outcome, Adrenergic beta-Antagonists therapeutic use, Gastrointestinal Hemorrhage prevention & control, Hypertension, Portal therapy, Propranolol therapeutic use, Sclerotherapy methods
Abstract

Objectives: Data regarding the management of the portal hypertensive haemorrhage in the paediatric patients have yielded conflicting results. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of beta-blocker (propranolol) alone, sclerotherapy alone and beta-blocker + sclerotherapy combination in the management of portal hypertension in the paediatric population., Methods: Medical information was retrieved from the records of 62 children with portal hypertension who were under treatment during at least two years of follow-up period. Data collected included diagnosis, type of portal hypertension, age at initiation of therapy, bleeding episodes before and during therapy., Results: Sixteen of 62 patients were diagnosed as extrahepatic portal hypertension, 46 as intrahepatic portal hypertension. The mean age of study population was 7.6 +/- 4.2 years, 45 percent being females. The mean duration of follow-up under therapy was 5.2 +/- 2.5 years. Among the patients with intrahepatic portal hypertension, 29 received propranolol + sclerotherapy, 12 received only propranolol and 5 received only sclerotherapy. There was no significant decrease in bleeding episodes during propranolol or sclerotherapy. However patients under propranolol + sclerotherapy, showed significant decrease in bleeding episodes during therapy (23/29 before therapy, 15/29 during therapy, p < 0.05). Rebleeding index in patients with IHPH was significantly long in the group treated by propranolol + sclerotherapy (p = 0.0001) compared with before therapy. Because the numbers of patients in the groups are small, Kaplan Meier estimation suggest that propranol treatment is more effective. But there isn't significant difference when the results were compared with those of before therapy, except in the combined treatment group., Conclusion: The monotherapy is not sufficient for longterm follow-up of portal hypertensive patients. The combination therapy with propranolol + sclerotherapy appears more encouraging in the prevention of portal hypertensive haemorrhage, but this needs to be assessed in randomized trials.

Published
2003

118. The role of surgery in the treatment of instussusception in celiac disease.

Author

Cerrah Celayir A, Celayir S, and Kutlu T

Abstract

Small bowel intussusceptions comprise fewer than 10% of all pediatric patients with intussusceptions and most of them are secondary to another pathology. In this report, we discuss the role of surgery in the treatment of intussusception in celiac disease. A 13-month-old girl was admitted with a three day history of progressive abdominal distention and vomiting of bile. There were air-fluid levels on supine abdominal X-ray and ultrasonographic examination demonstrated an intussusception. At surgery, two separate small bowel intussusceptions were encountered. The postoperative course was uneventful. Due to a history of frequent diarrhea and mild abdominal distention developing after the age of seven months, further studies for celiac disease were initiated. Antigliadin and antiendomysium antibodies were found to be strongly positive. Celiac disease was also confirmed by endoscopic small bowel biopsy. Children who present with chronic or transient intestinal obstruction should also be evaluated for underlying celiac disease. Nevertheless, the surgical decision should be based upon clinical observation in this group of patients.

Published
2002

Catalog

Books, media, physical & digital resources
See catalog results