Search

Bu çalışma, Gustave Courbet’in 1855 yılında düzenlenen Paris Salon sergisi seçkisine tepki olarak açtığı Reddedilenler Salonu ile başlayan karşı oluşumların sanat tarihsel konumlarını; siyaset, felsefe, pedagoji vb. gibi disiplinlerle olan etkileşimleri içinde inceleyecektir. Bu amaçla çalışmanın sınırları; kurumsal işleyişin meşruiyetini reddeden inisiyatiflerin, günümüzde disipliner kuralları da genişleterek, sanatı siyasal örgütlenme ve direniş için nasıl araçsallaştırdığı fikri içinde kalacaktır. Bu sınırlar doğrultusunda kuramsal çerçeve; inisiyatiflerin etrafında örgütlendikleri kavramların sanatsal terminolojiye hangi sebeplerle girdiğini ve inisiyatiflerin bu kavramları hangi sosyal ve siyasal bağlamlarla kullandığını araştıran bir literatür taraması ile oluşturulmuştur. Bununla birlikte söz konusu kavramların tarihsel değişiminin, inisiyatiflerin form ve biçim anlayışına nasıl etki ettiği ve dönemin zihinsel yapılarının üretim sürecini nasıl değiştirdiği incelenecektir. Bu anlamda çalışmanın hedefi, inisiyatif kavramının düşünsel etkilerini açığa çıkarmak olduğundan, sanat tarihinin kronolojik ilerleyişini takip etmek yerine, ortaklaşılan kavramların sanatsal pratiklerdeki etkileri karşılaştırmalı olarak örneklendirilecektir. Bu amaçla çalışmanın ilk bölümü; sanatın iç disipliner yapısı bağlamında inisiyatif ve kolektifleşmenin ne anlama geldiğini tartışacak. Kavramsal tertibatı genişleten katılımcılık, ilişkisellik, eylemsellik gibi unsurların hangi dönemsel dönüşümlerle ve hangi sebeplerle inisiyatiflerin sanatsal pratiklerine dâhil olduklarını ortaya çıkarmaya çalışacaktır. İkinci bölümde, kurumsal olarak kabul edilen kavramsal sanat biçimlerinin karşı sanatı ne şekilde etkisizleştirdiği incelenecek. İnisiyatiflerin kamusal ağlar ve mekânsal pratikler yoluyla ortaya koydukları eylemselliklerinin aktivist bir model olarak nasıl kabul edildiğine değinilecektir. Son bölümde ise söz konusu aktivizmin sanat siyaset ilişkilenmesinde oynadığı rol ve potansiyelleri üzerinde durulacak. İnisiyatiflerin hem toplumsal ve hem de epistemolojik değişim için neden gerekli oldukları tartışılacaktır. Bu bölümde söz konusu tartışma çağdaş sanatta inisiyatiflerin düşünsel yapılarını besleyen felsefi düşünceler bağlamında ele alınacaktır. EN: Gustave Courbet openned the Rejection Hall, (Salon des Refusés) as a reaction to the Paris Salon exhibition in 1855. This study will examine such counter formations on the art historical basis in relation to its political, philosophical, and pedagogical context. Therefore, the focus of the study will be limited to the inquiry of how such reactionary initiatives institionalized art for the purpose of political organization and resistance. The theoretical framework within these limits was formed through the literature review about the impact of such initiatives within their socio-political contexts on the artistic terminology. Moreover, the historical transformation of such concepts will be examined in terms of how those initatives impacted the art forms, and how such mentalities of the era changed the production processes. Because the aim of the study is to reveal the intellectual impacts of the concept of initiative, the impact of shared concepts will be illustrated comparatively instead of examining it from the chronological point of view of art history. The first chapter will focus on the meaning of initiative and collectivization on the context of interdisciplinary structure of art, and will explore the what periodical transformations such as participation, relationality, and action leading the expansion of conceptual grounds and so impacting the artistic practices. In the second chapter, how such instituonalized conceptual art forms neutralized the counter art, and how the action of the initiatives, presented as public networks and spatial practices, were accepted as activist models. In the final chapter, the role of activism on the interaction of art and politics will be explored, and the necessity of such initiatives towards both social and epistemological changes will be discussed. In this section, the subject will be discussed on the context of philosophical thoughts that feed the intellectual structures of initiatives in contemporary art.

This dissertation aims to analyse Women In Love by D.H. Lawrence and A Portrait Of The Artist As A Young Man by James Joyce by highlighting their protagonists within the context of the Byronic Hero and his key features. In Women In Love, Lawrence mainly handles the concept of the individual and the problems of the modern individual in the twentieth-century England. Joyce also touches upon the struggles and quest of modern individual in Ireland in his novel. In this sense, the protagonists of these novels also serve as perfect models of the Byronic Hero in terms of their quest for their own value judgements, individualism and identity under the influence of a severe rebellion while wrestling with the restrictions imposed by the society. The first chapter focuses on the Byronic Hero and his background in depth. The second chapter discusses the concept of hero and his struggle to be an autonomous individual in D.H. Lawrence’s Women In Love. The third chapter discusses the concept of hero and his struggle to be an autonomous individual in James Joyce’s A Portrait Of The Artist As A Young Man. The last part concludes that the protagonists of these two novels embody the Byronic Hero in many ways thanks to their idiosyncratic and contradictory statures. In the light of these analyses, it is observed that the Byronic Hero functions as an effective means for Lawrence and Joyce to create a non-traditional and extraordinary hero concept and to project the deeper parts of the man’s inner and outer world. Bu tez Byronik Kahraman ve anahtar özellikleri bağlamında baş kahramanları ön plana çıkartarak D. H. Lawrence’in Aşık Kadınlar ve James Joyce’un Sanatçının Bir Genç Adam Olarak Portresi isimli eserlerini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Aşık Kadınlar isimli eserinde Lawrence, temel olarak birey kavramını ve yirminci yüzyıl İngiltere’sinde modern bireyin sorunlarını ele almaktadır. Joyce da eserinde İrlanda’daki modern bireyin mücadeleleri ve arayışına değinmektedir. Bu bakımdan her iki romanın başkahramanları da toplum tarafından empoze edilen kısıtlamalarla savaşırken, çetin bir isyanın etkisi altında kendi değer yargılarını, bireyselliklerini ve kimliklerini arayışları açısından Byronik Kahraman için mükemmel örnekler teşkil etmektedirler. İlk bölüm Byronik Kahraman ve alt yapısına ayrıntılı olarak odaklanmaktadır. İkinci bölüm ise D. H. Lawrence’ın Aşık Kadınlar romanındaki kahraman kavramını ve kahramanın özerk bir birey olmak için mücadelesini tartışmaktadır. Üçüncü bölüm James Joyce’un Sanatçının Bir Genç Adam Olarak Portresi romanındaki kahraman kavramını ve kahramanın özerk bir birey olmak için mücadelesini tartışmaktadır. Son bölümde ise bu iki romandaki başkahramanların kendine has ve aykırı duruşlarıyla pek çok açıdan Byronik Kahraman’ı somutlaştırdıkları sonucuna varılmıştır. Bu analizler ışığında, Byronik Kahraman’ın geleneksel olmayan ve alışılmadık bir kahraman kavramı yaratmak ve insanoğlunun iç ve dış dünyasının daha derin kısımlarını yansıtmak bakımından Lawrence ve Joyce için etkili bir araç olduğu gözlemlenmiştir.

Dil öğrenimi çok sayıda davranışsal sonucu olan çok yönlü bir süreçtir. Bu çalışma 10. sınıf lise öğrencilerinin dil kaygısı, öğrenci özerkliği ve hem sınıf içinde hem de sınıf dışında iletişim kurma isteği arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, 10. sınıfta okuyan 243 lise öğrencisine demografik bilgiler, dil kaygısı, öğrenci özerkliği ve iletişim kurma isteği olmak üzere dört aşamalı bir anket uygulanmıştır. Yürütülen anket sonucunda bu değişkenler arasındaki ilişki ortaya konmuş ve somut bulgulara ulaşılmıştır. İlk olarak, dil kaygısı ile iletişim kurma isteği arasında negatif anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. İkinci olarak öğrenci özerkliği ile iletişim kurma isteği arasında pozitif anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Son olarak öğrencilerin sınıf içinde ve sınıf dışında iletişim kurma isteği arasında pozitif ve oldukça anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. vi Dil eğitimi iletişime dayalı bir süreç olduğundan, öğrenciler kaygılarının üstesinden gelmeleri için teşvik edilmeli ve öğrenme sürecinde özerk bir şekilde davranmaları için yönlendirilmelidirler. Sonuç olarak kendine güvenen ve dil eğitimine karşı bilinçli bir yaklaşıma sahip olan öğrenciler yabancı dilde iletişim kurma konusunda istekli olacaklardır. Language learning is a multi-dimensional process and it has several behavioural outcomes. The aim of this study is to determine the relationship between language anxiety, learner autonomy and willingness to communicate both inside and outside of the school for high school students in 10th grade. Within this context, a questionnaire which consists of four parts, namely demographic information, language anxiety, learner autonomy and willingness to communicate was conducted with 243 high school students studying in 10th grade. As a result of the conducted survey, the relationship between these variables has been put forward and concrete findings have been reached. Firstly, it was found that there is a negative significant relationship between language anxiety and willingness to communicate both inside and outside of the school. Secondly, it was found that there is a positive significant relationship between learner autonomy and willingness to communicate both inside and outside of the school. Thirdly, it was found that there is a viii positive and strongly significant relationship between students’ willingness to communicate both inside and outside of the school. Since language education is a communicative process, students should be encouraged to overcome their anxiety and they should be oriented to behave in an autonomous way during the learning process. As a result, self-confident students with conscious approach to foreign language will be willing to communicate in foreign language.

Bu makalede Kant etiğindeki ana temalardan “özerklik” ve “erek” kavramlarını irdeleyeceğim. Kant ahlak teorisini koşulsuz kategorik imperatif ilkesine dayandırmasına rağmen, erek ve özerklik ideleri aracılığıyla erekselci bir özgürlük felsefesi geliştirir ve böylece “moralitenin en yüksek ilkesinin” kendi koyduğu yasalara tabi olan “kişilik” olduğunu göstermeye çalışır. Ahlak yasasının zemininin doğrudan özgürlük olduğu da göz önüne alınırsa, kişiliğin özerkliği daha büyük bir anlam kazanır. Ancak Kant böyle bir teoriden doğan içerimleri de dikkate alır. Ona göre kendilerinde erekler olan kişiliklerin iyiliği hayata geçirmek amacıyla moral ilişkiler kurduğu bir toplumu yaratarak ancak, insanlar bir yetkinliğe erişebilirler. Öte yandan bu iki kavramı çözümlerken Kant’ın etik felsefesine yöneltilen bazı suçlamalara da yanıt vermeye çalışacağım. In this paper I will try to give an insight into the main concepts of “autonomy” and “end” in Kantian ethics. In spite of the fact that Kant based his moral theory on the unconditional principle of categorical imperative, he brings together the moral components of autonomy and end to formulate a teleological philosophy of freedom in order to show that “the supreme principle of morality” is a personality who is subject only to laws given by himself. When taken into account the assumption that the ground of moral law is freedom, the autonomy of personality gains more signification. But Kant also considers the implications that arises with such a theory. Kant thinks that human beings can only attain perfection by creating a society where personalities as ends in themselves form moral relations with a view that goodness should come into existence. I will also elucidate these two important concepts so that I may respond to the several charges leveled against Kant’s ethical philosophy.

Dewey ve Moore öncülüğünde ortaya çıkan transaksiyonel uzaklık kavramı uzaktan öğrenme bağlamına uyarlanmış ve öğrenen ile öğreten arasındaki mesaj akışında boşluklara ve yanlış anlaşılmalara neden olabilecek iletişimsel ve psikolojik boşluğu anlatmak üzere kullanılmıştır. Oluşabileceği saptanan bu boşluk öğrenmeye karşı tutumu ve davranışları etkilemektedir. Yaptığı araştırmalar ve incelemeler sonucunda Moore etkileşimsel uzaklığın üç bileşeni olduğu sonucuna varmıştır. Bu bileşenler yapı, diyalog ve özerkliktir. Bu üç bileşen hem uzaklık algısını hem de öğrenme sürecini doğrudan etkilemektedir. Bu araştırmanın amacı Transaksiyonel Uzaklık kuramının yapı, diyalog ve özerklik bileşenlerinin uzaklık algısı ile ilişki düzeyini incelemektir. Araştırma evrenini 2018-2019 eğitim-öğretim yılı Anadolu Üniversitesi Uzaktan Öğretim Tezsiz Yüksek Lisans Programlarına kayıtlı öğrenenler oluşturmaktadır. İlgili programlardaki öğrenenlerin uzaklık algısı Moore'un Transaksiyonel Uzaklık kuramındaki boyutlara göre yapılandırılan 23 maddeli bir ölçek ile değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularıyla, bazı faktörlerin uzaklık algısı üzerinde daha etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Bu çalışma ile transaksiyonel uzaklığın çevrimiçi öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan operasyonel tanımlarına katkı sağlanmaya çalışılmıştır. Ayrıca açık ve uzaktan öğrenenlerin görüşleri alınarak, Anadolu Üniversitesi Uzaktan Öğretim Tezsiz Yüksek Lisans Programları bir durum çalışması olarak incelenmiş ve sonuçların öğrenme ortamları ve etkileşim araçlarının geliştirilmesine katkı sağlaması amaçlanmıştır. Elde edilen sonuçların Anadolu Üniversitesi ve açık ve uzaktan öğrenme imkanı sunan benzer kurumların karar süreçlerine de katkı yapacağı düşünülmektedir.

Bu araştırmada sınıf öğretmenlerinin; öğretmen özerkliği davranışları, akademik iyimserlik düzeyleri ve öğretmen liderliği rollerine yönelik algıları arasındaki ilişkilerin düzeylerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın alt amaçlarında ise sınıf öğretmenlerinin; öğretmen özerkliği davranışlarında, akademik iyimserlik düzeylerinde ve öğretmen liderliği rollerine yönelik algılarında `cinsiyet, yaş, kurumdaki hizmet süresi, toplam hizmet süresi, okuldaki öğretmen ve öğrenci sayısı` değişkenlerinin etkisi incelenmiştir. Araştırma, nicel araştırma yönteminin ilişkisel tarama deseniyle yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Tokat ili sınırları içerisindeki ilkokullarda görev yapan 1535 sınıf öğretmeni; örneklemini ise bu evren içerisinden oransız kümelere ayırma yoluyla örneklem seçim yöntemi kullanılarak seçilen 518 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak Çolak (2016) tarafından geliştirilen `Öğretmen Özerkliği Ölçeği`, Çoban ve Demirtaş (2011) tarafından geliştirilen `Okul Akademik İyimserlik Ölçeği` ve Beycioğlu (2009) tarafından geliştirilen `Öğretmen Liderliğine İlişkin Algı ve Beklenti Belirleme Ölçeği` kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS programında frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve basit korelasyon (Pearson Correlation) katsayısı değerleri kullanılarak analiz edilmiştir. Kişisel bilgilerin betimlenmesinde frekans ve yüzdeden, guruplar arasındaki farkın incelenmesinde ise aritmetik ortalama ve standart sapma değerlerinden yararlanılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin öğretmen özerkliği, akademik iyimserlik ve öğretmen liderliği düzeylerinin öğretmenlerin cinsiyetine göre farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi için t-testi; öğretmenlerin yaşına, kurumdaki hizmet süresine, toplam hizmet süresine, okuldaki öğretmen ve öğrenci sayısına göre farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi için de tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Anlamlı farklılığın gözlemlendiği durumlarda farkın hangi gruplar arasında olduğunu görmek için Scheffe testi yapılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin öğretmen özerkliği, akademik iyimserlik ve öğretmen liderliği düzeyleri arasındaki ilişkileri belirlemek için de korelasyon (Pearson Correlation) katsayısı kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre; sınıf öğretmenlerinin öğretmen özerkliği davranışlarının, akademik iyimserlik düzeylerinin ve öğretmen liderliği algılarının genel toplamları ve alt boyutları arasında düşük düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sınıf öğretmenlerinin özerklik davranışları cinsiyet, yaş ve toplam hizmet süresi değişkenleri açısından özerkliğin boyutlarında veya toplamında anlamlı farklılık göstermiştir. Ancak kurumdaki hizmet süresi, okuldaki öğretmen sayısı ve öğrenci sayısı değişkenleri açısından özerkliğin boyutlarında ve toplamında anlamlı farklılık göstermemiştir. Sınıf öğretmenlerinin akademik iyimserlik düzeyleri cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermiştir. Ancak yaş, kurumdaki hizmet süresi, toplam hizmet süresi, okuldaki öğretmen ve öğrenci sayısı değişkenlerine göre akademik iyimserliğin toplamında ve boyutlarında anlamlı farklılık göstermemiştir. Sınıf öğretmenlerinin öğretmen liderliği algı düzeyleri cinsiyet değişkenine göre kurumsal gelişme alt boyutunda anlamlı farklılık göstermiştir. Ancak yaş, kurumdaki hizmet süresi, toplam hizmet süresi, okuldaki öğretmen ve öğrenci sayısı değişkenlerine göre öğretmen liderliği toplamında ve boyutlarında anlamlı farklılık göstermemiştir. The aim of this study is to determine the levels of relationships between teacher autonomy behaviors, academic optimism levels and perceptions of teacher leadership roles. In the sub-objectives of the research; the effects of gender, age, length of service in the institution, total service duration, number of teachers and students in the school were examined in the perceptions of teacher autonomy, academic optimism levels and teacher leadership roles. The research was carried out with relational screening design, which is one of the quantitative research methods. The population of the study consists of 1535 class teachers who work in primary schools within the borders of Tokat province in the 2017-2018 academic years. The sample of the study was composed of 518 classroom teachers, who were selected using the sampling selection method, by disproportionate clustering.As the data collection tools; Teacher Autonomy Scale developed by Çolak (2016), the School Academic Optimism Scale developed by Çoban and Demirtaş (2011) and the Perception and Expectancy Determination Scale about Teacher Leadership developed by Beycioğlu (2009) were used. Data were analyzed by using frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation, t-test, one way variance analysis (ANOVA) and simple correlation (Pearson Correlation) coefficient. Frequency / percentage in describing personal information; Arithmetic mean and standard deviation values were used to examine the difference between the groups. autonomy, academic optimism and teacher leadership levels differ according to the gender of teachers; One-way analysis of variance (ANOVA) was applied to determine whether the teachers differ according to their age, length of service in the institution, total service duration, and the number of teachers and students in the school. In cases where significant difference was observed, Scheffe test was performed to see the difference between groups. Pearson Correlation coefficient was used to determine the relationship between teacher autonomy, academic optimism and teacher leadership levels. Pearson Correlation coefficient was used to determine the relationship between teacher autonomy, academic optimism and teacher leadership levels. According to the results of the study; It was observed that there was a low, positive and significant relationship between the teachers' autonomy behaviors, academic optimism levels and teacher leadership perceptions. The autonomy of classroom teachers showed significant differences in the dimensions or the totality of autonomy in terms of gender, age, length of service in the institution and total length of service. However, there were no significant differences in sub-scales and the total of autonomy in terms of the number of teachers and the number of students in the school and length of service in the institution and total length of service. The level of academic optimism of the classroom teachers showed a significant difference according to the gender variable.However, there were no significant differences in the total and dimensions of academic optimism in terms of age, length of service in the institution, total length of service, number of teachers and students in the school. The level of teacher leadership perception of the classroom teachers showed a significant difference in the institutional development sub-dimension according to the gender variable. However, there was no significant difference in the total and dimensions of teacher leadership according to age, length of service in the institution, total duration of service, number of teachers and students in the school. 168

Bu tez çalışmasında sosyal değiş-tokuş kuramı, sosyal ağ kuramı ve tasarımlama yaklaşımlarının varsayımlarına dayanarak, örgüt içi güç-bağımlılık dinamikleri, örgütsel politika ve profesyonel gruplarda sosyal ağ ilişkileri incelenmiştir. Örgüt tasarım bileşenleri, güç dağılımındaki önemi dikkate alınarak, Mintzberg'in konfigürasyon yaklaşımı çerçevesinde incelenmiştir. Profesyonel bürokrasi modeline göre tasarlanmış örgütlerde, hangi örgüt bileşenleri arasında bürokratik sistem ve özerklik konusunda politik bir mücadele gözlemlenebileceği araştırılmıştır. Faaliyet çekirdeğindeki (operating core) profesyonel birimlerin, uzmanlık bilgilerine dayanarak özerklik alanlarını genişleteceği ve böylece stratejik zirvenin (strategic apex) resmi ve mutlak gücü karşısında koalisyon stratejisiyle güç dengesinde avantaj sağlayabileceği iddia edilmiştir. Bu iddianın desteklenmesi için iç-grubun biçimsel olmayan sosyal ilişki örüntüleri dikkate alınarak, uzmanlık gücü, operasyonel özerklik, sosyal ağ yoğunluk düzeyi ve iç-grup arabuluculuğa dayalı sosyal sermaye gücü arasındaki ilişkiler görgül olarak sınanmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda uzmanlık gücü dereceli puanlama ölçeği geliştirilmiş ve operasyonel özerklik ölçeği Türkçe'ye uyarlanmıştır. Ölçeklerin geçerlilik ve güvenirlik testleri yapılmıştır. Değişkenler arası ilişkiler ve birimler arası farklılıklara yönelik istatistiksel ve sosyal ağ analizleri yapılmıştır. Veriler, Türkiye'de faaliyet gösteren bir vakıf üniversitesi akademisyenlerinden oluşan üç örneklemden elde edilmiştir. İlk örneklem grubu ilgili üniversitenin stratejik zirvesini temsil eden senato üyelerinden oluşmuştur (n=33). Bu örneklem grubu, mühendis (ikinci örneklem, n=84) ve hukuk (üçüncü örneklem, n=41) profesyonellerinden oluşan ve aynı üniversitenin iki fakültesinde faaliyet gösteren birimlerin uzmanlık gücünü puanlamıştır. İkinci ve üçüncü örneklem grubundan ise operasyonel özerklik ölçeği yardımıyla nicel veriler; grupların ilişki yapısı için de sosyometrik veriler toplanmıştır. Analiz sonuçlarına göre, uzmanlık gücü ile operasyonel özerklik düzeyi arasındaki ilişkide, iç-gruptaki arabuluculuğa dayalı sosyal sermayenin düzenleyici rolü mühendislik grubunda desteklenirken hukuk grubunda desteklenmemiştir. Ayrıca bulgular, yoğun ve kapalı birimlerin uzmanlık gücü bakımından farklılaştığını gösterirken, özerklik düzeyi bakımından alt-birimler arasında farklılık göstermediğine işaret etmiştir. This dissertation investigates intra-organizational power-dependence dynamics, organizational politics, and social network relations in professional groups based on the assumptions of social exchange theory, social network theory and organizational design approach. Given their importance in power distribution, organizational design components are examined within the framework of Mintzberg's configurational approach. Then the question of which components in professional bureaucracies create a structural environment for political struggles between a bureaucratic system and autonomy is addressed. It is argued that sub-units in the operating core made up of professionals may increase their autonomy relying on their expert knowledge power, and thereby through the coalition strategy gain advantage in balancing formal and absolute power of the strategic apex. To support this argument, the relationships among the professionals' expert power, operational autonomy, group's network density, and in-group brokerage social capital are studied empirically, considering the in-group informal relationship patterns. To be utilized in the research, expert power rubric is developed and operational autonomy scale is adapted to Turkish. Their validity and reliability tests are conducted. To test the hypotheses on the relationship between the variables and on the sub-group differences, statistical tests and social network analysis are carried out. Data are collected from three sample sets comprising academics of a foundation university in Turkey. The first set includes the related university's senate members representing the strategic apex (n=33). They have scored the expert power of units operating under two faculties, and consisting of engineers (second sample set, n=84) and law professionals (third sample set, n=41). The second and third sample sets have provided quantitative data using the operational autonomy scale, and sociometric data concerning their in-group social relations. According to the findings of data analysis, the prediction that in-group mediator based social capital moderates the relationship between sub-units' expert power and their operational autonomy is supported in the engineers group, but not in the group made up of law professionals. Also, it is confirmed that densely connected sub-units significantly differ in their expert power, but expected sub-unit differences in operational autonomy are not proved. 210

Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmeni adaylarına öz belirleme kuramı temelli psikolojik ihtiyaçlarla ilgili örnek yaşantılar sunmak ve öğretmen adaylarının kendileriyle ilgili algıladıkları `özerklik, yeterlik ve ilişkili olma` durumunu olumlu yönde geliştirmektir. Bu yolla doyurulan özerklik, yeterlik ve ilişkili olma ihtiyaçlarının, beraberinde `iyi olma` halini getireceğiyle ilgili sezinleme yapılmasını sağlamak, ikincil bir hedef olarak düşünülmüştür. Çalışma kapsamında söz konusu amaçlara ulaşmak maksadıyla öz-belirleme kuramı temelli atölyelerden oluşan 12 haftalık bir eylem planı uygulanmıştır. Bu araştırmanın yöntemi, bilimsel araştırma yöntemlerinden nitel araştırma yöntemidir ve eylem araştırmasına göre desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılında Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği Bölümünde eğitim gören 13 kişilik 3. Sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu soruları ve günlükler kullanılmıştır. Araştırmada verileri analiz etmek için içerik analizinden faydalanılmıştır. Araştırmanın bulguları analiz edildiğinde şu sonuçlara ulaşılmıştır: Öğretmen adaylarının, kendi davranışlarıyla ilgili `aidiyet` hissettiklerinde yani davranışlarını sahiplendiklerinde sorumluluk aldıkları fakat dışardan bir müdahaleye maruz kaldıklarında davranışlarının sorumluluklarını üstlenmedikleri sonucuna varılmıştır. Öğretmen adaylarının drama atölyeleri vasıtasıyla yeteneklerini keşfetme fırsatı yakalayarak kendilerini tanımlama konusunda kişisel özellikleriyle yüzleşerek bir özgüven geliştirdikleri görülmüştür. Süreç genel olarak değerlendirildiğinde, öğretmen adaylarında grupla iş birliği yapma becerisinin geliştiği sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Yaratıcı Drama, Öz Belirleme Kuramı, Özerklik, Yeterlik, İlişkili Olma The aim of this study is to provide prospective classroom teachers with exemplary experiences about psychological needs based on self-determination theory and to positively improve the perceived autonomy, competence and relevance of pre-service teachers. It is considered as a secondary objective to ensure that the needs of autonomy, competence and relevance that are saturated in this way will bring about the olma goodness inde. In order to achieve these objectives, a 12-week action plan consisting of workshops based on self-determination theory was implemented. The method of this research is a qualitative research method which is one of the scientific research methods and it is designed according to the action research. The study group of the research consists of 13th grade students studying in Erzincan Binali Yıldırım University Classroom Teaching Department in 2017-2018 academic year. In the study, semi-structured interview form questions and diaries were used as data collection tools. Content analysis was used to analyze the data. When the findings of the study were analyzed, the following conclusions were reached: It was concluded that pre-service teachers took responsibility when they felt `belonging` about their own behaviors, that is, they assumed responsibility, but did not assume responsibility when they were subjected to external intervention. It was seen that teacher trainees had the opportunity to explore their talents through drama workshops and developed a self-confidence in defining themselves in terms of their personal characteristics. When the process was evaluated in general, it was concluded that the ability to cooperate with the group was improved among the prospective teachers. Keywords: Creative Drama, Self-Determination Theory, Autonomy, Competence, Relation 224

Siyaset felsefesinin temel sorunu,bireysel özgürlük ile siyasal otoriteyi bağdaştırmaktır. Adalet kavrayışları bireyselözgürlük ile siyasal otorite arasındaki ilişkinin nasıl kurulması gerektiğinibelirlerler. Özellikle Kantçı siyaset felsefesinde bireysel özgürlük düşüncesiadaletin temelini veren ilkedir. Ancak, Kantçılar arasında özgürlüğün siyasaladalet bağlamında nasıl anlaşılması gerektiği konusunda anlaşmazlık vardır.Rainer Forst’un çalışmaları Kant’ın siyaset felsefesini özgürlüğü ahlakiözerklik temelinde derinlemesine ve bütünsel olarak yeniden inşagirişimlerinden birini örneklemektedir. Bu makalede ilk olarak Rainer Forst’unsiyasal adalet kavrayışını tanıtıp eleştirel bir şekilde değerlendiriyorum.Sonrasında, Forst’un Kantçı siyasal adalet yorumuna alternatif olarak, ahlakiözerkliğe dayanmayan, daha kabul edilebilir bir Kantçı siyasal adalet kavrayışınıönererek kısaca tartışıyorum. Kant’ın doğuştan özgürlüğe hakkı olmadüşüncesinin siyasal adaletin temelini veren ilke olduğunu ileri sürüyorum., The fundamental problem of politicalphilosophy is reconciling individual freedom and political authority.Conceptions of justice specify how the relationship between individual freedomand political authority is to be established. The idea of individual freedom isspecifically the grounding principle of justice for Kantian politicalphilosophy. However, there is a disagreement between Kantians on the questionof how freedom should be conceived in the context of political justice. RainerForst’s works exemplify one of the most elaborate attempts to reconstructKant’s political philosophy grounded in freedom as moral autonomy. In thispaper, I first introduce and assess critically Rainer Forst’s conception ofpolitical justice. Then, as an alternative to Forst’s Kantian interpretation ofpolitical justice, I propose and briefly discuss a more acceptable conceptionof Kantian idea of political justice, which is not based on moral autonomy. Iargue that Kant’s idea of freedom as an innate right is the grounding principleof political justice.

Mahalli idareleri idari ve mali yönden güçlendirmek, varoluş amaçlarına uygun yapılandırmak ve modern kamu yönetimi anlayışının getirdiği saydamlık, hesap verilebilirlik, katılımcılık gibi değerler çerçevesinde çalıştırabilmek için çeşitli reformlar yapılmaktadır. Bu reformların hayata geçirilmesinde en önemli unsur mahalli idarelerde özerkliğin sağlanmasıdır. Mahalli idarelerde özerklik, mahalli idareler teorisi ve uygulaması alanında üzerinde önemle durulan konulardan biridir. Çalışmada ilk olarak vatandaşlara en yakın kamu birimi olan ve önemleri her geçen gün artmakta olan mahalli idarelerdeki mali özerklik konusu kavramsal boyutu ve ülke örnekleriyle ele alınmış daha sonra Türkiye'deki mahalli idarelerin mali yapıları ayrıntılı olarak açıklanmıştır. Son olarak Türkiye'deki mahalli idarelerin, Mahalli İdareler Genel Faaliyet Raporlarından elde edilen 2014-2017 yılları arasındaki verilerinden yola çıkarak mali özerklik seviyelerine yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Çalışmada temel olarak Türkiye'de mahalli idarelerin mali özerkliğinin düşük bir seviyede olduğu ve başta büyükşehir belediyeleri olmak üzere, öz gelirler açısından yetersiz kaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca mahalli idare gelir kaynaklarının büyük kısmının genel bütçe vergi gelirlerinden alınan paylar ile bağış ve yardımlardan oluşmasından dolayı bu idarelerin merkezi idareye bağımlılıklarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlardan yola çıkarak Türkiye'deki mahalli idarelerin mali özerkliğinin artırılmasına yönelik öneriler de sunulmuştur.Anahtar Sözcükler: Mahalli İdareler, Özerklik, Mali Özerklik, Mali Yapı Various reforms are introduced to strengthen the local administrations in financial and fiscal terms, restructure them in line with their ontological presence and to make them work in accordance with such principles as transparency, accountability and participation. The most important element in the implementation of these reforms is to ensure autonomy in local administrations. Autonomy in local administrations is one key subject in the field of local administration theory and practice. The study first addresses the conceptual framework of the fiscal autonomy in local administrations with reference to case studies and then elaborates on the financial structures of local administrations in Turkey. Finally, the study also offers assessments and reviews on the levels of the fiscal autonomy of the local administrations in Turkey by reliance on the data from the period between 2014-2014 compiled through the local administrations general activity reports. The findings of the study suggest that local administrations in Turkey feature a low degree of autonomy and that they lack behind desired standards in terms of revenues. Additionally, the study concludes that due to the fact that large parts of the revenues of the local administrations are made of shares from tax revenues and donations as well as aids, they are heavily dependent upon the central administration. Based on the findings, the study offers suggestions on how to improve the autonomy of the local administrations in Turkey.Key Words: Local Government, Autonomy, Fiscal Autonomy, Fiscal Structure 141

Bu araştırma üniversite öğrencilerinin serbest zaman motivasyonları ve temel psikolojik ihtiyaçlarını cinsiyet ve serbest zaman türüne göre farklılığını belirleyip; temel psikolojik ihtiyaçların serbest zaman motivasyonunu ne düzeyde öngördüğünü ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda, bu çalışmada Serbest Zaman Temel Psikolojik İhtiyaçlar Ölçeği (SZTPİÖ)’nin geçerlik ve güvenirliği de test edilmiştir. Çalışmaya lisans düzeyinde eğitim gören 18-30 yaş aralığında 157 kadın (Xyaş=20.27±1,34 yıl), 180 erkek (Xyaş= 21.01±1.49 yıl) toplam 337 üniversite öğrencisi (Xyaş= 20.66±1.47 yıl) gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada katılımcılara “Serbest Zaman Motivasyon Ölçeği (SZMÖ)” ve “Serbest Zaman Temel Psikolojik İhtiyaçlar Ölçeği (SZTPİÖ)” kişisel bilgi formu ile birlikte yüzyüze uygulanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik analizi (ortalama, standart sapma, frekans ve yüzde), açımlayıcı faktör analizi, güvenirlik analizi, çok yönlü varyans analizi (MANOVA) ve Standart Çoklu Regresyon Analizi istatistik analiz yöntemleri kullanılmıştır. Egzersizde Temel Psikolojik İhtiyaçlar Ölçeği’nden serbest zamanlarda temel psikolojik ihtiyaçlar ölçeği olarak uyarlanan SZTPİÖ’ nin geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu tespit edilmiştir. Buna ek olarak, araştırmadan elde edilen bulgular incelendiğinde katılımcıların serbest zaman motivasyonlarının dışsal düzenleme alt ölçeğinde cinsiyete göre farklılık bulunurken; katılımcıların serbest zaman temel psikolojik ihtiyaçlarının alt boyutları arasında cinsiyete göre fark bulunmamıştır. Serbest zaman türlerine göre katılımcıların serbest zaman motivasyonlarında farklılık bulunmazken; serbest zaman özerklik ve yeterlik ihtiyaçlarında serbest zaman türlerine göre anlamlı farklılık bulunmuştur. Ayrıca bulgular özerklik, yeterlik ve ilişkili olma temel psikolojik ihtiyaçlarının serbest zaman motivasyonunun alt boyutlarını anlamlı birer yordayıcısı olduğunu göstermiştir. Bulgulardan elde edilen sonuçlara göre erkeklerin kadınlara nazaran serbest zaman etkinliklerine daha dışsal sebeplerle katıldığı; serbest zamanlarında kitap okuyanların, spor yapan ve müzik dinleyenöğrencilerden daha az özerklik ihtiyacını giderdiği; spor yapanların ise kitap okuyan öğrencilere göre bu etkinlikte daha fazla yeterlik ihtiyacını giderdiği bulunmuştur. Katılımcıların serbest zaman etkinliklerine bilmek, uyaranı hissetmek, özdeşim ve dışsal nedenlerle katıldıkları zaman özerklik ihtiyacının arttığı; motivasyonsuzluk yönünde bir katılım sergilediklerinde ise özerklik ihtiyacının azaldığı; bilmek ve başarmak gibi nedenlerle katıldıkları zaman yeterlik ihtiyacının arttığı; özdeşim, belirlemek ve dışsal nedenlerle katıldıkları zaman ilişkili olma ihtiyacı arttığı; motivasyonsuzluk yönünde bir katılım sergilediklerinde ise ilişkili olma ihtiyacının azaldığı görülmüştür. The present research attempts to determine the leisure time motivation and basic psychological needs of university students according to gender and leisure time type. The second aim of the study is to show how leisure time basic psychological needs would predict the leisure time motivation. For the purpose of the study, the validity and reliability of the Basic Psychological Needs Scale in Leisure Activity(BPNSLA) are also tested. 157 female (Xage = 20.27 ± 1.34 yrs) and 180 male (Xage = 21.01 ± 1.49 yrs) students were enrolled in this study. Personal information documents“Leisure Time Motivation Scale (LTMS)” and “Basic Psychological Needs Scale in Leisure Activity(BPNSLA)” were administered face to face to participants. Descriptive statistical analysis (mean, standard deviation, frequency and percentage), exploratory factor analysis, reliability analysis, Multiple Analysis of Variance (MANOVA) and Standard Multiple Regression Analysis methods were used, and LTBPNS, adapted from the Basic Psychological Needs Scale in Exercise as a basic psychological needs scale, was found to be a valid and reliable measurement tool. When the findings obtained from the study are examined, it can be seen that there is a statisticallydifference according to the gender in the external regulation subscale of the leisure time motivations of the participants.There wasn’t difference between the subscales of the basic psychological needs of participants in term of leisure time according to gender. There is no difference in the leisure time motivation of participants according to leisure time types, but there is a significant difference in leisure time autonomy and competence needs according to leisure time types. In addition, the findings showed that the basic psychological needs of autonomy, competence andreletedness are significant predictors of the subdimensions of leisure time motivation. According to the results obtained from the findings, male participated in leisure time activities more externally than female; in their leisure time, those who read books need for less autonomy than the students who listen to music and do sports. It has been found that those who do sports have more competency needs than students who read books. When the participants participate to the leisure time activities with to know, to feel the stimulus, to identification and external reasons, autonomy increased; the need for autonomy decreased when they participate in the direction of lack of motivation; the need to relate increased when they participate with to identification, to determine and external reasons; when they participate in the direction of lack of motivation, the need to relate decreased; has been seen.

Bu tez çalışmasının amacı bireylerin sosyal ağlarında (Facebook ve Instagram) vakit geçirdikleri etkinlikleri ve bu etkinliklerin sonucunda ortaya çıkan sosyal karşılaştırma süreçlerini incelemek; bu sosyal karşılaştırmaların ardından hissedilen duyguları Smith (2000)'in Sosyal Karşılaştırma Temelli Duygular Kuramı çerçevesinde değerlendirmektir. Bu amaçlarla 227 üniversite öğrencisiyle bire bir gerçekleştirilen oturumlarda, katılımcılara sosyal ağlarda serbest zaman geçirebilecekleri 7 dakikalık süre verildi ve ardından bu süre boyunca yaptıkları sosyal ağ etkinlikleri ve yaşadıkları sosyal karşılaştırma deneyimine ilişkin soruları cevaplamaları istendi. Bulgulara göre katılımcıların başkalarından gelen (yakınlarından, tanıdıklarından, ünlülerden) paylaşımları incelemekle geçirdikleri süre, kendi profillerini inceleyerek ve kendi profillerinde değişiklik yaparak geçirdikleri süreden fazladır. Çeşitli karşılaştırma alanlarında yakınlarla yapılan karşılaştırmaların beklendiği üzere ya yatay ya da yukarı yönde olduğu; karşılaştırma hedefi tanıdıklar veya ünlüler olduğunda ise başarı ve mutluluk alanlarının dışında tüm karşılaştırmaların yukarı yönde olduğu tespit edildi. Hedef yakınlar olduğunda, sosyal karşılaştırmaların ardından asimilasyon duygularının, hedef tanıdıklar ve ünlüler olduğunda ise kontrast duygularının hissedileceği beklentisi test edildi. Kişilerin, sosyal ağlarda paylaşımlarını izledikleri yakınlarını kendilerinden daha iyi konumda algıladıkça YY-asimilasyon duygularını (sevinme, hayran kalma veya ilham alma); kendilerini o kişilerden daha iyi konumda algıladıkça ise AY-asimilasyon (kaygılanma, acıma veya sempati) duygularını hissetmelerinin artacağı; sosyal ağlardaki tanıdıklarını veya ünlüleri kendilerinden daha iyi konumda algıladıkça YY-kontrast duygularını (üzülme, kıskanma veya utanma); kendilerini onlardan daha iyi konumda algıladıkça ise AY-kontrast duygularını (gururlanma, küçümseme veya `oh olsun` duygusu) hissetmelerinin artacağı beklentileri, karşılaştırma alanlarından ancak bazılarında doğrulanabildi. Ardından, tüm bu asimilasyon ve kontrast duygularının hissedilme düzeylerinin karşılaştırmayı yapan kişilerin kültürel benlik yönelimleri (ilişkililik ve özerklik), sosyal karşılaştırma yönelimleri ve seçici benlik sunumu düzeyleri ile ilişkileri incelendi. İlişkililik yönelimi YY-asimilasyon duygularından sevinme ve hayranlık duygularının; AY-asimilasyon duygularındansa sempatinin hissedilme sıklıklarıyla ilişkili bulunurken; özerklik yöneliminin, YY-kontrast duygularından kıskanmanın ve AY-kontrast duygularından gurur duyma ve küçümsemenin hissedilme düzeyleriyle beklendik yönde ilişkili olduğu görüldü. Ayrıca üzülme, kıskanma, küçümseme ve gurur duyma düzeylerinin, kişilerin seçici benlik sunumu yapma eğilimleriyle ve sosyal kıyaslama yönelimleriyle arasında da pozitif ilişkiler saptandı. Bulgular, literatürdeki mevcut bulgularla karşılaştırılarak, Sosyal Karşılaştırma Kuramı çerçevesinde tartışılmıştır.Anahtar Sözcükler: Sosyal ağlar, sosyal karşılaştırma, duygular, seçici benlik sunumu, ilişkililik, özerklik, sosyal karşılaştırma yönelimi The aim of this thesis is to investigate the activities of the individuals in the social networks (Facebook and Instagram) and the social comparison processes that arise as a result of these activities along with the emotions felt after these social comparisons, by taking Smith's (2000) Theory of Social Comparison Emotions as a framework. For this purpose, in 30-minute sessions held individually with 227 university students, participants were given a 7-minute time to spend free time in social network sites and then were asked to answer questions about social comparison processes. According to the findings, participants spent more time to examine the posts sent by others (by their close ones, acquaintances and / or celebrities) than to examine their own profiles and making changes in those profiles. As expected comparisons with close ones in various comparison areas were either lateral or upward; whereas, comparisons with acquaintances and celebrities were upward except for the areas of achievement and happiness. Moreover, the expectations which the assimilation emotions are more likely to be felt after comparisons with close ones and contrast emotions are more likely to be felt after comparisons with acquaintances and celebrities were tested. The expectations that as long as participants perceive their close ones in a better position than themselves, the feeling level of UC-assimilation emotions (happiness, admiration or inspiration) will increase and as long as they perceive themselves in a better position than close ones, level of DC-assimilation emotions (worry, pity or sympathy) will increase were verified only in some comparison areas. Also, expectations that as long as participants perceive their acquaintances and celebrities in a better position than themselves, the feeling level of UC-contrast emotions (sadness, shame, anger or jealousy) will increase and as long as they perceive themselves in a better position than their acquaintances and celebrities, level of DC-contrast emotions (pride, contempt or Schadenfreude) will increase were verified only in some comparison areas. Additionally, the relationships between feeling level of all assimilation and contrast emotions and participants' cultural self-orientations (relationality/autonomy), social comparison orientation and selective self-presentation were examined. As expected, relationality was related to happiness and admiration (UC-assimilation emotions) and sympathy (DC-assimilation emotion); whereas autonomy was related to jealousy (UC-contrast) and the feelings levels of pride and contempt (DC-contrast). Furthermore, the levels of sadness, jealousy, contempt and pride were found to be positively related with selective self-presentation and social comparison orientations. These findings were compared to the existing findings in the literature and discussed within the scope of Social Comparison Theory.Key words: social networking sites, social comparison, emotions, selective self- presentation, relationality, autonomy, social comparison orientation 137

Felsefe tarihinde Yararcı teorinin temsilcisi olarak sahneye çıkan John Stuart Mill çeşitlilik ve bireysel özerklik fikriyle de liberalizmin önemli bir ismi haline gelir. Mill, gerek yararcılıkta gerekse liberalizmde klasik bir temsilci olarak değerlendirilemez. Çünkü o yararcılığı, toplumsal ve entelektüel anlamda zenginleştirirken liberalizmi’de bu yönde, yararcılığıyla tutarlı bir şekilde klasik liberalizmden modern liberalizm çizgisine taşır. Mill’in gerek yararcılığı gerekse liberalizmi için temel bir unsur olarak görülen hoşgörü kavramı burada dikkat edilmesi gereken önemli bir düğüm noktası olarak görülebilir. Hoşgörü kavramı özgürlük, çeşitlilik gibi kavramlardan daha geniş kapsamlı ve onların varlığını garanti altına alan bir kavramdır. Bu kavram siyasi düşünceye Locke ile girmiş olsa da modern düşüncede bu kavrama son şeklini vermiş olan Mill’dir. Mill, hoşgörüyü sadece din özgürlüğü bağlamında değil birçok açıdan değerlendirme fırsatı sunar. Liberalizminde referansı olan otonom birey ideali Mill ile gerçekleşme imkânı bulur. Mill’in bu bireysel özerkliği temin edecek ilkesi ise hoşgörüdür. John Stuart Mill, taking to the stage as a representative of utilitarian theory has also become a critical name of liberalism with his idea of diversity and individual autonomy. It is not possible to regard Mill as a classical representative im both utilitarianism and liberalism. Because he enriches utilitarianism in social and intellectual sense while he moves liberalism from classical liberalism to modern liberalism in a consistent way with utilitarianism. The concept tolerance by Mill that is considered to be fundamental for both utilitarianism and liberalism can also be concieved as a significant ceasura. Tolerance is a term that is more comprehensive than the terms, freedom and diversity and guarantees their presences. Although this term is introduced into the political thought with Locke, in modern thought Mill gives this term its last shape. Mill also offers an opportunity to assess tolerance not only in the context of freedom of religion but also different aspects. It is the tolerance autonomy of Mill that ensures this indiviual autonomy.

Sınıfiçi strateji ve düşünce sistemlerinin geliştirilmesinde, hem öğrenci hem de öğretmenlerin aktivite tercihlerinin gerçek anlamda bilinmesi yabancı dil sınıflarında başarının habercisi olan anahtar unsurdur. Öğretmenlerin eğitsel beklentileri ve öğrencilerin eğitimle ilgili ihtiyaçları çerçevesinde, iki taraf arasında bir anlaşmaya varıldığında üretken ve korkutucu olmayan dil öğrenme ortamı sağlanır. Bu bağlamda, bu çalışma öğrencilerin sınıftaki aktivite tercihlerini ve öğretmenlerin bu tercihler konusundaki farkındalığını bulmayı amaçlamıştır. Çalışmanın katılımcıları 3 farklı devlet okulundaki, 609 ortaokul öğrencisini ve 8 İngilizce öğretmenini içermektedir. Bu niceliksel araştırmada, veriler 48 maddelik bir sınıfiçi aktivite tercihleri anketi aracılığıyla toplanmıştır ve anket aktivite türleri, derse katılım yöntemleri ve değerlendirme süreçlerini kapsamıştır. Çalışmanın sonuçları göstermiştir ki, öğrenciler farklı dil öğrenme materyallerine ilgi duymalarına rağmen, öğretmen tarafından yönlendirilen, iletişimsel olmayan, kavramaya dayalı aktivitelerde daha rahat hissetmiştir. Dahası, öğretmenlerin öğrencilerinin özelliklerini ve tercihlerini tahmin edebilmede çok da başarılı olmadıkları görülmüştür. Sonuçlarının ortaya çıkardığının aksine, öğretmenler öğrencilerinin daha üretken ve iletişime açık olmalarını beklemiştir., n building classroom strategies and philosophies, a foreshadowing key factor of the success in language classrooms is the real awareness of both the students' and the teachers' activity preferences in classes. When an alliance is established in the frame of teachers' pedagogical expectations and students' educational needs, it can provide a productive and non-threatening language learning environment. In this respect, this study aims to find out students' activity preferences in the classroom and the awareness of their teachers about these preferences. The participants of the study included 609 middle school students and 8 English teachers in 3 state schools. In this quantitative research, the data was gathered through a 48-item questionnaire of classroom activities and the questionnaire covered the areas of activity types, participation modes and assessment processes. Results of the study showed that even though the students are interested in various language learning materials in the classroom, they are more comfortable with teacher-led, non-communicative activities which required their receptive skills. Moreover, it was seen that teachers weren't much successful in predicting their students' learner characteristics and preferences. Unlike what results showed, teachers expected their students to be more productive and open to communication.

This experimental study investigated the effects of character strengths exercises, as suggested in the study area called Positive Psychology, on EFL students' intrinsic motivation. The experiments were conducted implementing positive psychology exercises explicitly in the classroom settings. The mean differences of the pre-tests and the post-tests were analyzed through the independent samples t-test on SPSS (Statistical Package for Social Sciences 25.0.) for the experimental and the control groups. The results of the pilot study indicated that the students' feelings about perceived choice for learning English moderately changed as a result of the exercises. The outcomes of the descriptive analyses revealed that the levels of the students' interest and enjoyment, perceived choice, and perceived competence were above average, while the levels of their anxiety and tension were low. However, the findings suggested that the students had not put enough effort into learning English previously. Regarding the effects of the treatment in the actual study, the results of the independent samples t-test indicated that the character strengths exercises moderately helped the students avoid negative feelings (e.g. boredom and anxiety) while learning English. Yet, a moderate decrease was found in the experimental group's effort in learning English. Overall, the outcomes of this research suggested that the character strengths exercises mollified the EFL learners' negative feelings during the learning process, escalated their autonomy, and made changes about their self-regulation. Further research is required to reveal better insight about the possible associations between the character strengths and intrinsic motivation in the ELT setting. Bu deneysel çalışma, Pozitif Psikoloji olarak adlandırılan çalışma alanında önerilen karakter güçleri alıştırmalarının, İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin içsel motivasyonlarına etkisini araştırmıştır. Deneyler, sınıf ortamlarında pozitif psikoloji alıştırmalarını açık bir şekilde uygulayarak gerçekleştirilmiştir. Ön testlerin ve son testlerin ortalama farklılıkları deney ve kontrol grupları için SPSS (Sosyal Bilimler için İstatistik Paketi 25.0.) üzerinde bağımsız örneklem t-testi ile analiz edilmiştir. Pilot çalışmanın sonuçları öğrencilerin İngilizce öğrenirken seçim algılarının alıştırmalar sonucunda kısmen değiştiğini göstermiştir. Betimsel analizlerin sonuçları, öğrencilerin ilgi ve hazlarının, algılanan seçim ve algılanan yetkinlik düzeylerinin ortalamanın üstünde olduğunu, kaygı ve gerginlik düzeylerinin ise düşük olduğunu ortaya koymuştur. Ancak, bulgular öğrencilerin daha önce İngilizce öğrenmek için yeterli çaba göstermediğini ortaya koymuştur. Müdahalenin gerçek çalışmadaki etkileri ile ilgili olarak, bağımsız örneklem t-testinin sonuçları, karakter güçlü egzersizlerin, öğrencilerin İngilizce öğrenirken olumsuz duygulardan (örneğin, can sıkıntısı ve endişe) kurtulmasına yardımcı olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, deney grubunun İngilizce öğrenme çabasında makul bir düşüş bulunmuştur. Genel olarak, bu araştırmanın sonuçları, karakter güçleri alıştırmalarının, öğrenme sürecinde İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrenicilerin olumsuz duygularını değiştirdiğini, özerkliklerini artırdığını ve kendilerini düzenlemeleri konusunda değişiklikler yaptığını ortaya koymuştur. İngilizce öğretiminde karakter güçleri ve içsel motivasyon arasındaki olası ilişkilerin daha iyi anlaşılmasını sağlamak için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir. Motivation -- Contemporary Motivation Constructs -- Learned Helplessness and Mindset -- Intrinsic Motivation -- Extrinsic Motivation -- Intrinsic Motivation in Education -- Positive Psychology -- Positive Psychology and Intrinsic Motivation

anemon The aim of this paper is to examine therelationships between some variables relevant to EFL and the basicpsychological needs (autonomy, competence and relatedness). Additionally, gender differences in EFL variables and the three basic needs wereinvestigated. The sample consisted of 155 Turkish students (90 females and 65males) in different departments of a public university. English skills andknowledge, as well as participants'level of English competencies, were inpositive relationships with these needs. Turkish and English grammar difficultywas in negative relationships with the basic psychological needs. There were nostatistically significant gender differences either in EFL variables or in thebasic needs. Students found English grammar more difficult to use and learncompared to Turkish grammar. Further research suggestions and practicalimplications were discussed. Buçalışmanın amacı İngilizcenin Yabancı Dil Olarak Öğretimine ilişkin birtakımdeğişkenler (EFL) ve temel psikolojik ihtiyaçlar arasındaki (özerklik, becerive ilintililik) arasındaki ilişkiyi irdelemektir. Buna ek olarak, yukarıda adıgeçen değişkenlerdeki cinsiyet farklılıkları da incelenmiştir. Örneklem 90'ıkız ve 65'i erkek olmak üzere toplamda bir Türk Devlet üniversitesinin farklıbölümlerinde öğrenim gören 155 öğrenciyi kapsamıştır. Katılımcıların İngilizcebeceri düzeyleri de dâhil olmak üzere katılımcıların İngilizce yetenek vebecerileri onların ihtiyaçları ile pozitif ilişki içerisinde görülmüştür.Öğrencilerin Türkçe ve İngilizce gramer zorluk düzeyleri ile ilgilidüşünceleri, onların temel psikolojik ihtiyaçları ile negatif ilişki içerisindegörülmüştür. İstatiksel olarak, gerek İngilizcenin Yabancı Dil Olarak Öğrenimideğişkenleri için olsun gerekse temel psikolojik ihtiyaçlar için olsunaralarında istatistiksel olarak anlamlı cinsiyet farklılıklarınarastlanmamıştır. Katılımcılar İngilizce dilbilgisi, Türkçe gramere göreöğrenilmesi ve kullanılması daha güç bulmuşlardır. Alanla ilgili ilerdeyapılabilecek araştırmalar için önerilerde bulunulmuş ve pratik bazıçıkarımlarda bulunulmuştur. 361331

Fas Sahra sorunu, Birleşmiş Milletler'in karşısına çıkan en zor ve karmaşık problemlerin listesine girmiştir. Fas Sahra sorunu, çatışma tarafların çıkarlarının örtüşmesi, Fas’a karşı düşmanlık yapmak ve Fas'ın tarihi hakkının çölde tanınmaması yüzünden Fas Sahra sorunu, çağdaş tarihin uzun toprak anlaşmazlıklarından biri oldu. 1960'lı yıllardan beri, Sahra üzerinde çatışma devam etmektedir. Fas bağımsızlık aldığında, hemen Sahra’sını geri almak için bir mücadeleye girdi, İspanyol sömürgeci makamları, 1958'de Tarfaya topraklarını ve 1969'da Sidi Ifni'yi terkettikten sonra, Sahra bölgesini Fas'a devretmeyi reddetti ve İspanyol vesayeti ve kontrolü altında bir yerel yönetim kurulmasını planlandı. 1975'te İspanyol sömürgesi çıktıktan sonra Sahra, Fas ve Polisario Cephesi'nin arasında açık bir çatışma sahnesine dönüştü. Bunların arasında Cezayir, Polisario'ya verdiği desteğin sürmesi nedeniyle çatışmanın devam etmesi için önemli bir neden olarak görüldü. O tarihten beri yaklaşık 260 bin kilometrekarelik bu bölge meselesinde herkesi tatmin edecek hukuki ve nihai bir çözüm bulunamadı ve tüm uluslararası çabalar da başarısız oldu. 1992 yılında bölge sakinleri için planlanan self determinasyon referandumu bir kereden fazla başarısızlığa uğradı ve uygulanmasının imkansız olduğunu anlaşıldı. Daha sonra dosyayı kapatmak için Fas, egemenliği altında geniş özerklik teklifini sundu, bu teklif bölgede yeni bir devletin kurulmasıyla ilgilenen Polisario Cephesi ve Cezayir tarafından reddedildi. The Moroccan Sahara issue is one of the most difficult and complex problems the United Nations is confronting. It is one of the longest territorial differences in recent history, with the conflicting interest and hostility of all parties and the nonrecognition of Morocco’s historical right to its desert. The conflict on the Moroccan Sahara began in the 1960s, when Morocco called for the restoration of its deserts immediately after its independence. The Spanish colonial authorities refused to hand over the Sahara region to Morocco after abandoning the territories of Tarfaya in 1958 and Sidi Ifni in 1969. Its objective was to establish a local government under Spanish tutelage and control. With the departure of Spain in 1975, a scramble for the Sahara began between Morocco and the Polisario Front seeking for its independence. Between the two, Algeria is seen by Rabat as a major reason for the continuation of the conflict because of its continued support for the Polisario Front. Since that date, this area of about 260 thousand square kilometers is a legal issue without a final resolution satisfactory to all, and all international efforts to find a solution have failed. The self-determination referendum, which was planned for the residents of the region in 1992 and several times after that, never happened as the parties did not agree on the terms. Morocco then submitted a proposal for expanded autonomy under its sovereignty to close the file, but it was rejected by the Polisario Front and Algeria, which has an interest in the establishment.

The purpose of the study was to investigate the link between adult attachment styles, perceived level of psychological control and autonomy support from participants’ parents, perfectionistic tendencies to partner related and romantic relationship themed obsessive compulsive symptoms. The sample in the study included 233 (66%) female and 120 (34%) male university students who were attending to diffrent faculties at Hacettepe University. In the study “Experiences in Close Relationships Inventory II (ECRI - II)”, “Psychological Control Scale - Youth Self Report (PCS-YSR)”, ‘‘Autonmy Support Scale’’, “Frost Multidimensional Perfectionism Scale (F-MPS)”, Relationship Obsessions and Compulsions Inventory (ROCI) and Partner-Related Obsessive-Compulsive Symptoms Inventory (PROCSI) were administered to the participants. Developmental models were evaluated with Structural Equation Model (SEM). In the study, attachment based developmental model was generated at first. Afterwards, psychological control based model generated and tested. In consequence of the model analysis adult attachment styles, parents’ psychological control and level of perfectionistic tendencies of participants, partner related and romantic relationship themed obsessive-compulsive symptoms were evaluated with an integrated approach. According to the results of the attachment based model anxious and avoidant attachment and psychological control take place as strong developmental variables in the model. Also it has shown that maladaptive perfectionism make stronger the pathway to psyhopathology. In a similar manner, psychological control based model also showed that maladaptive perfectionism mediated the relationship of parents’ psychological control and partner related and romantic relationship themed obsessive-compulsive symptoms. Results were discussed in the light of literature. İÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY…………………………………………………………………..i BİLDİRİM…………………………………………………………………………...ii TEŞEKKÜR ..............................................................................................................iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI……………….…v ETİK BEYAN………………………………………………………………………vi ÖZET.........................................................................................................................vii ABSTRACT ...............................................................................................................ix İÇİNDEKİLER .........................................................................................................xi TABLOLAR DİZİNİ ...............................................................................................xv ŞEKİLLER DİZİNİ ................................................................................................xvi EKLER DİZİNİ......................................................................................................xvii GİRİŞ ..........................................................................................................................1 1.BÖLÜM....................................................................................................................1 1.1. Dinamik Bakış Açısından Anal Karakter Özellikleri, Mükemmeliyetçilik ve Obsesyonel Nevroz.....................................................................................3 1.2. Bilişsel Bakış Açısından Romantik İlişki ve Eş Odaklı Obsesif Kompulsif Belirtiler……………………………………………………...........................6 1.3. Romantik İlişki ve Eş Odaklı Obsesif Kompulsif Belirtilerin Etiyolojisi………………………………………............................................9 1.3.1. Bilişsel Yatkınlıklar ve Mükemmeliyetçi Eğilimler….……………..10 1.3.2. Ebeveynin Özerklik Desteği ve Psikolojik Kontrolü…………….….12 1.3.3. Bağlanma Sorunları………………………………………………….16 1.4. Romantik İlişki ve Eş Odaklı Obsesif Kompulsif Belirtilere İlişkin Gelişimsel Bir Model Önerisi……………………………………………..18 1.4.1. Araştırmanın Amacı Ve Soruları ...................................................18 1.4.1.1. Araştırmanın Amacı……………………….......………..…….19 1.4.1.2. Araştırma Soruları……….……………………...……...……..29 YÖNTEM..................................................................................................................21 2.BÖLÜM..................................................................................................................21 2.1. ÖRNEKLEM..........................................................................................21 2.2. VERİ TOPLAMA ARAÇLARI............................................................23 2.2.1. Demografik Bilgi Formu...........................................................23 2.2.2. Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II (YİYE-II).............................................................................................23 2.2.3. Özerk İradeyi Destekleme Ölçeği (ÖİDÖ)................................................................................................23 2.2.4. Psikolojik Kontrol Ölçeği (PKÖ)……………..........................24 2.2.5. Frost Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği (FÇBMÖ)............................................................................................25 2.2.6.Romantik İlişki Obsesyon ve Kompulsiyonları Ölçeği (RİOKÖ)……………………………………………………….……25 2.2.7. Partnere İlişkin Obsesif-Kompulsif Belirti Ölçeği (PİOKBÖ)……………………………………………………….......26 2.3. İŞLEM.....................................................................................................27 2.4. VERİLERİN ANALİZİ ........................................................................27 BULGULAR..............................................................................................................28 3.BÖLÜM..................................................................................................................28 3.1. DEĞİŞKENLER ARASINDAKİ İLİŞKİLER....................................28 3.2. SOSYO-EKONOMİK DURUM VE CİNSİYETİN ÇALIŞMADA YER ALAN DEĞİŞKENLER AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI..………….....……………………………….......32 3.2.1. Özerk İradenin Desteklenmesi Ölçeğinin Anne-Baba Formundan Alınan Puanlardaki Gruplar Arası Farklar.……….…….32 3.2.2. Bağlanmanın Alt Boyutlarındaki Gruplar Arası Farklar……...33 3.2.3. Psikolojik Kontrolün Alt Boyutlarındaki Gruplar Arası Farklar.................................................................................................34 3.2.4. Mükemmeliyetçiliğin Alt Boyutlarındaki Gruplar Arası Farklar.................................................................................................34 3.2.5. Romantik İlişki Obsesif Kompulsif Belirtilerin Alt Boyutlarındaki Gruplar Arası Farklar.................................................35 3.2.6. Partenere İlişkin Obsesif Kompulsif Belirtilerin Alt Boyutlarındaki Gruplar Arası Farklar……………………………….36 3.3. PİOKBÖ VE RİOKÖ DÜZEYİNİN PSİKOLOJİK KONTROL VE MÜKEMMELİYETÇİLİK AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI..............................................................................38 3.3.1. Psikolojik Kontrolün Alt Boyutlarındaki PİOKBÖ ve RİOKÖ Grupları Arası Farklar.........................................................................38 3.3.2. Mükemmeliyetçiliğin Alt Boyutlarındaki PİOKBÖ ve RİOKÖ Grupları Arası Farklar.........................................................................41 3.4. MODEL ANALİZİ SONUÇLARI………………………………...…43 3.4.1. Bağlanma Temelli Gelişimsel Model (Model 1)……………..44 3.4.2. Psikolojik Kontrol Temelli Model (Model 2)………...………47 TARTIŞMA ..............................................................................................................53 4.BÖLÜM..................................................................................................................53 4.1. ARAŞTIRMADA YER ALAN DEĞİŞKENLER ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ..................................................53 4.2. CİNSİYET VE SED’E İLİŞKİN SONUÇLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ............................................................................57 4.3. ROMANTİK İLİŞKİ VE EŞ ODAKLI OBSESYON VE KOMPULSİYON DÜZEYİNE İLİŞKİN BULGULARIN DEĞERLENDİRİLMESİ............................................................................59 4.4. MODELLERE İLİŞKİN BULGULARIN DEĞERLENDİRİLMESİ………………………………………………....61 4.4.1. Bağlanma Temelli Gelişimsel Model (Model 1)…………......61 4.4.2. Psikolojik Kontrol Modeli (Model 2).......................................64 4.5. ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ, KLİNİK DOĞURGULARI VE SINIRLILIKLARI…………………………………....................................67 4.6. SONUÇ…………………………………………………...……….……69 KAYNAKÇA.................................................................................................71 EKLER...........................................................................................................87 Bu çalışmada yetişkin bağlanma biçimleri, ebeveynlerin psikolojik kontrol düzeyi, özerk iradeyi destekleme düzeyi ve bireyin mükemmeliyetçilik düzeyinin bireyin romantik ilişki temalı ve eş (romantik ilişki içinde bulunulan kişi; sevgili, nişanlı, sözlü, eş, partner) odaklı obsesif-kompulsif belirtileri arasındaki ilişkinin sınanması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Hacettepe Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde halen lisans eğitimini sürdüren 233’ü kadın (%66) 120’si erkek (%34) olmak üzere 353 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama amacıyla Özerk İradeyi Destekleme Ölçeği, Psikolojik Kontrol Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II, Frost–Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği, Partnere İlişkin Obsesif-Kompulsif Belirti Ölçeği, Romantik İlişki Obsesyon ve Kompulsiyonları Ölçeği kullanılmıştır. Romantik İlişki Temalı ve Eş Odaklı Obsesif-Kompulsif belirtilere ilişkin gelişimsel modeller Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) aracılığıyla değerlendirilmiştir. Araştırma kapsamında ilk olarak bağlanma temelli gelişimsel bir model ve ardından psikolojik kontrol temelli ikinci bir model oluşturulmuş ve sınanmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre bağlanma temelli modelde güvensiz bağlanma örüntüleri olan kaygılı, kaçınmacı bağlanmanın ve psikolojik kontrolün gelişimsel faktörler olarak geliştirilen modelde güçlü birer değişken olduğu ve uyumsuz mükemmeliyetçi kişilik özelliğinin patolojiye giden yolu güçlendiriği görülmüştür. Aynı zamanda psikolojik kontrol modelinde de uyumsuz mükemmeliyetçi kişilik özelliğinin, psikolojik kontrol ve romantik ilişki-eş odaklı obsesif kompulsif belirtiler arasında bir aracı olduğu görülmüştür. Yapılan model analizi sonucunda yetişkin bağlanma biçimi, ebeveynlerin psikolojik kontrolü ve bireyin mükemmeliyetçilik düzeyinin eş odaklı ve romantik ilişki temalı obsesif-kompulsif belirtileri bütüncül bir bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Bulgular alanyazın ışığında tartışılmıştır.

Uçar, Mehmet Ertuğrul ( Aksaray, Yazar ) Gündoğdu, Rezzan ( Aksaray, Yazar ) Morsünbül, Ümit ( Aksaray, Yazar ), Bireylerin kendilerini özerk ya da ilişkisel hissetmesi, benlik kurgularıyla ilgilidir. Sosyal sermaye, güvene dayalı insan ilişkilerinin ürünüdür ve maddi olmayan bir sermaye türüdür. Sosyal sermaye; güven, ortak değerler ve iletişim ağları ile birbirine bağlanmayı içeren grup aidiyeti duygusundan oluşur. Başka insanları tanıyor olmak ve o insanlar ile iletişim halinde olmak, bir yerde, sosyal sermayenin oluşması için yeterli değildir. Bu insanlara güvenmek, kendinizi tanıdığınız insanlardan oluşan bir gruba ait hissetmek ve iletişim kurduğunuz kişilerle bazı ortak değerleri taşıdığınıza inanmak gerekir. Bu araştırmanın amacı, kadın ve erkeklerde ilişkisel ve özerk benlik kurgularını stratejik güven, genelleştirilmiş güven, kurumsal güven ve ortak değerlerin yordayıp yordamadığını ortaya koymaktır. Araştırma grubu 236 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır (%66.7 kadın, %33.3 erkek).Verilerin analizinde Pearson Korelasyon katsayısı ve regresyon modeli kullanılmıştır. Genel olarak stratejik güven, genelleştirilmiş güven, kurumsal güven ve ortak değerler özerk ve ilişkisel benliği yordamıştır., Self construal is people felling autonomous relatedness or not. Social capital is a result of human relations that depend on trust and is a non-material capital. Social capital consists of trust, common values and the emotions of groups belongingness created by social networks. To know people and to be in touch with them is not enough for the emergence of a social capital. To feel belonged to the people that you know, to trust these people, and to believe that you are sharing common values with these people are necessary for the social capital. The aim of this study is to examine whether; strategic trust, generalized trust, institutional trust and common values, are predict autonomous, relatedness self or not at women and men. The research group consisted of 240 (66.7% female, 33.3% male) university students. The preliminary analyses showed that strategic trust, generalized trust, institutional trust and common values significantly predicted autonomy; relatedness self.

Yönetimin temel unsuru insandır. Bu sebepten dolayı bütün yönetimlerin insanın refahını ve huzurunu sağlayabilecek bir örgüt yapısına sahip olması gerekmektedir. Merkezi yönetimin ağırlıkta olduğu ülkelerde halkın kendi yerel sorunlarına kendilerinin çözüm bulabilmesi için yerel yönetim birimleri özerk bir yapıya kavuşturulmaktadır. Özerklik yerel halka anayasa ve kanunların belirlemiş olduğu sınırlar içerisinde kısmi bir özgürlük tanırken, tam olarak bağımsızlık anlamına da gelmemektedir. Özerklik, farklı unsurları aynı anda bünyesinde barındıran ülkelerde ihtiyaçları gerçek anlamda karşılayamamaktadır. Bununla birlikte özerkliğin daha geniş bir alanda değerlendirilmesi sonucunda federalizm ile karşılaşılmaktadır. Federalizm birçok devletin kendi istekleri sonucunda bir araya gelerek özel kanunlara ve kendi iç işlerinde özerkliğe sahip olmak koşuluyla tek bir devlet durumunda birleşmelerini ve dışarıya karşı tek bir siyasi güç olarak görülmelerini ifade etmektedir. Dolayısıyla federalizm özerkliğin sınırlarını aşan bir kavram olarak ortaya çıkmaktadır. Federalizm farklı unsurları ayrışmaya fırsat vermeden birleştiren bir yönetim ilkesidir. Ancak ülkemizde federalizme karşı bir önyargı bulunmaktadır. Bu çalışmada yerel özerkliğin ve federalizmin ne anlama geldiği, ortaya konulan değerler ile federalizmin kuşkulu bir anlam taşıyıp taşımadığı ve yerel özerklikten federalizme geçişin olabilirliği tartışılmaktadır.

In the research, according to the number of brothers of universitystudents, the relation among their being good psychologically has beenstudied. The research has been applied on the students studying on the1st, 2nd and 3rd class of the Arts and Science Faculty, TheologyFaculty and Faculty of Agricultures’ different departments of BingölUniversity in the Academic year of 2011-2012. 124 (55%) women, 101(45%) men, totally 225 university students have attended to theresearch. 98 of the participants are 1st grade school, 86 of them aregrade school and 41 of them study on the 3rd grade school. Therefore,together with a form of student information, a psychologically beinggood scale of 84 entries has been applied. The psychologically beinggood scale consists of totally 6 sub-dimension as “Autonomy,Environmental Sovereignty, Individual Development, Positive Relationswith others, Life Aims and Self-acceptance. For each sub-dimension ananalysis has been done one by one. In the analyzing of the dataobtained, the programme IBM SPSS Statistics 20.00 has been used. Inthe assessment of the data, F test (ANOVA), Varyans analysis andDescriptive Statistics have been used.According to the research findings; it has been discovered thatthere is no meaningful difference between the averages of autonomypoints of the university students who have brothers at differentnumbers; there is no meaningful difference between the averages ofenvironmental sovereignty points of the university students who havebrothers at different numbers; there is no meaningful differencebetween the averages of individual development points of the universitystudents who have brothers at different numbers; there is nomeaningful difference between the averages of life aims points of theuniversity students who have brothers at different numbers; there is nomeaningful difference between the averages of positive relations withothers points of the university students who have brothers at differentnumbers; there is no meaningful difference statistically between theaverages of self-acceptance points of the university students who havebrothers at different numbers. Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin kardeş sayılarına göre, psikolojik iyi oluş halleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, 2011-2012 Eğitim-Öğretim yılında Bingöl Üniversitesi’nin, Fen-Edebiyat Fakültesi, İlahiyat Fakültesi ve Ziraat Fakültelerinin farklı bölümlerinde öğrenim görmekte olan, 1. 2. ve 3. sınıf öğrencileri üzerinde yapılmıştır. Araştırmaya 124 (%55)’i kız, 101 (%45)’i erkek toplam 225 üniversite öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların 98’i birinci sınıf, 86’sı ikinci sınıf ve 41’i üçüncü sınıfta öğrenim görmektedir. Bunun için öğrencilere, öğrenci bilgi formu ile birlikte 84 maddelik psikolojik iyi oluş ölçeği uygulanmıştır. Psikolojik iyi oluş ölçeği; “Özerklik, Çevresel Hâkimiyet, Bireysel Gelişim, Diğerleriyle Olumlu İlişkiler, Yaşam Amaçları ve Öz-Kabul” olmak üzere toplam 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Her bir alt boyut için ayrı ayrı analiz yapılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde IBM SPSS Statistics 20.00 programı kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, F testi (ANOVA), Varyans analizi ve Betimsel İstatistik kullanılmıştır.Araştırma bulgularına göre; “kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin özerklik puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin çevresel hâkimiyet puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin bireysel gelişim puan ortalamaları arasında bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin yaşam amaçları puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin diğerleriyle olumlu ilişkiler puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin öz-kabul puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür.

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2016 Libra Kayıt No: 91427 …

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2016 Libra Kayıt No: 92453 …

The purpose of this study is aimed to examine the relationship among in Psychological Needs accomplishment, deference, order, exhibition, and autonomy that were defined by Murray (1939). The data of the study was gathered from 249 (98 female and 161 male) students who attend to 5 different school in Mersin city. The data were gathered by using Edwards Personal Preference Schedule developed by Edwards (1964) and it was adapted to Turkish culture by Kuzgun (1985), and an “Individual Knowledge Form” was developed by the researchers. SPSS 12 software was used for the statistical analyses of the data. In order to test whether there are correlations among Psychological Needs, Pearson Product Moment Correlation Coefficient was computed. In order to test whether there are differences according to gender t-test for independent grups was cumputed. In order to whether Psychological Needs differred according to high schools, and mother and father education level one-way ANOVA were administered to the data. Tukey test was used as Post-hoc test, and significance level was 0.05 for all analyses. The result of the study showed that some of the Psychological Needs correlated within each other both positively and negatively. Psychological Needs differs according to gender, high schools and mother and father education level. The findings were discussed in relation with the related literature, and some recommendations were made based on the discussion., Bu araştırmanın amacı, lise öğrencilerinin Murray (1939) tarafından tanımlanmış Başarma, Uyarlık, Düzen, Gösteriş ve Özerklik psikolojik ihtiyaçlarını kendi aralarında gösterdikleri ilişkiye, cinsiyete, okul türüne, anne ve baba eğitim düzeyine göre incelemektir. Araştırma grubu Mersin il merkezinde bulunan 5 farklı liseden 98 kız ve161 erkek olmak üzere toplam 249 öğrenciden oluşturulmuştur. Araştırmaya katılan öğrencilerin psikolojik ihtiyaçlarını belirleyebilmek için Edwards (1964)’ın geliştirdiği ve Kuzgun (1986) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış olan “Edwards Kişisel Tercih Envanteri” ve öğrencilerle ilgili kişisel bilgilere ulaşmak için ise araştırmacılar tarafından geliştirilen “Öğrenci Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 12 versiyonu kullanılmıştır. Psikolojik ihtiyaçların kendi aralarındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı; psikolojik ihtiyaçların cinsiyete göre değişip değişmediğini belirlemek için bağımsız gruplar için t- Testi; psikolojik ihtiyaçların okullara, anne ve babanın eğitim düzeyine göre farklılaşıp farklılaşmadığını test etmek için Tek Yönlü Varyans Analizi ve gruplar arasında çıkan farkın kaynağını bulmak amacıyla Tukey testi kullanılmıştır. Hata payı p< .05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; psikolojik ihtiyaçların kendi aralarında pozitif ve negatif ilişki gösterdiği; psikolojik ihtiyaçların cinsiyetlere, okullara, anne ve babanın eğitim düzeyine göre farklılaştığı gözlenmiştir. Bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.

International Relations discipline has a short history in comparison to other disciplines in social sciences. Even if it is widely accepted that modern international relations had begun with the Treaty of Westphalia in 1648, this kind of relations had been examined within law, history and political science for a long time. Today there is a great consensus that autonomy of the discipline, which began to appear as a separate field only after the First World War, has established. In this article, formative stage of disciplinary and theoretical autonomy of the discipline will be examined in conjunction with idealism/realism debate of the first period; without questioning the validity of assumptions of in this debate it will be tried to clarify how it prepared a framework for the autonomy of the discipline.

Sosyal eylem, toplumun ferdi olmak üzere toplumsal değer, inanç ve kurallaşmış ilkeleri içselleştirme edimidir. Sosyal eylem, toplumun ortak bilgi, değer ve ilkeler üzerinde uzlaşıp bunları süreklileştirmesi ile kurumsallaşmaktadır. Her türlü toplumsal veriyi içselleştirme süreci ise sosyalizasyon olarak adlandırılmaktadır. Modernite, ekonomik ve siyasal etkinlik aracılığıyla toplumsal değer ve normları yeniden yapılandırma yeteneğine sahiptir. Bu nedenle modernite eleştirisi sosyolojinin daimi konusudur. Richard Sennett bu eleştiriyi, sosyo-psikolojik yaklaşım beraberinde, yeni toplumsal kurumların ürettiği değer ve ilkelerin insan ilişkisini şekillendirmesi açısından geliştirmektedir. Toplumsal kurumlardan dönüşüme daha yatkın olan ekonomi ve siyaset, sosyal evreni inşa ettikleri kanallarda etkileşimi zayıflatmışlardır. Etkileşimin zayıflığı, genel olarak toplumsallaşmanın doğasının bozulması ve bireyselleşmenin artması anlamına gelmektedir. Bu çalışmada da ilk olarak sosyoloji teorilerinde sosyal eylemin kurumsallaşması ve aktör olarak öznenin konumu, ikinci olarak kamusal alanın dönüşümü ve son olarak da Sennett'in çalışmalarının eksenindeki inceleme yer almaktadır., Social action is an activity to internalize beliefs, values and norms on the purpose of the individual in the society. Social action institutionalizes by means of values, norms and knowledge, which compromised and practiced by the society. The process of internationalization of every kind of social parameter is named 'socialization'. Modernity has an ability to reconstruct the social values and norms in line with economic and political activity. That is why, the critique of modernity is one of the main issues in sociology. By considering social psychological approach, Richard Sennett develops this criticism in terms of the values produced by social institutions and the design of the principles that shape human relations. Economy and politics as social institutions, which are more convenient to social transformation have caused declined interaction by means of ways that they construct the social order. The weakness of the interaction means the decline of socialization and increase of individualism. This study focused on institutionalized social action in sociological theories and state of subject as an "actor" in the first section. Secondly, transformation of public sphere is tackled. In the last section, analysis of Sennett's works is included.