Search

Bu çalışmada mide kanserinin tedavi öncesi primer evrelemesinde 18 FDG PET/BT'nin rolünün araştırılması, bilgisayarlı tomografi ile etkinliğinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya Ocak 2008- Haziran 2018 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuran, histopatolojik olarak kanıtlanmış mide adenokarsinom tanısı alan ve tedavi öncesi evreleme amacıyla 4 hafta arayla 18 FDG-PET/BT ve Konvansiyonel Bilgisayarlı Tomografi (BT) çekilen 55 hasta retrospektif olarak hastane bilgi sistemi arşiv verileri üzerinden taranarak alındı. Erken, lokal ileri evre 29 hastanın BT ve 18 FDG-PET/BT görüntülemelerinden elde edilen veriler, hastaların gastrektomi ve lenfadenektomi operasyonlarına ait patoloji raporları ile karşılaştırıldı. Metastatik mide kanserli 26 hastanın BT ve 18 FDG-PET/BT görüntülemelerine ait veriler ise, mevcut bulguların diğer görüntüleme yöntemleriyle (Ultrasonografi, Manyetik Rezonans görüntüleme, Kemik sintigrafisi…) konfirmasyonu ya da tekrarlayan görüntülemelerde elde edilen bulgular sonucu oluşturulan referans verilerle karşılaştırıldı. Metastatik mide kanseri tanılı toplam 26 hastanın yaş ortalaması 58 ±15 idi. Hastaların 8'i (%30,8) kadın, 18'i (%69,2) erkeklerden oluşmaktaydı. Metastatik mide kanserli hastaların rejyonel lenf nodu metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %66,7; spesifite %100; PPD %100; NPD %20; doğruluk %69,2; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p:0,008). Peritoneal metastaz tespitinde PET/BT için sensitivite %33,3; spesifite %92,9; PPD %80; NPD %61,9; doğruluk %65,4; olabilirlik 4,7 olarak hesaplandı (p: 0,039). Karaciğer metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %92,3; spesifite %100; PPD %100; NPD %92,9; doğruluk %96,1; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 1,00). Distal lenf nodu metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %75; spesifite %100; PPD %100; NPD %82,4; doğruluk %88,5; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 0,250). Kemik metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %100; spesifite %100; PPD %100; NPD %100; doğruluk %100; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 1,00). Akciğer metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %50; spesifite %95,5; PPD %66,7; NPD %91,3; doğruluk %88,4; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 1,00). Metastatik mide kanserli hastaların rejyonel lenf nodu metastazı tespitinde BT için sensitivite %83,3; spesifite %100; PPD %100; NPD %33,3; doğruluk %100; olabilirlik 3,66 olarak hesaplandı (p:0,125). Peritoneal metastaz tespitinde BT için sensitivite %75; spesifite %100; PPD %100; NPD %82,4; doğruluk %88,5; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 0,250). Karaciğer metastazı tespitinde BT için sensitivite %61,5; spesifite %84,6; PPD %80; NPD %68,8; doğruluk %73; olabilirlik 4,1 olarak hesaplandı (p: 0,453). Distal lenf nodu metastazı tespitinde BT için sensitivite %75; spesifite %92,9; PPD %90; NPD %81,2; doğruluk %84,6; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 0,625). Kemik metastazı tespitinde BT için sensitivite %0; spesifite %100; PPD %0; NPD %100 saptandı; doğruluk, olabilirlik ve p değeri hesaplanamadı. Akciğer metastazı tespitinde BT için sensitivite %50; spesifite %100; PPD %100; NPD %91,7; doğruluk %92,3; olabilirlik >10 olarak hesaplandı (p: 0,500). Lokal ileri evre mide kanseri tanılı toplam 29 hastanın yaş ortalaması 62 ±11,5 idi. Hastaların 12'si (%41,4) kadın, 17'si (%58,6) erkeklerden oluşmaktaydı. Lokal ileri evre hastalarda Rejyonel lenf nodu metastazı tespitinde PET/BT için sensitivite %21,1; spesifite %80; PPD %66,7; NPD %34,8; doğruluk %41,4; olabilirlik 1,1 olarak hesaplandı (p:0,002). Rejyonel lenf nodu metastazı tespitinde BT için sensitivite %57,9; spesifite %60; PPD %73,3; NPD %42,9; doğruluk %58,6; olabilirlik 1,4 olarak hesaplandı (p:0,388). Çalışmamızda mide kanserinin tedavi öncesi primer evrelemesinde rutinde kullanılan konvansiyonel bilgisayarlı tomografi ve 18 FDG-PET/BT'nin etkinliği karşılaştırıldı. Çalışmamızdan elde edilen verilerde 18 FDG-PET/BT'nin rejyonel lenf nodu metastazı ve peritoneal yayılımın saptanmasında kullanışlı bir test olmadığı görüldü. Karaciğer, distal lenf nodu, kemik ve akciğer metastazlarının saptanmasında 18 FDG-PET/BT'nin etkin bir test olduğu gösterildi. Anahtar kelimeler: Mide kanseri, primer evreleme, 18 FDG-PET/BT, BT Evaluation of the Efficacy of FDG -PET / CT and Computed Tomography in the Primary Staging of Gastric Cancer The purpose of this study was to evaluate the role of FDG-PET / CT in pre treatment primary staging of gastric cancer and to compare its efficacy with computed tomography. Fifty-five patients with histopathologically proven gastric adenocarcinoma who were admitted to Gazi University Faculty of Medicine Hospital between January 2008 and June 2018 and who underwent 18FDG-PET / CT and Conventional Computed Tomography (CT) scan at four-week intervals for pretreatment staging were included in the study. Patients enrolled in the study by retrospectively from the hospital information system data archives. CT and 18FDG-PET / CT findings of 29 patients with early, locally advanced stage were compared with their pathology reports of gastrectomy and lymphadenectomy operations. Data from CT and 18FDG-PET / CT imaging of 26 patients with metastatic gastric cancer were compared with other imaging methods (Ultrasonography, Magnetic Resonance Imaging, Bone Scintigraphy) or reference data obtained from repetitive imaging findings. The mean age of the patients with metastatic gastric cancer was 58 ± 15. Eight (30.8%) of the patients were female and eighteen (69.2%) were male. For detecting regional lymph node metastases in patients with metastatic gastric cancer; the sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio for PET / CT were 66.7% 100%; 100%; 20%; 69.2% and > 10 respectively (p: 0.008). In detection of peritoneal metastasis; the sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio for PET / CT were calculated as 33.3% 92,9%; 80%; 61.9%; 65.4% and 4.7 respectively (p: 0.039). In detection of liver metastases; the sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy, likelihood ratio of PET/CT were, respectively, 92.3%; 100%; 100%; 92.9%; 96.1%; > 10 (p: 1.00). The sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio for PET / CT in detection of distal LN metastases were; 75%, 100%, 100%, 82.4%, 88.5% and > 10 respectively (p: 0.250). In detection of bone metastases; the sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio of PET / CT were, repectively, 100%; 100%; 100%; 100%; 100% and > 10 (p: 1.00). The sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio of PET / CT in detection of lung metastases were calculated as 50%; 95.5%; 66.7%; 91.3%; 88.4% and > 10 respectively (p: 1.00). For detecting regional lymph node metastases in patients with metastatic gastric cancer; sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio of CT were calculated as 83.3%; 100%; 100%; 33.3%; 100% and 3.66 respectively (p: 0.125). Sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy, likelihood ratio of CT for detecting peritoneal metastases were; 75%; 100%; 100%; 82.4%; 88.5%; > 10 respectively (p: 0.250). In detection of liver metastases; sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy, likelihood ratio of CT were, respectively, 61.5%; 84.6%; 80%; 68.8%; 73%; 4.1 (p: 0.453). In detection of distal LN metastases; sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy, likelihood ratio of CT were calculated as 75%; 92,9%; 90%; 81.2%; 84.6%; > 10 respectively (p: 0.625). In detection of bone metastases; sensitivity, specificity, PPV, NPV of CT were, respectively, 0%; 100%; 0%; 100%. Accuracy, likelihood ratio and p value could not be calculated. In detection of lung metastases; sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy, likelihood ratio of CT were calculated as 50%; 100%; 100%; 91.7%; 92.3%; > 10 respectively (p: 0.500). The mean age of 29 patients with locally advanced gastric cancer was 62 ± 11.5 years. Twelve (41.4%) of them were female and seventeen (58.6%) were male. For determining regional lymph node metastases in locally advanced patients; sensitivity, specificity, PPV, NPV, accuracy and likelihood ratio of PET / CT were calculated as 21.1% ;80%; 66.7%; 34.8%; 41.4%; 1.1 respectively (p:0.002). These parameters for CT were 57.9% ;60%; 73.3%; 42.9%;58.6%; and 1.4 respectively (p: 0.388). In our study, the efficacy of conventional computed tomography and 18 FDG PET / CT in primary staging of gastric cancer were compared. According to the data obtained from our study, it was observed that 18 FDG-PET / CT doesn't provide accuracy for detecting regional lymph node metastases and peritoneal dissemination. FDG-PET / CT was shown to be an effective test in detection of liver, distal lymph node, bone and lung metastases. Key words: Gastric cancer, primary staging, 18 FDG-PET / CT, CT 106

Bu çalışma sarkom tanılı hastalarda PET- BT görüntülemenin primer tümör karakteri ile de kıyaslanarak prognostik değerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 2000-2014 yılları arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Onkoloji Kliniği'ne başvuran sarkom tanılı 27 yumuşak doku sarkomlu, 18 kemik sarkomlu hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastaların tanı anındaki klinik bilgileri, histopatolojik özellikleri, PET-BT görüntüleme sonucu elde edilen sayısal verileri incelenmiştir. Tümör çapı, histolojik tipi, histolojik grade, SUVmax ve SULmax değeri kıyaslanmış; sağkalım üzerine etkisi analiz edilmiştir. Çalışmaya dahil hastaların SUVmax tutulum düzeyleri 1,1 ile 32,8 arasında değişmekte olup medyan değer 6,8' dir. Tümör çapı arttıkça SUV değerinin arttığı görülmüştür. hastalardan 9' u düşük grade iken 36 hasta yüksek grade saptanmıştır. Yüksek grade kemik sarkomları ile yumuşak doku sarkomlarında medyan SUVmax değerleri arasında fark görülmüştür ancak bu veri istatiksel olarak anlamlı değildir. Histolojik grade arttıkça tümör 18F- FDG tutulumunun arttığı istatiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte görülmüştür. SUVmax değeri 5,5' in üzerinde olan hastalar % 61 sensitivite ve % 78spesifite ile yüksek grade olarak saptanmıştır. Düşük gradeli hasta grubunda hiç ex olan hasta olmaması nedeni ile grade açısından sağkalım kıyaslaması yapılamamıştır ancak SUVmax 5,5' in üzerinde olan hastalarda sağkalımın anlamlı bir şekilde azaldığı gösterilmiştir.Sonuç olarak tümör histopatolojik özellikleri ile 18F- FDG tutulumu arasında ilişki olduğu, PET- BT görüntüleme ile elde edilen verilerin prognozu yansıttığı görülmüştür. Bununla birlikte hasta sayısının az olması, çalışmanın retrospektif olarak yapılması nedeni ile konu ile ilgili daha geniş hasta gruplu randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. This study was conducted to investigate prognostic value of PET-CT scan by comparing primary tumor characteristic in patients diagnosed as sarcoma. In the study, we retrospectively reviewed 27 patients with soft tissue sarcoma and 18 patients with osseous sarcoma who presented to Medical Oncology Clinic of Gazi University Medicine School between 2000 and 2014. Clinical data at presentation, histopathological features, numeric data obtained from PET-CT scans were evaluated in all patients. Diameter, histological type and histological grade of tumor, SUVmax and SULmax values were compared and their influences on survival were analyzed. Median SUVmax was 6.8 (range: 1.1-32.8) in the patients included. It was seen that SUVmax was increased by increasing tumor diameter. Nıne patients had low-grade sarcoma while 36 had high-grade sarcoma. A significant difference was observed in median SUVmax value between high-grade osseous and soft tissue sarcomas but the difference was not statistical significant. It was found that 18F-FDG uptake was increased by histological grade but the increase didn't reach statistical significance. The patients with SUVmax value>5.5 were detected as high-grade sarcoma with a sensitivity of 61% and specificity of 78%. No comparison was performed regarding survival according to histological grade, as there was no death in low-grade sarcoma group; however, it was shown that there was significant decrease in survival among patients with SUVmax value>5.5.In conclusion, it was seen that there is a correlation between 18F-FDG uptake and that data obtained from PET-CT scan reflect prognosis. However, there is a need for randomized, controlled studies with larger sample size on this topic as our study had limited sample size and retrospective design. 97

Pankreas kanserinde cerrahi rezeksiyon ile kür sağlanabilmesine rağmen hızlı ilerleyen ve geç bulgu veren bir hastalık olması nedeniyle rezektabilite oranları düşüktür.Hastalar sıklıkla lokal ileri veya metastatik hastalık evresinde başvurduklarından prognoz kötüdür.Günümüzde standart adjuvan tedavide gemsitabin bazlı rejimler tek başına veya radyoterapi ile birlikte uygulanmaktadır.Pankreas kanserinin kemoterapiye dirençli olması ve hızlı ilerlemesi nedeniyle başlangıçta gembisitabine direnç gösteren veya gembisitabin bazlı tedaviye ilk yanıttan sonra dirençli hale gelen hastalarda yapılan bazı çalışmalar vardır. Gemsitabin bazlı tedaviye dirençli hastalarda oksaliplatin içeren rejimler alternatif tedavi olarak uygulanmaktadır.Çalışmamızda lokal ileri veya metastatik pankreas adenokarsinomu tanısı olan gembisitabin bazlı tedavi sonrası progres gösteren 23 hastanın ikinci sıra tedavisinde kullanılan oksaliplatinin etkinliği ve güvelinirliği incelendi.Çalışmamızın etkinlik ve toksisiteleri daha önceki çalışmalarla benzerdi.Sıklıkla grade 1 ve 2 nötropeni, bulantı, kusma ve diyare görülürken 1 hastada grade 1 periferik nöropati yine 1 hastada grade 3 trombositopeni tespitedildi. Ancak bazı yan etkilerin görülme sıklığı ve tam olarak derecesiyle beraber; duyusal nöropati gibi görülebilecek bazı yan etkiler kaydedilmemiş olabildiğinden daha düşük gözükmektedir. Oksaliplatinli rejimle ilişkili toksisiteler beklenebilecek ve genellikle tedavi edilebilir düzeylerdeydi.Gemsitabin bazlı tedavi sonrası progrese olan pankres adenokarsinomlu hastalarda 4 aylık medyan PFS ve 7 aylık OS ile oksaliplatin bazlı tedavilerin fayda sağlayacağı görülmekte.Tedavi edilebilir toksisite ile birlikte hastalar oksaliplatin bazlı kemoterapi rejimine iyi bir tolerans sergilemiştir; bu durum daha önce gemsitabin ile tedavi edilmiş olan ilerlemiş veya metastatik pankreas adenokarsinomu olan hastalarda yeni tedavi yaklaşımları bulununcaya kadar ikinci sıra bir tedavi olarak kabul edilebilir.Anahtar kelimeler: Pankreas kanseri, oksaliplatin etkinlik-toksisite Although cure can be achieved by surgical resection, the resectability rate is low in pancreatic cancer since it progresses rapidly and is diagnosed in advanced stages. The prognosis is poor because the patients are referred in locally advanced or metastatic stages.Today in standart adjuvant treatment, gemcitabine-based regimens are applied alone or concurrent with radiotherapy.Since pancreatic cancer is resistant to chemotherapy and progresses rapidly, there are some studies in patients who became resistant to initial gemcitabine-based chemotherapy. The regimens including oxaliplatin are used as an alternative therapy in patients resistant to gemcitabine-based treatment.In our study, the efficiacy and safety of oxaliplatin were evaluated in 23 patients wtih locally advanced or metastatic pancreatic adenocarcinoma who had progressed after gemcitabine-based therapy. The safety and toxicity profile of our study was similar o the previous ones. Grade 1 and 2 neutropenia, nausea, vomiting and diarrhea were generally observed and there were grade 1 neuropathy and grade 3 thrombocytopenia in one patient. However the incidence of some side effects seemed to be lower than it was like sensorial neuropathy due to inadequate records in patients? files. The toxicity associated with oxaliplatin was as expected and at a level which could be treated.In patients with pancreatic adenocarcinoma, the median PFS was 4 months and OS was 7 months with oxaliplatin-based regimens.The patients showed good tolerance to oxaliplatin-based chemotherapy with treatable toxicity; so that it can be accepted as a second-line treatment in patients with pancreatic adenocarcinoma and progressed after first-line gemcitabine-based therapy until new treatment approaches are found.Key words: Pancreatic cancer, oxaliplatin efficacy-toxicity 58

39 X. ÖZET: Tümör metastazında adezyon molekülleri önemli rol oynarlar. E-selektin, özgün karbonhidrat bağlayıcılarının tanınmasıyla kolon kanseri hücrelerinin adezyonunu sağlar. Melanomlu ve epitelyal tümörlü hastalarda, özellikle kolon kanserli hastalarda sE-selektin düzeyleri yüksek bulunmuştur. Bu çalışmada, kolorektal kanserli 64 hastada (32 erkek, 32 kadın) ve 16 sağlıklı kişide sE-selektin konsantrasyonları ölçülmüştür. Medyan yaş 57 (20-75) olarak bulunmuştur. Ondokuz hasta Dukes D evresinde ve bunların 8 'inde karaciğer metastazı vardır. Dukes B ve C evresindeki hastalardan cerrahi sonrası serum toplanmıştır. sE-selektin düzeyleri ELISA yöntemiyle çalışılarak, hasta sE-selektin düzeyleri (ortalama ± SE, ng/ml) kontrol grubundan yüksek bulunmamıştır (kontrol grubunda 41,09 ± 3,61 ve hastalarda 43,80 ± 1,88 p>0,05). Ortalama sE-selektin düzeyleri metastaz olmayanlarda 42,27 ± 1,85, metastatik hastalarda 47,42 ± 4,57 olarak saptanmıştır (p>0,05). Karaciğer metastazı olan hastalarda (62,93 ± 7,33) kontrol grubuna ve diğer hastalara oranla sE-selektin düzeyleri yüksek olarak bulunurken (p=0,02), karaciğer dışı metastaz olan 11 hastada sE-selektin düzeyi 36,15 ± 2,76 olarak bulunmuştur (p>0,05). sE-selektin düzeyleri ile, hastaların yaşı, hastalığın evresi, histopatolojik diferansiyasyon veya primer tümörün yerleşimi gibi diğer parametreler arasında bağıntı saptanmamıştır. Medyan takip süresi kısa olduğundan (10 ay) survival analizi yapılmamıştır. Sonuç olarak; kolorektal kanserli hastalarda sE-selektin düzeylerinin metastaz gelişimini önceden belirleyici bir özellik taşımazken karaciğer metastazı tanısını destekleyecek gibi gözükmektedir. 49