Search

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yer Bilimleri Enstitüsü, 2002, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Eurasia Institute of Earth Sciences, 2002, Kuzey Anadolu Fay Zonu'nun (KAFZ) orta kolunun, İznik Gölü ile Gemlik Körfezi arasındaki segmentlerinden oluşan Gemlik Fay Zonu'nun (GFZ) aktif tektonik özellikleri bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Temel olarak, Gemlik Fay Zonu'na ait segmentlerin geometrisini, aktivitesini, bu segmentler üzerindeki deprem tekrarlanma aralığını belirlemek amacıyla jeoloji, morfoloji, sismoloji ve paleosismoloji disiplinlerinden yararlanarak bilgi üretilmeye çalışılmıştır. Orta kolun batıdaki devamı olan GFZ, İznik gölü ile Gemlik Körfezi arasında birkaç segmentten oluşmaktadır. İznik Gölü GB'sında kademeli bir yapı gösteren fay bu alanda Gemiç dağlarının kuzey etekleri boyunca ilerler. Fayın morfolojideki normal bileşeni oldukça belirgindir. Gemiç dağları önündeki alüvyal yelpazede de yaklaşık D-B doğrultusunda fayla ilişkili olabilecek şevler görülmektedir. Batıya doğru fay Karsak boğazı güneyindeki yüksek topografyayı izleyerek Gemlik düzlüğüne ulaşmakta ve Gemlik körfezi içine girmektedir. Körfezin batısında Tuzla Burnu güneyinde başka bir morfolojik çizgisellik bulunmaktadır. Bu çizgiselliğin de fay ilişkili olduğu sondaj çalışmalarında litojiler arasındaki süreksizlikten anlaşılmıştır. Karsak batısında, Gemlik' e uzanan faydan GB yönünde ayrılan diğer bir kol ise Gençali Fayı' dır. GPS verilerine göre orta kol üzerindeki hareket hızı 1-2 mm/ yıl'dır. Bu düşük kayma hızı bu kola ait fay segmentleri üzerindeki deprem tekrarlanma aralığım da etkilemektedir. Dolayısıyla GFZ'nu üzerinde büyük bir deprem olması için gereken süre, daha yüksek hareket hızına sahip bir faya göre daha uzun olmaktadır. Üzerinde uzun zamandır büyük bir deprem olmamış olsa da GFZ aktif bir fay zonudur. Çünkü aletsel dönem içerisinde alınmış olan kayıtlarda bu zon üzerinde deprem kümeleri olduğu görülmektedir. Aletsel dönem içerisinde meydan gelmiş en büyük magnitüdlü deprem M 4.2'dir. Tarihsel deprem verileri İznik ve Gemlik'i etkilemiş olan birçok depremden bahsetse de bu depremler KAFZ'nunun kuzey ya da güney kollarından biri üzerinde de meydana gelmiş olabilir. Ancak deprem kataloglarındaki bir takım hasar tanımlamaları 368 ve 1857 depremlerinin bu fay zonu üzerinde gerçekleşmiş olabilecek M 6-6.5 büyüklüğündeki depremlere işaret etmesi mümkündür. Çalışma alanında yüzey kırığı yaratmış olabilecek tarihsel deprmleri bulabilmek amacıyla yapılan dört kazı çalışmasında deformasyon izine tek bir kazıda rastlanılmıştır. Bu deformasyonu yaşlandırmak için yapılan karbon-14 yaş tayininde örnekler sağlıklı bir sonuç vermese de en alttaki kömür örneğinden alman 2975 ±35 yıl yaşma göre yapılan kaba tahininle deformasyonu oluşturan hareketin 2000 yıl önce meydana gelmiş olabileceği varsayılmıştır. Elde edilen tüm verilere göre KAFZ'nunun orta koluna ait Gemlik Fay Zonu'nun oldukça yavaş hareket hızına sahip bir fay zonu olduğu ve deprem tekrarlanma aralığının geniş zaman dilimi içinde yeraldığı sonucuna varılmıştır, The aim of this study is to investigate active tectonic features of the Gemlik Fault Zone, which lies in the the western extend of middle strand of the North Anatolian Fault Zone. The geometry, activity and the recurrence interval of large earthquakes on the segments of Gemlik Fault zone İs investigated by using the geology, morphology, seismology and paleoseismology disciplines. The Gemlik Fault Zone, which is the western extend of the middle strand, consists of several segments between İznik Lake and Gulf of Gemlik. The fault borders the northern skirts of the Gemiç Mountains representing an en-echelon geometry in the SW of İznik Lake. Normal component of this fault is traceable. E-W trending scarplets, which can be related with a fault rupture, are exposed on the flat alluvial fan in front of the Gemiç Mountains. To the west, fault follows the high topography at the south of Karsak pass and reaches to the Gulf of Gemlik. Another linear scarp is recognized at the south of Tuzla Cape. This scarp is fault related according to the vertical offset exposed between the lithology in the drillings. Another fault called Gençali fault, extends striking ENE to the fault located at the Karsak pass. The slip rate of the middle strand is 1-2 mm/yr according to the GPS data. This low slip rate influences the recurrence interval of the earthquakes on the segments of Gemlik Fault Zone. Consequently, the interval for occurence of a big earthquake is expected to be longer compared to a fault with high slip rate. Gemlik Fault Zone has an evident micoseismic activity and clusters of seismicity at the Gulf of Gemlik. The largest event recorded in the instrumental period is M 4.2. Although several events are mentioned in the area of İznik and Gemlik in the historical records, not all of these are related to the middle strand but also to the northern and southern strands. According to the damage defined in the catalogues, the events 368 and 1857 may have occured on the Gemlik Fault Zone with a magnitude between M 6- 6.5. Four trenches are excavated to consider the historical earthquakes which may have created a surface rupture. A deformation exposed in the wall of one trench near Akharem. Although C 14 datings of the charcoal samples are not so reliable, it is possible to give a-2000-year date to the deposits which overlies the deformation zone in Akharem Trench-2 wall, according to the date of the lowest sample ( 2975 ±35 BP) with a crude estimation. The results of these investigations show that the Gemlik Fault Zone is a poor active fault zone, and the earthquake recurrence intervals along this zone are in long time periods., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yer Bilimleri Enstitüsü, 2002, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Eurasia Institute of Earth Sciences, 2002, Marmara Denizi Kuzey Anadolu Fayı üzerinde gelişmiş bir iç denizdir. Bu küçük iç deniz, Karadeniz ve Ege Denizi arasında Çanakkale ve İstanbul Boğaz sistemi ile birlikte bir geçiş yolu özelliği taşımaktadır. Marmara Denizi'nin evrimi KAF'm karmaşık jeodinamik süreçleri kontrolünde ve bunun sonucunda değişik morfo-tektonik birliklerin biraraya gelmesiyle gerçekleşmiştir. Bu nedenle, denizin kıyı ve kıyı gerisi morfolojisi büyük ölçüde asimetrik olarak izlenir örneğin, güney kıyılan bir yandan en geniş kıyı düzlüklerine sahipken aynı zamanda da en yüksek kıyılan içeren morfolojik yükseklikleri ile karakteristiktir. Kuzey kıyılar ise genelde monoton devam eden alçak aşınmalı kıyılar ile karakterize olur. Marmara Denizi kıyılan gerek tektonizma etkisiyle gerekse de aşınım ve depolanma süreçleriyle hızlı bir değişim göstermektedir. Ancak insan eliyle yapılan kıyı değişimleri çoğu alanda doğal kıyı değişiminden çok daha fazla etkili olmaktadır. Örneğin İstanbul Boğazı ve çevresinin kıyılan büyük oranda düzenlenmiş ve doldurulmuştur. Genel olarak Marmara denizi çevresindeki yerleşimler genelde sığ yayılımlı kıyı düzlükleri üzerinde kurulmuş olup, bu alanlar depreme bağlı çökme, zemin yenilmesi, tsunami ve deniz seviyesi yükselmesi riskleri altındadır. Bu çalışmada Coğrafi Bilgi Sistemleri ve Uzaktan Algılama metodlan kullanılarak sayısal bir bilgi sistemi oluşturulmuştur. MARCIS içerisinde Marmara Denizi kıyılan ve çevresinin jeolojik, morfolojik, topoğrafik ve kıyı haritalan ile bu haritalarla ilişkili veriler bulunmaktadır. Bu veriler tez ekindeki CD içerisinde verilmiştir. Çalışmanın rapor kısmında bu verilere ait oransal istatistik hesaplamaları sunulmuştur. Buna göre genel bir sınıflamayla Marmara Denizi kıyılarının %70'i aşınma dinamiklerinin etkisi altındaki yüksek kıyılardan, % 15 'i depolanmalı alçak kıyılardan, son olarak da %15'i ise düzenlenmiş kıyılardan oluşmaktadır., The Sea of Marmara is a small inland sea that is situated on one of the longest and most active strike slip-faults of the world. This small sea acts as a gateway between the Black Sea and the Aegean Sea with narrow straits of Dardanelles and Bosphorus. The evolution of the Marmara Sea is the cause of complex geodynamic processes of the North Anatolian Fault. As a result several morpho-tectonic and lithological units have surrounded the sea with various types of uplifts, peneplains and depressions. The coastal zone of the Marmara Sea therefore shows a strong asymmetrical morphology. Northern coasts usually consist of medium height abrasion platforms where southern coasts of the Sea of Marmara characterized by coastal plains separated with high abrasion platforms (uplifts). The morpho-dynamics of the coasts are controlled with both climatic and tectonic elements where uplift and subsidence rates are above average and erosion factor is high. But the key problem threating the coasts is actually reconstruction processes (like the coasts of the Istanbul metropolitan area). The Marmara region is the most populated area in Turkey and there are many settlements distributed evenly on narrow coastal plains. The coastal zone of the Sea of Marmara is under risk of an earthquake that is proposed to happen in a several decades. As seen on the 17th August 1999 earthquake this risks can be identified as subsidence, tsunamis and soil failure. So a need for coastal information system that can be integrated with disaster management systems occurred. In this study, a database is constructed by using geographical information system concepts and remote sensing technology. The coastal information system of the Marmara Sea (MARCIS) consists of geological, morphological, geographical information and related data. All this data is given on CD-ROM as an appendix of this study., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yer Bilimleri Enstitüsü, 2002, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Eurasia Institute of Earth Sciences, 2002, Karadeniz'e Akdeniz sularının girmesinden sonra orta Holosen'de oluşan sapropel biriminin çökeldiği su sütunu koşullarım ve organik üretimi inorganik jeokimyasal ve paleontolojik yöntemlerle belirlemektir. Karadeniz'de ikisi batıdan (BS 9&BS 15) ve ikisi doğudan (BS 23 (2)& 46) olmak üzere 4 karot çalışılmıştır. Bu karotlar iki sedimanter birim içerirler. Bu kokolit ve sapropel birimi sırasıyla günümüzden son 3000 ve 7000-3000 yıl önce çökelmiştir. Çalışılan karotlar sapropel biriminin çökelme koşullan ile ilgili olarak önemli sonuçlar vermiştir. İlk olarak kokolit laminalı birimde yüksek toplam karbonat değerleri bu birimdeki kokolit laminalan oluşturan Emiliania huxleyi kalsitik kokolit konsantrasyonlanmn yüksek olması nedeniyledir. Bu laminalar ışık yoğunluğu ve sıcaklığın büyüme için en elverişli olduğu yıllık yaz plankton panamalarının ürünüdür. Karbonata benzer şekilde, Ca ve Sr profilleri biyojenik akıyı gösterir ve kokolit biriminde yüksek değerler göstermiştir. Kokolit biriminde batı Karadeniz havzasında doğu havzasına göre daha yüksek Sr/Al değerleri izlenmiştir. Bu batı havzasında daha çok biyojenik karbonat akıyı ve kısmen düşük detrital girdiyi göstermektedir. Karadeniz sedimentlerinin diğer önemli bileşeni nehirler yoluyla taşman organik madde ve detrital minerallerdir. Kokolit biriminde K, Na, Mg, Rb, Cr, Ti, Zr gibi litofil elementlerin zenginleşmesi mineralojik bileşim ve detrital tane büyüklüğü akısı ile uyumludur. Bu metallerle birlikte antropojenik kökenli ağır metallerin (Cu, Zn, Pb, Sb and As) karotlann üst birkaç cm.'sinde hızlı artışı son birkaç yüzyıldaki antopojenik etkinlikle ilgilidir. Farklı karotlardaki zenginleşmelerin başladığı derinliklerdeki farklılıklar, farklı karot alanlarındaki farklı sedimantasyon hızlan nedeniyledir. Buna gore sedimantasyon hızının sırası Core BS 9>BS 15> BS 23 (2) şeklindedir. Karadeniz sedimentleri içinde organic üretimi gösteren Ba/Al oram karot BS15 te sapropel biriminde en yüksektir. Bunu Core BS 23 (2) ve Core 46 izlemektedir. Aynı sıra adı geçen karotlarda kokolit biriminde de izlenmiştir. Bu sıraya göre gerek sapropel ve gerekse kokolit çökelimi sırasında batı havzada doğu havzaya göre daha yüksek organik üretim gerçekleşmiştir. Karadeniz karotlannda sapropel biriminde Ba, Mo, Ni ve V ile organik karbon arasında kuvvetli korelasyon görülmüştür. Bu kuvvetli korelasyonlar adı geçen metallerin organik madde ile ilişkisini göstermektedir.. Karotun üst birkaç cm. 'sinde Baryumun hızla artışı Karadeniz' de yakın zamandaki aşın organik üretimin(ötrifikasyon) önemli göstergesidir Mn ve Fe gibi redoksa duyarlı elementlerin Karadeniz sapropeli içinde ve üzerinde hem doğu hemde batı Karadeniz havzasında zenginleşme göstermemesi sapropel biriminin oksijensiz (anokzik) dip suyu koşullan altında çökeldiğini kuvvetle desteklemektedir. Karadeniz sapropeli içinde kalkofîl element (Fe, Cu, Zn, Cd, Ni, Sb,As ve S) zenginleşmesi bu sonucu desteklemektedir. Fe, Co, As ve S arasındaki yüksek korelasyon katsayılan, bu metallerin sapropel biriminde sülfid fazında bulunduğunu göstermektedir. Sapropel biriminde çok yüksek Mo, Ni, V değerleri Core BS 15 ve BS 23 (2) de gözlemlenmektedir. Bu metaller büyük olasılıkla hem organik maddenin yapısında hemde sülfid fazında konsantre olmuştur., The objective of this thesis is to investigate the water column oxygen and organic productivity conditions during the deposition of the Black Sea sapropel, using inorganic geochemical, paleontological and sedimentological methods. Four cores were studied from Black sea basin two each from western (Core BS 9& BS 15) and eastern basins (Core BS 23 (2)&46). These cores include two sedimentary units. These units were deposited during the last 3000 and 7000-3000 yr BP, respectively from top to base are a laminated coccolith unit and organic rich sapropel. These studied cores give important results concerning the depositional conditions of the two stratigraphic units. Firstly, the high values of total carbonate content is a result of high concentrations of calcite coccoliths of Emiliania huxleyi forming coccolith laminae in this unit. This laminae are the product of annual summer plankton blooms when the light intensity and temperature are optimal for a maximum growth..Secondly, the Carbonate, Ca/Al and Sr/Al profiles also shows biogenic input and elevated values in the coccolith unit. The higher values of Sr/Al in the coccolith unit in the western basin than those in the eastern basin indicate that there are greater biogenic carbonate flux and relatively low detrital input in the former basin compared to the latter basin. Another important component of the Black Sea sediments is the detrital mineral and organic matter which have been transported to the basin via the rivers. The mineralogical composition and grain size of detrital input is consistent with the enrichment of lithophile elements, such as K, Na, Mg, Rb, Cr, Ti and Zr in coccolith unit. These metals, together with sharp increases in heavy metals of anthropogenic origin (Cu, Zn, Pb, Sb and As), in the top few cm of the cores are due to anthropogenic activity in the last few hundred years. The differences in the depth of the onset of the enrichment in different cores are because of different sedimentation rates at the different core sites. The sequence of this depth distribution indicate that the sedimentation rate is in the order of Core BS 9 > Core BS 1 5 > Core BS 23(2). The trends of Ba/Al profiles are generally conformable with those of Corg profiles in the studied cores, indicating the proxy character of this ratio for organic productivity in the Black Sea sediments. Ba/Al ratio is the highest in the sapropel unit in Core BS 15, followed by Core BS 23(2) and Core 46. These trends suggest that the organic productivity was higher in the western basin than in the eastern basin during the sapropel deposition. vm High Ba, Mo, P, Ni and V show strong correlation between each other in organic- rich sediments. In the coccolith unit, Ba/Al ratio increases in the order Core 46 < BS 23(2) < BS 9 < BS15, again suggesting higher organic productivity in the western Black Sea basin compared to the eastern Black Sea basin during the last 3000 years. The sharp enrichment of Ba in the few cm-thick core tops is an important indicator of the recent eutrophication of the Black Sea. The enrichments of Redox sensitive elements such as Mn and Fe in and above the Black Sea sapropel are not observed in both the eastern and western Black Sea basins strongly suggesting that the sapropel unit was deposited under anoxic water conditions. The enrichment chalcophile (Pb, Cu, Zn, Cd, Ni, As, S and Sb) elements in the Black Sea sapropel in studied cores also strongly suggests that this layer was deposited under anoxic bottom waters. High correlation coefficients between Fe, Co, As and S support close relationship of these metals with sulphide phases in the sapropel unit. The elevated values of Mo, Ni and V are observed in sapropel unit in Core BS 15, BS 23 (2) and 46.These metals are probably concentrated in both the organic and sulphide fractions., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yer Bilimleri Enstitüsü , 2001, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Eurasia Institute of Earth Sciences , 2001, Çalışma alanı Saros körfezinin kuzeyinde Edirne ilinin Enez ve Keşan ilçeleri sınırlan içerisinde kalan yaklaşık 1000 km2'lik bir alanı kapsar. Bölge Trakya Neojen Havzası içerisinde yer alır. Çalışma alanında Alt-Orta Paleosen ile Pliyosen aralığında gelişmiş, çeşitli jeolojik olay ve ortamlarda oluşmuş birimler yüzeylemektedir. İnceleme alanının temelini Alt-Orta Paleosen yaşlı Mecidiye metamorfitleri oluşturur. Alt-Orta Eosen' de bölgede alüvyal yelpaze çökelleri depolanmıştır. Sığ denizel koşulların hakim olduğu Orta-Üst Eosen başı döneminde, mercan ve alglerden oluşan küçük resifal fasiyesler gelişmiştir. Havza içlerine doğru killi mikritler ve marnlar şeklinde fasiyes değiştirerek devam eden bu birim, daha sonra Üst Eosen' de klastik fasiyeslerle yanal geçişler yaparak sona erer. Üst Eosen- Alt Oligosen döneminde bölgede derin denizel koşullar hakimdir. Bu dönemde ıraksak türbidit ve fliş fasiyesleri çökelir. Alt-Orta Oligosen' de regresif devam eden depolanma, deltaik ortam ürünü kiltaşı ve kumtaşlarıyla son bulur. Bölgede Erken-Orta Miyosen döneminde karasal koşullar hüküm sürmüştür. Bu dönemde bölgede geçici göl, menderesli akarsu ve örgülü akarsu fasiyeslerindeki birimler birbirleriyle yanal ve düşey geçişli olarak çökelmiştir. Geç Orta-erken Geç Miyosen'de plaj ortamları oluşmuş, sığ ve sıcak bir deniz bölgeye ilerlemeye başlamıştır. Bu transgresyonun ürünleri Akdeniz faunası içerir. Geç Miyosen-Erken Pliyosen başında Kuzey Anadolu Fayı etkisini göstermeye başlamış ve Ganos Fay Zonu Kuzey Anadolu Fayı'na bağlanarak Gelibolu Yarımadası'nın yükselmesine sebep olmuştur. Bu dönemde Akdeniz gerilemeye başlamış ve bölgedeki etkisi ortadan kalkmıştır. vm, The study area is located between Enez (Edime) and Keşan (Edime) towns, in the north of Gulf of Saros, northwestern Turkey. The investigation area covers approximately 1000 km2. This area is located in Thrace Neogene Basin. In the study area, the rock unites that are formed by various geological events and deposited in various environments, ranging in age from Early-Middle Paleocene to Early Pliocene, are exposed. At the base there is Mecidiye metamorphites which are Early-Middle Paleocene in age. In Early-Middle Eocene, alluvial fans are deposited in the area over this metamorphic rocks. The Middle Eocene and early Upper Eocene is represented by shallow marine conditions. The reef facieses, which are composed of corals and algae, are formed in this interval. Through the basin interiors this unit continues as clayey micrites and marls changing its facies, in Upper Eocene, thus, it ends up with the lateral transitions of clastic facieses. Deep marine conditions are dominant in the Upper Eocene-Early Oligocene period. In this interval proximal turbidite and flisch facieses are deposited in the area. This deposition continues up as a regressive serie in Early-Middle Oligocene and ends with the deltaic deposits as claystones and sandstones. In the Early-Middle Miocene period terrestrial conditions are dominant. In this period, lacustrine, meandering and braided river facieses are deposited with lateral and vertical transitions. In the late Middle-early Upper Miocene beach environments take place and a warm, shallow sea started to develope in the area. The products of this trasgression are consist of Mediterranean faunas. The North Anatolian Fault started to affect the area in the end of Late Miocene-Early Pliocene, and the connection of Ganos Fault Zone to the North Anatolian Fault results as the uplifting of the Gelibolu Peninsula. In this period the affects of the Mediterranean Sea disappeared as it regressed. rx, Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yer Bilimleri Enstitüsü, 2001, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Eurasia Institute of Earth Sciences, 2001, Geçtiğimiz son on yıl içerisinde, interferometrik sentetik açıklık radarı, yeryüzünün jeodinamiğinin incelenmesinde yeni bir araç olarak ve üretebildiği yüksek kaliteli topografya bilgisi ile yeteneklerini ispat etmiştir. Diğer kullanılan yöntemlerin hiç birisi ile kıyaslanamayacak derecede geniş bir çalışma alam sağlaması ve santimetre altı seviyesindeki hassaslığı sayesinde yer bilimleri araştırmacıları, tekniği başta yer kabuğu deformasyonu çalışmaları olmakla birlikte çok farklı alanlarda uygulamışlardır. Biz de, interferometrik sentetik açıklık radarım, 17 Ağustos 1999, İzmit depreminin beklenen postsismik deformasyonlarının incelenmesi için kullandık. ERS radar görüntü çiftlerinden, Eylül 1999 'dan Temmuz 2000 'e kadar olan dönemi kapsayan 2 interferogram oluşturduk. Her ne kadar interferogramlar düşük koherans ve atmosferden dolayı kaynaklandığına inandığımız sinyal gecikmeleri içermekteyse de, tutarlı lokal deformasyon zonları gördük. Sapanca Gölü' nün güney kıyısında, radar bakış yönünde yaklaşık 110 milimetre yerdeğiştirmeye karşılık gelen yüksek gradyanlı 4 adet frinç kolayca tanımlanabilmektedir. Sapanca dışında,. Gölcük sıçrama zonundaki frinç yapısı da dikkat çekmektedir., As a new tool to investigate the geodynamics with a byproduct of fine topography of the Earth Interferometric Synthetic Aperture Radar proved its capabilities during the last 10 years. With its wider coverage than any other available technique and subcentimeter precision several earth scientists mostly for the studies of crustal deformation applied the technique on their research fields during the period. We use the technique to investigate the expected postseismic deformations of the 17 August 1999, İzmit Earthquake on Eastern Marmara. 2 pairs of ERS images from September 1999 to July 2000 are used to generate the interferograms. Although interferograms have low coherence and signal delays due to atmospherical conditions, consistent local deformation zones are observed. 4 fringes with high gradient on the south coast of the Sapanca Lake equivalent to about 1 10 centimeters of displacement in the radar line-of-sight can easily be identified. Also we observed a fringe structure on the Gölcük stepover that draws attention to the normal faults on that area., Yüksek Lisans, M.Sc.