Search

Bu çalışmada, çerçeve konstrüksiyonlu mobilya zıvanalı T-tipi birleştirmelerin çekme kuvveti kapasitesi üzerinde ağaç türü, tutkal çeşidi ve zıvana ölçülerinin (genişlik, uzunluk) etkileri araştırılmıştır. Deney örnekleri Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve sarıçam (Pinus sylvestris L.) odunlarından hazırlanmış olup, örneklerin yapıştırılmasında polivinilasetat (PVAc) ve poliüretan (PU) tutkalları kullanılmıştır. Denemelerde, 2 ağaç türü, 2 tutkal çeşidi, 4 zıvana genişliği, 4 zıvana boyu ve her örnekten 5 yineleme olmak üzere toplam 320 T-tipi deney örneği hazırlanmış ve statik yük altında doğrusal çekme deneyine tabi tutulmuştur. Ayrıca, zıvana ölçüleri ile çekme kuvveti performansı arasındaki ilişkiler incelenerek, her bir ağaç türü ve tutkal çeşidine göre çekme kuvveti kapasitesinin zıvana genişliği ve zıvana uzunluğunun fonksiyonu olarak hesaba alındığı matematiksel modeller geliştirilmiştir. Deneyler sonucunda; ağaç türlerinden Doğu kayını sarıçama, tutkal çeşitlerinden de PVAc tutkalı PU tutkalına göre daha yüksek çekme kuvveti kapasitesi göstermiştir. Zıvana ölçülerine göre ise; zıvana genişliğinin çekme kuvvetine istatistiksel anlamda önemli bir etkisi görülmezken, zıvana boyu ile çekme direnci arasında doğrusal bir ilişki olduğu belirlenmiştir., In this study, effect of the wood species, adhesive type, and tenon size (depth and length) on withdrawal force capacity of T-type furniture joints were investigated. Specimens were constructed of Turkish beech (Fagus orientalis Lipsky) and Scotch pine (Pinus sylvestris L.), and they were glued with polyvinyl acetate (PVAc) and polyurethane (PU) adhesives. A total of 320 specimens that included 2 wood species, 2 adhesive type, 4 tenon depth, 4 tenon length, and 5 replications for each group were prepared and tested under static direct withdrawal loads. Furthermore, results of tests were incorporated into predictive expressions that allow furniture designers to estimate the withdrawal force capacities for each wood species and adhesive type as a function of tenon depth and tenon length. At the end of test results, beech showed higher withdrawal force capacity than pine in terms of wood species, and similarly, PVAc showed higher withdrawal force capacity than PU according to adhesive type. in case of the tenon size, it was obtained that there was no statistically significance affect of tenon depth on withdrawal force capacity while there was a linear relations between tenon length and withdrawal force capacity.

Bu çalışmada, kutu (panel) mobilya üretimi için alternatif bir malzeme olarak düşünülen polivinil klorür (PVC) levhalardan, çeşitli tekniklerle birleştirilmiş L-tipi köşe birleştirme elemanlarının deney yükleri altındaki moment kapasiteleri geleneksel ahşap esaslı levhalarla karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Bu amaçla, deney örneklerinin hazırlanmasında üç farklı yoğunlukta ve kalitede PVC levhalar (PVC1, PVC2, PVC3) ile panel mobilya üretiminde kullanılan yonga levha (YL), orta yoğunlukta lif levha (MDF), sentetik reçine emdirilmiş kağıt kaplı yonga ve lif levha (YLLAM, MDFLAM) ve iki değişik yoğunlukta yönlendirilmiş yonga levhalar (OSB1, OSB2) kullanılmış ve aynı koşullar altında denenmiştir. Deney örnekleri, kullanımı sırasında maruz kalabileceği yükleme biçimine göre statik yük altında diyagonal çekme ve basınç deneylerine tabi tutulmuştur. 9 malzeme çeşidi (6 ahşap esaslı levha, 3 değişik yoğunlukta PVC levha), 2 birleştirme tekniği (vidalı, minifiksli), 2 yükleme biçimi (diyagonal çekme, diyagonal basınç) ve her örnekten 5 adet olmak üzere toplam (9x2x2x5= 180) 180 adet L-tipi köşe birleştirme deney örneği hazırlanarak denenmiştir. Ayrıca maliyet analizleri de yapılarak teknik ve ekonomik hususlar arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Deneyler sonucunda, PVC levhaların panel tipi mobilya üretiminde kullanımının teknik yönlerden aşırı yük taşımayacak yerlerde, özellikle ıslak mekanlarda kullanılmasının uygun, ancak ekonomik bakımdan uygun olmadığı sonucuna varılmıştır. In this study, bending moment capacities of L-type corner joints farbricated from polyvinyl chloride (PVC) panels that are commonly produced and used and expected to be an alternative material for case (panel) furniture manufacturing were analyzed under the test loads and compared to the conventional wood based panels. Corner joints were connected with various techniques that encountered in case type furniture. For this purpose, in preparing the specimens, 3 different density and qualities of PVC (PVC1, PVC2, PVC3) and some wood based panels namely particleboard (YL), medium density fiberboard (MDF), particleboard and medium density fiberboard surfaced with synthetic resin sheet (YLLAM, MDFLAM) and two different quality of oriented strand board (OSB1, OSB2) also were utilized and tested under the same conditions. Specimens were tested under static diagonal tension and compression loads which the joint can be imposed upon them in service. A total of 180 specimens (9x2x2x5=180) were prepared and tested including 9 material types (6 composite woods, 3 different density of PVC), 2 joint types (screwed, minifixed), 2 loading types (diagonal tension, diagonal compression), and 5 replications for each. Furthermore, the relations between the technical and economical effects were investigated by making cost performance analysis. At the end of the tests, it was concluded PVC panels could be utilized from technical point of view in the places that are not overstressed and especially in the wet spaces for case furniture manufacturing, however, the use of PVC is not economically suitable with compare to wood base composite materials.

Bu çalışmada, farklı ağaç malzeme ve birleştirme yöntemleri uygulanarak hazırlanmış T-tipi mobilya birleştirmelerinin moment taşıma kapasiteleri ve elastikiyetleri karşılaştırılmıştır. Deney örnekleri, Doğu kayını (Fagus orientalis L.), sarıçam (Pinus sylvestris L.), Sapsız meşe (Quercus petraea Liebl), Anadolu kestanesi (Castanea sativa Mill) ve Adi ceviz (Juglans regia L.) odunlarından hazırlanmıştır. Birleştirme yöntemleri olarak; lamba-zıvanalı, kavelalı, vidalı, minifiksli ve maksifiksli birleştirmeler seçilmiştir. Lamba zıvanalı ve kavelalı birleştirmelerde yapıştırıcı olarak polivinilasetat (PVAc) ve poliüretan (Pu) tutkalları kullanılmıştır. 5 ağaç türü, 7 birleştirme yöntemi ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 350 deney örneği hazırlanmış ve statik yük altında denenmiştir. En yüksek moment taşıma kapasitesi ve elastikiyet değeri cevizde (185,74 Nm, 825,52 Nm/rad), en düşük moment taşıma kapasitesi ve elastikiyet değeri ise sarıçamda (122,69 Nm, 545,31 Nm/rad); birleştirme yönteminde ise en yüksek değerler lamba-zıvanalı birleştirmede (260,17 Nm, 1.156,33 Nm/rad) en düşük değerler minifiksli birleştirmede (82,26 Nm, 365,61 Nm/rad) elde edilmiştir. Pu tutkalı PVAc tutkalına göre, lamba-zıvanalı birleştirme de kavelalı birleştirmeye göre daha yüksek değerler göstermiştir., In this study, bending moment capacities and elasticity of T-type furniture joints prepared from different wood species and connected with different techniques were compared. Specimens were constructed of Turkish beech (Fagus orientalis L.), Scotch pine (Pinus sylvestris L.), Sessile oak (Quercus petraea Liebl), Anatolian chestnut (Castanea sativa Mill) and Common Walnut (Juglans regia L.). Dowel and mortise and tenon joints were considered as glued joints, while minifix and maxifix joints were considered as without glue joints. In the glued joints, polyvinylacetate (PVAc) and polyurethane (Pu) adhesives were utilized. A total of 350 specimens that included 5 wood species, 7 connection type, and 10 replications for each were prepared and tested under static bending loads. As a result of the tests, the highest bending moment capacity and elasticity values were obtained with walnut (185,74 Nm, 825,52 Nm/rad) while the lowest bending moment capacity and elasticity values were obtained with Scotch pine (122,69 Nm, 545,31 Nm/rad). Mortise and tenon joints were yielded the best results (260,17 Nm, 1.156,33 Nm/rad) while minifix joint were yielded the worst (82,26 Nm, 365,61 Nm/rad) among the connection types. For glued joints, Pu gave higher values than PVAc, and mortise and tenon joints gave better results than dowel joints

Bu çalışmada, kavelalı birleştirme tekniği uygulanmış kutu mobilya L-tipi köşe birleştirme elemanlarının moment kapasiteleri karşılaştırılmıştır. Deney örnekleri, 16 ve 18 mm kalınlığında yonga levha (YL) ve orta yoğunlukda lif levhadan (MDF) hazırlanmıştır. Deney örneklerinin birleştirilmesinde, 8 mm çapında ve 30 mm boyunda Doğu kayını (Fagus orientalis L.) ve plastik kavelalar kullanılmıştır. Birleştirmelerde yapıştırıcı olarak poliüretan esaslı polidol pu bond (PPB) tutkalı kullanılmıştır. Deney örnekleri, kullanım sırasında etkisinde kalabilecekleri kritik yükler göz önüne alınarak statik yük altında diagonal basınç ve çekme deneylerine tabi tutulmuştur. Deneyler sonucunda, en yüksek moment kapasitesi 18 mm MDF’den üretilmiş ve Doğu kayını kavela ile birleştirilmiş deney örneklerinde elde edilmiştir. Deney sonuçlarına göre, plastik kavelaların kutu mobilya birleştirmelerinde kullanılması mukavemet açısından uygun bulunmamış olup, Doğu kayını kavelaların tercih edilmesi önerilmiştir. Ayrıca, 18 mm levhalar ile hazırlanan örnekler 16 mm levhalar ile hazırlanan örneklere göre daha yüksek mukavemet değerleri vermiştir., In this study, moment capacity of L-type corner joints connected with dowels were compared. Specimens were constructed of 16 and 18 mm particleboard (YL) and medium density fiberboard (MDF). In constructing the joints, beech (Fagus orientalis L.) and plastic dowels which were in 8 mm diameter and 30 mm length were utilized. Polyurethane based polidol pu bond (PPB) glue was used as adhesive in the corner joints. Corner joint specimens were tested under static diagonal compression and tension loads which the joints can be imposed upon in service. At the end of tests, the highest moment capacity were obtained with the specimens constructed of 18 mm MDF and connected with beech dowels. According to test results, plastic dowels do not have enough strength to use in case furniture joints so, preferring of beech dowels was recommended for this types of joints. Furthermore, it was determined that the specimens constructed of 18 mm panels were given high strength values than those for the joints constructed of 16 mm panels

Bu çalışmada, farklı ağaç malzemelerden, çeşitli bağlantı teknikleri uygulanarak hazırlanmış T-tipi mobilya birleştirmelerinin çekme mukavemetleri karşılaştırılmıştır. Deney örnekleri, Doğu kayını (Fagus orientalis L.), Sarıçam (Pinus sylvestris L.), Sapsız meşe (Quercus petraea Liebl), Anadolu kestanesi (Castanea sativa Mill) ve Adi ceviz (Juglans regia L.), odunlarından hazırlanmıştır. Birleştirme yöntemi olarak; tutkallı birleştirmelerden zıvanalı ve kavelalı birleştirme, tutkalsız birleştirmelerden de vidalı, minifiksli ve maksifiksli birleştirmeler seçilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde yapıştırıcı olarak polivinilasetat (PVAc) ve poliüretan (Pü) tutkalları kullanılmıştır. 5 ağaç türü, 7 birleştirme yöntemi ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 350 deney örneği hazırlanmış ve statik yük altında boyuna çekme deneyine tabi tutulmuştur. Deneyler sonucunda, en yüksek çekme mukavemeti Sapsız meşede, en düşük çekme mukavemeti ise sarıçam ve Anadolu kestanesi'nde elde edilmiştir. Birleştirme yöntemlerinden en iyi zıvanalı birleştirme, en düşük sonuçlar ise maksifiks ve minifiksli birleştirmeler elde edilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde, PVAc tutkalı, Pü tutkalına göre, zıvanalı birleştirme de kavelalı birleştirmeye göre daha yüksek değerler göstermiştir. different joint methods were compared. Specimens were constructed of Turkish beech (Fagus orientalis L.), Scotch pine (Pinus sylvestris L.), Sessile oak (Quercus petraea Liebl), Anatolian chestnut (Castanea sativa Mill) and Common Walnut (Juglans regia L.). Dowel and mortise and tenon joints were considered as glued joints, while screwed joint, minifix and maxifix joints were considered as without glue joints. In the glued joints, polyvinylacetate (PVAc) and polyurethane (Pu) adhesives were utilized. A total of 350 specimens that included 5 wood species, 7 joint methods, and 10 replications for each were prepared and tested under static direct withdrawal loads. As a result of the tests, the highest withdrawal strengths were obtained with oak while the lowest withdrawal strengths were obtained with scotch pine and Anatolian chestnut. Mortise and tenon joints were showed the best results while minifix and maxifix joints were yielded the worst among the connection types. For glued joints, PVAc gave higher values than Pü and mortise and tenon joints gave better results than dowel joints.

Bu çalışmada, kavelalı birleştirme tekniği uygulanmış kutu mobilya H-tipi birleştirme elemanlarının kesme kuvveti performansları araştırılmıştır. Deney örnekleri, 16 ve 18 mm kalınlığında yonga levha (YL) ve orta yoğunlukda lif levhadan (MDF) hazırlanmış olup, deney örneklerinin birleştirilmesinde, 8 mm çapında ve 30 mm boyunda Doğu kayını (Fagus orientalis L.) ve plastik kavelalar kullanılmıştır. Birleştirmelerde yapıştırıcı olarak poliüretan esaslı polidol pu bond (PPB) tutkalı kullanılmıştır. Deney örnekleri, kullanım sırasında etkisinde kalabilecekleri kritik yükler göz önüne alınarak statik yük altında kesme deneylerine tabi tutulmuştur. Deneyler sonucunda, en yüksek kesme kuvveti performansı 18 mm MDF’den üretilmiş ve Doğu kayını kavela ile birleştirilmiş deney örneklerinde elde edilmiştir. Deney sonuçlarına göre, plastik kavelaların kutu mobilya birleştirmelerinde kullanılması mukavemet açısından uygun bulunmamış olup, Doğu kayını kavelaların tercih edilmesi önerilmiştir. Ayrıca, 18 mm levhalar ile hazırlanan örnekler 16 mm levhalar ile hazırlanan örneklere göre daha yüksek mukavemet değerleri vermiş, ancak 16 mm MDF 18 mm YL örneklere üstünlük sağlamıştır. In this study, shear force capacity of H-type case furniture corner joints connected with dowels were investigated. Specimens were constructed of 16 and 18 mm particleboard (YL) and medium density fiberboard (MDF). In constructing the joints, beech (Fagus orientalis L.) and plastic dowels which were in 8 mm diameter and 30 mm length were utilized. Polyurethane based polidol pu bond (PPB) glue was used as adhesive in the corner joints. Specimens were tested under static shear loads which the joints can be imposed upon them in service. At the end of tests, the highest shear force capacity were obtained with the specimens constructed of 18 mm MDF and connected with beech dowels. According to test results, plastic dowels do not have enough strength to use in case furniture joints so, preferring of beech dowels was recommended for this types of joints. Furthermore, it was determined that the specimens constructed of 18 mm panels were given high strength values than those for the joints constructed of 16 mm panels. However, the specimens constructed of 16 mm MDF were yielded higher results than the specimens consturucted of 18 mm PB.

Bu çalışmada, farklı ağaç malzemelerden, farklı bağlantı teknikleri uygulanarak hazırlanmış boy birleştirmelerin çekme mukavemetleri karşılaştırılmıştır. Deney örnekleri, Doğu kayını (Fagus orientalis L.), sarıçam (Pinus sylvestris L.), meşe (Quercus borealis L.), kestane (Castanea sativa Mill) ve ceviz (Juglans regia L.) odunlarından hazırlanmıştır. Bağlantı tekniği olarak; tutkallı birleştirmelerden zıvanalı ve kavelalı birleştirme, tutkalsız birleştirmelerden de vidalı, minifiksli ve maksifiksli birleştirmeler seçilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde yapıştırıcı olarak polivinilasetat (PVAc) ve poliüretan (Pu) tutkalları kullanılmıştır. 5 ağaç türü, 6 bağlantı tekniği ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 300 deney örneği hazırlanmış ve statik yük altında boyuna çekme deneyine tabi tutulmuştur. Deneyler sonucunda, en yüksek çekme mukavemeti cevizde, en düşük çekme mukavemeti ise kayın ve kestanede elde edilmiştir. Bağlantı tekniklerinden en iyi sonucu zıvanalı birleştirme verirken, en düşük sonuçlar maksifiks ve minifiksli birleştirmelerde elde edilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde, Pu tutkalı, PVAc tutkalına göre, zıvanalı birleştirme de kavelalı birleştirmeye göre daha yüksek değerler vermiştir. In this study, withdrawal strengths of end to end joints prepared from different wood species and connected with different techniques were compared. Specimens were constructed of Turkish beech (Fagus orientalis L.), Scotch pine (Pinus sylvestris L.), oak (Quercus borealis L.), chestnut (Castanea sativa Mill) and walnut (Juglans regia L.). Dowel and mortise and tenon joints were considered as glued joints, while minifix and maxifix joints were considered as without glue joints. In the glued joints, polyvinylacetate (PVAc) and polyurethane (Pu) adhesives were utilized. A total of 300 specimens that included 5 wood species, 6 connection type, and 10 replications for each were prepared and tested under static direct withdrawal force. As a result of the tests, the highest withdrawal strengths were obtained with walnut while the lowest withdrawal strengths were obtained with beech and chestnut. Mortise and tenon joints were yielded the best results while minifix and maxifix joints were yielded the worst among the connection types. For glued joints, Pu gave higher values than PVAc and mortise and tenon joints gave better results than dowel joints.

Bu çalı?şmada, yerli ve tropikal lamine ağaç malzemelerden hazırlanmış? T?tipi mobilya birleş?tirmelerin çekme kuvveti performansları kar?şıla?tırılmı?ştır. Denemelerde, 3 farklı ağaç türünden lamine edilmiş? malzemeler ile olu?şturulan T?tipi birleştirme elemanlarında, iki farklı çerçeve tipi, tutkallı?zıvanalı ve tutkalsız kavelalı?minifiksli olmak üzere iki birle?ştirme tekniği kullanılmış?tır. Hazırlanan 120 deney örneği statik yük altında çekme deneyine tabi tutulmuş?tur. Ağaç malzeme olarak, Türkiye mobilya endüstrisindeki yaygın kullanımı nedeniyle Sapsız Me?e (Quercus petraea liebl.) ve tropikal ağaç türlerinden mahun (Swietenia mahogani) ve limba (Terminalia superba) tercih edilmiş?tir. Deney sonuçlarına göre; en yüksek çekme kuvveti performansı yükleme yüzeye dik pozisyondaki birleş?tirmelerde, mahun lamine malzemelerle hazırlanmı?ş tutkallı?zıvanalı birle?ştirmelerde, yükleme kenara dik pozisyondaki birleş?tirmelerde ise, meş?e lamine malzemelerle hazırlanmı?ş tutkallı zıvanalı birleş?tirmelerde elde edilmiş?tir. Birleş?tirme tekniğine göre; yükleme yüzeye dik pozisyondaki birle?ştirmelerde tutkalsız kavelalı?minifiksli bağlantı elemanları en iyi sonucu verirken, yükleme kenara dik pozisyondaki birleş?tirmelerde tutkallı zıvanalı birleş?tirmelerin daha ba?şarılı olduğu görülmü?ştür. Çerçeve tiplerine göre deney örneklerinin çekme kuvveti performansı incelendiğinde, yüzeyden birleş?tirilmiş? elemanların, kenardan birleş?tirme elemanlarından daha ba?şarılı olduğu belirlenmiş?tir., In this study, tension force performance of T?type furniture joints with laminated veneer lumber prepared from domestic and tropical wood were compared. In the experiments, three different types of laminated veneer lumber created by combining elements of the T?type, two different frame type, glued mortise and tenon and non?glue dowel?minifix two joints techniques were used in the test. 120 test samples were performed under static loads subjected to linear tensile tests. The wood material, oak (Quercus petraea liebl.) and mahogany (Swietenia mahogan) and limba (Terminalia superba) wood were preferred because of their frequent use in the Turkish Furniture Industry. According to the results of the experiment, the highest tensile strength performance were obtained in the loading position of the joints perpendicular to the surface, laminated mahogany glue?mortise and tenon joints prepared ingredients, aside from the installation of the vertical position of the joints, oak glued laminated veneer lumber prepared mortise and tenon joints. According to the type of joints, non?glue dowel?minifixed fasteners produced the best results in the joints perpendicular to the installation surface with; whereas, tenon glued joints were found to be more successful in the joints perpendicular to the edge loading mortise. . When tensile strength performances of the test samples were examined according to the frame types, the combined elements from the surface were found to be more successful than edge?combining elements.

Bu çalışmada, farklı ağaç türlerinden hazırlanan lamine edilmiş ve masif ağaç malzemelerin eğilme direnci ve elastikiyet modülü belirlenmiştir. Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sarıçam (Pinus sylvestris Lipsky) ve kavak (Populus nigra) odunlarından hazırlanan örneklere eğilme direnci ve elastikiyet modülü deneyleri yapılmıştır. Çalışmada ayrıca lamine malzemelerin eğilme kalitesi değerleri de hesaplanmıştır. Sonuç olarak; en yüksek eğilme direnci ve elastikiyet modülü Doğu kayınında, en düşük ise kavakta elde edilmiştir. Eğilme direnci, tutkal hattına dik lamine malzemelerde, tutkal hattına paralel lamine malzemelerden daha yüksek bulunmuş, elastikiyet modülü değerlerinde ise bunun tersi bir sonuç elde edilmiştir. Eğilme kalitesi değerleri, laminasyon işleminde düşük çıkmıştır. Buna göre, teknik ve ekonomik yönden birçok avantajları bulunan lamine malzemelerin masif malzemelere alternatif yapı malzemesi olarak ve çerçeve konstrüksiyonlu mobilya üretiminde kullanılabileceği söylenebilir., In this study, bending strength (MOR) and modulus of elasticity (MOE) of the laminated veneer lumber (LVL) and solid wood materials which are constructed of different wood species were determined. Solid wood and LVL constructed of oriental beech (Fagus orientalis Lipsky), scotch pine (Pinus sylvestris Lipsky) and poplar (Populus nigra) were tested for determining bending strength and modulus of elasticity. Furthermore, bending quality values of the materials were calculated. As a result; the highest bending strength and modulus of elasticity were obtained with beech in solid form, and the lowest one with poplar in solid form. In static bending tests, the laminated materials perpendicular to the glue line were yielded higher results than the laminated materials parallel to the glue line, in opposition, in the modulus of elasticity values, the laminated materials parallel to the glue line have been given higher results than the laminated materials perpendicular to the glue line. It was observed that the bending quality values of the materials decrease after the lamination process. In conclusion, it can be said that the laminated materials which has a number of technical and economical advantages could be utilized instead of solid wood material as an alternative structural material and could be used in production of the furniture frames.

Effect of the corner block dimension on tensile strength for T-type glued dowel joints has been studied. For this purpose, pine wood (Pinus sylvestris L.) and beech (Fagus orientalis Lipsky) wood were used. Specimens, measuring of 30x30x25 mm, 40x40x25 mm, 50x50x25 mm ve 60x60x25 mm corner blocks were joined with beech dowels. Polyvinylacetate (PVAc) adhesive was used in gluing of dowel and the corner blocks. Tests were carried out according to the principles of ASTM-D 1037. According to the test results, beech wood exhibited beter performance than pine wood, and 40x40x25 mm corner block was more supportive to the structure than other corner blocks.Key Words: Tensile strength, corner block, dowel joints.

Bu çalışmada, farklı ağaç türlerinden hazırlanan, polivinilasetat (PVAc) ve üre-formaldehit (ÜF) tutkallarıyla yapıştırılmış lamine malzemelerin (LVL), liflere dik ve paralel doğrultudaki alyan vida tutma performansları, masif ağaç malzemelerle karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Deney örnekleri, Türkiye Mobilya Endüstrisi’ndeki yaygın kullanımları nedeniyle Doğu kayını (Fagus orientalis L.), sarıçam (Pinus sylvestris L.) ve kavak (Populus nigra) odunlarından hazırlanmıştır. Deneylerde 5 mm çapında ve 70 mm boyunda alyan vida kullanılmıştır. 3 malzeme çeşidi, 3 ağaç türü, 2 lif doğrultusu ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 180 adet örnek statik yük altında alyan vida çekme deneyine alınmıştır. Deneyler sonucunda, en yüksek alyan vida tutma mukavemeti, masif Doğu kayını malzemelerde liflere paralel yönde, en düşük ise masif kavak malzemede liflere dik yönde elde edilmiştir. Ayrıca, masif ağaç malzemeye göre teknik ve ekonomik yönlerden birçok avantajları olan lamine malzemeler, kendi ağaç türlerinin masif malzemelerine yakın performans değerleri göstermişlerdir. Buna göre, lamine malzemelerin, çerçeve (iskelet) mobilya üretiminde kullanıldığı taktirde, özellikle alyan vidalı birleştirme uygulamalarında mukavemet açısından problem çıkarmayacağı ifade edilebilir

Bu çalışmada, ağaç ve ağaç esaslı (kompozit) malzemelerden tutkalsız-vidalı (demonte) olarak üretilmiş koltuk iskeletlerinin mukavemet özellikleri araştırılmıştır. Ayrıca, koltuk yan düzlem çerçevesinde, ara kayıtın yeri optimize edilmiştir. Masif ağaç malzeme olarak, I. sınıf sarıçam (Pinus Sylvestrıs L.) ve Doğu kayını (Fagus Orientalis L.), odun kompozitlerinden ise, yönlendirilmiş yonga levha (OSB), okume (Aucoumea klaineana pierre) kontrplak (PLY) ve orta yoğunlukta lif levha (MDF) kullanılmıştır. Koltuk iskeletleri kullanım esnasında maruz kalabilecekleri muhtemel yükleme biçimine göre TS 9215 de belirtilen kurallara uyularak statik oturma ve arkalık yüklemeleri ile denenmiştir. Koltuk iskeletlerinin yapısal çözümü için sonlu elemanlar analizi (Finite Element Analysis) yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak, sonlu elemanlar yöntemi ile yapılan üç boyutlu yapısal analizler koltukların genel performansı açısından uygun değerler vermiştir. Ayrıca, sökülür-takılır birleştirme tekniklerinin tasarım, üretim ve kullanımda esneklik sağlayabileceği, oturma mobilyası sektöründe odun kompozitlerinin ağaç malzemeye alternatif olarak, özellikle kapalı döşeme gerektiren koltuk ve kanepelerde kullanılabileceği sonucuna varılmıştır., In this study, the strength properties of screwed-without glue (demonte) jointed sofa frames constructed of solid wood and wood based (composite) materials were investigated. Furthermore, place of the stretcher was optimized in the side frame of the sofa. First lass Scotch pine (Pinus Sylvestrıs Lipsky) and Turkish beech (Fagus Orientalis Lipsky) were used as solid wood materials. Oriented strandboard (OSB), okoume (Aucoumea klaineana) plywood and medium density fiberboard (MDF) were used as wood composites. Specimens were tested under static load according to the principles of TS 9215 by applying both seat and backrest loads which the sofa can be imposed upon in service. Finite element analysis method were utilized for structural analyzing the sofa frames. According to results, it has been observed that the three dimensional structural analysis by means of finite element method gives reasonable estimates of the overall strength performances of the sofa frames. As a result of the tests, it was concluded that the wood composite materials could be used instead of solid wood material, and portable connection techniques that provide many advantage for designers, producers, users and seller could be used in the production of the frame construction furniture, especially in the upholstered furniture frames

Bu çalışmada, çeşitli masif ve kompozit ağaç malzemelerin mobilya mühendislik tasarımında gerekli olan bazı fiziksel ve mekanik özellikleri, ilgili standartlara göre belirlenmiştir. Deneylerde, masif ağaç malzeme olarak Doğu kayını (Fagus Orientalis Lipsky) ve sarıçam (Pinus Sylvestris Lipsky), kompozit ağaç malzeme olarak da okume (Aucoumea klaineana) kontrplak (OKP), orta yoğunlukta lif levha (MDF) ve yönlendirilmiş yonga levha (OSB) kullanılmıştır. Deney malzemelerinin, yoğunlukları ve rutubet oranları tespit edilmiş, mekanik özelliklerden de çekme, basınç, kesme dirençleri ile eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü değerleri belirlenmiştir. Ayrıca, literatürdeki bazı çalışmalarda kullanılmış olan emniyet katsayıları kullanılarak masif ve kompozit ağaç malzemeler için kabul edilebilir tasarım (emniyet) gerilmeleri değerleri hesaplanmış ve mobilya tasarımcılarının kullanımına sunulmuştur., In this study, some technical properties needed in engineering design of furniture of some solid wood and wood composite materials were determined according to related standards. Turkish beech (Fagus Orientalis Lipsky) and Scotch pine (Pinus Sylvestrıs Lipsky) were used as solid wood materials; while, okoume (Aucoumea klaineana) plywood, medium density fiberboard (MDF) and oriented strand board (OSB) were used as wood composites. Densities and moisture contents of the test materials were measured, and tensile strength, compression strength, shear strength, bending strength (MOR) and modulus of elasticity (MOE) values were obtained among the mechanical properties. Furthermore, allowable design (safety) stress values were calculated for solid wood and wood composite materials by utilizing safety factors used in some studies in the literature and presented for furniture designers

Bu araştırmada, masif ve kompozit ağaç malzemelerden hazırlanmış kutu konstrüksiyonlu mobilya “L” tipi kavelalı köşe birleştirmelerin eğilme moment dirençleri karşılaştırılmıştır. Masif ağaç malzeme olarak; Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sarıçam (Pinus sylvestris Lipsky) ve kavak (Populus x eureamericana), kompozit ağaç malzeme olarak da okume (Aucoumea klaineana) kontrplak, kavak (Populus x eureamericana) kontrplak ve orta yoğunlukta lif levha (MDF) kullanılmıştır. Her malzemeden 10 adet olmak üzere, toplam 120 örnek statik diyagonal çekme ve basınç yükleri altında test edilmiştir. Deneyler sonucunda, en yüksek eğilme moment direnci masif Doğu kayınında, en düşük eğilme moment direnci değerleri ise sırasıyla masif kavak ve kavak kontrada elde edilmiştir. In this research, bending moment resistance of the dowel corner joints with the case construction of furniture prepared from solid wood and wood based composite materials were compared. Turkish beech (Fagus orientalis Lipsky), scotch pine (Pinus sylvestris Lipsky) and poplar (Populus x eureamericana) were considered as the solid wood materials, okoume (Aucoumea klaineana) plywood, poplar (Populus x eureamericana) plywood and medium density fiberboard (MDF) were considered as the wood based composite materials. 10 replications from each material groups, a total of 120 specimens were tested under static diagonal tension and compression loads. As a results of the tests, the highest bending moment resistance have been obtained with solid beech, while the lowest bending moment resistance values have been obtained with solid poplar and poplar plywood, respectively.

Bu çalışmada, farklı ağaç türlerinden hazırlanan lamine malzemelerin(LVL), liflere dik ve paralel doğrultudaki kavela tutma mukavemetleri, masif ağaç malzemelerle karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Deney örnekleri, Türkiye mobilya endüstrisindeki yaygın kullanımları nedeniyle Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), Sarıçam (Pinus sylvestris L.) ve Kavak (Populus nigra) odunlarından hazırlanmıştır. 2 malzeme çeşidi, 3 ağaç türü, 2 lif doğrultusu ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 120 örnek statik yük altında kavela tutma mukavemeti deneyine alınmıştır. Deneyler sonucunda, liflere dik yönde en yüksek kavela tutma mukavemeti Doğu kayını örneklerde, en düşük ise kavak örneklerde elde edilmiştir. Liflere paralel yönde, en yüksek mukavemet sarıçam lamine örneklerde, en düşük ise masif sarıçam örneklerde elde edilmiştir. Çalışmanın sonucunda, masif ağaç malzemeye kıyasla teknik ve ekonomik yönlerden birçok avantajları olan lamine malzemelerin, çerçeve (iskelet) mobilya üretiminde ve kavelalı birleştirme uygulamalarında alternatif malzeme olarak kullanılabileceği söylenebilir. In this study, the withdrawal strength of dowels in laminated veneer lumber (LVL) for directions of perpendicular to grain and parallel to grain by comparing the identical solid wood materials were investigated. Specimens were prepared from Turkish beech (Fagus Orientalis L.), Scotch pine (Pinus Sylvestris L), and poplar (Populus Nigra) woods which are commonly used in furniture industry of Turkey. A total of 120 specimens included 2 material types, 3 wood species, 2 fiber directions and 10 replications for each group were tested under static load for dowel withdrawal strength. Results indicated that in the perpendicular to grain direction, the highest withdrawal strength values have been obtained with Turkish beech and the lowest one with poplar. In the parallel to grain direction, laminated Scotch pine showed the highest withdrawal strength and solid Scotch pine showed the lowest withdrawal strength. As a result of the study; it was concluded that the LVL which provides many technical and economical advantages over solid wood could be utilized as an alternative material in frame furniture constructed with dowel joint.

Denemeler, tabla tipi vidalı (tutkalsız) ve tutkallı vidalı mobilya köşe birleştirmelerinin eğilme moment dirençlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Deney numuneleri, sentetik reçinelerle kaplanmış yonga levha (Suntalam) ve lif levha (MDF Lam)’dan hazırlanmıştır. Birleştirme işlemlerinde, 4x50 ve 5x60 olmak üzere iki tip vida kullanılmıştır. Tutkallı birleştirmelerde poliüretan tutkalı kullanılmıştır. Deneyler sonucunda; tutkalsız birleştirmeler tutkallı birleştirmelerden, lif levhalar yonga levhalardan, 4x50 vidalar 5x60 vidalardan daha iyi sonuçlar vermişlerdir.

Bu araştırmada, ağaç malzeme ve odun esaslı levhalardan hazırlanmış örnekler üzerinde kutu tipi mobilya lambalı - kinişli köşe birleştirmelerin eğilme moment direnci özellikleri karşılaştırılmıştır. Masif ağaç malzeme olarak; Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), Sarıçam (Pinus sylvestris L.) ve Amerikan Kavağı (Populus x eureamericana), odun esaslı malzeme olarak ise Okume (Aucoumea klaineana) kontrplak, Amerikan Kavağı (Populus x eureamericana) kontrplak ve orta yoğunlukta lif levha (MDF) kullanılmıştır. Her malzemeden 10 adet olmak üzere, toplam 120 örnek statik diyagonal çekme ve basınç yükleri altında test edilmiştir. Deneyler sonucunda, en yüksek eğilme direnci okume kontrplakta, en düşük eğilme direnci değerleri ise sırasıyla masif çam ve kavakta elde edilmiştir. In this research, bending moment resistance properties of the dado and rabbet corner joints on the case construction of furniture prepared from solid wood and wood based materials have been compared. Turkish beech (Fagus orientalis Lipsky), scots pine (redwood) (Pinus sylvestris L.) and American poplar (Populus x eureamericana) were used as the solid wood materials; okoume (Aucoumea klaineana Pierre) plywood, American poplar (Populus x eureamericana) plywood and medium density fiberboard (MDF) were used as the wood based materials. On condition with 10 replications from each material groups, a total of 120 specimens have been tested under static diagonal tension and compression loads. At the end of the tests, the highest bending strength has been obtained from okoume plywood, while the lowest bending strength values have been obtained with solid pine and poplar, respectively.

Bu çalışmada, masif ağaç malzeme ve ağaç esaslı kompozit malzemelerden hazırlanan kutu konstrüksiyonlu mobilya dişli köşe birleştirmelerin eğilme dirençleri karşılaştırılmıştır. Bu maksatla; Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sarıçam (Pinus sylvestris Lipsky) ve kavak (Populus x eureamericana) ağaç malzemeler ile okume (Aucoumea klaineana), kavak (Populus x eureamericana) kontrplaklar ve orta yoğunlukta lif levha (MDF) kullanılmıştır. Her malzemeden 10 adet olmak üzere, hazırlanan deney örneklerine ASTM D 143 – 83’ de esaslarına uyularak statik diyagonal çekme ve basınç deneyleri uygulanmıştır. Sonuç olarak, eğilme direnci en yüksek okume kontrplakta, en düşük sırasıyla masif çam ve kavakta elde edilmiştir. Buna göre; kutu konstrüksiyonlu mobilya üretiminde ağaç esaslı kompozit malzemelerin kullanılması teknik ve ekonomik bakımdan önerilebilir., In this study, bending strength of the through – dovetail corner joints with the case construction of furniture prepared from solid wood and wood based composite materials have been compared. For this purpose, oriental beech (Fagus orientalis Lipsky), pine (Pinus sylvestris Lipsky) and poplar (Populus x eureamericana) were used as the solid wood materials, okoume (Aucoumea klaineana) plywood, poplar (Populus x eureamericana) plywood and medium density fiberboard (MDF) were used as the wood based composite materials. Static diagonal tension and compression tests have been applied to the specimens which are prepared for 10 replications from each material groups according to principles of ASTM D 143 – 83. As a result, the highest bending strength have been obtained with okoume plywood, while the lowest bending strength values have been obtained with solid pine and poplar, respectively. It can be recommended that using the wood based composite materials in production of case furniture in terms of technical and echonomical factors

Bu çalışmada; çerçeve konstrüksiyonlu masa ayak-kayıt birleştirmelerinde uygulanan sabit ve dönüşümlü yapım tekniklerinin optimum tasarımına ait sayısal veriler elde edilmesi amaçlanmıştır. Deney örnekleri, çerçeve konstrüksiyonlu masa üretiminde yaygın olarak kullanılan Doğu kayını (Fagus orientalis) odunundan hazırlanmıştır. Sabit birleştirmelerde polivinilasetat (PVAc) tutkalı, demonte birleştirmelerde ise soket - vida ile bağlantı sağlanmıştır. Ayak -kayıt birleştirmeler seri üretime uygunluğu düşünülerek kavelalı yapılmıştır. Dört değişik köşe takozu birleştirme tipi, üç farklı genişlikte köşe takozu ve iki bağlantı türü kullanılarak oluşturulan 24 grup halinde olmak üzere toplam 120 numuneye statik eğilme testi uygulanmıştır. Deney sonuçlarına göre; dönüşümlü mekanik bağlantı sağlayan soket-vidalı birleştirmeler, rijit birleştirme sağlayan tutkallı birleştirmelere göre daha başarılı bulunmuştur. In this study; it has been aimed to be optained depend on optimum design of stable and demonte techniques the number of datas that is applied at the table joints with frame construction. Specimens were prepared of Beech wood (Fagus orientalis) which is used widely production of table joints with frame construction. Connections were provided with polivinil acetat (PVAc) adhesive in the stable joints, flexible connections were provided with screw - nut. Table joints were assembled with dowel joints due to the mass production neccesity. A total of 120 specimens have been tested bending test under static load that included four different comer block joints types,three corner blocks have different width and two different connection types with a number of 24 groups. According to the results of test; the screw-nut joints which are provided flexible connections are more succesful than stable joints which are provided rijit connections. 67